پیشینه تحقیق رهبر  و ماهیت رهبری در ورزش و نظریه های رفتار رهبری و دیدگاهای نظری در مورد تنیدگی  دارای ۴۷ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

۲-۱ رهبری    ۳
۲-۲-۲ ماهیت رهبری در ورزش    ۴
۲-۲-۳ نظریه‌های رهبری    ۵
۲-۲-۳-۱ خصوصیات و صفات ویژه رهبری    ۶
۲-۲-۳-۲ نظریه‌های رفتار رهبری    ۶
۲-۲-۳-۳ رهبری اقتضایی    ۹
۲-۲-۳-۴ نظریه رهبری وضعیتی    ۱۲
۲-۲-۴ رفتار مورد لزوم رهبر    ۱۶
۲-۳-۱ دیدگاهای نظری در مورد تنیدگی    ۲۴
۲-۳-۱-۱ سندروم سازش عمومی سلیه    ۲۴
۲-۳-۱-۲ الگوی تعاملی تنیدگی    ۲۵
۲-۳-۱-۳ دیدگاه زیست شناختی تنیدگی    ۲۶
۲-۳-۲ فیزیولوژی تنیدگی    ۲۷
۲-۳-۳ اثرات تنیدگی    ۲۸
۲-۴-۲ مطالعات انجام شده در خارج از کشور    ۳۶
۲-۵ جمع بندی    ۳۹

منابع

۱- استورا (۱۳۸۶). تنیدگی یا استرس، بیماری جدید تمدن، ترجمه پری‌رخ دادستان، تهران، انتشارت رشد.

۲– محرم‌زاده، مهرداد (۱۳۸۲). مدیریت سازمانهای ورزشی، چاپ اول، ارومیه، انتشارات جهاد دانشگاهی ارومیه.

۳- محرم‌زاده، مهرداد و ابوالقاسم رجائیان (۱۳۸۵). بررسی منابع و عوامل تنیدگی شغلی در مربیان ورزشی آذربایجان غربی، مجله پژوهش در علوم ورزشی، شماره ۱۳، زمستان ۱۳۸۵، ص ۵۰-۳۳٫

۴- مرادی، محمدرضا (۱۳۸۳). رابطه سبک رهبری مربیان با انسجام گروهی بازیکنان در تیم‌های بسکتبال باشگاه‌های لیگ برتر کشور، پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد، دانشگاه تربیت مدرس.

۵- مرادی، محمدرضا، دکتر‌هاشم کوزه‌چیان، دکتر محمد احسانی، اکرم جعفری (۱۳۸۵). رابطه‌ی سبک رهبری مربیان با انسجام گروهی بازیکنان در تیم‌های بسگتبال باشگاه‌های لیگ برتر کشور، مجله حرکت، شماره ۲۹٫

۶- الوانی، سید مهدی (۱۳۷۲) مدیریت عمومی، چاپ سوم، نشر نی، تهران.

۷-رمضانی‌نژاد، رحیم، میثاق کشتان حسینی و محمد احسانی (۱۳۸۱). رابطه سبک‌های رهبری مربیان و انسجام گروهی تیم‌های فوتبال لیگ برتر ایران، فصلنامه المپیک، سال هجدهم- شماره۱ (پیاپی ۴۹).

۸- رمضانی‌نژاد، رحیم، میثاق حسینی کشتان نوشین بنار، فاطمه محدث (۱۳۸۹). رابطه سبک‌های مربیگری با انسجام گروهی و موفقیت تیم‌های والیبال دانشجویان دختر دانشگاه‌های آزاد اسلامی، نشریه مدیریت ورزشی، شماره ۶، صص، ۲۹-۴۶٫

۹- رمضانی‌نژاد و همکاران (۱۳۷۹). بررسی عوامل استرس زای شغلی در بین مربیان تربیت بدنی و ورزش دانشگاه‌های دولتی کشور، مجله حرکت، شماره ۶، پاییز ۱۳۷۹٫

۱۰- شفر، مارتین (۱۳۷۱). فشار روانی، ترجمه پروین بلورچی، چاپ دوم، تهران.

۱۱- رضائیان، علی (۱۳۸۱). مبانی سازمان و مدیریت، چاپ چهارم، تهران، انتشارات سمت.

۱۲-یعقوبیان، محبوبه و سعادت پرهیزگار (۱۳۷۸). بررسی تنیدگی شغلی پرستاران شاغل در بیمارستانهای شرق استان مازندران در سال ۱۳۸۷، مجله دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، سال هفتم شماره ۲۵٫

۱۳- یوسفی پاسکه، مریم، رحیم رمضانی نژاد و مهرعلی همتی‌نژاد طولی (۱۳۸۶). ارتباط سبک رهبری مربیان با جو انگیزشی تیم‌های ورزشی، ششمین همایش بین‌المللی تربیت‌بدنی، تهران، پژوهشکده تربیت بدنی.

