پیشینه تحقیق مفهوم وعده نکاح و وعده در ترکیب وعده نکاح و ماهیت حقوقی وعده انعقاد قرارداد و وعده نکاح دارای ۷۰ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

فصل اول    ۶
مفهوم وعده نکاح و وعده در ترکیب وعده نکاح و ماهیت حقوقی و آثار وعده انعقاد قرارداد    ۶
۱-۱-مفهوم وعده    ۷
۱-۱-۱- مفهوم لغوی وعده    ۷
۱-۱-۲- مفهوم وعده در اصطلاح حقوقی    ۸
۱-۲- مفهوم وعده انعقاد قرارداد    ۸
۱-۳- مفهوم وعده نکاح    ۹
۱- ۴ – اقسام وعده انعقاد قرارداد    ۱۰
۱-۴-۱- وعده یک جانبه انعقاد قرارداد    ۱۰
۱-۴- ۲- وعده ی دو جانبه انعقاد قرارداد    ۱۰
۱-۵- اخلاقی یا حقوقی بودن  اصطلاح «وعده» در ترکیب وعده انعقاد قرارداد    ۱۱
۱-۵-۱ نظریه جرم مدنی (تقصیر)    ۱۴
۱-۵-۲- حقوق ایران    ۱۶
۱-۵-۲-۱- دیدگاه قانونگذار    ۱۶
۱-۵-۲-۲- دیدگاه فقهای امامیه    ۱۶
۱-۵-۲-۲-۱- مفهوم شروط ابتدایی و رابطه آن با وعده انعقاد قرارداد    ۱۷
۱-۵-۲-۲-۲- اخلاقی یا حقوقی بودن شرایط ابتدایی    ۱۷
۱-۵-۲-۳- دیدگاه حقوقدانان    ۱۸
۱-۵-۳- حقوق انگلیس    ۱۹
۱-۵-۴-حقوق مصر    ۱۹
۱-۶- مفهوم وعده در ترکیب وعده نکاح    ۲۱
۱-۶-۱- حقوق ایران    ۲۱
۱-۶-۱-۱- دیدگاه فقهای امامیه    ۲۱
۱-۶-۱-۲- دیدگاه حقوقدانان    ۲۳
۱-۶-۲-حقوق مصر    ۲۳
۱-۶-۳- حقوق انگلیس    ۲۴
۱-۷- ماهیت حقوقی وعده یک جانبه انعقاد قرارداد    ۲۴
۱-۷-۱- حقوق ایران    ۲۴
۱-۷-۱-۱-دیدگاه قانونگذار    ۲۴
۱-۷-۱-۲-دیدگاه فقهای امامیه    ۲۵
۱-۷-۱-۳- دیدگاه حقوقدانان    ۲۶
۱-۷-۲- حقوق مصر    ۲۶
۱-۷-۳- حقوق انگلیس    ۲۸
۱-۸- ماهیت حقوقی وعده دوجانبه انعقاد قرارداد    ۲۹
۱-۸-۱- حقوق ایران    ۲۹
۱-۸-۱-۱-دیدگاه قانونگذار    ۲۹
۱-۸-۱-۲-دیدگاه حقوقدانان    ۲۹
۱-۸-۲- حقوق مصر    ۳۱
۱-۸-۳-حقوق انگلیس    ۳۱
۱-۹- آثار وعده انعقاد قرارداد    ۳۲
۱-۹-۱- رابطه وعده انعقاد قرارداد با قرارداد اصلی    ۳۳
۱-۹-۱-۱- حقوق ایران    ۳۳
۱-۹-۱-۲- حقوق مصر    ۳۳
۱-۹-۱-۳- حقوق انگلیس    ۳۴
۱-۱۰- حقوق و تکالیف ناشی از وعده انعقاد قرارداد    ۳۴
۱-۱۰-۱- حقوق ایران    ۳۴
۱-۱۰-۲- حقوق مصر    ۳۶
۱-۱۰-۳- حقوق انگلیس    ۳۶
۱-۱۱- نحوه وقوع وعده انعقاد قراردادهای تشریفاتی    ۳۷
۱-۱۱-۱- حقوق ایران    ۳۷
۱-۱۱-۲- حقوق مصر    ۳۸
۱-۱۱-۳-  حقوق انگلیس    ۳۹
فصل دوم    ۴۰
ماهیت حقوقی نامزدی    ۴۰
۲-۱- اصطلاح شناسی    ۴۱
۲-۲- ماهیت حقوقی وعده نکاح    ۴۲
۲-۲-۱- حقوق ایران    ۴۲
۲-۲-۲- حقوق انگلیس    ۴۴
۲-۲-۳- حقوق مصر    ۴۴
۲-۳- بررسی لزوم یا جواز وعده نکاح    ۴۵
۲-۳-۱- حقوق ایران    ۴۵
۲-۳-۱-۱- دیدگاه فقهای اسلام    ۴۹
۲-۳-۲- حقوق انگلیس    ۵۰
۲-۳-۳- حقوق مصر    ۵۰
۲-۴- آثار وعده نکاح    ۵۱
۲-۴-۱- حقوق ایران    ۵۱
۲-۴-۱-۱- دیدگاه فقهای امامیه    ۵۲
۲-۴-۱-۲- دیدگاه فقهای اهل تسنن    ۵۲
۲-۴-۲- حقوق انگلیس    ۵۳
۲-۴-۳- حقوق مصر    ۵۳
۲-۵- رضایی (قصدی) یا تشریفاتی بودن عقد نکاح و تأثیر آن بر نحوه وقوع وعده نکاح    ۵۴
۲-۵-۱- حقوق ایران    ۵۴
۲-۵-۲- حقوق انگلیس    ۵۴
۲-۵-۳- حقوق مصر    ۵۵
۲-۶-میزان موانع در روابط نامزدی    ۵۵
۲-۶-۱- میزان روابط جنسی میان نامزدها از دیدگاه فقهای اسلام    ۵۶
۲-۶-۲- حقوق مصر    ۵۷
۲-۶-۳- حقوق انگلیس    ۵۷
منابع و مآخذ    ۵۸

