پیشینه تحقیق نئورئالیسم ، فعالیتهای هسته ای ایران و  ابعاد سیاسی توافق ژنو دارای ۱۱۶ صفحه می باشد   فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

فصل اول:    ۱
۱-۲- اصول نظری نورئالیست ها:    ۴
۱-۳- مفروضات نئورئالیسم:    ۷
۱-۴- مفاهیم کلیدی نئورئالیسم:    ۹
۱-۵- تمایز نظریات رئالیست ها و نورئالیست ها:    ۱۰
۱-۶- منطق تحلیل و روش شناخت رئالیستی:    ۱۲
۱-۷- نوآوری های روش شناختی نورئالیسم:    ۱۴
۱-۸- انواع نوواقع گرایی    ۱۵
۱-۹- نورئالیسم و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران    ۲۱
فصل دوم:    ۲۹
درآمدی تاریخی بر فعالیتهای هسته ای ایران    ۲۹
فصل دوم: درآمدی تاریخی بر فعالیتهای هسته ای ایران    ۳۰
۲-۱- مطلوبیت صلح آمیز بودن انرژی هسته ای از دیدگاه ایران    ۳۰
۲-۲- برنامه هستهای ایران قبل از انقلاب:    ۳۱
۲-۳- برنامه هستهای ایران بعد از انقلاب:    ۳۵
۲-۳-۱- رآکتورهای هستهای تحقیقاتی:    ۳۶
۲-۳-۲- رآکتورهای هستهای تولید نیرو:    ۳۷
۲-۳-۳- چرخه سوخت هستهای:    ۳۸
۲-۳-۴- توسعه هستهای در پزشکی، صنعت و کشاورزی:    ۳۹
۲-۵- رادیو ایزوتوپ ها:    ۴۰
۲-۵-۱- مرکز تحقیقات هستهای تهران:    ۴۰
۲-۵-۲- مرکز تحقیقات کشاورزی و پزشکی هستهای کرج:    ۴۱
۲-۶- مجتمع تولید آب سنگین اراک:    ۴۱
۲-۷- کارخانه غنی سازی صنعتی نطنز:    ۴۲
۲-۸- کارخانه غنی سازی نیمه صنعتی فردو:    ۴۲
۲-۹- فرآیند پرونده هستهای ایران از آغاز تا توافق ژنو:    ۴۳
۲-۹-۱-پروندۀ هستهای ایران و دولت یازدهم:    ۴۶
۲-۹-۲- عناصر گام اول توافق ژنو:    ۴۷
فصل سوم:    ۵۲
ابعاد سیاسی ـ حقوقی توافق ژنو    ۵۲
فصل سوم: ابعاد سیاسی ـ حقوقی توافق ژنو    ۵۳
۳-۱- بررسی مفاد توافق ژنو:    ۵۸
۳-۲- معاهده بین المللی:    ۵۹
۳-۲-۱- انعقاد یک توافق:    ۶۰
۳-۲-۲- عدم تعیین عنوان توافق:    ۶۰
۳-۲-۳- ماهیت توافق    ۶۰
۳-۲-۴- طرفهای توافق:    ۶۱
۳-۲-۵- توافق تنظیمی منعقده طبق حقوق بین الملل:    ۶۱
۳-۲-۵- امضای معاهده:    ۶۲
۳-۲-۶- اجرای موقت معاهدات:    ۶۳
۳-۲-۷- امضای معاهده به شرط تصویب:    ۶۴
۳-۲-۸- معاهده باید طبق حقوق بین الملل آثار حقوقی به بار آورد:    ۶۵
۳-۲-۸-۱- پیشینه ده ساله هستهای ایران در سطح بین المللی:    ۶۵
۳-۲-۸-۲- اعلام مواضع رسمی طرفین:    ۶۶
۳-۲-۸-۴- عبارت به کار رفته در متن اصلی:    ۶۶
۳-۳- ضرورت بررسی حقوقی:    ۶۸
الف) ابعاد حقوقی توافق ژنو:    ۶۹
ب) ابعاد سیاسی توافق ژنو:    ۸۰
ج) تاثیرات توافق ژنو بر برنامه هسته ای ایران    ۱۰۴
فهرست منابع و مآخذ    ۱۰۷

منابع:

دهقانی، فیروزآبادی، سید جلال (۱۳۸۷)، چارچوبی مفهومی برای ارزیابی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تهران، معاونت پژوهش دانشگاه آزاد اسلامی و مرکز تحقیقات استراتژیک.

