پیشینه تحقیق طنز و موضوعات مطرح شده در طنز ابوالقاسم حالت  دارای ۱۳۶ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

۱-طنز    ۱
۱ـ۱ـ تعریف طنز    ۱
۱ـ۲ـ تاریخچه‌ی طنز    ۲
۱ـ۳ـ طنز در ایران    ۲
۲ـ ابوالقاسم حالت    ۶
۲ـ۱ـ آثار    ۸
۳ـ ساختار زبانی    ۱۰
۳ـ۱ـ مباحث و مقولات بررسی شده    ۱۳
۳ـ۱ـ۱ـ واژگان    ۱۴
۳ـ۱ـ۱ـ۱ـ واژگان رسمی و معیار    ۱۴
۳ـ۱ـ۱ـ۲ـ واژگان محاوره‌ای و عامیانه    ۱۵
۳ـ۱ـ۱ـ۳ـ واژگان غیرفارسی    ۱۶
۳ـ۱ـ۲ـ ترکیبات    ۱۷
۳ـ۱ـ۲ـ۱ـ ترکیبات رسمی و نوشتاری    ۱۸
۳ـ۱ـ۲ـ۲ـ ترکیبات عامیانه و محاوره‌ای    ۱۸
۳ـ۱ـ۳ـ افعال    ۱۹
۳ـ۱ـ۳ـ۱ـ افعال ساده    ۲۰
۳ـ۱ـ۳ـ۲ـ افعال پیشوندی    ۲۰
۳ـ۱ـ۳ـ۳ـ افعال مرکب    ۲۱
۳ـ۱ـ۴ـ اصطلاحات    ۲۱
۳ـ۲ـ مباحث ادبی    ۲۷
۳ـ۲ـ۱ـ اغراق و کنایه    ۲۸
۳ـ۲ـ۲ـ تشبیه    ۳۵
۳ـ۲ـ۳ـ جناس و سجع    ۴۰
□ سجع    ۴۱
□ جناس    ۴۲
۳ـ۲ـ۴ـ تلمیح    ۴۴
□ تلمیح به آیات و احادیث    ۴۵
□ ضرب‌المثل‌    ۴۷
□ تلمیح به ابیات و اشعار    ۴۹
□ تلمیح به حکایات منظوم و منثور    ۵۳
۳ـ۲ـ۵ـ چند صنعت ادبی دیگر    ۵۸
□ تشخیص    ۵۸
□ ایهام    ۶۰
□ مراعات نظیر    ۶۱
□ تضاد    ۶۲
□ تکرار    ۶۲
۴ـ موضوعات    ۶۳
۴ ـ ۱ موضوعات اجتماعی    ۶۷
۴ ـ ۱ ـ ۱  مسائل اقتصادی    ۶۸
۴ ـ ۱ ـ ۱ ـ ۱  گرانی و کمبود اجناس و کالاهای ضروری زندگی    ۶۸
۴ ـ  ۱ ـ ۱ ـ ۲ مسأله ی کمبود مسکن و ساخت و سازهای غیراستاندارد مسکن    ۷۰
۴ ـ ۱ ـ ۱ ـ ۳ مسائل و مشکلات خاص ما بین مالک و مستأجر    ۷۲
۴ ـ ۱ ـ ۱ ـ ۴ مسائل معیشتی و مشکلات خاص بازنشستگان    ۷۴
۴ ـ ۱ ـ ۱ ـ ۵  مسأله ی بیکاری در جامعه    ۷۵
۴ ـ ۱ ـ ۲ مسائل اداری و دولتی    ۷۸
۴ ـ ۱ ـ ۲ ـ ۱ رواج معضلاتی مثل پارتی بازی، رشوه خواری و تبعیض در ادارات دولتی    ۷۸
