پیشینه تحقیق تاریخ سیاسی تشیع از آغاز تا حکومت آل بویه  دارای ۶۹ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

فصل اول:تاریخ سیاسی تشیع از آغاز تا شکل گیری حکومت آل بویه    ۵
۲-۱ تاریخ سیاسی تشیع از آغاز تا قیام های علویان:    ۵
۲- ۲ قیام های علویان در دوره  خلافت امویان    ۹
۲ – ۳ قیام زید بن علی    ۱۰
۲- ۴ قیام یحیی بن زید    ۱۱
۲- ۵ قیام های علویان در دوره ی خلافت عباسیان    ۱۲
۲ – ۶ زمینه های شکل گیری حکومت علویان طبرستان(۲۵۰-۳۱۶ق)    ۱۵
۲- ۷  حکمرانی محمد بن زید علوی (۲۷۰-۲۸۷ ق)    ۱۷
۲ – ۸ حسن بن علی الاطروش حسینی ناصرالحق(۳۰۱-۳۰۴ق)    ۱۸
فصل دوم:تاریخ سیاسی مذهبی حکومت آل بویه    ۲۰
۳-۱ تاریخ سیاسی آل بویه از ابتدا تا سقوط (۳۲۱۴۴۸ق)    ۲۰
۳-۱-۱  خاستگاه نژادی و اجتماعی آل بویه    ۲۰
۳- ۱-۲ ابوشجاع بویه و پسرانش    ۲۲
۳- ۱-۳  آغاز قدرت گیری عماد الدوله در کرج    ۲۴
۳-۱-۴  حسن بن بویه:(۳۲۴-۳۶۶ق)    ۲۷
۳-۱- ۵ دیالمه ی فارس: عضد الدوله بن فناخسرو (۳۳۸-۳۷۲ ق)    ۳۰
۳-۱-۶ پایان حاکمیت آل بویه در فارس وعراق (۴۰۳-۴۴۸ق)    ۳۴
۳-۱-۷ دیالمه عراق و خوزستان(۳۳۴-۴۴۷ ق)احمدبن بویه (۳۲۴-۳۵۶ ق)    ۳۵
۳-۱ -۸ اوضاع خلافت در زمان حمله احمدبن بویه در بغداد    ۳۵
۳-۱-۹ اقدامات احمدبن بویه معزالدوله دربغداد    ۳۶
۳-۱ -۱۰ عزالدوله بختیاربن معزالدوله(۳۵۶-۳۶۷ق)    ۳۷
۳-۱ -۱۱  جلال الدوله ابوطاهر بن بهاءالدوله (۳۸۳-۴۳۵ ق)    ۳۸
۳-۱ -۱۲  قدرت و قلمرو آل بویه    ۳۹
۳-۲ مذهب در دورۀ آل بویه    ۴۱
۳-۲ -۱  مذ هب حاکمان آل بویه    ۴۱
۳ –۲ – ۲ وضعیت تشیع قبل از قدرت گیری آل بویه    ۴۶
۳ –۲ -۳ سیاست تسامح وتساهل مذهبی آل بویه    ۴۸
۳ – ۲ -۴ احیای شعائر تشیع    ۴۹
۳ –۲-۵ جایگاه مشاهد ائمه وسادات پیش از دوره آل بویه    ۵۱
۳-۲-۶ موقعیت شیعیان در دوره امویان؛  دوران تقیّه    ۵۳
۳ –۲-۷ موقعیت شیعیان در دوره حکومت عباسیان    ۵۴
منابع    ۶۰

منابع

_ابن خلدون، عبدالرحمن.(۱۳۷۵)، العبر، ترجمه:محمد پروین گنابادی ،تهران :انتشارات علمی و فرهنگی.

_ابن طقطقی،محمد.(۱۳۸۹)،تاریخ الفخری،ترجمه:محمد وحیدگلپایگانی،تهران:علمی فرهنگی.

_یعقوبی،احمدبن اسحاق.(۱۳۷۱)،تاریخ الیعقوبی، ترجمه:محمدابراهیم آیتی، بی جا:انتشارات علمی وفرهنگی.

_ابن اثیر،عزالدین علی.(۱۳۷۱-۱۳۸۳)، تاریخ کامل،  ترجمه:سیدمحمدروحانی، تهران: اساطیر.

