پیشینه تحقیق تاریخچه زنجیره تأمین و نگرش فرآیندی به مفهوم آن و تاریخچه سیستم برنامه ریزی منابع سازمان و کارکرد ها و مراحل اجرای سیستم دارای ۶۳ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

بخش اول: زنجیره تامین    ۵
۲-۱) زنجیره تأمین    ۵
۲-۱-۱) مروری بر تعاریف ارائه شده در خصوص زنجیره تأمین    ۵
۲-۱-۲) تاریخچه زنجیره تأمین    ۱۰
۲-۱-۳) اجزاء مدیریت زنجیره تأمین    ۱۱
۲-۱-۴) دیدگاه‌های زنجیره تأمین    ۱۳
۲-۱-۵) انواع زنجیره تأمین    ۱۵
۲-۱-۶) اصول زنجیره تأمین    ۱۷
۲-۱-۷) دلایل نیاز مدیریت زنجیره تأمین    ۱۹
۲-۱-۸) حوزه عملکرد زنجیره تأمین    ۲۰
۲-۱-۹) فرایندهای زنجیره تأمین    ۲۵
۲-۱-۱۰) نگرش فرآیندی به مفهوم زنجیره تأمین    ۲۶
۱- مدل فرایندی هندفیلد و نیکولس (۱۹۹۰)    ۲۷
۲-مدل فرایندی انجمن زنجیره تأمین (۲۰۰۵)    ۲۸
۳- مدل فرایندی چان (۲۰۰۳)    ۲۹
۴- مدل فرایندی چوپرا و میندل (۲۰۰۷)    ۲۹
۵- مدل فرایندی انجمن جهانی زنجیره تأمین    ۳۰
۶- مدل فرایندی زنجیره ارزش پورتر (۱۹۸۵)    ۳۲
۷- مدل فرایندی مرکز کیفیت و بهرهوری امریکا    ۳۳
۲-۱-۱۱) تغییرات در زنجیره تأمین    ۳۷
۲-۱-۱۲) مشکلات زنجیره تأمین    ۳۹
بخش دوم: برنامه ریزی منابع سازمانی    ۴۱
۲-۲-۱) تعریف سیستم برنامه ریزی منابع سازمانی    ۴۱
۲-۲-۲) تاریخچه سیستم برنامه ریزی منابع سازمان    ۴۲
۲-۲-۳) مزایای پیاده سازی سیستم برنامه ریزی منابع سازمان    ۴۳
۲-۲-۴) عوامل موفقیت سیستم برنامه ریزی منابع سازمان    ۴۳
۲-۲-۵) کارکردهای سیستم برنامه ریزی منابع سازمان    ۵۱
۲-۲-۶) روش‌های اجرای پروژه‌ برنامه ریزی منابع سازمان    ۵۲
۲-۲-۷) مراحل اجرای سیستم برنامه ریزی منابع سازمان    ۵۴
۲-۲-۸) توسعه برنامه ریزی منابع سازمان    ۵۵
بخش سوم: مروری بر تحقیقات گذشته    ۵۵
۲-۳-۱) تحقیقات داخلی    ۵۵
۲-۳-۲) تحقیقات خارجی    ۵۶
فهرست منابع    ۵۹

منابع

آیرس، جیمز (۱۳۸۸). راهنمای مدیریت زنجیره تامین. ترجمه ابراهیم تیموری و اشکان حافظ الکتب، تهران: انتشارات دانشگاه علم و صنعت ایران.

