پیشینه تحقیق ریخت شناسی و زیست شناسی راسته ی بال‌ریشک داران دارای ۲۴ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

۱-۱ مقدمه    ۴
۲-۱ راسته ی بالریشکداران    ۶
۲-۱-۱ ریخت شناسی    ۶
۲-۱-۲ زیست شناسی    ۸
۲-۱-۳ تبارشناسی    ۱۰
۲-۱-۴ ردهبندی    ۱۱
۲-۱-۵ زیرراسته ی Tubulifera    ۱۴
۲-۱-۶ خانوادهیPhlaeothripidae    ۱۴
۲-۱-۶-۱ زیرخانوادهی Phlaeothripinae    ۱۶
۲-۱-۶-۲ زیرخانوادهی Idolothripinae    ۱۷
۲-۲ بررسیهای فونستیک    ۱۸
۲-۲-۱ برخی از بررسیهای انجام شده در خارج از ایران    ۱۸
۲-۲-۲ بررسیهای انجام شده در ایران    ۲۰
منابع    ۲۲

منابع

حسن­زاده سلماسی، م. ۱۳۷۳٫ در ترجمه‌ی بال­ریشک­داران (تریپس­ها) زیست‌شناسی و اهمیت آن­ها در کشاورزی، بورنیه، ا. (مولف). انتشارات دانشگاه تبریز، ۳۴۱ ص.

سقایی، ن.، روشن‌شاد، ع. ۱۳۸۵٫ بررسی فون بال­ریشک­داران (Thysanoptera) مزارع گندم در منطقه‌ی مرودشت، استان فارس. یافته­های نوین کشاورزی، شماره‌ی ۲، صفحه­های ۱۲۵-۱۳۹٫

بی­نام. ۱۳۸۶٫ گالیکش- گلستان سبز.

http://galikesh-ir.blogfa.com/author-galikesh-ir.aspx

علوی، ج. ۱۳۸۸٫ فون بال­ریشک­داران Thysanoptera (Insecta) مزارع سویا در استان گلستان، ایران. مجله‌ی علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، جلد ۱۶، صفحه‌های ۱-۵٫

مدرس اول، م. ۱۳۸۵٫ رده­بندی حشرات. انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد، ۹۱۴ ص.

Luong, L. 2008. Investigation into aspects of the biology of tubular black thrips, Haplothrips victoriensis Bagnall (Thysanoptera: Phlaeothripidae), in South Australia. Ph.D. Thesis. The University of Adelide, Australia.

Schmidt, K. 2007. Thrips obscuratus in New Zealand vineyards: its biology and effects on Botrytis cinerea infection. Ph.D. thesis, Lincoln University, New Zealand, 240 pp.

Izzo, T., Pinent, S., and Mound, L. 2002. Aulacothrips dictyotus (Heterothripidae), the first ectoparasitic thrips (Thysanoptera). Fla. Entomol., 85(1):281-283.

Mirrrab Balou, M., and Chen, X. 2010. A new method for preparing and mounting thrips for microscopic examination. J. Environ. Entomol., 32(1):115-121.

Mirrrab Balou, M., Chen, X., and Shi, M. 2010. Thrips (Thysanoptera) species associated with rice in northwest of Iran. Proceedings of the 3^rd International Rice Conference, 8-12 November 2010. Hanoi, Vietnam. Available online

Mirrrab Balou, M., and Chen, X. 2012. Aleurodothrips fasciapennis Franklin: a newly recordrd genus and species for Iran (Thysanoptera: Phlaeothripidae). Munis Entomol. Zool., 7(1):334-338.

Akram, W., Shin, B., and Lee, J. 2003. Description of two genera of Idolothripinae (Phlaeothripidae: Tubulifera: Thysanoptera) from Pakistan. Kor. J. Entomol., 701(33): 53-57.

Alavi, K., and Kamali, K. 2003. The fauna of Thysanoptera in Bojnourd region of Khorasan province, Iran. Thrips, 2:25-40.

Alavi, J., Zur Strassen, R., and Bagherani, N. 2007. Thrips (Thysanoptera) species associated with wheat and barley in Golestan province, Iran. J. Entomol. Soc. Iran, 27(1):1-28.

