پیشینه تحقیق سازمان همکاری اقتصادی (اکو) و رویکردها و راهبردها و همکاری‌های بین‌المللی اکو و نگاهی کوتاه به دست‌آوردهای اکو دارای ۴۸ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

مبحث اول: مقدمه    ۵
مبحث دوم: سازمان همکاری برای عمران منطقه‌ای (آر.سی.دی)    ۶
گفتار اول: مقدمه    ۶
گفتار دوم: کارکرد    ۷
گفتار سوم: روابط تجاری    ۸
گفتار چهارم: عوامل ناکامی    ۹
مبحث دوم: سازمان همکاری اقتصادی (اکو) و گسترش آن    ۱۱
گفتار اول: مقدمه    ۱۱
گفتار دوم: اهداف    ۱۲
گفتار سوم: ارکان    ۱۳
گفتار چهارم: تشکیلات    ۱۶
گفتار پنجم: همکاری با سازمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی    ۱۷
مبحث سوم: رویکردها و راهبردهای اکو    ۱۸
گفتار اول: مقدمه    ۱۸
گفتار روم: بیانیه‌ی کویته (طرح عمل اکو)    ۲۱
گفتار سوم: بیانیه‌ی استانبول (دورنمای بلند مدت اکو)    ۲۴
گفتار چهارم: موافقت نامه‌های مهم سازمان اکو    ۲۷
مبحث چهارم: اعضای اکو در یک نگاه    ۳۱
گفتار اول: مقدمه    ۳۱
گفتار دوم: موقعیت و وسعت اکو    ۳۲
گفتار سوم: تجزیه و تحلیل نقاط قوت، ضعف، تهدیدها و فرصت‌های منطقه اکو    ۳۲
گفتار چهارم: بررسی شاخص‌ها و مؤلفه‌های اقتصادی اکو در نگاهی کوتاه    ۳۵
مبحث پنجم: همکاری‌های بین‌المللی اکو    ۳۶
مبحث ششم: نگاهی کوتاه به دست‌آوردهای اکو    ۳۹
فهرست منابع و مآخذ    ۴۴

 منابع

۱-صفی‌نیا، پرویز، همکاری عمران منطقه‌ای، تهران: دبیرخانه آر.سی.دی، ۱۳۵۳٫

۲-خورشیدی، غلامحسین، بازار مشترک اسلامی، تهران: امیرکبیر، ۱۳۶۷٫

۳-کولایی، الهه و مؤدب، محمد، سازمان همکاری‌های اقتصادی «اکو». تهران: انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۸۸٫

۴-کولائی، الهه، اکو و همگرایی منطقه‌ای، تهران: مرکز مطالعات خاورمیانه، ۱۳۷۹٫

۵-کولائی، الهه، سیاست و حکومت در اورآسیای مرکزی، تهران: سمت، ۱۳۷۶٫

۶-کولائی، الهه، سیاست و حکومت در فدراسیون روسیه، تهران: انتشارات وزارت امور خارجه، ۱۳۸۵٫

۷-کولائی، الهه، «جمهوری آسیای مرکزی و سازمان همکاری اقتصادی (اکو)»، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، شماره ۳۳، بهمن ۱۳۷۳٫

۸-کولائی، الهه، «سازمان شانگ‌های و امنیت آسیای مرکزی»،‌ فصلنامه پژوهش علوم سیاسی، شماره‌های ۳ و ۴، پاییز ۱۳۸۶٫

۹-کولائی، الهه، «ژئوپلوتیک انتقال انرژی از قفقاز»، مطالعات اروآسیای مرکزی، شماره ۱، زمستان و بهار ۱۳۸۷-۱۳۸۶٫

۱۰-مرزوقی، حسن و حسینی، میرعبدالله، بسط مبادلات تجاری در اکو از طریق کاهش تعرفه‌ها، تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی، ۱۳۸۲٫

۱۱- Mengozzi, P. European Community Law, Translated by Patrick Del Duca, London Graham and Trotman Ltd, 1992.

۱۲- Spero, J.E. The Politic of Inter – Economic Relations, London, Urwin, 1990.

