622 views
پیشینه تحقیق توسعه پایدار کشاورزی و کشاورزی پایدار و شاخصهای کشاورزی پایدار و سنجش پایداری دارای ۴۷ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.
۲-۱- مقدمه ۵
۲-۲- بخش اول: توسعه پایدار کشاورزی ۶
۲-۲-۱- توسعه ۶
۲-۲-۲- مفاهیم توسعه پایدار : ۸
۲-۲-۳- تحول در نگرش و توجه به توسعه پایدار : ۹
۲-۲-۴- توسعه پایدار در ایران: ۱۰
۲-۲-۵- مفاهیم کشاورزی پایدار : ۱۰
۲-۲-۶- سیر تکاملی کشاورزی پایدار ۱۲
۲-۳- بخش دوم: شاخصهای کشاورزی پایدار و سنجش پایداری ۱۲
۲-۳-۱- مقدمه ۱۲
۲-۳-۲- تعاریف شاخص: ۱۳
۲-۳-۳- ویژگیها و اهداف شاخص ۱۴
۲-۳-۴- شاخصهای توسعه پایدار ۱۵
۲-۳-۵- شاخص در کشاورزی پایدار : ۱۶
۲-۳-۶- سنجش پایداری : ۲۲
۲-۳-۶-۱- روش تاپسیس ۲۶
۲-۳-۶-۲- تاپسیس فازی ۲۶
۲-۳-۶-۳- تحلیل رگرسیون ۲۶
۲-۳-۶-۴- تحلیل عاملی ۲۷
۲-۳-۶-۵- تحلیل خوشه ای ۲۷
۲-۴- بخش سوم: مروری بر تحقیقات ۲۷
۲-۴-۱- مطالعات انجام شده در ایران ۲۷
۲-۴-۲-مطالعات انجام شده در سایر کشورهای جهان ۳۲
منابع و ماخذ ۳۹
۱) صدیقی، ح. روستا، ک. (۱۳۸۲). بررسی عوامل تاثیرگذار بر دانش کشاورزی پایدار ذرتکاران نمونه استان فارس، مجله علوم کشاورزی ایران، جلد ۳۴، شماره ۴، صص ۹۲۴-۹۱۳٫
۲) صدیقی، ح. روستا، ک. (۱۳۸۱). بررسی پایداری نظام زراعی در واحدهای کشاورزی نمونه. مجله کشاورزی. جلد۴٫ شماره ۲٫ صص ۶۰-۴۹٫
۳) بدرقه، ع. بردبار، ب. بردبار، م. سلوکی، م. (۱۳۸۹). توسعه پایدار کشاورزی، تنگناها و راهبردها. همایش ملی سهم کشاورزی و منابع طبیعی در توسعه جمهوری اسلامی ایران.
۴) نسیمی، ع. (۱۳۸۳) . جایگاه کشاورزی جایگزین در توسعه پایدار کشاورزی ایران. ماهنامه زیتون شماره ۱۶۴٫
۵) پیشرو، ح. عزیزی، پ. (۱۳۸۸). توسعه کشاورزی پایدار از طریق پایدارسازی درآمدهای کشاورزی. فصلنامه علمی پژوهش جغرافیای انسانی. سال اول. شماره چهارم.
۶) خورسندی، ف. (۱۳۸۶). گلخانه و کشاورزی پایدار. فصلنامه علمی کشاورزی پایدار، سال چهارم. شماره ۳٫
۷) داوودی، ه. مقصودی، ط. (۱۳۹۰). بررسی دانش کشاورزی پایدار در بین سیبزمینی کاران شهرستان شوشتر. مجله تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران. دوره ۲-۴۲٫ شماره ۲٫ (۲۷۴-۲۶۵)
۸) رهنما، م.ر. (۱۳۸۵). ساماندهی فضاها و سکونتگاههای روستایی جوین. طرح پژوهشی سازمان جهاد کشاورزی خراسان رضوی. دستگاه اجرایی: جهاد دانشگاهی مشهد.
