پیشینه تحقیق خصوصیات سالمونلا و آلودگی آن در انسان و حیوانات و روش‌های تشخیص سالمونلا دارای ۵۳ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

مقدمه:    ۵
۲-۱-خصوصیات سالمونلا :    ۷
۲-۱-۱-تاریخچه :    ۷
۲-۱-۲- طبقه‌بندی:    ۹
۲-۱-۳-خصوصیات  ماکروسکوپیک و میکروسکوپیک:    ۹
۲-۱-۴-حساسیت به مواد شیمیایی:    ۱۱
۲-۱-۵-ساختار پادگنی سالمونلا:    ۱۲
۲-۱-۶- روشهای طبقه‌بندی:    ۱۳
۲-۱-۷-شرایط رشد سالمونلاها:    ۱۴
۲-۱-۸-بقا سالمونلا :    ۱۷
۲-۱-۹-منشا سالمونلا:    ۱۹
۲-۲-آلودگی در انسان:    ۲۱
۲-۲-۱-میزان شیوع سالمونلوز در انسان:    ۲۱
۲-۲-۲-علائم  سالمونلوزیس در انسان:    ۲۲
۲-۲-۳-دوز آلوده کننده :    ۲۴
۲-۲-۴-پیشگیری:    ۲۵
۲-۳- سالمونلوز در حیوانات:    ۲۶
۲-۴-شیوع سالمونلوز در پرندگان:    ۲۷
۲-۴-۱-آلودگی در طیور:    ۲۷
۲-۴-۲-میزان شیوع :    ۲۸
۲-۵-روش‌های  تشخیص سالمونلا:    ۲۹
۲-۵-۱-روش های کشت:    ۲۹
۲-۵-۲- روش سرولوژیک:    ۲۹
۲-۵-۳-روش :ELISA    ۳۰
۲-۵-۴- روش آگلوتیناسیون به کمک لاتکس۲:    ۳۰
۲-۵-۵-۱-روشPCR:    ۳۰
۲-۵-۵-۲-جستجو وآنالیز محصولات PCR :    ۳۱
۲-۵-۵-۳-بهبود حساسیت و ویژگی تکثیر PCR :    ۳۲
۲-۵-۵-۴-اجزای PCR :    ۳۲
۲-۵-۵-۵-سابقه PCR در شناسایی سالمونلا:    ۳۳
منابع    ۴۴

منابع

زهرایی صالحی، تقی.،محزونیه م ر.، وطن خواه جواد. ۱۳۸۵٫ شناسایی و تشخیص سالمونلا در مدفوع گاو با استفاده از روش واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR). 243-247

زهرایی صالحی، تقی. ۱۳۸۸: سالمونلا،  انتشارات دانشگاه تهران.

تاج‌بخش، حسن. ۱۳۷۲ و ۱۳۷۵: تاریخ دامپزشکی و پزشکی ایران، جلد اول، ص ۲۸۴ و ۴۰۴، جلد دوم، ص ۵۸۹، انتشارات سازمان دامپزشکی و دانشگاه تهران

تاج‌بخش، حسن. ۱۳۷۵: ژنتیک باکتریها، چاپ چهارم، ص ۲۸۵ـ۲۹۵، انتشارات دانشگاه تهران.

تاج‌بخش، حسن. ۱۳۷۶: باکتری‌شناسی عمومی، چاپ چهارم، ص ۱۳۱ـ۱۲۰، انتشارات دانشگاه تهران.

تاجبخش ح،آتش پرور ن،زهرایی صالحی ت،نادعلیان م ق. ۱۳۸۷٫ کاربرد توام روش جداسازس ایمیو مگنتیک و واکنش زنجیره ای پلیمراز چندگانه جهت جستجو و ردیابی سالمونلا انتریکا تحت گونه سالمونلا تیفی موریوم در نمونه های مدفوع اسهال گاو پرداخت. مجله تحقیقات ددامپزشکی، ۴۱-۴۶

مهرور ن، اخوان سپهری ع، مهرور ع، عظیمی راد م، عدالت ر، جعفری ف، صناعی م، میر سعیدی ک، زالی م ر. ۱۳۸۵٫ بررسی قدرت تمایز سروتیپ های سالمونلا با تکنیکPCR-Ribotyping   در سویه های جدا شده از کودمان مبتلا به اسهال زیر ۱۵ سال. مجله دانشگاه علوم پزشکی ایران، ۵۶

