پیشینه تحقیق تحولات آموزش عالی ایران و اشکال و انواع آموزش عالی و روش های مختلف آزمون دکتری در ایران دارای ۴۰ صفحه می باشد  فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

۲-۱ تاریخچه آموزش عالی    ۵
۲-۲ تحولات آموزش عالی ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی:    ۶
۲-۳ اشکال آموزش عالی در ایران    ۷
۲-۳-۱ آموزش عالی دولتی ایران    ۷
۲-۳-۲ آموزش عالی غیر دولتی    ۸
۲-۳-۳ دانشگاه آزاد اسلامی    ۸
۲-۳-۴ آموزش عالی آزاد    ۸
۲-۴ انواع آموزش عالی    ۹
۲-۴-۱ دوره های روزانه:    ۹
۲-۴-۲ دوره های شبانه:    ۹
۲-۴-۳ آموزش عالی نیمه حضوری:    ۹
۲-۴-۴ آموزش عالی از راه دور:    ۹
۲-۴-۵ آموزش عالی علمی – کاربردی:    ۱۰
۲-۵ دوره های تحصیلی:    ۱۰
۲-۶ سیر تحولات گزینش دانشجو در ایران:    ۱۱
۲-۶-۱ تاریخچه کنکور:    ۱۱
۲-۶-۲ ضرورت گزینش دانشجو:    ۱۲
۲-۷ تحصیلات تکمیلی در ایران    ۱۴
۲-۸ گزینش دانشجو    ۱۵
۲-۹ اهمیت و جایگاه دورههای دکترا در فرایند توسعه    ۱۷
۲-۱۰ هدفهای دوره دکترا    ۱۸
۲-۱۱ روش های مختلف آزمون دکتری در ایران    ۱۸
۲-۱۱-۱ آزمون غیرمتمرکز    ۱۸
۲-۱۱-۲ آزمون متمرکز    ۱۹
۲-۱۱-۳ آزمون نیمه متمرکز    ۱۹
۲-۱۲ پذیرش دکتری در دانشگاه آزاد    ۲۰
۲-۱۳-۱ پذیرش دانشجوی دکتری در کانادا    ۲۲
۲-۱۳-۲ پذیرش دانشجوی دکتری در دانشگاه های امریکا، پنسیلوانیا    ۲۳
۲-۱۳-۳ شرایط پذیرش دانشجوی دکتری در فرانسه    ۲۴
۲-۱۴ فرایند آموزش PhD در دنیا    ۲۶
۲-۱۵ نحوه پذیرش دانشجو دکتری    ۲۷
۲-۱۶ پیشینهی تحقیق:    ۲۹
منابع انگلیسی    ۳۹

منابع

نورشاهی، نسرین(۱۳۷۸). تحولات نظام گزینش دانشجو برای دانشگاه­ها و مؤسسات آموزش عالی دولتی در ایران(با تأکید بر تحولات بین سالهای ۷۶-۱۳۵۸). فصل­نامه پژوهش و برنامه­ریزی در آموزش عالی، شماره ۱۸٫

نورشاهی، نسرین(۱۳۸۸):مقایسه تجارب برگزاری دوره­های دکترا در ایران با چند کشور جهان. نامه آموزش عالی. شماره ۷٫

الوانی، مهدی(۱۳۸۶). بازنگری برنامه­های آموزش مدیریت در سطح دکتری در دانشگاه­های کشور و ارائه برنامه­های مناسب. مؤسسه پژوهش و برنامه­ریزی آموزش عالی.

ام. اس. فیلیپس؛ دی اس پیو ( ۱۳۷۵). چگونه می­توانید دکترا بگیرید؟ ترجمه غریبی، حسین؛ علوی، معصومه.

مردیها، مرتضی. (۱۳۸۳)، آسیب شناسی آزمون ورودی دانشگاه­ها، فصل نامه پژوهش و برنامه ریزی در آموزش عالی، شماره پیاپی ۳۱ و ۳۲، سال دهم.

مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی(۱۳۸۰). پذیرش و گزینش دانشجو در ایران و چند کشور منتخب.

مرکز پژوهش­های مجلس شورای اسلامی(۱۳۷۳). طرح تغییر نظام پذیرش دانشجو برای دوره­های دکترای حرفه­ای.

معاونت آموزشی و امور دانشگاهی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی(۱۳۸۱).

مؤسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی، وزارت علوم تحقیقات و فناوری(۱۳۸۵). گزارش ملی آموزش عالی ایران.

