پیشینه تحقیق ارزیابی کارایی کارنده ها و تأثیرات عمق کاشت و انواع شیاربازکنها و سرعت پیشروی بر روی عملکرد کارنده ها دارای ۳۱  صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

مقدمه    ۴
۲-۲- تحقیقات زراعی انجام شده بر روی کشت مخلوط ذرت و لوبیا    ۹
۲-۳- ارزیابی کارایی کارنده ها    ۱۵
۲-۴- پژوهشهای انجام شده بر روی عملکرد کارنده ها در شرایط مختلف    ۲۰
۲-۴-۱- تأثیرات عمق کاشت بر روی عملکرد کارنده ها    ۲۰
۲-۴-۲- تأثیرات انواع شیاربازکنها بر روی عملکرد کارنده ها    ۲۲
۲-۴-۳- تأثیرات سرعت پیشروی بر روی عملکرد کارنده ها    ۲۴
فهرست منابع    ۲۶

منابع

Tsubo, M. and S. Walker. (2002). A model of radiation interception and use by a maize–bean intercrop canopy. Agric. For. Meteorol. 110, 203–۲۱۵٫

Tsubo, M., S. Walker, and E. Mukhala. (2001). Comparisons of radiation use efficiency of mono-/inter-cropping systems with different row orientations. Field Crops Res. 71, 17–۲۹٫

Tsubo, M., S. Walker, and H.O. Ogindo. (2005). A simulation model of cereal–legume intercropping systems for semi-arid regions I. Model development. Field. Crops Res. 93, 10-22.

Xin, N. Q. and P. Y. Tong. (1986). Multiple cropping system and its development orientation in China (a review). Sci. Agric. Sinica. 4, 88–۹۲٫

Black, C. and C. Ong. )2000(. Utilization of light and water in tropical agriculture. Agric. For. Meteorol. 104, 25–۴۷٫

Jensen, E.S. (1996). Grain yield, symbiotic N2 fixation and interspecific competition for inorganic N in pea–barley intercrops. Plant Soil 182(1): 25–۳۸٫

Vandermeer, J.H. (1989). The Ecology of Intercropping, Cambridge Univ. ersity Press. pp: 297

Awal, M.A., H. Koshi, and T. Ikeda. )2006(. Radiation interception and use by maize/peanut intercrop canopy. Agric. For. Meteorol. 139, 74–۸۳٫

Benedetti, B.C. and J.T. Jorge. (1990). Effect of moisture content on coefficients of friction and angle of repose for different types of grains. In 5. International working conference on stored-product protection, Bordeaux (France), 9-14 Sep 1990.

Ofori, F. and W. R. Stern. (1987). Cereal–legume intercropping systems. Adv. Agron. 41: 41–۹۰٫

Tarighi, J.A. Mahmoudi, and N. Alavi. (2011). Some mechanical and physical properties of corn seed (Var. DCC 370). African Journal of Agricultural Research, 6(16), 3691-3699.

Jahansooz, M.R., I.A.M. Yunusa, D.R. Coventry, A.R. Palmer, and D. Eamus. (2007(. Radiation- and water-use associated with growth and yields of wheat and chickpea in sole and mixed crops. Europ. J. Agron 26, 275–۲۸۲٫

Poggio, S.L. (2005). Structure of weed communities occurring in monoculture and intercropping of field pea and barley. Agric. Ecos. Environ. 109: 48–۵۸٫

Koocheki, A., A. Gholami, A.M. Damghani, and L.Tabrizi. (2005). Organic Field Crop. Ferdowsi University Publication Pp 385. )In Persian(

Gao, Y., A. Duan, J. Sun, F. Li, Z. Liu, H. Liu, and Z. Liu. )2009(. Crop coefficient and water-use efficiency of winter wheat/spring maize strip intercropping. Field. Crops. Res. 111, 65-73.

