4,224 views
پیشینه تحقیق برنامه ریزی و مزایا و معایب آن و استراتژی و انواع مدل های تدوین استراتژی دارای ۶۲ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.
۱-برنامهریزی ۶
۱-۱-مزایای برنامهریزی ۶
۱-۲-موانع و مشکلات برنامهریزی ۷
۱-۳-انواع برنامهریزی ۷
۲-تعاریف استراتژی ۷
۲-۱-استراتژی به عنوان طرح ۸
۲-۲-استراتژی به عنوان نیرنگ ۸
۲-۳-استراتژی به عنوان الگو ۸
۲-۴-استراتژی به عنوان موقعیت ۸
۲-۵-استراتژی به عنوان نگرش ۸
۲-۶-برنامهریزی استراتژیک ۸
۲-۷-تعاریف برنامهریزی استراتژیک ۹
۲-۸-ویژگیهای برنامهریزی استراتژیک ۱۰
۲-۹-مزایای برنامهریزی استراتژیک ۱۰
۲-۱۰-محدودیتهای برنامهریزی استراتژیک ۱۱
۲-۱۱-سبکهای مختلف برنامهریزی جامع و تعیین استراتژیهای سازمانی ۱۲
۲-۱۲-مدیریت استراتژیک ۱۲
۲-۱۳-مراحل مدیریت استراتژیک ۱۲
۲-۱۴-تدوین استراتژی ۱۳
۲-۱۵-فرآیند برنامهریزی استراتژیک ۱۴
۲-۱۵-۱-فاز ۱: برنامهریزی برای برنامهریزی ۱۵
۲-۱۵-۲- فاز ۲: تدوین بیانیه راهبردی سازمان (منشور سازمانی): ۱۵
۲-۱۵-۳- فاز ۳: تجزیه و تحلیل محیط سازمان: ۱۷
۲-۱۵-۴- فاز ۴: تعیین موضوعات استراتژیک سازمان: ۱۹
۲-۱۵-۵- فاز ۵: تعیین اهداف و استراتژی ها ۲۱
۲-۱۶-مدلهای تدوین برنامهریزی استراتژیک ۲۲
۲-۱۶-۱-مدل استونر و فریمن ۲۲
۲-۱۶-۲-مدل برایسون ۲۳
۲-۱۶-۳-مدل دیوید (الگوی جامع مدیریت استراتژیک) ۲۴
۲-۱۶-۴-مدل DISM ۲۴
۲-۱۶-۵-مدل Goal-Based ۲۵
۲-۱۶-۶-مدل برنامهریزی استراتژیک گوداشتاین و همکاران ۲۵
۲-۱۶-۷-مدل برنامهریزی استراتژیک دانکن و همکاران ۲۶
۲-۱۶-۸-مدل برنامهریزی استراتژیک وایتمن ۲۶
۲-۱۶-۹-مدل تیلور ۲۶
۲-۱۶-۱۰-مدل کاربردی ۲۷
۲-۱۶-۱۱-مدل اسلک ۲۷
۲-۱۶-۱۲-مدل کمیسیون ورزش استرالیا ۲۸
۲-۱۷-رویکرد فرآیند پایه برنامهریزی استراتژیک ۲۹
۲-۱۸-ماتریس SWOT ۳۰
۲-۱۹-برنامه ریزی استراتژیک با روش SWOT ۳۰
۲-۲۰-معرفی تحلیل SWOT: ۳۲
۲-۲۱-قوتها، ضعفها، فرصتها و تهدیدات: ۳۳
۲-۲۲-قواعد حاکم بر ماتریس تحلیلی SWOT : ۳۵
۲-۲۳-مراحل انجام آنالیز SWOT را میتوان به صورت زیر بر شمرد: ۳۵
۲-۲۴-نمایش ماتریسهای مورد استفاده در روش تحلیل SWOT: ۳۵
۲-۲۵-ارزیابی سازمان ۳۶
۲-۲۶-شاخصهای عمدۀ ارزیابی ۳۶
۲-۲۷-استراتژیها ۳۸
۲-۲۷-۱-استراتژیهای SO: ۳۸
