پیشینه تحقیق مدیریت سرمایه در گردش و تجزیه وتحلیل سرمایه در گردش و تغییرات قیمت سهام و ارزش افزوده نقدی  دارای ۱۰۰صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

۲-۱ مقدمه    ۵
۲-۲ تعریف و ماهیت سرمایه در گردش    ۶
۲-۳ اهمیت رشد دارایی ها و سرمایه در گردش    ۸
۲-۴ مدیریت سرمایه در گردش    ۱۰
۲-۵ اهمیت مدیریت سرمایه درگردش    ۱۲
۲-۶ استراتژی های گوناگون در سیاست ها ی مطلوب    ۱۳
۲-۷ استراتژی چیست؟    ۱۴
۲-۷-۱ ماهیت و اهداف استراتژی    ۱۵
۲-۷-۲ سلسله مراتب و انواع استراتژی ها    ۱۶
۲-۷-۳ عوامل اساسی در استراتژی مالی    ۱۷
۲-۸ روند سرمایه در گردش    ۱۸
۲-۹ تجزیه وتحلیل سرمایه در گردش    ۲۱
۲-۹-۱ مراحل تجزیه و تحلیل سرمایه در گردش    ۲۲
۲-۹-۲ تغییرات سرمایه در گردش    ۲۳
۲-۹-۲-۱ تغییرات در ارزش ویژه    ۲۳
۲-۹-۲-۲ تغییرات در بدهی بلند مدت    ۲۴
۲-۹-۲-۳ تغییرات در دارایی های ثابت    ۲۵
۲-۱۰ سیستم جامع مدیریت سرمایه در گردش (نقدینگی)    ۲۶
۲-۱۰-۱ شرایط درونی    ۲۶
۲-۱۰-۲ الزامات و شرایط محیطی مدیریت نقدینگی    ۲۸
۲-۱۱ عوامل تعیین کننده میزان سرمایه در گردش    ۳۰
۲-۱۲ استراتژی های سرمایه در گردش    ۳۴
۲-۱۲-۱ استراتژی های دارایی جاری    ۳۵
۲-۱۲-۲ استراتژی های بدهی جاری    ۳۶
۲-۱۲-۳ استراتژی مطلوب(بهینه)    ۳۷
۲-۱۳ تصمیم گیری راجع به نقدینگی در شرایط بازار کامل    ۳۸
۲-۱۴ راه حل های شرکت با این شرایط    ۳۹
۲-۱۴-۱ مدیریت موجودی ها و حساب های دریافتنی    ۴۰
۲-۱۴-۲ مدیریت بدهی های جاری    ۴۱
۲-۱۵ نگرش های مختلف راجع به اندازه گیری نقدینگی    ۴۲
۲-۱۶ معیارهای اندازه گیری نقدینگی    ۴۳
۲-۱۶-۱ معیارهای سنتی نقدینگی    ۴۳
۲-۱۶-۲ معیارهای نوین نقدینگی    ۴۸
۲-۱۷ تجزیه وتحلیل نسبت های سرمایه در گردش    ۵۹
۲-۱۷-۱ نسبت های نقدینگی و نسبت آنی    ۶۱
۲-۱۷-۲ نسبت های مالی و استراتژی سرمایه در گردش    ۶۲
۲-۱۸ تغییرات قیمت سهام    ۶۳
۲-۱۹ اهمیت تغییرات قیمت سهام    ۶۴
۲-۲۰ مکاتب قیمت گذاری سهام    ۶۶
۲-۲۱ عوامل موثر بر تغییرات قیمت سهام    ۶۷
۲-۲۱-۱ عوامل کلان    ۶۷
۲-۲۱-۲ عوامل خرد    ۷۰
۲-۲۲ منشا پیدایش، اهداف ارزش افزوده نقدی    ۷۵
۲-۲۳ ارزش افزوده نقدی    ۷۶
۲-۲۳-۱  ارزش افزوده نقدی از دیدگاه حسابداری    ۷۷
۲-۲۳-۲ ارزش افزوده نقدی از دیدگاه مالی    ۷۷
۲-۲۴ پیشینه تحقیق    ۷۷
۲-۲۴-۱ تحقیقاتی داخلی    ۷۷
۲-۲۴-۲ تحقیقات خارجی    ۸۲
منابع و ماخذ    ۹۵
منابع لاتین:    ۹۸

منابع

شباهنگ،رضا؛ (۱۳۸۳)؛ “مدیریت مالی”؛ جلد اول؛ انتشارات سازمان حسابرسی؛ چاپ هفتم.

