1,415 views
پیشینه تحقیق بررسی زندگی، شعر و اغراض شعری محمد مهدی جواهری و تأثیرپذیری شعر عربی از قرآن کریم دارای ۴۸ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.
فصل اول: ۵
بررسی زندگی، شعر و اغراض شعری محمد مهدی جواهری ۵
۱ـ۱ـ زندگی نامه محمد مهدی جواهری ۶
۱ـ۲ـ شعر جواهری ۱۶
۱ـ۳ـ اغراض شعری جواهری: ۱۷
۱ـ۳ـ۱ـ مدح: ۱۷
۱ـ۳ـ۲ـ رثاء: ۱۸
۱ـ۳ـ۳ـ وصف: ۱۹
۱ـ۳ـ۴ـ شعر سیاسی: ۲۰
۱ـ۳ـ۵ـ غزل: ۲۰
۱ـ۴ـ تحول فنی شعر جواهری: ۲۰
۱ـ۴ـ۱ـ مرحلۀ تقلید از گذشتگان ۲۱
۱ـ۴ـ۲ـ مرحلۀ سرگردانی و تردّد بین گذشته و حال ۲۲
۱ـ۴ـ۳ـ مرحلۀ نهضت و تحوّل ۲۳
۱ـ۵ـ بلندپروازی جواهری ۲۴
۱ـ۶ـ محبّت و زیبایی پرستی جواهری ۲۶
۱ـ۷ـ مردمداری و احساس مسئولیت در برابر جامعه ۲۷
فصل دوم: ۳۰
تأثیرپذیری شعر عربی از قرآن کریم ۳۰
۲ـ۱ـ اثر قرآن بر زندگی قوم عرب: ۳۱
۲ـ۲ـ تأثیر پذیری زبان عربی از قرآن کریم: ۳۱
۲ـ۳ـ ظهور اسلام و پیشرفت شعر ۳۴
۲ـ۳ـ شعر در قرآن ۳۴
۲ـ۵ـ دیدگاه قرآن درباره شاعران ۳۵
۲ـ۵ـ۱ـ بیان اوصاف شاعران اسلامی: ۳۶
۲ـ۵ـ۲ـ منزلت شعر و شاعر نزد ائمه (ع) ۳۷
۲ـ۶ـ انواع تأثیر پذیری شعر عربی از قرآن کریم ۳۹
۲ـ۶ـ۱ تأثیر لفظی: ۳۹
۲ـ۶ـ۲ تأثیر معنایی: ۳۹
۲ـ۷ـ اثر قصههای قرآن در شعر عربی ۳۹
تعریف قصههای قرآنی: ۴۰
قصه: ۴۰
۲ـ۸ـ نقش آفرینی قرآن در علوم ادبیات عربی ۴۱
۲ـ۹ـ چگونگی زبان و ادبیات در عصر قرآنی ۴۲
۲ـ۱۰ـ نقشآفرینی قرآن در علوم ادبی ۴۳
۲ـ۱۰ـ۱ـ لغت ۴۳
۲ـ۱۰ـ۲ـ نحو ۴۴
۲ـ۱۰ـ۳ـ علوم بلاغی ۴۴
فهرست منابع ۴۷
قرآن کریم( مترجم، مهدی الهی قمشه ای)، بنیاد قرآن و عترت، چ۲، ۱۳۸۵ش.
العطیه، جلیل: اعلام الادب فی العراق الحدیث، ط۱، بی جا، دارالمعرفه، ۱۹۹۴م.
العطیه، جلیل: الجواهری، شاعرٌ من القرن العشرین، بیروت، منشورات جمل، ط۱، ۱۹۹۸م.
الفاخوری، حنّا: الجامع فی تاریخ الادب العربی(الادب الحدیث)، قم، منشورات ذوی القربی، ط۲، ۱۴۲۴م.
لجواهری، خیال: مسیره القرن، دمشق، منشورات وزاره الثقافه، ط۱، ۲۰۰۴م.
الجواهری، محمد مهدی: الجواهری فی العیون من اشعاره، دمشق، دارطلاس، ط۱، ۱۹۷۲م.