شفیعی نیک آبادی، محسن (۱۳۹۲). چارچوبی برای فرآیندهای مدیریت دانش در زنجیره تامین. پژوهشنامه پردازش و مدیریت اطلاعات، شماره ۷۳، صص: ۶۱۱-۶۴۲٫

شفیعی نیک آبادی، محسن و الفت، لعیا (۱۳۹۰). عوامل کاهنده اثر شلاقی و نقش کسب و کار الکترونیک بر آن در صنعت خودروی ایران، فصلنامه تخصصی پارک ها و مراکز رشد، سال هفتم ، شماره ۲۶، صص: ۶۳- ۷۱٫

شفیعی نیک آبادی، محسن و فارسیجانی، حسن (۱۳۹۱). چارچوبی برای فرآیندهای مدیریت دانش در زنجیره تامین. پژوهشنامه پردازش و مدیریت اطلاعات، شماره ۷۳، صص:۶۱۱-۶۴۲٫

چرمچی، حمیدرضا (۱۳۷۹). مفهوم زنجیره تامین در صنعت و مزایای آن. فصلنامه صنایع؛ شماره ۲۳؛ صص: ۶ -۹٫

رادفورد، راسل (۱۳۹۱). مباحث نوین در مدیریت تولید و عملیات. ترجمه حمید نوری. تهران: انتشارات سازمان مدیریت صنعتی.

سهرابی، بابک؛ محجوب، حامد و رئیسی وانانی، ایمان (۱۳۹۲). طراحی سیستم استنتاج فازی برای اولویت بندی و انتخاب مناسب ترین سیستم برنامه ریزی منابع سازمان. فصلنامه چشم انداز مدیریت صنعتی، سال سوم، شماره ۱۰، صص: ۱۰۱-۱۲۸٫

درّی، محسن و مصلّی، سمانه (۱۳۸۷). نقش ابزارهای ERP در اطلاعات مشترک زنجیره تأمین، هماهنگی و بهینه سازی هزینه. اولین کنفرانس سیستمهای برنامه ریزی منابع سازمان.

شیخ، عاطفه (۱۳۹۰). ارائه یک مدل برنامه ریزی منابع سازمانی با توجه به زنجیره تأمین جهانی مبتنی بر تجارت الکترونیکی. ماهنامه تجارت الکترونیک و رایانه، شماره ۵۷، صص: ۲۱-۲۳٫

ابراهیمی، بابک (۱۳۸۴). ضرورت بکارگیری ERP به منظور اشتراک اطلاعات در زنجیره تأمین یک مطالعه موردی. تهران: دومین کنفرانس بین المللی مدیریت فناوری اطلاعات و ارتباطات.

اختیارزاده، احمد (۱۳۸۷). ایران کد به مثابه بستر ارتباطی SCM و ERP. اولین کنفرانس سیستمهای برنامه ریزی منابع سازمان.

الوانی، سید مهدی و میرشفیعی، نصرالله (۱۳۸۹). مدیریت تولید. تهران: انتشارات به نشر.

آذر، عادل (۱۳۸۱). تحلیل مسیر و علت یابی در علم مدیریت. مجتمع آموزش عالی قم. شماره ۱۵، صص ۹۶ –

حنیفه زاده، حمید (۱۳۸۶). امکان سنجی پیاده سازی سیستم برنامه ریزی منابع سازمان در شرکت­های فعال در ایران. پایان نامه دوره کارشناسی ارشد دانشگاه شهید بهشتی تهران.

خاتمی فیروز آبادی، علی و شفیعی نیک آبادی، محسن (۱۳۹۰). مدیریت تولید. تهران: انتشارات پوران پژوهش.

زوکرمن، امی (۱۳۸۹). مدیریت زنجیره تأمین. ترجمه علی تقی زاده و بهزاد، صالحی. تهران: انتشارات ترمه.

بخش اول: زنجیره تامین

۲-۱) زنجیره تأمین

۲-۱-۱) مروری بر تعاریف ارائه شده در خصوص زنجیره تأمین

مواردی همچون پیچیدگی دنیای کسب و کار، تحولات اقتصادی، شدت رقابت، تکنولوژی­های جدید و سرعت تغییر نیاز های مشتریان، سازمان­های کنونی را مجبور ساخته از مزایایی همچون جریان سریع اطلاعات، تصمیم گیری­های گروهی، هماهنگی‌های هرچه بیشتر با شرکای تجاری و همه جانبه نگری بهره گیرند. وجود این تحولات را می­توان در بحثی با عنوان زنجیره تأمین[۱] مشاهده نمود که هدف اصلی آن را دستیابی به حداکثر ارزش بیان نموده­اند (شفیعی نیک آبادی و فارسیجانی، ۱۳۹۱، ۶۲۲).

