461 views
پیشینه تحقیق مطالعات فلورستیکی در ایران و گونه های گیاهان و زیستگاه های استان فارس شهرستان ممسنی دارای ۶۷ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.
مقدمه ۵
۱-۱– کلیات ۵
تعریف فلور و فلورستیک ۵
۱-۲- ویژگی های سرزمین ایران ۶
۱-۳- تاریخچه مطالعات فلورستیکی در ایران ۷
۱-۳-۱- تاریخچه مطالعات فلورستیکی ایران: ۸
۱-۳-۲- تحولات گیاه شناسی نوین در ایران: ۱۱
۱-۳-۳ منابع شناسایی فلور ایران: ۱۲
۱-۴- نواحی فلورستیکی ایران ۱۳
۱-۵- توپوگرافی استان فارس ۱۴
۱-۶- اقلیم شهرستان ممسنی ۱۶
۱-۶-۱- دما ۱۹
۱-۶-۲- بارندگی ۲۰
۱-۶-۳- رطوبت نسبی ۲۱
۱-۶-۴- خاک ۲۲
۱-۷- جغرافیا و زمین ریخت شناسى ۲۳
۱-۸-زمین شناسی استان فارس ۲۴
۱-۸-۱- زمین شناسی عمومی ممسنی ۲۵
۱-۸-۲- چینه نگاری ممسنی ۲۵
۱-۸-۳- رسوبات جوان گستره نورآباد ۲۸
۱-۹- گونه های گیاهان مشاهده شده ۳۰
۱-۱۰- پوشش گیاهی منطقه: ۳۷
۱-۱۱- زیستگاه ۳۸
فهرست منابع ۴۱
اسدی، علی (۱۳۹۱). مطالعه فلورستیکی کوه های تاسک، لیزکی پایینی، لیزکی بالایی و کوه بوان در شهرستان ممسنی (استان فارس). پایان نامه کارشناسی ارشد در رشته زیست شناسی (سیستماتیک اکولوژی گیاهی) دانشگاه شیراز.
اسدی، مصطفی و همکاران (۱۳۸۳-۱۳۶۷). فلور ایران. جلدهای ( ۷۰-۱). انتشارات وزارت کشاورزی، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع.
آذرنیوند، حسین (۱۳۶۴). شناسایی گیاهان مرتعی. انتشارات جهاد دانشگاهی دانشکده های کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران.
اردکانی، م. ر (۱۳۸۰). اکولوژی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران، ص ۳۴۰٫
ادکانی، محمد رضا (۱۳۸۵). اکولوژی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران. چاپ هفتم.
بایبوردی، م (۱۳۶۴). فیزیک خاک.تهران: انتشارات دانشگاه تهران، چاپ دوم.
بیرنگ، ن؛ جوانشیری، ع و مجتهدی، و. (۱۳۶۸). پوشش گیاهی زمین (ترجمه). مرکز نشر دانشگاهی تهران، ص ۲۸۰٫
جعفرپور، مرجان (۱۳۸۵). بررسی تنوع زیستی چهار تیره گیاهی گندمیان، چغندر، خشخاش، شاهتره در استان فارس. پایان نامه کارشناسی ارشد در رشته سیستماتیک اکولوژی. دانشگاه شیراز.
جعفری، محمد؛ باقری، حسین؛ قنادها، محمد رضا و ارزانی، حسین (۱۳۸۱).” بررسی ارتباطات متقابل خواص فیزیکی و شیمیایی خاک با گونه های غالب مرتعی در منطقه مهر زمین قم”، مجله منابع طبیعی ایران، جلد ۵۵، شماره ۱٫
جم زاد، زیبا و همکاران (۱۳۸۷). برنامه راهبردی تحقیقات گیاه شناسی و رده بندی گیاهان در محیط های طبیعی ایران. بخش تحقیقات گیاهشناسی موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور.
خادم الحسینی، زینب (۱۳۸۷).” بررسی فلورستیکی و ویژگی های زیستی گیاهان دارویی منطقه بناب ارسنجان”، دومین همایش منطقه ای محیط زیست و منابع طبیعی.
خسروی، احمدرضا (۱۳۸۵). تاکسونومی گیاهی و سیستماتیک زیستی. چاپ دوم. شیراز: مرکز نشر دانشگاه شیراز.
سجادی، سید عادل (۱۳۹۰). مطالعه فلورستیکی منطقه کوهسالان کردستان. پایان نامه کارشناسی ارشد در رشته زیست شناسی (سیستماتیک اکولوژی) دانشگاه شیراز.
سعیدی، حجت اله (۱۳۸۶). سیستماتیک گیاهی (دیدگاهی تبارشناختی). چاپ دوم. اصفهان: مرکز انتشار جهاد دانشگاهی.
سیدی، سعیده سادات (۱۳۹۲). مطالعه فلورستیکی کوه تودج (توده) در شهرستان استهبان (استان فارس). پایان نامه کارشناسی ارشد در رشته زیست شناسی (سیستماتیک اکولوژی) دانشگاه شیراز.
