پیشینه تحقیق شرح حال شیخ طوسی و آثار وی و ترجمه کتاب خلاف بخش سلم دارای ۵۴ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

مقدمه۵
فصل اول:۶
شرح حالی از شیخ طوسی و آثار وی۶
آشنایی با مولف کتاب خلاف۷
زمینه‌های تقریب در اندیشه‌ی شیخ طوسی۹
اساتید شیخ طوسی۱۸
تالیفات شیخ طوسی۱۸
۱٫حدیث و اخبار:۱۸
۲٫کتب فهرست و رجال:۱۸
۳٫کتب تفسیر:۱۸
۴٫کتب فقه:۱۸
۵٫کتب اصولی۱۹
۶٫کتب کلامی۱۹
۷٫کتب ادعیه۱۹
فصل دوم:۲۰
ترجمه کتاب خلاف بخش سلم۲۰
ترجمه کتاب سلم از خلاف شیخ طوسی از مساله ۱ تا ۳۸۲۱
منابع و ماخذ۵۴

منابع

شیخ طوسی(۱۳۸۷ق)، المبسوط، بی‌جا: المکتبه المرتضویه.

شیخ طوسی(۱۴۱۷ق)، الخلاف، کتاب السّلم، قم: موسسه نشر اسلامی.

طوسی ، محمد حسن ، ۱۴۱۷ ه ق ، الخلاف فی الفقه ، مؤسسه نشر اسلامی قم

موسویان، سید محمد رضا، اندیشه ی سیاسی شیخ طوسی، قم، بوستان کتاب، چاپ اول،

ــــــــــــــــــــ ، یادنامه شیخ طوسی، مشهد، دانشگاه مشهد، ۱۳۴۸٫

.فاضل، محمود، «مقدمه‌ای بر آراء و نظریات کلامی شیخ طوسی» در «یادنامه شیخ طوسی»، ج۳

کریمان، حسین، «مقام شیخ ابوجعفر طوسی در علم تفسیر»، ــــــــــــــــــــــ .

مقدمه

کتاب خلاف شیخ طوسی نخستین کتاب کاملی است که در فن خود در میان امامیه نوشته شده است بالاتر بگویم نخستین کتابی است که در فن خود در میان فقهای اسلام نوشته شده، فقهای دیگر اسلام چنین کتابی را نداشته و ندارند. شاید پذیرش این سخن بر کسانی دشوار آید ولی اندکی شکیبائی برای شنیدن توضیحی از نویسنده این دشواری را آسان خواهد کرد.

کتاب خلاف در دو جهت ممتاز است و همین دو جهت آنرا بی نظیر قرار داده است:

همه مباحث فقه و همه کتابهای فقه را داراست.

نظریات همه فقیهان اسلام را در هر مسئله ای متعرض می شود. البته در صورتیکه فقیهی دارای نظریه ای در آن مسئله باشد.

کتابهائی که دانشمندان اهل تسنن نوشته اند چنین نیست. یعنی نظریات همه فقها را ندارد. اختلاف الفقهای طبری که قبل ار شیخ نوشته شده، بدایه المجتهد ابن رشد که بعد از شیخ نوشته شده نظریه های فقیهان امامی را متعرض نیستند، بلکه فقیهان اهل تسنن کمتر از فقه امامیه و کیفیت استدلال آنها آگاهند. فقیهان امامی از نظریات فقیهان دیگر اطلاع دارند. ولی بیشتر فقهای اسلام از نظریات فقیهان امامی و کیفیت بحث و استدلال ایشان بی خبر بوده اند.

اخیراً در پاره ای از دانشکده های کشور های مسلمان کرسی تدریس فقه مقارن تأسیس شده است ولی تدریس فقه مقارن موقوف است که استاد مدرس در تمام فقه ها متخصص و مجتهد باشد و بتواند بر طبق همه مذاهب فتوی بدهد.