یوسفی مشعوف ر، صدری غ ح، فلاح م.۱۳۸۰٫ بررسی باکتریولوژیک اسهال حاد کودکان زیر ۱۰ سال و سروتایپینگ سویه های جدا شده. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان، ۲۱

سلطان دلال م م، رحیمی فروشانی ع،نیک منش ب، طباطبایی بفرویی ا، عقیلی ن. ۱۳۹۰٫ بررسی انواع محیط های غنی کننده، انتخابی و افتراقی در جداسازی و شناسایی سالمونلا در مبتلایان به اسهال. مجله دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، ۲: ۳۳-۴۱

سعادتی م، قربانی ن، براتی ب، نظریان ش، شیرازی م، صالحی م ب، شیرزاد ه، نخعی سیستانی ر ا. ۱۳۸۸٫ شناسایی سالمونلا تیفی بر اساس توالی با استفاده از پی سی آر. مجله داتشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی سبزوار،۴: ۲۲۱-۲۲۷

اردستانی ح، موسوی گرگری ل، نظریان ش، امانی ج. ۱۳۸۶٫  تشخیص سریع و اختصاصی سالمونلا تیفی موریوم با استفاده از روش واکنش زنجیره ای پلیمراز – الایزا. مجله علوم پزشکی مدرس، ۵۱-۶۲

Cowden,J.M.,Lynch ,D.Joseph,C.A.,Mawer,S.L., Rower ,B., 1989. case-control study of infections with salmonella enteritidis phage type 4 in England. BMJ.299:771-3.

Kushikawa, E., Alves, J., Bonfante, R.C., Hirooka, E.Y., Moreira, T.C.R. 2012. Multiplex PCR for the detection of Salmonella spp and the differentiation of the Typhimurium and Enteritidis serovars in chicken meat. Jornal of fod safety. 1745-4565

Kumar, S., Balakrishna, k., Batra, H.V. 2005. Detection of salmonella entrica serovar typhi by selective amplification of inv A, viaB, fliC and prt genes by Multiplex PCR. Socity for applid microbiology. 42: 149-154

 مقدمه:

در طول دهه گذشته وقوع بیماری‌ها و عفونت های با منشا غذایی نه تنها در کشورهای در حال توسعه و با فقر بهداشتی، بلکه در کشورهای توسعه یافته و با استانداردهای بالای بهداشتی نیز رو به افزایش بوده و این در حالی است که وقوع عفونت‌ها و مسمومیت‌های غذایی اغلب گزارش نشده باقی می‌ماند و لذا تعیین آمار دقیق از میزان ابتلا خصوصاً در کشورهای درحال توسعه امکان‌پذیر نمی‌باشد. غذا می‌تواند به عنوان یک حامل، بسیاری از میکروارگانیسم‌های عامل عفونی یا غیر عفونی را در خود حمل کند که در بعضی از شرایط، رشد عامل عفونی را حمایت کرده و به عنوان ناقل فعال عمل نموده و یا تنها نقش ناقل غیرفعال را ایفا می‌نماید که در این صورت عامل عفونت در غذا رشد ننموده و یا تنها به وسیله‌ی غذا به انسان منتقل می‌شود. بیماری‌های غذایی جزء بیماری‌های روده‌ای تقسیم‌بندی می‌شوند که از نظر اهمیت در آمریکا بعد از بیماری‌های ریوی در مقام دوم قرار دارند. در یک بررسی در ایالات متحده گزارش شده که بطور مستقیم هر آمریکایی حداقل هر سال یکبار به بیماری‌های روده‌ای با علامت اسهال مبتلا می‌شوند. گفته می‌شود که این مسئله به خاطر ناسالم بودن غذای تولید شده در این کشور نیست بلکه مردم با عمل‌آوری غلط و غیربهداشتی و یا از طریق انتقال عوامل عفونی خود غذا را ناسالم می‌کنند (مهرور و همکاران،۱۳۸۵).