 مقدمه

تریپس­ها حشراتی از راسته­ ی بال‌ریشک­داران[۱] می­باشند که برای اولین بار در سال  ۱۷۴۴ میلادی توسط دکتر گیر[۲] توصیف و با نام Physapus معرفی شدند. سپس، در سال ۱۷۵۸ میلادی این گروه توسط حشره ­شناسان انگلیسی تریپس نام­گذاری شدند و در ابتدا شامل چهار گونه­ی متعلق به یک جنس بودند (لوئُنگ، ۲۰۰۸). این حشرات دارای بدنی باریک به طول ۵/۰ تا ۵ میلی­متر می باشند. البته برخی از گونه­ها در نواحی گرمسیر نزدیک به ۱۴ میلی­متر طول دارند. تقریبا همه‌ی تریپس­­­­­ها دو جفت بال دارند، اگر چه برخی‌ها بی­بال هستند. بال­دار­ها در بال­های خود دارای دو ردیف ریشک می­باشند که به طور متقارن قرار گرفته­اند. به همین دلیل، ریشک­های بال­های حشرات راسته­ی Thysanoptera  (که به معنی بال­ریشک­داران می­باشد) در طول پرواز، سطح تماس را افزایش می­دهند. اتلاق نام بال‌ریشک­داران به راسته، از این صفت نشات گرفته است (حسن­زاده سلماسی، ۱۳۷۳؛ لوئُنگ، ۲۰۰۸). در سراسر جهان، بیش­تر گونه­های تریپس­ها در مناطق گرمسیر یافت می­شوند و تعدادی نیز در مناطق معتدل وجود دارند. حتی گونه­های کمی از آن­ها در مناطق سرد و نواحی قطب شمال زندگی می‌کنند (اِشمیت، ۲۰۰۷).

در راسته­ی بال­ریشک­داران، متنوع­ترین رژیم غذایی را می­توان یافت. این حشرات به طور معمول گونه­هایی گل‌زی هستند (ایزو و همکاران، ۲۰۰۲) و از نظر رفتار تغذیه­ای، حدود ۱۰۰ گونه از آن­­ها به عنوان آفت کشاورزی مطرح می­باشند. این­ها آفات جدی گیاهان زراعی هستند که باعث نقره­‌ای شدن سطح برگ­ها، گل‌برگ­ها و میوه­ها، ریزش گل­ها و برگ‌ها، کاهش گرده­افشانی، و هم‌چنین بروز بدشکلی و تشکیل گال در آن­ها می­شوند و روی  بوم‌سامانه­های کشاورزی به صورت مستقیم و غیرمستقیم تاثیر می­گذارند (ماوند و کیبی، ۱۹۹۸؛ ایزو و همکاران، ۲۰۰۲؛ علوی و همکاران، ۲۰۰۷؛ رِیناود، ۲۰۱۰؛ میراب بالو و چِن، ۲۰۱۰).

گونه­های زیادی از تریپس­ها از اسپورهای قارچ­ها تغذیه می­کنند. برخی از تریپس­ها به عنوان شکارگرهای کنه­ها و دیگر تریپس­ها و بندپایان کوچک شناخته شده­اند و تعداد معدودی از گونه­های گیاه‌خوار آن­ها نیز در کنترل بیولوژیک علف­های هرز مورد استفاده قرار می­گیرند (ماوند و مارولو، ۱۹۹۶). هم­چنین، یک گونه از خانواده­ی Heterothripidae به نام Aulacothrips dictyotus به عنوان انگل خارجی بر روی بدن گونه‌ای از زنجرک‌های درختی خانواده‌ی Aethalionidae با نام علمی Aethalion reticulatum زندگی می‌کند. این تریپس‌ اولین انگل خارجی شناخته شده از راسته­ی Thysanoptera است که لارو­های آن در زیر بال­های پوره­ها و حشرات کامل میزبان زندگی می‌کنند و پیله­های شفیرگی بر روی نیم‌حلقه‌های پشتی بدن میزبان تشکیل می­شوند. سایر گونه­های این خانواده بر روی گل­ها زندگی می­کنند (ایزو و همکاران، ۲۰۰۲). کاوالِری و همکاران (۲۰۱۰) نیز دومین گونه‌ی انگلِ این جنس را به نام A. minor از روی همین زنجرک درختی گزارش کردند.

تریپس‌ها تقریبا در تمامی مکان­ها ساکن می­شوند، بنابراین، جمع­آوری این حشرات همیشه دشوار است و مکان‌های جمع­آوری ویژه­ای ندارند (اکرم و همکاران، ۲۰۰۳). این حشرات را می­توان از روی یک گیاه و با ضربه زدن به اندام­های گیاهی، بر روی یک صفحه­ی سفید پلاستیکی جمع­آوری کرد. هم­چنین، برای جمع­آوری آن­ها از قیف برلیز (برای تریپس­هایی که در خاک و بقایای برگی زندگی می­کنند) و آسپیراتور نیز می­توان استفاده نمود (میراب بالو و چِن، ۲۰۱۰).

چرخه­ی زندگی تریپس­ها بسته به شرایط دمایی منطقه می­تواند از ۱۰ روز تا یک سال طول بکشد. این حشرات در مناطق معتدل، ۱ تا ۲ نسل و در مناطق گرم، ۱۲ تا ۱۵ نسل را در سال ایجاد می­کنند که بیشینه‌ی جمعیت آن­ها در مناطق گرمسیر می­تواند بالغ بر یک میلیون تریپس در یک هکتار باشد (مُرس و هادِل، ۲۰۰۶).