الجواهری، محمد مهدی: جواهری فی العیون من أشعاره، دمشق، دار طلاس، ط۱، ۱۹۷۲م.
الجواهری، محمد مهدی: دیوان الجواهری، بغداد، دار الحریه، ط۲، ۲۰۰۸م.
الجواهری، محمد مهدی: مذکراتی، بیروت، دار المنتظر، ط۱، ۱۹۹۹م.
الموافی، محمد عبدالعزیز: الجواهری آخر الفحول، قاهره، دار غریب، ط۱، ۲۰۰۷م.
میر بصری: اعلام الادب فی العراق الحدیث، لندن، ۱۹۹۹م.
یحیی، فرحان: أزمه المواطنه فی شعر الجواهری، دمشق، منشورات اتحاد الکتاب،، ط۱، ۲۰۰۱م
مهدوی دامغانی، احمد: جواهری، شاعر ایرانی تبار عرب، گلستان، ۱۳۷۶ش.
محمدمهدی، بزرگترین شاعر کلاسیک عراقی ایرانی تبار در نیمه اوّل قرن چهاردهم دیده به جهان گشود. برای تولّد وی تاریخهای متفاوتی ذکر شده است، اما به نظر میرسد صحیحترینتاریخ ۱۷ ربیعالاول ۱۳۱۷ه.ق باشد. وی در خاندانی اهل علم در نجف به دنیا آمد.[۱]
پدرش، عبدالحسین، از نوادگان شیخ محمدحسن نجفی*(مؤلفکتاب معروف جواهرالکلام*) بود. اولاد و نوادگان شیخمحمدحسن، نام خانوادگی خود را در انتساب به این کتاب، «جواهری»، «صاحب جواهر» و «جواهر کلام» برگزیدهاند.[۲]
محمد مهدی از پنج سالگی خواندن و نوشتن را نزد برادر بزرگش، عبدالعزیز، و قرآن را در مکتبخانه فراگرفت. تحصیلات ابتدایی را نزد معلمی تندخو گذراند، بهطوریکه بعدها از تأثیر منفی این دوره با تلخی بسیار یاد میکرد. سپس به مدرسه رشدیه رفت و به فراگیری زبان و ادبیات عرب و جغرافیا پرداخت.
جواهری حافظهای اعجابانگیز داشت به شکلی که در هشت سالگی هر روز یک خطبه از نهجالبلاغه، قصیدهای از دیوان متنبی و قطعهای از البیان و التبین جاحظ را از بر میکرد و چنانکه خود گفته، به جهت قدرت حافظهاش مورد غبطه و حسادت قرار میگرفت.[۳]
وی با وجود استعداد و حافظه قوی، در آغاز علاقهای به تحصیلات سنّتی نداشت. اما همین تحصیلات اولیه سنّتی و مطالعه اشعار قدما، بعدها تأثیر عمیقی بر اشعارش گذاشت. جواهری از کودکی دلبستگی شدیدی به شعر داشت. پدرش با اینکه در آغاز مخالف سرودن او بود، هنگامی که علاقه عمیق او را به شعر درک کرد، خود نیز به تشویقش پرداخت و او را با خود به مجالس بزرگان برد. جواهری هم در این مجالس تحت تأثیر اندیشه آزادیخواهی بزرگانی چون محمدسعید حبوبی[۴]، شاعر مبارز ضداستعمار، قرار گرفت.