خدایی، ابراهیم(۱۳۸۸). بررسی عوامل مؤثر بر قبولی در آزمون کارشناسی ارشد. فصل­نامه پژوهش و برنامه­ریزی در آموزش عالی. شماره ۵۴

خدایی، ابراهیم(۱۳۹۰). عدالت آموزشی با برگزاری آزمون دکتری محقق نشد اما به آن نزدیک شدیم. مصاحبه خبری. خبرگزاری فارس.

دانشگاه باقرالعلوم(۱۳۸۹). متن کامل آیین نامه پذیرش نیمه متمرکز دکتری.

دایره المعارف آموزش عالی(۱۳۸۳). جلد اول، تهران: بنیاد دانشنامه بزرگ فارسی.

درودگر، قاسم. (۱۳۸۸)، اصلاح شیوه گزینش دانشجو به منظور ارتقاء کیفیت آموزش معماری گام های عملی برای رسیدن به وضعیت مطلوب،مجلۀ هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی،تهران، دانشکده معماری دانشگاه تهران.

۲-۱ تاریخچه آموزش عالی

آموزش عالی در فرهنگ و تمدن پویای ایرانی و اسلامی از قدمت و غنای شایسته­ای برخوردار بوده است. با آغاز عصر رنسانس و پیشرفت­های علمی و صنعتی در کشورهای غربی، در کشور ایران نیز عناصری از آموزش عالی مبتنی بر الگوی اروپای غربی ایجاد گردید. نخستین بار امیر­کبیر علاوه بر اعزام دانشجو به خارج، با تأسیس دار­الفنون در ۱۲۲۸ هجری شمسی، از اساتید خارجی جهت تدریس در دانشکده­های تخصصی فنی دار­الفنون دعوت به­عمل آورد. در همان اثنا دانشگاه تهران طی سال ۱۳۱۳، دانشگاه تهران به­عنوان مرکز ثقل آموزش عالی ایران شناخته شد.

آموزش عالی به سبک کنونی دارای قدمتی هشتصد ساله در جهان است. اگر­چه رشد آموزش عالی طی این مدت تدریجی بوده اما در ۵۰ سال اخیر به­ویژه پس از سال ۱۹۶۰ که اهمیت اساسی سرمایه­گذاری در نیروی انسانی به­عنوان مؤثر­ترین عامل در توسعه اقتصادی توسط بانک جهانی پذیرفته شده، این رشد سیری فزاینده داشته است(دایره المعارف آموزش عالی،۱۳۸۳).

نظام آموزش عالی کشور دارای شاخه­های متعددی است که هر کدام در عین مشابهت­های فراوان دارای ساز­و­کارهای متنوعی می­باشد. این شاخه­های متفاوت به­متقضیات زمان برای رسیدن یا سرعت بخشیدن به اهداف مشخصی تأسیس شده است.

با تأسیس وزارت علوم و آموزش عالی در بهمن ۱۳۴۶ و تشکیل شورای مرکزی آموزش در سال ۱۳۴۸، نخستین گام در جهت تمرکز، تجدید سازمان و اعمال نظارت مرکزی بر دانشگاه­ها و مؤسسات آموزش عالی کشور برداشته شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی در اردیبهشت ۱۳۵۹ لایحه قانونی تشکیل شورای عالی فرهنگ و آموزش عالی به تصویب شورای انقلاب رسیده و به­دنبال آن به­منظور ایجاد تحولی اساسی در دانشگاه­ها، به­درخواست دانشجویان مسلمان و انقلابی ستادی با عنوان ستاد انقلاب فرهنگی با فرمان حضرت امام خمینی(ره) تشکیل شد. گفتنی است که ستاد مذکور عهده­دار بزرگترین نقش در حوزه سیاست­گذاری فرهنگی و آموزشی کشور گردید. در سال ۱۳۷۹، وزارت فرهنگ و آموزش عالی به­منظور انسجام بخشیدن به امور اجرایی و سیاست­گذاری نظام علمی کشور به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری تغییر نام داده و وظایف برنامه­ریزی، حمایت و پشتیبانی، ارزیابی و نظارت، بررسی و تدوین سیاست­ها و اولویت­های راهبردی در حوزه­های تحقیقات و فناوری نیز به وظایف آن افزوده گردید. یکی از مهم­ترین نقاط قوت آموزش عالی در این مدت رشد تحصیلات تکمیلی بوده که با توجه به اهمیت مضاعف آن نسبت به بقیه دوره­ها از پیشرفت چشم­گیرتری برخوردار بوده است(قاسمی راد، ۱۳۹۰).