۴ ـ ۱ ـ ۲ ـ ۲ بی مسئولیتی کارمندان و عدم رسیدگی صحیح به امور    ۸۰
۴ ـ ۱ ـ ۲ ـ ۳ عدم مدیریت صحیح در ادارات و اتلاف نیروی انسانی    ۸۲
۴ ـ ۱ ـ ۲ ـ ۴  ناکارآمدی ادارات برق ، آب ، گاز و ….    ۸۴
۴ ـ ۱ ـ ۳ مسائل نظام درمانی    ۸۶
۴  ـ ۱ ـ ۳ ـ ۱ بالا بودن نرخ ویزیت پزشکان    ۸۶
۴ ـ ۱ ـ ۳ ـ ۲ بی مسئولیتی پزشکان در برابربیمار    ۸۸
۴ ـ ۱ ـ ۳ ـ ۳  ناکارآمدی سازمان های بیمه    ۸۹
۴ ـ ۱ ـ ۳ ـ ۴ مسائل و مشکلات مربوط به مراکز درمانی    ۹۱
۴ ـ ۱ ـ ۴ مسائل خاص شهر تهران    ۹۳
۴ ـ ۱ ـ ۴ ـ ۱ ترافیک و آلودگی هوای تهران    ۹۴
۴ ـ ۱ ـ ۴ ـ ۲  کمبود امکانات و عدم ارائه ی خدمات مناسب به شهروندان    ۹۶
۴ ـ ۱ ـ ۴ ـ ۳ مهاجرت افراد از شهرستان ها به تهران برای زندگی    ۹۷
۴ ـ ۱ ـ ۴ ـ ۴ ناکارآمدی شهرداری در تأمین رفاه شهروندان    ۹۹
۴ ـ ۱ ـ ۵ مسائل و مشکلات زنان    ۱۰۱
۴ ـ ۱ ـ ۵ ـ ۱ بی توجهی افراد و جامعه به زنان خانه دار    ۱۰۲
۴ ـ ۱ ـ ۵ ـ ۲ بی توجهی به زنان کارمند و شاغل در ادارات دولتی    ۱۰۳
۴ ـ ۲ موضوعات فرهنگی    ۱۰۴
۴ ـ ۲ ـ ۱ مسائل مربوط به نظام آموزشی    ۱۰۶
۴ ـ ۲ ـ ۱ ـ ۱ آموزش و پرورش    ۱۰۶
۴ ـ ۲ ـ ۱ ـ ۲ آموزش عالی    ۱۰۸
۴ ـ ۲ ـ ۲ مسائل مربوط به رسانه های جمعی    ۱۱۰
۴ ـ ۲ ـ ۲ ـ ۱ سینما و تلویزیون و رادیو    ۱۱۰
۴ ـ ۲ ـ ۲ ـ ۲ مجلات و روزنامه ها و کتاب    ۱۱۲
۴ ـ ۲ ـ ۳  مسائل مربوط به اعتقادات دینی و مذهبی    ۱۱۴
۴ ـ ۲ ـ ۴ مسائل مربوط به اخلاق در جامعه    ۱۱۶
۴ ـ ۲ ـ ۵ مسائل مربوط به فرهنگ عمومی جامعه    ۱۱۹
۴ ـ ۲ ـ ۵ ـ ۱ غرب زدگی و رواج مدهای غربی    ۱۱۹
۴ ـ ۲ ـ ۵  ـ۲ رواج مصرف زدگی و اسراف در جامعه    ۱۲۳
۴ ـ ۲ ـ ۶ مسائل تربیتی    ۱۲۵
فهرست منابع    ۱۲۸

