پیشینه تحقیق تاریخچه و تعریف موسیقی و شیوه ی آوازی استاد شجریان دارای ۳۶ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

۲-۱ مقدمه    ۱
۲-۲ تاریخچه    ۱
۲-۲-۱ دوره ی هخامنشی    ۲
۲-۲-۲ دوره ساسانی    ۵
۲-۲-۳ دوره ی اسلامی    ۱۱
۲-۳ تعریف شعر و موسیقی از دیدگاه بزرگان    ۱۸
۲-۳-۱ تعریف موسیقی    ۱۸
۲-۳-۲ تعریف شعر    ۱۹
۲-۴ آشنایی با چند اصطلاح موسیقی    ۲۰
۲-۵ مختصری درباره وجه تسمیه گوشه های موسیقی    ۲۱
۲-۵-۱ مثال    ۲۲
۲-۶ بیوگرافی استاد محمدرضا شجریان    ۲۵
۲-۷ شیوه ی آوازی استاد شجریان    ۲۸

منابع

خالقی، روح الله. ۱۳۶۴٫ موسیقی ایرانی، چاپ اول، انتشارات نشر کتاب: تهران.

رفیعی، حسن رضا. ۱۳۸۷٫ برگ هایی از داستان موسیقی ایرانی، چاپ اول، انتشارات سوره مهر: تهران.

مطلق، کاظم.، عابدینی، مهدی. ۱۳۸۳٫ هزار گلخانه آواز، ج اول، انتشارات فراگفت: قم.

ملاح، حسینعلی. ۱۳۶۳٫ حافظ و موسیقی، چاپ دوم، انتشارات هنر و فرهنگ: تهران.

ملاح، حسینعلی. ۱۳۶۷٫ پیوند شعر و موسیقی. چاپ اول، انتشارات نشر فضا: تهران.

برزگر خالقی، محمدرضا. ۱۳۸۲٫ شاخ نبات حافظ، چاپ اول، انتشارات زوّار: تهران.

برزگر خالقی، محمدرضا.، عقدایی، تورج. ۱۳۸۶٫ شرح غزل های سعدی، جلد۱و۲، چاپ اول، انتشارات زوّار: تهران.

جوادی، غلامرضا. ۱۳۸۰٫ موسیقی ایران از آغاز تا امروز، چاپ اول، انتشارات همشهری: تهران.

مراغی، عبدالقادر. ۱۳۷۰٫ شرح ادوار، به کوشش بینش، تقی، چاپ اول، مرکز نشر دانشگاهی: تهران.

مراغی، عبدالقادر.، جامع الالحان، بینش، تقی. ۱۳۶۶٫ چاپ اول، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.

مراغی، عبدالقادر.، مقاصد الالحان. ۲۵۳۶٫ به کوشش بینش، تقی، چاپ اول، انتشارات بنگاه، ترجمه و نشر کتاب.

حبیبی نژاد، مهران. ۱۳۸۸٫ خسرو خوبان، چاپ اول، انتشارات ثلفین: ساری.

دهلوی، حسین. ۱۳۷۹٫ پیوند شعر و موسیقی، چاپ اول، انتشارات مؤسسه هنری-فرهنگی ماهور: تهران.

۱ مقدمه

براساس تقسیم بندی تاریخی، می توان موسیقی ایران را به دو دوره اصلی قبل از اسلام و بعد از اسلام تقسیم کرد.

در این مقاله ابتدا به دو دوره تاریخی قبل از اسلام (هخامنشی و ساسانی) و دوره اسلامی از زبان زنده یاد استاد روح الله خالقی که در کتاب موسیقی ایرانی آورده شده است می پردازد. سپس به تعاریف موسیقی از دیدگاه بزرگان  و در ادامه، با تعدادی از اصطلاحات موسیقی، گوشه ها و وجه تسمیه آن ها، توضیحی کوتاه داده می شود. و در نهایت به بیوگرافی و شیوه آوازی استاد شجریان می پردازیم.