۹) کریم، م ح. هاشمی، ا. (۱۳۸۸). نظرسنجی از روستاییان در مورد چالش های توسعه پایدار روستایی: مطالعه موردی دهستان ساروق، شهرستان اراک. فصلنامه روستا و توسعه. سال۱۲٫ شماره ۲٫ صص ۱۵۵- ۱۷۸٫
۱۰) کلانتری، خ.(۱۳۸۹). پردازش و تحلیل دادهها در تحقیقات اجتماعی- اقتصادی با استفاده از نرم افزار SPSS. چاپ چهارم. انتشارات فرهنگ صبا.
۱۱) کلانتری، خ. (۱۳۸۷). برنامهریزی و توسعه منطقهای (تئوریها وتکنیکها)، تهران: انتشارات خوشبین.
۱۲) Walter,CH. Stütze , H. (2009). A new method for assessing the sustainability of land-use systems (II): Evaluating impact indicators.
۱۳) APO (2005), “APO Study meeting on enhancing food certification systems for better marketing “.۷-۱۲ February 2005. Islamabad. Pakistan.
۱۴) Dale,V.H. Kline,K.L. Kaffka,S.R. Langeveld, J.W.A. (2012). A landscape perspective on sustainability of agricultural systems. Landscape Ecology.
توسعه پایدار[۱] و مستمر هر کشوری وابسته به پایداری نظام کشاورزی آن کشور بوده و به معنی ارایه راه حلهایی در مقابل الگوهای فانی کالبدی، اجتماعی و اقتصادی توسعه می باشد که بتواند از بروز مسایلی همچون نابودی منابع طبیعی، تخریب سامانههای زیستی، آلودگی جهانی، تغییر اقلیم، افزایش بی رویه جمعیت، بی عدالتی و پایین آمدن کیفیت زندگی انسانها در حال و آینده جلوگیری کند. بنابراین توسعه پایدار تحولی است مواجه با تامین نیازهای امروزی بدون از بین بردن قابلیتهای نسل آینده در تامین نیازهایشان. در واقع یک تحول، زمانی پایدار است که محافظ محیط و مولد فرصتها باشد (بدرقه و همکاران، ۱۳۸۹).
مفاهیم توسعه پایدار و کشاورزی پایدار [۲] در دو دهه اخیر وارد فرهنگ توسعه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی دنیا شده، و به سرعت توجه اندیشمندان و برنامهریزان را به خود جلب نموده است. توسعه به معنای استنتاج و استخراج توانمندیها و امکانات بالقوه میباشد، بدین مفهوم که وضعیتی پیشرفته تر و یا موثرتر حاصل گردد، و وضعیت موجود را ارتقاء و بهبود بخشد. واژه پایداری، استمرار و ثبات را در ذهن تداعی مینماید (خورسندی، ۱۳۸۶). در سالهای گذشته افزایش نگرانیهای جهانی درباره عواقب و اثرات جانبی فعالیتهای سیستم کشاورزی متداول بر محیط و جامعه، منجر به پیشنهاد نظام کشاورزی خاصی تحت عنوان ” کشاورزی پایدار ” شده است. کشاورزی پایدار، نوعی نظام کشاورزی با ملاحظات زیست محیطی و با توجه به منافع اقشار ضعیف جامعه است که هدف آن بهبود کارآیی اقتصادی، کیفیت محیطی و مسئولیتپذیری اجتماعی می باشد (احمدینژاد، ۱۳۹۰).
در سالهای اخیر، نگرانیهایی در سطح جهان درباره عواقب و اثرات برخی از فعالیتهای کشاورزی بر محیطزیست و جامعه ابراز شده است. این نگرانیها، بسیاری از محققین را برآن داشته تا به فعالیتهای کشاورزی چه در کشورهای صنعتی و چه در کشورهای در حال توسعه نگاهی عمیقتر و دقیقتر داشته باشند و تنگناهای تکنیکی و اجتماعی را بهتر تشخیص دهند و راههایی را برای مقابله با مشکلات ناشی از کشاورزی عرضه کنند. (داودی و مقصودی، ۱۳۹۰).