این یک باور است که زنجیره تأمین هر روز پیش از پیش به عنوان عامل تعیین کننده توانایی در رقابت مطرح می‌شود (آیرس[۲]، ۱۳۸۸، ۱۷). امروزه دیگر رقابت یک سازمان در مقابل یک سازمان مطرح نیست بلکه امروزه رقابت زنجیره تأمین در مقابل زنجیره تأمین شدت گرفته است (کریستوفر[۳]، ۲۰۰۰، ۳۸؛ کریستوفر و تویل[۴]، ۲۰۰۱، ۲۳۶؛ شفیعی نیک آبادی و فارسیجانی، ۱۳۹۱، ۶۲۳).

بر اساس تحقیقات ون هوک[۵] (۲۰۰۱) مشخص شد که یکی از نکات مهم برای رسیدن به مزیت رقابتی در دنیای کسب و کار مدرن این است که سازمان‌ها باید با تأمین کنندگان و همچنین مشتریان و حتی رقبا برای پیشبرد عملیات‌هایشان اتحاد برقرار کنند و در اینجاست که مفهوم زنجیره تأمین شکل پیدا می‌کند (ون هوک، ۲۰۰۱، ۱۲۸).

ساترلند[۶] با تاکید بر متفاوت بودن عبارت لجستیک[۷] و زنجیره تأمین به سه دیدگاه معمول اما متفاوت از زنجیره تأمین اشاره می‌نماید:

۱- زنجیره تأمین تنها بیان دیگری از لجستیک است.

۲- زنجیره تأمین علاوه بر لجستیک شامل وظایف دیگری از قبیل خرید، مهندسی، تولید، مالی، بازاریابی و فعالیت‌های کنترلی مربوطه در یک شرکت واحد است.

۳- زنجیره تأمین شامل تمامی فعالیت‌های بند «دو» بعلاوه فعالیت­های مرتبط با تأمین کنندگان تأمین کنندگان شرکت و مشتری مشتریان یک شرکت می‌باشد که فراتر از فعالیت‌های شرکت‌های سنتی است. ساترلند تعریف شماره سه را تصدیق کرده و با اضافه کردن بعضی موارد تعریف زیر را پیشنهاد می‌دهد:

زنجیره تأمین: فرآیندهای چرخه حیات شامل جریان فیزیکی، اطلاعاتی، مالی و دانش می‌باشد که هدفشان ارضای احتیاجات کاربر نهایی به وسیله محصولات و خدماتی است که از طریق تأمین کنندگان متصل به هم ارائه می‌گردد. در منابع مختلف از جریان‌های فیزیکی، اطلاعاتی و مالی بارها و بارها به عنوان ابعاد زنجیره تأمین یاد شده است. زنجیره تأمین تنها به توزیع کننده فیزیکی محدود نمی‌شود. در اکثر زنجیره‌های تأمین عناصر مالی و اطلاعاتی به اندازه جریان فیزیکی مهم هستند (آیرس، ۱۳۸۸، ۱۴).

خدمات نیز زنجیره تأمین دارند. واحد تحقیق و توسعه[۸] که وظیفه آن طراحی محصول و خروجی کار آن‌ها طرح محصول است، می‌تواند از همان تکنیک‌های استفاده شده برای ساخت محصول سود ببرد. یک شرکت نرم افزاری با این چالش روبرو است که همواره محصولش را ارتقا دهد و بروز نماید، بنابراین آن هم می‌تواند به عنوان یک زنجیره تأمین برای محصول بر پایه دانش فرض شود. تصمیم خرید، احتمالاً با یک نیاز به یک محصول اصلی و یا خدمت شروع می‌شود ولی سریعاً به سمت فاکتورهای محصول توسعه یافته از قبیل تحویل، خدمات و شهرت میل می‌کند. عوامل محصول توسعه یافته، خرید یا عدم خرید را مشخص می‌سازند. بنابراین برای اکثر محصولات طراحی زنجیره تأمین در بطن مشخصات محصول توسعه یافته قرار می‌گیرد (همان منبع، ۱۵).

