724 views
پیشینه تحقیق انواع کشت بافت گیاهی و ریزازدیادی گیاهان از طریق کشت بافت و تاثیر هورمونها در ریزازدیادی و القای کالوس دارای ۵۱ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.
مقدمه ۵
۲-۱-۱ تاریخچه گیاه آلوئه ورا ۸
۲-۱-۲ گیاهشناسی ۹
۲-۱-۳ تکثیر ۱۱
۲-۱-۴ گونهها ۱۱
۲-۱-۵ نیازهای اکولوژیکی ۱۱
۲-۱-۶ خواستگاه و دامنه انتشار ۱۲
۲-۱-۷ خواص دارویی و موارد استفاده ۱۲
۲-۱-۸ مواد موثره و ترکیبات ۱۳
۲-۲ کشت بافت گیاهی ۱۶
۲-۲-۱ تاریخچه کشت بافت گیاهی ۱۶
۲-۲-۲ اهداف کشت بافت ۱۷
۲-۲-۳ تعریف کشت بافت گیاهی ۱۷
۲-۲-۴ انواع کشت بافت گیاهی ۱۸
۲-۲-۵ بررسی اثرات فاکتورهای مختلف در محیط کشت ۱۹
۲-۲-۶ نمکهای غیرآلی ۱۹
۲-۲-۷ ویتامینها ۲۰
۲-۲-۸ منبع انرژی ۲۰
۲-۲-۹ عوامل فیزیکی ۲۰
۲-۲-۱۰ ریزنمونه ۲۱
۲-۲-۱۱ pH محیط ۲۱
۲-۲-۱۲ چگونگی انتخاب محیط کشت ۲۱
۲-۲-۱۳ ریشهزائی ۲۱
۲-۳ هورمونها ۲۲
۲-۳-۱ اکسینها ۲۲
۲-۳-۲ سایتوکینینها ۲۳
۲-۴ کالوسزایی ۲۴
۲-۴-۱ انواع کالوس ۲۴
۲-۴-۲ مراحل رشد کالوس ۲۵
۲-۴-۳ اندازه گیری رشد کالوس ۲۵
۲-۴-۴ آلودگی در کشت کالوس ۲۵
۲-۴-۵ تاثیر هورمونها در القای کالوس ۲۶
۲-۵ کنترل قهوهای شدن ۳۰
۲-۶ تولید متابولیتهای ثانویه ۳۳
۲-۷ ریزازدیادی ۳۵
۲-۷-۱ ریزازدیادی گیاهان از طریق کشت بافت ۳۵
۲-۷-۲ انتخاب ریزنمونه ۳۶
۲-۷-۳ تاثیر هورمونها در ریزازدیادی ۳۷
۲-۷-۴ تاثیر هورمونها در باززایی ۴۱
فهرست منابع ۴۴
فیروزابادی ز. ۱۳۹۱ . راهنمای جامع و مصور کشت و پرورش آلوئه ورا همراه با کاربردها و خواص درمانی . انتشارات آموزش و ترویج کشاورزی.۱۰۵ صفحه
قهرمان ۱ .۱۳۷۳٫ کورموفیت های ایران. جلد چهارم. مرکز نشر دانشگاهی تهران.۶۱۸ صفحه.
اثنی عشری م، زکایی خسروشاهی م .۱۳۸۸ . راهنمای جامع کشت بافت گیاهی . ۳۱۴٫ همدان : انتشارات دانشگاه بوعلی سینا ، ۴۸۵ .
ملایری ع. ۱۳۷۵٫ تولید و نگهداری کشت سلولی Daucus carota L., Silybum marianum L و بررسی متابولیت های ثانویه آن ها. پایان نامه دکتری داروسازی دانشکده داروسازی و علوم دارویی ، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان.
میرزایی ندوشن ح ، شریعت آ ، رضایی م ، سرطاوی ک . ۱۳۸۳٫ بررسی رفتارهای کروموزومی در جمعیت هایی از دو گروه صبر زرد. فصلنامه تحقیقات ژنتیک واصلاح گیاهان مرتعی وجنگلی ایران ، ۱۲(۱)، ۵۱-۶۵.
افشاری پور س. ۱۳۷۲٫ مبانی کشت بافت گیاهی. انتشارات معاونت دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ۲۴۷ صفحه.
امیدی م ، فرزین ن . ۱۳۸۸ . راهکارهای بیوتکنولوژی در افزایش کارآیی گیاهان دارویی. همایش منطقه ای غذا و بیوتکنولوژی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه. ۱۳-۱۴ اسفند.
کرمی ،امید . ۱۳۸۳٫ جنین زایی سوماتیکی در میخک Dianthus caryophyllus L پایان نامه کارشناسی ارشد . دانشکده کشاورزی . دانشگاه بوعلی سینا همدان.
