پیشینه تحقیق صنعت جهانگردی و گردشگری حلال دارای ۷۰ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.
فهرست مطالب
مقدمه ۲
۲-۱ گردشگری ۲
۲-۲ نقش گردشگری در کشورهای اسلامی ۳
۲-۳ آمار گردشگری مسلمانان در سطح جهان ۱۲
۲-۴ بخش عرضه در صنعت گردشگری ۱۴
۲-۵ مفهوم حلال ۱۶
۲-۶ گردشگری حلال ۱۷
۲-۶-۱ گردشگری حلال در ایران ۱۹
۲-۷ مفهوم حلال در صنعت مهمان‌نوازی ۲۰
۲-۷-۱ استفتائات مراجع تقلید در مورد اقامتگاه‌ها ۲۶
۲-۷-۱-۱ استفتائات مقام معظم رهبری در مورد اقامتگاه‌ها ۲۶
۲-۸ مفهوم حلال در صنعت حمل و نقل ۲۶
۲-۸-۱ استفتائات مراجع تقلید در مورد حمل و نقل عمومی ۲۷
۲-۸-۱-۱ استفتائات مقام معظم رهبری در مورد حمل و نقل عمومی ۲۸
۲-۸-۱-۲ استفتائات آیت‌الله سیستانی در مورد حمل و نقل عمومی ۲۸
۲-۹ مفهوم حلال در صنعت غذا و نوشابه ۲۹
۲-۹-۱ قانون حلال در کشورهای مختلف ۳۲
۲-۹-۲ استاندارد های حلال و صدور مجوز ۳۳
۲-۹-۲-۱ استانداردهای حلال ۳۴
۲-۹-۲-۲ مجوز حلال ۳۶
۲-۹-۲-۳ بررسی و تأیید ۳۷
۲-۹-۳ استفتائات مراجع تقلید در مورد غذا و نوشیدنی حلال ۳۷
۲-۹-۳-۱ استفتائات آیت الله مکارم شیرازی در مورد غذا و نوشیدنی حلال ۳۷
۲-۱۰-۱ رقص ۳۹
۲-۱۰-۱-۱ استفتائات مقام معظم رهبری در مورد رقص ۳۹
۲-۱۰-۱-۲ استفتائات آیت الله سید علی حسینی سیستانی در مورد رقص ۴۱
۲-۱۰-۱-۳ استفتائات آیت‌الله مکارم شیرازی در مورد رقص ۴۲
۲-۱۰-۲ قمار ۴۴
۲-۱۰-۲-۱ استفتائات مقام معظم رهبری در مورد قمار ۴۴
۲-۱۰-۲-۲ استفتائات آیت الله سید علی حسینی سیستانی در مورد قمار ۴۵
۲-۱۰-۲-۳ استفتائات آیت الله مکارم شیرازی در مورد قمار ۴۶
۲-۱۰-۳ ورزش ۴۸
۲-۱۰-۳-۱ استفتائات آیت الله سیستانی در مورد ورزش ۴۸
۲-۱۰-۴-موسیقی ۴۹
۲-۱۰-۴-۱ استفتائات مقام معظم رهبری در مورد موسیقی ۴۹
۲-۱۰-۵ مسابقات ۵۴
۲-۱۰-۵-۱ استفتائات آیت الله سیستانی در مورد مسابقات ۵۴
۲-۱۱ کشورهای موفق در توسعه گردشگری حلال ۵۵
۲-۱۱-۱ مالزی ۵۵
۲-۱۱-۲ ترکیه ۵۷
۲-۱۱-۲-۱ تسهیلات اقامتی ترکیه ۵۸
۲-۱۱-۲-۲ تسهیلات کنار دریای ترکیه ۵۹
۲-۱۱-۲-۳ تسهیلات چشمه‌های آب معدنی ترکیه ۵۹
۲-۱۱-۳ امارات متحده عربی ۵۹
۲-۱۱-۴ سنگاپور ۶۱
۲-۱۱-۵ عربستان سعودی ۶۱
۲-۱۲ پیشینه تحقیق ۶۲
منابع و مآخذ فارسی ۶۴
منابع و مآخذ لاتین ۶۴
سایت‌های مورد استفاده ۶۶
پایان‌نامه‌های مورد استفاده ۶۶
منابع
کاظمی، مهدی. (۱۳۸۶). مدیریت گردشگری. سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه ها (سمت)، تهران، ۲۶۹ صفحه.