بنا به نظر کریستوفر (۱۹۹۸) امروزه راه حل توانمند رسیدن به مزیت هزینه‌ای لزوماً حجم محصولات و مقیاس اقتصادی نیست، بلکه مدیریت زنجیره تأمین است. از نظر وی زنجیره تأمین شبکه‌ای از سازمان‌های بالادستی تا پایین دستی است که در فرایندها و فعالیت‌های مختلفی که در قالب محصولات و خدمات در دست مشتری نهایی ایجاد ارزش می‌کنند، درگیر هستند. مفهوم مدیریت زنجیره تأمین تا کنون از سوی بسیاری مورد تشریح و واکاوی قرار گرفته است و برخی نیز آن را با مفاهیمی چون لجستیک، مدیریت عملیات، تدارکات و یا ترکیبی از این سه هم معنی گرفته‌اند (کریستوفر، ۱۹۹۸، ۵۳).

با این حال می‌توان به تعریف جامعی که از سوی انجمن زنجیره تأمین جهانی ارائه شده است استناد کرد: «مدیریت زنجیره تأمین یکپارچه‌سازی فرآیندهای کلیدی کسب و کار از کاربر نهایی گرفته تا تأمین کننده اصلی است که تأمین محصولات، خدمات و اطلاعاتی را که باعث ایجاد ارزش افزوده برای مشتریان و ذینفعان سازمان می‌شوند، بر عهده دارد» (لامبرت[۹] و همکاران، ۲۰۰۵، ۳۲).

لامبرت و الارام[۱۰] (۱۹۹۸) زنجیره تأمین را فرایند ایجاد هم راستایی و هم سویی شرکت‌هایی می‌دانند که محصولات یا خدمات را به بازار عرضه می‌کنند.

چوپرا و میندل[۱۱] (۲۰۰۷) اعلام نمودند یک زنجیره تأمین کلیه مراحل مستقیم و غیرمستقیم که در تکمیل درخواست (سفارش) مشتری درگیر هستند را شامل می‌شود. زنجیره تأمین فقط مرتبط با سازنده و تأمین کننده نیست بلکه حمل و نقل، انبارها، خرده فروشی‌ها و حتی خود مشتریان را نیز در برمی گیرد.

گانشان و هریسون[۱۲] (۱۹۹۵) یک زنجیره تأمین را شبکه‌ای از تسهیلات و گزینه‌های توزیعی می‌داند که به تدارک مواد، تبدیل این مواد به فرآورده‌های واسطه‌ای یا محصولات نهایی و توزیع این محصولات به مشتریان می‌پردازند.

هوگوس[۱۳] (۲۰۰۳) زنجیره تأمین را هماهنگی سیستماتیک و استراتژیک کارکردهای سنتی کسب و کار و تاکتیک‌های بین این کارکردها در یک شرکت با سایر کسب و کارهای موجود در زنجیره تأمین، به منظور بهبود بلند مدت عملکرد شرکت (بطور مجزا) و کل یک زنجیره تأمین می‌داند به عبارت دیگر مدیریت زنجیره تأمین هماهنگی در تولید، موجودی (انبار)، مکان یابی و حمل و نقل بین شرکت‌کنندگان در یک زنجیره تأمین است جهت دستیابی به بهترین ترکیب پاسخ گوئی و کارائی برای موفقیت در بازار.

