پیشینه تحقیق کارایی در کشاورزی و رهیافت های محاسبه کارآیی و جایگاه صنایع کنسانتره و نقش آن در کاهش ضایعات کشاورزی دارای ۳۱  صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

۱-۱- مقدمه    ۳
۱-۲- اهمیت کارایی در کشاورزی    ۵
۱-۳- فرق آبمیوه با کنسانتره میوه    ۸
۱-۴- فرآیند تولید کنسانتره میوه    ۸
۱-۵- جایگاه صنایع تبدیلی و نقش آن در کاهش ضایعات کشاورزی استان آذربایجان غربی    ۱۵
۱-۶- کارایی: تعریف و روش های محاسبه    ۱۷
۱-۷- رهیافت های محاسبه کارآیی    ۱۹
۱-۸- پیشینه تحقیق    ۲۱
۱-۸-۱- مطالعات خارجی    ۲۱
۱-۸-۲- مطالعات داخلی    ۲۵
۱-۹- منابع:    ۲۸

منابع:

ابریشمی، ح. و نیاکان، ل. (۱۳۸۹). اندازه گیری کارایی فنی نیروگاه های حرارتی کشور به روش تحلیل مرزی تصادفی (SFA) و مقایسه ی تلفیقی با کشورهای منتخب در حال توسعه، فصلنامه مطالعات اقتصاد انرژی. ۷(۲۶):۱۷۶-۱۵۳٫

حسن­پور، ب. (۱۳۷۶). بررسی اقتصادی تولید و ارزیابی انجیر در استان فارس. پایان­نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه شیراز. ۱۱۵ صفحه.

ایریلوزاده، ر . و صالح، ا . (۱۳۸۶). ارزیابی اقتصادی طرح های دامپروری صنعتی مطالعه ی موردی: گاوداری شیری. مجموعه خلاصه مقالات ششمین کنفرانس اقتصاد کشاورزی. ۸ تا ۹ آبان ماه ۱۳۸۶٫ مشهد – ایران.

ابطحی، س. و کاظمی، ب. (۱۳۸۷). بهره­وری. انتشارات مؤسسه مطالعات پژوهش­های بازرگانی. ۲۱۸ صفحه.

امام مبیدی، ا. (۱۳۸۴). اصول اندازه گیری کارایی و بهره وری (علمی و کاربردی). ویرایش دوم، موسسه مطالعات و پژوهش های بازرگانی۲۹۰ صفحه.

امامی میبدی، ع. (۱۳۷۹). اصول اندازه‌گیری کارایی و بهره‌وری (علمی و کاربردی)، چاپ اول، تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهشهای بازرگانی.

فریادرس، و.، چیذری، ا. و مرادی، ا. (۱۳۸۱). اندازه­گیری و مقایسه کارایی پنبه­کاران ایران. فصلنامه اقتصاد کشاورزی و توسعه. ۱۰(۴۰): ۸۹-۱۰۲٫

شفیعی، ل.، جواهری، م .ع. و پورجوپاری، ز. (۱۳۸۵). تعیین کارایی فنی، تفهیمی و اقتصادی چغندر کاران شهرستان بردسیر. چغندر قند. ۲۲(۲):۱۰۹-۱۲۱٫

صبوحی و مجدد،ع. (۱۳۸۸). بررسی کارایی پنبه کاران استان خراسان با استفاده از رهیافت پارامتریک، مرجله تحقیقات و توسعه کشاورزی ایران. ۲:۲۷-۳۵٫

طاهری، ش. (۱۳۷۸). بهره­وری و تجزیه و تحلیل آن در سازمان­ها (مدیریت بهره­وری فراگیر). چاپ اول. انتشارات استان تهران.

مهرابی بشرآبادی، ح . و پاکروان، م . ر .(۱۳۸۸). محاسبه انواع کارایی و بازده به مقیاس تولید کنندگان آفتابگردان شهرستان خوی. نشریه اقتصاد و توسعه کشاورزی (علوم و صنایع کشاورزی). ۲۳(۲):۹۶-۱۰۳٫

۱-۱- مقدمه

بی تردید انسان در تمامی دوران زندگی خود همواره با مشکلی بنام محدودیت و کمیابی و مواجه بوده است. این محدودیت و کمیابی در تمامی زمینه ها از جمله عوامل تولید و به تبع آن کالاها و خدمات کاملا محسوس است. از این رو بشر برای زندگی چاره ای جز استفاده هر چه بهتر از امکانات موجود جهت دسترسی به تولید بیشتر و با کیفیت بالاتر ندارد. در دنیای ما آنچه که به روشنی پاسخگوی این نیاز می باشد، مفهوم بالقوه کارایی و بهره وری است. (ابریشمی و نیاکان، ۱۳۸۹).