 منابع

-داد،سیما.فرهنگ اصطلاحات ادبی.تهران:مروارید،چاپ چهارم،(۱۳۸۰).

-روزبه،محمدرضا.ادبیات معاصر ایران(نثر).تهران:روزگار،چاپ اول،(۱۳۸۱).

-آرین پور،یحیی.از صبا تا نیما.دو جلد،تهران:زوار،چاپ ششم،(۱۳۷۵).

-اصلانی(همدان)،محمد رضا.فرهنگ واژگان واصطلاحات طنز.تهران:کاروان،چاپ اول،(۱۳۸۵).

-کریچلی،سیمون.در باب طنز.ترجمه ی سهیل سمی،تهران:ققنوس،چاپ اول،(۱۳۸۴).

-جوادی،حسن.تاریخ طنز در ادبیات فارسی.تهران:کاروان،چاپ اول،(۱۳۸۴).

-حالت،ابوالقاسم.مجموعه ی آثارطنز.دوجلد،تهران:گوتنبرگ،چاپ اول،(۱۳۷۶).

_________.دیوان خروس لاری،اشعار طنز.تهران:سنایی،چاپ ششم،(۱۳۷۸).

_________.کلیات دیوان حالت.تهران:علمی،چاپ سوم،(۱۳۷۱).

_________.بحر طویل های هدهد میرزا.تهران:سنایی،چاپ هفتم،(۱۳۸۷).

-صدر،رویا.بیست سال با طنز.تهران:هرمس،چاپ اول،(۱۳۸۱).

______.برداشت آخر،نگاهی به طنز امروز.تهران:نشر سخن،چاپ اول،(۱۳۸۵).

-فرجیان،مرتضی.طنز سرایان ایران از مشروطه تا انقلاب.سه جلد،تهران:نشر بنیاد،چاپ اول،(۱۳۷۰).

-اخوت،احمد.دستور زبان داستان.اصفهان:نشر فردا،چاپ اول،(۱۳۷۱).

-اسکولز،رابرت.درآمدی بر ساختار گرایی در ادبیات.ترجمه ی فرزانه طاهری،تهران:نشر مرکز،چاپ دوم،(۱۳۸۳).

-رستگار فسایی،منصور.انواع نثر فارسی.تهران:سمت،چاپ اول،(۱۳۸۰).

-رمون-کنان،شلومیت.روایت داستانی:بوطیقای معاصر.ترجمه ی ابوالفضل حری،تهران،نیلوفر،چاپ اول،(۱۳۸۷).

-سجودی،فرزان.ساخت گرایی،پساساخت گرایی و مطالعات ادبی.تهران:سوره ی مهر،چاپ دوم،(۱۳۸۸).

-سلدن،رامان.راهنمای نظریه ی ادبی معاصر.ترجمه ی عباس مخبر،تهران:طرح نو،چاپ سوم،(۱۳۸۴).

۱-طنز

۱ـ۱ـ تعریف طنز

از واژه‌ی طنز در کتاب ها و فرهنگ‌ها تعاریف متعددی ارائه شده است که با وجود تفاوت در بعضی جزئیات، این تعاریف بسیار شبیه به یکدیگر هستند.

طنز واژه‌ای است عربی به معنی تمسخر و استهزا[۱]، مسخره کردن و طعنه زدن[۲] و در اصطلاح یکی از انواع ادبی است که در آن شاعر یا نویسنده به صورت غیرمستقیم[۳] و با استفاده از اغراق و غلو[۴] و با دستمایه‌ی آیرونی ، تهکم و طعنه و استهزا[۵] ضمن دادن تصویر هجوآمیزی از جهات زشت و منفی زندگی معایب و مفاسد جامعه را به صورتی اغراق‌آمیز نمایش می‌دهد[۶] و هدف از آن علاوه بر انبساط روحی انسان و گسترش دید او اصلاح ناهنجاری‌ها و نابسامانی‌های فرد و جامعه است[۷].

آنچه از این تعاریف برمی‌آید این است که طنز سخنی است که در لفافه پیچیده می‌شود و همواره از دو عنصر کنایه و اغراق بهره می‌برد و نویسنده از خلق آن در پی هدف و خواستی معین است. وجود همین عنصر هدفمندی است که طنز را تبدیل به هنری کرده که به روز و همواره متغیر است.

۱ـ۲ـ تاریخچه‌ی طنز

همان طور که قبلاً ذکر شد طنز از ویژگی‌ها و خصائص ذات انسانی است و به همین دلیل هم است که تاکنون هیچ جامعه‌ای کشف نشده که به نوعی طنز نداشته باشد، چه طنزی که در قالب شادی و سرور ناخودآگاه و جسمانی نمود یابد و چه طنزی که به شکل لبخندی مختصر و کوتاه بیان گردد[۸].

بنابراین طنز مقوله‌ای است که به راحتی نمی‌توان از تاریخچه و پیشینه‌ی دقیق آن صحبت کرد. اما می‌توان گفت که اولین آثار مکتوب طنز و در واقع قدیم‌ترین نمونه‌های طنز متعلق به شاعران یونان و روم از قرون هفتم قبل از میلاد است[۹]. آن چیزی که در ابتدا به صورت طنز خلق شد عبارت بود از نوشته‌، قطعه‌ای کوتاه یا بلند که در آن شاعر انواع زشتی‌ها و حماقت‌ها را محکوم می‌ساخت و در مقابل ایده‌آل‌های اخلاقی خود را عرضه می‌داشت[۱۰].