منزکا^[۱۴] و همکاران (۱۹۹۸) بیان می‌کنند زنجیره تأمین شبکه‌ای از ساختار توپولوژیک است که از بنگاه‌های خودمختار یا نیمه مختار تشکیل شده است. این بنگاه‌ها همگی با یکدیگر تدارکات، تولید، تحویل و سایر کارها را انجام می‌دهند. در هر زنجیره تأمین یک بنگاه اصلی وجود دارد که مسئول پیکربندی زنجیره تأمین بر مبنای اطلاعات مربوط به تقاضا و نیز استفاده از جریانات مالی، مواد و اطلاعات به عنوان ابزاری برای دست یابی به ارزش در کل زنجیره است.

یک زنجیره تأمین به جریان مواد، اطلاعات، وجوه و خدمات از تأمین‌کنندگان مواد خام طی کارگاه‌ها و انبارها تا مشتریان پایانی اشاره دارد و شامل سازمان‌ها و فرایندهایی می‌شود که کالاها، اطلاعات و خدمات را ایجاد و به مصرف‌کنندگان تحویل می‌دهند. این زنجیره شامل طیفی از وظایف از قبیل خرید، جریان وجوه، باربری مواد، برنامه‌ریزی و کنترل تولید، کنترل موجودی و لجستیکی و توزیع و تحویل می‌گردد (هاندفیلد و نیچولس[۱۵]، ۱۹۹۹، ۸۱).

طبق تعریف دیگری زنجیره تأمین شامل تمام مراحلی است که مستقیم و یا غیرمستقیم در برآورده کردن خواست مشتری فعالیت می‌نمایند و فقط شامل سازنده و تأمین کننده نمی‌گردد بلکه حمل و نقل، انبار، خرده فروش و خود مشتریان را نیز شامل می‌گردد. به عبارت دیگر شبکه‌ای از تسهیلات و توزیع کنندگان که عملیات تأمین مواد، تغییر مواد به محصولات نیمه ساخته و محصولات نهایی و توزیع این محصولات بین مشتریان را انجام می‌دهند (راچل[۱۶] و همکاران، ۲۰۱۰، ۵۹).

مدیریت زنجیره به معنای یکپارچه‌سازی و هماهنگ‌سازی انتقال مواد و اطلاعات و جریان مالی در بین چندین سازمان (و در درون هر سازمان) است که از نظر حقوقی مستقل بوده، ولی همگی عضو یک زنجیره هستند. به عبارت دیگر استقرار شرکت‌ها به گونه‌ای است که موجب پیوستگی درون زنجیره از مبدأ تا مقصد برای عرضه محصولات یا خدمات برای بازار فراهم گردد (گولد و سیورینگ[۱۷]، ۲۰۱۰، ۶۱).

همچنین چوپرا و میندل (۲۰۰۷) معتقدند زنجیره تأمین شبکه‌ای است از شرکا یا همکاران مستقلی که نه تنها کالا و خدمات مورد نیاز شبکه را عرضه می‌نمایند، بلکه سبب انگیزش تقاضا و تسهیل همزمان قابلیت‌ها و منابع کل شبکه و همچنین امکان ارتقاء سطح عملکرد رهبری بازار می‌گردند. برنامه‌ریزی، سازماندهی و کنترل فعالیت‌ها در زنجیره تأمین، مدیریت زنجیره تأمین نام دارد. به عبارت دیگر مدیریت زنجیره تأمین یکپارچگی فعالیت‌های مرتبط با انتقال و جریان کالاها و خدمات، شامل جریان‌های اطلاعاتی آن‌ها، از منبع مواد خام تا مصرف‌کنندگان نهایی است

چنان که استیونز[۱۸] (۱۹۸۹) بیان نموده زنجیره تأمین سیستمی است که اجزای آن عبارتند از: تأمین‌کنندگان قطعات، تسهیلات تولید، خدمات توزیع و مشتریان که به وسیله جریان رو به جلوی مواد و جریان رو به عقب (بازخور) اطلاعات به یکدیگر مرتبط شده‌اند.

