پیشینه تحقیق تهیۀ طرحهای مرتع داری دارای ۳۸ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.
۱-۱-مقدمه ۴
۱-۱-۱- مراتع دارای طرح مرتعداری ۶
۱-۱-۲- تاریخچه تهیۀ طرحهای مرتعداری در کشور ۷
۱-۱-۳- روند تهیه طرحهای مرتعداری و عملکرد آنها قبل از انقلاب اسلامی ۸
۱-۱-۴- روند تهیه طرحهای مرتعداری و عملکرد آنها بعد از انقلاب اسلامی ۱۰
۱-۱-۴-۱- از بدو انقلاب تا ابتدای برنامه اول (۶۸-۱۳۵۷) ۱۰
۱-۱-۴-۲- برنامۀ پنج سالۀ توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ۱۱
۱-۱-۴-۳- برنامۀ پنجساله دوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ۱۳
۱-۲- مطالعات انجام شده در ایران ۱۵
۲-۲- مطالعات انجام شده در خارج از کشور ۲۶
منابع ۳۲
آجیلی، ع و م.ج. بهتاش و م. دانایی ۱۳۸۶٫ عوامل غیر اقتصادی مؤثر بر رضایت مجریان از مشارکت در طرحهای بیابانزدایی در استان خوزستان. علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران.
آذرنیوند، ح و ع. موسوینژاد ۱۳۸۰٫ تأثیر اجرای طرحهای مرتعداری بر تولید، گرایش و وضعیت مراتع سمنان. مجموعه مقالات دومین سمینار ملی مرتع و مرتعداری در ایران. سازمان جنگلها و مراتع و آبخفارساری کشور. ۲۴۸-۲۵۳٫
آرخی، ص. ۱۳۸۰٫ بررسی عوامل مؤثر بر عدم مشارکت مرتعداران در طرحهای اصلاح و احیاء مراتع (با تأکید بر بهرهبرداران مراتع گمیشان واقع در استان گلستان)، انجمن مرتعداری. مجموع مقالات دومین سمینار ملی مرتع و مرتعداری در ایران. ۷۳-۸۹٫
ارزانی، ح و ح. آذرنیوند و ع. مهرابی و ع. نیکخواه ۱۳۸۶٫ حداقل مساحت مرتع مورد نیاز دامداران استان سمنان. مجله پژوهش و سازندگی در منابع طبیعی. ۱۴: ۱۰۷-۱۱۳٫
ازکیا، م. ۱۳۷۴٫ بررسی جنبههای اقتصادی – اجتماعی طرحهای مرتعداری انجام شده در استان فارس. مجموعه مقالات اولین سمینار ملی مرتع و مرتعداری در ایران. انتشارات سازمان جنگلها و مراتع کشور.۷۰-۸۵٫
اسرار،کوک. قنبری ۱۳۸۸٫ ارزیابی و مقایسه روند تغییر دام و دامدار طرحهای مرتعداری و ممیزی مرتع در مراتع شیراز. چهارمین همایش ملی مرتع و مرتعداری ایران. دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران،صفحه ۴۶٫
اسراری، پ. ۱۳۷۹٫ ارزیابی اقتصادی سرمایهگذاریهای انجام شده در مراتع: مطالعه موردی استان کردستان، شهرستان سنندج. پایاننامه کارشناسی ارشد اقتصاد کشاورزی. دانشکده کشاورزی. دانشگاه تربیت مدرس.
