پیشینه تحقیق مفهوم صلح و امنیت بین‌المللی و نهادهای تضمین کننده آن دارای ۶۸ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

مقدمه    ۴
مبحث اول: مفهوم صلح و امنیت بین‌المللی و ارتباط آن با مفاهیم بنیادین حقوق بشر ودموکراسی    ۵
گفتار اول: مفهوم صلح و امنیت بین‌المللی    ۶
بند ۱- صلح منفی    ۷
بند ۲- صلح مثبت    ۸
بند ۳- میثاق جامعه ملل  و صلح و امنیت بین‌المللی    ۱۰
بند ۴- مفهوم صلح و امنیت بین المللی در منشور سازمان ملل متحد    ۱۶
گفتار دوم: ارتباط صلح و امنیت بین‌المللی با مفاهیم بنیادین دموکراسی و حقوق بشر    ۱۹
بند ۱-  ارتباط صلح و امنیت بین‌المللی با دموکراسی    ۲۰
بند ۲- ارتباط صلح و امنیت بین‌المللی با حقوق بشر    ۲۹
مبحث دوم: نهادهای تضمین کننده صلح و امنیت بین‌المللی    ۳۵
گفتار اول: سازمان ملل متحد و ارکان اصلی آن    ۳۵
بند ۱- شورای امنیت    ۳۶
بند ۲- مجمع عمومی    ۴۲
بند ۳- دبیرخانه(دبیرکل)    ۴۴
بند ۴- دیوان بین‌المللی دادگستری(ICJ)    ۴۶
گفتار دوم: گزیدهای از موسسات تخصصی سازمان ملل متحد    ۴۹
بند ۱- سازمان تربیتی و علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (UNESCO)    ۵۰
بند ۲- سازمان بین‌المللی کار (ILO)    ۵۲
بند ۳- سازمان بهداشتی جهانی (WHO)     ۵۷
نتیجه گیری    ۶۲
منابع و مآخذ    ۶۴

منابع

 برزونی، محمدعلی، اسلام و اصالت جنگ یا اصالت صلح، مجله حقوقی نشریه مرکز امور حقوقی بین‌المللی معاونت حقوقی و امور مجلس ریاست جمهوری، شماره ۳۳، سال ۱۳۸۴٫

ولی، وهاب، جنگ و صلح، مجله فرهنگ، شماره ۹، ۱۳۷۰٫

ساعد، نادر، چارچوب گفتمانی صلح و ابهامات، رهیافت حقوقی، مجمع جهانی صلح اسلامی (دپارتمان دانشگاهی)، ۱۳۸۹٫

_____، گفتمان صلح عادلانه( مبنا و معنا)، مجمع جهانی صلح اسلامی، تهران، ۱۳۸۹٫

کاسسه، آنتونیو، نقش زور در روابط بین‌الملل، ترجمه مرتضی کلانتریان، انتشارات آگه، تهران، ۱۳۷۵٫

امینی‌نیا، عاطفه، حق بر صلح و عملکرد سازمان ملل متحد، مجمع جهانی صلح اسلامی، (دپارتمان دانشگاهی)، ۱۳۸۹٫

کابزودو، آلیشیا، صلح عادلانه و آموزش صلح، مجمع جهانی صلح اسلامی (منتخب مقاله‌ها)، تهران، سال ۱۳۹۱٫

کلییار، کلود آلبر، سازمان­های بین‌المللی از آغاز تا به امروز (همبستگی بین‌المللی) ترجمه هدایت الله فلسفی، نشر فاخته، تهران ۱۳۷۱٫

کلییار، کلود آلبر، نهادهای روابط بین­الملل، ترجمه هدایت الله فلسفی، نشر نو، تهران، ۱۳۶۸٫

طلایی، فرهاد، حقوق سازمانهای بین‌المللی، انتشارات جنگل، تهران، ۱۳۸۹٫

عباسی، علیرضا، امیر چینیان، منشور سازمان ملل متحد و اساسنامه دیوان بین‌المللی دادگستری، نشر جدید، تهران، ۱۳۸۰٫

بیگ‌زاده، ابراهیم، در تکاپوی صلح پایدار، مجله دانشگاه علوم انسانی رضوی، شماره ویژه، ۱۳۸۷٫

