پیشینه تحقیق مفهوم، انواع و ماهیت نمایندگی تجاری و آثار ویژه قرارداد نمایندگی تجاری دارای ۵۷ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

فصل نخست نمایندگی تجاری (مفهوم، انواع و ماهیت)    ۵
مبحث نخست: مفهوم و انواع نمایندگی تجاری    ۶
گفتار نخست: مفهوم نمایندگی تجاری    ۶
بند نخست: مفهوم اصطلاحی نمایندگی در فقه    ۶
بند دوم: مفهوم اصطلاحی نمایندگی از لحاظ حقوقی    ۸
گفتار دوم: انواع نمایندگی تجارتی    ۱۰
بندنخست: نمایندگی مستقل    ۱۰
بند دوم: نمایندگی غیر مستقل    ۱۱
مبحث دوم: ماهیت نمایندگی تجاری در حقوق ایران    ۱۳
گفتار نخست: ماهیت حقوقی نمایندگی در قانون تجارت    ۱۳
بند نخست: عناصر عمومی نمایندگی تجاری    ۱۴
بند دوم: عناصر اختصاصی نمایندگی تجاری    ۱۶
گفتار دوم: ماهیت حقوقی نمایندگی در لایحه تجارت ۱۳۹۳    ۲۱
بند نخست: عناصر اختصاصی نمایندگی تجاری    ۲۲
بند دوم: نمایندگی تجاری و عاملیت    ۲۵
فصل دوم آثار ویژه قرارداد نمایندگی تجاری    ۲۷
مبحث نخست: تعهدات نماینده و ضمانت اجرای آن    ۲۸
گفتار نخست: تعهدات    ۲۸
بند نخست: تعهدات قانونی    ۲۸
بند دوم: تعهدات قراردادی    ۳۴
گفتار دوم: ضمانت اجرا    ۳۸
بند نخست: مسئولیت قراردادی    ۳۸
بند دوم: مسئولیت خارج از قرارداد    ۳۹
مبحث دوم: تعهدات آمر و ضمانت اجرای آن    ۴۱
گفتار نخست: تعهدات    ۴۱
بند نخست: تعهدات قانونی    ۴۱
بند دوم: تعهدات قراردادی    ۴۵
گفتار دوم: ضمانت اجرا    ۵۱
بند نخست: مسئولیت قراردادی    ۵۱
بند دوم: مسئولیت خارج از قرارداد    ۵۲
فهرست منابع    ۵۴

منابع

معین، محمد. (۱۳۸۴). فرهنگ فارسی معین. چ ۳٫ تهران. انتشارات ساحل.

عمید، حسن. (۱۳۸۹). فرهنگ عمید. تهران. انتشارات راه رشد.

جعفری لنگرودی، محمد جعفر. (۱۳۸۶). ترمینولوژی حقوق. چ ۱۸٫ تهران. انتشارات گنج دانش.

جعفری لنگرودی، محمد جعفر. (۱۳۸۱). مبسوط، ج ۵٫ تهران. انتشارات گنج دانش.

جعفری لنگرودی، محمد جعفر. (۱۳۷۹). مجموعه محشای قانون مدنی (علمی، تطبیقی، تاریخی). چ ۱ تهران. انتشارات کتابخانه گنج دانش.

آخوندی، رضا. (۱۳۸۴). عاملیت تجاری در حقوق ایران و فرانسه. چ ۱٫ تهران. نشر دادگستر.

کاتبی، حسینقلی. (۱۳۸۵). حقوق تجارت. چ ۱۱٫ تهران. انتشارات گنج دانش.

کاتبی، حسینقلی. (بی تا). وکالت. تهران. انتشارات آبان.

ستوده تهرانی، حسن. (۱۳۸۷). حقوق تجارت. ج ۴٫ چ ۹٫ تهران. نشر دادگستر.