مقدمه

کشاورزی فرایندی است که در آن مجموعه­ای از نهاده­ها همچون نور، دی اکسید­کربن، آب و عناصر غذایی وارد سیستم شده تا خروجی آن به عنوان غذا مورد استفاده قرار گیرد. منابع برونی بوم نظام شامل تمام نهاده­هایی است که به عنوان انرژی­های یارانه­ای وارد سیستم می­شوند. اکثر منابع موجود به گونه­ای در طبیعت محدود هستند و از طرفی تفکر پایداری در کشاورزی اجازه استفاده از این منابع به هر میزان و هر طریقی را نمی­دهد. لذا این منابع باید به گونه­ای مصرف شوند که نه تنها نیازهای غذایی امروزه بشر تأمین شود، بلکه برای آیندگان نیز قابل دسترسی و استفاده باشد. لازمه این مهم، لزوم تجدید نظر در ارتباط با مصرف منابع می­باشد (کوچکی ۱۳۸۸). یکی از بهترین راهکارها در راستای اهداف توسعه پایدار کشاورزی با هدف مصرف درست و معقولانه منابع، کشت مخلوط دو یا چند گیاه می­باشد (Tsubo et. Al. 2001). کشت مخلوط به کشت دو یا تعداد بیشتری محصولات زراعی با یکدیگر در یک قطعه زمین و در یک زمان گفته می­شود (Tsubo and Walker,2002 ؛ Xin and Tong, 1986) که در واقع، نظامی با ویژگی­هایی همچون تنوع زیاد گونه­ها، چرخه تقریباً بسته عناصر غذایی، شیوع کمتر آفات، کنترل بهتر فرسایش خاک، عملکرد کم ولی با ثبات و استفاده کارآمدتر و بهتر از منابع می­باشد (Vandermeer, 1989) و یکی از روش­های مدیریت صحیح تولید محصولات زراعی که منجر به بهبود کارایی مصرف منابع می­شود، به شمار می­آید (Black and Ong, 2000). از مزیت های نسبی دیگر آن می­توان به ثبات بیشتر عملکرد (Jensen, 1996)، کارایی بالاتر استفاده از زمین و نیروی کارگر (Ofori and Stern, 1987)، افزایش توانایی رقابتی در کنترل علف­های هرز (Hauggaard-Nielsen et al., 2001)، بهبود وضعیت حاصلخیزی خاک به دلیل افزایش تثبیت نیتروژن حاصل از جزء بقولات (Jensen, 1996) و غیره اشاره کرد. و در واقع به دلیل اینچنین مزیت­هایی است که این نوع کشت در کشورهای در حال توسعه نقش مهمی در تولید غذا و معیشت مردم ایفا می­کند و اغلب به طور سنتی در مزارع کوچک توسط کشاورزان مدیریت می­شود (Tsubo and Walker, 2002). می­توان گفت معمول­ترین دلیل پذیرش کشت مخلوط برتری عملکرد توسط تسخیر بیشتر منابع توسط گیاهان نسبت به کشت خالص می­باشد، به ویژه هنگامی که غلات و بقولات با­هم کشت شوند (۲۰۰۵ Poggio,). در مناطقی که زمین، آب و سرمایه جزء منابع محدود کننده کشاورزی هستند و در مناطقی که کارگر فراوان است، بکارگیری این روش کشت اقتصادی می­باشد (کوچکی، ۱۳۷۷) و معمولاً در شرایط خاک­هایی با حاصلخیزی پایین و شرایط کم نهاده در مناطق گرمسیری اجراء می­شود (Thobatsi, 2009).ایران کشوری با آب و هوای خشک و نیمه خشک و شدت تشعشع بالا می­باشد. در این شرایط کشت مخلوط می­تواند به عنوان یک راهکار به منظور حداکثر استفاده از تشعشع بالای خورشیدی و منابع محدود آب به کار رود (Tsubo et al., 2001). نور جزء مهمترین منابع مصرفی در رشد و نمو گیاهان می­باشد. نور رسیده به بالای کانوپی توسط برگ­ها و دیگر اندام­های سبز گیاهان جذب شده و سپس در فرایند فتوسنتز به کار رفته و منجر به تولید مواد فتوسنتزی و در نهایت تجمع ماده خشک می­شود. تجزیه و تحلیل این فرایند در شرایط محیطی مختلف برای ارزیابی میزان رشد و تولید گیاهان زراعی بسیار مهم می­باشد (Tsubo et al., 2001). کشت مخلوط یکی از راهکارهای زراعی برای افزایش جذب و مصرف نور، که در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری یک فرصت مناسب برای افزایش مصرف آن در تولید بهتر محصولات زراعی است، می­باشد (Awal et al., 2006) و در واقع منجر به بهبود تولید محصولات زراعی و افزایش عملکرد اقتصادی می­شود (Gao et al., 2009).

از طرفی کاشت گیاهان زراعی مختلف در دوره­هایی که با یکدیگر همپوشانی دارند، می­تواند راندمان مصرف آب در مناطق نیمه خشک را به طور قابل ملاحظه­ایی افزایش دهد. ترکیبی از افزایش دریافت نور، آب و عناصر غذایی و بهره­گیری بهتر از آن­ها موجب می­شود، عملکرد، در انواع کشت مخلوط که به خوبی طراحی شده­اند در مقایسه با کشت خالص ۳۰ تا ۶۰ درصد افزایش یابد. بهبود پایداری عملکرد عمدتاً ناشی از کاهش خطر خشکی و آسیب کمتر آفات و بیماری­ها می­باشد. در این رابطه، در بعضی نقاط کشاورزان، مخلوطی از واریته­های زودرس و دیررس گیاهان را برای مقابله با خطر قطع احتمالی بارندگی و یا بهره­گیری از بارندگی­های بعدی به منظور کاهش اثرات خشکی به کار می­گیرند. همچنین تصور بر آن است که یک گیاه زراعی می­تواند به عنوان مانعی در برابر پراکنش آفات در مقابل گیاه زراعی حساس عمل کند یا با ترشحات ریشه بر عوامل بیماری ­زای خاکزی اثر بگذارد. گاهی نیز یکی از اجزای کشت مخلوط به عنوان تله عمل کرده و جزء یا اجزای دیگر را محافظت می­نماید (کوچکی، ۱۳۷۷).