سیستماتیک: علم بررسی تنوع موجودات زنده است. این علم شامل کشف، توصیف و تفسیر گوناگونی های زیست شناختی و تلفیق اطلاعات حاصل از این گوناگونی ها به شکل سیستم های طبقه بندی پیش نگر است. علم سیستماتیک به بررسی علمی اشکال مختلف و گوناگونی های موجود در عالم جانداران و هر گونه رابطه ی بین آنها میپردازد (۱۴) .
فلورستیک: شاخه ای از علم گیاه شناسی است که به شناسایی و لیست کردن همه ی گونه های گیاهی یک منطقه میپردازد. رستنی های یک منطقه را فلور مینامند. به کتاب یا دیگر آثاری که رستنی های یک منطقه را شرح میدهند نیز فلور گفته میشود. فلور در معنای دوم ابزاری برای شناسایی تاکسون های یک منطقه به شمار می آید. بنابراین فلورستیک در بر دارنده ی بررسی فلور ها (رستنی های مناطق) و تهیه ی فلور ها (کتاب های رستنی های مناطق) است (۱۲).
برای شناخت فلور و پوشش گیاهی یک منطقه داشتن اطلاعات کلی از تاریخچه اکولوژی، منابع شناسایی، موقعیت جغرافیایی، عوامل دیرینه شناسی و ویژگی های کمی و کیفی آن فلور ضروری است. در واقع مجموع این یافته ها سیمای یک فلور و پوشش گیاهی یک منطقه را ترسیم مینماید و آگاهی از این یافته ها مقدمه ای برای شناخت کامل یک فلور است (۳۰).
زیستگاه ها بلوک های ساختمانی اساسی محیط زیست میباشند که توسط حیوانات و گیاهان اشغال شده اند و به عنوان واحدی برای توصیف محل و مدیریت حفاظت از محیط زیست مهم هستند. زیستگاه به عنوان منطقه ای که در آن یک موجود زنده یا گروهی از موجودات زنده زندگی میکند شرح داده میشود و توسط اجزای زنده و غیرزنده محیط زیست تعریف میشود (۹).
کشور پهناور ایران در جنوب غرب آسیا یکی از مناطق نیمکره شمالی است که به سبب برخی عوامل از جمله شرایط اقلیمی متفاوت، وجود کوههای مرتفع حصار مانند در اطراف، وجود کویر بزرگ مرکزی و با وسعتی بیش از ۱۶۴۰۰۰۰ کیلومتر مربع، نوعی ویژگی و تنوع زیستی در هر گوشه و کنار خود دارد و در هر بخش آن، ترکیب خاص عناصر مختلف زیستی نوعی اکوسیستم ویژه بوجود آورده است. نواحی مختلف جغرافیای گیاهی در فلات ایران باعث جریان ژنتیکی عظیم در این منطقه شده و در نتیجه تنوعی خاص در گونه های گیاهی پدید آورده است که در مقایسه با کشورهای همجوار و برخی نقاط دیگر بسیار جالب است. برخی از گونه های گیاهی در حصار موانع طبیعی در سرزمین اصلی خود ایران به صورت بومزاد (اندمیک) محصور مانده اند. بخش بزرگی از این سرزمین را نواحی بیابانی، نیمه بیابانی و کویری تشکیل میدهد. ساکنان نواحی بیابانی و نیمه بیابانی ایران همواره به پوشش گیاهی آن سخت وابسته بوده اند و هر کجا که پوشش گیاهی توانسته است میکروکلیمای مناسبی پدید آورد مردم در آنجا سکنی گزیده اند. همین عرصه های محدود پوشش گیاهی، به سبب تنوع آب و هوائی، توپوگرافی و ادافیکی بسیار متفاوت و ناهماهنگ است. پوشش گیاهی کشور ایران به طور اخص، معمولا از پهنه های محدود گسسته و پراکنده تشکیل یافته است. در صد پوشش این پهنه ها در نواحی شمالی و برخی نواحی شمال غربی و پر باران بسیار بالاست ولی در نواحی خشک و کم باران که تبخیر آن چندین برابر بارش است در صد آن بسیار پائین ولی در عوض تنوع گونه ای در آنها بسیار بالاست (۶).
تنوع گونه ای گیاهان در ایران رقمی چشمگیر دارد و در مقایسه ایران یکی از کشورهای کم نظیر جهان از این حیث است. در ایران ۱۶۷ تیره از گیاهان آوندی وجود دارد که شامل ۱۲۱۵ جنس بوده، بعضی از آنها فقط دارای یک گونه و بعضی از آنها تا حدود ۸۰۰ گونه دارند. مجموع تاکسونهای موجود در ایران حدود ۸۰۰۰ است که شامل حدود ۶۴۱۷ گونه، ۶۱۱ زیر گونه، ۴۶۵ واریته، و ۸۳ هیبرید است. از این تعداد حدود ۱۸۱۰ تاکسون بومزاد (اندمیک) ایران هستند. آمار فعلی مربوط به بررسی های انجام شده تا سال ۱۳۷۹ درهرباریوم مرکزی دانشگاه تهران است (۶).