_جعفری،سیدحسین محمد.(۱۳۷۴)،تشیع در مسیرتاریخ، مترجم سیدمحمد تقی آیت اللهی، بی جا :دفتر نشر فرهنگ اسلامی.

_دایره المعارف تشیع.(۱۳۶۶-۱۳۹۳)،سیری درفرهنگ و تاریخ تشیع،جلد:۱-۴-۱۴ تهران: نشر سعید محبی.

_فرای،ریچارد.(۱۳۹۰)،تاریخ ایران ازاسلام تاسلاجقه، ترجمه: حسن انوشه، تهران: امیرکبیر.

_نوبختی،حسن بن موسی.(۱۳۸۱)،فرق الشیعه،ترجمه جواد مشکور، تهران:علمی و فرهنگی.

_اصفهانی،ابوافرج.(۱۳۸۷)، مقاتل الطالبین ،      ترجمه: هاشم رسول محلاتی،  تهران: فرهنگ اسلامی.

_اصفهانی،حمزه بن حسن.(۱۳۶۷)،تاریخ پیامبران وشاهان،  ترجمه:جعفر شعار،تهران:  امیرکبیر.

_الاصفهانی، لابی الفرج. (۱۹۸۷)، مقاتل الطالبیـن، شرح وتحقیقات السید احمر صقر، بیروت :موسسه الاعلمی للمطبوعات.

_الشامی،فضیلت.(۱۳۶۷)،تاریخ زیدیه در قرون دوم وسوم هجری،مترجمان سید محمد ثقفی وعلی اکبر مهدی پور، شیراز: انتشارات دانشگاه شیراز.

_مظفر،محمدحسین.(۱۳۶۸)،تاریخ تشیع، ترجمه:سیدمحمد باقر حجتی، بی جا :دفترنشر فرهنگی اسلامی.

_خضری،سید احمدرضا.(۱۳۷۸)،تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه،تهران : سمت.

_مسعودی،ابوالحسین علی بن حسین.(۱۳۴۷)،مروج الذهب ومعادن الجوهرترجمه: ابوالقاسم پاینده،تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.

_ _______________.(۱۳۴۹)، التنبیه والاشراف، ابوالقاسم پاینده، تهران:بنگاه ترجمه و نشر کتاب.

_ پطروشفسکی،ای،پ.(۱۳۵۴)اسلام در ایران،ترجمه:کریم کشاورز،تهران : پیام.

فصل اول:تاریخ سیاسی تشیع از آغاز تا شکل گیری حکومت آل بویه

۲-۱ تاریخ سیاسی تشیع از آغاز تا قیام های علویان:

شیعه ازنظرلغوی به معنی پیرو وانصاراست.واژه شیعه یاعلوی به  معنای اخص منحصر درفرزندان حضرت فاطمه زهرا(س)وامام علی(ع)یعنی(حسن،حسین ونوادگان ایشان)بود. ازاینروسادات یافاطمیان یاعلویان نسل امام حسن(ع) را علویان حسنی ونسل امام حسین (ع)راعلویان حسینی وبه طوراخص فرزندان امام موسی کاظم(ع)راعلویان موسوی می خوانند.(جعفری،۱:۱۳۷۳)

ابن خلدون

درمقدمه درالعبرمی نویسد:«شیعه از لحاظ لغوی به معنی یاران وپیروان است،ودراصطلاح فقهاءومتکلمین – اعم ازپسینیان و پیشینیان – بر پیروان علی و فرزندانش(رضی الله عنهم)اطلاق می گردد».(ابن خلدون ،۱:۱۳۷۵/۳۷۶)

اختصاص عنوان شیعه به پیروان ائمه(علیه السلام) توسط پیامبر اکرم (ص) درباره کسانی به کار برده شده است که دوستدار و پیرو عترت و خاندان او هستند.(مظفر،۴۱:۱۳۸۶)دعوت به تشیع وپیروی از ابی الحسن علی (ع) هم از سوی پیامبر در موارد متعدد و به خصوص در هجدهم ذی الحجه در غدیر خم مطرح گردید. (همانجا)

بارحلت پیامبر اسلام (ص) و بوجود آمدن ماجرای سقیفه ازنظر تاریخی با ظهور دیدگاه تشیع مرتبط است، واز این زمان اختلاف بر سر جانشینی پیامبر و بحث خلافت سبب ایجاد جدائی بین مسلمانان گردید. بنابراین سقیفه را باید بعنوان نامی عمومی برای جدائی در میان مسلمانان درنظرگرفت . دراین محل بودکه گروهی طرفدار خلافت ابوبکر و گروهی هم به حمایت از امام  علی (ع) برخاستند. به این دلیل جامعه به دو دسته تسنن و تشیع تقسیم گردید. و بین تشیع دسته بندی وجود نداشت.

