693 views
پیشینه تحقیق بیابان و توسعه پایدار و ارتباط آن با بیابان زایی و معرفی شاخص های آن دارای ۳۰ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.
۱-۱-مقدمه ۴
۱-۲- تعاریف بیابان ۵
۱-۳- بیابان زایی ۶
۱-۴- مفهوم توسعه پایدار و ارتباط آن با بیابان زایی ۸
۱-۵- رابطه فعالیتهای انسان با توسعه پایدار ۹
۱-۶ بیابانزدائی(مقابله با بیابانزایی) ۱۰
۱-۷-مباحث توسعه پایدار ۱۱
۱-۸- شاخص چیست؟ ۱۵
۱-۹- ویژگیهای شاخصهای موثر ۱۶
۱-۱۰- تصمیم گیری گروهی و ارجحیت آن ۱۹
فهرست منابع : ۲۳
۱-کردوانی، پرویز، ۱۳۶۷، مناطق خشک جلد اول: ویژگیهای اقلیمی، علل خشکی و مسائل آب، انتشارات دانشگاه تهران.
۲-کردوانی ، پرویز، ۱۳۶۸، مناطق خشک جلد دوم : خاکها، انتشارات دانشگاه تهران.
۳-پاک پرور، م، ۱۳۷۷، مطالعه بیابان و مهار بیابانزایی در ایران، اقدامات بین المللی سمپوزیوم تکنولوژیهای جدید در تامل بیابانزدایی تهران، ایران.
۴-محمودی، فرج ا… ، ۱۳۶۸، بیابانهای ایران، مجله رشد جغرافیا، شماره۱۷٫
۵-گرنجر، آلن،۱۳۷۴، کویر زایی، ترجمه عبدالمجید ثامنی، مرکز نشر دانشگاه شیراز.
۶-لاجوردی، محمود، ۱۳۷۲، ژئومورفولوژی مناطق خشک، مجله رشد جغرافیا، شماره ۳۶، ص ۲۰-۲۶٫
۷-فرید، ی، ۱۳۸۱، بیابان، فضای جغرافیایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر، شماره ۶٫
۸-رادکلیف، مایکل،۱۳۷۴، توسعه پایدار، ترجمه حسن نیر، تهران، وزارت کشاورزی ، ص ۱۳.
۹-سازمان جنگلها و مراتع و آبخیزداری، ۱۳۸۱، برنامه اقدام ملی مقابله با بیابانزایی و تعدیل اثرهای خشکسالی، چاپ اول.
۱۰-سنایی، مریم، ۱۳۸۷، بررسی امکان استفاده از برنامهریزی ریاضی چند هدفه و مدلهای تصمیم گیری در مدیریت کاربری اراضی با استفاده از GIS، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شیراز.
۱۱-رضوی طوسی، ل، محمد ولی سامانی، ج، و کوره پزان دزفولی، ا، ۱۳۸۵، اولویت بندی پروژه های انتقال آب بین حوز های با استفاده از رو شهای تصمیم گیری چند شاخصهای گروهی فازی، دومین کنفرانس مدیریت منابع آب، دانشگاه صنعتی اصفهان.
۱۲-ازکیا، م، ۱۳۷۳ ، بررسی و ارزیابی ابعاد اجتماعی، اقتصادی طرح های مرتعداری در دو استان فارس و کهکیلویه وبویراحمد، موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران.
۱۳-سعادت فر، آ، ۱۳۸۵، مقایسه روشهای برآورد تراکم برای گونههای گیاهی در منطقه بردسیر سیرجان، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه گرگان.
بیابانها عمدتا در قلمرو بین مدارها و یا برخی از مناطق خشکی، آنجا که زمستانهای سرد و تابستانهای گرم دارد گسترش یافته است و حدود یک سوم از خشکیها را اشغال کرده است. بیابانهای داخلی در ایران، در منطقه فلات مرکزی ایران قرار گرفته اند که این منطقه نیمی از مساحت ایران را شامل میشود. این منطقه که در میان رشته کوههای البرز و خراسان و زاگرس واقع گردیده است، مناطق کویری و بیابانی ایران را شامل میشود(کردوانی، ۱۳۶۷).
یکی از دغدغههای امروز کشورهای جهان موضوع مهار بیابانزایی است. توجه به مقوله مهار بیابانزایی برای کشوری همچون ایران که ۳۴ میلیون هکتار معادل یک چهارم وسعت آن را بیابان فرا گرفته، که ۵ میلیون هکتار تپههای شنی فعال، ۱۲ میلیون هکتار تپه شنی غیرفعال و باقیمانده مساحت تحت تاثیر تجمع نمک، خاکهای شور و قلیایی قرار دارد(پاک پرور، ۱۳۷۸)، ضرورتی انکار ناپذیر است. از ۱۲ میلیون هکتار بیابان در ایران بیش از ۵/۱ میلیون هکتار تا سال ۱۹۸۴ کاملا جنگل شده (Anon,2008) و به ۱/۲ میلیون هکتار افزایش یافته است (Nap[1],2005).