محمد مهدی در نوجوانی همراه برادر بزرگترش در یکی از حوزههای علوم دینی نجف به تحصیل پرداخت و لباس روحانیت بر تن کرد، اما پس از مرگ پدرش، تحصیلات حوزوی و لباس روحانیت را کنار گذاشت. در هجده سالگی نخستین شعرش را با نام مستعار در روزنامه العراق به چاپ رساند و تنها در سال ۱۳۰۰ (ه.ش) حدود ۲۱ قصیده از او در نشریات عراق بهچاپ رسید و به دلیل استحکام اشعارش خیلی زود جای خود را در میان خوانندگان باز کرد. اولین مجموعه شعریاش، با عنوانِ «حبله الادب» در ۱۳۰۲ ش در بغداد منتشر شد. [۵]
جواهری جزو نخستین روزنامه نگاران عراقی محسوب میشود. و همچنین مؤسس اتحادیه نویسندگان عراقی و نخستین رئیس این اتحادیه نیز بود. در سال ۱۳۸۶(ه.ش )به مناسبت دهمین سال درگذشت این شاعر و ادیب نام آور، استاندار نجف یکی از خیابانهای اصلی شهر را به نام وی نامگذاری کرد. جواهری خیلی زود با دو پدیده فقر و شعر آشنا شد. با اولی نمیتوانست کاری بکند ولی با دومی که به تدریج تمام فکرش را تسخیرکرده بود باید کنار میآمد.[۶]
جواهری دور از چشم خانواده شروع به مطالعه کتابهای غیردرسی کرد. به هرکتاب شعری که میرسید، میخواند. شعر آن روز و شعر هزار سال پیش را، در نوجوانی اشعار روحانی مجاهد سعید حبوبی در او اثرعجیبی داشت. این روحانی مبارز بعدها در مبارزه آزادی ـ خواهانه ملت عراق به دست انگلیسیها شهید شد. جواهری در سن هفده سالگی پدرش را که در جنگ با انگلیسیها در اطراف بغداد رهبری گروهی از عشایر را به عهده داشت و بیمار شده بود، از دست داد و با این درگذشت ناگهانی، زندگی مادی خانواده که در حیات پدر نیز سخت بود، سخت تر شد؛ ولی از نظر ادبی و علمی، فرزند بزرگ خانواده به نام «عبدالعزیز» که طلبهای جوان و ادیب و شاعر و روشنفکر و پراستعداد و مهربان بود، این کمبود را تا حدود زیادی برطرف کرد.[۷]
عبدالعزیز که به نبوغ و قابلیتهای بالای برادر واقف بود، سرپرستی و هدایت او را در راهی که جواهری سخت به آن دل بسته و عشق و علاقه نامتناهی به آن داشت، به عهده گرفت. کتابهای شعر در اختیارش قرار میداد و قواعد شعر را به او میآموخت و محدودیتهایی را که در حیات پدر مانع از جولان فکر این جوان در پهنه بیکران شعر بود، از سر راهش برمی داشت. عبدالعزیز جواهری پس از مدتی به ایران مهاجرت کرد. مدتی در کرمانشاه ساکن شد، سپس به تهران آمد و تا آخر عمر در تهران زندگی کرد و در نهم مرداد ۱۳۶۵ش دیده از جهان فروبست. عبدالعزیز جواهری ادیبی متواضع، شاعری توانا و محققی پرتلاش و موشکاف بود. علاوه بر احاطه بر علوم فقهی دوران طلبگی، مطالعات وسیعی در ادبیات فارسی، فلسفه و عرفان، ریاضیات و علوم طبیعی نیز داشت.[۸]
او مثنوی مولوی را با حفظ و رعایت کامل تمام رازها و رمزهایش به عربی ترجمه کرد و چنان موفق به این کارشد که از سوی دانشگاههایی مانند الازهر و نیز مولوی شناسان زیادی مورد تقدیر قرار گرفت. او برای تکمیل برخی از اطلاعات و زندگی مولانا، به ترکیه رفت و با مولویشناسان آن دیار به بحث و جدل پرداخت. عبدالعزیز منظومه مثنویاش را «جواهرالآثار» نام گذاشت و در کار ترجمه و نظم دیوان حافظ بودکه اجل مهلت نداد. تا زمانی که عبدالعزیز در نجف بود، جواهری شاعر حداکثر استفاده را از راهنماییها و مهربانیهای برادر برد و علاقه و اشتیاقش را نسبت به او حتی در سن کهولت ازکسی پنهان نمیکرد و همچنین نقش مهم او را در زندگی ادبیاش.[۹]
