765 views
پیشینه تحقیق مشارکت سیاسی و ویژگیهای مشارکت و نقش رسانهها در سازماندهی توسعه و مدیریت بحرانهای سیاسی دارای ۸۱ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.
۱-۲- مقدمه ۵
۲-۲- پیشینه تحقیق در جهان و ایران: ۵
۳-۲- مبانی نظری: ۹
۱-۳-۲- مشارکت سیاسی ۹
۲-۳-۲ مشارکت در لغت: ۱۲
۳-۳-۲- مشارکت اجتماعی و سیاسی ۱۳
۴-۳-۲- مشارکت، بیتفاوتی ۱۴
۵-۳-۲- اشکال مشارکت ۱۶
۶-۳-۲- مشارکت سیاسی در دنیای معاصر ۱۷
۷-۳-۲- کارکردهای مشارکت ۱۸
۸-۳-۲- راهکارهایی برای مشارکت عمومی و سیاسی مردم: ۱۹
۹-۳-۲- ویژگیهای مشارکت: ۲۲
۱-۹-۳-۲- دانیل لرنر ۲۴
۲-۹-۳-۲- لیپست ۲۵
۳-۹-۳-۲- رابرت دال ۲۵
۴-۹-۳-۲- بیگانگی اجتماعی – سیاسی ۲۷
۵-۹-۳-۲- هانتینگتن ۲۸
۶-۹-۳-۲ کالینز ۲۹
۷-۹-۳-۲- سیمن ۳۰
۸-۹-۳-۲- میلبرات و گوئل ۳۱
۹-۹-۳-۲- مشارکت سیاسی از دیدگاه میلبرات ۳۴
۴-۲- بحران و مشارکت سیاسی ۳۵
۱-۴-۲- بحران سیاسی ۳۶
۵-۲- رسانهها ۴۰
۱-۵-۲- تعریف رسانه و اهمیت آن ۴۰
۲-۵-۲- نقش رسانهها در سازماندهی توسعه ۴۳
۳-۵-۲- افکار عمومی و اهمیت آن ۴۴
۴-۵-۲- سیر تاریخی وسایل ارتباط جمعی: ۴۵
۵-۵-۲- تلویزیون؛ جعبه جادو ۴۷
۶-۵-۲- رادیو: (Radio) ۵۱
۷-۵-۲- ماهواره: ۵۲
۱-۷-۵-۲- تاریخچه بیبیسی (BBC) ۵۳
۳-۷-۵-۲- اهداف بیبیسی فارسی ۵۴
۴-۷-۵-۲- ویژگیهای تلویزیون بیبیسی فارسی ۵۵
۵-۷-۵-۲- اهداف اصلی تهاجم فرهنگی و رسانهای بیبیسی ۵۵
۶-۷-۵-۲- تفاوتهای تلویزیون BBC با سایر رسانهها ۵۶
۶-۲- توسعه و سند چشم انداز توسعه ۵۷
۱-۶-۲- سهم رسانه در چشم انداز توسعه ۵۹
۷-۲- نقشهای متفاوت رسانهها ۶۴
۸-۲- کدام رسانه؟، کدام توسعه؟ WHICH MEDIA ? WHICH DEVELOPMENT? ۶۷
۹-۲- نقش رسانهها در مدیریت بحرانهای سیاسی ۷۰
۱-۹-۲- رسانهها و متقاعدسازی: ۷۱
۱۰-۲- چارچوب نظری تحقیق ۷۵
منابع فارسی ۷۷
منابع انگلیسی: ۸۲
منابع و ماخذ
لازار ژودیت، افکار عمومی، ترجمه مرتضی کتبی، تهران، نشرنی . ۱۳۸۰ .
رفیع پور فرامرز، وسایل ارتباط جمعی و تغییر ارزشهای اجتماعی، تهران، نشر کتاب فرا. ۱۳۷۸٫
دادگران سیدمحمد، مبانی ارتباطات جمعی، چاپ دهم، انتشارات مروارید. .۱۳۸۰٫
تیرل رابرت، ژورنالیسم تلویزیونی ، ترجمه مهدی رحیمیان ، تهران، نشر سروش. ۱۳۷۱٫
اسدی، علی.” افکار عمومی و ارتباطات”. چاپ اول. انتشارات صدا و سیمای جمهوری اسلای ایران.
مولانا حمید، جریان بینالمللی اطلاعات، ترجمه یونس شکرخواه، وزارت ارشاد.۱۳۷۱٫
چلبی مسعود، جامعه شناسی نظم، تهران، نشر نی . ۱۳۷۵٫
کازنو ژان، جامعه شناسی وسایل ارتباط جمعی، ترجمه باقر ساروخانی و منوچهر محسنی، چاپ هشتم، انتشارات اطلاعات.