۲-۲۷-۲-استراتژیهای WO: ۳۹
۲-۲۷-۳-استراتژیهای ST: ۳۹
۲-۲۷-۴-استراتژیهای WT: ۳۹
۲-۲۸-نتیجه گیری از آنالیز SWOT: ۳۹
۲-۲۸-۱بررسی محیطی: ۴۰
۲-۲۸-۲- محیط داخلی ۴۰
۲-۲۸-۳- محیط خارجی ۴۰
۲-۲۸-۴-رابطه سازمان و محیط : ۴۱
۲-۲۸-۵-سطح کارایی سازمان: ۴۱
۲-۲۸-۶-تشخیص عوامل استراتژیک خارجی: ۴۱
۲-۲۹-روش کمّی تحلیل SWOT ۴۱
۲-۲۹-۱-کاربرد ۴۲
۲-۳۰-رویکرد استراتژیک مدل SWOT ۴۳
۲-۳۱- تجزیه و تحلیل راهبردی ۴۳
۲-۳۲-محیط نزدیک (تعاملی ) و محیط زمینهای (کلان ـ دور): ۴۵
۲-۳۳-ماموریت سازمانی و چشم انداز سازمانی ۴۶
۲-۳۳-۱-چشمانداز ( Vision ) ۴۶
۲-۳۳-۲-ماموریت (Mission ) ۴۶
۳-۱–وتبال در جهان ۴۷
۳-۲-فوتبال در آسیا ۴۸
۳-۳-فوتبال در ایران ۴۸
۴-مروری بر پژوهشهای خارجی ۴۹
۵-مروری بر پژوهشهای داخلی ۵۴
منابع ۸۷
احمدی، پرویز؛ اصفری، محمد؛ غلامعلی زاده، ابوذر، (۱۳۸۶)، مطالعۀ تطبیقی بررسی محیط به منظور تدوین استراتژی شرکتهای خودرو سازی، پنجمین همایش مدیریت استراتژیک.
احمدی، محمدرضا (۱۳۸۸) روش تحلیل راهبردی (SWOT) ، مجله حصون علوم سیاسی، امنیت ملی و بین الملل.
استیفن پی، رابینز، (۱۳۹۲)، مبانی رفتار سازمانی، ترجمه پارسائیان، علی؛ اعرابی، سید محمد، دفتر پژوهشهای فرهنگی، چاپ سی و هفتم.
اعرابی، محمد، (۱۳۸۵)، دستنامه برنامهریزی استراتژیک، چاپ اول، دفتر پژوهشهای فرهنگی.
آفرینش خاکی، اکبر؛ تندنویس، فریدون؛ مظفری، سید امیر احمد، (۱۳۸۴)، مقایسه دیدگاههای اعضای هیأت علمی، مربیان، ورزشکاران و مدیران در مورد چگونگی توسعه ورزش همگانی، نشریه علوم حرکتی و ورزش، شماره ۵، صص ۲۲-۱٫
آقازاده، هاشم، (۱۳۸۲)، مطالعه تطبیقی مدلهای برنامهریزی استراتژیک، تدبیر، شماره بیست.
آقایی، علی اکبر؛ نادریان جهرمی، مسعود؛ معماری، ژاله؛ اندام، رضا، (۱۳۸۹)، آسیبشناسی ورزش هندبال استان سمنان با استفاده از الگوی برنامهریزی استراتژیک، نشریه مطالعات مدیریت ورزشی، شماره ۱۷، صص ۴۲-۱۳٫
المیری، مجتبی؛ نادریان جهرمی، مسعود؛ سلطان حسینی، محمد؛ نصر اصفهانی، علیرضا؛ رحیمی، محمد، (۱۳۸۷)، بررسی عوامل مؤثر بر حضور تماشاگران فوتبال در ورزشگاهها، نشریه مدیریت ورزشی، صص ۷۳-۶۱٫
الوانی، سید مهدی، (۱۳۹۱)، مدیریت عمومی، چاپ چهل و ششم، نشر نی.
