پیشینه تحقیق سکته مغزی، توانبخشی ، توانایی حرکتی، نوروپلاستیسیتی و آینه درمانی دارای ۲۶ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

مقدمه    ۴
سکته مغزی    ۴
طبقه بندی سکته مغزی    ۴
علائم سکته مغزی    ۴
توانبخشی بعد از سکته مغزی    ۵
نوروپلاستیسیته    ۶
آینه درمانی    ۷
استراتژیهای آینه درمانی    ۷
همکاری متقابل فیزیوتراپی و پرستاری  در سکته مغزی    ۸
مروری بر مطالعات    ۱۳
نتیجه گیری کلی از مروری بر مطالعات    ۲۲
منابع             ۲۳

منابع

Shams Aldini A R, Holisaz M T, Keyhani M R. Comparison of Balance Abilities of Patients with Right and Left Hemiplegics Stroke. J Rehab. 2007;8(3 (31)):35-8(Persian).

Habibzadeh H, Ghofranipour FA, Ahmadi F. The effect of self-care planning on the daily activities of patiens with cerebro-vascular accident (Hospitalized at the selected Urumia hospital). Daneshvar Med 2007 Mar;14(67):9-17(Persian).

Hossini M, Khankeh HR, Alaee S, Dibaei M. Determine the effect of home care on complication resul ting from musculoskeletal system immobility of stroked patients. J Rehab. 2004;5(4(19)):35-42(Persian).

Azarpazhooh MR. Stroke: The Principle of Diagnosis, Prevention, and Management. Mashhad: Ferdowsi University Press; 2011(Persian).

Jafari M, Makarem A, Dalvandi A, Azimian M, Hosseini M A. Detemination of facilitators and barriers in post stroke life in Kerman city. J Mod Rehabil 2011;5(2):1-10(Persian).

Salman-Roghani R, Delbari A, Tabatabae S S. Stroke rehabilitation: Principles, advances, early experiences, and realities in Iran. J Sabzevar Univ Med Sci. 2012;19(2):96-107(Persian).

Saheb zamani M, Aliloo L, Shakibi A. Effect of Self Care on Rehabilitation in Patients with Hemiplgic Strok. Medical Sciences Journal of Islamic Azad University. 2007;17(4):213-8(Persian).

Akbari A, Karimi H, Kazemnejad A, Ghabaii M. The effect of strengthening exercises on biomechanical parameters of gait in chronic hemiparesis following stroke J Qazvin Univ Med Sci. 2005;9(36):8-15(Persian).

Shahi moridi A, Asgharnia H, Sheykh fathelahi M. The frequency of sensorimotor dysfunctions during the first 3 months after stroke hospitalized patients in Aliibn Abitaleb hospital in Rafsanjan city J Rafsanjan Univ Med Sci. 2002;1(4):241-51(Persian).

Hosseianabadi M R, Taheri H R, Alavinia S M, Keavanlou F, Seyedahmadi M, Rahimi N. The Impact Four Week of Physical Therapy on Exaggerated Muscle Tonicity, Balance And Quality of Life in Hemi Paresis Patients. Journal of North Khorasan University of Medical Sciences. 2011;3(2(8)):17-22 (Persian).

Hashemi Javaheri A A, Nouriyan A, Zandi M, Khanzadeh R, Kkodabakhshi M. The effedt of isometric and isotonic exercises on brain stroke patients’ static balance. J Evidence Based Care. 2012;2(1):55-63(Persian).

Yavuzer G, Selles R, Sezer N, Sutbeyaz S, Bussmann JB, Koseoglu F, et al. Mirror therapy improves hand function in subacute stroke: a randomized controlled trial. Arch Phys Med Rehabil. 2008 Mar;89(3):393-8.

Sutbeyaz S, Yavuzer G, Sezer N, Koseoglu BF. Mirror therapy enhances lower-extremity motor recovery and motor functioning after stroke: a randomized controlled trial. Arch Phys Med Rehabil. 2007 May;88(5):555-9.

Nokhostin Ansari N, Naghdi S. Rehabilitation techniques for strok. 1 ed. Tehran: Arjmand; 2010(Persian).

 مقدمه

این پژوهش بر پایه مفاهیمی چون سکته مغزی، توانبخشی، توانایی حرکتی، نوروپلاستیسیتی و آینه­درمانی بنا شده است.