راش مایکل، جامعه و سیاست، ترجمه منوچهر صبوری، تهران، سازمان مطالعات و تدوین علوم انسانی، انتشارات سمت.
شرام ویلبر و دیگران ، تلویزیون در زندگی کودکان ما، تهران، مرکز تحقیقات صدا و سیما . ۱۳۷۷٫
کازنو ژان، جامعه شناسی وسایل ارتباط جمعی، ترجمه باقر ساروخانی و منوچهر محسنی . ۱۳۶۷
مک لوهان مارشال ، برای درک رسانهها ، ترجمه سعید آذری ، تهران، مرکز تحقیقات صدا و سیما. ۱۳۷۷ .
قالیباف محمد باقر، شوشتری سید محمدجواد، تاثیر فرهنگ سیاسی بر مشارکت شهروندان در حکومت محلی (مطالعهی موردی: تهران)، فصلنامه پژوهشهای جغرافیای انسانی ، سال چهل و پنجم، شماره ۸۴ . ۱۳۸۴٫
صادقی حسین ، تروریسم رسانهای، روزنامه اطلاعات. (۱۵/۷/۱۳۸۰) .
کیویستو، ا، اندیشههای بنیادی در جامعه شناسی، ترجمه منوچهر صبوری، تهران، نشرنی . ۱۳۷۸٫
گیدنز آنتونی، تجدد و تشخص، ترجمه ناصر موفقیان، تهران، نشر مرکز. ۱۳۷۸ .
گیدنز آنتونی، پیامدهای مدرنیته، ترجمه محسن ثلاثی، تهران، نشر مرکز. ۱۳۷۷٫
لاپالومبارا جوزف، نفوذ بحران و ظرفیت حکومت از کتاب «بحرانها و توالی در توسعه سیاسی»، ترجمه غلامرضا خواجه سروی، انتشارات پژوهشکده مطالعات راهبردی. ۱۳۸۰٫
مشارکت سیاسی به عنوان یکی از مهمترین نیازهای جامعه امروز، به دلیل تأثیرات عمدهای که بر شکلگیری جامعه دموکراتیک و در یک کلام مجموعه زندگی انسانها دارد، همیشه ذهن انسان را به خود مشغول کرده است. از مهمترین نکاتی که در این زمینه مطرح است، چگونگی حصول مشارکت انسانها در سرنوشت خودشان است، تقویت آن و عوامل تأثیر گذار بر دستیابی به این نیاز اجتماعی است. جنسیت، عوامل فرهنگی، عدالت اجتماعی، تحصیلات، مقبولیت اجتماعی، پایگاه اجتماعی و اقتصادی و تحرک اجتماعی شخصیت و … از جمله عواملی هستند که پژوهشها نشان میدهد بر این پدیده تأثیر بسزایی دارند.
قالیباف و شوشتری (۱۳۸۴) طی تحقیقی به بررسی تاثیر فرهنگ سیاسی بر مشارکت شهروندان در حکومت محلی (مطالعهی موردی: تهران) پرداختند و به این نتیجه رسیدند که بین فرهنگ سیاسی و مشارکت شهروندان در حکومت محلی رابطه معنی داری وجود دارد.
چابکی (۱۳۸۱) تحقیقی با عنوان جنسیت و مشارکت سیاسی بررسی مقایسهای مشارکت سیاسی دانشجویان دختر و پسران در تهران انجام داده است. نتایج پژوهش حاضر مؤید یافتههای جهانی در رابطه با علاقهمندی سیاسی زنان در مقایسه با مردان است و نشان میدهد که زنان اعم از اینکه در دانشگاههای مختلط یا غیرمختلط باشند، علاقهمندی سیاسی کمتری (در مقایسه با مردان) دارند و فعالیتهای سیاسی آنان، کمتر از مردان، جنبه فعالانه دارد. بینش سیاسی زنان بیش از مردان تحت تأثیر خانواده شکل میگیرد. زنان دیرتر از مردان توجه به مسائل سیاسی را آغاز میکنند. نتایج این پژوهش نشان میدهد که شغل پدر و مادر و نیز تحصیلات پدر و مادر رابطه آماری معنیدار و مثبتی با علاقهمندی سیاسی دختران دارد. از سوی دیگر متغیرهای ازدواج و مقطع تحصیلی، تفاوت معنیداری را در رابطه با علاقهمندی سیاسی دو گروه آزمودنی نشان نمیدهد.
