پیشینه تحقیق شکل گیری ناتو و مفهوم خاورمیانه در روند تاریخ و جایگاه ناتو در سیاست خارجی خاورمیانه‏ای آمریکا دارای ۳۸ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

۲-۱- مقدمه    ۴
۲-۲- تاریخچه ناتو    ۵
۲-۲-۱- نگاهی به شکل گیری ناتو    ۵
۲-۲-۲- جنگ سرد؛ آغازی بر تشکیل سازمان‌های منطقه‌ای در شرق و غرب    ۶
۲-۲-۳- پیمان دفاع جمعی بروکسل، مقدمه تشکیل سازمان ناتو    ۶
۲-۲-۴- تشکیل ناتو    ۷
۲-۲-۵- تصویب پیمان    ۸
۲-۲-۶- گسترش ناتو به شرق    ۸
۲-۳- تحول مفهوم خاورمیانه    ۹
۲-۳-۱- اهمیت خاورمیانه برای کشورهای عضو ناتو    ۱۲
جدول ۲-۱- ذخایر نفت کشورهای خاورمیانه    ۱۳
جدول ۲-۲- ذخایر نفت حوزه دریای خزر    ۱۳
جدول ۳-۳- مهم‌ترین واردکنندگان نفت در سال ۲۰۱۱    ۱۴
جدول ۲-۴- وضعیت حقوقی برنامه هسته‏ای برخی از کشورهای خاورمیانه    ۱۶
۲-۳-۲-  ناتو و سیاست خارجی خاورمیانه‏ ای آمریکا    ۱۸
۲-۴- ناتو ابزار سیاست خارجی آمریکا    ۱۹
۲-۵- تقویت کنترل آمریکا بر منابع انرژی    ۲۲
جدول ۲-۵- ذخیره، تولید و نرخ ذخیره ـ تولید بزرگ‌ترین مناطق نفتی جهان    ۲۲
۲-۶- کاهش هزینه‏های حضور آمریکا    ۲۴
۲-۷- تقویت موضع آمریکا در برابر تروریسم    ۲۵
۲-۸- تقویت موضع آمریکا در برابر گسترش تسلیحات غیرمتعارف    ۲۶
۲-۹- چارچوب نظری: نظریه نئورالیسم    ۲۷
۲-۱۰- نتیجه گیری    ۳۲
۲-۱۱- مرور ادبیات و سوابق مربوطه    ۳۲
منابع و مآخذ    ۳۵

منابع

اسدی، بیژن. (۱۳۸۱). حادثۀ ۱۱ سپتامبر و آثار آن بر موقعیت سیاسی خلیج فارس. فصلنامه مطالعات منطقه‌ای. سال۹٫

امینیان، بهادر. (۱۳۸۴). «ناتو و گسترش آن»، تهران: انتشارات دانشگاه امام حسین.

امینیان، بهادر. (۱۳۸۴). «ناتو و گسترش آن»، تهران: انتشارات دانشگاه امام حسین. ۱۳۸۴٫

امینیان، بهادر. (۱۳۸۴). «ناتو و گسترش آن». تهران. انتشارات دانشگاه امام حسین.

امینیان، بهادر. (۱۳۸۵). «ناتو و روابط آمریکا- اروپا پس از ۱۱ سپتامبر»، فصلنامه سیاسی دفاعی، شماره ۵۴٫

ترابی، قاسم. (۱۳۹۲). گسترش ناتو به خاورمیانه و مناطق پیرامونی ایران، روندها، مسائل و پیامدها، تهران: پژوهشکده مطالعات کاربردی فارابی.

قوام، عبدالعلی. (۱۳۸۰). اصول سیاست خارجی و سیاست بین الملل. چاپ سوم. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها. انتشارات سمت.

کرمی، جهانگیر. (۱۳۸۵). هژمونی در سیاست بین الملل؛ چارچوب مفهومی. تجربه تاریخی و اینده آن. پژوهش علوم سیاسی. شماره سوم. پاییز و زمستان.

لطفیان، سعیده. (۱۳۷۹). «گسترش ناتو به شرق، دیدگاهی دیگر». مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران. شماره ۴۷٫

مؤسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین المللی ایران معاصر تهران – کتاب اروپا (۶) ویژه ناتو .

مشیرزاده، حمیرا. (۱۳۸۴). تحول در نظریه‌های روابط بین الملل. تهران: سمت.