رضوانی، محمدرضا. (۱۳۸۷). توسعه گردشگری روستایی. مؤسسه انتشارات دانشگاه تهران. تهران، ۴٫
سازمان کنفرانس اسلامی. (۱۳۷۳). مباحث کشورها و سازمان های بین المللی. دفتر مطالعات امور خارجه، تهران.
سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور. (۱۳۸۹). متن کامل لایحه برنامه پنجم توسعه. مجموعه اسناد ملی توسعه در برنامه پنجم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی.
مؤسسه دائره المعارف الفقه الاسلامی. (۱۳۸۷). فرهنگ فقه فارسی، مؤسسه دائره المعارف الفقه الاسلامی، جلد۳، ۳۶۶٫
Duman, T. (2011). Value of Islamic Offering: Perspectives from the Turkish Experience. World Islamic Forum, Kuala Lumpur, Malaysia, 2-15.
Laderlah, Rahman, S, Awang, Kh, Che Man, Y. (2011). A Study on Islamic Tourism: A Malaysian Expeience, 2nd International Conference on Humanities, Historical and Social Sciences, vol.17, 186-187.
Razalli, M.R. Abdullah, S. and Hassan, M. (2011), Developing a Model for Islamic Hotels: Evaluating Opportunities and Challenges, Universiti Utara Malaysia, 91-95.
Stephenson, M., K.A. Russell, and D. Edgar, (2010). Islamic hospitality in the UAE: indigenization of products and human capital, Journal of Islamic Marketing, Vol. 1 No. 1, 9-24.
Mohamed Nasir, k. Pereira, A. (2008), Defensive dining: notes on the public dining experiences in Singapore, Cont Islam, 61-73.
Hazbun, W. (2008), Beaches, Ruins, Resorts: The Politics of Tourism in the Arab World, University of Minnesota Press, London
مقدمه
گردشگری حلال مفهومی نسبتاَ نوپاست و تاکنون تحقیقات فراوانی در مورد این نوع از گردشگری صورت نگرفته است. از این‌رو دستیابی به اطلاعات مورد نظر در تمام بخش‌های عرضه‌ی گردشگری کار دشواری است. اما سعی شده است تا حدممکن از تمام منابع اطلاعاتی جهت دستیابی به نتایج پژوهش‌های دیگران در این زمینه استفاده شود. در فصل پیش رو ابتدا به بررسی مفهوم گردشگری و نقش آن در کشورهای اسلامی پرداخته می‌شود. پس از بررسی آمار گردشگری مسلمانان در سطح جهان و تعریف گردشگری حلال و بیان نکاتی در مورد گردشگری ایران، به بررسی جداگانه‌ی گردشگری حلال در هر یک از بخش‌های عرضه‌ی گردشگری پرداخته می‌شود. در ادامه با معرفی کشورهای موفق در زمینه‌ی گردشگری حلال در مورد اقدامات صورت گرفته در این کشورها در راستای توسعه‌ی این نوع از گردشگری توضیحاتی آورده می‌شود. در نهایت پس از آوردن پیشینه‌ی تحقیق مدل توصیفی حاصل از مطالعه پژوهش‌های دیگران آورده می‌شود.
۲-۱ گردشگری
گردشگری دارای ماهیتی پیچیده است و ارائه‌ی یک تعریف کوتاه و مختصر از آن آسان نیست (دومن[۱]،۳:۲۰۱۱). ده‌ها تعریف از گردشگری ارائه شده است که برخی از آن‌ها به شرح زیر است:
اولین نوشته‌ها راجع به گردشگری در دایره‌المعارف گردشگری و مسافرت، بر ابعاد تاریخی این پدیده تمرکز داشته‌اند. با گذشت زمان، معانی رایج و حرفه‌ای گردشگری تغییر یافته است. در حالی که تعاریف اولیه عمدتاَ بر گردشگری به عنوان یک مولد اقتصادی توجه داشتند، معانی اخیر مفهومی کاملاَ وسیع‌تر را پوشش می‌دهند. دیدگاه‌های جدید احتمالاَ ناشی از افزایش دانش بشر درباره‌ی ابعاد گردشگری است؛ چون امروزه ثابت شده که گردشگری واقعاَ پدیده‌ای چندوجهی و بسیار پیچیده است (کاظمی، ۱۳۸۶: ۱۵).