در گذشته، این راسته به دو  زیر­راسته­ی Terebrantia و Tubulifera و ۸ خانواده تقسیم می­شد، ولی در حال حاضر، بیش­تر تریپس‌شناسان بر ۹ خانواده اتفاق نظر دارند به طوری که زیر­راسته­ی Terebrantia را شامل ۸ و زیرراسته‌ی Tubulifera را هم‌چنان تنها شامل یک خانواده می­دانند. اگر چه، در طبقه­بندی اخیر توسط بهاتی، برای این راسته ۲۸ خانواده و ۱۰ بالاخانواده برای ۲۴۰۰ گونه گزارش شده است. تریپس­ها­ی شناخته ‌شده­ی ایران حدود ۱۷۷ گونه هستند که به ۵ خانواده­ی Aeolothripidae، Melanthripidae، Thripidae، Adiheterothripidae و Phlaeothripidae تعلق دارند (علوی، ۱۳۸۸؛ فلاح­زاده و همکاران، ۲۰۱۱). در بین خانواده‌های تریپس­ها، دو خانواده­ی Thripidae و Phlaeothripidae بیش­ترین جمعیت را دارند و گونه­های آن دو معمولا در محصولات زراعی یافت می­شوند. ۹۳ درصد از گونه­های تریپس­ها در این دو خانواده جای می­گیرند (مینایی و همکاران، ۲۰۰۷؛ لوئُنگ، ۲۰۰۸؛ وری‌یِس، ۲۰۱۰).

خانواده­ی Phlaeothripidae تنها خانواده­ی زیر­­راسته­ی Tubulifera و بزرگ­ترین خانواده‌ی تریپس­ها است که شامل ۳۵۰۰ گونه­ی توصیف شده و ۵۳۰ جنس می­باشد. Haplothrips بزرگ­ترین جنس این خانواده است که در سراسر جهان شامل ۲۵۰ گونه می‌باشد (لوئُنگ، ۲۰۰۸؛ بی‌نام، ۲۰۱۰ب). تعداد کمی از جنس­های این خانواده در گل­های گیاهان تیره­های Asteraceae و Poaceae یافت شده‌اند، تعداد اندکی شکارگر هستند و جنس‌های زیادی مانند Liothrips و Gynaikothrips برگ­خوار می­باشند (مینایی و ماوند، ۲۰۰۸).

از ۶۰۰۰ گونه­ی توصیف شده از حشرات راسته­ی Thysanoptera، تقریبا ۵۰ درصد شامل گونه‌های قارچ­خوار می­باشند (مُرس و هادِل، ۲۰۰۶؛ اِئو و همکاران، ۲۰۱۱)، و از ۷۰۰ گونه­ی فهرست شده­ی تریپس­های استرالیا، ۱۳۰ گونه فقط از ریسه­ ها و اسپورهای قارچ­ها تغذیه می­کنند. این تریپس‌های قارچ­خوار در نواحی گرمسیر تنوع بیش­تری دارند. تمامی گونه­های ریسه­خوار، گونه­های زیر­خانواده‌ی Phlaeothripinae هستند که شامل ۲۸۰۰ گونه می­باشند. در مقابل، گونه‌های زیرخانواده‌ی Idolothripinae در استرالیا، تریپس‌های اسپور­خوار می­باشند (ماوند، ۱۹۷۴؛ ماوند و مینایی، ۲۰۰۶؛ ماوند و موریس، ۲۰۰۷). Nesothrips propinqus تنها گونه­ای از زیر­خانواده­ی اخیر است که به طور گسترده در کشورهای مجاور دریا و در علف‌های خشک و کاه و کلش یافت می‌شود. هم­چنین، این گونه در درختان مرکبات واقع در مناطق مسکونی یافت می‌گردد، اما هیچ گونه خسارتی را وارد نمی‌آورد. از زیر­راسته­ی Terebrantia، خانواده­ی Merothripidae دارای ۳ جنس با ۱۵ گونه­ی قارچ‌خوار است که در شاخه­های مرده و بقایای برگ‌ها زندگی می­کنند (رِیناود، ۲۰۱۰).

۲-۱ راسته ­ی بال­ریشک­داران

۲-۱-۱ ریخت­ شناسی

سر: در این حشرات، سر کم­ تحرک است و دارای چشم‌های مرکب کاملا رشد یافته می­باشد. در حشرات بال­دار، بین این چشم‌های مرکب سه عدد چشم ساده یافت می­شود که به شکل مثلث قرار دارند. ریخت­های بی­بال فاقد چشم ساده هستند. شاخک­ها ۴ تا ۹ بندی و به اندازه­ی ۳/۲ طول بدن     می­باشند. بر روی شاخک­ها گیرنده­هایی شیمیایی یافت می­شوند که شکل آن­ها در رده­بندی دارای اهمیت است. قطعات دهانیِ زننده- مکنده، با ساختاری نامتقارن، در سطح زیرین سر جای دارند (مدرس اول، ۱۳۸۵).

Thysanoptera

De Geer

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.