بیابان یکی از اکوسیستمهای اصلی خشکی است که از زمینهای بوتهزاری تشکیل شده است که در آنها گیاهان بسیار پراکندهاند و بهوسیله خاک لخت و شنی از هم جدا ماندهاند. بسیاری از بیابانها در مجاورت رشته کوهها واقع هستند.
طبق تعریف بیابان سرزمین وسیعی است که به خاطر بارندگی سالیانه کم دارای پوشش گیاهی کمی است. در تعیین ویژگی بیابانها دو عنصر بارش و دما نقش اساسی دارد (محمودی، ۱۳۶۸). به عبارت دیگر مناطقی که به سبب کمبود آب و پوشش گیاهی ناچیز توانایی حفاظت موثر از زمین را در برابر تخریب را ندارند مناطق خشک (بیابانی)گویند(لاجوردی، ۱۳۷۲).
اگر چه بعضی سعی کرده اند با توام نمودن چند ویژگی مناطق خشک را تعریف کنند و بر این اساس مناطقی را خشک و بویژه بیابانی و کویری گویند که بارندگی در آنجا کم، میزان ریزشهای آبی جوی از تبخیر سالانه کمتر، آب قابل استفاده محدود و منطقه از لحاظ پوشش گیاهی فقیر و یا فاقد آن است و اما هیچک از آنها نمیتواند یک تعریف جامع و دقیق و قانع کنندهای برای مناطق خشک و کویری و بیابانی باشد که بر اساس آن بتوان حد و مرز مناطق خشک را به طور دقیق تعیین کرد، زیرا:
اولاً – ویژگی های مناطق خشک متنوع ومتعدد است.
ثانیاٌ – مسائلی در راه شناخت ویژگی های اقلیمی و نیز تعیین حد و مرز مشخص مناطق خشک نظیر ناچیز یا ناکافی بودن ایستگاه های هواشناسی در مناطق خشک و در نتیجه عدم اطلاعات کافی و تغییرات بسیار زیاد بارندگی در سالهای مختلف وجود دارد (کردوانی، ۱۳۶۷).
مناطق خشک و نیمه خشک بیشتر از ۴۰% سطح کره زمین را پوشانده (Deichmann &Eklundh,1991) و محل سکونت بیش از ۱میلیارد انسان است (UNSO Office to Combat Desertification and Drought, 1997; Reynolds and Stafford Smith,2002 ). درکنوانسیون بیابانزدائی سازمان ملل بیابانزائی به صورت زیر تعریف شده است :”تخریب زمین در مناطق خشک ، نیمه خشک و نیمه مرطوب خشک در نتیجه فاکتورهای مختلفی از جمله تغییرات آب وهوا و فعالیتهای انسان است”. همچنین UNCCD[2] تخریب سرزمین را”کاهش یا افت بهرهوری اقتصادی / بیولوژیکی، پیچیدگی سیستم کشاورزی، مرتع و چراگاه، جنگل و زمین جنگلی درنتیجه کاربریهای زمین یا بواسطه فرایند یا فرایندهای ترکیبی بوجود آمده از فعالیتهای انسان و الگوهای سکونت مثل۱) فرسایش خاک ناشی از باد و آب ۲) زوال خواص فیزیکی، شیمیائی و بیولوژیکی یا اقتصادی خاک ۳) خسارت طولانی مدت پوشش گیاهی طبیعی تعریف کرده است (UNEP,1990). مطابق UNCCD(2004) بیابانزائی یکی از بیشترین پیآمدهای جدی اقتصادی – اجتماعی و محیطی در مناطق فوق ملاحظه شده که نتیجه مجموعه اثرات متقابل در میان عوامل مختلف شامل تغییر آب وهوا و فعالیتهای انسانی است (Thomas,1997; UNCCD,1994). نتیجه بیابانزائی شامل تحلیل رفتن تولید غذا، بروز قحطی، افزایش هزینه های اجتماعی، کاهش کمیت و کیفیت آب های شیرین، افزایش فقر و تزلزل سیاسی، کاهش قابلیت برگشت پذیری زمینها نسبت به تغییرات طبیعی آب وهوا وکاهش قابلیت تولید خاک است (Reynolds, 2001). درنتیجه سه موضوع مورد جستجو اصلی قرار می گیرد: آب و هوا، خاک، سرزمین و فشار انسان(Salvati &Zitti,2008b). اهمیت آب و هوا، خاک بوسیله سه عامل اقلیم، خاک و ژئومورفولوژی توصیف می شود(Diodato &Ceccarelli;2004) رعایت این عوامل با خشکی آب و هوا، ظرفیت آب موجود خاک و فرسایش خاک مربوط است (Kosmas et al.,2000a;Venezon Scarascia et al., 2006; Incerti et al.,2007). اثر فشار انسان بوسیله سه متغیر تراکم جمعیت، رشد و تمرکز فعالیتهای صنعتی بیان می شود( Salvati &Zitti,2007).
[۱] – National Action Programme
[۲] – United Nations Convention to Combat Desertificationکنوانسیون جهانی مبارزه با بیابانزایی
ارسال نظر