پیشینه تحقیق آمادگی الکترونیکی و ضرورت توجه به آن و مدل های ارزیابی آمادگی الکترونیکی در سطح ملی دارای ۵۹ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

۲-۱- بخش اول- تعریف و اهداف «آمادگی الکترونیکی»    ۴
۲-۱-۱- ضرورت توجه به آمادگی الکترونیکی    ۴
۲-۱-۲- تعاریف آمادگی الکترونیکی    ۴
۲-۱-۳- اهداف آمادگی الکترونیکی    ۹
۲-۲- بخش دوم- تشریح مدل های ارزیابی آمادگی الکترونیکی    ۱۰
۲-۲-۱- مدل های ارزیابی آمادگی الکترونیکی در سطح ملی    ۱۳
۲-۲-۱-۱- راهنمای Readiness CSPP برای زندگی در یک دنیای شبکه‌ای    ۱۳
۲-۲-۱-۲- CID Readiness برای جهان شبکه‌ای(راهنمایی برای کشورهای در حال توسعه)    ۱۴
۲-۲-۱-۳- مدل APEC     ۱۶
۲-۲-۱-۴- اندازه‌گیری موقعیت جهانی آمادگی الکترونیکی توسط شرکت بین‌المللی McConnell    ۱۷
۲-۲-۱-۵- پروژه جهانی انتشار اینترنت Mosaic    ۱۹
۲-۲-۱-۶- ارزیابی بین‌المللی WITSA  از تجارت الکترونیک    ۲۱
۲-۲-۱-۷- تبدیل‌های فضای مجازی و فرا صنعتی Crenshaw & Robinson (یک تحلیل چند ملیتی از توسعه اینترنت)    ۲۲
۲-۲-۱-۸- CIDCM    ۲۴
۲-۲-۱-۹- WB    ۲۸
۲-۲-۲- آمادگی الکترونیکی در سطح سازمانها    ۳۱
۲-۲-۲-۱- مدل بلوغ کسب و کار الکترونیک EMM     ۳۲
۲-۲-۲-۲- مدل آمادگی الکترونیک مشاهده شده (PERM  ):    ۳۳
۲-۲-۲-۳- مدل KPMG    ۳۶
۲-۲-۲-۴- مدل P3I3 ( مدل ارزیابی هدایت و رهبری الکترونیک ادارات / وزارتخانه های دولتی)    ۳۹
۲-۲-۳- معیار های ارزیابی آمادگی الکترونیک سازمان ها در ایران    ۴۲
۲-۳- بخش سوم : معرفی سازمان خدماتی    ۴۳
۲-۴- نتیجه گیری    ۴۵
۲-۴-۱- مقایسه مفهومی و ساختاری مدل‌ها موجود در سطح ملی    ۴۶
۲-۴-۲- مقایسه مفهومی و ساختاری مدل‌ها موجود در سطح سازمای    ۵۳
۲-۵- خلاء مطالعاتی    ۵۵
مراجع    ۵۷

مراجع

Bridges, ( 2001), “Comparison of E-Readiness Assessment Models ” Durbanville .

Bridges, ( 2005a), “E-Ready for What? E-Readiness in Developing Countries: Current Status and Prospects toward the Millennium Development Goals, ” Cape Town.

Bridges, (2005b), “E-readiness Assessment Tools Comparison,” Cape Town.

Budhiraja, Renu; Sachdeva, Sameer, ( 2002), “E-Readiness Assessment”.

McConnell International E-readiness Report, (2000), “Risk E-Business: Seizing the Opportunity of Global E-Readiness” .

Molla, A, ( 2004), “the Impact  of  e-readiness  on ecommerce  Success  in  developing  countries: firm-level  Evidence”,  Institute  for  Development Policy  and  Management,  University  of  Manchester,  Precinct  Centre,  Manchester,  M13 9QH, UK .

Alemayehu Molla,  Paul  Licker, (2005) , “eCommerce adoption  in developing  countries:a  model  and  instrument”, Information Management,Elsevier, Available at: http://www.asianews.ir/main1.asp?a_id=27224

Asian Pacific Economic Corporation (APEC), (2000), “e-commerce readiness assessment guide.”

Center for International Development and Conflict Management(CIDCM), (1998), at the University of Maryland, Negotiating the Net Model.