امروزه آنچه از پیکار انسان با طبیعت به جا مانده است، انفجار جمعیت، کاهش تنوع زیستی، آلودگی محیط زیست، نبود عدالت اجتماعی و امنیت غذایی است. بنابراین نگرش جدیدی در رابطه با بهرهبرداری از منابع طبیعی جهت تولید موادغذایی و نیز جنبههای زیست محیطی مطرح شده است. تجدید نظر در نظامهای متداول ضروری میباشد. بدین ترتیب، تحق کشاورزی پایدار به عنوان راهی برای مقابله با مشکلات مزبور اجتنابناپذیر است که منابع آب و خاک و ذخایر گیاهی از امور زیربنایی پایداری کشاورزی و توسعه پایدار هستند. اگر خواهان رسیدن به توسعه پایدار هستیم باید بیش از هر چیز به منابع و پایداری آنها توجه کنیم (نسیمی، ۱۳۸۳).
در واقع کشاورزی پایدار در برابر مساله عمدهای که در کشاورزی متعارف وجود دارد، مطرح شده است و آن ناپایداری کشاورزی متعارف میباشد. با توجه به نگرانیهای موجود باید زمینه را جهت حرکت، به سوی نظامهای کشاورزی پایدار فراهم کرد. نظام پایدار در کشاورزی در حقیقت نوعی راهبرد مدیریتی است که بتواند کشاورز را در انتخاب صحیح ارقام و واریتههای مورد کشت، حاصلخیزی خاک، اجرای روشهای مناسب شخم، در توالی قرار دادن مناسب گیاهان برای کاهش هزینههای مربوط به نهادههای مصرفی، به حداقل رساندن اثرات سوء بر محیط زیست، تامین پایداری در تولید و ایجاد سودآوری یاری نماید (کلانتری و همکاران، ۱۳۸۸). کشاورزی پایدار در جواب نگرانیهای محیطی و اثرات کشاورزی سنتی بوجود آمده است (Walter,2006). این موارد باعث شده تا در طی دهههای گذشته آگاهی فزایندهای نسبت به نامناسب بودن کشاورزی متعارف پدید آید و کوششهای فراوانی در زمینههای تحقیقاتی، ترویجی و سیاستگذاری کشاورزی برای دستیابی به یک نظام پایدار در کشاورزی صورت گیرد (کوچکی وهمکاران، ۱۳۸۶).
از آنجا که توسعه پایدار کشاورزی به معنای ایجاد تحولی کیفی و بنیادی در ساختار کشاورزی موکول به شناخت و نهادمندی نظامهای بهرهبرداری بهینه و مناسب میباشد، بدیهی است که شناخت وضعیت پایداری نظام زراعی باعث میشود که از وضعیت موجود به وضعیت مطلوب نزدیکتر شویم. بررسی و ارزیابی عملکرد نظام زراعی و شناسایی نقاط قوت و ضعف آنها در دستیابی به توسعه کشاورزی پایدار کمک خواهد نمود و بر این اساس میتوان راهکارها و برنامهریزی متناسب و منطقی در قبال دستیابی نظامهای زراعی شالیکاری به کشاورزی پایدار فراهم ساخت. چرا که برای پیریزی مطمئنتر مسئلهی پایدارسازی، ارزیابی و شناخت علمی پایداری نظامهای بهرهبرداری، ابعاد اصلی آن، عوامل مرتبط با آن و ترسیم وضعیت مطلوب و انتخاب مناسبترین راههای ممکن برای حرکت از وضع موجود به وضع مطلوب ضروری است (ایروانی و دربان آستانه،۱۳۸۳).