آثار طنز در اروپا از قدیم‌ترین دوران به صورت شعر بود و بعدها شیوه‌های روایی را هم دربرگرفت و در ادبیات معاصر بیشتر، طنز در قالب‌های نثر مانند داستان، نمایش‌نامه و… ارائه شده است[۱۱].

۱ـ۳ـ طنز در ایران

در ادبیات کلاسیک فارسی در میان آثار نویسندگان و شاعران دوران مختلف طنز وجود داشته است، اگرچه همان طور که قبلاً ذکر شد در ادبیات فارسی قدیم بیشتر غلبه با انواع هزل و هجو و فکاهی بوده است اما طنز هم از انواعی است که از دیرباز در آثار ادبیات فارسی حضور داشته است.

در میان شاعران و نویسندگان ادبیات کلاسیک باید از عبید زاکانی با عنوان پدر هنر طنز در ادبیات فارسی نام برد[۱۲]. اما گذشته از عبید زاکانی که منحصراً طنزپرداز بوده است در آثار دیگر گویندگان فارسی زبان هم نمونه‌های اعلای طنز به چشم می‌خورد از این میان می‌توان از بزرگانی مانند فردوسی، عطار، مولوی، حافظ و سعدی نام برد که نشانه‌هایی از طنز در آثارشان وجود دارد[۱۳].

بنابراین می‌توان گفت که در تاریخ ادبیات فارسی طنز به همراه هزل و هجو در میان آثار شاعران و نویسندگان حضور دارد و گویندگان فارسی زبان اگر چه منحصراً به طنز نپرداخته‌اند اما هر یک به منظوری از این نوع ادبی بهره‌ای گرفته اند.

اما در ایران همزمان با واقعه‌ی تاریخی و کم نظیر انقلاب مشروطیت ادبیات هم دستخوش تغییرات بنیادی و اساسی شد، در زمینه‌ی طنز هم باید گفت که با ظهور مشروطیت فصل تازه‌ای در طنزنویسی آغاز شد. عصر مشروطیت را باید دوران رشد و اعتلای طنزنویسی در ادبیات ایران به شمار آورد[۱۴]. رواج و رونق طنزنویسی در این دوران خاص علل مختلفی داشته است که می‌توان به مواردی مانند ایجاد تحولات بنیادی در ساختارهای سیاسی ـ اجتماعی ـ فرهنگی ایران و رواج ساده‌نویسی[۱۵] و ایجاد فضای نسبتاً باز مطبوعاتی[۱۶] در ایران اشاره کرد. به خاطر وجود همین دلایل بود که طنز در ادبیات معاصر نسبت به ادبیات کلاسیک از نظر کیفیت تغییرات بسیار زیاد و اساسی‌ای یافت و همانگونه که گفته شده است طنز در این دوران بندهای تفریح‌های افراطی را گسست و به عنوان نوع ادبی بسیار جدی توجه بسیاری از نویسندگان و شعرای بزرگ را به خود جلب کرد[۱۷].

علاوه بر محتوا و درونمایه‌ی طنز در این دوران، قالب آثار طنز هم تغییرات بسیاری یافت و از نظر شکل و فرم هم در این آثار تحول چشمگیری به وجود آمد به طوری که در حالیکه تا حدود نیم قرن پیش شعر عمده‌ترین وسیله‌ی طنزنویسی بود[۱۸] در دوران مشروطیت و با پیدایش روزنامه‌نگاری[۱۹] و همچنین رواج یافتن نمایشنامه‌نویسی، رمان و داستان کوتاه این انواع ادبی هم توجه طنزنویسان را به خود جلب کردند[۲۰].