سکته مغزی

طبق تعریف سازمان جهانی بهداشت، سکته مغزی اختلال سریعاً پیشرونده، موضعی و یا فراگیر عصبی با منشأ عروقی مغز می‌باشد که بیش از ۲۴ ساعت طول کشیده و منجر به ناتوانی یا مرگ می­شود. شیوع زیاد اختلالات مشابه با سکته مغزی به خصوص در سالمندان و علل متعدد آن، تشخیص سکته مغزی را دشوار می­نماید. از طرف دیگر برخی از شرایط عروقی مانند دمانس عروقی، حملات گذرای مغزی و یا خونریزی علائمی مشابه سکته مغزی دارند. گاه علائم سکته مغزی سیر تدریجی، پلکانی، افزایش و کاهش یابنده دارند و برخی بیماری­ها سیر فوق حاد داشته و سکته مغزی را تقلید می‌نمایند(۴).

طبقه بندی سکته مغزی

سکته مغزی اختلال عصبی ناشی از تغییر در چرخه خون مغزی است. این اختلال می­تواند به شکل فقدان خونرسانی به سلول (ایسکمی) و یا خونریزی داخل مغز بروز نماید. ایسکمی مغزی ناشی از وقفه جریان خون برای مدت چند ثانیه تا چند دقیقه می‌باشد. در صورت بازگرداندن جریان در طی دوره­ای کوتاه، امکان بازگشت سلولی و حفظ آن وجود دارد، اما اختلال در خونرسانی برای مدت چند دقیقه منجر به مرگ پایدار سلول مغزی و ناتوانی خواهد شد. خونریزی مغزی می‌تواند از طریق اثر مستقیم فشاری یا عوارض سمی ناشی از خونریزی بر بافت­های عصبی تأثیر سوء گذاشته و در نتیجه منجر به آسیب پایدار عصبی گردد (۲۷).

علائم سکته مغزی

سکته مغزی براساس تعریف، سبب پیدایش علائم نورولوژیکی می­شود که بیش از ۲۴ ساعت طول می­کشد. سکته مغزی سبب بروز علائم و نشانه­هایی می­شود که نوع آنها به منطقه­ای از مغز که توسط رگ گرفتار تغذیه می­شود بستگی دارد. در سکته مغزی ایسکمیک انسداد رگ سبب قطع جریان خون منطقه مشخصی از مغز می­شود و اختلال اعمال نورولوژیکی که توسط منطقه انجام می­گیرند سبب بروز علائمی تقریباً مشخص می­شود. خونریزی سبب بروز علائم موضعی متغیرتری می­شود زیرا عوارضی مانند افزایش فشار داخل جمجمه­ای، ادم مغزی، فشار بر بافت مغز و عروق و یا ورود خون به فضای زیرعنکبوتیه یا بطن­های مغز ممکن است سبب اختلال عمل مناطق غیر مجاور شود (۲۸).

علاوه بر تمامی اختلالات و عوارض ایجاد شده به دنبال سکته مغزی اختلالات موضعی دستگاه حرکتی به صورت ضعف نیمه اندام یا اعصاب جمجمه­ای، مهمترین شکایت و علت مراجعه بیماران مبتلا به سکته مغزی است (۴). در اکثر بیماران مبتلا به سکته مغزی فلج و ضعف نیمه بدن مشاهده می­شود بنابراین برنامه ریزی برای توانبخشی حرکتی این بیماران و کاهش شدت و مدت این اختلالات بسیار مهم می­باشد (۲۱).

هرچند که مرگ فرجام نهایی آسیب ناشی از سکته­های مغزی است، اهمیت زیاد سکته در ارتباط با ناتوانی شدید روحی و جسمی ناشی از آن می­باشد. سکته مغزی ناتوان کننده ترین بیماری سیستم عصبی است. ۵۰ درصد افراد مبتلا به سکته مغزی به سطح عملکرد قبلی خود بازنمی­گردند و ۲۵ درصد نیازمند مراقبت دائمی می­باشند لذا این اختلال منجر به تحمیل بار فراوان اقتصادی بر خانواده و جامعه می‌شود. دولت­ها و سیستم­های بهداشتی درمانی دنیا در حال حاضر متوجه سکته و میزان ناتوانی و آسیب ناشی از آن شده­اند. به طوری که در انگلستان سکته مغزی به یک مسئله سیاسی تبدیل شده است و از دهه ۹۰ میلادی یکی از پنج هدف و شعار بهداشتی آن کشور به شمار می­رود. این امر در سایر کشورهای پیشرفته دنیا نیز صدق می­کند(۴).