کشت مخلوط یا همان فرآیند کشت توام دو یا چند گیاه زراعی فواید زیادی مانند افزایش کارایی انرژی و کاهش مشکلات آفات و علف­های هرز را به اثبات رسانده است (Koocheki et al., 2005). نحوه عمل گیاه زراعی در رقابت با علف هرز به صورت ایجاد محیطی می­باشد که زمینه کاهش زیست توده علف هرز را فراهم ساخته و گیاه زراعی ثانوی را بیشتر لگوم­ها جایگزین می­سازد که در مقابل علف­های هرز توانایی رقابتی ضعیفی دارند، اما کشت مخلوط آن­ها با غلات اغلب تراکم و زیست توده علف­های هرز را در مقایسه با کشت خالص کاهش می­دهد (Vandermeer, 1989). لذا کشت مخلوط می­تواند به طور قابل توجهی از میزان کاربرد علف کش­ها بکاهد و این امر علاوه بر ارزش اقتصادی از اهمیت زیست محیطی بسزایی برخوردار است (Najafi, 2004).

در بین سیستم­های کشت مخلوط، ترکیب گیاهان غلات و بقولات از جمله معمول­ترین و قدیمی­ترین این سیستم­ ها در نقاط مختلف دنیا به ویژه در کشورهای در حال توسعه می­باشد (Ofori and Stern, 1987). از ذرت و لوبیا می­توان به عنوان ترکیبی مناسبی نام برد چرا که از جمله گیاهانی هستند که سطح زیر کشت بالایی در کشور داشته و در اکثر مناطق به صورت تک کشتی تولید می­شوند. تحقیقات نشان می­دهد که کشت مخلوط دو گیاه فوق که از دو خانواده بقولات و غلات هستند، باعث افزایش تولید، حداکثر کارایی استفاده از منابع، افزایش بهره­وری سیستم کشت شده،  ثبات عملکرد را بهبود بخشیده و منجر به افزایش کارایی مصرف منابع شده و در نتیجه کاهش مصرف نهاده­های خارجی در سیستم­های تولید محصولات زراعی را به همراه خواهد داشت (Chen et al.,2004; Keating and Carberry, 1993). همچنین یکی از عوامل مؤثر بر میزان تثبیت بیولوژیکی نیتروژن توسط گیاهان خانواده بقولات، میزان فراهمی نیتروژن در خاک است که هرچه میزان نیتروژن در خاک بیشتر باشد، میزان تثبیت بیولوژیکی نیتروژن کمتر خواهد شد. مشاهده شده است که در سیستم­های کشت مخلوط ذرت و لوبیا، مصرف نیتروژن توسط ذرت به علت تهی شدن نیتروژن خاک، منجر به تحریک فعالیت باکتری­های تثبیت کننده نیتروژن شده و در نتیجه میزان تثبیت نیتروژن توسط لوبیا در سیستم­های کشت مخلوط در مقایسه با کشت خالص افزایش می­یابد (Gao et al., 2009).

تقریباً اکثر نتایج منتشر شده در زمینه کشت مخلوط که با برتری عملکرد همراه شده است، مخلوط گیاهان خانواده بقولات با غیربقولات بوده است (Morris and Garrity, 1993). این افزایش عملکرد به راحتی و بدون استفاده از نهاده­های پر هزینه بدست می­آید (مظاهری ۱۳۷۳). اگر اجزای تشکیل دهنده کشت مخلوط در نحوه استفاده از منابع محیطی متفاوت عمل کنند از این منابع به طور مؤثرتری استفاده خواهد شد و در نتیجه در چنین حالتی عملکرد افزایش می­یابد (۱۹۷۹ Willey,). در این راستا می­توان گفت کشت مخلوط گیاهانی که در کنار هم سازگاری بیشتری نشان می­دهند، تقریباً همیشه عملکرد کل را در هکتار افزایش می­دهد که این امر ناشی از کاهش رقابت بین آن­ها، به علت سازگاری بیشتر با هم است (کامکار و مهدوی دامغانی ۱۳۸۷).

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.