الهی، علیرضا؛ پورآقایی اردکانی، زهرا، (۱۳۸۲)، بررسی وضعیت استادیومهای فوتبال کشور در مقایسه با استانداردهای اروپایی، نشریه حرکت، شماره ۱۹، صص ۷۹-۶۳٫
الهی، علیرضا؛ سجادی، سید نصرالله؛ خبیری، محمد؛ ابریشمی، حمید، (۱۳۸۸)، موانع توسعه صنعت باشگاهداری حرفهای فوتبال ایران، نشریه پژوهش در علوم ورزشی، شماره ۲۸، صص ۶۸-۵۳٫
الهی، علیرضا؛ سجادی، نصرالله؛ خبیری، محمد؛ ابریشمی، حمید، (۱۳۸۷)، موانع موجود در توسعه جذب درآمد حاصل از حمایت مالی در صنعت فوتبال جمهوری اسلامی ایران، نشریه مدیریت ورزشی، شماره ۱، صص ۲۰۲-۱۸۹٫
الهی، علیرضا؛ گودرزی، محمود؛ خبیری، محمد، (۱۳۸۴)، بررسی عملکرد سازمان لیگ حرفهای فوتبال جمهوری اسلامی ایران و مقایسه آن با سازمان لیگ حرفهای فوتبال ژاپن، نشریه حرکت، شماره ۲۷، صص ۷۱-۵۵٫
بدری آذرین، یعقوب؛ گودرزی، محمود؛ خبیری، محمد؛ اسدی، حسن، (۱۳۸۵)، بررسی وضعیت ژیمناستیک در ایران با رویکرد تدوین نظام جامع توسعه منابع انسانی در ورزش ژیمناستیک کشور، نشریه حرکت، شماره ۳۲، صص ۱۱۶-۹۷٫
جان. ام، برایسون، (۱۳۸۱)، ترجمه منوریان، عباس، برنامهریزی استراتژیک، چاپ دوم، مرکز آموزش مدیریت دولتی.
جباری، حبیب؛ پور دولتی، سعید، (۱۳۹۰)، آموزش آنالیز با استفاده از سطوح آنالیز سازمانی.
جباری، غلامرضا؛ کوزه چیان، هاشم؛ خبیری، محمد، (۱۳۷۹)، بررسی سبک رهبری، تواناییها و نحوه عملکرد مربیان فوتبال باشگاههای دسته اول و دوم کشور (جام آزادگان)، نشریه حرکت، شماره ۶، صص ۱۲۰-۱۰۳٫
جعفری، افسر؛ احسانی، محمد؛ خبیری، محمد؛ مؤمنی، منصور، (۱۳۸۸) ، طراحی سیستم ارزیابی عملکرد دانشکدههای تربیتبدنی و علوم ورزشی ایران، نشریه مدیریت ورزشی، شماره ۲، صص ۷۱-۵۱٫
جلالی فراهانی، مجید؛ گودرزی، محمود؛ خبیری، محمد؛ اسدی، حسن، (۱۳۸۳)، بررسی تطبیقی ساختار سازمانی و اساسنامه فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران و کشورهای منتخب و فیفا برای ارائه الگوی بهینه، نشریه حرکت، شماره ۱۹، صص ۱۸۳-۱۷۱٫
برنامهریزی عبارت است از فرآیند تدوین اهداف و تصمیمگیری درباره چگونگی آنها (۲۹).
به عقیده جنسن[۱] برنامهریزی یکی از مؤلفههای حیاتی و اساسی مدیریت است و از ابزارهای لازم برای ایجاد تغییر در سازمان محسوب میشود (۷۰).
برای این واژه، تعاریف گوناگونی ارائه شده است که به برخی از آنها اشاره میشود.
از نظر بیلو و همکارانش برنامه ریزی فرآیندی است که سازمان در قالب آن، همه فعالیتها و تلاشهای خود را در مورد وضعیت مورد انتظار، راه رسیدن به آن و چگونگی طی مسیر را در یکدیگر ترکیب کرده و ادغام میکند (۶۰).
