پیشینه تحقیق نظریه در مورد تغییرپذیری تمرین و اختصاصی بودن تمرین و تغییرپذیری در سطح اجرا  دارای ۴۰ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

مقدمه    ۴
تغییر پذیری تمرین    ۴
تغییر پذیری در اجرای حرکت    ۱۰
تفاوت افراد ماهر و مبتدی    ۱۵
پیشینه    ۱۸
پیشینه تغییرپذیری تمرین    ۱۸
پیشینه تغییرپذیری به عنوان نویز یا کارکردی    ۲۲
پیشینه تفاوت افراد ماهر و مبتدی    ۲۵
پیشینه مربوط به بکارگیری تغییرپذیری سطح افزونگی اجرا در تمرین    ۲۹
نتیجه گیری    ۳۰
فهرست منابع    ۳۲

منابع

Schmidt RA, Lee TD (2011) Principles of speed and accuracy. In:Motor control and learning a behavioral emphasis, 5th edn.Human Kinetics, Champagne, pp 223–۲۶۳

Edward P. Hebert, Dennis Landin, andMelinda A. Solmon(1996). Research Quarterly for Exercise and Sport . by the American Alliance for Health,Physical Education, Recreation and Dance Vol. 67,No.1, pp.52-58.

ADAMSJ,. A. (1987) Historical review and appraisal of research on learning, retention, and transfer of human motor skills. Psychological Bulleth, 101, 4 1-47.

Wagner H, Pfusterschmied J, Klous M, et al. Movement variability and skill level of various throwing techniques. Hum Mov Sci. 2012;31(1):78–۹۰٫

Wilson, Simpson, Van Emmerik & Hamill. Coordination variability and skill development in expert triple jumpers. Volume 7, Issue 1, 2008

Frank, T. D., Michelbrink, M., Beckmann, H., & Schöllhorn, W. I. (2008). A uantitative dynamical systems approach to differential learning: Self-organization principle and order parameter equations. Biological Cybernetics, 98, 19–۳۱

Anderson, D. I., & Sidaway, B. (1994). Coordination changes associated with practice of a soccer kick. Research Quarterly for Exercise and Sport, 65(2), 93–۹۹٫

van Beers, R. J., Haggard, P. & Wolpert, D. M. The role of execution noise in movement variability. J. Neurophysiol. 91, 1050–۱۰۶۳ (۲۰۰۴).

Van Rossum, J. H. A. (1990). Schmidt’s schema theory: The empirical base of the variability of practice hypothesis. Human Movement Science, 9, 387–۴۳۵٫

Van Wegen, Van Emmerik, R.E.A, & Riccio, G.E. (2002). Postural orientation:Age-related changes in variability and time-to-boundary. Human MovementScience, 21, 61-84.

Vereijken, B., van Emmerik, R. E. A., Whiting, H. T. A., & Newell, K. M.(1992). Free(z)ing degrees of freedom in skill acquisition. Journal of Motor Behavior, 24, 133–۱۴۲٫

Wulf, G., & Schmidt, R. A. (1994). Feedback-induced variability and the learning of generalized motor programs. Journal of Motor Behavior, 26, 348–۳۶۱٫

مقدمه

در این مقاله نظریه­های مهم در مورد تغییرپذیری تمرین و اختصاصی بودن تمرین به عنوان دو نظریه مقابل هم ارائه می­شوند. در ادامه تغییرپذیری در سطح اجرا و نظریه­های مهم مربوط به آن عنوان خواهند شد و سپس نظریه­های مربوط به تفاوت بین سطوح مهارتی مختلف مطرح می­شود. در ادامه در حوزه سطوح مهارتی مختلف و همچنین تغییرپذیری(هم در سطح تمرین و هم در سطح اجرا) بیان خواهد شد.