توسعه، پدیده و اصطلاح جدیدی نیست و در کتب اقتصادی دانشمندان قرن نوزدهم، اصطلاح ” توسعه اقتصادی” نیز بکار گرفته شده است. اما توسعه به معنی کوشش آگاهانه، نهادی و برنامهریزی شده برای نیل به پیشرفت اجتماعی را میتوان پدیدهای نوظهور در قرن بیستم دانست که از سال ۱۹۱۷ از کشور اتحاد جماهیر شوروی سابق آغاز گردید. در کشورهای غربی نیز توسعه به معنای بهرهبرداری از منابع طبیعی کشورهای مستعمره و گشودن بازارها برای منافع کشورهای مادر بود، بنابراین افزایش سطح زندگی توده مردم کشورهای مستعمره در الویت قرار نداشت. بدین ترتیب، توسعه به مفهومی که در ۷۰ سال گذشته رایج بود، محصول تاریخ تحولات اجتماعی و اقتصادی اروپا در دو قرن گذشته است و از این رو دیدگاه غالب از توسعه، برالگوی صنعتی شدن اروپای غربی و آمریکا مبتنی بوده است. اما از اوایل دهه ۱۹۷۰ میلادی، تجربههای حاصل از توسعه پاسخگوی نیازهای کامل انسان و جوامع انسانی نیست. از این رو در تعاریف و رویکردهای علمی و دانشگاهی در مفهوم توسعه تجدید نظر شد و توسعه به عنوان یک پدیدهای با ابعاد ارزشی، فرهنگی که دارای بار متعالی، اجتماعی و فرهنگی همه جانبه است یاد گردید. همچنین در جهت جلوگیری از تخریب منابع طبیعی که ناشی از راهبرد صنعتی شدن شتابان در شهرهای بزرگ، اصطلاح توسعه پایدار مطرح گردید (پیشرو و عزیزی، ۱۳۸۸).
اصطلاح توسعه به معانى مختلفى از سوى جامعه شناسان، اقتصاددانان، برنامه ریزان توسعه وغیره تفسیر شده است. برای بعضی از آنها توسعه به معنای نوسازی، برای برخی دیگر تحولات اجتماعی و برای عدهای دیگر توسعه، به مفاهیمی چون تقویت، خوداتکایی، متعالی شدن، پیشرفت، خودآگاهی و تا حدودی به مفهوم استقلال اشاره دارد (راثی تهرانی،۱۳۸۸). توسعه یعنی موفقیت اقتصادی، برخورداری از دانش فنی، برقراری تعادل مکانی -فضایی درسطوح محلی، منطقهای و ملی، تعادل فرهنگی افراد و گروهها، رفاه اجتماعی، تکاپو در جهت مدرن سازی مستمر جامعه و بهبود روابط اقتصادی -اجتماعی. در واقع، توسعه، در بهبود کیفیت زندگی انسانها یعنی توسعه انسانی تجلی مییابد. توسعه انسانی را میبایست فراگرد گسترش گزینشهای مردم دانست (مطیعی لنگرودی و شمسایی، ۱۳۸۸).
راجرز توسعه را این چنین تعریف مى کند: فرآیندى است مشارکتى در جهت تغییرات اجتماعى، در جامعهاى که هدف آن رسیدن به پیشرفت اجتماعى و ملى براى اکثریت مردم است تا مردم بتوانند کنترل بیشترى روى محیط زندگى خود داشته باشند(راثی تهرانی، ۱۳۸۸).
با توجه به برداشتهای مختلف از مفهوم توسعه اولاً توسعه عبارت است از رشد کمی و کیفی در تاروپود اجتماع که در این صورت توسعه را بایستی بهتر شدن روابط تولیدی و افزایش کمی اقتصادی در امر تولید، توزیع و مصرف جامعه و نیز بالا رفتن شرایط کیفی از نظر اجتماعی مانند سطح سواد و آموزش، رفاه عمومی، بهداشت و درمان و آسانترشدن و روابط اجتماعی دانست و نمیتوان تنها در محدوده اقتصادی و به کمک دانش اقتصاد بشر را درک و توجیه کرد. ثانیاً مراد از توسعه، توسعه بدون تخریب و یا حداقل تخریب در برابر حداکثر سود جامعه است به طوری که امروزه توسعه با توجه با شرایط محیطی ارزیابی میشود و در این توسعه محیط زیست انسان در یک نقش اصلی و محدودی قرار میگیرد. بنابراین توسعه نتیجه برنامهریزی در یک مقطع زمانی و در مکانی معین در ابعاد مختلف است که در صورت شناخت و تبیین درست پدیدهی مورد نظر و برنامهریزی بهینه تحقق امر توسعه بر مفهوم واقعی آن (ابعاد کمی، کیفی)، امکانپذیر خواهد بود (مطیعی لنگرودی، ۱۳۸۲).
[۱] – Sustainable Development
[۲] – Sustainable Agriculture
تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ را پرداخت نمایید.
ارسال نظر