انصاری، ن و ا، ثمری ۱۳۸۰٫ بررسی میزان مشارکت و شیوه بهرهبرداری از مراتع در منطقه داشلیبرون گنبد، انجمن مرتعداری. مجموعه مقالات دومین سمینار ملی مرتع و مرتعداری در ایران. ۶۴-۷۲٫
حسینپور، الف. ۱۳۷۲٫ بررسی ضرورت مشارکت و تعیین نیازهای آموزشی روستاییان دامدار و جنگلنشینان برای حفاظت خاک و آبخفارساری در حوزه آبخیز رودخانه هراز آمل، پایاننامه کارشناسی ارشد، تربیت مدرس تهران. ۶۹-۸۴٫
خاتونآبادی، ا و ا. امینی و ع. میرزاعلی ۱۳۸۰٫ عوامل بازدارنده مشارکت دامداران در احیای مراتع آققلا در استان گلستان. مجله تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی. انتشارات دانشگاه صنعتی اصفهان. ۵ (۱): ۳۹-۵۴٫
خلدبرین، ع. ۱۳۸۲٫ بیابانزایی و برنامه اقدام ملی بیابانزدایی. دفتر ترویج و مشارکت مردمی با همکاری دفتر فنی تثبیت شن و بیابان زدایی.
خلیقی، ن و ح. قاسمی ۱۳۸۰٫ بررسی میزان مشارکت دامداران در طرحهای مرتعداری، دومین سمینار ملی مرتع و مرتعداری در ایران، دانشگاه تهران. ۹۰-۱۰۴٫
خلیلیان، ص و ا. شمسالدینی ۱۳۸۰٫ بررسی وضعیت پایداری منابع طبیعی تجدید شونده (جنگل و مرتع) در برنامه اول و دوم توسعه. مجله پژوهش و سازندگی . ۵۲: ۱۹-۲۱٫
دادآفرین، ح. ۱۳۷۳٫ بررسی تأثیر آموزشهای ترویجی در استفاده صحیح از مراتع (شهرستان خوی). دانشکده منابع طبیعی. دانشگاه تهران.
از ۱۶۵ میلیون هکتار مساحت کشور حدود ۱۴۶ میلیون هکتار آن عرصه منابع طبیعی شامل مراتع، جنگلها، بیابانها و شنزارها است که از این میزان ۹۴ میلیون هکتار آن را مراتع تشکیل میدهد (۲). مسایل و مشکلات موجود در امر مدیریت مراتع کشور، شامل مشکلات طبیعی، مسایل و مشکلات اقتصادی – اجتماعی، تنگناهای قانونی از یک طرف و افزایش جمعیت انسانی از سوی دیگر، نیاز به کار، اشتغال و مواد غذایی را افزوده است. به همین دلایل در سالیان گذشته تعداد بهره برداران و به دنبال آن تعداد دام در مراتع به چندین برابر افزایش یافت. در نتیجه بهرهبرداری بیش از توان و ظرفیت مراتع، این منابع را رو به تخریب نهاده است.
با توجه به اینکه مراتع کشور از لحاظ تأمین علوفه مورد نیاز دام، حفاظت خاک و آب، محیط زیست و … از جایگاه ویژهای برخوردار است، ارائه راهکارهای فنی و مدیریتی جهت افزایش پوشش گیاهی و تولید علوفه مرتع بهمنظور پایداری اکوسیتم مراتع و کسب درآمد لازم و بازگشت سرمایه اولیه لازم و ضروری است. چنانچه مراتع کشور توسط کارشناسان مربوطه ممیزی شوند و طرحهای مرتعداری و مدیریتی لازم در آنها اعمال شود،ممکن است که تا حدودی جبران کمبود علوفه شده، از طرفی میزان هدررفت خاک بهواسطه فرسایش و آلودگی محیط زیست کاهش یافته و مشکلات اکوسیستم گیاهان صنعتی و دارویی مراتع تا حدی مرتفع گردد (خاتون آبادی و همکاران، ۱۳۸۰).
یکی از موضوعات مهم در بحث مدیریت مرتعداری مشخص کردن حدود و اندازه مراتع توسط کارشناسان میباشد که میزان ظرفیت چرا و تعداد دام با توجه به نظر کارشناسی مشخص خواهد شد تا لطمهای به مراتع وارد نگردد. این امر امروزه تحت عنوان پروانه چرا برای دامداران توسط کارشناسان اداره منابع طبیعی صادر میگردد. با توجه به مسایل اقتصادی و اجتماعی و افزایش جمعیت، افزایش تعداد دام، نیاز روزانه دام به مواد غذایی و استفاده مفرط و بیرویه از مراتع باید مدیریت قاطعانه برای مراتع کشور اعمال گردد تا بتوان استفاده بهینه از مراتع در زمینه تولید و پوشش گیاهی به عمل آید(خاتونآبادیوهمکاران، ۱۳۸۰).