گلچوبیان س ، رنجبر غ .ع ، کاظمی تبار س .ک . ۱۳۹۰ . ریزتکثیری درون شیشه ای گیاه دارویی آلوئه ورا .پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی .دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری.سال سوم. شماره ۷ :۷۱-۷۸.
محمدی م، ذوالعلی ج. ۱۳۸۸ . پتانسیل های کاربرد روش های نوین زیست فناوری در بهبود کیفیت غذایی ودارویی آلوئه. همایش منطقه ای غذا و بیوتکنولوژی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه. ۱۳-۱۴ اسفند.
خوشخوی، م .، ۱۳۷۷ . فنون کشت بافت گیاهی برای گیاهان باغبانی (بوستانداری ). ترجمه. انتشارات دانشگاه شیراز.
طباطبایی ب ا س، امیدی م .۱۳۹۰٫ کشت بافت و سلول گیاهی. چاپ دوم. انتشارات دانشگاه تهران، ۳۶۸ صفحه.
Baksha R, Miskat Ara Akhter Jahan, Rahima Khatun and John Liton Munshi. 2005. .Micropropagation of Aloe barbadensis Mill. Through In vitro Culture of Shoot tip Explants. Plant Tissue Cult. & Biotech.. 15(2) : 121-126
Balasubramaniun D, Bryce C.F.A , Dharmarlinghum K, Jayaram K. 1998. Concepts in Biotechnology, university press, Hyderabad.
Ahmed S , Kabir A.H , Ahmad M .B , Razavy M.A and Ganesan S . 2007 Development of rapid microprppagation method of Aloe vera l. Sjemenasrstvo 24:121-128.
Davis JM. 1994. Basic Cell Culture. A Particular Approach. Oxford University press.Pp:132.
کشت سلول، بافت و اندامهای گیاهی امکان تکثیر انبوه و سریع گیاهان و تولید متابولیتهای ثانویه را در شرایط In Vitro فراهم میسازد. با استفاده از کشت In Vitro گیاه، علاوه بر دسترسی به منبع اولیه دارو در شرایط کنترلشده و مستقل از محیط، افزایش تولید ترکیبات نسبت به گیاه و تولید ترکیبات جدید نیز امکانپذیر میگردد (بورگاد و همکاران[۱]، ۲۰۰۲).
گیاهان دارویی از هزاران سال پیش به عنوان یکی از مهمترین منابع دارویی کاربرد داشتهاند. فناوری زیستی با استفاده از راهکارهایی نظیر کشت سلول، اندامها و بافتها، مهندسی ژنتیک و کاربرد نشانگرهای مولکولی قادر است کارایی و بهرهوری گیاهان دارویی را به عنوان منابع تجدیدپذیر جهت تولید دارو افزایش دهد. کشت سلول، بافتها و اندامهای گیاهی امکان تکثیر سریع وانبوه بسیاری از گیاهان دارویی مهم را فراهم نموده است. گیاهان تکثیرشده از طریق کشتهایIn Vitro عاری از بیماری و از لحاظ ژنتیکی وکیفی یکنواخت میباشند (امیدی و فرزین، ۱۳۸۸).
کشتبافت گیاهی در زمینه گیاهان دارویی کاربردهای متعددی دارد که مهمترین آنها عبارتند از: تکثیر انبوه و سریع گیاهان دارویی یکنواخت از لحاظ محتوای ژنتیکی وکیفی، حفظ گونههای گیاهی درحال انقراض از طریق نگهداری در شرایط انجماد و تولید متابولیتهای ثانویه در شرایطIn Vitro از طریق کشت سوسپانسیون سلولی و کشت اندام (مولاباگال وتسای[۲]، ۲۰۰۴؛ تریپاتی و تریپاتی[۳]، ۲۰۰۳).
روشهای سنتی تکثیر گیاهان دارویی همانند سایر گیاهان شامل روشهای جنسی (تکثیر با بذر) و غیرجنسی نظیر : قلمه، خوابانیدن، پاجوش و … میباشد. گیاهان تکثیر شده با بذر عمدتا از لحاظ ژنتیکی یکنواخت نیستند و گیاه حاصله دارای تمام خواص گیاه مادری نیست. به همین جهت تکثیر غیرجنسی به جنسی ترجیح داده میشود. روشهای سنتی تکثیرغیرجنسی عمدتا با مشکلات متعددی از جمله محدودیت گیاه مادری و بازدهی پایین مواجه است. کشتبافت، نوعی تکثیر غیرجنسی است. مزیت تکثیر از طریق کشتبافت نسبت به سایر روشهای مرسوم، تولید تعداد زیادی گیاه درمحیط in Vitro با محتوای ژنتیکی یکسان و کیفیت یکنواخت، در زمان کوتاهتر و فضای نسبتا محدود میباشد (تریپاتی و تریپاتی، ۲۰۰۳).