از آنجایی که در دوران مشروطیت در عرصه‌ی روزنامه‌نگاری هم در نثر فارسی مرحله‌ی نسبتاً جالب توجهی به وجود آمد[۲۱] طنز در این دوران از طریق همین روزنامه‌ها و مجلات بیش از پیش وارد زندگی و افکار عامه‌ی مردم شد و یکی از مؤثرترین شیوه‌های اطلاع‌رسانی به توده‌ی مردم شیوه‌ی طنز و طنزپردازی بود در همین دوران طغیان افکار آزادیخواهانه و شور آزادی و احساسات میهن‌پرستی گذشته از اشعار سیاسی و وطنی در یک رشته مقالات و پاورقی‌های کوتاه فکاهی و شوخی‌آمیز انعکاس یافت[۲۲]. در زمینه‌ی آثار نثر طنزآمیز این دوران می‌توان مقالات انتقادی و طنزآمیز دهخدا را با عنوان چرند و پرند ـ که سنگ بنای نثر طنزآمیز معاصر به حساب می‌آید ـ عنوان کرد[۲۳].

همچنین می‌توان از طنزپردازان به نامی همچون میرزاآقا خان کرمانی، نسیم شمال، میرزاده عشقی و زین‌العابدین مراغه‌ای به عنوان پیشگامان طنز در ادبیات مشروطه نام برد[۲۴].

بعد از دوران مشروطه نیز طنز همواره به عنوان یکی از انواع ادبی پرطرفدار و تأثیرگذار در اذهان مردم به شمار می‌رفته و نویسندگان و شاعران توجه ویژه‌ای به طنزنویسی داشته‌اند. یکی از اتفاقات ویژه ای که در این دوران رخ داده است نقش مطبوعات در گسترش طنز در جامعه بوده است، چون در دهه‌های بعد از مشروطیت ظهور مجلات فکاهی نظیر توفیق، امید، باباشمل، چلنگر، داد و بیداد، قلقلک، حاجی بابا و… که عرصه‌ی جولان شاعران و نویسندگان طنزپرداز و فکاهه‌نویس بودند باعث گسترش این زمینه‌ی ادبی شده[۲۵] و این روند تا آنجا ادامه پیدا می‌کند که رفته رفته طی سالهای بعد طنز و مطبوعات با هم عجین می‌شوند[۲۶]. اما در سالهای بعد از کودتای ۱۳۳۲ فضای سیاسی خاص حاکم بر جامعه باعث رکود شدید فعالیت‌های مختلف ادبی و اجتماعی می‌شود به طوری که در این سال‌ها امکان نویسندگی و طنزپردازی در مطبوعات بسیار کم شده است[۲۷].

از برجسته‌ترین طنزپردازان این دوران باید به نام شاعران و نویسندگانی چون محمدعلی جمالزاده، صادق هدایت، ابوالقاسم حالت، فریدون توللی، ایرج پزشک‌زاد، خسرو شاهانی و… اشاره کرد[۲۸].

۲ـ ابوالقاسم حالت

ابوالقاسم حالت شاعر و نویسنده‌ی معاصر در سال ۱۲۹۸ هجری شمسی در تهران متولد شد و تحصیلات خود را نیز در همان شهر به پایان رسانید[۲۹]. وی ظاهراً از همان ابتدا به فعالیت‌های ادبی بسیار علاقه‌مند بوده و از آغاز نوجوانی در سال ۱۳۱۴ به سرودن شعر پرداخت، همچنین در انجام این فعالیت‌ها به قدری پیگیر و موفق بوده که در سال ۱۳۱۷ سردبیری هفته‌نامه‌ی فکاهی معروف توفیق را به عهده گرفت[۳۰]. او همچنین پس از شهریور ۱۳۲۰ علاوه بر توفیق در نشریات دیگری مانند امید، تهران مصور، قیام ایران و خبردار به نوشتن آثار طنز به نظم و نثر پرداخت[۳۱]، همچنین به خاطر روحیه‌ی خاص مذهبی‌ای که داشته است در مجله‌ی آیین اسلام نیز در قالب‌های جدی شعر و مقاله‌ی مذهبی می‌نوشته است[۳۲].

در سال ۱۳۲۵ به دعوت کمپانی اورگرین پیکچر همراه دو تن از هنرپیشگان ایرانی برای دوبله ی چند فیلم به هندوستان رفته و در آنجا از فرصت استفاده کرد و اوقات فراغت را به تکمیل زبان انگلیسی اختصاص داد[۳۳]. بعد از این مسافرت که حدود بیست ماه به طول انجامید به آبادان رفته و به خدمت در اداره‌ی انتشارات شرکت نفت مشغول شد[۳۴]، او همواره به دنبال مطالعه و پیشرفت بوده است به طوری که در مدت تعطیلی ناشی از ملی شدن صنعت نفت که حدود سه سال ادامه داشته است به فراگیری زبان عربی پرداخت[۳۵]. اقامت او در آبادان حدود یازده سال بوده و در تمام این مدت اشعار جدی و داستان‌های کوتاهش در مطبوعات محلی خوزستان و همچنین در نشریات تهران به خصوص ایران ما، اطلاعات هفتگی، توفیق و سپید و سیاه منتشر می‌شده است[۳۶].