_____، حقوق سازمان­های بین‌المللی، مجمع علمی و فرهنگی مجد، تهران، ۱۳۸۹٫

_____، در تکاپوی صلح پایدار، مجله تخصصی الهیات و حقوق/ پژوهش­ها، شماره ۲۸، تابستان ۱۳۸۷٫

بیگ‌زاده، ابراهیم و شهناز کلینی و منیژه یاقوتی، حقوق سازمان­های بین‌المللی، جلد اول، انتشارات مجد، تهران، ۱۳۸۱٫

میرعباسی، سید باقر، حقوق بین‌الملل عمومی، جلد دوم، چاپ سوم، نشر میزان، تهران، ۱۳۸۵٫

بیتهام، دیوید، راهنمای نوآموز دموکراسی، ترجمه گروه دموکراسی و کرسی حقوق بشر، مجمع علمی و فرهنگی مجد، تهران، ۱۳۸۹٫

امین زاده، الهام، مبانی اساسی منشور سازمان ملل در مورد ایجاد و حفظ صلح، نشریه دیدگاههای حقوقی قضایی، شماره ۴، زمستان ۱۳۵۷٫

مقدمه

جنگ^[۱] و صلح^[۲] دو مفهوم و وضعیت کاملاً متمایز از همدیگرند. بشر از آن زمان که پا به عرصه وجود گذاشت، دمی از این دو فارغ نبوده است؛ یا گریبانگیر تنازع، تخالف، جنگ و مبارزه بوده و یا در صلح و صفا، همزیستی مسالمت‌آمیز داشته است. ^[۳]

مقصود از صلح، تنها نبود جنگ نیست بلکه وضعیتی است که در آن کشورها در کنار یکدیگر همزیستی مسالمت‌آمیزی داشته باشند و با یکدیگر دارای روابطی عادی و طبیعی و دوستانه باشند. بر این اساس، حالت طبیعی بین دولت­ها صلح است و جنگ- به هر علتی-  حالتی موقتی و عارض است.^[۴] داشتن صلح یکی از اساسی‌ترین حقوق بشر^[۵] محسوب می‌شود. مردم کشورها حق دارند در صلح و آرامش زندگی کنند و از این آرمان در عرصه بین‌المللی در قالب یک حق مطرح می‌شود. صلح به­عنوان یکی از اصلی‌ترین حقوق مردم شناخته شده است اما باید گفت که حفظ صلح پیش‌نیاز اصلی تحقق حقوق بشر است و سایر حقوق بشری از جمله حقوق مدنی^[۶]، حقوق سیاسی^[۷] و حتی حق بر توسعه^[۸] یا  حق محیط زیست سالم، ^[۹] در سایه شوم جنگ و ناآرامی رنگ می‌بازد. ^[۱۰] یقیناً با وجود دموکراسی در درون مرزهای ملی و رعایت حقوق بشر، هیچ­گاه صلح و امنیت به مخاطره نخواهد افتاد. دلیل تأسیس جامعه ملل و سازمان ملل متحد هر دو حفظ صلح و امنیت بین‌المللی بوده است؛ در برهه‌های مختلف تاریخی به­دلیل نقض فاحش حقوق بشر از سوی کشورهای متجاوز، ملل جهان به محافظت و حراست از صلح و امنیت بین‌المللی گرد هم آمدند که  این گردهمایی­ها ابتدا منجر به تاسیس جامعه ملل در سال ۱۹۱۹، و با وقوع جنگ جهانی اول، که نتیجه اصلی شکست جامعه ملل بود، در نهایت در سال ۱۹۴۵ سازمان ملل متحد با هدف اولیه حفظ نظم، صلح و امنیت بین‌المللی  پا به عرضه وجود گذاشت. در این سازمان وظیفه اصلی حفظ صلح و امنیت بین‌المللی به عهده شورای امنیت می‌باشد. اما مجمع عمومی و حتی دبیر کل سازمان ملل متحد هم بی‌تأثیر نیستند. حتی نهادهای تخصصی سازمان ملل هم دارای تأثیر در حفظ و امنیت بین‌المللی هستند که به تشریح آنها می‌پردازیم.