۱۳- Sunder, F., Law of the CAP, Sweet and Mazwellm London, 1st ed., 1985.

مبحث اول: مقدمه

بنیان‌گذاران سازمان همکاری اقتصادی[۱] ایران، پاکستان و ترکیه بودند. این سازمان برای شکل‌گیری رشد اقتصادی پایدار[۲] در حوزه‌های مختلف فعالیت کرد تا زندگی مردم از لحاظ کیفی و کمّی ارتقاء یابد. تشکیل این سازمان نتیجه‌ی پیوندهای تاریخی، فرهنگی، مذهبی و جغرافیایی سه کشور یاد شده بود. این اقدام در جهان دوقطبی مورد حمایت آمریکا قرار داشت تا کشورهای عضو در برابر نفوذ کمونیسم در منطقه از سوی اتحاد شوروی، در شرایط بهتری قرار گیرد. این انتظار وجود داشت که پیشینه‌ی پیوندهای تاریخی چند صد ساله‌ی میان این کشورها، گسترش روابط آنها را در چارچوب این سازمان تسهیل کند. سازمان همکاری برای عمران منطقه‌ای[۳] با طرح ایجاد بازار گسترده‌ی منطقه‌ای، رهبران این کشورها را به تحقق اهداف اعلام شده امیدوار ساخت. رخداد انقلاب اسلامی در ایران از عوامل ایجاد سستی در روند فعالیت سازمان همکاری برای عمران منطقه‌ای بود.

پس از سال ۱۹۷۹ فعالیت این سازمان به حال تعلیق درآمد و در سال ۱۹۸۰ منحل شد. به زودی بر اساس سیاست گسترش همکاری‌های منطقه‌ای و توسعه‌ی همکاری در میان کشورهای همجوار، از فوریه‌ی ۱۹۸۵ سازمان آر.سی.دی بار دیگر با عنوان «سازمان همکاری اقتصادی» فعالیت خود را آغاز کرد، اما تا سال ۱۹۹۰ که پروتکل اصلاحی عهدنامه‌ی ازمیر، در نشست ویژه‌ی اسلام‌آباد به امضای وزرای سه کشور برسد، در عمل فعالیتی نداشت. سال ۱۹۹۲ که کشورهای آسیای مرکزی، افغانستان و آذربایجان به عضویت سازمان پذیرفته شدند، این شهرت سال به سال گسترش یافت و سازمان در میان مجامع و سازمان‌های بین‌المللی اهمیت پیدا کرد. سپس روز ۲۸ نوامبر به عنوان روز اکو برگزیده شد.

مبحث دوم: سازمان همکاری برای عمران منطقه‌ای (آر.سی.دی)

گفتار اول: مقدمه

سازمان همکار برای عمران منطقه‌ای در سال ۱۹۶۴ تشکیل شد. سه کشور بنیان‌گذار آن از نظر توسعه‌ی اقتصادی کم و بیش در سطح متوازنی قرار داشتند و هر سه در شمار کشورهای اردوگاه غرب محسوب می‌شدند. سران سه کشور در سال ۱۹۶۴ در استانبول بر همکاری‌های منطقه‌ای به عنوان «عامل تسریع رشد و توسعه‌ی ملی و تأمین صلح و آرامش و ثبات» تأکید کردند و پیوندهای تاریخی و فرهنگی مردم خود را سبب تحکیم این همکاری‌ها دانستند. تشکیل سازمان همکاری برای عمران منطقه‌ای، بیانگر تلاش دولت‌های منطقه برای رشد و پیشرفت اقتصادی بود.