تشکیل کالوس مرحلهای اساسی در کشت درونشیشهای بسیاری از سلولها و بافتهای گیاهی و نیز برخی از روشهای مهندسی ژنتیک است. برای مثال، کالوسهای کشتشده در شرایط درونشیشهای تکثیر شده و تعداد زیادی سلول ایجاد میکنند که از طریق اندامزایی یا جنینزایی رویشی قابلیت باززایی و تبدیل شدن به گیاه کامل را دارند. علاوه بر این، بافت کالوس عمدتا به عنوان بافت هدف برای دستکاری ژنتیکی استفاده میشود و تشکیل کالوس برای باززایی بافتهای تراریخت لازم است. از کالوسهای سست و نرم عموما برای ایجاد کشت سوسپانسون سلولی نیز استفاده میشود (اثنیعشری، ۱۳۸۸).
این گیاه در ایران با نام صبرزرد و یا شاخ بزی نیز معروف است. تنها گونه بومی موجود در ایران آلوئه ورا[۴] میباشد که در نواحی جنوب ایران و گونه آلوئه لیتورالیس[۵] در ارتفاعات بشاگرد میروید. از میان گونههای شناخته شده آلوئه، تنها ۴ گونه آن برای انسان و دام خوراکی هستند که گونه آلوئهورا در صدر آن قرار دارد (میرزایی ندوشن و همکاران، ۱۳۸۳ و آگاروال[۶]، ۲۰۰۸).
به طور کلی در آلوئهها، افزایش رویشی از راه جداسازی پاجوشها و با تقسیم بوته متداول است ولی تکثیر این گیاه از راه جداسازی پاجوشها کند بوده و وقتگیر است. بنابراین گیاهان محدودی از یک گیاه مادری به دست می آید. این موضوع عامل بازدارندهای برای گسترش تولیدات صنعتی محسوب میگردد. با توجه به اهمیت گیاه صبرزرد و نبود مواد گیاهی کافی، کشت و کار این گیاه در سطح زیاد ایجاد محدودیت میکند که با روش ریزافزایی میتوان بر این مشکل چیره شد (کواست[۷]، ۱۹۷۹؛ ناتالی و همکاران[۸]، ۱۹۹۰).
با توجه به اینکه پلیفنلها، موادی هستند که در اولین مراحل بیوسنتزی تولید آنتیاکسیدانهای مهمی نظیر فلاونوئیدها و آنتوسیانینها را میکنند، لذا افزایش تولید این ترکیبات به کمک استفاده از غلظتهای بهینه هورمونهای اکسین و سیتوکینین میتواند روشی برای افزایش فلاونوئیدها و آنتوسیانینها باشد. این دو ماده از مهمترین مواد آنتیاکسیدانی میباشد که در جلوگیری از بروز سرطان نقش بسیار مهمی دارد. در گیاه آلوئهورا دو متابولیت ثانویه آلودین و امودین از همین مسیر بیوسنتزی استفاده میکند. درنتیجه با افزایش تولید ترکیبات پلیفنلی میتوانیم میزان این متابولیتهای ثانویه ونیز آنتیاکسیدانها را افزایش دهیم (احمد و همکاران[۹]، ۲۰۰۷).
از آنجایی که تکثیر این گیاه از روشهای مرتبط با بذر، به واسطه وجود نرعقیمی گسترده، راندمان پائینی دارد، تنها راه کشت سنتی آلوئه، تکثیر از طریق پاجوش است. با توجه به اینکه در طول یکسال حداکثر تا ۴ پاجوش را میتوان از یک گیاه ۲ ساله جداسازی نمود، این موضوع رشد صنایع غذایی و دارویی مرتبط با این گیاه سودمند را به شدت کند خواهد کرد. لذا کاربرد تکنیکهای مختلف کشتبافت در مورد این گیاه بسیار سودمند خواهد بود. با این حال اکثر تحقیقات انجام شده در راستای ریزازدیادی این گیاه، با روش شاخسارزایی مستقیم میباشد. دلیل این امر، وجود ترکیبات گسترده فنولی است که از بافتهای آلوئه در محیط کشت ترشح میشود. این موضوع باززایی گیاه را از کالوس، به شدت مشکل میکند. گزارشات اندک موجود از روشهای غیرمستقیم کشت بافت گیاه آلوئه، گواهی بر این مدعا است (آگاروال، ۲۰۰۸؛ احمد و همکاران، ۲۰۰۷ و روی و سارکار[۱۰]، ۱۹۹۱ (.