۱۴- بنی‌هاشمیان، کوروش (۱۳۸۵). رابطه هوش هیجانی، سبک رهبری و کارآمدی مدیران، پایان نامه کارشناسی‌ارشد. دانشگاه تربیت مدرس.

۱۵- جان بزرگی، مسعود و ناهید نوری (۱۳۸۸). شیوه‌های درمان‌گری اضطراب و تنیدگی، چاپ دوم، تهران، انتشارات سمت.

۱۶- جباری، غلامرضا و همکاران (۱۳۷۹). بررسی سبک رهبری، توانایی‌ها و نحوه عملکرد مربیان فوتبال باشگاه‌های دسته اول و دوم کشور (جام آزادگان)، نشریه حرکت، شماره ۶، صص ۱۲۰- ۱۰۳٫

۲-۱ رهبری

رهبری یکی از فرآیندهای مهم در مدیریت منابع انسانی است. رهبری کارآمد باعث بهبود عملکرد، ایجاد انگیزه و رضایت زیردستان می‌شود. بنابراین هر مدیری می‌بایست درک دقیقی از مفهوم رهبری در سازمان داشته باشد (چلادوری، ۱۹۹۹).

رهبری فرآیندی اساسی در هر سازمان یا گروه است. پیروزی یا شکست هر سازمان یا تیم ورزشی را به رهبری آن نسبت می‌دهیم. هنگامی که یک مؤسسه، یک دانشگاه، یا یک تیم ورزشی قرین موفقیت گردد، اغلب مدیر یا مربی آن به کسب امتیاز نایل می‌شود (شکرشکن، ۱۳۷۳).

در طول تاریخ ثابت شده است که موفقیت یا شکست در جنگ‌ها، امور تجاری، مسابقات ورزشی و … تا حدود زیادی به رهبری آنها مربوط می‌باشد و پدیده‌ی رهبری تأثیر شگفت‌انگیزی بر عملکرد و رفتار انسان‌ها دارد. رهبری مؤثر در ورزش، تابعی از اجزا، نقش‌ها و سبک‌های گوناگونی است تا نیازهای ورزشکاران را برآورده سازد و به هدف‌های تیم دست یابد (مسدد، ۱۳۸۰).

بسیاری از مربیان، رهبری ورزشی را خصیصه‌ای ذاتی و به ودیعه نهاده شده در وجود فرد می‌دانند، ولی مربیگری چیزی جز نحوه‌ی تلفیق و ترکیب مهارت‌های پیچیده و کسب شده‌ی دیگر با هم نیست. رهبران زاده نمی‌شوند بلکه پرورش می‌یابند (مرتضوی‌، ۱۳۷۰).

۲-۲-۱ تعریف رهبری

برای رهبری تعریف‌های زیادی ارایه شده است ولی هیچ یک از آنها مورد پذیرش عام قرار نگرفته است. رهبری به عنوان یک فرآیند، به معنی استفاده از نفوذ بدون زور برای هدایت و هماهنگی فعالیت‌های اعضای یک گروه در جهت تحقق هدف و به عنوان یک صفت، به معنی مجموعه‌ای از ویژگی‌هاست که به کسانی که چنین نفوذی را با موفقیت به کار می‌برند نسبت داده می‌شود (الوانی و معمارزاده، ۱۳۷۷).

فیدلر[۱] رهبری را بدین گونه تعریف می‌کند: «فردی در گروه که فعالیت‌های گروهی را هدایت و هماهنگ می‌کند یا کسی که در نبود رهبر تعیین‌شده، به گونه‌ای خودکار این وظایف را در گروه انجام می‌دهد» (فیدلر، ۱۹۶۷).

به نظر یک گروه رهبری عبارت است از اقدام برای ترغیب دیگران به تلاش مشتاقانه برای نیل به اهداف معین. به دیگر سخن، رهبری عبارت است از تحت تأثیر قرار دادن دیگران برای کسب هدف مشترک (مرادی، ۱۳۸۵).

همه تعاریف رهبری به سه جزء مهم اشاره دارند: رهبری یک فرآیند است، رهبری یک مهارت بین فردی است، هدف از رهبری، تأثیر و ایجاد انگیزه در اعضا در جهت تحقق اهداف گروه یا سازمان است (چلادوری، ۱۹۹۹).