برطبق مطالعات انجام شده همه ساله بیش از هزار میلیون مورد اسهال حاد در بین بچه‌های زیر پنج سال در کشورهای آمریکا، آسیا (به استثنای چین) و آمریکای لاتین اتفاق می‌افتد که به مرگ بیش از پنج میلیون نفر منجر می‌گردد. در کشورهای صنعتی مشکل کمتر از این‌هاست ولی به طور معنادار هنوز از اهمیت خاصی برخوردار است. طبق گزارش‌های موجود تنها در یک همه‌گیری آن هم در کشوری مثل آمریکا بیش از ۱۵۰۰۰ نفر در اثر مصرف شیرآلوده به سالمونلای مقاوم به آنتی‌بیوتیک مبتلا شدند. باکتری‌ها به عنوان مهم‌ترین عوامل در بروز بیماری‌های ناشی از مصرف غذا می‌باشند(اردستانی و همکاران،۱۳۸۶). از جمله این عوامل بیماری‌زا خانواده انتروباکتریاسه است(تاجبخش،۱۳۸۶). خانواده انتروباکتریاسه از تعداد زیادی باکتری گرم منفی تشکیل شده که قرابت بسیاری با هم دارند و در آب و خاک و مواد در حال فساد و گیاهان و دستگاه گوارش انسان و حیوانات و حشرات یافت می‌شوند. از آن جا که جایگاه اصلی و طبیعی این باکتری‌ها روده انسان و حیوانات می‌باشد اصطلاحاً آنها را باسیل‌های روده‌ای یا انتریک می‌نامند. باکتری‌های جنس سالمونلا گرم منفی، هوازی و بی‌هوازی اختیاری، باسیلی شکل به اندازه‌ی ۵-۲ × ۵/۱ – ۷/۰ میکرون هستند که خصوصیات عمومی خانواده انتروباکتریاسه را دارا می‌باشند (تاجبخش،۱۳۷۶).

از لحاظ شرایط رشد این میکروارگانیسم‌ها باکتری‌های انعطاف‌پذیری بوده و به آسانی با شرایط محیطی خود را هماهنگ می‌کنند. این جنس از میکروارگانیسم‌ها به حرارت حساسند. در درجه حرارت‌های پائین امکان بقای آنها بیشتر است. اکثر سروتیپ‌های سالمونلا پاتوژن‌های بالقوه برای انسان  و بسیاری از حیوانات می‌باشند. این باکتری در دستگاه گوارش مهره‌داران اعم از پستانداران و پرندگان و خزندگان و ماهی ها سیطره پیدا کرده و بسته به سروتیپ، شرایط و عوامل متعدد میزبانی ، بیماری‌هایی با نشانه‌های گوناگون و عوارض متفاوت ایجاد می‌کنند(زهرایی صالحی،۱۳۸۸). این باکتری‌ها معمولاً از طریق مدفوع انسان یا دام دفع شده و باعث آلودگی آب و غذا و محیط می گردند. انسان و حیوانات در بیشتر موارد در اثر مصرف این‌گونه مواد آلوده، باکتری را وارد دستگاه گوارش خود کرده و در نتیجه این گردش دهانی – مدفوعی تداوم می‌یابد(زهرایی صالحی،۱۳۸۸). باکتری سالمونلا انتریکا مهم‌ترین عامل در ابتلا به بیماری سالمونلوز در انسان می‌باشد به طوری که شیوع عفونت‌های سالمونلا انتریتیدیس به خصوص در دهه‌ی اخیر افزایش یافته است. فرد آلوده با سرووارهای سالمونلا انتریکا اغلب مبتلا به تب، دردهای ماهیچه‌‌های شکمی و اسهال می‌باشد. شروع این علائم از ۱۲ ساعت تا یک هفته پس از مصرف غذای آلوده ادامه دارد. این بیماری اغلب ۴ تا ۷ روز به طول می‌انجامد در بسیاری از افراد بدون درمان با آنتی‌بیوتیک بهبود می‌یابند. با این حال، اسهال می‌تواند شدید و گاهی اوقات منجر به بستری شدن افراد در بیمارستان گردد. بیماری در شیرخواران، کودکان و همچنین افراد مسن شدت داشته و نگران‌کننده می‌باشد. در مواردی بیماری می‌تواند به مرگ و میر در افراد حساس منجر شود(یوسفی مشعوف و همکاران ،۱۳۸۰) .

امروزه در آزمایشگاه‌های میکروب‌شنای از سه روش رایج جهت شناسایی و تشخیص باکتری استفاده می‌شود.

۱- روش کشت سنتی و بیوشیمیایی که با تهیه نمونه و تهیه محیط کشت و تشخیص باکتری استفاده می‌شود.