CHOUCRI, N. ,Maugis ,v.,et al. ,(2003), “Global e-readiness for what?”, center for e-business at MIT ,Sloan school of management.

Charmaz, K., (2006), “Constructing Grounded Theory: A Practical Guide Through”.

Cresswell, J., (2007), “Qualitative Inquiry and Research Design: Choosing Among Five”.

Corbin, J. & Strauss, A., (2008), “Basics of Qualitative Research (3rd edition)”, Thousand Oaks, CA: Sage Publishing.

Computer Systems Policy Project (CSPP), (1998), “Project Readiness Guide for Living in the Networked World”.

Center for International Development at Harvard University (CID), (2000),  “Readiness for the Networked world: A Guide for the developing Countries”.

Dada,  Danish, (2006), “e-readiness  for  developing  countries:  moving  the  focus from the environment to the users”,  EJISDC, 27, 6, pp 1. 14.

Economist Intelligence Unit, (EIU), (2001), “E-readiness rankings” London, New York, Hong Kong.

Emperica, Gmbh, (2001), “EEurope Benchmarking Framework”.

۲-۱- بخش اول- تعریف و اهداف «آمادگی الکترونیکی»

۲-۱-۱- ضرورت توجه به آمادگی الکترونیکی

با افزایش شکاف دیجیتالی[۱] (‌ فاصله ای است میان افراد و جوامعی که از فناوری اطلاعات و ارتباطات مانند اینترنت بطور اثر بخش استفاده می کنند و آنهایی که این توانایی را ندارند) رهبران دولت ها، شرکتهای تجاری و سازمان های اجتماعی سعی دارند قدرت فناوری اطلاعات و ارتباطات را در جهت توسعه خویش مهار کنند. برای استفاده اثربخش از فاوا، نهادی باید از جهت زیر ساخت ها، میزان دسترسی به فاوا در سطح گسترده افراد و جنبه های قانونی و حقوقی بر استفاده از فاوا دارای آمادگی الکترونیکی[۲] باشد (Bridges, 2005b).

بنابراین اگر قرار است خلاء شکاف دیجیتالی پر شود، همه این موضوعات باید در یک استراتژی منسجم و دست یافتنی که جهت رفع نیازهای محلی آن نهاد خاص توسعه داده شده است، مورد توجه قرارگیرند.

۲-۱-۲- تعاریف آمادگی الکترونیکی

آمادگی الکترونیکی مفهوم نسبتاً جدیدی است که توسعه­ی آن مرهون نفوذ سریع اینترنت در سراسر جهان و پیشرفت چشم گیر استفاده از فناوری اطلاعات در کسب و کار و صنعت است. (Mutula & Van Brakel, 2006) این مفهوم در اواخر دهه­ی ۱۹۹۰ و به منظور فراهم آوردن چارچوبی یکپارچه برای ارزیابی وسعت و عمق شکاف دیجیتالی میان کشورهای توسعه یافته و کشورهای در حال توسعه شکل گرفت. در طول چند سال گذشته مدل های متعدد ارزیابی آمادگی الکترونیکی طراحی و توسعه داده شده است. که نگاهی سطحی به هر کدام از این مدل ها، میزان آمادگی اقتصاد یا جامعه برای بهره گیری از جامعه­ی اطلاعاتی و تجارت الکترونیکی را مشخص می کند. در بررسی دقیق تر، آشکار می شود که مدل ها، تعاریف بسیار متفاوتی از آمادگی الکترونیکی دارند، روش های مختلفی برای ارزیابی استفاده می کنند و ارزیابی آنها در اهداف، راهکارها و نتایج متفاوت اند(Hanafizadeh et al., 2009).

اولین تلاش ها برای تعریف آمادگی الکترونیکی در سال ۱۹۹۸، و ضمن اجرای «پروژه­ی خط مشی سیستم های رایانه­یی»^[۳] انجام گرفت(Mutula & Van Brakel, 2006). در این پروژه یک مدل خودارزیابی با نام «راهنمای آمادگی برای زندگی در دنیای شبکه­یی»^[۴] ارائه شد، که آمادگی الکترونیکی را به عنوان «میزان آمادگی یک جامعه برای مشارکت در دنیای شبکه­یی» تعریف کرده است(CSPP, 1998). پس از توسعه اولین ابزار ارزیابی آمادگی الکترونیکی، چندین ابزار ارزیابی توسط سازمان های تحقیقاتی، دانشگاه ها، شرکت های تجاری و افراد به وجود آمده است.

