پیشینه تحقیق گذری بر احوال خاقانی و سبک شعر در قرن ششم  دارای ۳۷ صفحه می باشد   فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

۲-۱- زندگی خاقانی    ۵
۲-۲- خانواده و نزدیکان خاقانی    ۷
۲-۳- محل و زمان تولد و وفات    ۸
۲-۴- مروری بر سبک شعر قرن ششم    ۹
۲-۴-۱- سبک آذربایجانی:    ۱۰
۲-۵- مختصات شعر در قرن ششم    ۱۱
۲-۵-۱- سطح زبانی:    ۱۱
۲-۵-۲- سطح فکری:    ۱۲
۲-۵-۳- سطح ادبی:    ۱۲
۲-۶- سبک شعری خاقانی    ۱۳
۲-۷- مضامین و موضوعات شعر خاقانی    ۱۶
۲-۷-۱- وطن دوستی    ۱۶
۲-۷-۲- فلسفه ستیزی    ۱۷
۲-۷-۳- نجوم    ۱۷
۲-۷-۴- طب    ۱۸
۲-۷-۵- موسیقی    ۱۹
۲-۷-۶- قرآن و علوم دینی    ۲۰
۲-۷-۷- مدح    ۲۱
۲-۷-۸- نرد و شطرنج    ۲۱
۲-۷-۹- خاقانی و آیین مسیحیت    ۲۲
۲-۷-۱۰- حبسیّات    ۲۳
۲-۷-۱۱- مفاخره    ۲۴
۲-۷-۱۲- ستایش پیامبر(ص) و کعبه    ۲۵
۲-۷-۱۳- توصیف صبح    ۲۶
۲-۷-۱۴- اطلاعات عمومی    ۲۷
۲-۸- زیبا شناسی و صورخیال در شعر خاقانی    ۲۷
۲-۸-۱- استعاره    ۲۸
۲-۸-۲- تشبیه    ۲۹
۲-۸-۳- کنایه    ۳۰
۲-۸-۴- مجاز    ۳۱
۲-۸-۵- آرایه‌های دیگر    ۳۲
فهرست منابع و مآخذ    ۳۴

 منابع

 قرآن کریم (۱۳۸۴). ترجمه‌ی مهدی الهی قمشه‌ای. مؤسسه‌ی انتشاراتی موعود اسلام.

صفا، ذبیح الله (۱۳۷۴). تاریخ ادبیات ایران. تهران: ققنوس.

خاقانی شروانی، افضل الدین بدیل بن علی (۱۳۷۳). گزیده‌ی اشعار خاقانی. به اهتمام ضیاء الدین سجادی. تهران: امیرکبیر.

ـــــــــــــــــــــ (۱۳۸۸). دیوان خاقانی شروانی. به اهتمام ضیاء الدین سجادی. تهران: زوار.

شمیسا، سیروس (۱۳۷۳). کلیات سبک شناسی. تهران: فردوس.

ـــــــــــــــ (۱۳۷۸). فرهنگ تلمیحات. تهران: فردوس.

ـــــــــــــــ (۱۳۸۲). سبک شناسی شعر. تهران: فردوس.

ـــــــــــــــ (۱۳۸۷). فرهنگ اشارات ادبیات فارسی. تهران: میترا.

دشتی، علی (۱۳۶۴). « خاقانی » شاعر دیرآشنا. تهران: اساطیر.

کندلی هریسچی، غفار (۱۳۷۴). خاقانی شروانی (حیات، زمان و محیط او). ترجمه‌ی میرهدایت حصاری. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.

اردلان جوان، سیدعلی (۱۳۷۳). تجلّی شاعرانه‌ی اساطیر و روایات تاریخی و مذهبی در اشعار خاقانی. مشهد: انتشارات آستان قدس.

زرین کوب، عبدالحسین (۱۳۷۹). دیدار با کعبه‌ی جان. تهران: انتشارات سخن.

سجادی، ضیاء الدین (۱۳۷۴). فرهنگ لغات و تعبیرات دیوان خاقانی. تهران: زوار.

فروزانفر، بدیع الزمان (۱۳۷۱). شرح مثنوی شریف. تهران: انتشارات زوار.

قبادیانی مروزی، ناصرخسرو (۱۳۶۳). سفرنامه ناصرخسرو. به اهتمام محمّد دبیرسیاقی. تهران: زوار.

ثروتیان، بهروز (۱۳۵۲). فرهنگ اصطلاحات و تعریفات نفایس الفنون. تبریز: مؤسسه‌ی تاریخ و فرهنگ ایران.