به گفته شپارد و گارتنر[۱۹] (۲۰۰۶) مدیریت زنجیره تأمین مجموعه‌ای از روش‌هاست که برای یکپارچه‌سازی اثربخش تأمین کنندگان، تولیدکنندگان، انبارها و فروشگاه­ها استفاده می‌شود. به طوری که کالا در حجم مناسب، مکان مناسب و زمان مناسب، تولید و توزیع شود تا هزینه کل سیستم به حداقل برسد و الزامات سطح خدمات برآورده شود. مدیریت زنجیره تأمین به عنوان یک فلسفه کسب و کار، با افزایش مهارت‌های کسب و کار و عملکرد تمام اعضا در زنجیره تأمین، کسب و کار را متحول ساخته است.

به نظر کریستوفر (۱۹۹۸) زنجیره تأمین، شبکه‌ای از سازمان‌های بالادستی تا پایین دستی است که در فرایندها و فعالیت‌های مختلفی که در قالب محصولات و خدمات در دست مشتری نهایی ایجاد ارزش می‌نمایند، درگیر هستند. تأکید این تعریف بر در نظر گرفتن ارضای نیاز مشتریان در تمامی فعالیت‌های زنجیره تأمین است. مدیریت زنجیره تأمین اثربخش، به عنوان کلیدی برای ایجاد شبه رقابتی پایدار از طریق بهبود روابط درون و بیرون از شرکت تلقی می‌شود (گولد و سیورینگ، ۲۰۱۰، ۶۲). با مرور تعاریف فوق از مدیریت زنجیره تأمین می‌توان نتیجه گرفت که مدیریت زنجیره تأمین عبارت است از مدیریت تمام فعالیت‌های مربوط به انتقال کالاها از مواد خام تا کاربر نهایی که شامل منبع گزینی و تأمین، زمان بندی تولید، پردازش سفارش، مدیریت موجودی، انتقال، انبارداری و خدمات مشتری است. همچنین، سیستم‌های اطلاعاتی مورد نیاز برای نظارت و هماهنگی فعالیت‌ها را نیز در بر می‌گیرد مطابق با تعاریف فوق می‌توان شبکه زنجیره تأمین را به صورت شکل ذیل ارائه داد.

از مجموعه تعاریف فوق می‌توان دریافت مفهوم مدیریت زنجیره تأمین با تعریف سنتی لجستیک (پشتیبانی) متفاوت است. لجستیک معمولاً به فعالیت‌هایی اطلاق می‌شود که در داخل مرزهای یک سازمان مجزا اتفاق می‌افتد در صورتی که زنجیره تأمین شبکه‌ای از شرکت‌هایی است که با یکدیگر کار می‌کنند و اقدامات و فعالیت‌های خود را برای تحویل یک محصول (خدمت) به بازار هماهنگ می‌کنند. همچنین تمرکز لجستیک سنتی متوجه فعالیت‌هایی نظیر تدارکات، توزیع، نگهداری و تعمیرات و مدیریت موجودی است (گولد و سیورینگ، ۲۰۱۰، ۶۲).

مدیریت زنجیره تأمین ضمن تاکید بر اهمیت لجستیک سنتی فعالیت‌های دیگر نظیر بازاریابی، توسعه محصول جدید، مالی و خدمات به مشتریان را نیز تحت پوشش قرار می‌دهد. از نگاهی وسیع‌تر به تفکر زنجیره تأمین، این فعالیت‌های اضافی در حقیقت اکنون به عنوان بخشی از کار جهت تکمیل درخواست مشتری مورد نیاز می‌باشد.