شباهنگ،رضا؛ (۱۳۸۱)؛ “مدیریت مالی”؛ جلد دوم؛ انتشارات سازمان حسابرسی.

عالیشوندی،عبداله؛ (۱۳۸۳)؛ “بررسی آثار تغییر حد نوسان قیمت سهام در بورس اوراق بهادار تهران”؛ پایان نامه کارشناسی ارشد؛ دانشکده علوم اقتصادی دانشگاه تهران.

عبده تبریزی،حسین؛ مشیرزاده مویدی،پرویز؛ (۱۳۷۶)؛ “مدیریت مالی”؛ ترجمه و اقتباس از کتاب فرد وستون ویرجین بریگام.

جهانخانی،علی؛ طالبی،محمد؛ (۱۳۷۸)؛ “بررسی و نقد انواع شاخص های نقدینگی شرکت ها”؛ مجله تحقیقات مالی؛ شماره۱۳-۱۴٫

جهانخانی،علی؛ پارسائیان،علی؛ (۱۳۸۰)؛ “مدیریت مالی”؛ جلد دوم؛ ترجمه و اقتباس از کتاب ریموند پی نوو؛ انتشارات سمت.

جهانخانی،علی؛ پارسائیان،علی؛ (۱۳۸۶)؛ “مدیریت مالی”؛ جلد دوم؛ ترجمه و اقتباس از کتاب ریموند پی نوو؛ انتشارات سمت.

جنانی،محمد حسن؛ (۱۳۸۱)؛ معمای قیمت سهام؛ مجله بورس؛ شماره ۳۱؛ صفحه ۳۲؛ تیرماه.

حمیدی زاده،محمد رضا؛ (۱۳۸۲)؛ “برنامه ریزی استراتژیک”؛ انتشارات سمت.

حسن پور،شیوا؛ (۱۳۸۸)؛ “بررسی تاثیر استراتژی سرمایه در گردش بر بازده سهام”؛ پایان نامه کارشناسی ارشد؛ دانشگاه شهید بهشتی.

آرمیان، نادر؛ (۱۳۹۲)؛ تعریف استراتژی و مدیریت استراتژیک؛ وبلاگ تخصصی.

نوروش،ایرج؛ مشایخی،بیتا؛ (۱۳۸۳)؛ “محتوای افزاینده اطلاعاتی ارزش افزوده اقتصادی و نقدی در مقابل سود حسابداری و وجوه نقد حاصل از عملیات”؛ تحقیقات مالی؛ شماره۱۷؛ صص۱۵۰-۱۳۱٫

نمازی،محمد؛ زارع،بهروز؛ (۱۳۸۳)؛ “کاربرد تئوری در تعیین ریسک سیستماتیک؛ مطالعه موردی:شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران؛ بررسی های حسابداری و حسابرسی؛ ص۱۰۰-۷۹٫

نیکومرام،هاشم؛ (۱۳۸۵)؛ “مبانی مدیریت مالی”؛ جلد دوم؛ انتشارات ترمه.

واعظ،سید علی؛ قلمبر،محمد حسین؛ شاکری،فاطمه؛ (۱۳۹۲)؛ “عوامل موثر بر مدیریت سرمایه در گردش شرکت های بورس اوراق بهادار تهران”؛ فصلنامه علمی پژوهشی حسابداری مالی؛ سال پنجم؛ شماره ۱۹؛ صفحات ۶۸-۴۶ ؛ پاییز.

۲-۱ مقدمه

مدیریت سرمایه در گردش یکی از فاکتور های اصلی مدیریت مالی در شرکت شناخته می شود. به طور کلی مدیریت سرمایه در گردش مشتمل بر مدیریت انواع دارایی های جاری و منابع تامین کننده مالی کوتاه مدت است و علاوه بر آن، تصمیمات مربوط به تامین مالی بلند مدت، برای پشتیبانی مالی از دارایی های جاری واحد انتفاعی را نیز در بر می گیرد(شباهنگ،۱۳۸۳). محدودیت در منابع مالی بانک ها و سایر موسسات اعتبار دهنده باعث شد شرکتها در سطح وسیعی اقدام به انتشار سهام نمایند، در نتیجه محل جدیدی برای سرمایه گذاری به نام بورس اوراق بهادار تشکیل شد، که یکی از اهداف مهم تشکیل آن، ایجاد سازوکار منظم و شفاف در تقابل عرضه و تقاضا برای تعیین قیمت دارایی های مالی است. میزان نقدینگی سهام یکی از معیار های مهم تصمیم گیری جهت خرید و فروش سهام شرکت ها است و سهام شرکت هایی که به طور روزمره در بورس تهران مورد معامله قرار می گیرد، قابلیت نقدینگی بیشتری نسبت به شرکت هایی که معاملات کمتری روی سهام آنها صورت می گیرد، دارند. لیکن تغییر قیمت نیز مستلزم انجام معامله است(فصلنامه بصیرت، ۱۳۸۹).