 ۲-۱- زندگی خاقانی

 نام:

« نامش بنا بر آن‌چه تذکره نویسان نوشته‌اند بدیل است. خود شاعر نیز در بیتی به نامش اشاره کرده است:

بــدل مـــن آمــــدم انـــــدر جهـــان سنــــایـی را

بـدیــن دلیـل پـــدر نــام مــن بــدیــل نــهاد

بعضی از تذکره نویسان نام او را ابراهیم و بعضی عثمان دانسته و ابو بدیل را برای او کنیه آورده‌اند؛ امّا آن‌ها که نامش را ابراهیم دانسته‌اند به استناد این بیت است که می‌گوید:

بخـــوان معــنی آرائـــی براهــیمی پــدیـــد آمـــد

ز پشــت آزر صــنعت، علــی نــجار شــروانـــی

و این دلیل درست نیست؛ زیرا در این جا مقصود ابراهیم بت شکن است و یاء وحدت قرینه‌ی آن است که به آخر اعلام متصل نمی‌شود. خانیکوف مستشرق معروف نیز نام او را ابراهیم ضبط کرده‌ است. پرفسور مینورسکی هم در رساله‌ی خود نام او را ابراهیم ذکر کرده است.» (مقدمه‌ی دیوان، ۱۳۸۸: شش)

لقب:

 « در زمان حیاتش به افضل الدّین شهرت داشته و همین لقب در اشعارش در موارد زیادی آمده است و خود او در اشعارش از زبان امام عمادالدین ابوالمواهب می‌گوید:

هـــــم کــــــرد مــــــرا دعـــــا گـــــه نــــزع

گفـــت افضــــل شــــرق و غـــــرب بـــــادی

در تحفه العراقین در مرثیه‌ی امام عمادالدین ابوالمواهب گوید:

تــــــــــــــــــا آخـــــــــــــــــر دم ز روز اول

بـــودی بـــه زبـــانــــش افضـــــل افضــــــل

بعضی گفته‌اند که شروان شاه اخستان او را سلطان الشعرا لقب داده امّا در اشعار خود او یا معاصرینش این لقب نیامده است و لقبی که بیشتر در اشعارش آمده حسان العجم است و گویا    از جانب عم خود کافی الدین عمربن عثمان این لقب را یافته است.

مصـطفی حــاضــر و حســان عجــم مـدح ســرای

پیــش سیمــرغ خمــش طـوطـی گــویـا بینــند

در موارد زیادی از دیوانش نیز خود را نایب حسان نامیده، از جمله گوید:

خـاقــانیــی کــه نـایـب حســان مصطـــفی اســت

مــدّاح بــارگـــاه تـــو  حیــدر نکــوتــر اســت

نام پدر او چنان‌که در اشعارش آمده علی و پیشه‌ی او درودگری بوده است، چنان‌که می‌گوید:

شـــیخ مهنـــدس لقـــب پیــــر دروگـــر عــــلی

کــآزر و اقلـــیدســـند  عـــاجـز بـــرهــان او »

(مقدمه‌ی دیوان، ۱۳۸۸: شش ـ هفت)

تخلّص:

« بنا به روایت تذکره‌ها شاعر شروانی در آغاز شاعری حقایقی تخلّص می‌کرده و این تخلّص دوبار در دیوان آمده است و پس از آن که به وسیله‌ی ابوالعلاء گنجوی به دربار خاقان اکبر منوچهر شروان شاه راه یافته، تخلّص او خاقانی شده است:

چــــــون کـــــار بکعبتیــــن عشـــــق افتــــــد

شـــش پنـــج زنــــش حقــایقـــی بــــایــــد

و ابوالعلاء گنجوی ضمن قصیده‌ای که به عنوان گله و شکایت از خاقانی سروده است می‌گوید:

چــو شــاعــر شـــدی بــردمــت نـــزد خـــاقـــان

به خـــاقـانیـــت مـــن لقــــب بــــر نـــهادم

و به هر جهت تخلّص دائمی شاعر که در تمام اشعارش آمده همین تخلص دوم است.»  (مقدمه‌ی دیوان، ۱۳۸۸: هفت ـ هشت)

۲-۲- خانواده و نزدیکان خاقانی

 « بنابر آن‌چه شاعر در اشعار خود آورده، نام پدرش  علی  بوده و پیشه‌ی نجّاری داشته و مادر وی زنی مسیحی نسطوری بوده که پیشه‌ی آشپزی داشته است.» (مقدمه‌ی دیوان، ۱۳۸۸: هفت)

« او در بیتی به نجّار بودن پدر و مسیحی بودن مادر خود این گونه اشاره کرده است:

وز دگـــر ســـو چــــون خلیــل الله دروگــــر زاده‌ام

بـود خـواهـر گیـر عیـسی مــادر تـرسـای مـن »

(خاقانی، ۱۳۸۸: ۳۲۳)

از نزدیکان خاقانی فردی که در زندگی او نقش بسیار پررنگ و حسّاسی داشته است و شاید اگر او نبود خاقانی هرگز، خاقانی مشهور و معروف عرصه‌ی ادب فارسی نمی‌شد، کافی‌الدّین عمر، عموی خاقانی است که یکی از دانشمندان بزرگ قرن ششم در آذربایجان بوده است. او تعلیم و تربیت خاقانی را بر عهده می‌گیرد و با شناخت استعداد و نبوغ بی‌نظیر برادرزاده‌ی خود، به شکوفایی او کمک شایانی می‌کند.