توانبخشی بعد از سکته مغزی

شایعترین علت ناتوانی در ایالات متحده سکته مغزی می­باشد. حدود ۴۰ درصد بیماران مبتلا به سکته دچار ناتوانی متوسط و ۱۵ تا ۳۰ درصد دچار ناتوانی شدید هستند. علی رغم بهبود خودبخودی، اختلالات و نقصان­های شدید معمولاً به طور کامل برگشت نمی‌نمایند. از بین تمامی ناتوانی­های ایجاد شده پس از سکته مغزی اختلالات حرکتی اندام فوقانی و تحتانی بیشترین میزان بهبودی (۸۰ درصد) در طی ۳ تا ۶ هفته اول پس از سکته مغزی را دارند. بهبودی بعد از ۳ ماه ناچیز است، اما در تعدادی کمی از بیماران بهبودی تا یک سال بعد نیز ادامه می­بابد. هرچند که ضعف شدید و شل بودن کامل اندام در زمان سکته، معیارهای پیش‌آگهی بدتر می­باشند (۴).

بنابراین توانبخشی بیماران مبتلا به سکته مغزی باید در اولین فرصت و در داخل بیمارستان شروع شود. در صورت انجام توانبخشی مناسب در مرحله حاد سکته مغزی توسط یک تیم هدفمند، هماهنگ و چند منظوره فرجام نهایی بالینی بهتر خواهد بود. لازم است درمان در بخش مراقبت از سکته مغزی و توسط تیمی شامل پزشک متخصص، پرستار، فیزیوتراپ، گفتاردرمان، کاردرمان، روانشناس، حرکت درمانگر و در نهایت بیمار و خانواده وی صورت گیرد. درمان هدفمند توانبخشی باید تا زمان ترخیص و پس از آن ادامه داشته باشد (۲۱).

درگذشته در مورد زمان و میزان توانبخشی مورد نیاز بیماران مبتلا به سکته مغزی اتفاق نظر وجود نداشت. بیمارانی که شرایط بالینی آنها هنوز مناسب و پایدار نمی­باشد جهت انجام توانبخشی­های پیشرفته کاندید خوبی نیستند. درعین حال به حرکت درآوردن سریع بیماران به میزان زیادی از ایجاد عوارض جلوگیری می­نماید (۱۴).

مطالعات مختلف در طی دهه گذشته نشان داده است که باید از بیمار و خانواده وی به عنوان یکی از اعضاء تیم توانبخشی استفاده نمود. بیماران مبتلا به سکته مغزی معمولاً نیاز به مراقبت­های طولانی مدت دارند و این مسئله منجر به مشکلات عاطفی، مالی و جسمانی برای بیمار و خانواده وی می­گردد (۴).

ضعف عضلانی و حرکتی شایعترین اختلال بعد از سکته مغزی و از طرف دیگر گاه رنج­آورترین مشکل برای بیمار و خانواده وی می‌باشد. لازم است در طی روند توانبخشی حرکتی، واقعیت­ها و اهداف نهایی را برای بیمار و خانواده وی مشخص نمود. گاه بیمار به امید واهی و با صرف هزینه­های زیاد اقدام به توانبخشی حرکتی می­نماید و در صورت پاسخ نامناسب ناامید می­شود و تمامی روند درمان را رها می­نماید (۲۱).

روند درمان توانبخشی بیماران مبتلا به سکته مغزی و بازگرداندن توانایی حرکتی شامل شاخص­های متفاوتی است از جمله:

عملکرد و بازیابی حرکتی: در بیماران مبتلا به همی­پلژی روش­های ذیل در مورد روش­های “بهبود عملکرد و بازیابی حرکتی” توصیه می­شود. اولین اقدام درمان توانبخشی، آموزش روش‌های تطابقی است. برای مثال در این روش چگونگی جابجایی با حمایت از دست سالم به بیمار آموزش داده می­شود. استفاده از اسپلینت شبانه منجر به حفظ انگشتان و مچ در حالت اکستانسیون می­شود، اما تأثیری بر بهبود دامنه حرکتی ندارد. آموزش فعالیت­های هدفمند احتمالاً بیشتر از روش­های درمان شدید توانبخشی که در تمام اندام انجام می­شود، مؤثر است. هدف اولیه درمان در اندام آسیب دیده تسهیل حرکات جزئی ارادی و یا حرکات غیرارادی رفلکسی است. از زمانی که فرد بتواند در برابر نیروی جاذبه اندام خود را حرکت دهد، آموزش حرکت آغاز می­شود. اگر بعد از ۶ هفته درمان توانبخشی هیچ بهبودی حرکتی در اندام مبتلا دیده نشد، می­توان بر روی بهبود حرکات اندام سالم برنامه­ریزی نمود. از طرف دیگر آموزش حرکات اجباری می‌تواند مفید باشد. کم تحرک نمودن اندام سالم احتمالاً منجر به افزایش حرکت در اندام ضعیف می­شود. توصیه می­شود روش “حرکات اجباری” برای مدت ۳ تا ۶ ساعت در روز و ۲ تا ۶ بار در هفته اجرا شود. باید حرکات به صورت تدریجی افزایش یابد (۴).

سایر روش­های درمانی شامل روش بیوفیدبک، طب سوزنی و تحریک الکتریکی عملکردی و روش آموزش تکاملی عصبی حرکتی می­باشد. تمامی این روش­ها در مطالعات مختلف مورد بررسی قرار گرفته­اند اما هچ شواهدی برله یا علیه آنها وجود ندارد. همچنین فواید قطعی آن نیز به اثبات نرسیده است. علی رغم اینکه این روش­ها سال­ها به عنوان درمان بیماران مبتلا به سکته مغزی استفاده شده است، اما یک روش استاندارد روتین نمی­باشد (۴).

توانایی راه رفتن: راه رفتن مستقل هدف اولیه و اصلی روند درمان توانبخشی در اکثر بیماران پس از سکته مغزی است. ضعف اندام‌های تحتانی بر روی نحوه و سرعت راه رفتن بیمار تأثیر می­گذارد و از طرف دیگر عاملی برای عملکرد نهایی در زمان ترخیص بیمار می­باشد. ضعف در اندام­های تحتانی می­تواند منجر به افزایش خطر سقوط به ویژه در سالمندان گردد. آموزش راه رفتن در بیماران پس از سکته مغزی با حرکات قدم­های واحد با حمایت از اندام­ها و بدن از طریق دو لوله محافظ در کنار بیمار شروع می‌شود و سپس به تدریج راه رفتن آرام با حمایت (وسایل کمکی یا فرد دیگر) آغاز می­گردد. جهت توانایی راه رفتن (حتی کم) باید تمرین به بیمار داده شود. متأسفانه حتی در مراکز پیشرفته دنیا زمان کمی صرف این آموزش می­گردد (۴).

مراقبت از خود: یکی از اهداف مهم توانبخشی بازگشت بیمار جهت زندگی فعال به جامعه می­باشد. باید پذیرفت که علی رغم ناتوانی­های جدی به دنبال سکته، درصد قابل توجهی از بیماران می­توانند با توصیه­های ساده به روند عادی زندگی برگردند. بسیاری از بیماران مبتلا به سکته مغزی جهت افزایش توانایی­های مراقبت از خود پس از سکته به وسایل کمک حرکتی، تطابقی، ارتز^[۱] و صندلی چرخدار نیاز دارند. وسایل کمک حرکتی جهت بهبود حرکت و افزایش سلامت بیمار توصیه می­گردد. البته لازم است شرایط محل زندگی بیمار را نیز بر اساس ناتوانی­های وی تغییر داد. استفاده از دستگیره در خانه، حمام و راه پله­ها می­تواند اعتماد به نفس بیمار را افزایش دهد. صندلی بیماران باید مناسب باشد. باید دسته­های صندلی محکم بوده و ارتفاع آن مناسب با قد و وزن بیمار باشد. تشک بیمار باید سفت و ارتفاع تخت از زمین تنظیم شود. بهتر است موانع حرکتی در مسیر رفت و آمد بیمار برطرف شود. به طور کلی بیماران برای هر یک از فعالیت‌های خودمراقبتی مانند اختلالات ادراری و دفعی، استحمام، لباس پوشیدن، غذاخوردن، حرکت و جابجایی توصیه­ها و آموزش­هایی نیاز دارند که رعایت کردن آن و مهیا نمودن شرایط مناسب می­تواند تا حدود زیادی از وابستگی بیماران با اختلالات متوسط تا خفیف به سایرین بکاهد (۴).

Orthosis

Neuroplasticity

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.