منابع

– کاتوزیان، ناصر الف (۱۳۸۸)؛ اعمال حقوقی، تهران، انتشارات شرکت سهامی انتشار با همکاری بهمن برنا، چاپ هشتم

– —————- (۱۳۸۱)؛ دوره مقدماتی حقوق مدنی (اموال و مالکیت)، تهران، انتشارات میزان، چاپ پنجم

– ————— (۱۳۸۱)؛ مقدمه علم حقوق و مطالعه در نظام حقوقی ایران، تهران، انتشارات شرکت سهامی انتشار، چاپ سی ام

– ————— (۱۳۸۲)؛ دوره مقدماتی حقوق مدنی (خانواده)، تهران، انتشارات میزان، چاپ سوم

– ————— (۱۳۸۲)؛ الزامات خارج از قرارداد (ضمان قهری)، دوره دو جلدی، جلد اول و دوم، تهران انتشارات دانشگاه تهران، چاپ سوم

– ————– (۱۳۸۲)؛ وقایع حقوقی، تهران، انتشارات شرکت سهامی انتشار، چاپ ششم

– ————– (۱۳۸۳)؛ قواعد عمومی قراردادها، جلد اول، تهران، انتشارات شرکت سهامی انتشار با همکاری بهمن برنا، چاپ ششم

– ———— (۱۳۸۳)؛ قانون مدنی در نظم حقوقی کنونی، تهران، انتشارات میزان، چاپ نهم

– ———— (۱۳۸۳)؛ قواعد عمومی قراردادها، تهران،؛ شرکت سهامی انتشار با همکاری بهمن برنا

– ———– (۱۳۸۴)؛ عقود معین (معاملات معوض و عقود تملیکی)، جلد اول، تهران، انتشارات شرکت سهامی انتشار، چاپ نهم

– ———– (۱۳۸۵)؛ حقوق خانواده، جلد اول، تهران، انتشارات شرکت سهامی انتشار، چاپ هفتم

