پیشینه تحقیق یادگیری برنامه حرکتی تعمیم یافته، سازماندهی تمرین، تغییرپذیری تمرین و تداخل زمینه ای  دارای ۴۳ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

یادگیری حرکتی    ۴
نظریههای کنترل حرکتی    ۴
وجوه جوهری(تغییرناپذیر)    ۵
پارامترهای برنامه حرکتی تعمیمیافته    ۶
یادگیری حرکتی از دیدگاه نظریه طرحواره    ۶
طرحواره یادآوری    ۷
طرحواره بازشناسی    ۸
سازماندهی تمرین    ۹
تغییرپذیری تمرین    ۱۰
تداخل زمینهای    ۱۳
فرضیه پردازش معنیدارتر و متمایزتر    ۱۴
فرضیه فراموشی و بازسازی مجدد    ۱۵
فرضیه بازداری پسگستر    ۱۶
عوامل مؤثر بر اثر تداخل زمینه‌ای    ۱۸
ویژگیهای روانشناختی کودکان عقبمانده ذهنی    ۲۴
نقص در رشد شناختی    ۲۴
محدودیتهای یادگیری    ۲۵
پیشینه تحقیق    ۲۵
تحقیقات داخل کشور    ۲۵
تحقیقات خارج کشور    ۲۶
منابع    ۳۹

منابع

اشمیت، ریچارد، ای(۱۳۷۶). یادگیری حرکتی و اجرا از اصول تا تمرین، ترجمه مهدی نمازی زاده و سید محمد کاظم واعظ موسوی، تهران؛ انتشارات سمت.

اشمیت، ریچارد، ایغ تیموتی، دی، لی(۱۳۸۷). یادگیری و کنترل حرکتی، ترجمه رسول حمایت طلب و عبدالله قاسمی، تهران؛ انتشارات علم و حرکت.

لطفی، رضا(۱۳۸۵)، اثر تداخل زمینه ای بر اجرا و یادگیری پرتاب آزاد بسکتبال، پایان نامه دکتی، دانشگاه تربیت معلم تهران.

فولادیان، جواد(۱۳۸۵). اثر آرایش تمرین بر اکتساب، یادداری و انتقال برنامه حرکتی تعمیم یافته و پارامتر، پایان نامه دکتی دانشگاه تهران

کریمیان، ناصح(۱۳۸۹). اثر آرایش تمرین فزاینده نطام دار بر یادگیری برنامه حرکتی تعمیم یافته و پارامتر

مگیل، ریپارد، ای(۱۳۸۰)، یادگیری حرکتی، مفاهیم و کاربردها، ترجمه سید محمد کاظم واعظ موسوی و معصومه شجاعی،تهران؛ انتشارات پژوهشکده تربیت بدنی

عرب عامری، الهه(۱۳۸۳)، تاثیر سطح کلامی تبحر الگوی آموزش و کلامی بر اکتساب، یادداری و انتقال یک مهارت حرکتی، پایان نامه دکتری، دانشگاه تهران.

سهرابی، مهدی(۱۳۸۳). مقایسه اثر تمرین جسمانی و تصویر سازی ذهنی تصادفی قالبی بر عملکرد و یادگیری برنامه حرکتی تعمیم یافته و پارامتر زمان، پایان نامه دکتری، دانشگاه تربیت معلم تهران.

Lee, T. D., Wulf, G., & Schmidt, R.A. (1992). Contextual interference in motor learning: Dissociated effects due to the nature of task variations. The Quarterly Journal of Experimental Psychology, 44A, 627-644.

Magill R.A. & Hall K. G. A. (1990) review of the contextual interference effects in motor skill acquisition. Human Movement science. 9، ۲۴۱- ۲۸۹٫

Gentile, A. M. (1972). A working model of skill acquisition with application to teaching. Quest, 17, 3-23.

یادگیری حرکتی

یادگیری به­طورکلی و یادگیری حرکتی به­طور ویژه، به عنوان آموختن رفتارهای ماهرانه به­صورت مختلف تعریف شده­است(اشمیت[۱] ۲۰۰۵). این تعاریف شامل چهار ویژگی مجزا هستند: ۱) یادگیری فرایند اکتساب توانایی لازم برای انجام اعمال ماهرانه است. به عبارت دیگر یادگیری یک رشته از رویدادها و تغییراتی است که در زمان تمرین رخ می­دهد و فرد را در انجام تکلیف ماهر می­کند. ۲) یادگیری نتیجه تمرین و تکرار است. ۳) با توجه به دانش فعلی ما، یادگیری مستقیماً قابل مشاهده نیست، چرا که فرایندهای منتهی به تغییر رفتار، درونی بوده و معمولاً به طور مستقیم قابل بررسی نیست، چرا که فرایندهای منتهی به تغییر رفتار، درونی بوده و معمولاً به صورت مستقیم قابل بررسی نیستند. به همین خاطر، فرایند یادگیری باید بر اساس تغییرات بوجود آمده در رفتار که قابل مشاهده است، استنباط گردد. ۴) یادگیری کسب توانای نسبتاً پایدار است که به رفتارهای ماهرانه منجر می­شود. به همین دلیل، تغییرات قابل برگشتی که ناشی از تغییرات در خلق و خو، انگیزش و حالت­های درونی(نظیر خستگی) در رفتار هستند، ارتباطی با یادگیری ندارند. ترکیب این چهار عامل، تعریف زیر را از یادگیری ارائه می­کند: یادگیری حرکتی فرایندهای همراه با تجربه است که به تغییرات نسبتاً ثابت در توانایی انجام حرکت منجر می­شود. مثلاً، یک فرد نوآموز مهارتی نظیر دوچرخه­سواری در اولین تلاش­های خود برای سوار شدن بر دوچرخه در یک مرحله قدم به قدم ناشیانه به پیش می رود. به مرور که تمرین می­کند شکل زمان­بندی و هماهنگی بهبود می­یابد. بعلاوه، دائمی یا نسبی بودن تغییرات در رفتار یا اجرا اهمیت دارد. به عبارت دیگر، مجری یا فراگیر بایستی توانایی نسبی به نمایش در آوردن مهارت را مرتباً حتی پس از گذشت یک دوره بدون تمرین دارا باشد(اشمیت[۲] ۱۹۸۷-۱۹۸۸).