پس از توسعه­ی اولین تعریف، مرکز توسعه­ی بین المللی دانشگاه هاروارد در سال ۲۰۰۰ با همکاری شرکت ماشین های تجاری بین المللی (IBM) «مدلی با نام آمادگی برای دنیای شبکه­ ای: راهنمایی برای کشورهای در حال توسعه» را مطرح کرد(CID, 2000). مجمع جهانی اقتصاد، اینسید^[۵] و اینفودو^[۶]، در سال ۲۰۰۱-۲۰۰۲ مدل «شاخص آمادگی شبکه»^[۷] را با تعریفی همانند مدل پروژه­ی خط­مشی سیستم های رایانه­یی توسعه دادند(WEForum, 2001-2002). بر خلاف مدل های فوق، که بر ارزیابی میزان آمادگی جامعه برای مشارکت در دنیای شبکه­یی تمرکز دارند، شرکت اقتصادی آسیا-اقیانوسیه^[۸] در سال ۲۰۰۰ در مدل «راهنمای ارزیابی آمادگی تجارت الکترونیکی» (APEC, 2000)، انجمن ملل جنوب شرقی آسیا^[۹] در سال ۲۰۰۱ در مدلی به نام «ارزیابی آمادگی انجمن ملل جنوب شرقی آسیای الکترونیکی» (e-asean,2001)، و موسسه­ی بین المللی مک کانل^[۱۰] در سال ۲۰۰۰ در مدلی با نام «ریسک تجارت الکترونیکی: درک فرصت های آمادگی الکترونیکی جهانی» (McConnell, 2000)، آمادگی الکترونیکی را آمادگی یک جامعه برای مشارکت در اقتصاد دیجیتالی، تعریف می کنند.

علاوه بر موارد یاد شده، آژانس های توسعه­یی، سازمان های تحقیقاتی و نیز دانشگاه ها تعاریف متفاوت دیگری از آمادگی الکترونیکی ارائه داده اند. پیمان خدمات و فناوری اطلاعات جهانی^[۱۱] در سال ۲۰۰۰ در مدلی به نام «بررسی بین المللی تجارت الکترونیکی»^[۱۲] آمادگی الکترونیکی را اطمینان مصرف کننده به وجود امنیت و حفظ حریم خصوصی در تجارت الکترونیکی، فناوری امنیتی بالا، نیروی کار آموزش دیده و هزینه های آموزشی پایین، سیاست های عمومی با محدودیت پایین، فعالیت های تجاری جدید منطبق با عصر اطلاعات و هزینه های پایین برای فناوری تجارت الکترونیکی تعریف می کند(Bridges, 2001). امریکا جی.ام.بی.اچ.^[۱۳] آلمان بر اساس پروژه­ی الگوبرداری شاخص های آماری برای جامعه­ی اطلاعاتی^[۱۴] در سال ۲۰۰۱ گزارشی تحت عنوان «چارچوب الگوبرداری اروپا»^[۱۵] ارائه داد(Emperica, 2001). بر اساس تعریف ارائه شده در این گزارش، در جامعه­ی اطلاعاتی، اطلاعات و دانش رو به رشد در تمامی سطوح جامعه، به عنوان کالاهای مهم اقتصادی به شمار می روند. به عبارت دیگر، در جامعه­ی اطلاعات، بخشی از فعالیت های اجتماعی در حال رشد از طریق شبکه های فناوری اطلاعات و ارتباطات انجام می شوند یا به فناوری های اطلاعات و ارتباطات وابسته اند. در سال ۲۰۰۱ مرکز توسعه­ی بین المللی و مدیریت تعارضات^[۱۶] در دانشگاه مری لند، در مدلی با نام «مدل شبکه­یی مذاکره»^[۱۷] جامعه­ ی آماده­ی الکترونیکی را به عنوان جامعه­ی دارای بازار ارائه کنندگان خدمات اینترنتی^[۱۸] که سه مرحله­ی توسعه­ی قبل تجاری، تجاری و رقابتی را پشت سر گذاشته اند، تعریف می کند(Bridges, 2001). در سال ۲۰۰۳، محققینی از دانشکده­ی مدیریت موسسه­ی فناوری ماساچوست^[۱۹] یک چارچوب مفهومی برای اندازه گیری آمادگی الکترونیکی ارائه دادند که در آن آمادگی الکترونیکی به صورت توانایی استفاده از فرصت های ارزشمند ایجاد شده از طریق به کارگیری اینترنت تعریف شده است(Choucri, N,et.al, 2003).