۲- روش‌ها سرولوژیکی: برپایه تشخیص آنتی‌ژن‌های تولید شده توسط باکتر (آنتی‌ژن O  و H) است.

۳- روش‌های مولکولی: واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز (PCR) یکی از رایج‌ترین روش‌های مولکولی است که بر اساس حضور ژن خاص و یا به عبارت دیگر قطعه‌ای از DNA است در این روش قطعه‌ای از ژن هدف تشکیل شده و وجود عامل پاتوژن اثبات می‌گردد. چندین ژن هدف در سویه‌های سالمونلا وجود دارد(,…,( InvA, spvC, InvB, OmpC(کارلسون و همکاران، ۲۰۰۴).

ژن InvA که برای تهاجم باکتری سالمونلا لازم است و بوسیله آن باکتری به قسمت‌های عمقی‌تر روده نفوذ می‌کند برای جنس سالمونلا اختصاصی است(گورین و همکاران،۲۰۰۵).

۲-۱-خصوصیات سالمونلا :

۲-۱-۱-تاریخچه :

بیماری های ناشی از سالمونلا در انسان و حیوانات از زمانهای قدیم وجود داشته ولی تشخیص تفریقی آن از سایر بیماری ها مشکل بوده است. در جلد اول و دوم کتاب ارزشمند تاریخ دامپزشکی و پزشکی ایران تألیف استاد گرانقدر جناب آقای دکتر حسن تاج‌بخش به بیماری حصبه، تب مُطِبِقه و تب تیفوئید اشاره شده است. در اوایل قرن ۱۹ دو دانشمند فرانسوی به نامهای لوئی^[۱] و کومل^[۲] نشانه های بالینی و کالبدگشای تب تیفوئید را مورد بررسی قرار دادند(زهرایی صالحی،۱۳۸۸).

در سال ۱۸۳۷ گرهارد^[۳] در اپیدمی تیفوس در فیلادلفیا دو بیماری تیفوس و تیفوئید را از هم متمایز ساخت. ادوارد جنر^[۴] در بین سالهای ۱۸۴۹ـ۱۸۵۱ در بریتانیا از روی تجزیه و تحلیل نشانه‌های بیماری‌های تب‌دار، تب تیفوئید را تشخیص داد(زهرایی صالحی،۱۳۸۸).

ویلیام باد^[۵] در طی ۱۸۵۶ـ۱۸۷۳ نشان داد که تب تیفوئید بیماری است عفونی و از طریق مدفوع انسان و حیوانات و آب آلوده انتقال می‌یابد. در حال حاضر این باکتری به عنوان سالمونلا تیفی شناخته می‌شود. همچنین این باکتری در سال ۱۸۸۵ توسط فیفر^[۶] از مدفوع، در سال ۱۸۸۶ توسط هوپ^[۷] از ادرار و در سال ۱۸۸۸ توسط ویلچور^[۸]و فون و ون‌فوتری^[۹] از کیسه صفرا،  در سال ۱۹۰۷ بوسیله کانرادی^[۱۰] از فرد مبتلایی در دوره کمون بیماری جدا گردید. در سال ۱۸۸۵ اسمیت و سالمون جرمی را از خوک جدا کردند. بعدها نام این جرم را سالمونلا کلراسویس گذاشتند(زاپور و دولی،۲۰۰۵). در سال ۱۸۸۸ جرم دیگری توسط گارتنر^[۱۱] از فردی که در اثر گاستروانتریت ناشی از مصرف گوشت نپخته مرده بود جدا شد و آنرا باسیلوس انتریتیدیس نامید که بعداً سالمونلا انتریتیدیس خوانده شد(آدامز و موس، ۲۰۰۰). لوفلر^[۱۲] در سال ۱۹۸۲ از بیماری مشابه تب تیفوئید در موش جرمی را جدا کرد و آنرا باسیلوس تیفی موریوم نامگذاری کرد(داویس و واری، ۱۹۹۶).

[۱]  Louis

[۲]  Chomel

[۳]  Gerhard

[۴]  E.Gener

[۵]  W.Budd

[۶]  Pfeiffer

[۷]  Hueppe

[۸]  Vilchur

[۹]  Von Futteri

۱۰  Conradi

[۱۱] Gartner

[۱۲] Loeffler