از نظر وارور[۲] (۲۰۰۰: ۳) گردشگری، مجموعه‌ی پدیده‌ها و ارتباطات ناشی از کنش متقابل میان گردشگران، سرمایه، دولت‌ها و جوامع میزبان، دانشگاه‌ها و سازمان‌های غیردولتی، در فرایند جذب، حمل‌و‌نقل، پذیرایی و کنترل گردشگران و دیگر بازدیدکنندگان است (داس ویل[۳]،۱۹۹۷: ۱۹).
بر طبق تعریف سازمان جهانی گردشگری، گردشگری دربرگیرنده فعالیت افرادی است که به مکانی به دور از محل زندگی خود برای مدت کمتر از یک سال به منظور تفریح، تجارت و اهداف دیگر سفر می‌کنند. بنابراین گردشگری شامل حرکت کوتاه‌مدت افراد به مقاصدی خارج از محیط معمول زندگی و فعالیت‌های خود می‌شود. گردشگری از لحاظ ماهیت به سه نوع فعالیت تقسیم می‌گردد: سفر دور از خانه به مدت ۲۴ ساعت، سفرهای تفریحی برای گذراندن اوقات فراغت و تعطیلات و مسافرت برای کسب‌وکار (همان،۱۹).
این تعریف، به بعد تقاضای گردشگری توجه و تأکید دارد. تعاریف ارائه شده از گردشگری معمولاَ هر دو بعد عرضه و تقاضای گردشگری را مد‌نظر قرار می‌دهد. تعاریفی که متوجه بعد عرضه گردشگری هستند، بر محصولات و خدمات ارائه شده به گردشگران متمرکز هستند. در حالی که تعریف‌های مربوط به بعد تقاضای گردشگری بر رفتار گردشگران و آن‌چه آنان نیاز دارند و جستجو می‌کنند، تمرکز می‌کنند (همان،۱۹).
به گردشگری باید از دیده تعاملی بین عرضه و تقاضا نگریست؛ طراحی و توسعه‌ی یک محصول، به منظور مرتفع ساختن یک نیاز است. همین تعامل است که آثار اقتصادی، زیست محیطی، اجتماعی، فرهنگی و دیگر آثار را تعریف می‌کند (همان، ۱۹).
راه‌های بسیاری برای برای بررسی فعالیت گردشگری وجود دارد. یک راه این است که گردشگری را به سه مرحله تقسیم کنیم (همان، ۱۹):
آن‌چه پیش از ترک خانه روی می‌دهد (مطالعه مواد تبلیغاتی یعنی آگهی‌ها و …، انتخاب مقصد، خرید و …).
آن‌چه در راه رفتن به مقصد معین شده و برگشت از آن‌جا روی می‌دهد (مسافرت، عزیمت، ورود).
آن‌چه که در مقصد برای مسافر اتفاق می‌افتد (خاطرات و رضایتمندی‌ها، نارضایتی‌ها و دلخوری‌ها).
۲-۲ نقش گردشگری در کشورهای اسلامی
تقریباَ یک و نیم میلیارد نفر از جمعیت جهان مسلمان هستند که باعث شده‌اند این دین، یکی از بزرگترین ادیان جهان باشد. اکثر مسلمانان در ۵۷ کشور اسلامی که عضو سازمان کنفرانس اسلامی (OIC) هستند، زندگی می‌کنند. این کشورها عمدتاَ در خاورمیانه (محل ظهور اسلام) که از آن‌جا اسلام به آفریقا و آسیای جنوب و جنوب شرقی انتشار یافت، واقع شده‌اند. برخی از کشورهای شوروی سابق و آسیای مرکزی اسلامی هستند و جمعیت قابل ملاحظه‌ای از مسلمانان در سایر کشورهای جهان نیز وجود دارد. زندگی یک مسلمان متأثر از کتاب مقدس قرآن و سنت یا حدیث (که شامل سخنان و اعمال حضرت محمد است که از یاران و نزدیکان او نقل شده) است (زمانی فراهانی و هندرسون[۴]، ۲۰۱۰: ۷۹).