سید امامی (۱۳۸۶) طی تحقیقی به بررسی مشارکت سیاسی دانشجویان و ارزیابی برخی از پیشبینی کنندههای مشارکت سیاسی پرداخته است. یافتههای تحقیق مذکور، با توجه به جمعیت خاص مورد بررسی، رابطه آماری معناداری را میان منابع اجتماعی – اقتصادی افراد و مشارکت سیاسی آنان نشان نمیدهد، اما برخی منابع انگیزشی یا روانشناختی مورد ادعای نظریه منابع به عنوان پیشبینی کنندههای مشارکت سیاسی تایید میشوند.
مجیدی و نوریزاده (۱۳۹۰) تحقیقی با عنوان تلویزیون بیبیسی فارسی و بازنمایی تحولات داخلی ایران در سال ۱۳۸۸ انجام داده است. در نتایج این تحقیق چنین آمده است که برخی از مهمترین محورهای جریان سازی رسانهای بیبیسی فارسی در سال ۱۳۸۸ عبارتاند از: القای نقض حقوق بشر و آزادیهای مدنی در ایران، القای ناکارآمدی دولت و نظام، تقویت جریآنهای مخالف و تعمیق شکاف سیاسی در ایران. در این مقاله مستند، برنامهها و گزارشهای خبری شبکه بیبیسی و مصادیق و مستندهای این جریانسازیها را توضیح دادهایم. به نظر میرسد مهمترین نشانهها و دالهای محوری گفتمان شبکه بیبیسی فارسی در قبال ایران در سال ۱۳۸۸، بحران مشروعیت در جمهوری اسلامی ایران و نیز تهدیدهای ایران است.
قاسم حسنی در مقاله خود با عنوان بررسی رابطه بیگانگی سیاسی و اجتماعی با مشارکت سیاسی و اجتماعی دانشجویان دانشگاههای دولتی شهر تهران در سال ۸۶ – ۸۷ که با حجم نمونه ۴۸۰ نفر تحقیق را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. نتایج تحقیق نشان دهنده این بود که مولفههای بیگانگی سیاسی و اجتماعی در ارتقاء یا کاهش مشارکت سیاسی و اجتماعی موثرند، و در صورت عدم مشارکت سیاسی و اجتماعی به دلیل ظهور بیگانگی سیاسی و اجتماعی در جامعه، امنیت ملی کشور دچار آسیب میشود.
در تحقیق مردوخی برای سنجش میزان و بررسی شاخصهای مشارکت سیاسی و اجتماعی تحت عنوان مشارکت مردم در فرایند توسعه و طرحی برای سنجش شاخصهای کمیتپذیر مشارکت سیاسی و اجتماعی شامل موارد مشارکت در انتخابات، کارهای داوطلبانه، کارهای خیریه و عضویت در انواع انجمنها و تجمعها بیان شده است. در تحقیق دیگری که با روش پیمایشی صورت گرفته، دواس و هیوز[۱] به بررسی تاثیر زمینههای فردی و خانوادگی دانشآموزان بر نگرش سیاسی آنان در آمریکا پرداختند. آنان نتیجه گرفتند پسران در مقایسه با دختران اظهار داشتهاند که تمایل بیشتری به مشارکت دارند. (۷۱ درصد پسران و ۴۵ درصد دختران) در همین تحقیق بین طبقه اجتماعی دانش آموزان و میزان آگاهی سیاسیشان رابطه معنی داری وجود نداشت. (۶۵ درصد در مقابل ۶۰ درصد) همینطور سران طبقه متوسط در مقایسه با پسران طبقه کارگر.
کمپل[۲] در «بررسی رابطه مشارکت سیاسی با کارایی سیاسی» به این نتیجه رسید که هر چه احساس کارایی سیاسی فرد بیشتر باشد، میزان مشارکت سیاسی وی افزایش مییابد. به نظر وی تحصیلات، پایگاه اقتصادی و اجتماعی، در آمد و شغل به شدت بر میزان مشارکت سیاسی فرد تاثیر دارند.