از نظر استونر[۲] برنامهریزی یعنی انتخاب اهداف درست و سپس انتخاب مسیر، راه، وسیله یا روش درست و مناسب برای تأمین این اهداف (۶۰). در مجموع، در مورد برنامهریزی تعاریف بسیار دیگری نیز وجود دارد که انتخاب و تدوین اهداف صحیح و همچنین شیوههای مناسب دستیابی به آنها در اکثر این تعاریف مشاهده میشود.
جنسن[۳] (۱۹۹۵) برنامهریزی را « نقشه راه » توصیف کرده است که نشان میدهد سازمان قصد حرکت به کجا را دارد و چگونه باید به آنجا برسد. از طریق برنامهریزی، افراد درباره آن دسته از شرایط اجتماعی، فیزیکی و اقتصادی که باید مورد توجه قرار گیرند مطالب فراوانی را می آموزند و به آنها کمک میشود که آرمانها و اهداف خود را به طور صحیح تعریف نمایند (۷۰).
در این رابطه، از نظر کمیسیون ورزش استرالیا، تصمیمگیری در محیطهای دارای دانش و اطلاعات محدود و جایی که واقعیات و ارزشها قابل تردید هستند، به درستی انجام نمیگیرد و این موضوع باعث ایجاد مشکلاتی برای آنها خواهد شد (۲۹).
بنابراین، بدون برنامهریزی مناسب، مدیریت سازمان فقط به مسائل آنی میپردازد و از توجه به نیازهای آینده ناتوان میشود. در نتیجه، تمایل به انجام فعالیتهای اتفاقی افزایش مییابد. هرگز به نظر نمیرسد که زمان کافی برای پیشبینی مشکلات آینده وجود دارد، و شرایطی ایجاد نمیشود که به طور مؤثر به آینده پرداخته شود. از این رو، برای غلبه بر محدودیتها، برنامهریزی ضرورت دارد؛ و ناتوانی در برنامهریزی به معنی برنامهریزی برای شکست خواهد بود (۶۰).
در سازمانهای مختلف بنا به شرایط موجود، محدودیتهای گوناگونی در خصوص برنامهریزی وجود دارد. کمبود هزینه و زمان، کوچک بودن سازمان، تکیه به حدس و گمان و نه اطلاعات قطعی از این جملهاند (۳۱).
خطا در برنامهریزی، قصور در اجرای برنامه، عدم مقبولیت برنامه و ترس از تغییر نیز از موانع عمده برنامهریزی میباشند. علاوه بر این، مشکلات پیش بینی نشدهای نیز همواره میتواند در فرآیند برنامهریزی یک سازمان به وجود آید که در مجموع باید تلاش شود از میزان و شدت آنها کاسته شود تا سازمان بتواند به اهداف خود دست یابد (۶۰).
در یک تقسیم بندی، انواع برنامهریزی به شرح زیر عنوان شده است:
الف- برنامه ریزی جامع (استراتژیک)
با توجه به امکانات و محدودیتهای درونی و بیرونی، برنامه ریزی استراتژیک فرآیندی است در جهت تجهیز منابع سازمان و وحدت بخشیدن به تلاشهای آن برای نیل به اهداف و رسالتهای بلند مدت.
ب- برنامه ریزی عملیاتی
برنامهریزی عملیاتی را میتوان پیش بینی عملیات برای نیل به هدفهای معین با توجه به امکانات و محدودیتها و خطوط کلی ترسیم شده در برنامهریزی جامع تعریف کرد.
پ-برنامه ریزی نیروی انسانی
برنامه ریزی نیروی انسانی، بخشی از برنامهریزیهای کلی سازمان و هدف آن تشخیص و تأمین کادر مورد نیاز با توجه به تغییر و تحولات سازمان در آینده است (۹).