با توجه به قدمت کاربرد آلوئهورا و جایگاه روزافزون آن در فرهنگ غذایی و دارویی مردم و نظر به اینکه محصولات تولیدی برپایه آلوئهورا در کانون توجه بسیاری از صنایع بزرگ تولیدی محصولات غذایی و دارویی قرار دارند، سرمایهگذاری در زمینه پروژههای دستورزی ژنتیکی این گیاه کاملا توجیه اقتصادی خواهد داشت. از سوی دیگر بهینهسازی فرآیند کشت بافت و باززایی آلوئه با تثبیت و واسطهگری کشت کالوس، راهگشای انجام تحقیقات بنیادی و کاربردی در زمینههای مختلفی نظیر القای جنینهای سوماتیکی و تولید بذر مصنوعی، تثبیت کشتهای سوسپانسیون سلولی و اصلاح گیاه از طریق تنوع سوماکلونال خواهد بود که خود نیز به عنوان زمینهساز انجام پروژههای مرتبط با مهندسیژنتیک و مهندسی مسیرهای بیوسنتز انواع متابولیتها، موردتوجه قرارخواهدگرفت.
آلوئهورا سابقه بسیار طولانی و درخشان دارد. اولین گزارش مکتوب که در آن به آلوئهورا اشاره شده است متعلق به چهارهزار سال پیش از میلاد مسیح است و در غار نوشتهها و کندهکاریهای روی ظروف در معابد باستانی مصر کشف شده است. در افسانههای به جای مانده از مصر باستان آمده است که آلوئه ورا گیاهی چنان گرامی بوده که افراد برای حضور در مراسم پس از مرگ یک فرعون باید تحفهای از برگهای آن را تقدیم میکردند. براساس منابع قدیمی ارسطو رایزن الکساندرکبیر در سال ۳۳۳ قبل از میلاد مسیح جزیره سوکوترا در اقیانوس هند را که به دلیل رویش آلوئهورا در آن شهرت داشت، تصرف کرده است (فیروزآبادی، ۱۳۹۱).
گیاه آلوئه با دارا بودن سابقه مصرفی بیش از ۴۰۰۰ سال یکی از مهمترین گیاهانی است که در چند سال اخیر جایگاه ویژهای در تحقیقات غذایی و دارویی داشته است. براساس اظهارنظر ( LASC)[1] ارزش تجارت جهانی محصول خام این گونه گیاهی حدود ۱۲۵ میلیون دلار و ارزش محصولات نهایی تولید شده آن بالغ بر ۱۱۰ میلیارد دلار است (یزدانی وهمکاران، ۱۳۸۴).
اولین گزارش مبنی بر مصرف آلوئه به عنوان یک داروی مسهل در ایران، مربوط به الکیندی، فیلسوف و طبیب عرب ۷۰۰ تا ۸۰۰ سال پس از میلاد است (کمپرک و چیو[۲]، ۱۹۹۹).
آلوئهورا یک سابقه طولانی به عنوان لوسیون پوست دارد. مطالعات بیان میکند که زیبایی کلئوپاترا را به این گیاه نسبت دادهاند (لی و کیم[۳]، ۲۰۰۰).
صبرزرد یا شاخ بزی با نام علمی Aloe barbadensis Mill Syn. A. Vera L. و نامهای انگلیسی Medicine Aloe و Burn plant گیاهی گوشتدار از راسته لاله (لیلیاس)[۴]، تیره لاله سانان (لیلیاسه)[۵] ، زیرتیره آلوئه (آلوئین)[۶] و جنس آلوئه است (قهرمان، ۱۳۷۳؛ بایلی[۷]، ۱۹۶۳ و کوارتر و همکاران[۸]، ۱۹۹۷).
آلوئه گیاهی گوشتی و چندساله با ساقه روزتی بوده و توان تولید پاجوش بر روی ریشه ضخیم خود را دارد. گیاه بالغ دارای ۱۵-۱۲ برگ ضخیم و گوشتی با کنارههای خاردار است. برگها ضخیم و دارای پارانشیم بیرنگ موسیلاژدار و شیره چسبنده است که این قسمت به عنوان بافت ذخیرهکننده آب در گیاه محسوب میشود (رضایی و همکاران، ۱۳۷۵).
[۱] International Aloe Science Council
[۲] Kemper K . J , Chio V
[۳] Lee K.H , Kim J.H
[۴] Liliales
[۵] Liliaceae
[۶] Aloinea
[۷]Bailey L.H
[۸] Courtier J
[۱] Bourgaud F et al
[۲] Mulabagal V , Tsay H S
[۳]Tripathl L , Tripathl J .N
[۴] Aloe vera
[۵] A. littoralis
[۶] Aggarwal D
[۷]Coast B.C
[۸] Natali I et al
[۹] Ahmad S et al
[۱۰] Roy S.C , Sarkar A
تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ را پرداخت نمایید.
ارسال نظر