هر سه کشور ایران، ترکیه و پاکستان با محدودیت‌های ارزی و بازارهای محدود مواجه بودند. شرایط داخلی این کشورها اجرای این همکاری‌های منطقه‌ای را موجه و سازنده می‌ساخت. هر سه کشور در پی صنعتی شدن بر اساس الگوهای ارائه شده از سوی آمریکا و متحدین آن بودند. قرار گرفتن آنها در یک منطقه‌ی استراتژیک و حساس جهان و در همسایگی اتحاد شوروی، بر حساسیت این همکاری‌ها می‌افزود. سران سه کشور در پایان نشست استانبول، اهداف خود را به شرح زیر اعلام کردند:

ـ ایجاد تجارت آزاد؛

ـ ایجاد اتاق‌های بازرگانی مشترک؛

ـ تنظیم و اجرای طرح‌های مشترک؛

ـ کاهش هزینه‌های پستی میان سه کشور؛

ـ بهبود و گسترش حمل و نقل هوایی در منطقه؛

ـ بررسی امکانات توسعه‌ی همکاری در زمینه‌ی کشتیرانی؛

ـ گسترش راه‌آهن؛

ـ لغو روادید میان سه کشور؛

ـ گسترش گردشگری در منطقه؛ » کمک‌های فنّی؛

ـ گسترش همکاری‌های فرهنگی و ایجاد مراکز فرهنگی مشترک.[۴]

پیمان ازمیر که بیان کننده‌ی اهداف و انگیزه‌های اساسی بنیان‌گذاران سازمان همکاری عمران منطقه‌ای بود، در مارس ۱۹۷۷ به تصویب رهبران به کشور رسید. در این پیمان تشریک مساعی صنعتی در میان کشورهای عضو با ایجاد طرح‌های مشترک بر اساس بازار منطقه‌ای، ایجاد بانک تجارت و توسعه و صندوق بیمه‌ اتکایی نیز مورد توجه قرار گرفته بود. ضرورت تماس‌های نزدیک میان مقام‌ها و کارشناسان کشورهای عضو نیز از موارد قابل توجه برای تحقق هدف‌های تعیین شده در سازمان همکاری برای عمران منطقه‌ای بود. مؤسسه‌های وابسته به سازمان همکاری منطقه‌ای عبارت بودند از: مؤسسه‌ی تحقیقات فرهنگی در تهران، دبیرخانه‌ی همکاری‌های کشتیرانی در استانبول،[۵] دبیرخانه‌ی بیمه‌ی اتکایی در کراچی و مدرسه‌ی بین‌المللی بیمه‌ی همکاری عمران منطقه‌ای در تهران. دبیر کل آر.سی.دی بر همه‌ی مؤسسه‌های یاد شده نظارت داشت.[۶]

گفتار دوم: کارکرد

در سال‌های ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۸، فعالیت‌های زیر در سازمان آر.سی.دی انجام شد:

ـ همکاری‌های فنّی و فرهنگی، مبادله‌ی ۱۲۱۰ دانشجو، ۱۷۸۰ هنرجو و ۱۰۰ متخصص؛

ـ برگزاری ۴۸ سمینار و کارگاه و سمپوزیوم منطقه‌ای؛

ـ انتشار ۶۴ کتاب و جزوه در زمینه‌های مختلف فرهنگی، ادبی و علمی؛

ـ برپایی ۲۱ نمایشگاه فرهنگی: ۹ نمایشگاه در ایران، ۶ نمایشگاه در ترکیه و ۶ نمایشگاه در پاکستان؛

ـ دیدار و تماس مقام‌های سه کشور؛

ـ برپایی اردوگاه‌های تابستانی برای جوانان، مبادله‌ی ۱۶ گروه از جوانان؛

ـ بازدید سالانه‌ی نمایندگان و هیأت‌هایی از سازمان‌های زنان؛

ـ مبادله‌ی گروه‌های خبرنگاران از هر کشور؛

ـ آموزش ۳۶۰ دانشجو از سه کشور در مدرسه‌ی بیمه و اقتصاد آر.سی.دی؛

ـ تأسیس صندوق بیمه برای تقویت مالی کشورهای در حال توسعه؛

[۱]. Economic Cooperation Organization (ECO).

[۲]. Sustainable Economic Growth.

[۳]. Regional Cooperation Development (RCD)

[۴]. پرویز، صفی‌نیا، همکاری عمران منطقه‌ای، تهران: دبیرخانه همکاری برای عمران منطقه‌ای، ۱۳۵۳، ص۶٫

[۵]. به نتایج عملی منجر نشد.

[۶]. ن.ک: الهه کولائی، اکو و همگرایی منطقه‌ای، صص ۸۰-۸۴٫

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.