———————-(۱۳۸۵)، فلسفه حقوق، جلد ۲، شرکت های انتشار، چاپ سوم،

– قاسم زاده، سیدمرتضی و دیگران (۱۳۸۲)؛ تفسیر قانون مدنی (اسناد، آراء و اندیشه های حقوقی)، تهران، انتشارات سمت

– قاسم زاده، سید مرتضی(۱۳۸۷)، مسئولیت مدنی، نشر میزان، چاپ ششم، زمستان

– شهیدی، مهدی (۱۳۸۰)؛ حقوق مدنی (تشکیل قراردادها و تعهدات)، جلد اول، تهران، انتشارات مجد، چاپ دوم

– —————- (۱۳۷۵)؛ مجموعه مقالات حقوقی، تهران، نشر حقوقدان

– امامی، سید حسن (۱۳۸۷)؛ حقوق مدنی، جلد اول، تهران، انتشارات اسلامیه، چاپ بیست و دوم

– —————– (۱۳۸۷)؛ حقوق مدنی، جلد دوم، تهران، انتشارات اسلامیه، چاپ هفدهم

– —————– (۱۳۸۷)؛ حقوق مدنی، جلد چهارم، تهران، انتشارات اسلامیه، چاپ شانزدهم

– مکرم، علی (۱۳۸۶)؛ بانک اطلاعات آراء دادگاهها و نظریات مشورتی، نگارش ۴/۴

– صفائی، حسین و امامی، اسدالله، (۱۳۸۴)،مختصر حقوق خانواده، تهران، نشر میزان، چاپ هشتم

– صفائی، سید حسین، امامی، اسدالله(۱۳۷۵)؛ حقوق خانواده، جلد اول، تهران، دانشگاه تهران، چاپ پنجم

مفهوم وعده

برای شروع بحث بهتراست ابتدا معنای «وعده» را از منظر اهل لغت و فرهنگ نویسان که ذکرو بیان گردیده است را مورد توجه قرار بدهیم وسپس به بررسی معنای اصطلاحی وحقوقی آن بپردازیم.

۱-۱-۱- مفهوم لغوی وعده

وعده در لغت فارسی یا فرهنگ نامه فارسی به معنای “عهد وپیمان” بیان شده است.
(معین، ۱۳۸۶، ش ۵۰۳۹) وکلمه‏ای عربی بوده و در لغت عرب به معنی همان عهد و پیمان است. (البعلبکی، روحی، ۱۳۸۸، ش ۱۱۵۸) وعد یعد و موعودا و موعده و موعودا و موعوده فلانا الامر و بالامر، ئعده انجام کار یا طلبی را به فلانی داد.

اوعده ایعادا، به او وعده داد و اعده مواعده، متقابلا به او وعده داد،به یکدیگر وعده دادند. انعد ایعادا ، وعده را پذیرفت و آن را قبول کرد و به آن اعتماد کرد.(بند ریگی،۱۳۷۹، ش ۶۸۰)

چنان که از مفهوم جمله بر می آید وعده التزام واعتماد متقابل ایجاد میکند.در کتب تفسیر قرآن کریم نیز وعده را واجب الوفاء دانسته اند به عنوان مثال علامه طبابایی صاحب کتاب المیزان در شرح آیه۱۰۷ سوره هود می‏فرمایند : اینکه خداوند ورود اهل ثواب را به بهشت وعده داده است عمل به این وعده به عنوان یک قاعده مسلم عقلی واجب است. چون وعده حقی را برای موعود که بوجود می آورد و عدم وفاء به عهد، اضاعه حق غیر را سبب می شود و این عین ظلم می باشد.(طباطبایی،سی تا، ص ۳۵)