مطالعه اسناد مربوط به تاریخ آموزش وپرورش ایران موید این امر است که دانشگاه جندی شاپور در قرن سوم میلادی به دستور اردشیر بابکان بنیان گذاری شد و طی چندین قرن، مرکز دانش جهانی محسوب می شد و طب داروسازی و دامپزشکی و فلسفه، هیئت و نجوم، ریاضیات، حکمت، منطق، الهیات و…. درآن تدریس می شد و دانشکده طب و نجوم آن در بسط و تحکیم این علوم به کشفیات و پیشرفت­های فوق العاده بزرگی نایل شد (راهنمای آموزش عالی در ایران، ۱۳۸۰).

این دانشگاه با دیگر دانشگاه­های علمی جهان آن روز مانند دانشگاه آتن و هند، ارتباط و حالت مبادله علمی داشت. بیشترین توجه استادان این دانشگاه به دانش پزشکی بود تا فلسفه و ریاضیات. آن گونه که اصول پزشکی این دانشگاه و روش های پزشکی آن، نیز جنبه علمی و نیز از لحاظ نظری بر پزشکی یونانی و هندی برتری داشت. علت اصلی این برتری، تحقیقی و تلفیقی بودن علم به ویژه پزشکی در آنجا بود که از محاسن همه پزشکی ها بهره می گرفتند. به نظر می رسد در جندی شاپور کنگره های پزشکی نیز برای ارایه نظریات جدید و روش های نوین دانش پزشکی تشکیل می شده است (ضمیری،۱۳۸۴).

۲-۲ تحولات آموزش عالی ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی:

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، تغییر و تحولات گسترده ای در نظام آموزش عالی ایران صورت گرفت که تشکیل ستاد انقلاب فرهنگی و سپس شورای عالی انقلاب فرهنگی به منظور گسترش و نفوذ فرهنگ اسلامی در شئون جامعه و تقویت انقلاب فرهنگی و اعتلای فرهنگ عمومی، تحول دانشگاه­ها و مدارس و مانند آن، از جمله آنها بود. در ۱۳۵۷ شمسی، با ادغام ” وزارت علوم و آموزش عالی” و “وزارت فرهنگ و آموزش عالی” شکل گرفت. در سال ۱۳۶۱ شمسی، به دنبال تقاضای روزافزون اجتماعی برای ورود به آموزش عالی که پس از انقلاب متوقف شده بود، بار دیگر با تاسیس “دانشگاه آزاد اسلامی” به طور رسمی آغاز گردید. در پی آن، در سال ۱۳۶۱ شمسی موسسات آموزش عالی غیر دولتی غیرانتفاعی به این مجموعه افزوده شدند. همچنین آموزش عالی از راه دور یا نیمه حضوری که طی دهه اول انقلاب تعطیل شده بود، دوباره از سال ۱۳۶۵ شمسی با تاسیس دانشگاه پیام نور به طور رسمی احیا شد. از دیگر تحولات عمده آموزش عالی در سال های پس از انقلاب اسلامی، تشکیل وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در سال ۱۳۶۴ شمسی بود که با تشکیل این وزارتخانه کلیه اختیارات، وظایف و مسئولیتهای وزارت فرهنگ و آموزش عالی در زمینه آموزش پزشکی به وزارتخانه جدید سپرده شد. سرانجام در سال ۱۳۷۹ به منظور انسجام بخشیدن به امور اجرایی و سیاستگذاری نظام علمی و تحقیقاتی کشور، با افزوده شدن “وظایف برنامه ریزی، حمایت و پشتیبانی، ارزیابی و نظارت، بررسی و تدوین سیاستها و اولویتهای راهبردی در حوزه های تحقیقات و فناوری” به وظایف وزارت فرهنگ وآموزش عالی، نام این وزارتخانه به “وزارت علوم، تحقیقات و فناوری” تغییر یافت(دایره المعارف آموزش عالی، ۱۳۸۳).

  ۲-۳ اشکال آموزش عالی در ایران

طبق گزارش آموزش عالی در ایران، آموزش عالی در ایران در اشکال زیر انجام می شود:

آموزش عالی دولتی

آموزش عالی غیر دولتی

آمورش عالی آزاد

۲-۳-۱ آموزش عالی دولتی ایران

آموزش عالی دولتی، به بخشی از آموزش عالی اطلاق می شود که هزینه های آن را از محل بودجه عمومی تامین می گردد. بخش دولتی آموزش عالی ایران، دانشگاهها و موسسات آموزش عالی وابسته به وزارت علوم تحقیقات و فناوری، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و دیگر سازمان ها و وزارتخانه های دولتی یا عمومی را در بر می گیرد. آموزش عالی دولتی به دو بخش آموزش عالی غیر پزشکی و پزشکی تقسیم می شود. آموزش عالی غیرپزشکی که بدنه اصلی آموزش عالی را تشکیل می دهد، در دانشگاهها و موسسات آموزش عالی وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و برخی دیگر از وزارتخانه ها و سازمان های دولتی یا عمومی ارایه می شود. آموزش عالی پزشکی نیز به آن بخش از آموزش عالی اطلاق می شود که با تصویب قانون تشکیل وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در مرداد ماه ۱۳۶۴ به این وزارتخانه واگذار شده است.