رهبری با اختصار، ترسیم نقشه‌ی کار و آگاهی دادن به دیگران در دنبال کردن اهداف می‌باشد. تیم ورزشیِ بدون رهبر، مانند کشتی بدون سکان است. لازمه‌ی رهبری ایجاد محیطی مناسب است که جذابیت لازم، برای ادامه‌ی کار، در آن موجود باشد؛ در این محیط، باید چنان جوی ایجاد شود که از آن به عنوان فرهنگ تیمی یاد کنند و نقش مهمی در تعقیب اهداف تیم دارد (هژیر، ۱۳۷۲).

۲-۲-۲ ماهیت رهبری در ورزش

پیش از آغاز بحث لازم است در ابتدا با شباهت‌ها و تفاوت‌های بین دو اصطلاح مربی و مدیر آشنا شویم. مربی در مقام و موقعیتی قرار دارد که می‌تواند برای ورزشکاران خود تصمیمات ویژه‌ای اتخاذ نماید. به بیان دیگر یک مربی برای اداره‌ی تیم خود دارای قدرت قانونی است. اما این موضوع بیانگر این حقیقت نیست که شخصی به صرف مربی بودن به طور خودکار مدیری مؤثر و شایسته نیز باشد. مربی لایق و کارآمد، شخصی است که مافوق قدرت قانونی خود بتواند بر افراد تأثیر گذارد؛ یعنی فردی که بتواند از ورزشکاران خود تلاش بیش از حد انتظاری را طلب کند، به عبارت دیگر مربی باید قدرت رهبری داشته باشد (مرادی، ۱۳۸۵).

به همان اندازه که جامعه به سوی دوران مشارکت در عرصه‌ی ورزش پیش می‌رود، تعریف روشن و صریحی از رهبری، اهمیت حیاتی می‌یابد. تردیدی نیست که برای برخورد با هر فرد، کیفیت رهبری از اهمیت خاصی برخوردار است. بنابراین به صورت مدیریت سازمانهای ورزشی و مربیگری در سرتاسر دنیای ورزش گسترده شده و از این طریق می‌توان میزان کیفیت تجارب به دست آمده را افزایش داد و نهایتاً به افراد کمک کرد تا به موفقیت شایسته‌ی خویش دست یابند. با این حال در عرصه‌ی فعالیت‌های ورزشی، جایگاه‌های مدیریت و رهبری به صورت متفاوت و متنوعی وجود دارد و هر جایگاه نیز بر حسب ماهیت کار و فعالیت آن مستلزم سلیقه‌ها و شیوه‌های خاصی است و نیل به هدف، در موقعیت‌های متفاوت به شیوه‌های مختلفی نیاز دارد. لذا موفقیت یک رهبر در یک موقعیت به مفهوم موفقیت وی در یک جایگاه دیگر و در موقعیت دیگر نخواهد بود؛ زیرا هر نوع کار و رشته‌ی ورزشی مستلزم شرایط رهبری ویژه‌ای است که توفیق در آن، بستگی به دارا بودن آن شرایط خواهد داشت. به عنوان مثال، با این که اصول اخلاقی حاکم بر مربیگری در رشته‌های ورزشی مختلف، ممکن است مثل هم باشد، لیکن جریان رهبری در هر رشته‌ی ورزشی به دلیل ماهیت ویژه‌ی آن، از دیگر رشته‌ها متفاوت می‌باشد. از سوی دیگر حتی اگر یک مربی در یک رشته‌ی ورزشی با یک تیم در مکانی معین به موفقیت‌های زیادی دست یافت، این امر به مفهوم توفیق همیشگی او در این رشته و یا در دیگر مکان‌ها نخواهد بود. لذا لازم است رهبران ورزشی شرایط متنوع حاکم بر محیط ورزشکاران را همواره مورد توجه قرار دهند چرا که رهبریِ کارآمد، نتیجه‌ی روابط متقابل سه عامل رهبر، پیروان و شرایط محیطی فعالیت، می‌باشد (محرم زاده، ۱۳۸۲).

۲-۲-۳ نظریه‌های رهبری

در سالیان گذشته مطالعات و تحقیقات متعددی در زمینه‌ی شناسایی عوامل مؤثر در رهبری موفق و اثربخش انجام شده است که هر یک به نوعی عامل یا عوامل ثابتی را معرفی نمودند که برای همه موقعیت‌های رهبری به یک شکل به کار گرفته می‌شد و در نتیجه از دیدگاه صاحب نظران هر یک از این نظریه‌ها، رهبرانی موفق به حساب می‌آیند که نتایج و پیشنهادات نهایی نظریه‌های مربوط را در همه‌ی شرایط به کار برند. برخی نویسندگان مدعی هستند که رهبری مؤثر آموختنی است. با این وجود، برخی دیگر بر آنند که ترکیبی از توانایی‌های طبیعی و محیطی که این توانایی‌ها را پرورش می‌دهد، برای رهبری مؤثر ضروری است (مرادی، ۱۳۸۵).