رسولی ثانی آبادی، الهام (۱۳۹۰) ، هویت و سیاست هسته ای در جمهوری اسلامی ایران، تهران، موسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین الملل ابرار معاصر.

ازغندی، علیرضا (۱۳۸۹)، چارچوب ها و جهت گیری های سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تهران، نشر قومس.

اسماعیلی، محسن (۱۳۸۰) ، مطالعه تطبیقی در حقوق اسلام ـ ایران ـ تصمیمات و آرای دیوان داوری دعاوی ایران و آمریکا، چاپ نخست، تهران، انتشارات سروش.

اعتمادی، فرهاد (۱۳۸۴)، دادگاه داوری دعاوی ایران و آمریکا، چاپ نخست، تهران، انتشارات گنج دانش.

ایزدی، جهانبخش (۱۳۸۹)، دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران (سیاست خارجی، انرژی هسته ای)، تهران، موسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین المللی ابرار معاصر تهران.

دانش پژوه، مصطفی (۱۳۸۵)، حقوق شناسی عمومی با رویکرد به حقوق اسلام و ایران، جلد ۱، تهران، انتشارات گنج دانش.

دریایی، محمدحسن (۱۳۹۲)، مذاکرات هسته ای ۱+۵ توافق ژنو، تهران، نشر اطلاعات.

دویچ، کارل (۱۳۷۵)، نظریه های روابط بین الملل، جلد دوم، تهران، انتشارات جهاد دانشگاهی.

ذوالعین، پرویز (۱۳۷۷)، مبانی حقوق بین الملل عمومی، تهران، وزارت امور خارجه، موسسه چاپ و انتشارات اول.

بردبار، محمدحسین (۱۳۸۴)، صلاحیت در دیوان های داوری بین المللی، چاپ نخست، تهران، انتشارات ققنوس.

جعفری لنگرودی، محمدجعفر (۱۳۸۷)، ترمینلوژی حقوقی، چاپ بیستم، تهران، انتشارات گنج دانش.

حسینی، محمدتقی (۱۳۸۶)، سیر تکاملی نظارت بر فعالیت های هسته ای صلح آمیز، تاریخچه انرژی هسته ای در ایران و جهان، تهران، مرکز اسناد و تاریخ دیپلماسی.

عنایت، حسین (۱۳۷۰)، تنظیم معاهدات بین المللدر حقوق کنونی ایران و مطالعه تطبیقی آن با فقه اسلامی و حقوق بین الملل معاصر، تهران، دفتر خدمات حقوق بین الملل جمهوری اسلامی ایران.

فصل اول:

  نورئالیسم

از آنجاییکه مدل های موجود در روابط بین الملل متاثر از نظریات تئوریک می باشد و روابط واقعی بین دولت ها توسط این مدل ها تبیین می گردد، و از آنجا که هر گونه اعمال و رفتار در روابط بین الملل زیربنایش ایدئولوژی حاکم بر کارگزاران و دولت مردان می باشد، لذا توجه به مبانی تئوریک امروزه از اهمیت زیادی برخوردار است. تحلیلگران سیاسی برای تبیین و توجیه رفتار دولتها سعی می کنند شناخت دقیقی از این زیربناها و نظریات داشته باشند. در واقع بستر عمل در روابط بین الملل تئوریها و  نظریات موجود می باشد. بنابراین سعی می شود دیدگاه نورئالیسم به دلیل نزدیکی آن به موضوع تحقیق، مورد بررسی قرار گیرد.

۱-۱- نورئالیسم

واقع گرایی که از دهه ۱۹۴۰میلادی به وجود آمد تا امروز هم چنان پارادایم مسلط در روابط بین الملل باقی مانده است. هر چند، واقع گرایی در طول زمان شکل خود را عوض کرده است. این توانایی دگرگونی یکی از دلایل اصلی تداوم هژمونی واقع گرایی در روابط بین الملل است. با وجود این، می توان اصول مشترکی را در واقع گرایی یافت. اصولی چون دولت محوری، آنارشی سیستم بین الملل، قدرت و امنیت.