برندا اوتیل[۳] در مطالعهی خویش تحت عنوان «جنسیت، مذهب، سرمایه اجتماعی و مشارکت سیاسی» بر تعهدگرایی مذهبی به عنوان یک عنصر سرمایهی اجتماعی و مشارکت سیاسی میان زنان در آمریکا تاکید میکند و همچنین به دنبال بررسی رابطه میان مشارکت زنان در سازمانهای مذهبی و ایجاد سرمایهی اجتماعی است. نتایج این مطالعه نشانهی وجود ارتباط میان عقاید و فعالیتهای مذهبی با رفتارهای سیاسی است. وی همچنین بیان میکند که احتمال بیشتری وجود دارد که زنان به فعالیتهای مذهبی بطور منظمتری نسبت به مردان توجه کنند. تعهد مذهبی برای زنان فرصتهایی برای تحت اختیار گرفتن دامنهی وسیعی از فعالیتها برای آنان فراهم کرده است و همچنین دامنهی مهارتهای اجتماعی زنان را نیز گسترش میدهد (اینگلهارت، ۲۰۰۴).
محمود تشکری (۱۳۹۰) پژوهشی با عنوان ارتباطات در بحران انجام داده است و نتیجه میگیرد که رای کنترل و مقابله با بحران بهطور عمده دو رویکرد و راهبرد وجود دارد: مستقیم (کاربرد قوه قهریه) و غیرمستقیم (کاربرد روش اقناع و مقابله نرم). در هر دو راهبرد، مدیران بحران میبایست بهطور مستمر با مخاطبین خود اعم از رهبران مدیریت بحران، مردم، نیروهای خودی و مقامات و مسئولین ارتباط برقرار و ضمن افشای ماهیت اغتشاشگران و اطمینان دادن به مسئولین و مردم و ایجاد آرامش و رفع نگرانیها، حمایت و همکاری آنها را جلب نموده و رهبران بحران و اغتشاشگران را وادار به تسلیم یا تعدیل خواستهها و روشهای خود نمایند.
محمدرضا رسولی و مریم مرادی (۱۳۹۱) تحقیقی با عنوان میزان مشارکت دانشجویان ارتباطات در تولید محتوای رسانههای اجتماعی انجام دادند و نتیجه گرفتند که، اکثریت افراد، عضو یکی از شبکههای اجتماعی اینترنتی مانند فیسبوک هستند، دسترسی اکثریت پاسخگویان به شبکههای اجتماعی نظیر فیسبوک و غیره از طریق فیلترشکن انجام میشود و بیشتر افراد اعتقاد دارند که استفاده از فیلترشکن برای آنها آسان و در دسترس است.
خلیل سردارآبادی (۱۳۸۲) تحقیقی با عنوان بررسی تاثیر رسانههای جمعی، فناوریهای نوین ارتباطی و ارتباطات فردی بر آگاهی سیاسی دانشجویان (۱۳۸۲-۱۳۷۹): مطالعه موردی؛ دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه تهران، انجام داد و نتیجه گرفت که عصر جدید، عصر انفجار اطلاعات و انقلاب ارتباطات نام گرفته، عصری که همه چیز به اطلاعات وابسته است. امروزه، سیاست، حکومت و جوامع، بیش از گذشته، رسانه شده و حیات بشری به شکل شگفتآوری با رسانهها عجین شده است. گسترش کمی و کیفی رسانههای جمعی و فناوریهای ارتباطی، در افزایش آگاهی سیاسی مخاطبان تأثیر بسزایی داشتهاند. سرعت وقوع رویدادهای سیاسی- اجتماعی، بحرانهای جهانی و غیره، کسب اطلاعات برای بشر امروزی را ضروری میسازد. در این مقاله نتایج مربوط به تأثیر رسانههای جمعی، فناوریهای نوین ارتباطی و ارتباطات فردی بر آگاهی سیاسی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه تهران و نیز ارتباط یا همبستگی بین اعتماد پاسخگویان به هر یک از این منابع با سطح آگاهی سیاسی آنان نشان داده شده است.
حسن بشیر (۱۳۸۷) تحقیقی با عنوان معناشناسی جدید ارتباطات: زمینهسازی برای شناخت عمیقتر رابطه فرهنگ و رسانه انجام داد که خاطر نشان میکرد با توجه به اینکه عصر کنونی «عصر ارتباطات» شناخته شده است و به رغم اینکه تعاریف منعددی تاکنون برای مفهوم ارتباطات ارایه شده، اما هنوز این مفهوم نیازمند تعریفی مناسبتر و جامعتر است. یکی از مشکلات جدی در تعریف ارتباطات، بدیهی بودن معنای آن و تحقق آن در همه ابعاد زندگی است. بدیهی بودن معنای ارتباط به معنای دستیابی به تعریف روشن آن نیست، بلکه عملا، این بدیهی بودن، خود یکی از معضلات جدی دستیابی به تعریفی جامع و مانع در این زمینه است. تعریف دقیق ارتباطات نه فقط به درک عمیقتری از این مفهوم کمک میکند، از جهتی دیگر، میتواند رابطه میان فرهنگ و رسانه را نیز تبیین نماید. در آن کار تلاش شده است که تعاریف و معانی مختلف مفهوم «ارتباطات» با استفاده از روش تحلیل معناشناسی بررسی و تعریف جدیدی در این زمینه ارایه شود. این تعریف، نه تنها نگاه جدیدی را درباره معنای مفهومی ارتباطات ارایه میدهد، زمینه مناسبی نیز برای درک هر چه بهتر و عمیقتر رابطه فرهنگ با رسانهها، به عنوان مهمترین وسایل ارتباطات جمعی، در سطوح مختلف فردی، اجتماعی و میان فرهنگی به وجود میآورد.