یک ایده پذیرفته شده این است که نقش مدیران، حداکثر کردن ثروت سهامداران از طریق تخصیص بهینه منابع است. به منظور عملیاتی کردن این هدف، ثروت سهامداران از گذشته یا از طریق معیارهای استاندارد حسابداری(مثل: سود عملیاتی، سود خالص عملیاتی) مورد ارزیابی قرار گرفت، نسبت های مالی(سود هر سهم، بازده بر دارایی ها، بازده بر سرمایه) نمایانگر عملکرد شرکت بود. اخیرا با ابداع معیاری تحت عنوان ارزش افزوده نقدی(CVA)، سرمایه گذاران و مدیران شرکت ها می توانند عملکرد مدیریت را در قبال ارزشی که برای سهامداران ایجاد شده ارزیابی کنند.

 ۲-۲ تعریف و ماهیت سرمایه در گردش

برابر تعریف دانش حسابداری، معمولا دارایی های جاری، در طول یک سال، به پول نقد تبدیل می شود. مدیریت سرمایه در گردش بیشتر، در گیر سازماندهی دارایی های جاری، مانند وجه نقد، اوراق بهادار قابل فروش^[۱]، حساب های دریافتنی، موجودی ها و بدهی های جاری است. پول به خودی خود، نقد ترین دارایی هاست، جدا از پول دارایی های دیگر دارای دو بعد می باشد:  ۱- زمان لازم برای تبدیل آنها به پول نقد       ۲- درجه اطمینان نسبت به نقد شدن آنها، یا قیمتی که برای تبدیل شدن دارایی به پول نقد، پرداخت شده است. اداره دارایی های ثابت، بیشتر، بخشی از بودجه بندی سرمایه به شمار می آید، حال آنکه برنامه ریزی تامین مالی بلند مدت به چگونگی ساختار سرمایه بستگی دارد.

مدیر مالی که در بیشتر وقت کاری خود، به اداره دارایی ها و بدهی های جاری می پردازد، باید همواره در اندیشه اداره سرمایه در گردش، که بیشتر به روش های دقیق تری نیاز دارد باشد. بیشتر کارهای بازرگانی که با مدیریت سرمایه در گردش سرو کار دارند، در سمت راست ترازنامه نوشته می شوند، جایی که برای بهینه سازی^[۲] موجودی نقد، اوراق بهادار قابل فروش، حساب های دریافتنی و موجودی ها، قرار دارند. باید بدانیم که بیشتر شرکت ها در عمل، مدیریت سرمایه در گردش را از دیگر بخش های مدیریت مالی جدا می کنند. آشکار است آنچه نیاز باشد، دریافت و درکی درست از تصمیم گیری ها درباره دارایی های جاری و بدهی های جاری، بر پایه تجزیه و تحلیل ارزیابی کلی شرکت می باشد(دستگیر،۱۳۸۱).

همانند تعداد زیادی از عناوین مدیریت مالی، سرمایه در گردش نیز به وسیله افراد مختلفی در مفاهیم متفاوتی به کار رفته است. از لحاظ واژه شناسی نیز سرمایه در گردش در مقابل عبارت انگلیسی Circulated Capital آورده شده است و در تعبیر دیگر مترادف Working Capital می باشد(بردیا[۳]،۱۹۸۸). سرمایه درگردش به سرمایه گذاری شرکت در دارایی های کوتاه مدت گفته می شود. خالص سرمایه در گردش نیز برابر است با دارایی های جاری منهای بدهی های جاری. به طور کلی مدیریت سرمایه در گردش به کلیه جنبه های اداره دارایی های جاری و بدهی های جاری اتلاق می شود(عبده تبریزی و مشیر زاده،۱۳۷۶). مدیریت سرمایه در گردش عبارتست از، تعیین حجم و ترکیب منابع و مصارف سرمایه در گردش به نحوی که ثروت سهامداران افزایش یابد. بسیاری از دارایی های جاری از محل بدهی های جاری تامین مالی می شوند. البته بعضی از شرکت ها بخشی از دارایی های جاری خود را از محل بدهی های بلند مدت یا از محل حقوق صاحبان سهام تامین مالی می کنند. سرمایه در گردش، تصمیمات مربوط به تامین مالی بلند مدت لازم، برای پشتیبانی از دارایی های جاری واحد انتفاعی را در بر می گیرد(جهانخانی و پارسائیان،۱۳۸۰).