مدل های ارزیابی آمادگی الکترونیکی، بر حسب تعاریف متفاوتی که از آمادگی الکترونیکی ارائه می دهند، اهداف مختلفی برای ارزیابی دارند، به طوری که هدف مدل های دانشگاه هاروارد و پروژه­ی خط مشی سیستم های رایانه­یی، تعیین میزان آمادگی افراد و سازمان ها برای مشارکت در دنیای شبکه­یی است (Bridges, 2001)، در حالی که هدف مدل های ارائه شده توسط پیمان خدمات و فناوری اطلاعات جهانی، شرکت اقتصادی آسیا-اقیانوسیه، موسسه­ی فناوری ماساچوست، موسسه­ی بین المللی مک کانل و مرکز تحقیقات تجارت الکترونیکی دانشگاه تگزاس (در مدلی به نام «اندازه گیری اقتصاد اینترنتی» در سال ۱۹۹۹)، ارزیابی آمادگی اقتصاد دیجیتالی و تجارت الکترونیکی است(Bridges, 2001). برخی دیگر از مدل ها مانند مدل های ارائه شده توسط دانشگاه مری لند، شرکت بین المللی داده ها (در مدلی با نام «شاخص جامعه اطلاعاتی» در سال ۲۰۰۰)، برنامه­ی توسعه سازمان ملل (در مدلی با نام «شاخص دست یابی به فناوری» در سال ۲۰۰۱)، و سازمان جهانی مخابرات (در مدلی با نام «شاخص دسترسی شبکه» در سال ۲۰۰۳) ارزیابی میزان دسترسی و استفاده از فناوری اطلاعات را هدف ارزیابی قرار داده اند(Bridges, 2001). علاوه بر این مدل ها، در سال ۱۹۹۹ از سوی اعضای دپارتمان جامعه شناسی دانشگاه ایالتی اوهایو مدلی با نام «تحلیل بین کشوری توسعه­ی اینترنت»، و نیز در سال ۲۰۰۳ مدلی با نام «چارچوب ارزیابی آمادگی الکترونیکی ملت ها» با هدف مشخص کردن عوامل کمک کننده به افزایش آمادگی الکترونیکی یک کشور معرفی و ارائه شد(حنفی زاده و همکاران، ۱۳۸۷).

اگر چه بعضی از مدل ها از اهدافی یکسان برای ارزیابی آمادگی الکترونیکی برخوردارند، برخی دیگر اهداف مخصوص به خود را دارند. از جمله­ی این مدل ها می توان اشاره کرد به:

گروه موزاییک، کنسرسیومی از دانشگاه ها، در سال ۱۹۹۸ مدلی با نام «انتشار جهانی اینترنت» را با هدف اندازه گیری و تحلیل رشد اینترنت در ۲۵ کشور جهان ارائه کرد(Bridges, 2001). واحد اقتصاددانان هوشمند، با همکاری مرکز تحقیقات هرمی، در سال ۲۰۰۱ مدلی با نام «رتبه­بندی آمادگی الکترونیکی»^[۲۰] را با هدف اندازه گیری وسعت بازار موجود، فرصت های اینترنت محور را ارائه داد(Bridges, 2005).

[۱] -Digital Divide

[۲] -E-readiness

[۳] Computer System Policy Project (CSPP)

[۴] Readiness guide for living in the networked world

[۵] INSEAD

[۶] Info Dev

[۷] Networked readiness index (NRI)

[۸] Asian pacific economic cooperation (APEC)

[۹] Association of southeast Asian nations (ASEAN)

[۱۰] McConnell

[۱۱] World information technology and services alliance (WITSA)

[۱۲] International survey of e-commerce

[۱۳] Emperica gmbh

[۱۴] Statistical indicators benchmarking the information society (SIBIS)

[۱۵] Europe benchmarking framework

[۱۶] Center for international development and conflict management (CIDCM)

[۱۷] Negotiating the net model

[۱۸] Internet service provider

[۱۹] Massachusetts institute of technology (MIT)

[۲۰] E-readiness ranking

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.