در مباحث مربوط به یادگیری و کنترل حرکتی به دو نوع تغییرپذیری اشاره می­شود. یک نوع از تغییرپذیری، تغییرپذیری است که در تمرین به کار برده می­شود. در این نوع تغییرپذیری فرد در هر کوشش پارامتر خاصی را به حرکت اضافه می­کند و در کوشش بعد پارامتر تغییر خواهد کرد (مثلا” تغییر فاصله فرد از حلقه بسکتبال). نوع دیگری از تغییرپذیری که بیشتر در مباحث کنترل حرکتی به آن اشاره می­شود، تغییر­پذیری است که در سطح اجرای فرد ظاهر می­شود. این تغییرپذیری که گاهاً به عنوان خطای فرد در نظر گرفته می­شود به نوعی ذاتی محسوب می­شود.

در ادامه به طور مفصل به توضیح این دو حیطه پرداخته خواهد شد.

تغییر پذیری تمرین

یادگیری حرکتی به عنوان دسته­ای از فرایند­های (درونی) مرتبط با تمرین و تجربه تعریف شده است که منجر به تغییرات نسبتاً پایدار در قابلیت پاسخ­دهی می­شوند (اشمیت ۱۹۹۱). در آزمایش­هایی که در زمینه یادگیری حرکتی انجام می­شوند معمولاً پایداری تغییرات به وجود آمده را توسط آزمون­های یادداری مورد سنجش قرار می­دهند. در این آزمایش­ها اجرای افراد در آزمون یادداری به عنوان نشانه­ای از یادگیری آنها در نظر گرفته می­شود (اشمیت و لی ۲۰۰۵). در این طرح­های تحقیقاتی معمولا محققین روش­های مختلف تمرینی را به کار می­گیرند تا ببینند که کدام یک به اجرای بهتری در آزمون یادداری منجر خواهد شد. در این میان یکی از روش­های تمرینی که عنوان شده است به عملکرد بهتری در آزمون یادداری منجر می­شود تمرین به صورت متغیر می­باشد (اشمیت ۱۹۷۵). این روش شامل تغییر در مهارتی است که یادگیرنده آن را اجرا می­کند و یا تغییر در ویژگی­های بافت محیطی است که مهارت در آن اجرا می­شود (مگیل ۲۰۱۱). در مورد اهمیت این موضوع می­توان به این نکته اشاره کرد که یکی از دلایلی که ورزشکاران تمرین می­کنند این است که بتوانند در شرایط آینده مهارت تمرین شده را اجرا کنند )مگیل[۱] ۲۰۱۱).

بحث مفید بودن تمرین به صورت متغیر از نظریه اشمیت (۱۹۷۵) سرچشمه می­گیرد. بر خلاف نظریه­ای که توسط آدامز ارائه شده است و بیان می­کند هر تغییری در یک مهارت خاص، برنامه حرکتی جداگانه­ای دارد، اشمیت اظهار داشت برنامه حرکتی کلی­تری در دامنه وسیعی از روش­های مختلفی که آن مهارت ویژه ممکن است انجام شود، وجود دارد. نظریه طرحواره حرکتی از نظریه­های قابل توجهی است که از سودمند بودن تمرین بصورت متغیر حمایت می­کند­. از دیدگاه اشمیت یک برنامه حرکتی کلی برای یک دسته از اعمال مشابه وجود دارد که به عنوان برنامه حرکتی تعمیم یافته ( GMP [2] ) معرفی می­شود (اشمیت[۳] ۱۹۷۵ و ۲۰۰۳ ). نظریه طرحواره حرکتی نشان می­دهد GMP   (برنامه حرکتی تعمیم یافته) دارای ۳ ویژگی ثابت و غیر قابل تغییر است. این ۳ ویژگی شامل توالی عضلات ، نیروی نسبی و زمان­بندی نسبی که در هر جنبش ثابت است، حتی وقتی که جنبش با سرعت یا نیروی متفاوت اجرا شود این نسبت­ها به طور ثابت باقی می­مانند در حالی که ممکن است کل نیرو و کل سرعت یک جنبش تغییر کند. علاوه بر این GMP   دارای ویژگی­های متغیر (مانند شرایط محیط، وضعیت بدن و اندام ها، هدف های جنبش …) نیز می­باشد (ادوارد[۴] ۲۰۱۰).