سرمایه در گردش مصرف آن بخش از دارایی های جاری است که بر بدهی های جاری فزونی دارد و از طریق استقراض بلند مدت و حقوق صاحبان سهام پشتیبانی مالی شده است. هر واحد تجاری که نسبت جاری بیش از یک دارد، سرمایه در گردش مثبت دارد. برای سطح معینی از بدهی های جاری هر چه سرمایه در گردش واحد انتفاعی بیشتر باشد، نسبت جاری هم رقم بزرگتری می شود. قراردادهای وام های بلند مدت غالبا شامل مواردی ناظر بر نگهداری مبلغ معینی از سرمایه در گردش است. این کار برای تامین حاشیه ایمنی مناسب برای وام دهندگان است، زیرا فرض بر این است که دارایی های جاری در مقایسه با سایر دارایی های واحد انتفاعی نقدینگی بیشتری را تامین می کنند، به همین دلیل سرمایه در گردش را نقدینگی هم می گویند(شباهنگ،۱۳۸۱).

تعریف دیگری از سرمایه در گردش، سرمایه در گردش عملیاتی خالص^[۴] است.  هنگامی که دارایی جاری عملیاتی منهای بدهی جاری عملیاتی شود سرمایه در گردش عملیاتی خالص به دست می آید. معمولا (Nowc) عبارت است از سرمایه در گردش که به وسیله وجوه عرضه شده توسط سرمایه گذاران برای عملیات عادی به دست می آید(احمدپور،۱۳۸۶).

بدهی های جاری عملیاتی ـ دارایی های جاری عملیاتی = سرمایه در گردش عملیاتی خالص

(حساب های معوق + حساب های پرداختنی) ـ (موجودی + حساب های دریافتنی + وجه نقد) = سرمایه در گردش عملیاتی خالص

۲-۳ اهمیت رشد دارایی ها و سرمایه در گردش

تمام واحدهای تجاری که کالا را تولید می کنند و یا به قصد فروش خریداری می کنند، دارایی های جاری دائمی به کار می برند. با رشد واحدهای انتفاعی دارایی ها نیز افزایش می یابد.

با توجه به پیش بینی مدیران، برنامه ریزی دارایی های جاری هم تغییر می کند، به طوریکه حجم تولید با فروش پیش بینی شده منطبق است. فروش واقعی و پیش بینی شده شرکت بر مقدار سرمایه در گردش که شرکت مصرف می کند و ملزم به تامین آن است اثر زیادی دارد. در نتیجه فروش بر حجم دارایی ها و بدهی های جاری اثر مستقیم دارد و باعث افزایش آنها می شود. مثلا خریدها به صورت موجودی کالا و حساب های پرداختنی در می آیند، فروش موجب ایجاد وجه نقد و حساب های دریافتنی می شود و به دلیل تقاضاهای فصلی و غیر منتظره برای محصول، شرکت از وام های کوتاه مدت استفاده می کند(عبده تبریزی و مشیرزاده،۱۳۷۶).

شرکت هایی که فروش مستمر داشته باشند دارایی های جاری و بدهی های جاری آنها جز لاینفک ترازنامه خواهد بود که این مورد در نمودارهای ۲-۱و ۲-۲ نشان داده شده است. در نمودار ۲-۱ اقلام دارایی در طول زمان ترسیم شده است. فرض بر این است که فروش مرتبا افزایش می یابد و بخشی از کل فروش به صورت فصلی صورت می گیرد، دارایی های جاری دائمی شرکت که در نمودار ۲-۱ است شامل اقلامی از دارایی های جاری است که برای رسیدن به حجم فروش مورد انتظار لازم است. نوسانات دارایی های جاری در آن بخش از فروش به وجود می آید که به صورت فصلی انجام می شود. منابع مالی که برای خرید و تحصیل دارایی های شرکت به کار گرفته می شود در نمودار ۲-۲ نشان داده شده است. بدهی های جاری دائمی در نمودار ۲-۲ شامل اقلامی از بدهی های جاری است که خود به خود برای رسیدن به حجم فروش مورد انتظار لازم است. بدهی های متغیر نتیجه فروش فصلی است. شرکت ها می توانند بخشی از دارایی های جاری خود را از محل وام های بلند مدت یا حقوق صاحبان سهام تامین کنند که خود نوعی استراتژی در مدیریت سرمایه در گردش است(جهانخانی و پارسائیان،۱۳۸۰).