در جهان کنونی میزان تقاضای کالا نسبت به عرضه آن، به دلایلی همچون افزایش جمعیت، افزایش سطح توقعات و انتظارات مردم جامعه و غیره به طور فزاینده­ای رو به افزایش است، این در حالی است که عدم تعادل در تولید و مصرف غذا در جهان و خصوصاً در کشورهای جهان سوم مسئله بسیار مهمی است که خطر وابستگی را هر چه بیشتر تشدید می­نماید، به عبارتی استقلال سیاسی و اقتصادی این کشورها را تهدید می­کند. چرا که استقلال در گرو قدرت تولید مواد غذایی می­باشد. در این راستا حتی کشورهایی که به منابع طبیعی و انرژی خود متکی هستند نیز در تلاقی فرآیند افزایش جمعیت از یک سو، کاهش تولید و افزایش روز افزون قیمت­ها از سوی دیگر، امکانات خرید و تأمین غذای مورد نیاز را به تدریج از دست خواهند داد، مگر آنکه خود تولیدکننده مواد غذایی خویش بوده و از پتانسیل­های بالقوه به خوبی استفاده نمایند (رمضانی، ۱۳۸۸).

بررسی تاریخ و روند رشد کشورهای توسعه یافته و مقایسه آن با کشورهای در حال توسعه نشان می دهد که وجه تمایز و نقطه قوت این کشورها، استفاده بهینه از فرصت ها و امکاناتی است که در اختیار داشته اند. این مقایسه نشان می دهد که بررسی های مرتبط با بهره­وری و کارآیی در جهت تحلیل وضعیت کنونی اقتصادی و صنعتی کشورهای مختلف و ارائه راه کارهای مؤثر در جهت رفع عقب­ماندگی، تا چه حد حائز اهمیت است. بیشتر کشورهایی که در سال اخیر رشد اقتصادی چشم­گیری داشته­اند، این رشد را عمدتا” از طریق افزایش کارآیی و بهره وری عوامل تولید به دست آورده­اند، به طوری که سهم سرمایه­گذاری جدید در این رشد در مقایسه با نقش افزایش کارآیی و بهره­وری اندک بوده است (ابریشمی و نیاکان، ۱۳۸۹).

امروزه یکی از مهمترین روش­های توسعه اشتغال و افزایش درآمد در مناطق روستایی، ایجاد و توسعه صنایع تبدیلی و تکمیلی در بخش کشاورزی است. این فرآیندها می­توانند دربرگیرنده تغییرات فیزیکی، شیمیایی، نگهداری، بسته­بندی و توزیع تولیدات کشاورزی باشد (وزارت جهاد کشاورزی، ۱۳۸۴).

صنعتی شدن کشاورزی و توسعه صنایع تبدیلی و تکمیلی بخش کشاورزی دارای ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر هستند و در تعامل با یکدیگر می­توانند مجموعه­ای از صنایع را برای دست­یابی به توسعه پایدار مناطق روستایی، معرفی کنند (UNIDO,2003).

بخش کشاورزی یکی از اساسی ترین پایه های استقلال هر کشور به شمار می رود و نقش مهمی در توسعه اقتصادی کشورها دارد. این نقش از نظر تأمین موادغذایی، ایجاد اشتغال، تأمین  ارز درخور ملاحظه است و از این رو خودکفایی در زمینه محصولات کشاورزی همواره موردتوجه مدیران و برنامه ریزان بوده است. افزایش تولید محصولات کشاورزی می تواند از طریق افزایش کاربرد عوامل تولید (تا انتهای ناحیه دوم تولید)، تغییرات عمده تکنولوژی و یا بهبود کارآیی بهره بردارن صورت گیرد. افزایش کاربرد عوامل تولید و تغییرات عمده تکنولوژی با محدودیت هایی روبروست، از این رو در شرایط کنونی بهترین و عملی ترین راه افزایش تولید محصولات کشاورزی، بهبود کارآیی و بدست آوردن محصول بیشتر از مجموعه ثابتی از عوامل تولید است. (شفیعی و همکاران، ۱۳۸۵).

در این مقاله ابتدا به کارایی در کشاورزی پرداخته می­شود. سپس تاریخچه­ای از واحدهای کنسانتره مسائل اقتصادی مربوط به این فعالیت ارائه شده و نهایتا” آمار تولید و مصرف این محصول مورد بررسی قرار می­گیرد. در ادامه به منظور تقویت پایه­های نظری پژوهش و نیز فراگیری از مجموعه مطالعات پیشین به طور اجمالی به مرور مطالعات و ادبیات در دسترس با توجه به موضوع تحت مطالعه و در نهایت به پایه­های نظری مبحث کارایی پرداخته می­شود.