در اینجا به طور خلاصه به نتایج برخی از مطالعات متعدد در مورد رهبری که به سه زمینه‌ی کلی خصوصیات و صفات ویژه‌ی رهبری، رفتار رهبری و رهبری اقتضایی پرداخته‌اند، اشاره می‌شود.

۲-۲-۳-۱ خصوصیات و صفات ویژه رهبری

برخی بر این باورند که رهبران از صفات ویژه و ممتازی ( نظیر هوش، بلوغ فکری یا وسعت نظر، انگیزه توفیق طلبی و…) برخوردارند. این گروه، صفاتی را فهرست می‌کنند و معتقدند که رهبران از حیث اتصاف به این صفات از بقیه‌ی افراد متمایزند. فهرست این‌گونه صفات به تدریج به فهرستی طولانی تبدیل شده است؛ به گونه‌ای که حتی خود محققان و پژوهشگران در مورد یک فهرست جامع و مانع اتفاق نظر ندارند، ضمن اینکه برخی نتایج به دست آمده، نشان می‌دهد که رهبران از حیث میزان برخورداری از صفات و خصوصیات ویژه، با سایر مردم چندان تفاوتی ندارند و برتری نسبی آنها از پانزده درصد تجاوز نمی‌کند (رضائیان، ۱۳۸۱)

سالهاست که نظریه‌ی مبتنی بر خصوصیات رهبر، به دلیل محدودیت‌های ذاتی و علل نامبرده‌ی ذیل موقعیت خود را (در حوزه‌ی ورزش) از دست داده است:

– این خصوصیات، احتیاجات ورزشکاران یا افراد پیرو را نادیده می‌گیرد.

– خصوصیات مورد نظر عوامل موقعیتی را نادیده می‌گیرد.

تئوری مبتنی بر خصوصیات و صفات ویژه‌ی رهبری، می‌تواند موارد استفاده‌ای نیز داشته باشد. از قبیل اینکه خصوصیات مورد نظر، ویژگی‌هایی را عرضه می‌کند که ورزشکاران، در ارزشیابی مربیان شایسته، مورد لحاظ قرار می‌دهند (کوزه چیان، ۱۳۸۰).

۲-۲-۳-۲ نظریه‌های رفتار رهبری

عدم توانایی در درک صحیح نظریه‌ی شیوه‌ی مبتنی بر خصوصیات رهبری، پژوهشگران را وادار نمود به مطالعه‌ی رفتارهایی بپردازند که مدیران و رهبران به طور اختصاصی از خود بروز می‌دهند. به طور کلی دو نوع رفتار رهبری در این مطالعات بررسی شد؛ رفتار آمرانه‌ی مبتنی بر وظیفه و رفتار مبتنی بر روابط انسانی. در این مطالعات فرض بر این بود که انتخاب هر سبک، توسط رهبر (مربی)، به چگونگی طرز تفکر وی درباره منشأ قدرت رهبری و طبیعت و فطرت انسان‌ها بستگی دارد. به این تربیت که اگر رهبر (مربی)، قدرت خود را ناشی از مقام خودش بداند و انسان را ذاتاً تنبل و غیرقابل اعتماد تصور کند، رفتاری آمرانه و وظیفه گرا خواهد داشت؛ در حالی که اگر قدرت خود را ناشی از حمایت پیروانش (بازیکنان)، بداند و آنها را موجوداتی مسئولیت‌پذیر و قابل اعتماد تصور کند، رفتاری مشارکت‌جویانه و انسان‌گرا خواهد داشت (رضائیان، ۱۳۸۱).

بهترین نکته‌ای که در رابطه با نظریه‌های رفتاری می‌توان گفت این است که تئوری‌ها در مورد رفتارها، ایده‌هایی را به ما می‌دهد که دیگران در ارزیابی خود از مدیریت ما، خیلی مهم می‌دانند. ورزشکاران ممکن است مربی خود را مدیری شایسته و مؤثر بدانند، منوط به این که مربی:

– نقش مربیگری خود و ورزشکارانش را در نیل به هدف، طراحی و مشخص نماید.

– در مورد همه‌ی ورزشکاران رفتاری دوستانه و به دور از تبعیض داشته باشد و به آنان نشان دهد که مشکلات و معضلات شخصی‌شان را حل می‌کند (کوزه چیان، ۱۳۸۰).

[۱]– Fiedler, F. E.

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.