اشمیت ( ۱۹۷۵) بیان می­کند انجام یک حرکت در ابتدا به وسیله انتخاب یک برنامه حرکتی تعمیم یافته شروع می­شود، سپس پارامترهای مورد نیاز برای مشخص کردن روشی که برنامه باید برای موفقیت خاص اجرا شود، اضافه می­شود. بعد از آنکه GMP   ( برنامه  حرکتی تعمیم یافته) انتخاب شد حرکت بوسیله اضافه کردن پارامترها ساخته شده، و ۴ نوع اطلاعات در دسترس در حافظه کوتاه مدت ذخیره می­شوند. این اطلاعات شامل وضعیت اولیه بدن که قبل از انجام حرکت وجود دارد ۲ – پارامترهای اضافه شده به GMP   ۳- بازخورد اضافی در مورد نتیجه حرکت  ۴- نتایج حسی که شامل چگونه حس شدن، بنظر رسیدن و دقیق بودن حرکت می­باشد. این اطلاعات فقط آنقدر ذخیره می­شود که اجرا کننده بتواند ۲ نوع طرحواره را بصورت خلاصه درآورد (اشمیت و لی ۲۰۱۱). در اصل اشمیت انتخاب پارامتر را توسط این دو نوع طرحواره که طرحواره فراخوانی و بازشناسی نام دارند­، می­داند.

طرحواره فراخوانی برای تولید حرکت می­باشد. این طرحواره نتایج حرکتی را با پارامترها مرتبط می­سازد. با تکرار حرکت و با استفاده از پارامترهای مختلف و تولید نتایج مختلف این طرحواره گسترش می­یابد. هر قدر تعداد تکرار حرکت بیشتر باشد رابطه بین اندازه پارامتر و ماهیت نتیجه حرکت گسترش می­یابد که این رابطه بصورت یک خط رگرسیونی خواهد بود ( اشمیت و لی ۲۰۱۱ )­. با توسعه طرحواره به عنوان یک قانون که تصمیم­گیری را هدایت می­کند خود می­تواند مقدار مناسبی از پارامتر را به GMP   اضافه کند (ادوارد ۲۰۱۱) . علاوه بر این، این رابطه شامل اطلاعات مربوط به وضعیت اولیه حرکت وابسته خواهد بود. شکل ۱-۲ طرح شماتیکی از این رابطه نشان می­دهد.

طرحواره بازشناسی: برای ارزیابی حرکت مشابه طرحواره فراخوانی شکل گرفته و مورد استفاده قرار می­گیرد. اما طرحواره بازشناسی از رابطه بین شرایط اولیه، نتایج محیطی و پیامدهای حسی تشکیل شده است. قبل از آنکه حرکت انجام شود فرد نتیجه حرکت را انتخاب می­کند و ماهیت وضعیت های اولیه را تعیین می­کند. با استفاده از طرحواره بازشناسی می­تواند نتایج پیامدهای حسی که اگر حرکت رخ دهد را پیش­بینی نماید. شکل ۲-۲ طرح شماتیکی از رابطه بین نتایج حرکت، وضعیت­های اولیه و پیامدهای حسی را نشان می­دهد.

