تحقیق روش های جداسازی ریزوکتونیا از خاک و تعیین گروههای آناستوموزی ریزوکتونیا از برخی گیاهان در ایران و دنیا

پیشینه تحقیق و پایان نامه و پروژه دانشجویی

پیشینه تحقیق روش های جداسازی ریزوکتونیا از خاک و تعیین گروههای آناستوموزی ریزوکتونیا از برخی گیاهان در ایران و دنیا دارای ۲۴ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

مقدمه    ۴
۲- ۱- جداسازی ریزوکتونیا از خاک    ۵
۲-۱-۱- جداسازی ریزوکتونیا از خاک به روش طعمه گذاری    ۶
۲-۱-۲- جداسازی ریزوکتونیا از خاک به روش محیط کشت    ۷
۲-۱-۳- جداسازی ریزوکتونیا از خاک به روش غربال    ۹
۲-۱-۳-۱- روش غربالگری خشک    ۹
۲-۱-۳-۲- روش غربالگری تر    ۱۰
۲-۱-۳-۳- روش غربالگری و شناور شدن    ۱۰
۲-۱-۴- جداسازی ریزوکتونیا از خاک به روش کاغذ صافی    ۱۰
۲-۱-۵- جداسازی ریزوکتونیا از خاک به روش لولههای غوطهور در خاک    ۱۱
۲-۲- جداسازی ریزوکتونیا از مواد آلی    ۱۱
۲-۳- گروههای آناستوموزی ریزوکتونیا    ۱۲
۲-۴- گزارش برخی از گروههای آناستوموزی Rhizoctonia  solani از برخی گیاهان در دنیا    ۱۳
۲-۵- گزارش برخی گروههای آناستوموزی ریزوکتونیا از برخی گیاهان در ایران    ۱۴
۲-۶- تعیین گروههای آناستوموزی ریزوکتونیا    ۱۶
منابع    ۱۸

 منابع

 Boysen, M., Borja, M., Delmoral,. C, Salazar, O. and Rubio, V. 1996. Identification at strain level  of Rhizoctonia solani AG-4 isolates by direct sequence of asymmetric PCR products of  the  ITS. regions. Current Genetics 29: 174- 181.

Agrios, G. N., 2005. Plant Pathology, 5th Ed. Academic Press, San Diego 922 p.

Singleton, L. L., Mihail, J. D., and Rush, C. M. 1992. Methods for Research on Soil Borne Phytopathogenic Fungi. APS Press. USA 265 p.

Sneh, B., Burpee, L., and Ogoshi, A. 1991. Identification of Rhizoctonia species. The American Phythological Society. St. Paul, MN 133 p.

Sneh, B., Suha Jabaji-Hare, S. N. and Dijst, G. 1995. Rhizoctonia Species: Taxonomy, Molecular, Biology, Ecology, Pathology and Disease Control. Kluwer Akademic Published 578 p.

Sneh, B., Yamohah, E., and Stewart, A. 2004. Hypovirulent Rhizoctonia spp. isolates from New Zealand soils protect radish seedlings against Andersen, T. F., Stalpers, J. A. 1994. A check-list of Rhizoctonia epithets. Mycotaxon 51: 437- 457.

Hyakumachi, M., and Ui, T. 1984. Comparison of soil pellet and sieving- floatation method  for enumeration of sugarbeet root rot fungus (Rhizoctonia solani AG 2-2). Annual Review. Phytopathology. Society of Japan 50: 551- 553.

Boosalis, M. G., and  Scharen, A. L. 1959. Methods for microscopic detection of Aphanomyces euteiches and Rhizoctonia solani and for isolation of Rhizoctonia solani associated with plant debris. Phytopathology 49: 192- 198.

Papavizas, G. C., and Davey, C. B.1959. Isolation of Rhizoctonia solani Kuhn from naturally infested and artificially inoculated soils. Plant Disease 43: 404- 410.

Papavizas, G. C 1968. Survival of root-infecting fungi in soil. VII. Distribution of Rhizoctonia solani in various physical fractions of naturally and artificially infested soils. Phytopathology 58: 746- 751.

Papavizas, G. C., Adams, P. B., Lumbsden, R. d., Lewis, J. A., Dow, R. L., Ayers, W. A., and Kantzes, J. G. 1975. Ecology and epidemiology of Rhizoctonia solani in field soil. Phytopathology 65: 871- 877.

Papavizas, G. C., and Lewis, J. A. 1986. Isolating, identifying and producing inoculum of Rhizoctonia solani. Pages 50-53 in K.D. Hickey (ed.) Methodes for Evaluating Pesticides for the Control of Plant Pathogens APS Press, st. Paul, MN.

Paulitz, T. C., and Schroeder, K. L. 2005. A new method for the quantification of Rhizoctonia  solani and R. oryzae from soil. Plant Disease 89: 767- 772.