۱-۲- اهمیت کارایی در کشاورزی

خودکفایی در زمینه محصولات کشاورزی همواره مورد توجه مدیران و برنامه­ریزان بوده و یکی از اساسی­ترین پایه­های استقلال هر کشور به شمار می­رود. این نقش عمده­ای در توسعه اقتصادی کشور دارد. این نقش از نظر تأمین موادغذایی، ایجاد اشتغال، تأمین ارز، روابط آن با سایر بخش ها و سهمی که در تولید ناخالص ملی دارد در خور ملاحظه است (شفیعی و همکاران، ۱۳۸۵). افزایش تولید محصولات کشاورزی ممکن است از طریق افزایش کاربرد عوامل تولید، تغییرات عمده تکنولوژی و یا بهبود کارایی بهره برداری صورت گیرد. افزایش کاربرد عوامل تولید و تغییرات عمده تکنولوژی با محدودیت­هایی روبروست از این رو، در شرایط کنونی بهترین و عملی­ترین راه افزایش تولید محصولات کشاورزی، بهبود کارایی و به دست آوردن محصول بیشتر از مجموعه ثابتی از عوامل تولید است. امروزه یکی از مشکلات کشور، ضعف بسیاری از مدیران و برنامه­ریزان اقتصادی واحدهای تولیدی در بخش خصوصی است. از این رو توجه به عنصر مدیریت در جهت بهبود کارایی و افزایش تولید از اهمیت ویژه­ای برخوردار است (شفیعی و همکاران، ۱۳۸۵).

از طرفی نیز، تحلیل عملکرد یک بنگاه اقتصادی به منظور بهبود آن یقینا” برای هر مدیری به عنوان یک هدف محسوب می­گردد. به بیان ساده بهبود عملکرد را می­توان مترادف با افزایش سودآوری بنگاه عنوان نمود. برای این منظور مفاهیم اقتصاد تولید همانند تولید، کارآیی و بهره وری به کار گرفته می­شود. تلاش در جهت ارتقای این شاخص­ها در واحدها معمولا” به عنوان یک هدف در جهت افزایش عملکرد واحد است (عابدی و همکاران، ۱۳۹۰) به طور کلی طرح­ها یا فعالیت­های تولیدی را از جنبه­ها و ابعاد گوناگون می­توان مورد ارزیابی قرار داد. این ارزیابی­ها می تواند در زمینه­هایی نظیر بررسی در ابعاد مالی، اقتصادی، اجتماعی، فنی و اثرات زیست محیطی صورت پذیرد. ارزیابی و تحلیل مالی و اقتصادی طرح­های کشاورزی یکی از معمول­ترین و مهم­ترین شیوه­های تعیین وضعیت سودآوری و کارایی اقتصادی این نوع طرح­ها است که در کشورهای در حال توسعه، اهمیت زیادی یافته است. (ایریلوزاده و صالح، ۱۳۸۶). چرا که این کشورها به دنبال افزایش بهره­وری، درآمد و توسعه اقتصادی و اجتماعی هستند. افزایش درآمد به علت کمیابی منابع و عوامل تولید دارای محدودیت می­باشد. در نتیجه بهترین راه ممکن برای ارتقاء درآمد و سوددهی بیشتر، افزایش کارایی است زیرا که امکان افزایش بهره­وری با بهبود کارایی بدون افزودن منابع اساسی و یا گسترش تکنولوژی جدید وجود دارد. بنابراین تخمین کارایی و نمایاندن ظرفیت­های بالقوه و شناسایی واحدهای کارا می­تواند سیاست­های تعدیل اقتصادی را در مسیر بهتری قرار دهد (رضازاده بائی ، ۱۳۷۸).

صنایع کنسانتره بخش مهمی از فرآیند تولید در بخش کشاورزی است که به کمک تکنولوژی، مازاد تولید را به ارزش افزوده تبدیل کرده و افزایش درآمد کشاورزان را در پی دارد. توسعه این صنایع با توجه به استفاده از امکانات و قابلیت­های موجود در روستاها، نقش مؤثری در توسعه­ی روستایی ایفا می­کند.

افزایش کارآیی را می­توان به عنوان یک مکمل مناسب و بادوام برای مجموعهﻯ سیاست­هایی که تولیدات داخلی را تشویق و حفاظت و هم چنین استفادهﻯ بهینه از منابع را ترویج می­کند در نظر گرفت. کارآیی عامل بسیار مهمی در رشد بهره­وری منابع تولید به ویژه در اقتصاد کشاورزی کشورهای در حال توسعه مانند ایران است. این کشورها از یک طرف با فرصت­های محدود برای توسعه و پذیرش فن­آوری­های جدیدتر مواجه­اند و از سوی دیگر از فن­آوری­های موجود نیز به طور کارا استفاده نمی­کنند. بنابراین هر مطالعه در زمینهﻯ کارایی کشاورزان در تولید محصولات کشاورزی و کوشش در جهت بهبود کارایی آن­ها، بهره­وری عوامل تولید در کشاورزی را افزایش خواهد داد. با تجزیه و تحلیل کارآیی، از یک سو درجهﻯ موفقیت بهره­برداران در استفادهﻯ بهینه از منابع مشخص می­شود و از سوی دیگر امکان افزایش تولید محصولات با استفاده از مجموعهﻯ مشخصی از منابع و عوامل تولید مورد بررسی قرار می­گیرد (حسن پور، ۱۳۷۶ ).

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.