علیرغم اینکه ایرانیان در علم استفاده از گیاهان و بالطبع شناسایی آنها سابقهای بس طولانی دارند، معهذا در دوران تحول این علم در دنیا و جایگزینی متدهای نوین در شناسایی گیاهان، سابقه چندانی در منابع و مأخذ متعلق به ایران در این دوره دیده نمیشود. در حالی که در سالهای ۱۷۰۰ تا ۱۸۰۰ میلادی در کشورهای اروپایی با احداث هرباریومها و باغهای گیاهشناسی زمینههای لازم برای توسعه علم گیاهشناسی فراهم میشد، در ایران تحول قابل ملاحظهای مشهود نبود. از این رو در همین سالها جاذبههای گیاه شناسی ایران، موجب انجام مسافرتهای متعدد گیاه شناسان اروپایی به ایران گشت، نمونههای گیاهی متعددی در این سالها از ایران جمعآوری گردید که هم اکنون در هرباریومهای اروپایی نگهداری میشوند ( قهرمان ۱۳۷۵) (۱۰).
به طور یقین تنوع فلور و پوشش گیاهی از عوامل اصلی قرار گرفتن سرزمین وسیع ایران در کانون توجه علم گیاه شناسی و گیاه شناسان بوده است (۳۰).
اطلاعات در این زمینه در ایران حاصل مطالعات فلوریستیکی در حدود ۳۰۰ سال است که اغلب توسط گیاه شناسان خارجی جمع آوری شده است. مرحوم پروفسور احمد پارسا که از بنیان گذاران علم گیاه شناسی نوین در ایران است، از ابن سینا – د انشمند بزرگ ایرانی – به عنوان بنیان گذار فلور در آسیا و ایران یاد میکند (۳۰).
سرآغاز سفر های گیاه شناسی اروپائیان در ایران احتمالاً در سال ۱۶۸۴ میلادی بوده که دکتر کمپفر آلمانی به جنوب قفقاز، رشت, قزوین, اصفهان، شیراز و کرانه های خلیج فارس رفت. یکی از ره آوردهای علمی او از این سفر چند ساله مجموعهای از گیاهاناین نواحی بود که به بریتیش میوزیم در لندن منتقل شد (۱۰).
پس از او دانشمندان و کسان دیگری به ترتیب زیر به ایران آمدند:
۱۷۷۴-۱۷۷۰ میلادی: گملین آلمانی گیاهان گیلان را گرد آوری و به بریتیش میوزیم داد.
۱۷۸۴-۱۷۷۰ : دانشمند فرانسوی آندره میشو گیاهان برخی از نواحی جنوبی ایران را جمع کرد و آنها را به هرباریوم گیاهشناس نامی فرانسوی آلفونس دوکاندل در فرانسه داد.
۹۷-۱۷۹۶ : دو فرانسوی به نامهای الیویه و برونییر گیاهان نواحی شمالی و غربی ایران را جمع کردند. در حدود همین سالها، بلانژه فرانسوی نیز در مسافرت خود به تهران, اصفهان، شیراز و بوشهر, گیاهاناین نواحی را گرد آورد.
۱۸۲۸ : سیوویتس , اهل مجارستان، مجموعهای از گیاهان خوی و ارومیه را گرد آورد.
۱۸۳۷-۱۸۳۵ : اوشه الوای فرانسوی دوبار بهایران سفر کرد. از طریق بغداد به کرمانشاه, همدان و اصفهان رفت و در مسیر خود مجموعهای از گیاهان زردکوه، نعل کوه, خوی، تبریز، دماوند, اصفهان، بوشهر و بندر عباس را تهیه کرد. در سفر دوم، درایران در گذشت ( مدفنش در صحن کلیسای ارامنه جلفای اصفهان است). مجموعههای او را که در موزه تاریخ طبیعی پاریس محفوظ است گیاهشناس نامدار سوئیسی ادموند بواسیه معرفی کرد.
۱۸۴۳-۱۸۴۲ : تئودرکچی، گیاهشناس اتریشی، دوبار متوالی به ایران سفر کرد. بار اول که از طریق خیلج فارس بهایران آمد, گیاهان جزیره خارک, بوشهر, دالکی, شیراز, تخت جمشید وکوههای مجاور آن را گرد آورد. بار دوم از گیاهان ارتفاعات البرز مجموعهای تهیه کرد. بعدها نامهای گیاهان گرد آمده ازاین نواحی را در مجلههای خارجی منتشر کرد و گونههای جدید بسیاری از ایران را شناسانید.
۱۸۴۹-۱۸۴۷ : دکتر بوزه، از اهالی ریگا (لتونی) ، از آذربایجان، گیلان, مازندان، تهران، اصفهان و یزد گیاهانی را گرد آورد که بعدها بواسیه در کارهای خود از آنها استفاده کرد. گیاهان بوزه در کتاب او به نام سفری به ماوراء قفقاز و ایران در ۴۹-۱۸۴۵ در مسکو به چاپ رسید.
۱۸۵۱-۱۸۵۰: دکترستاکس انگلسیی در نواحی مرزی بلوچستان ایران و پاکستان گیاهانی را جمع کرد.
تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ را پرداخت نمایید.
ارسال نظر