632 views
پیشینه تحقیق گیاهشناسی ازگیل ژاپنی و مشکلات پس از برداشت آن ( پدیده ی قهوهای شدن آنزیمی و اتلاف آب و کاهش وزن در محصول) دارای ۴۰ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.
مقدمه ۴
۱-۱- خاستگاه و تاریخچه ازگیل ژاپنی ۵
۱-۲- مشخصات گیاهشناسی ۶
۱-۳- ازدیاد ازگیل ژاپنی ۶
۱-۴- نیازهای خاکی و اقلیمی ۷
۱-۵- ارزش غذایی و دارویی ازگیل ژاپنی ۷
۱-۶- ارقام ازگیل ژاپنی ۹
۱-۷- اهمیت اقتصادی ۹
۲-۱- مشکلات پس از برداشت ازگیل ژاپنی ۱۲
۲-۲- قهوهای شدن آنزیمی ۱۲
۲-۲-۱- ترکیبات فنلی ۱۳
۲-۲-۲- نقش پلیفنلاکسیداز در قهوهای شدن آنزیمی ۱۴
۲-۲-۳- روشهای کنترل قهوهای شدن آنزیمی ۱۶
۲-۲-۳-۱- عوامل ضد قهوهای شدن آنزیمی ۱۷
۲-۲-۳-۲- انبارداری سرد و تیمار حرارتی ۲۰
۲-۲-۳-۳- بستهبندی و اصلاح شرایط اتمسفری ۲۱
۲-۲-۳-۴- مواد خوراکی پوشاننده ۲۲
۲-۲-۳-۵- تیمار با فشار بالای هیدرواستاتیک ۲۳
۲-۲-۳-۶- پرتوافکنی گاما ۲۴
۲-۳- اتلاف آب و کاهش وزن در محصولات ۲۴
۲-۴- معرفی ترکیبات به کار رفته در آزمایش و سوابق تحقیق ۲۵
۲-۴-۱- اسید آسکوربیک (AA) ۲۵
۲-۴-۲- اسید سیتریک (CA) ۲۷
۲-۴-۳- هگزامتافسفات سدیم (NaHMP) ۲۷
منابع ۲۹
عشورنژاد، م. و قاسم نژاد، م. ۱۳۹۱٫ اثر بستهبندی با پوشش سلوفان و نگهداری میوه در دمای پایین بر کیفیت نگهداری و عمر انبارمانی میوه ازگیل ژاپنی (Eriobotrya japonica). مجله علوم تغذیه و صنایع غذایی ایران. سال هفتم، تابستان ۱۳۹۱، شماره ۲، صفحات ۹۵ تا ۱۰۲٫
Bertazza, G.L., Bignami, C. and Cristoferi, G. 2003. Fruit composition and quality of apple, apricot, and pear cultivars organically and conventionally grown in the Veneto region (Northern Italy). Cultivate the Future. Book of Abstracts 16th IFOAM Organic World Congress, Modena, 16-20 June 2008: 80.
Fernando, J.A.Z., Wang, S.Y., Wang, C.Y. and Aguilar, A.G. 2004. Effect of storage temperatures on antioxidant capacity and aroma compounds in strawberry fruit. Lebensmittel-Wissenschaft and Technologie, 37: 687-695.
Maria, P.F. 2007. Storage life enhancement of avocado fruits. (Diss). McGill University. Department of Bioresource Engineering. Ste-Anne De Bellevue, QC., Canada.
Marles, M.A., Ray, H. and Gruber, M.Y. 2003. New perspectives on proanthocyanidin biochemistry and molecular regulation. Phytochemistry, 64: 367-383.
Marreno, A. and Kader, A. 2006. Optimal temperature and modified atmosphere for keeping quality of fresh-cut pineapples. Postharvest Biology and Technology, 39: 163-168.
Ding, C.K., Chachin, K., Hamauzu, Y., Ueda, Y. and Imahori, Y. 1998. Effects of storage temperatures on physiology and quality of loquat fruit. Postharvest Biology and Technology, 14: 309-315.
Ding, C.K., Chachin, K., Ueda, Y., Imahori, Y. and Wang C.Y. 2001. Metabolism of phenolic compounds during loquat fruit development. Journal of Agricultural and Food Chemistry, 49: 2883-2888.
Ding, C.K., Chachin, Y., Ueda, Y., Imahori, Y. and Wang, C.Y. 2002. Modified atmosphere packaging maintains postharvest quality of loquat fruit. Postharvest Biology and Technology, 2(3): 341-348.
Ding. Z., Tian, S., Wang, Y., Li, B., Chan, Z., Hana, J. and Xua, Y. 2006. Physiological response of loquat fruit to different storage conditions and its storability. Postharvest Biology and Technology, 41: 143-150.