ستوده تهرانی، حسن. (۱۳۸۳). حقوق تجارت. ج ۱٫ چ ۹٫ تهران، نشر دادگستر.

جعفری لنگرودی، محمد جعفر. (۱۳۷۸). حقوق تعهدات. چ ۱٫ تهران. انتشارات گنج دانش.

حاجیانی، هادی. (۱۳۸۶). حقوق نمایندگی. چ ۱٫ تهران. انتشارات دانش نگار.

راستین، منصور. (۱۳۴۹). حقوق تجارت. تهران. انتشارات دانشکده علوم اداری و مدیریت بازرگانی.

خردمندی، سعید. (۱۳۸۲). وکالت در حقوق تجارت و تطبیق آن با فقه. چ ۱٫ قم. انتشارات موسسه بوستان کتاب قم.

دادمرزی، سید مهدی. (۱۳۸۹). فقه استدلالی. چ ۱۷٫ تهران. انتشارات کتاب طه.

دلیر، بهرام. (۱۳۸۸). فقه و نمایندگی سیاسی. مجله علوم سیاسی، ش ۴۷، صص ۳۱-۵۱٫

عرفانی، محمود. (۱۳۶۷). حقوق تجارت. ج ۱٫ چ ۳٫ تهران . واحد فوق برنامه بخش فرهنگی دفتر مرکزی جهاد دانشگاهی.

فصل نخست
نمایندگی تجاری (مفهوم، انواع و ماهیت)

­در پی شناخت نمایندگی تجاری در حقوق ایران ابتدا به بررسی مفهوم و انواع نمایندگی تجاری (مبحث نخست) و سپس ماهیت نمایندگی تجاری قانون تجارت ۱۳۱۱ و لایحه تجارت ۱۳۹۳ پرداخته خواهد شد (مبحث دوم).

مبحث نخست: مفهوم و انواع نمایندگی تجاری

در میان موضوعات حقوق تجارت نمایندگی تجاری کمتر مورد توجه بوده و مقنن در قانون تجارت ۱۳۱۱ صرفا مواد ۳۹۵ تا ۴۰۰ را بدان اختصاص داده است.

در پی جبران این نقیصه قانون تجارت ۱۳۱۱، نویسندگان لایحه تجارت ۱۳۹۳ فصل سوم از این لایحه را به بحث نمایندگی تجاری اختصاص داده و در ماده ۵۵ لایحه مزبور تعریفی از این تاسیس حقوقی ارائه نموده اند.

در این مبحث به تحلیل و بررسی مفهوم نمایندگی تجاری (گفتار نخست) و انواع آن  خواهیم پرداخت(گفتار دوم).

گفتار نخست: مفهوم نمایندگی تجاری

از نظر لغوی نمایندگی به معنای کارگزار کسی بودن، وکیل کسی بودن و یا نیابت از کسی داشتن می­باشد. (آخوندی، ۱۳۸۴، ص ۲۴). نماینده نیز اسم فاعل فعل نماییدن است که نماییدن به معنای نشان دادن علامت می­باشد و نیابت نیز در لغت به معنای جانشینی است. (معین، ۱۳۸۴، ص ۹۶۳)

همچنین نماینده به معنای کسی است که از طرف شخص دیگر برای مذاکره یا انجام دادن کاری معین شده است. (عمید، ۱۳۸۹، ص ۱۰۳۰)

به منظور تبیین مفهوم نمایندگی و از آنجا که معنای اصطلاحی نمایندگی مباحث بیشتری را به خود اختصاص داده است، شایسته است ابتدا مفهوم اصطلاحی نمایندگی را از نقطه نظر فقهی (بند نخست) و سپس از نقطه نظر حقوقی، مورد بررسی قرار دهیم(بند دوم).

بند نخست: مفهوم اصطلاحی نمایندگی در فقه

نمایندگی از جمله نهادهای مهم مطرح در منابع فقهی است که در منابع اسلامی با الفاظی مانند نایب، استنابه، وکالت و حفیظ از آن یاد شده است. بارزترین مصداق نمایندگی در فقه عقد وکالت می­باشد.