مراتع ممیزی شده مراتعی هستند که حدود و اندازه و مرز آنها مشخص شده و میزان استفاده از آنها توسط کارشناسان تعیین گردیده است. چرای دام در این مراتع ملزم به کسب پروانه چرا بوده و این مراتع دارای شناسنامهای میباشند که حدود اربعه، مساحت، ظرفیت دامی مجاز، مشخصات بهرهبردار یا بهرهبرداران با تعداد دام هر یک و اطلاعاتی راجع به وضعیت، گرایش، توپوگرافی، منابع آب و خاک و سایر موارد مرتع را شامل میشود (خاتونآبادیوهمکاران، ۱۳۸۰).
مراتع دارای طرح مرتعداری هستند که پس از ممیزی شدن جهت حفاظت، احیاء، اصلاح، توسعه و بهرهبرداری پایدار،در آنها طرح مرتعداری تهیه و اجرا میگردد. در این قسمت، بهدلیل اهمیت طرحهای مذکور به معرفی و سابقۀ تاریخی آن میپردازیم.
بر طبق تعریف، طرح مرتعداری برنامه مدونی است که کلیه روشهای مدیریتی لازم در رابطه با حفظ، احیاء و توسعه بهرهبردارای صحیح از مراتع به منظور داشتن تولیدات مستمر در آن مشخص شده باشد (۲). به عبارت دیگر برنامه مدونی است که مجری طرح با اجرای آن حداکثر علوفه را تولید کند. این تولید به گونهای برنامهریزی میشود که به صورت مستمر بوده، به آب و خاک منطقه نیز آسیبی نمیرساند. طرح مرتعداری قرارداد دو جانبهای است میان سازمان جنگلها و مراتع و آبخیزداری به نمایندگی از سوی دولت و مجری طرح که غالباً دامداران و مرتعداران همان منطقه هستند که بهصورت ۳۰ ساله در محضرها منعقد میشود و در صورت رعایت کلیه برنامههای پیشبینی شده در طرح و موافقت سازمان، در پایان ۳۰ سال نیز قابل تمدید و واگذاری به وارثان است (آذرنیوند، ۱۳۸۰).
در هر طرح مرتعداری، اوضاع طبیعی منطقه شامل محل، موقعیت، مساحت، شرایط آب و هوایی، وضعیت خاک، وضعیت توپوگرافی و پوشش گیاهی (شناسایی گیاهان، وضعیت، گرایش، درصد پوشش، تولید، ظرفیت و محصولات فرعی مرتع)، منابع آبی، وضعیت تامین علوفه، موقعیت اجتماعی دامداران موجود در منطقه و سایر مسایل ضروری مطالعه و سپس بر اساس این عوامل، برنامهریزی جهت حفظ، احیاء، اصلاح و بهرهبرداری از این مراتع انجام میشود.
برنامههای اصلاحی رایج در طرحهای مرتعداری شامل بوتهکاری، ذخیره نزولات آسمانی، کپهکاری، کشت مستقیم (بذرکاری)، قرق، کودپاشی، تأمین آب که شامل احداث آبشخوار، مرمت چشمه، احداث آبانبار، تأسیسات و ساختمانهای مورد نیاز شامل آغل، چاه، موتورخانه، آبانبار، تلمبه بادی (با توجه به منطقه طرح)، ماشینآلات مورد نیاز عملیات اصلاحی و … است. همچنین تهیهکننده طرح مؤظف است، هزینه و درآمد (توجیه اقتصادی) طرح را برآورد و تولید حاصل از برنامههای اصلاحی را تعیین کند. در نهایت، تصویب طرح و عقد قرارداد بین مجری و کارفرما (اداره کل منابع طبیعی) برقرار میشود (آذرنیوند، ۱۳۸۰).