میوهها منابع غنی از کربوهیدراتها، ویتامینها، آنتیاکسیدانها، پلیفنلها، مواد معدنی و فیبرهای غذایی هستند. بررسیها نشان میدهد که رژیم غذایی سرشار از میوه و سبزی خطر ابتلا به بیماریهای قلبی و عروقی، انواع سرطان، بیماریهای پوستی و سایر بیماریهای مزمن را کاهش میدهد (برتازا و همکاران، ۲۰۰۳). ارزش غذایی بالای این محصولات میزان تقاضای آنها را در طی سالیان اخیر بین مصرف کنندگان افزایش داده و بستری را جهت توسعه اقتصادی فراهم نموده است (فالر و فیالو، ۲۰۱۰).
تولید میوههایی با کیفیت مطلوب از طریق اتخاذ تدابیر مدیریتی در حین فصل رشد امکانپذیر است اما یکی از مشکلات جدی در صنعت تولید محصولات باغی، حفظ کیفیت پس از برداشت آنهاست. واکنشهای متابولیکی در محصولات، پس از برداشت نیز ادامه پیدا میکند که میتواند شاخصههای کیفی آنها از جمله رنگ، طعم، عطر، ارزش غذایی و بافتشان را تحت تاثیر قرار داده و از بازارپسندی آنها بکاهد. این امر در مورد میوههای گرمسیری و نیمهگرمسیری که طبیعت فسادپذیرتری دارند بیشتر صدق میکند (فرناندو و همکاران، ۲۰۰۴).
تلفات پس از برداشت میتواند در هر نقطه از زنجیرهی تولید و بازاریابی رخ دهد و بسته به نوع محصول و محل تولید، بین ۱۰ تا ۵۰ درصد تخمین زده میشود (ماریا، ۲۰۰۷). زخمها و صدمات مکانیکی از مهمترین دلایل ضایعات در میوههاست و جلوگیری از ایجاد چنین آسیبهایی در زمان برداشت یا پس از آن میتواند در حفظ کیفیت محصولات تاثیرگذار باشد (کاپلینی و سپونیس، ۱۹۸۴). همچنین آگاهی از فیزیولوژی پس از برداشت محصولات باغی که عبارتست از مطالعهی فرآیندهای زیستی بافتهای گیاهی پس از جدا شدنشان از گیاه مادری، به همراه کاربرد تکنولوژیهای پس از برداشت و انواع تیمار فیزیکی و شیمیایی جهت به حداکثر رساندن خصوصیات کیفی بسیار حائز اهمیت است (ماریا، ۲۰۰۷). البته امروزه با افزایش سطح آگاهی مصرف کنندگان، عدم استفاده از مواد شیمیایی مصنوعی در صنایع غذایی مورد تاکید قرار گرفته است، لذا لزوم بررسی و شناسایی مواد طبیعی و غیرسمی موثر در افزایش ماندگاری محصولات بیشتر احساس میشود (رابرت و همکاران، ۲۰۰۳).
لازم به ذکر است شناخت روشهای بهینه برای نگهداری حداکثری هر محصول خاص مستلزم انجام آزمایشهای گوناگون است و نمیتوان یک خط مشی کلی برای رسیدن به این هدف ترسیم کرد زیرا عوامل بسیاری از جمله شرایط تغذیهای و اقلیمی در حین رشد و نمو، مرحلهی بلوغ هنگام برداشت، تفاوتهای ژنتیکی بین ارقام مختلف و … در تغییرات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی پس از برداشت دخیل هستند (ماریا، ۲۰۰۷).
درخت ازگیل ژاپنی با اقلیم نوار ساحلی شمال کشور کاملا سازگار است و در این نواحی کشت میشود اما کوتاه بودن عمرانباری میوهی ازگیل ژاپنی و حساسیت بالای آن به از دست دادن آب و قهوهای شدن از عوامل اصلی محدودیت عرضه این محصول به بازارهای دورتر است.