استراتژی، واژهای است که از مدیریت نظامی سرچشمه گرفته است و برای تشریح شیوهای که به آن وسیله نیروهای نظامی به هدفهایشان دست مییابند به کار میرود. راهبرد عبارت است از برنامه جامع و کاملی که بر مبنای آن نیل به اهداف اساسی سازمان تضمین میشود (۴۹). همچنین استراتژی الگویی از تصمیمات، پیاده سازی تصمیمات، تعیین سمت گیری سازمان، خط راهنمایی برای انتخاب گزینهها، ابزار رهبری بازار و غیره است (۲۹).
استراتژی بر اساس نوع و اندازه مشکلات و موانع و همچنین شرایط حاکم بر تصمیم گیری به پنج دسته تقسیم میشود که عبارتست از: استراتژی مستقیم، استراتژی غیر مستقیم، استراتژی گام به گام، استراتژی مستمر و استراتژی عملیاتی (۶۰).
از دیدگاه دیوید[۴] (۱۹۹۹) استراتژیها ابزاری هستند که سازمان میتواند بدان وسیله به هدفهای بلند مدت خود دست یابند. مینتزبرگ[۵] تعریف استراتژی را از پنج دیدگاه مطرح ساخت: ۱٫ استراتژی به عنوان طرح؛ ۲٫ استراتژی به عنوان نیرنگ؛ ۳٫ استراتژی به عنوان الگو؛ ۴٫ استراتژی به عنوان موقعیت؛ ۵٫ استراتژی به عنوان نگرش (۴۳).
شایان ذکر است واژه استراتژی در طول سالیان دراز، بر اساس دیدگاهها و تئوریهای مختلف مدیریت و برنامهریزی به طرق مختلفی تعریف و تفسیر شده و مورد استفاده قرار گرفته است.
عبارت است از نوعی کار آگاهانه و یا مجموعهای از رهنمودها که برای مقابله با وضعیت و یا رخدادی خاص در آینده پیشبینی میشود.
علاقمندان به این تعریف معتقدند که استراتژی ضمن اینکه مفاهیم مطرح در تعریف قبل را دارا میباشد، دارای ویژگی خاص است که سبب نیرنگ و مانوری زیرکانه در مقابل رقبا میشود.
بر اساس این تعریف، به دنبال توسعه استراتژی که میتواند هم به صورت طرح یا نیرنگ باشد، مهمترین گام، محقق سازی استراتژیها است. لذا در این تعریف استراتژی الگویی در جریان تصمیمها است.
چهارمین تعریف این است که استراتژی یک موقعیت است. خصوصاً وسیلهای برای قرار دادن سازمان در جایی که نظریه پردازان سازمانی مایلند آن را «محیط» بنامند. بر اساس دیدگاه برخی صاحبنظران، استراتژی با این تعریف به یک نیروی میانجی یا هماهنگ کننده بین سازمان و محیطش، یا به عبارتی، بین موقعیت درونی و بیرونی تبدیل میشود.
تعریف چهارم استراتژی (موقعیت) سعی دارد محلی را برای سازمان در محیط خارج آن بیابد و موقعیت آن را مستحکم کند، در حالی که تعریف پنجم (نگرش) به درون سازمان مینگرد (۶۰).
در سالهای اخیر توجه نسبت به برنامه ریزی جامع یا استراتژیک، به طور روزافزون افزایش یافته و تنها راه اثربخشی و کارامدی مدیران، در بهره گیری از این شیوه برنامهریزی جست و جو شده است (۹). برنامه ریزی استراتژیک روشمند از سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۰ مطرح شد؛ در این خصوص، محققانی همچون استینر[۶] آن را به سال ۱۹۵۰ (توسط کمپانیها و مجتمعهای تولیدی)، و روزنبرگ و شو آن را به سال ۱۹۷۰ (توسط سازمانها برای پاسخگویی به محیط متلاطم) نسبت میدهند (۲۹). تصمیمهای راهبردی بر جهتگیریهای بلند مدت سازمان اثر میگذارند و موقعیتی خاص در آینده را از هم اکنون برای سازمان تعیین میکنند. به عبارتی، موقعیتی که سازمانها در حال حاضر در آن قرار دارند، کم و بیش نتیجه تصمیمهایی است که مدیریت آنان چندین سال قبل گرفتهاند.