آیات بسیاری در قرآن کریم در خصوص وعده و لزوم وفاء وتعهد به آن آمده است و وفای به وعده را از صفات خدا شمرده است . به عنوان مثال در آیه ۳ سوره ی آل عمران آمده است،”پروردگار تو گردآورنده‏ی مردمان در روزی هستی که شکی در آن نیست، چرا که خداوند خلف وعده نمی‏کند” و از نظر خداوند خلف وعده از صفات شیطان می باشد که قصدی جز فریب آدمی ندارد. در آیه ۴ سوره نساء می فرمایند ” شیطان به آنان وعده می دهد و ایشان را به دام آرزو می اندازد و شیطان وعده ای جز فریب به آنان نمیدهد و نیز خداوند به کسانی که  به عهد وپیمان خود وفاء کنند وعده ی رستگاری داده است”،” و نیز رستگار شوند کسانیکه در برابر امانت هایشان و پیمان هایشان رعایتگر هستند”(مومنون آیه ۲۳)اما در فرهنگ های عمومی انگلیسی نیز برای بیان وعده از اصطلاح”Promise” استفاده می‏شود که عبارت اخیر معمولا مبین التزام و تعهد می باشد.(حق شناس و همکاران،۱۳۸۴)

۱-۱-۲- مفهوم وعده در اصطلاح حقوقی

در زبان حقوقی واژه وعده به معنای تعهد ذکر گردیده است. (جعفری لنگرودی،۱۳۸۷، ش۴۴۴) در فرهنگ حقوقی بلک[۱] و در تعریف واژه “Promise” آمده است اعلام قصد انجام عمل یا امتناع از انجام آن درحالت خاصی،طوری که با بیان آن دیگری نیز توجیه شود که یک تعهد ایجاد شده است.(گارنر،۱۹۹۹، ش۱۲۴۹) در زبان فرانسه[۲] نیز عبارت «Promesse decontartou avant» مبین تعهد به انعقاد قرارداد می‏باشد. (کاتبی،۱۳۶۳، ش ۲۸۲) از نظر فقهی ، وعده عبارت است ازاخبار مشخص به انجام کاری در آینده در مقابل دیگری و التزامی در آن نیست.

۱-۲- مفهوم وعده انعقاد قرارداد

معمولاً اشخاص برای انعقاد عقد یا عقود خود یک سری مقدماتی من جمله گفت و گوهای مقدماتی را انجام می‏دهند و بعد از آن به توافقی رسیده اند آن را منعقد میکنند به طوری که در ماده ۳۳۹ قانون مدنی ایران  بصراحت بیان شده است.  «پس از توافق  بایع و شتری در مبیع قیمت آن، عقد بیع به ایجاب و قبول واقع می شود…» ولی در بعضی موارد برای انعقاد قرارداد به انجام یک سری عملیاتی از قبیل فیزیکی یا حقوقی نیاز داریم و در خصوص انعقاد قرارداد به یک سری موانعی برخورد می کنیم و در این حالت طرفین یا یکی از آنها ملزم می شوند پس از انجام عملیات مقرر شده موانع اعلامی و وجودی را رفع نمایند و قرارداد مورد نظر را انعقاد می نمایند و این توافق مقدماتی بر وعده انعقاد قرارداد تعبیر می شود اما در اصطلاح حقوق چنین بیان شده «توافق دو یا چند اراده که به منظور ایجاد آثار حقوقی انجام می شود»        (سعید مسعود، ۲۰۰۶) به طور کلی می‏توان چنین بیان نمود که انعقاد قرارداد عبارت است از «پیمان مقدماتی است که درباره انعقاد قرارداد مطلوب دو طرف بسته می شود و هر دو یا یکی از آنان را ملزم به تراضی نهایی می کند». (کاتوزیان،۱۳۸۸ ، ش ۸۰) در این فصل ماهیت اقسام وعده انعقاد قرارداد از حیث عقد یا ایقاع بودن و آثار آن از جهت امکان اجبار به اجرای تعهد اصلی مورد بررسی قرار می‏گیرد.