مبحث اول: مفهوم صلح و امنیت بین‌المللی و ارتباط آن با مفاهیم بنیادین حقوق بشر ودموکراسی

مراد از صلح، که یکی از اهداف اساسی در صحنه بین‌المللی است، حالت طبیعی و بدون جنگ است که در آن همزیستی مسالمت‌آمیز شرافتمندانه رواج دارد و جزء ارزشمندترین و اصولی‌ترین نیازهای بشری است که در سایه آن زندگی اجتماعی در تعادل و توازن به سر می‌برد و آدمیان به جای درگیری و اختلافات، توان خود را در جهت تأمین زندگی مناسب به کار می‌گیرند. ^[۱۱] چنین صلحی که یکی از مسلم‌ترین حقوق بشر است، در پناه رعایت دموکراسی در درون مرزهای یک کشور بوجود می‌آید و تداوم می‌یابد.

در این مبحث ابتدا به بررسی مفهوم صلح و امنیت بین‌المللی به­طور کلی و سپس به بررسی آن در میثاق جامعه ملل و منشور سازمان ملل متحد پرداخته است و سپس به بررسی ارتباط صلح و امنیت بین‌المللی با مفاهیم بنیادین حقوق بشر و دموکراسی می‌پردازیم.

 گفتار اول: مفهوم صلح و امنیت بین‌المللی

پرداختن به صلح و جستجوی راه­های دستیابی به آن، یکی از اصلی‌ترین دلمشغولی‌های بشر در طول تاریخ بوده و هست؛ چرا که سایه جنگ اغلب بر حیات بشر احساس شده و البته هنوز هم همین سایه و دلمشغولی به قوت خود بلکه بیش از پیش وجود دارد و احساس می‌شود. با این حال، از یک منظر، با در نظر گرفتن فطرت و طبع بشر و همچنین مقایسه زمانی درگیری­ها با شرایط صلح در طول تاریخ، اصالت با صلح است و پدیدارهای مغایر آن، امری غیرذاتی و عرضی تلقی می‌شوند که هر چند در برخی مقاطع بر حیات اجتماعی بشر سایه افکنده، اما این سایه با اهتمام و تلاش بشر قابل رفع خواهد بود. ^[۱۲] در واقع در مقابل دورنمای وحشتناکی که برای بشریت در پیش است، به عیان می‌توان دریافت که «صلح» تنها پیکاری است که ارزش درگیر شدن را دارد. ^[۱۳]

اصطلاح صلح سنتاً به­عنوان آزادی از جنگ و ستیز و به­ عبارت بهتر، فقدان جنگ و ستیز تعریف شده است. این مفهوم ایده‌آلیستی به­ویژه بعد از جنگ جهانی دوم به عقیده‌ای تبدیل شده است که طبق آن «صلح در غیاب جنگ وجود دارد. » به این ترتیب، زمانی­که یک کشور تحت تصرف کشور دیگر قرار دارد و جنگ میان آنها به پایان رسیده، تنها به این دلیل که روابط خصمانه میان آنها به پایان رسیده، روابط آنها طبق این مفهوم سنتی از صلح، باز هم صلح‌آمیز تلقی می‌شود. این طرز تفکر تحمل‌پذیر در مقابل برخوردهای مسلحانه، هر چند امروز مشخص‌تر است، اما از قدیم نیز وجود داشته است، زیرا جنگ به­عنوان بخشی از موجودیت انسانی، همیشه وجود داشته است. از ادوار قبل از تاریخ، انسان گرفتار کشمکش­های نظامی بوده و پیوسته در جستجوی راه­هایی برای کشتار سریع­تر بوده است.^[۱۴]

صلح، واژه‌ای­است که عموماً به فقدان تجاوز، خشونت یا خصومت اشاره دارد، اما همچنان متضمن مفهوم وسیع‌تری است که دربردارنده سلامتی، روابط بین فردی یا بین‌المللی جدیداً بهبود یافته، امنیت در موضوعات رفاه اجتماعی یا اقتصادی، به رسمیت شناختن برابری و انصاف در روابط سیاسی و در موضوعات جهانی است. زمان صلح، یک وضعیت فاقد جنگ یا تعارض می‌باشد. به بیان دیگر درک ماهیت صلح در زمان فقدان یا از دست دادن آن روشن می‌گردد. اما به روی هر ناامنی، بی‌عدالتی اجتماعی- اقتصادی، بنیادگرایی سیاسی، مذهبی و ملی‌گرایی افراطی همه می‌توانند به نوعی منجر به نقض صلح شوند.^[۱۵]

به­ طور کلی، صلح دارای دو مفهوم متفاوت است. صلح منفی و صلح مثبت که در ادامه مطلب به تشریح آنها خواهیم پرداخت.