در خلال دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ واقع گرایی از دو سو مورد تهاجم قرار گرفت. ابتدا از جانب رفتارگرایان که متون اساسی واقع گرایی را غیر علمی و تخیلی می دانستند که این خود مناظره کلان میان سنت گرایان و علم گرایان در روابط بین الملل را به وجود آورد تهاجم و چالش دوم از سوی فراملی گرایان انجام گرفت. فراملی گرایان الگوی واقع گرایی را از دوجبهه مورد حمله قرار دادند. تهاجم اول مربوط بود به دگرگونی در ماهیت سیاست جهانی. در حالی که ممکن بود تاکید واقع گرایان بر قدرت و امنیت در دهه ۱۹۴۰ درست و به جا بود اما جهان دهه ۱۹۷۰ به گونه ای دگرگونی شده بود که واقع گرایی دیگر نقشه سودمندی از جهان را فراهم نمی آورد. بازیگران و موضوعات جدیدی به وجود آمده بودند. بازیگران جدید بین المللی مانند تروریست ها، شرکت های جند ملیتی، آژانس های اطلاعاتی و قاچاقچیان مواد مخدر که بدون توجه به مرزها در سطح جهانی فعالیت می کردند و می توان از این هم فراتر رفت و ادعا نمود که این بازیگران جدید تاثیر عمده ای بر سیاست جهانی به جا می گذاشتند. بخشی به دلیل ظهور این بازیگران جدید، یک سری موضوعات جدید نیز بروز نمود که می توان از آن تحت عنوان وابستگی متقابل یاد کرد. موضوعاتی چون آلودگی محیط زیست، انفجار جمعیت، تسلیحات هسته ای، کمبود منابع اولیه و فقر را دیگر
نمی توان به طور قانع کننده ای در چارچوب دولت های واحد حل و فصل کرد. بدین طریق نویسندگان فراملی گرا پیش بینی و یا طرفداری از افول دولت ملی به عنوان شکل مسلط سازمان سیاسی می کردند. دومین جبهه حملته بر مبنای روش قرار داشت. این مساله خود بخشی از جنبش عمومی علوم سیاسی به سوی ناسازگاری دولت تحلیل بر اساس سیستم سیاسی و گروه های ذینفع بود. این جنبش نه تنها در ادبیات روابط بین الملل بلکه در تجزیه و تحلیل سیاست خارجی و حتی در سیاست های بوروکراتیک و تجزیه و تحلیل تصمیم گیری بازتاب یافت.

دقیقترین پاسخ به منتقدان واقع گرایی از سوی کنت والتز صورت گرفت. او در کتاب خود موسوم به نظریه سیاست بین الملل که در سال ۱۹۷۹ انتشار یافت، به طور موثری دستورالعمل جریان اصلی روابط بین الملل را در دهه ۱۹۸۰ مشخص کرد. پاسخ والتز را می توان در سه سطح مورد توجه قرار داد: روش او، پاسخ اساسی او به منتقدان واقع گرایی و نتایج او.

شیوه روش شناسانه والتز از مفهوم او از نظریه نشات می گیرد از نگاه او، کیفیت یک نظریه مربوط است به کار ویژه او از عمق عملی بودن آن نظریه برتر، ظریه ای است که بتوان موارد بیشتری را با آن توضیح داد. نقطه شروع یک نظریه روابط بین الملل تکرار یا بازگشت۱ الگوهای رفتاری در طول زمان است. از نظر والتز، الگوی مسلط روابط بین الملل موازنه قوا است. بنابراین یک نظریه خوب روابط بین الملل، نظریه ای است که موازنه در کل مواردی که رخ می دهد را توضیح دهد (والتز، ۱۹۷۹، ۶۵)