فصل اول:شرح حالی از شیخ طوسی و آثار وی

آشنایی با مولف کتاب خلاف

شیخ ابو جعفر محمد بن حسن بن علی بن حسن است که معروف به «شیخ الطایفه» و مشهور به «شیخ طوسی» است. در رمضان سال ۳۸۵ در طوس به دنیا آمد و در بیست و دوم محرم الحرام سال ۴۶۰ از دار دنیا رفت. در بیست و سه سالگی به عراق هجرت کرد و در بغداد ساکن شد. ابتدا نزد شیخ مفید مقدمات علوم را فرا گرفت تا سال ۴۱۳ که شیخ از دنیا رفت و سیّد مرتضی به جای او بر کرسی مرجعیّت تکیه زد. شیخ طوسی از محضر سید مرتضی به مدّت بیست و سه سال بهره برده و شدیداً مورد توجّه او واقع گردیده بود. پس از وفات سیّد مرتضی، شیخ طوسی، مرجعیّت شیعه را به عهده گرفت و محلّ توجه عام و خاص شد. منزلش در کرخِ بغداد، محل رفت و آمد کسانی بود که از راه دور و نزدیک برای حلّ مسائل و مشکلات خویش به ایشان مراجعه می‌کردند.
یکی از نکات برجسته‌ی شخصیت شیخ طوسی آنست که قادر بالله – خلیفه‌ی وقت – با وجود اینکه سنّی مذهب بود، برای شیخ در بغداد – مرکز علم و اندیشه‌ی آن روز – کرسی درس برپا کرد و همین خود حکایت از مقام علمی و اشراف ویژه‌ی شیخ بر مباحث مشترک علمی شیعه و سنّی در آن روز دارد .

چگونگی تأسیس حوزه‌ی علمیه نجف به وسیله‌ی شیخ طوسی، از قطعات شنیدنی تاریخ زندگی سراسر برکت این مرد بزرگ است. وقتی فتنه‌ی سلجوقیان سنّی مذهب متعصّب و درگیری بین شیعه و سنّی در سال ۴۴۷ هـ . ق به اوج خود رسید، حاکمان سلجوقی از هیچ اقدام خصمانه‌ای علیه شیعیان، دریغ نورزدیدند، یکی از این اقدامات وحشیانه، از بین بردن آثار ارزشمند علمی و فرهنگی بود، آنان کتاب خانه‌ی شیخ را که ده هزار جلد کتاب نفیس داشت، سوزاندند و منزل او را غارت کردند. همین امر موجب شد که شیخ به ناچار از بغداد به نجف اشرف هجرت کند و در آن‌جا اقامت گزیند و حوزه‌ی علمیه‌ی نجف اشرف را تأسیس نماید؛ حوزه‌ای که بعدها به عنوان بزرگ‌ترین مرکز علمی جهان تشیّع، پرآوازه گردیده است.

شیخ طوسی دارای تألیفات متنوّع و متعدّدی است که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
۱ ، «النّهایه» در فقه که در گذشته جزء کتب درسی طلاّب و رساله‌ی عملیّه‌ی شیخ بوده است.
۲ ، «المبسوط» که فقه را وارد مرحله‌ی جدیدی کرده و در عصر خود مشروح‌ترین کتاب فقهی بوده است.
۳ ، «الخلاف» که هم آراء فقهای اهل سنّت در آن است و هم رأی شیعه

۴ – دو کتاب حدیثی و به اصطلاح دو اصل  حدیثی شیعه به نام‌های «تهذیب» و «استبصار»

۵ – سه اصل رجالی به نام‌های «الرّجال»، «الفهرست» و «اختیار کتاب الکشّی»

۶ – تفسیر «تبیان» در بیست مجلد

۷ ، «مصباح المتهجد» در اخلاق و سیر و سلوک و…

موقعیّت علمی ممتاز شیخ طوسی آن چنان بود که اغلب علمای شیعه بعد از او به نوعی از افکار و اندیشه‌های فقهی، کلامی و تفسیری او تأثیر پذیرفته‌اند؛ بطوریکه به ویژه در فقه هیچ یک از فقهاء جرأت نمی‌یافتند در برابر آراء شیخ، نظرات خود را ابراز نمایند. معروف است تا حدود یک قرن پیش اگر در فقه «شیخ» را بطور مطلق به‌کار می‌بردند، منظور «شیخ طوسی» و اگر «شیخان» می‌گفتند مقصود «شیخ مفید» و «شیخ طوسی» بوده است. شیخ طوسی در عین حال که از طرف شیعیان، عنوان «شیخ الطایف» یافته، مورد توجّه علمای اهل سنّت نیز بوده است و از هر دو طایفه، شاگردان بسیاری در محضرش دانش می‌آموخته و از خرمن فضلش خوشه‌ای می‌اندوخته‌اند.

 زمینه‌های تقریب در اندیشه‌ی شیخ طوسی

با وجود اینکه شیخ طوسی جزء استوانه‌های عقیدتی و فقهی شیعه به شمار می‌رود و قطعاً در دفاع از اصول و آرمان‌های شیعه ذرّه‌ای کوتاهی نکرده است اما هرگز این دفاع قاطعانه از مکتب، به معنای نادیده گرفتن وجوه مشترک بین شیعه و سنّی نیست لذا به‌نظر می‌رسد شیخ طوسی به دنبال یافتن مشترکات اصیل میان این دو مذهب عقیدتی – سیاسی در آیات و روایات و حوزه‌های منقول و معقول بوده است. گرچه شاید اندیشه‌ی تقریب به این‌گونه که الآن مطرح است در زمان شیخ طوسی مطرح نبود اما با مراجعه به برخی آثار و مستندات و تحقیقات، می‌توان زمینه‌های تقریب را در اندیشه‌ی شیخ الطایفه دید. ما زمینه‌های تقریبی را در اندیشه شیخ طوسی در هفت مورد فهرست کردیم که البته شاید برخی از آن‌ها را بتوان در یک عنوان خلاصه کرد. اکنون به شرح و بسط این زمینه‌ها در حد وسع مقال می‌پردازیم.