این نظریه پیش­بینی می­کند که تمرین انواع مختلفی از نتایج حرکت با یک برنامه مشابه تجارب گسترده­ای فراهم می­آورد که می­تواند بر اساس آن طرحواره شکل بگیرد. هنگامی که دامنه نتایج و پارامترها کوچک هستند همه داده­ها بر روی خط رگرسیونی شکل در یک جا جمع می­شوند. وقتی که یک حرکت جدید مورد نیاز باشد خطای بیشتری در تخمین پارامترهای مناسب، پیامدهای حسی مورد انتظار و یا هر دوی این موارد رخ خواهد داد. همچنین بر اساس نظریه طرحواره حرکتی یادگیری حرکتی در اصل یادگیری قانون است نه یادگیری یک حرکت خاص. بنابراین با توسعه این قانون (گسترش نقطه ها حول خط رگرسیون) می­توان حرکتی که پارامتر آن تاکنون تجربه نشده است را انجام داد ( اشمیت  و لی۲۰۱۱ ). به بیان ساده تر GMP   می تواند با اضافه شدن پارامترهای مختلف برای اجرا در شرایط جدید ساخته شود و پارامترها به راحتی از یک اجرا به اجرای  دیگر تغییر کند. از این رو در طرحواره، مشکل ذخیره­سازی برنامه حرکتی و جدید بودن نوعی از مهارت که تا به حال تجربه نشده حل شده است چرا که یک برنامه حرکتی واحد شامل مجموعه­ای از قوانین تعمیم یافته است و برای دامنه گسترده­ای از روش­هایی که یک مهارت می­تواند اجرا شود، استفاده می­شود ( ویلیامز ادوارد ۲۰۱۱ ).

یک سری از عوامل بر این نوع تمرین اثر می­گذارند که به عقیده اشمیت و لی (۲۰۱۱) یکی از این عوامل سن یادگیرنده می­باشد. تحقیقات نشان داده است که فایده تمرین متغییر نسبت به تمرین ثابت برای کودکان قوی­تر و بیشتر است. یکی از دلایل توجیهی برای اثربخشی بیشتر تمرین متغییر در کودکان این است که افراد مسن­تر نسبت به کودکان تجربه حرکتی بیشتری دارند، بنابراین قوانینی ( طرحواره ) که کودکان در طول تمرین یاد می­گیرند، قبلا توسط بزرگسالانی که تجربه حرکتی را دارا هستند یاد گرفته شده است. بنابراین وقتی که تکلیف مورد استفاده در تحقیقات ساده باشد، این امکان وجود دارد که بزرگسالان از قبل آن را یاد گرفته باشند در حالی که کودکان ابتدا باید آن را یاد بگیرند.

در مقابل نظریه مفید بودن تمرین بطور متغییر تئوری هایی وجود دارد که عنوان می­کند تمرین زمانی مفید است که شرایط آزمون با شرایط تمرین مشابه باشد. تئوری­های ارائه شده در این زمینه از تئوری حلقه بسته آدامز [۱](۱۹۷۱) منشا گرفته و بیان می­دارد یادگیری شامل تشکیل و تقویت ردهای عصبی در قشر مغز است. این مفهوم، ردهای عصبی در ۲ قسمت جداگانه مسئول یادگیری و کنترل تمام مهارت های حرکتی ارادی هستند. اولین رد، رد حافظه نامیده می­شود. با توجه به تئوری آدامز، نقش رد حافظه­ای انتخاب و شروع عمل است. پس از شروع مسئولیت اصلی برای کنترل مداوم شروع به رد دوم قشر اختصاص داده می­شود که رد ادراکی نامیده می­شود. صحت ارزیابی رد ادراکی عمل توسط رد حافظه­ای انجام می­شود.