مقدمه

 ریزوکتونیا از جمله قارچ­های بازیدیومیست خاکزی است که بیماری­های شدیدی در میزبان­های­ خود بوجود می­آورد و در بسیاری از اندام­های گیاهی از جمله ریشه، طوقه، ژوخه[۱]، پداژه[۲] و دیگر اندام­های گیاهی که بر سطح یا درون خاک می­رویند، باعث آلودگی می­شود. بیماری­های ریزوکتونیایی در سرتاسر جهان شیوع دارند. این قارچ­ها قادرند به صدها نوع مختلف گیاهان حمله و طیف وسیعی از بیماری­ها را ایجاد کنند. جدایه­های این قارچ از روی بیش از ۱۵۰ گونه­ی مختلف گیاهی جدا شده­اند (Boysen et al., 1996). میزبان آن سبزی­ها و گل­ها، تعدادی گیاه زراعی، انواع چمن­ها، گیاهان زینتی چند­ساله، درختچه­ها و درختان است. معمولی­ترین نشانه­های بیماری­های ریزوکتونیایی به صورت مرگ­گیاهچه در دان­نهال­ها، پوسیدگی ریشه و ساقه، شانکر ساقه و پوسیدگی اندام­های ذخیره­ای است.(Agrios, 2005)  این قارچ در ایران از روی ۱۰۴ میزبان گزارش شده است (ارشاد، ۱۳۸۸).

آنامورف[۳] این قارچ با خصوصیاتی مشخص می­شود که عبارت است از وجود بند دلیپور[۴] در دیواره­ی عرضی، شکل­گیری انشعاب در نزدیکی محل دیواره­ی عرضی و فرورفتگی ریسه در محل انشعاب، وجود دیواره­ی عرضی در انشعاب ایجاد شده، انشعابات ۹۰ درجه، عدم وجود قوس اتصال، عدم وجود اسپور، عدم وجود ریشه نما[۵]، ریسه­های رنگدانه­دار، تولید اسکلروت[۶] و سلول­های زنجیروار[۷] است (Singleton et al., 1992).

این قارچ در بیشتر خاک­ها وجود دارد و وقتی در مزرعه­ای مستقر شد، به مدت نامحدود در آن باقی می­ماند. انتشار این قارچ از طریق باران، آب آبیاری، یا سیلاب، ابزار و هر وسیله­ی دیگر که خاک را حمل کند و با مواد ازدیادی آلوده یا بیمار است (Agrios, 2005). ریزوکتونیا در خاک بصورت اسکلروت و ریسه با دیواره­ی ضخیم و رنگدانه­دار بقا می­یابد و معمولاً در عمق ۱۵ تا ۲۰ سانتی­­متری از سطح خاک قرار دارد (Boosalis and Scharen, 1959). این قارچ به صورت یکنواخت در مزرعه توزیع نمی­شود و معمولاً جمعیت آن در خاک کم است (Hyakumachi and Ui, 1984).  فعالیت بیمارگری روی میزبان زنده و فعالیت پوده­زیستی[۸] آن روی مواد آلی تازه است (Sneh et al., 1991). بسیاری از عوامل محیطی در بقاء آن اثر دارد که از آن جمله می­توان به بافت خاک، پتانسیل آب، دما، تغذیه­ی خاک وگیاه و عوامل میکروبی خاک اشاره کرد. بقاء در خاک­ مرطوب بیشتر از خاک­ خشک است (Sneh et al., 1995). دمای بهینه­ی بیشتر گروه­های آناستوموزی[۹] این قارچ برای ایجاد عفونت حدود ۱۵ تا ۱۸ درجه­ی سانتی­گراد است. ولی بعضی از گروه­ها در دمای بالاتر حتی ۳۵ درجه­ی سانتی­گراد بیشترین فعالیت را دارند (Agrios, 2005).

گونه­های ریزوکتونیا بر اساس تعداد هسته در سلول­های ریسه­ی رویشی به گروه­های دوهسته­ای[۱۰] و چندهسته­ای[۱۱] تقسیم می­شوند. شکل جنسی اعضا دوهسته­ای به جنس Ceratobasidium و شکل جنسی اعضا چندهسته­ای به دو گونه­ی Waitea circinata و Thanatephorus cucumeris تعلق دارد (Andersen and Stalpers, 1994). شرایط محیطی خاصی برای تشکیل فرم جنسی این قارچ نیاز است که هنوز بطور کامل شناخته نشده­ است. رطوبت ۱۰۰- ۹۰ درصد، دمای حداقل ۱۸-۱۴ و حداکثر ۲۶-۲۳ درجه­ی سانتی­گراد برای تشکیل بازیدیوم و بازیدیوسپور نیاز است. از نظر نیاز نوری، برخلاف فرم غیرجنسی که برای تولید حجم زیاد ریسه نیاز به گذراندن شب دارند، برای تشکیل لایه­ی هیمنیوم به نور در روز و برای بالغ­شدن بازیدیوم و تشکیل بازیدیوسپور نیاز به شدت­ نورهای خاصی دارند. فرم جنسی روی بستره­های مختلفی از جمله ماسه­های درشت کف رودخانه، خاک­های لومی قرمزقهوه­ای، خاک­های لومی­رسی، بافت­­های گیاهی شامل سیب­زمینی، پنبه و چغندرقند و همچنین عصاره­ی خاک به همراه آگار تشکیل می­شود  (Sneh et al., 1991).