پدیدهی قهوهای شدن واکنشی است که میوهها و سبزیها در نتیجهی صدمات مکانیکی و فیزیولوژیکی در طی انبارداری یا فرآوری از خود بروز میدهند. ترکیبات فنلی و آنزیم پلیفنلاکسیداز (PPO) مستقیماً در بروز این پدیده نقش دارند زیرا آنزیم PPO که از کمپلکس پروتئین- مس تشکیل شده در حضور اکسیژن، ترکیبات فنلی موجود در میوه را به اورتو- کوئینون اکسیده میکند. در ادامه اورتو- کوئینونها به مادهی رنگی ملانین تبدیل و سبب تولید مواد تیره رنگ میشوند (دینگ و همکاران، ۲۰۰۲). بنابراین تیمار میوهها با ترکیبات طبیعی و غیرسمی که بهطرق مختلف از فعالیت آنزیم PPO و یا از تولید مواد تیره رنگ ممانعت میکنند میتواند راهکاری مناسب برای جلوگیری از قهوهای شدن زودهنگام میوهها باشد (لی و همکاران، ۱۹۸۳؛ گوئررو- بلتران و همکاران، ۲۰۰۵). بهعلاوه از آنجاییکه PPO نیاز به اکسیژن دارد تا بتواند در محل زخم واکنش قهوهای شدن را ایجاد کند استفاده از بستهبندیهای غیرقابل نفوذ به اکسیژن و یا محیطهایی با اتمسفر تغییریافته هم میتواند در جلوگیری از بروز این پدیده موثر باشد (مارتینز و ویتاکر، ۱۹۹۵).
خاستگاه ازگیل ژاپنی کرانههای رود دادو[۱] در جنوب چین است و از حدود ۲۰۰۰ سال پیش در آن مناطق کشت میشده است (ژانگ و همکاران، ۱۹۹۰؛ لین و همکاران، ۲۰۰۷). این گیاه در دوران باستان از چین به ژاپن معرفی شد و حدوداً از سال ۱۱۸۰ میلادی در ژاپن هم مورد کشت و کار قرار گرفت (دینگ و همکاران، ۱۹۹۸). علی رغم پیشینهی تاریخی ازگیل ژاپنی در شرق آسیا، آشنایی مردم سایر نقاط دنیا با این گیاه به گذشتهای نهچندان دور برمیگردد. از سابقه کشت ازگیل ژاپنی در ایران اطلاعات چندانی در دست نیست اما این گیاه در اروپا برای اولین بار در سال ۱۷۸۴ میلادی بهعنوان گیاهی زینتی در باغ گیاهشناسی پاریس کشت شد و از آنجا راه خود را به انگلستان و کشورهای مدیترانهای باز کرد و در بین سالهای ۱۸۶۷ تا ۱۸۷۰ میلادی از اروپا و ژاپن به فلوریدا و کالیفرنیای آمریکا معرفی شد (ویلانووا و همکاران، ۲۰۰۱؛ لین و همکاران، ۱۹۹۹). اگرچه در ابتدا ازگیل ژاپنی در بسیاری از کشورها بهعنوان گیاهی زینتی محسوب میشد اما رفتهرفته انتخاب ارقامی با میوههای درشتتر زمینهساز جلب نظر باغداران به این گیاه بهعنوان درختی بارده شد، بهطوری که امروزه تولید این میوهی باستانی در مقیاس تجاری در بیش از ۳۰ کشور دنیا انجام میگیرد (بادانس و همکاران، ۲۰۰۰).
ازگیل ژاپنی با نام علمی Eriobotrya japonica و نام انگلیسی Loquat درختی همیشهسبز و نیمهگرمسیری است و متعلق به خانواده Rosaceae و زیرخانواده Pomoideae میباشد. نام Eriobotrya از دو کلمه یونانی erion و botrys به معانی کرک و خوشه مشتق شده است که به کرکدار بودن برگها و میوههای این گیاه و فرم گلدهی آن اشاره دارد. کلمه japonica هم به ژاپن برمیگردد، چرا که ازگیل ژاپنی از این کشور به بسیاری از نقاط دنیا معرفی شد (حسین و همکاران، ۲۰۰۹).
این گیاه دارای گلهای کامل است و بیشتر ارقام آن خودگشن هستند، ولی در بعضی ارقام خودناسازگاری نیز دیده میشود. گلهای سفید رنگ ازگیل ژاپنی در پاییز شکوفا میشوند، میوهها در طی زمستان رشد میکنند و در بهار میرسند. رنگ میوههای ازگیل ژاپنی از زرد کمرنگ تا نارنجی متغیر است. طعم آنها معمولا شیرین با یک ترشی ملایم است و بسیار آبدارند. میوهها کروی یا تخممرغی شکلاند و قطر آنها ۲ تا ۵ سانتیمتر و متوسط وزن آنها ۳۰ تا ۴۰ گرم میباشد که در ارقام بزرگ به ۷۰ یا حتی به ۱۷۰ گرم هم میرسد. معمولا ۲ تا ۴ بذر قهوهای رنگ در هر میوه وجود دارد (لین و همکاران، ۱۹۹۹؛ لین و همکاران، ۲۰۰۷).
تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ را پرداخت نمایید.
ارسال نظر