شهادت امام حسین(ع)(۱۰محرم سال ۶۱هجری)تشیع راواردمرحله دوم تاریخی خود کرد. در حالیکه اصل اساسی رهبری در تشیع همچنان پابرجا بود،لیکن اختلاف نظرهایی در مورد معیارهای ویژه گزینش رهبرالهی بروز کردکه منجر به ایجاد انشعاب در میان شیعیان گردید.

نخستین جدایی بین تشیع به خاطرتقیّه زین العابدین (ع)توسط مختار ثقفی که امامت را از اعقاب پیامبر از نسل فاطمه (س) و علی (ع)به فرزند دیگر امام علی(ع)، محمد بن حنفیه انتقال داد  ، صورت گرفت. (محمدجعفری، ۱۳۷۴: ۲۷)

مذهب شیعی بر سه فرقه منحصر است.(الف)گروهی ازصحابه که زمان حیات رسول الله (ص) به علی (ع) گرایش داشتندو از جانب پیامبر (ص) نام شیعه علی (ع) بر آنها اطلاق شده وامام علی (ع) راواجب الاطاعه از جانب خدا و پیامبر می دانستندومعتقدند ؛ که علی (ع )این مقام را در شایستگی و فضائل خود بدست آورده بودو پیامبر هم درباره امامت وی تصریح کرده است.(رفیعی،۱۱:۱۳۷۳)

(ب)گروه دوم شیعه تفضیلیه هستند که اعتقاد به برتری علی (ع ) داشتند و او را برهمۀ صحابه فضیلت داده ، ولی خلافت ابوبکر و عمررا نیزجائزو روا می دانستند زیرا خودامام علی (ع ) نیز خلافت آنان را پذیرفته بود.

(ج ) شیعه تفضیلیه سبیه که ضمن برتر شمردن حضرت علی (ع )بر تمامی صحابه او را وصی بلافصل پیامبرمی دانستند ، ومعتقد بودند که کسانی که امام علی (  امام علی (ع)ع)را از مقام خود برکنار کردند،کافرند.وامت اسلام پس از پیامبر(ص)چون اطاعت غیر امام علی(ع) را گردن نهادند،ازدین خارج شدند.  و بدین دلیل نیز اینان خلفاءثلاثه را سب و لعن می کردندو معتقد بودندکه پس ازامام علی (ع) امامت به اولاد اوامام حسن وحسین(ع)می رسد.سپس هر کسی که از اولاد ، امام حسن وحسین (ع)که با شمشیرخروج کند وعلیه دستگاه خلافت قیام نماید، مردم را به سوی خدا دعوت کند، او امام و جانشین پیامبر است. (دایرهالمعارف تشیع،۱۳۷۳: ۴/۲۷۳)

تمامی فرق شیعی ازاین سه فرقه منشعب شده اند، که همه آنهارامی توان ذیل نامهای ؛ کیسانیه،امامیه اثنی عشری، غلاه ، زیدیه ، اسماعیلیه جمع کرد. (شهرستانی،۱:۱۳۳۵/۱۴۷)

نارضایتی از حکومت خلفای اموی و عباسی در میان ایرانیان و دیگر اقوام تابع اعراب و حتی در میان اعراب ، به دلیل رفتار و عملکرد نادرست و ستم هایی که از سال ها قبل از سوی حکام مذکور در حق مسلمانان و به خصوص علویان اعمال می گردید،و شهادت جانسوز امام حسین (ع)سبب شدکه اعتراض ها به صورت قیام ها و جنبش هایی خونین علیه خلفای اموی وعباسی ظاهر شود ، و روز بروز افزایش یابد.