بند ۱- صلح منفی

صلح منفی به عدم وجود قهر و خشونت سازمان یافته بین ملت­ها، نژادها و اقوام مختلف اطلاع می‌شود.^[۱۶] در ادبیات حقوقی و سیاسی، صلح منفی اساساً ناظر بر نبود و نفی جنگ است و نه سایر اقدامات برانداز صلح. البته که جنگ، خود مفهومی دقیقاً حقوقی است و تنها کاربرد گسترده نیروهای مسلح به­منظور تهدید یا نقض تمامیت ارضی دولت­ها و استقلال سیاسی آنها را در بر می‌­گیرد. محدودیت در مفهوم حقوقی «جنگ»، دامنه مفهوم صلح منفی را نیز محدود می‌سازد. این در    حالی­است که منظور از صلح منفی بایستی نبود همه وضعیت‌های سلب آسایش و رفاه عمومی بشر و همزیستی مسالمت‌آمیز دولت­ها باشد و هر چند “جنگ”، بارزترین نماد این وضعیت‌هاست، اما خشونت‌های کمتر از آستانه جنگ و همچنین روابط خصمانه غیرجنگی نظیر جنگ سرد، تبلیغات سیاسی و اقتصادی، جنگ های اقتصادی، روانی و فرهنگی که بدون کاربست قوه قهریه بوده و در نتیجه جنگ به­معنای حقوقی محسوب نمی‌شوند، در قالب مفهوم صلح منفی قرار نمی‌گیرند.^[۱۷] نفی سلطه بیگانه، سایت نژادپرستی و نقض حقوق انسانی نیز باید عناصر حیاتی مفهوم صلح منفی تلقی شوند، اما نکته جالب اینجاست که صلح منفی، صلحی حداقلی است و بدون اینکه گام برداشتن در مسیر موانع ماهوی و ساختاری صلح میان انسان­ها، ملت­ها، فرهنگ­ها، تمدن‌ها و دولت­ها را تعقیب کند، تنها و تنها بر حفظ وضع موجود، نه وجود روابط دوستانه و نه وجود روابط خصمانه، تأکید می‌ورزد.^[۱۸]

پس به نظر می‌رسد که مقصود ما از صلح، صلح منفی نیست. زیرا این صلح تنها شامل فقدان جنگ است و به سایر عوامل تهدید کننده صلح و امنیت توجهی ندارد.

بند ۲- صلح مثبت

اما صلح مثبت که لازمه آن نه تنها فقدان جنگ و قهر و خشونت بلکه همکاری و تعادل و میان ملت­هاست.^[۱۹] در قرائت معاصر و موسع از صلح مثبت، «جنگ» به «منازعه» تبدیل شده تا کاربست زور و همچنین شیوه‌های غیرقهری اما غیردوستانه در روابط اجتماعی اعضای حقیقی و حقوقی هر مجموعه سازمان یافته ملی یا بین‌المللی را تحت پوشش قرار دهد. به­همین دلیل، صلح از نگرش‌های راجع به محدودسازی، کنترل یا ممنوعیت «جنگ» عبور کرده و «نزاع» را در همه سطوح شخصی و ژئوپلتیک آن را در برگرفته است. به تعبیری دیگر، جنگ از قالب سنتی به درآمده و قالب‌های جدید به خود گرفته است. جنگ ملت­ها چهره جدیدی از جنگ در فراسوی درگیری­های بین دولتی است.^[۲۰] مسأله‌ای که آرامش در حیات بشری را تابعی مستقیم از نبود برخی شرایط مولفه‌های سلبی و بودن برخی ملزومات مولفه‌های ایجابی می‌نگرد. چنین رویکردی، نگرش جامع و مورد قبول در مطالعات صلح معاصر است که علاوه بر بنیادهای فلسفی و اجتماعی آن، در موازین و هنجارهای حقوقی بین‌المللی نیز از قوام و استحکام قانع کننده برخوردار است.

یونسکو به­عنوان تخصصی‌ترین موسسه تخصصی سازمان ملل متحد در ارتباط با صلح و جنبه‌های فرهنگی، تمدنی و علمی آن، این نگرش را از ابتدای دهه ۱۹۹۰ در پیش گرفته و وارد کننده این مفاهیم در لایه‌های غیرسیاسی و حتی سیاسی ملل متحد و پشتیبان این روند محسوب می‌شود.