۲ تاریخچه

هرچند کشور ایران دارای تاریخ قدیم پرارزشی است که از ۲۵ قرن آن آثار کتبی یا سنگ نبشته های تاریخی و حجاری و غیره باقیست ولی در مورد موسیقی مدارک نوشته شده بخصوص آنچه مربوط به دوره های کهن می باشد و اصولاً به جهات مختلف که بعد اشاره خواهد شد به بندرت در کتاب های تاریخی ما از هنرها و خاصه موسیقی سخن به میان آمده است به همین جهت اطلاعات ما هم در این باره زیاد نیست ولی هر چه هست آن ها را می توان فهرست وار به شرح زیر اشاره نمود:

۲-۲-۱ دوره ی هخامنشی

از موسیقی این دوره اطلاع کافی نداریم ولی کشوری که خود را رقیب یونان می دانسته و با آن سرزمین که مردمش تمدن عالی داشته اند روابط تاریخی داشته و از حیث آثار صنعتی نمونه های پرارزشی مانند حجاری های تخت جمشید به یادگار گذاشته، بی شک از موسیقی هم بی بهره نبوده. از این گذشته چون دولت هخامنشی جانشین دولت های متمدن زمان خود مانند عیلام و آشور و کلده و بابل و حکومت های آسیای صغیر (چون لیدیه، فریکیه و غیره) گردیده قاعدتاً باید از هنرهای آن ها هم تا آنجا که مطابق ذوق ایرانی ها بوده اقتباساتی کرده باشد. ملل مشرق زمین قبل از تأسیس دولت هخامنشی یا در همان زمان همه سازهای مختلف داشته اند چنانکه نمونه های آلات موسیقی­شان در حجاری هائی که از مصری ها، سومری ها، عیلامی ها، آسوری ها، هندی های قدیم و غیره باقی مانده هم اکنون دیده می شود و در کتاب های تاریخ موسیقی از این آلات و نوازندگان و رقاصان بی آنکه نام و نشانشان باقی مانده باشد گفتگو در میان است ولی تعجب است که از دوره ی هخامنشی چنین نمونه هائی به جای نمانده است.

هرودت مورخ مشهور یونانی در تاریخ خود راجع به ایرانی ها می نویسد:

«ایرانیان برای تقدیم نذر و قربانی به خدا و مقدسات خود مذبح ندارند، آتش مقدس روشن نمی کنند، بر قبور شراب نمی پاشند ولی یکی از موبدان حاضر می شود و یکی از سرودهای مقدس مذهبی را می خواند» اما آنچه معلوم است این سرودهای مقدس مذهبی را می خواند» اما آنچه معلوم است این سرود با سازی همراه نیست.

از گفته ی هرودوت چنین بر می آید که ایرانیان قدیم موسیقی مخصوصی برای تشریفات مذهبی داشته اند و شاید سرودی که هرودت با آن اشاره می کند از سرودهای اوستا بوده زیرا قسمتی از کتاب «یسنا» که موسوم به «گات ها» و قدیم ترین قسمت اوستا می باشد شامل سرودهای مؤثریست که به احتمال قوی آهنگ دار و موزون بوده. این سرودهای هفده گانه در اواسط کتاب یسنا واقع شده و تصور می رود که از خود زرتشت باشد. این سرودها را می توان شعر یا نثر مسجع دانست که به عقیده ی مورخان دارای وزن و آهنگ مخصوص بوده است.

از طرف دیگر قوم ایرانی که در اصل با هندی ها یکی بوده و از یکی از شاخه های مهم نژاد آریائی جدا شده از آغاز با هم جهات مشترکی داشته است چنانکه کتاب مذهبی هندی ها موسوم به «ودا» که یادگار قدیم زبان سانسکریت است نیز شامل سرودها و ترانه های مذهبی و ادبی نژاد آریائی است و از مقایسه ی مطالب کتاب ودا و اوستا بخوبی معلوم می شود که قوم ایرانی و هندی فرزندان یک مادرند و احساسات و طرز تفکر و کیفیات ذوقی آن ها جنبه های مشترکی داشته و حتی هنوز هم موسیقی ایران و هند دارای شباهت هائی به هم می باشد.