«پدر خاقانی، چنان که در تحفه العراقین نیز گفته می‌شود چون نتوانسته بود در کودکی شاعر، به تعلیم و تربیت او بپردازد و به عبارت دیگر «پدر مسکین از جور ایّام» همان طور که سام پسرش زال را دور انداخته بود، مدّتی ابراهیم را رها کرده و رفتاری را که اعراب با فرزندان دخترشان داشتند، در حق پسر روا داشته بود و در واقع ابراهیم با داشتن پدر یتیم مانده بود، ناگزیر به سایه‌ی حمایت کافی‌الدّین عمربن عثمان خزیده بود و وی نیز مانند سیمرغ برادرزاده را به زیر بال و پر خود گرفته، در خانه‌ی خود پرورش داده و به سن و سال تحصیل رسانده بود. کافی‌الدّین که در اثنای تدریس به برادرزاده به نبوغ فکر و استعداد ذاتی او پی برده بود، تعلیم و تربیت او را بر عهده می‌گیرد، بدین سان نخستین معلّم ابراهیم، عمویش بود که از الفبا گرفته تا علوم معقول و منقول و علم ادیان و علم ابدان همه را خود به او آموخت … . ابراهیم جوان علوم نحو, لغت, ریاضیات, الهیات, طبیعیات و تفسیر را نزد عمویش آموخت.» (کندلی, ۱۳۷۴: ۱۵۸)

۲-۳- محل و زمان تولد و وفات

 هیچ یک از تذکره نویسان به سال تولد خاقانی اشاره‌ای نکرده‌اند. برخی از خاقانی شناسان و خاقانی پژوهان جدید نظریات گوناگونی در مورد سال تولد او داده‌اند، سال‌هایی از قبیل ۵۰۰ ، ۵۱۵ ، ۵۲۰ ، ۵۲۱ ، ۵۲۲ ، ۵۲۵ که شامل حدسیّات محققان می‌باشد؛ امّا تأکید بیشتر بر سال ۵۲۰ است.

چنان‌که دکتر سجادی مصحح دیوان خاقانی با استناد به دلایلی از قول بدیع الزمان فروزانفر همین سال ۵۲۰ را سال تولد خاقانی دانسته است.

«۱- قصیده‌ای که در مدح علاء الدّین اتسزبن محمد خوارزم شاه ساخته ظاهراً در حدود سال ۵۴۴ به نظم در‌آورده است و ضمن آن به ۲۴ سالگی خود اشاره می‌کند و می‌گوید:

ســاعــت روز و شـــب اســت ســال حـیاتــم بلــی

جملـه‌ی سـاعـات هسـت بیسـت و چهـار از شـمار

۲- ابوالعلاء گنجوی به گفته‌ی خودش پس از وفات سنایی به مرحله‌ی پنجاه و پنجمین سال زندگی رسیده بود و شانزده سال پیش از آن‌که به سن شصت رسد به شروان افتاد و اگر سال وفات سنایی را همان ۵۶ سالگی او فرض کنیم ۶۰ سالگی او بر ۵۵۰ و سال آمدنش  به شروان بر ۵۳۴ منطبق می‌گردد و خاقانی چون شاگرد ابوالعلاء بوده هنگام شباب و برنایی  به او پیوسته است و عمر او به چهارده می‌رسیده و این از حقیقت دور نیست و دلایل دیگری که برای جلوگیری از اطاله‌ی کلام از ذکر آن خودداری می‌شود.»(مقدمه‌ی دیوان، ۱۳۸۸: ده و یازده)

محل تولدش را شهر شماخی پایتخت شروان بیان کرده‌اند. « خاقانی به احتمال بسیار زیاد در سال ۵۲۰ در شهر شماخی به دنیا آمده است.» (کندلی، ۱۳۷۴: ۶۹)

« خاقانی بر طبق قرائن و شواهد موجود از جمله نقشه‌ای که از سنگ قبرش به دست آمده است در شوال ۵۹۵ هجری قمری در ۷۵ سالگی در تبریز درگذشته و در مقبره الشعرا واقع در محله‌ی سرخاب تبریز به خاک سپرده شده است.»(همان، ۸۷)

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.