جواهری گرچه در سنین خیلی پایین نیز شعر میسرود ولی چون آن را در قدوقواره اشعار بزرگان نمیدید، کنار میگذاشت. در سن هجده سالگی اولین شعر مورد پسندش را سرود و با نام مستعار و با ترس و لرز برای یکی از روزنامههای معتبر فرستاد. چند روز پر اضطراب را به انتظار ماند، تا این که پس از یک هفته شعر به چاپ رسید. آن هم با تعریف و تمجید فراوان از یک شاعر ناشناس. و تنها کسی که این ناشناس را شناخت عبدالعزیز بود؛ زیرا رگههایی از احساس شعری خود و علائمی از روحیه پرجوش و خروش برادر را در آن شعر یافت. جواهری در سن بیست یا بیستویک سالگی، دیگر نه تنها یک شاعر گمنام نبود؛ بلکه برخی از شعرای زمان خود را پشت سرگذاشت. او شعر را تنها به عنوان مؤثرترین وسیله برای زیباترین بیان عشق و مستی و زیبایی و زشتی و وفا و جفا و… به خدمت نگرفت، بلکه آن را مؤثرترین وسیله برای بیداری مردم و مبارزه با جهل و عقب افتادگی و مبارزه با زورگویان مسلط بر اجتماع و دفاع از حقوق به تاراج رفته درماندگان و مردم عادی یافت و در این وادی پرخطر گام گذاشت.[۱۰]
جواهری در سالهای ۱۹۲۴ و ۱۹۲۶ میلادی برای دیدار با برادرش عبدالعزیز که در ایران مستقر شده بود، به ایران آمد و مجذوب طبیعت سرسبز و مردم خونگرم این دیار شد. همچنین فرصتی نیز برایش فراهم شد تا با حضور در برخی از محافل ادبی، درباره شعرای ایران، از سعدی و حافظ تا عارف و ایرج میرزا، مطالعاتی انجام دهد و مقالههایی در این زمینه بنویسدو اشعاری (که برخی از آنها ترجمه اشعار حافظ بود) به این مناسبت بسراید این اشعار، با عنوان «گنجهای ایرانیان» در تعدادی از روزنامههای عراق به چاپ رسید و بهانه به دشمنانش داد تا در فرصت مناسب از این نوشتهها استفاده کنند. جواهری در سالهای ۱۹۲۱ تا ۱۹۲۷میلادی نوشتهها و اشعار بسیار زیادی که عمدتأ در راه بیداری ملت عراق و مبارزه با جهل و عقب افتادگی و استعمار انگلیس و مزدورانش بود، در روزنامهها منتشر کرد و همیشه با عکسالعملهای شدید مواجه میشد.[۱۱]
[۱]. الفاخوری، حنّا: الجامع فی تاریخ الادب العربی(الادب الحدیث)، قم، منشورات ذوی القربی، ط۲، ۱۴۲۴م، ص۵۰۷
[۲]. عطیِه، جلیل: الجواهری، شاعرٌ من القرن العشرین، بیروت، منشورات جمل، ط۱، ۱۹۹۸م، ص ۶
[۳]. الجواهری، خیال: مسیره القرن، دمشق، منشورات وزاره الثقافه، ط۱، ۲۰۰۴م، ص ۳۹۴
[۴]. سید محمد سعید فرزند سید محمود حبوبی، از طلایه داران عرفان و یکی از ستارگان درخشان آسمان شعر و ادب در جهان تشیع است . او در ۱۴ جمادی الثانی (۲۶۶ه.ق) در شهر نجف به دنیا آمد، وی شاعر و عارف و مجاهد بزرگ عراقی در انقلاب عراق نقش برجسته ای داشته است.
[۵]. شاعر من القرن العشرین، ص ۸
[۶]. مسیره القرن، ص ۳۹۸
[۷]. یحیی، فرحان: أزمه المواطنه فی شعر الجواهری، دمشق، منشورات اتحاد الکتاب، ، ط۱، ۲۰۰۱م، ص ۵۷
[۸]. همان، ص۵۸
[۹]. الموافی، محمد عبدالعزیز: الجواهری آخر الفحول، قاهره، دار غریب، ط۱، ۲۰۰۷م، ص ۱۲۹
[۱۰]. همان، ص ۱۳۱
[۱۱]. میا، فاخر: الجواهری شاعر التجدید و الثوره، سوریا، دار المرساه ، ط۱، ، ۲۰۰۶م، ص ۱۴۸
تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ را پرداخت نمایید.
ارسال نظر