نظریه­ های کنترل حرکتی

محققین نظریه­های کنترل حرکتی را از این جهت طبقه­بندی می­کنند که دستگاه عصبی چگونه حرکت هماهنگ را از لحاظ اهمیت نسبی که به اطلاعات فراهم شده توسط اجزای مرکزی دستگاه کنترل و محیط می­دهد، کنترل می­کند. نظریه­هایی که برای دستگاه عصبی مرکزی در فرایند کنترل اهمیت قائلند، عموماً دارای روش بازنمای حافظه هستند؛ به عنوان مثال، یک برنامه حرکتی، پایه­ای برای سازماندهی، آغاز و انجام اعمال موردنظر را فراهم می­کند. در مقابل نظریه­های دیگر به اطلاعاتی که به وسیله محیط مشخص شده و تعامل پویای این اطلاعات با بدن، اندام­ها و دستگاه عصبی اهمیت بیشتری می­دهند. برنامه حرکتی در قلب نظریه­هایی قرار دارد که بر مبنای کنترل مرکزی جهت گرفته­اند. برنامه حرکتی، یعنی ساختاری که در حافظه قرار دارد و حرکات هماهنگ را کنترل می­کند. دیدگاه­های نظری مختلف، میزان متفاوتی کنترل را به برنامه حرکتی نسبت می­دهد.

اشمیت عنوان کرد مشکل جدی نظریه­های قبلی این است که برنامه حرکتی را به حرکت خاص یا زنجیره­ای از حرکات محدود کرده­اند. اشمیت برای رفع این محدودیت، فرضیه”برنامه حرکتی تعمیم­یافته” را به عنوان ساز و کاری که قادر به توجیه ویژگی­های قابل تغییر و انعطاف­پذیر هماهنگی حرکت است، ارائه می­کند. ایده برنامه حرکتی تعمیم­یافته عنوان می­کند که دسته خاصی از اعمال در حافظه نگهداری می­شود، باید پارامترهای معینی به آن اضافه گردد تا مشخص کند که این برنامه در یک شرایط خاص اجرا گردد. از آنجایی که پرونده برنامه، یعنی حرکت اندام می­تواند تا حدودی بر اساس پارامتر انتخاب شده تغییر کند، به آن برنامه حرکتی تعمیم­یافته می­گویند. شاید بهترین مثال در خصوص برنامه حرکتی تعمیم­یافته در مورد علوم کامپیوتری باشد، بسیاری از برنامه­های متفاوت کامپیوتری از شیوه آماری مشابه با برنامه حرکتی استفاده می­کنند. بدون شک، این نظریه به بهترین شکل، تفکر کنونی درباره برنامه حرکتی را توصیف می­کند(اشمیت[۳] ۱۹۸۷-۱۹۸۸).

وجوه جوهری(تغییرناپذیر)

به نظر می­رسد که برنامه حرکتی مسئول ایجاد الگوی عمل باشد که این برنامه هم از نظر فضایی و هم از نظر زمانی کنترل می­گردد. اگر الگوی عمل را به دقت بررسی کنیم، که جنبه­های مختلفی از آن به راحتی تغییر نموده است. در حالی­که جنبه­های دیگری از آن، از یک حرکت به حرکت دیگر کاملا بدون تغییر باقی می­ماند. البته همیشه کاملا مشخص نیست کدام جنبه­ها تغییرپذیر و کدام تغییرناپذیر هستند، اما بررسی حرکت از طریق معین و یا  بوسیله مفاهیم نظری معین، این وجوه را آشکار می­سازد(اشمیت، ۱۹۸۵).