رهبری این قیام ها درایران وعراق را فرقه های شیعه ، به خصوص زیدی ها برعهده داشتند.چون آنان معتقد بودندکه هرکس از اولاد فاطمه(س) که شجاع وسخی باشد وخروج کند ومردم رابه سوی خود دعوت کند امام است و اطاعت او واجب می باشدو به قیام سیف معتقد بودند.(نوبختی،۱۲۱:۱۳۶۹)

قیام های علویان در عراق و حجاز و سپس در نواحی شرقی و غربی مرکز خلافت عباسی سبب شد تا زمینه های شکل گیری دولت های علوی درایران ، مصر و  مغرب(مراکش) فراهم شود.به طوری که قیام زیدبن علی(ع)در سال(۱۲۲ق) ویحیی بن زید در سال( ۱۲۵ق) و قیام های دیگردر دورۀ عباسی باعث ایجاد حکومت علویان طبرستان وسپس دولت شیعی آل بویه گردید.

جنبش ها و نهضت های شیعی ضد خلافت که بی درنگ پس از قیام امام حسین (ع)در برابر امویان پدیدارشد . دردوران امویان با انگیزه خون خواهی شهیدان کربلا شکل گرفتند . اما در دوران عباسیان واکنشی سیاسی در برابر تحولات سیاسی واجتماعی ومذهبی بودند.

شیعیان ناراضی که خلافت را حق خود می دانستند ، در برابر غاصبان منبر پیامبر(ص ) به پیکار  برخاستند.افزون برآن بیشتر ناراضیان ، خاصه عراقیان وحجازیان که به دلایل مختلف نسبت به امویان کینه می ورزیدندبه شیعیان پیوستند، و در زیر پرچم ایشان به مخالفت می  پرداختند . (دایرهالمعارف تشیع،۴:۱۳۷۳/۲۸۴)

در این میان قیام هارا شیعیان زیدی ، رهبری می کردند.در حالی که امامان شیعه اثنی عشری  بعد از شهادت امام حسین (ع) تقیّه پیشه کرده بودند، وبه قیام های خونین معتقد نبودند.بلکه به تقویت شیعه از لحاظ علمی وفرهنگی از یک سو وترویج وگسترش شیعه از سوی دیگر تازمان امام دوازدهم پرداختند که حاصل آن رشد تشیع دوازده امامی ازلحاظ جمعیتی وفقهی در قرن چهارم بود.

۲- ۲ قیام های علویان در دوره  خلافت امویان

چنانکه قبلاً گفته شد ، شیعیان بعد از رحلت پیامبر(ص)بادیگر مسلمانان بر سرجانشینی پیامبراختلاف پیداکردند و اختلاف سیاسی وایدئولوژیک شیعه با دستگاه خلافت در دوران عثمان بن عفان(۳۶ق) اوج گرفت . اما شیعیان خودپس ازشهادت امام حسین(ع) دچار انشعاب گردیدند. از نتایج مهم شهادت امام حسین (ع) وقوع قیام های علویان و شیعیان علیه خلافت اموی و عباسی بودکه به بهانه خونخواهی سید الشهداء به وجود آمدند.بعد از قیام مختار ثقفی و توابین علیه حکومت اموی ، شیعیان زیدی از نخستین گروههایی بودند ، که علیه امویان و ظلم و ستم آنان بر شیعه قیام کردند.

جنبش هاونهضتهای شیعی ضد خلافت که بی درنگ پس از قیام امام حسین (ع)در برابر امویان پدیدار شددر آغاز رنگ خون خواهی ازشهدای کربلا داشتنداما سپس به واکنشی سیاسی تبدیل شدندو شیعیان ناراضی که خلافت را حق خود می دانستند در برابر غاصبان جانشینی پیامبر(ص)به پیکار برخاستند . نخستین قیام ها درکوفه و حجاز صورت می گرفت که پس از مدتی به شدت سرکوب می گردیدند.

به دلیل فراهم شدن زمینه برای قیام محل خیزش قیام ها به ایران وبه خصوص نواحی دور از مرکزخلافت مثل ؛ طبرستان وخراسان منتقل گردیدکه سبب روی کارآمدن علویان یعنی حکومت عباسیان وسپس علویان طبرستان گردید که هردو در شعارقدرت رساندن خاندان پیامبر را ادعا می کردند.

به قدرت رسیدن علویان طبرستان و گسترش تشیع در آن نواحی در قرن ۴هجری به قدرت رسیدن آل بویه و تسلط شیعیان برخلافت عباسی را  در برداشت.

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.