برخی از فقیهان (محقق حلی، ۱۴۰۹ ه.ق، ص ۴۲۵؛ علامه حلی، ۱۴۱۸ ه.ق، ص ۳۴۹؛ ابن علامه، ۱۳۸۷ ه.ق، ص ۳۳۴؛ شهید اول، ۱۳۸۷ ه.ش، ص ۱۴۴؛ ابن فهد حلی، ۱۴۱۱ ه.ق؛ ص ۲۷؛ الفقعانی، ۱۴۱۸ ه.ق، ص ۱۶۷، عاملی، بی تا، ص ۲۴۴) وکالت را عقدی می­دانند که به موجب آن کسی دیگری را برای انجام کاری جانشین خود قرار می­دهد. عده­ای دیگر (شهید ثانی، ۱۴۱۰ ه.ق، ۳۶۷) وکالت را نایب گرفتن بالذات[۱] در تصرفات دانسته­ و این قید را از آن حیث مدنظر قرار داده­اند که امثال مضاربه، مزارعه و مساقات وارد تعریف نشود. زیرا در عقود مزبور استنابه ضمنی است و هدف چیز دیگری می­باشد.

فقیه دیگری (نجفی، ۱۳۶۷ ه.ش، ج، ص ۳۴۷) وکالت را استنابه خاص[۲] دانسته و وکالت را نه تنها عقدی مشروع بلکه از عقود ضروری در دین می­داند که نیازی به استدلال ندارد. همچنین ایشان منظور از استفاده استنابه فی التصرف در تعریف وکالت را خروج عقود ودیعه، مضاربه و امثالهم از دایره تعریف بیان داشته است. وصیت را نیز به علت آنکه ولایت است نه نمایندگی از این تعریف خارج می­داند.

در وکالت چهار رکن وجود دارد که طبق نظر فقهای شیعه شرایط این چهار رکن به شرح ذیل می­باشد:

موکل: واگذار کننده مورد وکالت است. موکل باید عاقل، بالغ، کامل و دارای حق تصرف در مورد وکالت باشد. در صورتی که موکل مبتلا به جنون، اغماء، سفاهت، مرگ و ورشکستگی گردد. وکالت باطل می­شود. (نجفی، ۱۳۶۷ ه.ش، ج، ص ۳۸۷)

وکیل: کسی است که وظیفه وکالت را برعهده گرفته است. وکیل نیز باید بالغ، عاقل و کامل باشد. مرگ، بیهوشی و جنون وکیل نیز از موارد بطلان وکالت می­باشد. (نجفی، ۱۳۶۷ ه.ش، ج، ص ۳۹۴-۳۹۳)

مورد وکالت: کاری است که بر عهده وکیل قرار می­گیرد. شرط متعلق وکالت نیابت پذیری آن می­باشد. در صورتی که مورد وکالت غیر قابل واگذاری باشد، وکالت باطل است. (موسوی خمینی، ۱۳۹۰ ه.ش، ص ۴۰)

محدوده وکالت: شعاع حق تصرف وکیل وابسته به پیمان و نظر موکل است. ممکن است موکل وکالت را به سه صورت عام، خاص و مطلق جعل نماید. (موسوی خمینی، ۱۳۹۰ ه.ش، ص ۴۲)

بند دوم: مفهوم اصطلاحی نمایندگی از لحاظ حقوقی

از آنجاییکه گسترش روابط و معاملات نیاز به تاسیس حقوقی نمایندگی را ناگزیر ساخته است، لذا در عرف بین­المللی و داخلی تاسیس حقوقی نمایندگی در پیشبرد اهداف اشخاص اعم از حقیقی و حقوقی بسیار موثر بوده است. در حقوق ایران آنطور که شایسته است به بحث نمایندگی پرداخته نشده­ و صرفا مصادیقی از این تاسیس حقوقی مطرح شده است. جهت بررسی مفهوم نمایندگی، ابتدا معنای عام نمایندگی فارغ از وصف تجاری آن را بررسی کرده، سپس مفهوم نمایندگی تجاری مورد مطالعه قرار خواهد گرفت.