رد ادراکی بطور مداوم بر حرکت نظارت می­کند و بازخورد تولید شده از پاسخ حرکت درحال انجام را با مرجع اصلاح مقایسه می­کند که این مرجع اصلاح نشان دهنده کیفیت بازخورد مورد انتظار در یک پاسخ صحیح می­باشد (اشمیت و لی ۲۰۱۱). اگر بازخورد حسی منتج از عمل در حال انجام با رد ادراکی سازگار نباشد، دستورات عضلانی جدید صادر می­شوند تا بازخورد حسی را با هدف عمل مورد انتظار مرتبط نمایند. این فرایند تصحیح و اصلاح تا زمانی که سیستم به تعادل و وضعیت مورد انتظار برسد، ادامه خواهد داشت (ادوارد ۲۰۱۰). در تئوری آدامز، رد ادراکی یک ساختار واحد نیست بلکه یک سری از ردهای پیچیده تشکیل شده است که این ردها در طول تجربیات تمرینی مکرر بوجود آمده­اند. همچنان که یک فرد مهارتی را تمرین می­کند بازخورد حسی با پیامدهای مورد انتظار در هر تلاش تمرینی مقایسه می­شود. در طول دوره تمرین فرد یاد می­گیرد چه اعمال اصلاحی باعث می­شود که عمل شروع شده بوسیله رد حافظه­ای با بازخورد حسی تولید شده از نتیجه سازگار شود ( ادوارد ۲۰۱۰).سرانجام مجموعه­ای از ردهای منفرد با نتایج مورد انتظار تطابق می­یابد. هر اندازه عملکرد فرد با ثبات اجرا شود، گفته می­شود یادگیری اتفاق افتاده است.

کاربردهای نظری مدل حلقه بسته آدامز از چندین نتیجه گیری در مورد تمرین مهارت­ها حمایت می­کند. همچنین بر نقش تکرارهای تمرینی و بازخورد افزوده در تمرین تاکید می­کند. به این علت که رد حافظه­ای برای هر مهارت خاص است (و هر روش که یک مهارت می تواند اجرا شود ). این نظریه معتقد است که مهارت از طریق تلاش­های تمرینی مکرری توسعه می­یابد که این تلاش­ها تا حد ممکن مشابه با مهارت هدف باشد( ادوارد ۲۰۱۰).

نظریه آدامز حمایت قابل توجهی از فرضیه اختصاصی بودن تمرین می­کند. این نظریه معتقد است که مهارت­ها باید دقیقا تا حد ممکن مشابه روشی که باید اجرا شوند، تمرین شوند. در این میان ثوراندیک و وودورث[۲](۱۹۰۱) طبق تحقیقاتی پیشنهاد دادند که انتقال بین شرایط تمرین و شرایط اجرای واقعی زمانی اتفاق می­افتد که شباهت­های بین عناصر تمرین و اجرا در شرایط واقعی وجود داشته باشد­. در این رابطه نشان داده است که درجه بیشتری از شباهت­ها بین عناصر مختلف تمرین و تنظیمات اجرا، مقدار بیشتری را از انتقال باعث می­شود ( ادوارد ۲۰۱۱) .از طرفی دیگر، مفهوم اختصاصی بودن تمرین که اولین بار توسط فرانکلین هنری[۳] (۱۹۵۸) بیان شد، اظهار داشت که ایجاد تغییرات در روش­های اجرای یک مهارت و تغییرات در شرایط مهارت باعث تغییر ماهیت مهارت خواهد شد، به این دلیل که توانایی حرکتی برای مکانیسم حرکت ویژه و پاسخ­های محیطی ویژه هستند و هر تغییری در شرایط تمرین به مجموعه مختلفی از توانایی­های حرکتی زیربنای عملکرد منجر خواهد شد. بنابراین زمانی که مهارت به طور متفاوتی یا در محیط متفاوتی اجرا شود، باید مجموعه­ای متفاوت از توانایی حرکتی ویژه برای تطابق با شرایط جدید، برای تولید آن مهارت باید تشکیل شود. وقتی که مهارت در دو شرایط متفاوت اجرا شود باعث تضعیف انتقال و اجرا خواهد شد ( اشمیت و لی ۲۰۱۱ )، ( همچنین  آدامز ۱۹۷۱  ۱۹۸۷). در مقابل همانطور که انتظار می­رود شرایط مشابه بین اجرای واقعی و تمرین باعث انتقال مثبت شده و یادگیری را افزایش می­دهد.

[۱] Adams

[۲] Thorndike & Woodworth

[۳] Franklin Henry

[۱] Magill

[۲] Generalized motor  program

[۳] Schmidt

[۴] Edwards

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.