۱-۳- مفهوم وعده نکاح

قبل از انعقاد عقد نکاح رسم و عادت بر این است که پیش از نکاح، پسر و خانواده اش به قصد آشنایی طرفین و تشخیص تمایل وصلت از جانب دختر به خواستگاری او می روند و بصورت رسمی از وی خواستگاری می‏نماید و بعد از آنکه زن  و مرد با رعایت موازین شرعی و قانونی با یکدیگر در خصوص مسائل زندگی مشترک خود به توافق نهایی رسیده اند و زن نیز پس از انجام بررسی و مشاوره با خویشان و اقربای خود سنجش سود و زیان پذیرش این تقاضا ، نظر خود را نسبت به ازدواج با مرد اعلام می نماید حال اگر پاسخ وی مثبت باشد اصطلاحاً گفته می شود که طرفین به یکدیگر نامزد شده اند.، نامزدی مرحله‏ای برای شناخت هرچه بیشتر نامزدها و خانواده‏های آنها است. رفتار متقابل نامزدها نقش مهمی را در زندگی آتی ایشان ایفا می‏کند و بروز هر چه بیشتر شخصیت واقعی طرفین و بیان خواسته ها و تمایلات درونی شان به استحکام هر چه بیشتر نهاد خانواده در آینده کمک می‏کند.

بعبارتی نامزدی یا وعده نکاح توافقی است که زن و مرد برای انعقاد  عقد نکاح در آینده با یکدیگر می‏نمایند و بموجب آن متعهد می شوند که با یکدیگر ازدواج نمایند. قانونگذار ایران در این مورد، در ماده ۱۰۳۵ قانون مدنی از وعده نکاح نام برده است اما با نگاهی اجمالی به مواد ۱۰۳۶ تا ۱۰۳۸ می توان پی برد که مراد از وعده نکاح همان نامزدی می باشد و این دو اصطلاح  مترادف یکدیگر هستند.

وعده نکاح یکی از اقسام وعده انعقاد قرارداد می باشد بنابراین در تحلیل و بررسی آن باید به قواعد عمومی حاکم بر وعده های انعقاد قرارداد توجه نمود. اما موضوع این وعده متفاوت از دیگر اقسام وعده انعقاد قرارداد می باشد . بعبارتی دیگر موضوع این وعده ، خود انسان و سرنوشت او است در حالی که موضوع دیگر اقسام وعده انعقاد قرارداد عموماً مال  می باشد.

۱- ۴ – اقسام وعده انعقاد قرارداد

وعده‏ی قرارداد بر دو قسم است، گاه یک طرف وعده انعقاد قراردادی را به طرف دیگری می دهد بدون این که طرف مقابل نیز وعده ای بدهد. گاه نیز وعده مزبور به طور متقابل صورت می پذیرد، به این معنا که طرفین به طور متقابل وعده انعقاد قراردادی را به یکدیگر می دهند و توافقی شکل می گیرد.

۱-۴-۱- وعده یک جانبه انعقاد قرارداد

وعده‏ی یک جانبه انعقاد قرارداد بر دو قسم است: جایی که یکی از دو طرف مفاد عقد نهایی و شرایط آن را انشاء می‏کند و وقوع عقد را موکول به اراده طرف مقابل می‏نماید به گونه‏ای که هر زمان وی به مفاد عقد رضایت دهد، بدون نیاز به اراده و انشاء دیگر واقع می‏شود.(کاتوزیان، ۱۳۸۸، ش ۳۷۸)مورد دیگر اینکه یک طرف وعده انعقاد قراردادی را برای آینده به دیگری می‏دهد بدون اینکه طرف مقابل وعده‏ای بدهد.

تفاوت دو قسم مذکور در این است که دو قسم اخیر، برخلاف قسم نخست وعده دهنده برای انعقاد قرارداد اصلی باید دوباره قصد کند و در صورت امتناع، اجبار می شود. برخی از حقوقدانان برای بیان قسم نخست از اصطلاح «وعده یک طرفی قرارداد» و برای بیان قسم دوم از عنوان « تعهد به انعقاد قرارداد » در مبحث وعده بیع استفاده نموده اند (کاتوزیان، ۱۳۸۸، ش ۶۸)