در معنای اصطلاحی، نمایندگی صفت شخصی است که اقدام به انجام یک عمل حقوقی برای شخص دیگر به استناد قدرت قانونی (نمایندگی قانونی) یا به استناد اختیار ناشی از قرارداد (نمایندگی قراردادی) می­نماید و نتیجه اقدام او ایجاد یک تعهد یا یک حق به عهده یا به نفع منوب عنه می­باشد. (جعفری لنگرودی، ۱۳۸۶، ص۷۲۳)

بر اساس این تعریف، اسباب ایجاد نمایندگی، قانونی، قضایی و قراردادی است. در نمایندگی قانونی، قانون توانایی تسلط بر اموال و امور دیگری را به شخص می­دهد. مانند ولی یا مدیر تصفیه. در نمایندگی قضایی نیز دادگاه در موارد امتناع مکلف، پس از اجبار وی و رعایت شرایط قانونی به نمایندگی از وی اقدامات لازم را انجام می­دهد.

در نمایندگی قراردادی بر خلاف موارد فوق، توافق و تراضی آمر و نماینده حائز اهمیت است. مصداق بارز این نوع از نمایندگی در ماده ۶۵۶ قانون مدنی ذکر گردیده است. بر اساس این ماده: «وکالت عقدی است که به موجب آن یکی از طرفین طرف دیگر را برای انجام امری نایب خود می­نماید.» در واقع عقد وکالت نوعی نمایندگی است که سبب ایجاد آن قرارداد بوده و اثر آن اعطاء نیابت می­باشد.

حقوقدان دیگری نمایندگی را رابطه ای حقوقی دانسته که شخص به دیگری اختیار و سلطه­ای می­دهد که به موجب آن شخص ماذون می­تواند در حدود اختیارات اعطایی اعمالی را (اعم از حقوقی و مادی) به نام و حساب وی انجام دهد. (آخوندی، ۱۳۸۴، ص ۲۶)

برخی دیگر معتقدند به رغم آنکه در قانون مدنی تعریف جامع و مانعی از نمایندگی ارائه نشده است، اما با لحاظ مقررات مصادیق نمایندگی در قانون مزبور می­توان بیان داشت که: هرکس به حساب دیگری و در جهت تامین منافع، اهداف و مصالح او اقداماتی انجام دهد، نماینده محسوب می­گردد. اعم از اینکه از قبل منصوب شود، مانند وکیل و وصی یا آنکه بعدا منصوب گردد، مانند ولی قهری، امین محجور و قیم. (جعفری لنگرودی، ۱۳۸۶، ص ۷۲۴)

در قانون تجارت ایران نیز تعریفی از نمایندگی تجاری ارائه نشده است و صرفا به ذکر چند ماده در خصوص قائم مقام تجاری اکتفا گردیده است. در تعاریف ارائه شده از سوی حقوقدانان نیز معمولا قائم مقام تجاری مدنظر بوده و به سایر اقسام نمایندگی اشاره­ای نگردیده است.

برخی از حقوقدانان نمایندگی تجاری را اینگونه تعریف نموده­اند: « نمایندگی تجاری، نمایندگی است که در آن به نماینده بر اساس توافق و قرارداد انجام شده، اختیار و اقتدار انجام برخی اعمال و عملیات تجاری داده می­شود.» (آخوندی، ۱۳۸۴، ص ۳۳)

[۱] – هی استنابه فی التصرف بالذات

[۲] – و هی التفویض و شرعا استنابه المخصوصه

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.