۲- ۱- جداسازی ریزوکتونیا از خاک

 جداسازی این بیمارگر از خاک به دلیل جمعیت پایین آن در خاک، دشوار است (Paulitz and Schroeder, 2005). تحقیقات کمی و کیفی زیادی در مورد جداسازی ریزوکتونیا از خاک، انجام شده ­است و کارایی روش­های مختلف برای جداسازی R. solani از خاک، توسط محققان زیادی مقایسه شده است.

۲-۱-۱- جداسازی ریزوکتونیا از خاک به روش طعمه­گذاری

تحقیقات کیفی برای جداسازی از خاک، شامل آلودگی میزبانی است. طعمه­های حساس گیاهی برای تخمین غلظت مایه[۱۲] و پتانسیل مایه­­ی بیمارگر در خاک استفاده می­شود. روش­های مبنی بر این قاعده، شامل دفن و پوشش متعاقب بستره­های متنوعی به عنوان طعمه برای ریزوکتونیا است. طعمه­ها شامل گیاهان میزبان حساس (Sanford, 1952; Davey and Papavizas, 1962; Sneh et al.,1966)، دانه­های سترون شده ((Papavizas et al.,1975، قطعات ساقه مانند الیاف کتان (Blair, 1945)، گندم سیاه(Fagopyrum esculentum) Papavizas and Davey, 1959; Davey and Papavizas, 1962; Sneh et al.,1966)) لوبیا و پنبه (Sneh et al.,1966) است.

پاپاویزاس و همکاران (Papavizas et al., 1975) برای جداسازی ریزوکتونیا از خاک، یک گرم بذر چغندرقند سترون شده را با ۱۰۰ گرم خاک مرطوب (ظرفیت نگهداری رطوبت ۵۰ درصد) در تشتک­های پتری با قطر نه سانتی­متر مخلوط کردند. تشتک­های پتری را به مدت ۴۸ ساعت در دمای ۲۶-۲۴ درجه­ی سانتی­گراد نگهداری کردند و پس از آن بذرها را خارج کرده و با آب روان شستند و روی حوله­ی کاغذی خشک کردند. بذرها را روی محیط کشت آب- آگار[۱۳] (۱۶ گرم آگار در یک لیتر آب مقطر) اسیدی یا آب- آگار همراه با ۲۵۰ میکروگرم کلرامفنیکل قرار داده و پس از ۲۴ ساعت نوک ریسه­های رشد کرده را به محیط کشت PDA[14] )عصاره­ی ۳۰۰ گرم سیب­زمینی، ۱۶ گرم آگار، ۲۰ گرم دکستروز، یک لیتر آب مقطر) منتقل کردند.

پاپاویزاس و دیوی متوجه شدند که روش آلودگی میزبانی، بهترین روش برای مطالعه­ی طیف وسیعی از جدایه­های بیماری­زاست (Sneh et al., 1991). در تراکم بالای مایه، بهترین روش استقرار[۱۵] بذر چغندرقند است (Roberts and Herr, 1979).

[۱]. Tuber

[۲]. Corm

[۳]. Anamorph

[۴]. Dolipore septum

[۵]. Rhizomorph

[۶]. Sclerot

[۷]. Monilioid cell

[۸]. Saprophyte

[۹]. Anastomosis group

Binucleate Rhizoctonia

[۱۱]. Multinucleate Rhizoctonia

Inoculum

[۱۳]. Water Agar

Potato Dextrose Agar

Colonization

50,000 ریال – خرید

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.

مطالب پیشنهادی:
برچسب ها : , , , , , , , , , , , ,
برای ثبت نظر خود کلیک کنید ...

به راهنمایی نیاز دارید؟ کلیک کنید

جستجو پیشرفته

دسته‌ها

آخرین بروز رسانی

    سه شنبه, ۴ اردیبهشت , ۱۴۰۳
اولین پایگاه اینترنتی اشتراک و فروش فایلهای دیجیتال ایران
wpdesign Group طراحی و پشتیبانی سایت توسط digitaliran.ir صورت گرفته است
تمامی حقوق برایpayandaneshjo.irمحفوظ می باشد.