آیاتی از قرآن که در ارتباط با سفر با اهداف بهبود فیزیکی، اجتماعی، و معنوی در قرآن وجود دارد، عبارتند از: آل عمران (۱۳۷)، الانعام (۱۱)، النحل (۳۶)، النمل (۶۹)، العنکبوت (۲۰)، الروم (۴۲/۹)، صبا (۱۸)، یوسف (۱۰۹)، الحج (۴۶)، فاطر (۴۴)، غفار (۸۲/۲۱)، محمد (۱۰)، یونس (۲۲)، و الملک (۱۵). تعالیم این آیات حاکی از آن است که از طریق سفر و مشاهده‌ی زیبایی جهان و قدرت خالق، اطاعت‌پذیری بنده نسبت به خدا افزایش می‌یابد. سفر باعث بهبود سلامتی، کاهش استرس و اطاعت‌پذیری بیشتر انسان به خدا می‌شود. سفر باعث کسب تجربه و دانش می‌شود و محکی است برای صبر و اراده‌ی انسان. مسلمانان همچنین هنگامی که در خانه‌ی خود هستند وظیفه دارند که نسبت به مهمانان و گردشگران از خود مهمان‌نواز باشند. لازم به ذکر است که مذهب از دیدگاه اسلام موضوعی شخصی است و نباید در آن هیچ‌گونه اجبار و اکراهی باشد. اسلام سفر را با ویژگی‌های خاصی مهم می‌داند و این امر در طول تاریخ نیز بر کسی پوشیده نبوده است. «هیرجا[۵]» سفر و حج (یکی از ۵ اصل اسلام) را در ارتباط باهم می‌داند ، چرا که مسلمانان باید برای حج، حداقل یک بار در طول زندگی‌شان در صورت داشتن صلاحیت (عدم حرج) به مکه سفر کنند. «زیارا[۶]» سفر را برای تماشای مکان‌های مقدس می‌داند و «ریهلا[۷]» سفر را برای کسب علم و دانش یا تجارت و بازرگانی می‌داند. در اسلام بر روی سفرهای هدفدار، به عنوان یکی از مؤلفه‌های سفرهای معنوی برای خدا، به منظور ایجاد امتی واحد میان مسلمانان تأکید شده است (همان ، ۸۰).
گردشگری اسلامی در رابطه با مسلمانان است، چرا که این گروه، بزرگترین جامعه‌ی دینی را در دنیا تشکیل می‌دهند و به علت نوع و شیوه‌ی زندگی خاصشان، مسائل خاص مربوط به خود را دارند. به هر حال دلایل مربوط به عدم درک مسلمانان هرچه که باشد، آن‌ها باید تلاش کنند تا این موانع را از سر راه خود بردارند. بر همین اساس، کلیه‌ی اقدامات صورت گرفته در این راستا باید تشویق و مورد ستایش قرار گیرد (دومن، ۲۰۱۱: ۳).
در اسلام، برای سفر کردن مزایای زیادی شمرده شده است. نخست آن‌که از این طریق می‌توان فشارهای روحی و ذهنی را کاهش داد و از مشکلات جسمی و معنوی تا حد زیادی کاست. علاوه بر این، فرد می‌تواند با تفکر و تدبر در مورد زیبایی مخلوقات خدا اطلاعات زیادی بدست آورد. انسان می‌تواند به سرآغاز نقطه‌ی خلقت بیاندیشد و تمامی این موارد برای او مفید و سودمند است. در قرآن «الله» متذکر شده است که تمامی موجودات جاندار در این دنیا از آب خلق شده‌اند. علاوه بر این خداوند انسان را به بازدید از آثار تاریخی تشویق می‌کند تا بتواند از اشتباهات نسل گذشته درس عبرت بگیرد (لادرلاه و همکاران[۸]، ۲۰۱۱: ۱۸۶).
مفهوم گردشگری اسلامی، به طور اساسی با تجارت اسلامی در ارتباط است. هدف هر دو اطاعت از الله است. «دین»، گردشگری اسلامی را گردشگری هدفمند می‌خواند، چرا که گردشگران باید طبق اصول اسلامی رفتار کنند و آن‌ها بر این انگیزه هستند تا ضمن تفریح، امتیازات معنوی نیز کسب کنند. بسیاری از پژوهشگران اسلامی گردشگری اسلامی را گردشگری‌ای با ویژگی‌های خاص خود می‌دانند، خصایصی نظیر: انعطاف‌پذیری، بر پایه‌ی اصول بودن، سادگی و متناسب بودن (همان: ۱۸۶). گردشگری اسلامی انعطاف‌پذیر است چرا که تنها یک هدف خاص را برای سفر برنمی‌شمارد. مسلمانان می‌توانند برای تفریح، خرید، ورزش، امور پزشکی و زیارت سفر کنند مگر مواردی مانند روابط جنسی، فاحشه‌گری، مصرف دارو و مواد مخدر که تمامی این‌ها برای جامعه و گردشگر از نظر اسلام مضر هستند (زمانی فراهانی و هندرسون، ۲۰۱۰: ۸۱).