در سال ۱۳۲۹ با یکی از خویشاوندان خود ازدواج کرد که حاصل این ازدواج دو پسر به نام‌های ماهور و مانی حالت بوده است[۳۷]. در سال ۱۳۳۸ مجدداً به تهران بازگشت و در اداره‌ی روابط عمومی شرکت ملی نفت به کار خود ادامه داد[۳۸] و همچنان با نشریات و روزنامه‌های تهران همکاری داشت و در ضمن فعالیت‌های مختلف خود به آموختن زبان فرانسه نیز مبادرت کرد[۳۹]. بعد از تعطیلی هفته‌نامه‌ی توفیق تحت عنوان طنز اجتماعی مقالاتی در کیهان می‌نوشت و در این مقالات به بیان معایب و کاستی‌های امور اداری و اجتماعی می‌پرداخته است[۴۰]. در سال ۱۳۵۲ از شرکت ملی نفت ایران بازنشسته شد[۴۱] و در فراغت پس از بازنشستگی سفری به آمریکا و کانادا کرد و در این سفر ضمن سیاحت نقاط دیدنی و دقت و تیزبینی در آداب و رسوم زندگی اهالی این مناطق مقالاتی هم در مورد این آداب و رسوم نوشت که این مقالات در کیهان به چاپ رسید[۴۲]. در آغاز انقلاب نخستین سرود جمهوری اسلامی و چند سرود دیگر ساخت[۴۳] و بعد از انقلاب شکوهمند اسلامی هم از شماره‌ی مخصوص نوروز ۱۳۶۷ با نشریه‌ی خورجین همکاری داشت و از اولین شماره‌ی نشریه‌ی معروف و موفق گل‌آقا در آذرماه ۱۳۶۹ به همکاری با این مجله پرداخت[۴۴]. حالت که از نامدارترین و پرکارترین شاعران و نویسندگان معاصر محسوب می‌شود[۴۵] هرگز در طول زندگی خود از فعالیت‌های ادبی دست نکشید به طوری که همکاری او با مجله‌ی گل‌ آقا تا آخرین روزهای حیاتش ادامه داشت[۴۶]. او در سرودن انواع شعر از قصیده، قطعه، غزل، رباعی و مثنوی دست داشته است[۴۷]. همچنین ترانه‌هایی نیز به زبان عامیانه سروده است که به عنوان پیش پرده در تماشاخانه‌های تهران توسط هنرپیشگان و بازیگران تئاتر خوانده می‌شده است[۴۸]. اما بخش عمده‌ی شهرت او در ادبیات معاصر مرهون بحر طویل‌های جذاب و زیبای اوست.

وی در شاعری متخلص به حالت بوده و با اسامی مستعار خروس لاری، هدهدمیرزا، ابوالعینک، شوخ، انت الحمار، هوار، فاضل مآب در مجامع ادبی معروف و شناخته شده است[۴۹] حالت سرانجام پس از سال‌ها زندگی پربار و همراه با فعالیت‌های ادبی در شامگاه سوم آبان ۱۳۷۱ در تهران وفات یافت[۵۰].

[۱]ـ سیماداد، صفحه‌ی ۳۳۹

[۲]ـ محمدرضا روزبه، ادبیات معاصر ایران، چاپ اول (تهران، انتشارات روزگار، ۱۳۸۱) جلد دوم، صفحه‌ی ۱۲۲

[۳]ـ همان جا

[۴]ـ یحیی آرین پور، از صبا تا نیما، چاپ ششم (تهران، انتشارات زوار، ۱۳۷۵) جلد اول، صفحه‌ی ۳۶