تصور می کنم بعکس مذهب هندی ها که از آغاز با رقص و موسیقی موافقت کامل داشته و این هنر از ارکان تشریفات مذهبی آن ها به شمار آمده در مذهب قدیم ایرانیان، موسیقی در مراسم مذهبی وظیفه ای نداشته و به همین جهت اگر سرودی در این تشریفات خوانده می شده با سازی همراه نبوده، چنانکه هنوز هم در تشریفات مذهبی زرتشتیان همینطور است.

اما از نوشته «زنوفن» تاریخ نویس قدیم یونانی می توان حدس زد که نوعی دیگر از موسیقی نیز در زمان هخامنشیان مورد است استفاده قرار می گرفته است.

این مورخ در کتابی که راجع به خصال کوروش به نام «کوروپدی» یا «سیروپدی» نوشته (به فارسی هم ترجمه شده) چنین می نویسد:

«کوروش هنگام حمله به قشون آسوربنا بر عادت خود سرودی آغاز کرد که سپاهیان با صدائی بلند و با احترام و ادب زیاد دنبال آن را بخواندند و چون سرود به پایان رسید آزاد مردان با قدم های مساوی و با نظم تمام به راه افتادند.»

در جای دیگر گوید:

«کوروش برای حرکت سپاه چنین دستور داد که صدای شیپور علامت حرکت و عزیمت خواهد بود و همین که صدای شیپور بلند شد باید همه ی سربازان حاضر باشند و حرکت کنند.»

پس از چند سطر دیگر چنین می نویسد:

« در نیمه شب که صدای شیپور عزیمت و رحیل بلند شد کوروش سردار سپاه را فرمان داد تا با همراهان خود در جلوی صفوف سپاهیان قرار گیرد. بعد کوروش می گوید همین که من به محل مقصود رسیدم و حملات دو سپاه نزدیک شد سرود جنگی را می خوانم و شما بی درنگ جواب مرا بدهید. در موقع حمله چنانکه گفته بود کوروش سرود جنگ را آغاز کرد و سپاه همگی با وی هم آواز شدند.»

از مطالب فوق چنین بر می آید که ایرانیان در آن زمان موسیقی مخصوصی برای رزم داشته اند، که بی شک در تحریک احساسات سپاهیان مؤثر بوده و آلات موسیقی جنگی آن ها مانند طبل و شیپور در این هنگام به کار می رفته و سرودهای رزمی در برانگیختن حس شجاعت و دلیری سربازان و کامیابی آنان در میدان نبرد وسیله ی بسیار مؤثری بوده اما معلوم نیست که این سرودها در چه پرده ای بوده و با چه شعری تلفیق شده است. مطلب دیگری که از گفته ی زنوفن می توان درک کرد این است که مردمی که موسیقی مخصوصی برای میدان نبرد داشته اند بی شک آن قدر با نغمه و آهنگ آشنا بوده اند که برای هنگام فراغت و بزم و شادی نیز از موسیقی مناسب دیگری استفاده کنند چنانکه هرودت در تاریخ خود مکرر از کلمه «نی» که به وسیله ی ایرانیان نواخته می شده گفتگو کرده است.

پس از دوره ی هخامنشی جون اسکندر و جانشینان او یونانی بودند و از آن پس اشکانیان هم خارجی به شمار می رفتند و نسبت به آثار تمدن ایرانی ابراز علاقه نمی کردند همانطور که در انی زمان تمدن یونان در ایران نفوذ کرد شاید از موسیقی یونان نیز اقتباس و استفاده شده باشد. مثلاً به طوری که می گویند یکی از پادشاهان اشکانی موسوم به «ارد اول» دوستدار ادبیات یونانی بود و در مجالس او نمایش های یونانی مانند تصنیفات «اری پید» شاعر یونانی را که نمایش های حزن انگیز او معروف است نمایش می دادند و شاید همان کسانی که از نمایش های یونانی اطلاع داشته و بازی می کرده اند از موسیقی یونان هم بهره ای داشته و در موقع مناسب نغمه های یونانی نیز می خوانده اند ولی حدسی است که مدرک کتبی همراه آن نمی باشد.

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.