در نتیجه، او نظریه های تقلیل گرا۲ که وقایع را به موجب ویژگی اعضای متعلق به سیستم بین المللی توضیح می دهد، رد می کند اگر سیاست موازنه قوا در سیستم دولتهای بوتان باستان عمل کرد. بنابراین توضیح آنها با مراجعه به ویژگی های دولت مدرن غیرضروری می گردد. بنابراین او معتقد است که اهمیت موضوع نه تنها در ویژگی واحدهای سیستم، بلکه در ساختارهای خود سیستم نهفته است. به عبارت دیگر، مواردی در ساختارهای روابط بین الملل وجود دارد که سبب می شود دولت ها به روشی که می خواهند عمل کنند. بنابراین تحول جذابی که در دوران اخیر در روابط بین الملل رخ داد. بازسازی واقع گرایی بوده است. در آغاز دهه ۱۹۷۰، با وجود چندین دهه تسلط واقع گرایی در روابط بین الملل، به تدریج نشانه های عقب نشینی آن مشاهده شدو حملات از همه جوانب آغاز گردید. از سوی رفتارگرایان به خاطر نقصان ابزارهای روش شناختی، از سوی کثرت گرایان به خاطر نگرش عقب مانده از زمان به جهان، و از سوی رادیکال ها به دلی عمل به ایدئولوژی که حافظ وضع موجود بوده و گذشته را تحریف می کند. اگر چه این حملات در کل دهه ۱۹۷۰ حفظ و یا حتی تشدید شد. واقع گرایان نیروهای خود را دوباره سازماندهی کرده و دست به یک ضد حمله زدند، یعنی آن چه که امروزه نوواقع گرایی خوانده می شود. البته باید اذعان کنیم که نوواقع گرایان به طور وسیعی درس های روش شناختی از رفتارگرایان گرفته و از سوی دیگر بر اهمیت ساختارگرایی تاکید گذاشتند. اگر چه والتز به لحاظ طبقه بندی منکر است که یک ساختارگرایی جزمی است او مصراً معتقد است که یک نظریه سیاست بین الملل تنها در سطح ساختاری می تواند شکل گیرد. برای اغلب نوواقع گرایان یک رهیافت ساختاری در اولویت قرار دارد اما اهمیت ساختارگرایی برای نو واقع گرایان با انتقاد از سوی کثرت گرایان و رادیکال ها دو چندان شد.

بحث نورئالیسم به دلیل نزدیکی به تبیین واقعیت ها و پدیده هایی که در تحقیق حاضر مورد بررسی قرار می گیرند، به نظر می رسد بایستی مورد کنکاش دقیق­تری از دیدگاه نظری قرار گیرد، به همین دلیل ما در این قسمت تامل بیشتری خواهیم داشت و در سه قسمت اصول نظری نورئالیست ها، تمایز نظریات رئالیست ها و نورئالیست ها و در پایان به بحث تبیین واقع گرایی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران خواهیم پرداخت.

۱-۲- اصول نظری نورئالیست ها:

نورئالیسم، تلاشی برای علمی کردن رئالیسم و همچنین توجه به مسائل اقتصادی و ساختار
بین الملل است. اگر نورئالیسم یک نظریه رئالیستی است، که بسیاری از مفروضه های رئالیسم کلاسیک مانند دولت محوری، قدرت محوری، یکپارچه و عاقل بودن دولت ها را قبول دارد، اما استدلال می کند که علیرغم اعتقاد رئالیسم کلاسیک، ریشه جنگ و صلح در ساختار نظام بین الملل نهفته است، نه سرشت انسان و ماهیت کشورها، نورئالیستها معتقدند که نظام بین الملل آنارشیک است. آنارشیک بودن نظام بین المللی به معنای نبود نظم و نسق و رفتار الگومند نیست، بلکه منظور نبود یک اقتدار مرکزی در نظام بین الملل است. آنارشی بین المللی پیامدهای مهمی برای رفتارها کشورها و روابط بین الملل دارد. به طور کلی، آثارش سه الگوی رفتاری را برای کشورها در روابط بین­الملل ایجاب می کند:

اولاً کشورها نسبت به یکدیگر بی اعتماد هستند و سوء ظن دارند. آنها همواره از خطر بروز جنگ نگران هستند. اساس این ترس، این واقعیت است که در جهانی که کشورها قادرند به کشوری دیگر حمله کنند، آنها نیز برای حفظ بقای خود حقی دارند که نسبت به دیگران بی اعتماد باشند. علاوه بر این، در نظامی که هیچ مرجع قانونی وجود ندارد که یک کشور تهدید شده برای کمک گرفتن به آن مراجعه کند، کشورها انگیزه بیشتری برای سوء ظن می یابند.