۲-۳-۲ آموزش عالی غیر دولتی

آموزش عالی غیردولتی، بخشی از آموزش عالی است که هزینه های آن از محل منابعی غیر از بودجه دولتی تامین می شود.این بخش از آموزش عالی، دانشگاه آزاد اسلامی و موسسات آموزش عالی غیردولتی غیرانتفاعی رادر بر می گیرد. موسسات آموزش عالی غیردولتی در سال ۱۳۶۴ با سع هدف عمده زیر و با تصویب کلیات آن در چهل و یکمین جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی تاسیس شده اند:

ارتقای سطح دانش وفرهنگ جامعه

تامین نیروی انسانی متخصص مورد نیاز کشور

تحقیقات و فناوری اعطا می کنند(صافی،۱۳۸۳).

۲-۳-۳ دانشگاه آزاد اسلامی

یکی از موسسات رسمی، غیرانتفاعی و غیر دولتی آموزش عالی ایران، دانشگاه آزاد اسلامی که در تاریخ ۲۷/۱۱/۱۳۶۱ ثبت گردید و فعالیت رسمی خود را در سال ۱۳۶۲ آغاز کرده است.

۲-۳-۴ آموزش عالی آزاد

آموزش عالی آزاد، آموزش غیر رسمی و بالاتر از سطح متوسطه است که در قالب دوره های تخصصی و کاربردی کوتاه مدت اجرا می شود و به دانش آموختگان این دوره ها گواهی گذراندن دوره بدون استفتدهاز عناوین رسمی دانشگاهی ( کاردانی، کارشناسی و… و یا معادل آنها) اعطا می شود.

اهداف تشکیل دوره های آموزش عالی آزادعبارتند از:

تداوم بخشیدن و همگانی کردن آموزش عالی

کمک به ارتقای سطح دانش و فرهنگ جامعه

ایجاد زمینه مناسب برای افزایش دسترسی به آموزش عالی

تعمیم و توسعه آموزش عالی کاربردی و تخصصی

کاهش تقاضای اجتماعی برای ورود به آموزش عالی رسمی

ارائه آموزشهای مداوم برای دانش آموختگان دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی کشور

نظارت بر اجرای این دوره های آموزشی با وزارت علوم، تحقیقات و فناوری می باشد(همان منبع).

۲-۴ انواع آموزش عالی

آموزش عالی حضوری: آموزش عالی حضوری بخش اصلی آموزش عالی در ایران، چه در بخش دولتی و جه در بخش خصوصی تشکیل می دهد. بخش حضوری آموزش عالی در ایران دربرگیرنده تمام دوره ها و رشته های موجود در این بخش در کشور است. آموزش عالی حضوری شامل دوره های روزانه و شبانه می شود.

۲-۴-۱ دوره های روزانه:

دوره های روزانه به دلیل کیفیت علمی برتر و نیز آموزش رایگان و امکانات رفاهی و تسهیلات آموزشی از موقعیت و مطلوبیت ویژه ای نزد داوطلبان و خانواده های آنان برخوردار است. دوره های روزانه تنها دوره ای است که اگر داوطلبی در آن پذیرفته شود، در سال پس از آن حق شرکت در آزمون سال بعد را ندارد. این امر خود به نوبه خود از مطلوبیت این دوره نشات می گیرد(رحیمی ،۱۳۸۴).

۲-۴-۲ دوره های شبانه:

دوره های شبانه بجز در موارد خاص محدود به سطوح کاردانی و کارشناسی است. منابع مالی این دوره ها از طریق دریافت شهریه (ثابت و متغیر) تامین می شود. وزارت علوم، تحقیقات و فناوری میزان شهریه های دوره های شبانه را بر حسب مورد، اعلام می کند. درآمدهای حاصل از شهریه، صرف هزینه های مربوط به دانشگاه مجری می شود. در دوره های شبانه نیز عینا برنامه های درسی مصوب برای دوره های روزانه جرا می شود. اعطای مدارک تحصیلی این دوره ها نیز بر اساس مصوبات وزارت علوم، تحقیقات و فناوری صورت می گیرد.

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.