۱-۴- ۲- وعده ی دو جانبه انعقاد قرارداد

وعده دو جانبه انعقاد قرارداد نیز بر دو قسم است: در قسم نخست از وعده یک جانبه انعقاد قرارداد ملاحظه نمودیم که وعده دهنده به طور یک جانبه مفاد عقد نهایی را انشاء می‏کند و عقد صرفاً با رضایت و قصد طرف مقابل محقق می‏شود. گاه این گونه وعده ها به طور متقابل انشاء می شوند و شرایط عقد را نیز به همراه خود دارند. چنین وعده های متقابلی از نظر تحلیلی در حکم ایجاب و قبول است با این تفاوت که در توافق مقدماتی خود ملزم به نگهداری وعده خود نیز شده اند. (کاتوزیان، ۱۳۸۸، ش ۳۷۹)

در قسم دوم طرفین به صورت دو جانبه وعده انعقاد قراردادی را برای آینده به یکدیگر می‏دهند به گونه‏ای که برای انعقاد قرارداد اصلی، طرفین باید دوباره قصد کنند و اگر هر یک از طرفین از انعقاد قرارداد اصلی امتناع نمایند اجبار می‏شود.

۱-۵- اخلاقی یا حقوقی بودن  اصطلاح «وعده» در ترکیب وعده انعقاد قرارداد

به یقین اسلام خواستار تنظیم روابط بین افراد بوده و برای آن ضوابط و محدودیتهایی قرار داده است. و با این ضوابط می‏خواهد مانع تعدی بعضی از مردم به حقوق بعضی دیگر و به حداقل رساندن مشکلات و درگیری‏های طرفین شود. و هدف از آن ساختن جامعه‏ای با استقرار مالی و منظم می‏باشد. اما درباره‏ی این تشابک (به هم گره خوردگی) و تشاکل (یکسانی) نص (متن) صریحی نیامده است. یا اینکه به طور اجمالی و بدون شرح و تفصیلی بیان شده است. و از اینجاست که اجتهاد در مدارس فقه اسلامی در راستای تلاش برای وضع ضوابطی بر این مسائل عمومی یا اجمالی یا استثنائی و خاص شروع می‏شود. (علی القطان، ۱۴۳۱، ص ۲)

اجرای تعهد قراردادی با این ترکیب اضافی در حقوق کشورها تعریف نشده است. حقوقدانان پس از تعریف اجزای تشکیل دهنده ی این مفهوم، خود را بی نیاز از تعریف مستقل آن دیده اند. در حقوق کشورهای ایران و فرانسه و فقه اسلامی (امامیه و اهل سنت) اجزای تعهد قراردادی تعریف نشده است. حقوقدانان و فقها به دلیل وضوح عرفی مفهوم اجرای تعهد قراردادی، خود را بی نیاز از تعریف آن دیده اند.

در حقوق ایران، باید اجرای تعهد قراردادی را چنین تبیین نمود، اجرای تعهد قراردادی، انجام تعهد است ناشی از قرارداد است. و به این ترتیب انجام نقطه مقابل نقض قرارداد، عقیم شدن اجرای قرارداد از طریق عوامل غیرقابل پیش بینی و فسخ قرارداد است. و تعهد ناشی از قرارداد نقطه مقابل تعهد ناشی از جرم و شبه جرم و مسئولیت مدنی و تعهدات ناشی از قانون است. تعهد قراردادی، شامل تعهد ناشی از ایقاع، ایجاب یک طرفه و تعهدات غیرقابل اجرا نیست. ولی اعم از تعهدات ناشی از عقود معین (لازم و جائز) و قرارداد می باشد. هم چنین اعم از تعهدات مستقل و ضمن العقد، ساده و تضمین دار، تخییری و بدل است. رابطه ی اجرای تعهد قراردادی با ایفای تعهد و پرداخت، رابطه ی عموم و خصوص من وجه است. زیرا از یک سو تعهد به ایفاء و پرداخت، اعم از تعهد قراردادی است و از سوی دیگر، اجراء اعَمّ از اجرای اختیاری است. چون اجبار به اجراء نیز امکان دارد. ولی وفای به عهد اختیاری است نه اجباری. و پرداخت نیز متصرف به پرداخت اختیاری می باشد. از جهت سوم وفای به عهد، به انجام تعهد منطبق بر قرارداد گفته می‏شود. و بعید است شامل اجرای غیر مطابق با قرارداد باشد. [۳]