صلح مثبت مبتنی بر گذار از حداقل شرایط صلح به سمت حداکثرسازی وضعیت‌هایی است که در آن زندگی پایدار بشر در همه محیط‌های سیاسی، فرهنگی، تمدنی و جغرافیایی میسر گردد. چنین مساله‌ای بر «تغییر اساسی» در وضع موجود استوار است و هرگز صلح واقعی و پایدار را در بستر ادامه شرایط کنونی محیط‌های مذکور جستجو نمی‌نمایند، بلکه شرایط موجود را مغایر با صلح می‌داند و همه بازیگران حقوق بین‌الملل را متعهد می‌سازد برای برطرف کردن موانعی که هم‌اکنون فراروی چنین صلحی وجود دارند، تلاش نمایند.^[۲۱] بنابراین باید برای صلح جهانی، اقداماتی به نفع توسعه، حقوق بشر، امنیت انسانی و عدالت انجام دهند و با بیماری، فقر، نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی، تبعیض‌ها، بیسوادی و آسیب‌های محیط طبیعی و اجتماعی مقابله کنند تا همه انسان­ها بتوانند با بهره‌مندی از امکانات یک زندگی معمولی و عادی، در کنار هم و برای همدیگر، حیاتی متعالی را رقم زنند و همدلی و همنوعی را تجربه کنند. صلح مثبت، دیگر مقوله‌های حقوق بین‌المللی همبستگی نظیر حق بر توسعه، میراث مشترک بشریت و محیط زیست را نیز با خود همراه دارد. در این صورت، همچنان­که توسعه برابر ملت­ها، دولت­ها و افراد مستلزم وجود آرامش و امنیت خاطر یعنی صلح ذهنی، مادی، ملی و بین‌المللی است، صلح نیز تحکیم و تعقیب توسعه را یکی از مجاری و ابزارهای لازم در فرآیند صلح‌سازی جهانی می‌شمارد. پیوستگی این حق‌ها، جامعه بین‌المللی، دولت­ها و ملت­ها را به اقدام جامع و هماهنگ فرا می‌خواند.

۱-War.

۲- Peace .

[۳]– برزونی، محمدعلی، اسلام و اصالت جنگ یا اصالت صلح، مجله حقوقی نشریه مرکز امور حقوقی بین‌المللی معاونت حقوقی و امور مجلس ریاست جمهوری، شماره ۳۳، سال ۱۳۸۴، ص ۷۷٫

[۴]–  همان، ص۸۰٫

۵- Human Rights.

۶- Civil Rights.

۷- Political Rights .

۸- Right to Development .

۹- The Right to a Healthy Environment .

[۱۰]– UNESCO and Human Rights/General/Human Rights and peace/pp. 1-4. at. 2.

[۱۱]– برزونی، منبع پیشین، ص۸۱٫

[۱۲]– ساعد، نادر، چارچوب گفتمانی صلح و ابهامات، رهیافت حقوقی، مجمع جهانی صلح اسلامی (دپارتمان دانشگاهی)، ۱۳۸۹، ص۹٫

[۱۳]– کاسسه، آنتونیو، نقش زور در روابط بین‌الملل، ترجمه مرتضی کلانتریان، انتشارات آگه، تهران، ۱۳۷۵، ص۵۹٫

[۱۴]– ولی، وهاب، جنگ و صلح، مجله فرهنگ، شماره ۱۴، تابستان ۱۳۷۰، ص۳۳۵٫

[۱۵]–  امینی‌نیا، عاطفه، حق بر صلح و عملکرد سازمان ملل متحد، مجمع جهانی صلح اسلامی، (دپارتمان دانشگاهی)، ۱۳۸۹، ص۱۵۶ (ص۱۷۷-۱۵۳).

[۱۶]– ولی، منبع پیشین، ص۲۳۶٫

[۱۷]– ساعد، نادر، گفتمان صلح عادلانه، مبنا و معنا، مجمع جهانی صلح اسلامی، تهران، ۱۳۸۹، ص۲۲٫

[۱۸]– Sien Ho. Yee, Toward on International Law of Co-progressiveness, Lenden, Martinus, Nijhoff Pub. , 2004, p. 7.

[۱۹]– ولی، منبع پیشین، ص۳۳۶٫

[۲۰]– D. Cortight, Peace, A History of Movements and Ideas. Combridge, Combridge Uni. Press, 2008, p. 5.

[۲۱]– ساعد، منبع پیشین، ص۲۴٫

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.