مدیریت زنجیره تأمین به زنجیره تأمین و سازمان‌های درون آن به عنوان یک موجودیت واحد می‌نگرد و یک رویکرد سیستمی را برای درک و مدیریت بهتر فعالیت‌های مختلف و هماهنگی بین آن‌ها ارائه می‌نماید. این رویکرد سیستمی چارچوبی را فراهم می‌کند تا بهترین واکنش (پاسخ) را به نیازمندی‌های کسب و کار نشان داد در صورتی که بدون آن به نظر می‌رسد بین این نیازها تناقضات و تضادهایی وجود خواهد داشت. بطور مثال نیاز به حفظ خدمات به مشتریان (در سطح بالا) به نگهداری موجودی در حجم بالا منجر می‌شود در صورتی که فعالیت و تولید در سطح بالایی از کارایی، نیاز به کاهش در سطوح موجودی را درخواست می‌کند. تنها زمانی می‌توان این تناقضات را برطرف کرده و بین آن‌ها توازن برقرار کرد که کل این مجموعه و فرآیند را بطور یکپارچه و هماهنگ مدیریت نمود (چوپرا و میندل، ۲۰۰۷، ۷۳).

۲-۱-۲) تاریخچه زنجیره تأمین

جامعه بشری از زمانی که مبادله کالا به کالا را جهت گسترش تأمین نیازمندی­های اولیه خود آغاز نمود با سه مفهوم چگونگی تأمین مواد اولیه، نحوه ساخت و توزیع در میان مصرف کنندگان (مشتریان) روبرو بوده است و این روند همچنان ادامه دارد و سه مفهوم فوق از ابتدا تا کنون دارای سیری تکاملی بوده­اند، به طوری که بالندگی و روند رشد و توسعه تدریجی و تکاملی آن بر کسی پوشیده نیست و بر همین اساس است که در دنیای کسب و کار امروزی نمی­توان بدون بازبینی آن چه که ما را به این مرحله از رشد کسب و کار رسانیده است برای آینده برنامه ریزی نمود، زیرا که اصول اساسی زنجیره تأمین از ابتدا تا کنون روندی رو به رشد و تکاملی را در تمامی عرصه­ها همراه و همگام با رشد کسب و کار داشته و با فراز و فرودهای آن همساز بوده است. درک این رابطه و اشتراک مفاهیم سه‌گانه در تمامی مقاطع ان به معنای درک و فهم تاریخی زندگی بشری از یکسو و درک تأثیرگذاری آن در روند تکاملی کسب و کار جامعه بشری از سوی دیگر می­باشد. آن زمان که انسان اولیه توانست با فهم قوانین طبیعت در ۳۰۰۰ سال قبل چرخ ارابه چرخ دار را خلق و بکار گیرد، دامنه فعالیت­های داد و ستدی خود را با جسارت و بلند پروازی تا دور دست­ها گسترانید و زمینه تغییر در طبیعت را با بهره­گیری از سنگ چخماق (آتش) و آفرینش چرخ ارابه دار برای ارتقاء حیات خود آغاز نمود. پویایی فکر انسان­ها از یک سو و آرزوی تأمین بقاء و نیازهای نامحدود از سوی دیگر از علل اصلی اکتشافات علمی و خلق ابزارهای گوناگون برای استفاده از منابع نامحدود طبیعت (مواد اولیه) برای ایجاد کالاهای تولیدی و خدماتی که در مسیر تأمین نیازهای نامحدود بشری بکار رفته و می­رود بوده است. این روند دامنه آرزوها و تحقیقات و کاوش­ها را از جوامع ابتدایی اولیه تا جوامع صنعتی امروزه به حدی گسترانیده که دستاوردهای ۵۰۰۰ ساله بشریت اکنون در ۳۰ سال قبل قابل حصول می­باشد.

[۱] Supply Chain

[۲] Ayers

[۳] Christopher

[۴] Towill

[۵] Van Hoek

[۶] Sutherland

[۷] Logistic

[۸] R&D (Research and Development )

[۹] Lambert

[۱۰] Lambert and Ellram

[۱۱] Chopra and Meind1

[۱۲] Ganeshan and Harrison

[۱۳] Hugos

[۱۴] Monzka

[۱۵] Handfield and Nichols

[۱۶] Rachel

[۱۷] Gold and Seuring

[۱۸] Stevens

[۱۹] Shepherd and Gunter

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.