[۵]ـ سیما داد، صفحه‌ی ۳۳۹

[۶]ـ یحیی آرین پور، صفحه‌ی ۳۶

[۷]ـ محمدرضا روزبه، صفحه‌ی ۱۲۲

[۸]ـ سیمون کریچلی، صفحه‌ی ۴۰

[۹]ـ محمدرضا اصلانی، صفحه‌ی ۱۴۲

[۱۰]ـ حسن جوادی، صفحه‌ی ۵۰

[۱۱]ـ محمدرضا اصلانی، صفحه‌ی ۱۴۲

[۱۲]ـ محمدرضا اصلانی، صفحه‌ی ۱۴۳

[۱۳]ـ نمونه‌های طنز در آثار بزرگان ذکر شده بسیار فراوان است، چه طنزی که در یک بیت یا یک جمله ذکر شده باشد و چه طنزهای بلند و حکایات نسبتاً طولانی طنزآمیز که با اهداف مختلفی خلق شده است. مثل طنزهای سیاسی ـ اجتماعی حافظ، طنزهای مولانا و عطار با هدف ذکر نکات تعلیمی و اخلاقی در قالب طنز و یا طنزهای جذاب و سرگرم‌کننده‌ی سعدی در بوستان و گلستان.

[۱۴]ـ محمدرضا روزبه، صفحه‌ی ۱۲۳

[۱۵]ـ همان جا

[۱۶]ـ محمدرضا اصلانی، صفحه‌ی ۱۴۳

[۱۷]ـ همان جا

[۱۸]ـ حسن جوادی، صفحه‌ی ۲۴۱

[۱۹]ـ همان جا

[۲۰]ـ یحیی آرین پور، صفحه‌ی ۳۹

[۲۱]ـ محمدرضا روزبه، صفحه‌ی ۱۲۳

[۲۲]ـ یحیی آرین پور، صفحه‌ی ۳۹

[۲۳]ـ همان جا

[۲۴]ـ محمدرضا اصلانی، صفحه‌ی ۱۴۳

[۲۵]ـ محمدرضا روزبه، صفحه‌ی ۱۲۳

[۲۶]ـ رؤیا صدر، برداشت آخر، نگاهی به طنز امروز، چاپ اول (تهران، نشر سخن، ۱۳۸۵) صفحه‌ی ۲۱۲

[۲۷]ـ همان، صفحه‌ی ۳۷

[۲۸]ـ محمدرضا روزبه، صفحه‌ی ۱۲۳

[۲۹]ـ مرتضی فرجیان، طنزسرایان ایران از مشروطه تا انقلاب، چاپ اول (تهران، نشر بنیاد، ۱۳۷۰) جلد اول صفحه‌ی ۲۱۲

[۳۰]ـ سید ابراهیم نبوی،کاوشی در طنز ایران، چاپ سوم(تهران،انتشارات جامعه ایرانیان،۱۳۷۸)جلد اول،صفحه ۱۱۵

[۳۱]ـ رؤیا صدر، صفحه‌ی ۹۶

[۳۲]ـ همان

[۳۳]ـ مرتضی فرجیان، صفحه‌ی ۲۱۳

[۳۴]ـ مرتضی فرجیان، صفحه‌ی ۲۱۳

[۳۵]ـ همان، صفحه‌ی ۲۱۴

[۳۶]ـ رؤیا صدر، صفحه‌ی ۹۶

[۳۷]ـ مرتضی فرجیان، صفحه‌ی ۲۱۴

[۳۸]ـ همان، صفحه‌ی ۲۱۵

[۳۹]ـ همان جا

[۴۰]ـ مرتضی فرجیان، صفحه‌ی ۲۱۵

[۴۱]ـ همان جا

[۴۲]ـ همان، صفحه‌ی ۲۱۶

[۴۳]ـ همان، صفحه‌ی ۲۱۷

[۴۴]ـ رؤیا صدر، صفحه‌ی ۹۷

[۴۵]ـ سیدابراهیم نبوی، صفحه‌ی ۱۱۵

[۴۶]ـ رؤیا صدر، صفحه‌ی ۹۷

[۴۷]ـ همان جا

[۴۸]ـ رؤیا صدر، صفحه‌ی ۹۷

[۴۹]ـ مرتضی فرجیان، صفحه‌ی ۲۱۲

[۵۰]ـ رؤیا صدر، صفحه‌ی ۹۷

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.