احمد میرعابدینی و کاظم معتمد نژاد (۱۳۸۷) نیز تحقیقی با عنوان ارتباطات آیینی و قدرت سیاسی در ایران؛ بررسی روابط متقابل نماز جمعه و رسانههای جمعی در انتخابات ریاست جمهوری انجام دادند. نتایج این پژوهش نشان دادند که نماز جمعه، به عنوان مهمترین آیین عبادی سیاسی در کشور، نقش عمدهای در ایجاد زمینه برای پذیرش اقتدار حکومت نزد مردم داشته است. همچنین، این آیین توانسته است در ارشاد و هدایت رایدهندگان به سوی مراکز تایید و تحکیم قدرت سیاسی و صندوقهای رای، و جهتدهی به انتخابات به ویژه انتخابات ریاست جمهوری، یعنی مهمترین آیین سیاسی در ایران، بخشی از وظیفه اعمال حاکمیت در کشور را اجرا کند.
علی گرانمایهپور و محمد رضا نوروزپور (۱۳۹۰) تحقیقی با عنوان نگاهی به نقش خبری رسانه ملی در گرایش کارشناسان ارتباطات به اخبار و گزارشهای رسانههای خارجی در انتخابات دهم ریاستجمهوری انجام دادند و به پرسشهای زیر پرداختند؛ آیا میان رویه جانبداری در اخبار و شفاف نبودن اخبار و اطلاعات رسانه ملی و افزایش بیاعتمادی کارشناسان ارتباطات رابطه وجود دارد؟
آیا انعکاس واقعیت در رسانههای خارجی یکی از دلایل اصلی افزایش اعتماد کارشناسان ارتباطات به شبکههای خارجی است؟
مشارکت سیاسی دارای دو تقسیمبندی یا نوع است: ۱- مشارکت مستقیم ۲- مشارکت غیرمستقیم.
دخالت در تعیین سرنوشت و انتخاب و نظارت بر نظام سیاسی حاکم بر خود به صورت رأی دادن در چارچوب احزاب فراگیر را میتوان مشارکت سیاسی مستقیم نامید، همچون انتخابات مجلس و ریاست جمهوری در ایران؛ اما مشارکت سیاسی غیرمستقیم، راهکاری برای دخالت مردم در امور سیاسی است بهطوری که در این سیستم سیاسی، فعالیتهای حزبی اولویت اول را داراست. در این سیستم، نظام سیاسی و دولت حاکم بر آن، برآمده از رای مستقیم و انتخاب رهبر سیاسی کشور به وسیله مجلس میباشد، مانند انتخاب رئیس جمهور چین. در چین فعالیت در حزب کمونیست و انتخاب دبیر کل حزب به عنوان رهبر سیاسی از دیگر مصادیق مشارکت سیاسی است.
در نظام جمهوری اسلامی ایران مشارکت سیاسی به معنای حق دخالت مردم در تعیین سرنوشت خود با توجه به آموزههای سیاسی – دینی است. بر همین اساس دخالت مردم در امر تصمیمگیریهای سیاسی و نظارت بر آنها با توجه به اصل اول قانون اساسی به رسمیت شناخته شده است این مشارکت مبتنی بر اصول قانونی، مذهبی و عرفی حاکم بر روابط اجتماعی مردم ایران، لازمهی حفظ و انسجام نظام جمهوری اسلامی ایران است. میتوان گفت که مشارکت سیاسی هر گونه رفتار و عمل فردی است که هدف آن تحت تأثیر قرار دادن سیاستگذاریهای عمومی یا انتخاب رهبران سیاسی و یا اعمال نظر رهبران بر مردم یا بهطور خلاصه حوزهی تصمیمگیری و تقاضا در بین مردم و دولت است.
[۱]– Dewas / Huez
تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ را پرداخت نمایید.
ارسال نظر