حال این سوال پیش می آید که آیا اجرای قرارداد عمل حقوقی است؟

تراضی و توافق طرفین چه مبنای آن را در حکومت اراده‏ی فرد بنامیم و چه جامعه را منشأ اصلی آن قلمداد کنیم، امری است که همیشه منشأ اثر حقوقی بوده است. اما پذیرش تأثیر حقوقی اراده ی یک جانبه و یا ایقاع برعکس عقد همیشه بحث برانگیز و مورد اختلاف بوده است. اینکه یک فرد بتواند تنها با اراده‏ی خود، حق عینی به دست آورد یا آن را ساقط نماید، برای خود حقی بر عهده ی دیگری به دست آورد یا تعهدی برای خود و به نفع دیگری ایجاد کند غالباً با تردید و شک روبرو بوده است.

نکته‏ی مهم و قابل توجه دیگر اینکه فارغ از بحث های نظری، جامعه نیازهای جدیدی را احساس می کند که تاکنون مبتلا به نبوده است. آنچه منطقی به نظر می رسد این است که نه می توان در مقابل این نیازها ایستاد و بر نهادهای قدیم پافشاری کرد و نه نوگرایی افراطی فایده ای دارد بلکه باعث سست شدن بنیانهای اساسی حقوق خواهد شد. لذا باید در صدد بررسی این مسأله بود و دید که آیا می توان به روشی علمی، راه حلی متعادل اتخاذ کرد؟

تعهد نیاز به دو اراده دارد و یک رابطه‏ی دو طرفه است و قانون تنها منبع ایجاد تعهد را عقد می‏داند.

مبنای اصلی ایجاد تعهد اراده ی خود فرد می‏باشد. به این معنا که قصد افراد و اراده‏ی انشایی آنها در یک قرارداد، بر این اساس قرار گرفته است که بعد از اینکه هر کدام از دو طرف تعهد خود را اعلام کردند، یعنی ایجاب و قبول صورت گرفت عقد به وجود می آید ولی قانون هیچ گونه منعی در اینکه سوای عقود نتوان به وسیله‏ی اراده‏ی یک طرفه ایجاد تعهد کرد وجود ندارد.

در عقود و دیگر ایقاعات قانون قصد ایجاد عمل حقوقی موردنظر را و یا قصد انشای آن را به رسمیت شناخته است و از طرف دیگر اعلان آن را به گونه‏ای که با آن قصد مقارن باشد، اعتبار کرده است. بدین ترتیب قانون گذار برای یک تعهد ارادی حقوقی دو شرط گذاشته است. اول اینکه در تمام تعهدات ارادی به عنوان یک اصل، فرد باید قصد انشاء را داشته باشد. به اعتبار دیگر فرد ایجاد انشای التزام را به صورت جدی برای خود بکند و قانون این امر را بر مبنای اصل حاکمیت اراده که مورد پذیرش اوست قبول کرده است. قبول و ایجاد تعهد گاه به صورت صریح است و گاهی به گونه ای است که عرف آن را در حکم صریح می‏بیند و یا قصد ایجاد التزام به صورت ضمنی دریافت می‏شود. دوم اینکه، برای وارد شدن به صحنه‏ی حقوق و به عبارت بهتر وجه تمایز تعهد حقوقی از تعهد اخلاقی اعلان آن است که در این صورت با حقوق دیگران برخورد پیدا می کند و عنوان حقوقی خود را به خود می گیرد. ولی این تعهد حقوقی براساس و مطابق انشاء و قصد انشائی ایجاد کننده‏ی آن است.

بنابراین همانطور که پیداست عمل حقوقی نقطه مقابل واقعه ی حقوقی است. منظور از عمل حقوقی، مفهوم حقوقی است که برای تحقق آن نیاز به اراده‏ی یک شخص یا بیشتر باشد.

۱-Blacj& Law dictionary

۲-The manifestation of intention to actor retain from  acting inspecified. Manner, converyed in such a way  that anither is justified in understanding that a commit has been made…?

۱- ماهیت حقوقی اجرای تعهد قراردادی، حقوق مدنی، دکتر حسین علی احمدی

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.