دانشمندان بسیاری اهمیت برنامهریزی راهبردی را از جنبههای مختلف بررسی کردهاند و همگی روی همبستگی برنامهریزی راهبرد با عملکرد مطلوب سازمانها توافق نظر دارند و معتقدند که برنامهریزی راهبردی فرآیندی پویا و منطقی است. به عقیده ماچادو[۷] برنامهریزی استراتژیک روش بسیار متداولی است که سازمانها از آن برای پاسخ مناسب به شرایط متغیر داخلی و خارجی استفاده میکنند؛ و میزانی که برنامهریزی استراتژیک مورد استفاده قرار میگیرد یک عامل پیشگویی کننده مهم از اعتبار و موفقیت یک سازمان محسوب میشود. در این خصوص، ادبیات پیشینه قویاً تأکید دارند که برنامهریزی استراتژیک یک عامل کلیدی و بسیار مهم در عملکرد سیستم و برتری سازمانی است (۴۳).
از نظر اعرابی و حقیقی یکی از معیارهای شناخت سلامتی سازمان در چرخه تطبیق پذیری، توانایی شناخت تغییرات محیطی است. به علت تغییرات شتابان محیط، سازمانها باید برای رویارویی با تغییر، تواناییهای خود را افزایش دهند؛ یعنی باید بیاموزند چگونه سریعتر خود را با شرایط متغیر محیطی تطبیق دهند. این تغییرات، اثر بسیار مؤثر و غیر قابل انکاری بر استراتژی و همچنین موفقیت یا شکست هر سازمان دارد. به طوری که بسیاری از سازمانها که سالها سودآور و موفق بودهاند، با تغییر مختصات محیطی و تنها به دلیل عدم همراهی با این تغییرات و تحولات با ورشکستگی و نابودی مواجه شدهاند (۲۹).
امروزه کشورها و جوامع در فرآیند تدوین و اجرای راهبرد، خود را محک میزنند و با استفاده از شاخصها و معیارهای واقعی، خودساخته و استاندارد، کشور خود را با دیگر کشورها مقایسه میکنند. در نتیجه کم و بیش به جایگاه واقعی خود در جهان پی میبرند و برنامهریزیهای راهبردی خود را بر مبنای رسیدن از وضعیت موجود به وضعیت مطلوب که با شاخصها و معیارها مشخصاند، جهت دهی میکنند. همچنین در تلاشاند ضعفهای خود را به قوتها و تهدیدها را به فرصتها تبدیل سازند. از طرف دیگر، سعی در تقویت بیشتر قوتها و ارتقای سطح فرصتها میکنند (۵۹).
برای برنامهریزی استراتژیک تعاریف زیادی ارائه شده است که در این قسمت به برخی از آنها اشاره میشود:
از نظر لرنر[۸]، برنامهریزی استراتژیک عبارت است از فرآیند تغییر سازمانی مستمر و پیچیده. فرای و استونر معتقدند که برنامهریزی استراتژیک، ابزار مدیریتی توانمندی است که برای کمک به شرکتهای کوچک طراحی میشود تا خود را به صورت رقابتی با تغییرات پیش بینی شده محیطی تطبیق دهند (۲۹).
به عقیده الوانی (۱۳۹۱) با توجه به امکانات و محدودیتهای درونی و بیرونی، برنامهریزی استراتژیک فرایندی است در جهت تجهیز منابع سازمان و وحدت بخشیدن به تلاشهای آن برای نیل به اهداف و رسالتهای بلند مدت (۹).
هرناندز[۹] برنامهریزی استراتژیک را برنامه یا طرح کلی سازمان عنوان کرده است که از طریق آن سازمان تصمیم میگیرد که چه نوع اقداماتی باید صورت گیرد و اینکه برای ارائه نتایج مطلوب به اعضای تشکیل دهنده سازمان و تحقق اهداف و مأموریت سازمانی چه عملیات درونیای باید انجام شود (۲۹).