اهداف این نوع گردشگری عبارتند از: (۱) احیا، تقویت و گسترش فرهنگ و ارزش‌های اسلامی، (۲) منفعت اقتصادی برای کشورهای اسلامی و (۳) تقویت اعتماد به نفس، هویت و عقاید اسلامی در مواجهه با مقایسه‌های منفی که با سایر فرهنگ‌ها و شیوه‌های زندگی می‌شود (همان، ۸۱).
هندرسون به ابهامات موجود در رابطه با مفهوم گردشگری اسلامی اشاره می‌کند. او مفاهیم گردشگری اسلامی، گردشگری غیراسلامی و گردشگری ضد اسلامی را مطرح می‌کند. طبق یافته‌های او، گردشگری اسلامی، در رابطه با همه‌ی محصولات اسلامی و اقدامات بازاریابی برای مسلمانان است در حالی که گردشگری غیراسلامی در رابطه با محصولات و اقدامات بازاریابی برای افراد غیر مسلمان است ( دومان، ۲۰۱۱: ۴). وی در جدول زیر تعاریف گردشگری اسلامی را گرد هم آورده است.
در تعاریف گردشگری ارائه شده در جدول ۲-۱، افراد خاص (مانند مسلمانان)، مکان‌های خاص (مانند مقاصد اسلامی)، محصولات (اماکن اقامتی، غذا و نوشابه)، ابعاد (مذهبی، فرهنگی، اقتصادی) و مدیریت فرایند ارائه‌ی خدمات (اصول اخلاقی و بازاریابی) مورد تأکید قرار گرفته‌اند (دومن، ۲۰۱۱: ۵).
این تعاریف اهمیت کمی به انگیزه‌های سفر داده‌اند. این انگیزه‌ها به خصوص در اسلام مهم هستند. در یک حدیث معروف از پیامبر اسلام (ص) فرموده شده است: پاداش اعمال به قصد و نیت درونی فرد بستگی دارد و فرد بر همین مبنا پاداش خواهد گرفت. عمل مسافرت در اسلام یک فعالیت هدفمند در نظر گرفته شده است که تأکید زیادی بر انگیزه‌ی الهی آن (فی سبیل الله) صورت گرفته است، تا اطاعت‌پذیری بیشتری از خدا با ایمان آوردن بیشتر به او صورت گیرد، و درک حقیر و کوچک بودن بشر و عظمت خدا حاصل شود. مسلمانان برای اهداف معنوی، اجتماعی و فیزیکی به سفر کردن تشویق می‌شوند. یک بررسی جامع درباره‌ی سفر و گردشگری اسلامی توسط «دین» در یک مقاله‌ی قدیمی در سال ۱۹۸۹ انجام شده است (همان، ۵).
با این دیدگاه، می‌توان گردشگری اسلامی را این‌گونه تعریف کرد: گردشگری مسلمانان که توسط انگیزه‌های اسلامی صورت می‌گیرد و مطابق اصول اسلامی است. این اقدامات را می توان در قالب حج، عمره، صله رحم، فی سبیل‌الله و سایر مواردی که در قرآن مقدس آمده است دید و به منظور درک عظمت خدا از طریق دیدن زیبایی‌های جهان و مخلوقات او انجام می‌شود. سفر کردن برای اهدافی مثل سلامتی (کسب آرامش)، آموزش (تحصیل)، شناخت فرهنگ‌ها و تجارت در حدیث و قرآن آمده است. با چنین دیدگاهی، نوعی از گردشگری را می‌توان اسلامی نامید که با انگیزه‌های اسلامی انجام شود (همان، ۵).
با در نظر گرفتن توضیحات بالا، ما گردشگری اسلامی را با تعریف سازمان جهانی گردشگری این‌گونه تعریف می‌کنیم: گردشگری مسلمانان که به سفر و اقامت در محل‌هایی می‌پردازند که خارج از محل زندگی روزمره‌شان است و بیش از یک سال در آن محل‌ها نیستند و این سفرها و فعالیت‌ها با انگیزه‌های اسلامی صورت می‌گیرد (همان، ۵).
تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ را پرداخت نمایید.
ارسال نظر