۲-۴ مدیریت سرمایه در گردش

مدیریت سرمایه در گردش، تعیین حجم و ترکیب منابع و مصارف سرمایه در گردش و همچنین تصمیمات مربوط به تامین مالی بلند مدت لازم، برای پشتیبانی مالی از دارایی های جاری واحد انتفاعی را در بر می گیرد. مدیریت سرمایه در گردش برای سلامت مالی واحد تجاری در اندازه های مختلف از اهمیت زیادی برخوردار است. مبالغ سرمایه گذاری شده در سرمایه در گردش نسبت به کل دارایی ها بسیار بالا است و بنابراین یک امر بسیار حیاتی است که این مبالغ به طور موثر و کارا مورد استفاده قرار گیرند(یعقوب نژاد و دیگران،۱۳۸۹). مدیریت سرمایه در گردش کارا، شامل برنامه ریزی و کنترل دارایی ها و بدهی های جاری است به گونه ای که ریسک ناتوانی، در برآورده کردن تعهدات کوتاه مدت از یک طرف و اجتناب از سرمایه گذاری بیش از حد در این دارایی ها را از طرف دیگر بر طرف نماید(رحمان و نصر[۱]،۲۰۰۷). شرکت ها می توانند سطح بهینه ای از سرمایه در گردش را دارا باشند که ارزش آنها را حداکثر نماید(یعقوب نژاد و دیگران،۱۳۸۹). اگر سرمایه در گردش به اندازه کافی نگهداری نگردد این عمل باعث کاهش سودآوری شرکت، از دست دادن فرصت های سرمایه گذاری و بحران نقدینگی در کوتاه مدت می شود. کارایی مدیریت سرمایه در گردش به این معنا است که اجزا مختلف سرمایه در گردش به اندازه کافی نگهداری شود تا عملکرد مدیریت شرکت را هموار سازد و باعث افزایش سودآوری شرکت گردد. اما برای مدیریت تعیین مقدار مناسب سرمایه در گردش مشکل است زیرا، مقدار سرمایه در گردش در هر شرکتی و در هر دوره ای بستگی به مواردی از قبیل ماهیت تجاری، ماهیت مواد خام، فرآیند تکنولوژی، درجه رقابت بازار، مقیاس عمل، سیاست اعتباری و غیره دارد. بنا براین مقدار مناسبی از وجوه مورد نیاز است تا به صورت دائمی در انواع مختلف دارایی های جاری سرمایه گذاری شود(اویار[۲]،۲۰۰۹). دارایی های جاری برای عملیات شرکت ضروری است اما نگهداری بیش از حد آن باعث کاهش ریسک کمبود دارایی ها و همچنین کاهش ریسک عملیاتی شرکت می گردد(لشگری دربندی،۱۳۸۹). موجودی فراوان و سیاست اعتباری سخاوتمندانه،می تواند منجر به افزایش فروش گردد. موجودی زیاد ریسک موجودی را کاهش می دهد و اعتبار تجاری به دلیل اینکه امکان ارزیابی کیفیت محصول را قبل از پرداخت برای مشتریان فراهم می سازد، می تواند باعث افزایش فروش گردد(دیلوف[۳]،۲۰۰۳). جز دیگر سرمایه در گردش حساب های پرداختنی است. به تعویق انداختن پرداخت ها به عرضه کنندگان این امکان را برای واحد تجاری فراهم می سازد کیفیت محصولات خریداری شده را مورد ارزیابی قرار دهد و می تواند یک منبع انعطاف پذیر و ارزان تامین مالی برای شرکت ها باشد(یعقوب نژادو دیگران،۱۳۸۹).اما از طرف دیگر، اگر موجودی کالا بیش از اندازه نگهداری شود باعث افزایش هزینه های انبارداری و ضایعات می گردد(لشگری دربندی،۱۳۸۹). همچنین اگر عرضه کننده به منظور پرداخت قبل از موعود، تخفیف پیشنهاد نماید تاخیر در صورتحساب می تواند بسیار هزینه بر باشند. لذا مدیریت مالی باید تعادلی را میان این دو حالت به وجود آورد تا اینکه دارایی های جاری بیش از اندازه نباشد و همچنین میزان کم این دارایی ها نیز باعث کاهش سودآوری و ورشکستگی شرکت در زمان بحران نگردد(یعقوب نژاد و دیگران،۱۳۸۹).

[۱] Raheman & Naser

[۲] Uyar

[۳] Deloof

[۱] Marketable Securities

[۲] Optimizing

[۳] Bardia

[۴] Net Operating Working Capital

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.