از دیدگاه گودرزی (۱۳۹۱) برنامهریزی استراتژیک نگاه به آینده دارد و تمرکز آن بر آینده پیشبینی شده است و به این مسأله توجه دارد که جهان بعد از ۵ الی ۱۰ سال چه تفاوتهایی با اکنون خواهد داشت و درصدد خلق آینده سازمان بر مبنای آن چیزی است که احتمال میرود در آینده ایجاد شود. برنامهریزی راهبردی نقش کلیدی در موفقیت سازمانها در میدان رقابت دارد. این نوع برنامهریزی اگر به درستی تدوین شود، به انتخاب راهبردهایی منجر میشود و در صورت اجرای صحیح و به موقع، به تعالی سازمان میانجامد (۴۹).
در متون مختلف، ویژگیهای گوناگونی برای برنامهریزی استراتژیک عنوان شده است. از نظر آقازاده برنامهریزی به عمل ختم میشود؛ بینش مشترکی بر مبنای ارزشها ایجاد میکند؛ فرایندی همگانی و مشارکتی است که کارکنان و مدیران احساس مالکیت مشترک نسبت به آن دارند؛ مسئولیت در قبال جامعه را میپذیرد؛ نسبت به محیط خارجی سازمان حساس بوده و بر آن تمرکز دارد؛ بر مبنای دادههای بسیار کیفی طرحریزی میشود؛ و بخش کلیدی مدیریت اثربخش محسوب میشود (۶۰).
از دیدگاه الوانی (۱۳۹۱) برنامه ریزی جامع، انعکاسی از ارزشهای حاکم بر جامعه است؛ معطوف به پرسشهای اصلی و مسائل اساسی سازمانها است؛ با مطرح ساختن اهداف بلند مدت و تبیین رسالتهای سازمان، مدیران را در انجام فعالیتهایشان همجهت و هماهنگ میسازد؛ دارای دید درازمدت است و افقهایی دورتر را در سازمان مطرح میسازد؛ عملیات و اقدامات سازمان را در دورههای زمانی بالنسبه طولانی هماهنگ میکند و به آنها پیوستگی و انسجام میبخشد؛ در سطوح عالی سازمان شکل میگیرد، زیرا در این سطح است که تقریباً به گونهای همه جانبه اطلاعات لازم در مورد امکانات و منابع سازمان و انتظارات و توقعات از آن متمرکزاند؛ فراگیر است و برنامههای عملیاتی سازمان را در بر میگیرد و به آنها جهت میبخشد؛ و در نهایت امکانات و محدودیتهای درونی و بیرونی سازمان را مد نظر دارد و پیشبینیهای خود را با توجه به آنها انجام میدهند (۹).
در این خصوص، اذعان شده است که برنامهریزی استراتژیک روی شرایط محیط خارجی (مانند ویژگیهای جمعیتشناختی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، و تکنولوژی) که بر ماهیت و اعتبار سازمان تأثیر گذارند، تأکید ویژهای دارد؛ معمولاً شامل یک دوره زمانی ۵-۳ ساله میباشد؛ فرایندی پویاست؛ روی محیط رقابتی تأکید دارد؛ و توجه ویژهای نیز به اختصاص منابع دارد. یقیناً، شناخت این ویژگیها و درک مناسب آنها توسط مسئولین و دستاندرکاران یک سازمان به تدوین برنامههای استراتژیک و عملیاتی صحیح کمک فراوانی مینماید؛ لذا، شایسته است که مورد توجه قرار گیرند. در غیر این صورت برنامههای تدوین شده از جامعیت برخوردار نخواهند بود (۲۹).
[۱] Jensen
[۲] Stoner
[۴] David
[۵] Mintzberg
[۶] steiner
[۷] machado
[۸] Lerner
[۹] Hernandez
تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ را پرداخت نمایید.
ارسال نظر