ثانیاً مهم ترین هدف کشورها در نظام بین الملل، تضمین بقا و ادامه حیات است. به کلام دیگر، چون نظام بین المللی خودیار است، هر یک از کشورها باید به تنهایی امنیت خود را تامین کند و اتحادها و پیمان های نظامی، اموری موقت و متغیر هستند.

ثالثاً کشورها در نظام بین الملل تلاش می کنند قدرت نسبی خود را به حداکثر برسانند. دلیل این رفتار نیز ساده است. هر چه قدرت و مزیت نظامی یک کشور بر دیگران بیشتر باشد، ضریب امنیتی آن بیشتر و بالاتر خواهد بود (دهقانی فیروزآبادی، ۱۳۸۲، ۱۲۱).

نورئالیسم ماهیت و امکان و احتمال همکاری های بین المللی را نیز بر اساس ساختار آنارشیک بودن این نظام تجزیه و تحلیل می کند. پیامدهای آنارشیک بودن نظام بین الملل دو مانع را بر سر راه همکاری بین المللی ایجاد می کند که دستیابی به آن را بسیار مشکل می سازد:

نخست اینکه، بر اثر جو بی اعتمادی حاکم بر روابط بین الملل، کشورها از ترس استثمار شدن و فریب خوردن توسط شرکای خود در آغاز و ادامه همکاری با کشورهای دیگر محتاط هستند (همان، ۱۲۲).

دوم اینکه، دولتها از آنجا که در یک نظام غیرمتمرکز و خود یار قرار گرفته اند، ماهیتی تدافعی دارند و حتی در شرایطی که همکاری متضمن سود مطلق نیز می باشد، محتاطانه عمل می کنند؛ با وجود اینکه ممکن است همکاری متضمن سود مطلق نیز باشد، محتاطانه عمل می کنند. با وجود اینکه دولتها ممکن است از همکاری سود اقتصادی ببرند، اما عواید اقتصادی تحت الشعاع منافع سیاسی قرار می گیرد. دولت ها همواره از چگونگی توزیع عواید ناشی از همکاری نگرانند و از آن می ترسند که دیگران بیشتر از آنها از همکاری سود ببرند. بنابراین به رغم آنکه ممکن است سود یا «دستاورد مطلق۱» ناشی از همکاری زیاد باشد، اما برای آنها آنچه اهمیت بیشتری دارد، «دستاورد نسبی۲» است که اگر به زیان آنها باشد، مانع از همکاری یا تداوم آن خواهد شد. هیچ دولتی
نمی خواهد طرف مقابل از رابطه و همکاری موجود بیشتر از خود او سود ببرد، زیرا در این صورت در بلند مدت موازنه میان آنها به هم می خورد و قدرت یکی نسبت به دیگری فزونی می یابد (مشیرزاده، پیشین، ۱۱۶).

کنت والتز به عنوان یکی از نظریه پردازان اصلی نورئالیسم به نقل از «ژان ژاک روسو» تمثیل شکار گوزن را مطرح می نماید. بر اساس این تمثیل، تعدادی شیر گرسنه ممکن است برای شکار گوزن و سیر کردن شکم خود با یکدیگر توافق نمایند، اما چنانچه یکی از شیرها در مسیر شکار گوزن به یک خرگوش برخورد کند، ترجیح می دهد به خرگوش برای سیر کردن شکم خود اکتفا نماید. بنابراین از این منظر دولت ها در روابط خود با دیگر بازیگران، خودخواه هستند و صرفاً به منافع خود می اندیشند (عبدالله خانی، ۱۳۸۳، ۹۱)

در یک سیستم خودیاری، هر واحد و کارگزاری سهمی از تلاش هایش از سیستم بین المللی را نه در راستای پیشبرد اهداف خود، بلکه برای فراهم آوردن ابزارهایی اختصاص می دهد که بتواند از خود در برابر دیگران حمایت و حفاظت کند.

۱ – Recurence

۲ – Reductionism

۱– Absolute Gain

۲ – Relative Gain

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.