تجزیه و تحلیل­های دقیق نشان می­دهد که برخی از جنبه­های موجود در حافظه اجرا کننده­ها با هم مشابه هستند. هر چند که بسیاری از خصوصیات ممکن است جزء ویژگی­های تغییرناپذیر برنامه حرکتی تعمیم­یافته باشند، ولی عموماً سه ویژگی را بیشتر پیشنهاد کرده­اند. این سه ویژگی عبارتند از: زمانبندی نسبی(که مشابه ریتم است) اجزای مهارت، نیروی نسبی مورد استفاده در اجرای مهارت و ترتیب اجزا(رایت[۴] ۱۹۹۰).

 پارامترهای برنامه حرکتی تعمیم­ یافته

نظریه­پردازان برنامه حرکتی در این مورد بحث می­کنند که تعداد محدودی پارامتر وجود دارد که می­توانند در برنامه حرکتی نقش داشته باشند. برخی از این پارامترها که شواهد قوی­تری در مورد آنها موجود است، عبارت­اند از: پارامتر نیروی کلی پارامتر انتخاب عضله. اجراکننده به سادگی می­توانند این ویژگی­ها را از یک موقعیت به موقعیت دیگر اجرا تغییر داده، بلافاصله آنها را با نیازهای ویژه هر موقعیت تطبیق دهند؛ به عنوان مثال، یک فرد می­تواند بدون تغییر ویژگی­های تغییرناپذیر برنامه حرکتی، توالی حرکت را تند کرده و نیروی کلی را افزایش دهد. ایده کلی در مورد پارامتر زمان کلی این است که برنامه حرکتی محتوای زمانبندی نسبی و اطلاعات مربوط به توالی منظم است، می­تواند به آهستگی یا به سرعت وابسته به پارامتر زمان کل، اجرا گردد (اشمیت[۵] ۲۰۰۵).

یادگیری حرکتی از دیدگاه نظریه طرحواره

مفهوم طرحواره یکی از مفاهیم قدیمی در روان­شناسی است که توسط هد[۶] در سال ۱۹۲۶ مطرح گردید، و بعدها توسط بارلت[۷] به شهرت رسید. طبق نظر این محققان، طرحواره یک بازنمای خلاصه شده است که تحت عنوان یک قانون، مفهوم یا حکم کلی شناخته شده می­شود. این طرحواره پاسخ حرکتی، ویژگی­های یک موقعیت خاص را برای عملی که توسط برنامه حرکتی تعمیم­ یافته کنترل می­شود، فراهم می­کند (بارلت، ۱۹۳۲).

اشمیت سعی نمود تا با استفاده از یک ایده اصلی طرحواره(قانون)، نظریه خود را در مورد چگونگی یادگیری مهارت­های حرکتی ارائه دهد. برنامه حرکتی تعمیم­یافته(GMP) نیز در قلب دیدگاه طرحواره جای گرفته است. برنامه حرکتی تعمیم­یافته عنوان می­کند که ویژگی­های تغییر ناپذیر(وجوه جوهری) از قبیل زمانبندی نسبی، به همراه پارامترها می­توانند برنامه حرکتی را طبق هر شرایط ویژه­ای اجرا نمایند. پس از این­که برنامه حرکتی انتخاب شد و حرکت از طریق اضافه کردن پارامترها به برنامه ایجاد گردید، چهار نوع اطلاعات از عبارت از: ۱) اطلاعاتی در مورد شرایط اولیه(وضعیت بدنی، وزن شی و غیره) که قبل از انجام عمل در دسترس هستند؛۲) پارامترهایی که به برنامه اضافه می­شوند؛ ۳) بازخورد اضافه ناشی از نتیجه حرکت و ۴) پیامدهای حسی حرکت(چگونگی احساس حرکت، اطلاعات بینایی و شنوایی حاصل ازآن) این منبع اطلاعاتی تنها تا زمانی در حافظه کوتاه­مدت باقی می­مانند که اجرا کننده بتواند دو طرحواره را ایجاده کند. این انتزاعی در مورد چگونگی ارتباط منابع اطلاعاتی، طرحواره یادآوری و بازشناسی نام دارند(اشمیت[۸] ۲۰۰۵).

طرحواره یادآوری

اولین رابطه بین اطلاعات، طرحواره یادآوری نام دارد. زیرا در ارتباط با تولید حرکت است. طرحواره یادآوری که مسئول اضافه نمودن دستور ویژگی­های خاص پاسخ به برنامه حرکتی، آغاز و اجرای یک عمل هدفمند می­باشد.

افراد چگونه از طرحواره یادآوری استفاده می­کنند؟ در یک کوشش که توسط برنامه حرکتی ایجاد می­شود، فرد پیامد مطلوب حرکت را در نظر می­گیرد. پس از آن، با استفاده از رابطه ایجاد شده بوسیله تجارب گذشته و قانون ناشی از آن، پارامتر انتخاب می­گردد که توسط آن فرد تا حد امکان به پیامد حرکت مطلوب خود نزدیک می­گردد. سپس این پارامتر به برنامه حرکتی اضافه می­گردد تا عمل مورد ایجاد گردد (اشمیت ۱۹۷۵).

[۱] . Schmidt

[۲] . Schmidt

[۳] . Schmidt

[۴].Wright

[۵] . Schmidt

[۶] . hed

[۷] . barlet

[۸] . Schmidt

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.