قبل از اجرای قانون اصلاحات اراضی و ملی شدن جنگلها و مراتع، اعمال مدیریت مرتع به عهده بخش خصوصی بود و تا سال ۱۳۳۳ دولت هیچ گونه نقشی در اداره مراتع نداشت. در همین سال شورای عالی مرتع وزارت کشاورزی وقت شکل گرفت که نقش مهمی را ایفا نکرد. اولین کارشناسان فائو (FAO) در سال ۱۳۳۸ به ایران آمدند و گزارشهای آنان پایهگذار برنامهریزی در مرتع شد (آذرنیوند، ۱۳۸۰).
دولت از سال ۱۳۴۱ هیچگونه نظارتی بر مراتع کشور اعمال نمیکرد. افزایش اختلاف بین مالکین و بهرهبرداران، به دلیل عدم وجود حقوق مالکیت قانونی برای افراد، باعث شد که مراتع بهشدت تخریب و منافع طولانی مدت با منافع آنی جایگزین شود.
از سال ۱۳۴۱ به بعد عملیات اصلاح و احیاء مراتع مورد توجه قرار گرفت و در سال ۱۳۴۲ با ایجاد سازمان مراتع کشور، در عمل برنامههای اصلاح و احیای مراتع و تولید علوفه به مرحله اجرا در آمد و این برنامههای بسیار اندک در سطح کوچک، به صورت نمایشی و بیشتر در قالب ایستگاههای تولید علوفه اجرا میشد. از سال ۱۳۴۷ تهیه و تدوین طرحهای مرتعداری بهعنوان یک
راهحل اساسی در احیای مراتع کشور در دستور کار دفتر فنی مرتع سازمان جنگلها و مراتع کشور
قرار گرفت (آذرنیوند، ۱۳۸۰).
با تشکیل وزارت منابع طبیعی در سال ۱۳۴۷ و با توجه به ماده ۳ قانون حفاظت از جنگلها و مراتع که بهرهبرداری از مراتع را در قالب طرحهای مرتعداری مجاز دانسته بود، دفتر فنی مرتع وزارت منابع طبیعی در تهران با همکاری کارشناسان سازمان ملل، کلاسهای تهیه طرح مرتعداری را در ایستگاه همند آبسرد تدارک دید.
بعدها دفتر فنی با تشکیل سه تیم تهیه طرح، طرحهای مرتعداری را برای زرند ساوه در سطح ۱۹۱۰۲۶ هکتار، اوباتو در کردستان در سطح ۸۶۰۰۰ هکتار، سبزوار در سطح ۸۲۰۰۰ هکتار، کرمان در سطح ۲۵۰۰۰۰ هکتار، ورامین گرمسار در سطح ۳۰۰۰۰۰ هکتار، مغان و سبلان در سطح ۹۲۰۰۰ هکتار و لکان فارس در سطح ۵۰۰۰۰۰ هکتار تدوین کرد (آذرنیوند، ۱۳۸۰).
به چند دلیل اجرای این طرحها جز در سطوحی که دولت خود به طور مستقیم وارد اجرا گردید عقیم ماند (آذرنیوند، ۱۳۸۰).
در سال ۱۳۵۵ علت عدم اجرای این طرحها بررسی شد و نتایج زیر بدست آمد:
الگوهای کشورهای پیشرفته مانند آمریکا و یا کشورهای مشابه در کشوری مانند ایران که فرهنگ خاص اسلامی و ملی دارد، نمیتواند به مرحله اجرا درآید.
الگوهای سوسیالیستی به هیچ وجه در ایران قابل استفاده نیست، بهخصوص در بخش دامداری روستایی کشور که مذهب ریشه عمیق دارد.
مرتعدار به مرتع وابسته نبود.
اجرای این طرحها در سطوح وسیع و مشترک بین یک گروه بزرگ که سنتها و فرهنگهای متفاوت دارند، امکان پذیر نیست و نمیتوان گروهی را که در سطح ۵۰۰۰۰۰ هکتار با آداب و سنن متفاوت هستند، ملزم به اجرای یک طرح نمود.
تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ را پرداخت نمایید.
ارسال نظر