۱ – استفاده از نظرات اهل سنّت

به‌نظر می‌رسد بین دانش وسیع اسلامی و اندیشه‌ی تقریب، نوعی تناسب مستقیم وجود دارد به این معنا که هر چقدر معلومات دانشمندان اسلامی در حوزه‌های گوناگون دینی بیشتر می‌شود، خود بخود نوعی گرایش به سوی تقریب بین مذاهب در آن‌ها دیده می‌شود. شیخ شلتوت و آیت الله العظمی بروجردی از علمای طراز اول اهل سنت و شیعه، نمونه‌ی بارز این ادّعا هستند. شیخ طوسی هم با داشتن معلومات وسیع علمی و غور بسیار زیاد در علوم اسلامی، به این نقطه رسیده بود. یکی از ابتکارات شیخ، استفاده از نظرات اهل سنت و استنتاج از مسائل کلامی، فقهی و تفسیری آنان است. این استفاده گرچه دو جهت مثبت و منفی می‌تواند داشته باشد اما انصاف اینست که جهت مثبت آن، غالب است. اینکه یک عالمی در سطح شیخ طوسی از دیدگاه‌ها‌ی اهل سنت در کتاب‌ها و تجزیه و تحلیل‌های خویش یاد می‌کند، می‌تواند زمینه‌ای برای اتحاد فکری و عملی مسلمانان و اعتماد سازی بیشتر جهت تفاهم در امور اعتقادی مشترک تلقّی شود.

در تفسیر التبیان، از تفاسیر اهل سنت بسیار زیاد نقل شده است بطوری که تعداد معروف‌ترین رجالی که از آن‌ها در این تفسیر شریف مطالبی نقل می‌شود بیش از ده نفر است؛ افرادی چون حسن بصری، قتاده ابن دعاسه، ابوعلی جبائی، ابراهیم زجاج، ضحاک‌ بن مزاحم، ابوالقاسم عبدالله بن احمد بلخی، علی بن عیسی رمانی، ابوعبید جراح، محمد بن جریر طبری و عبدالملک بن عبدالعزیز بن جریح.
به عنوان مثال در تفسیر تبیان ذیل آیه «الیوم اکملت لکم دینکم»(آیه ۳ مائده) آمده است ابن عباس و سدی و اکثر مفسران معتقدند که معنای آیه این است که: من برای شما فرائض، حدود، امر و نهی و حلال و حرامم را بنابر آنچه نازل کردم کامل نمودم لذا نه در آن زیادتی وجود دارد نه نقصی که بواسطه نسخ بعد از این روز متوجه آن گردد… حَکم و سعید بن جبیر و قتاده می‌گویند معنای آیه این است که: من برای شما حجتتان را کامل کردم … و زجاج می‌گوید: اکملت لکم دینکم یعنی شما را از ترس دشمنانتان نگه داشته‌ام و شما را برآن‌ها مسلط نموده‌ام … آنگاه پس از نقل این نظرات امام محمد باقر و امام جعفر صادق(ع) می‌آورد و دلالت آیه را به نصب امام علی(ع) از طرف حضرت رسول(ص) و ماجرای غدیرخم بیان می‌دارد.

در کتاب خلاف شیخ که در واقع مصدر طرح نظرات فقهی مذاهب گوناگون اهل سنت است و فلسفه اصلی تدوین این کتاب نیز به شمار می‌رود پر است از آراء مختلف پیشگامان سنت و جماعت که ما از باب نمونه به یکی دو مورد اشاره می‌کنیم. در کتاب الحج جلد سوم مسئله ۱۴۰ چنین آمده است: السعی بین صفا و المروه رکن، لایتم الحج الاّ به… و قال ابن مسعود و ابن عباس و ابی بن کعب: السعی سنه و لیس بواجبٍ، و قال ابوحنیفه: واجب و لیس برکنٍ و هو بمنزله المبیت بالمزدلفه.
ونیز در جلد چهارم الخلاف مسئله دوم کتاب النکاح آمده است: النکاح مستحب غیر واجب للرجال و النساء و به قال ابوحنیفه و اصحابه، ومالک، و الشافعی، و اللیث بن سعد، و الاوزاعی، و کافه العلماء، و قال داود: النکاح واجب.

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.