قنبرلو، عبدالله. (۱۳۸۵). ثبات هژمونیک در استراتژی اقتصادی- امنیتی ما. فصلنامه مطالعات راهبردی. سال۹، شماره ۱۴٫

موسوی، سیدفضل الله و مهدی حاتمی. (۱۳۸۵).  دفاع مشروع پیش دستانه در حقوق بین الملل. مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی. شماره ۷۳٫

۲-۱- مقدمه

ناتو نمونه ‌بارزی از اتحاد دائمی و بلندمدت در حوزه امنیت دسته‌جمعی می‌باشد که در آن کشورهای خاصی با معیارهای مشخص نظامی، امنیتی و سیاسی به عضویت پذیرفته می‌شوند. در طول ۱۱سپتامبر و براساس منشور ناتو این سازمان رویکردی نظامی امنیتی و طبعاً سیاسی داشت اما با فروپاشی شوروی، ناتو در صدد یافتن هویت و حوزه مسوولیتی جدیدی برآمد. اجلاس اخیر سران ناتو در استانبول در اواخر ژوئن ۲۰۰۴ از آن حیث اهمیتی دوچندان یافت که اروپا و آمریکا در صدد ترمیم روابطی برآمدند که در جریان تهاجم به عراق آسیب دیده بود. با توجه به اینکه غرب دامنه تهدیدها را از کمونیسم به تروریسم، رادیکالیسم اسلامی و خطر سلاح‌های کشتارجمعی انتقال داده است، لذا لزوم تداوم حیات ناتو در قالب گسترش حوزه جغرافیایی آن به یک ضرورت برای ناتو مبدل شده است. توجه به خاورمیانه به دلیل موقعیت ممتاز و برجسته این منطقه برای مجموعه غرب، یکی از راهبردهای آینده ناتو در نگاه فراآتلانتیکی این سازمان است.

در مورد مفهوم خاورمیانه و تعیین حدود و ثغور آن بین کارشناسان اختلاف‏نظرهای گسترده‏ای وجود دارد. بنابراین ضروری است در ابتدا تعریفی روشن از مفهوم و حدود و ثغور خاورمیانه صورت گیرد تا حوزه مطالعاتی و کشورهای که باید روابط آنها با ناتو مورد بررسی قرار گیرند، مشخص شوند. به تعبیری دیگر بررسی حضور ناتو در خاورمیانه بدون تعریف دقیق مفهوم و تعیین حد و مرز خاورمیانه امکان‏پذیر نیست. ضمن اینکه بررسی جایگاه ناتو در سیاست خاورمیانه‏ای آمریکا بدون تعیین حدود و صغور خاورمیانه بی‏معنا خواهد بود. در نتیجه در ابتدا تلاش می‏شود مفهوم خاورمیانه و حد و مرز آن مشخص شود.

واقعیت آنست که تعریف واحدی از خاورمیانه وجود ندارد. تقریباً تمامی تعاریفی که از مفهوم خاورمیانه و حدود و ثغور این منطقه صورت گرفته است، با انتقادات جدی مواجه شده است. به عنوان مثال، بسیاری از کارشناسان مخالف تعریف خاورمیانه به شکلی هستند که کشورهای حاضر در منطقه آسیای‏میانه و قفقاز را در برگیرد. در مقابل سایرین با توجه به ارتباطات گسترده این منطقه با سایر کشورهای عربی، ایران و ترکیه و به خصوص نقش تاریخ مشترک، اسلام و تروریسم، کشورهای این منطقه را بخش جدانشدنی از خاورمیانه می‏دانند. براین اساس این مقاله با بررسی مفهوم خاورمیانه در روند تاریخ آغار خواهد شد، سپس اهمیت خاورمیانه در ابعاد مختلف به خصوص برای کشورهای غربی مورد ارزیابی قرار می‏گیرد؛ در نهایت در بخش آخر به شکل مفصل به بررسی جایگاه ناتو در سیاست خارجی خاورمیانه‏ای آمریکا پرداخته می‏شود.

۲-۲- تاریخچه ناتو

۲-۲-۱- نگاهی به شکل گیری ناتو

ناتو از جمله قوی ترین پیمان‌های منطقه‌ای است که با گذشت حدود ۶۰ سال از زمان تاسیس همچنان درصحنه‌های نظامی و سیاسی حاضر است. زمینه شکل‌گیری این پیمان بر می‌گردد به بعد از پایان جنگ جهانی دوم و آغاز جنگ سردو شروع مبارزه‌ی فرا منطقه‌ای غرب در جلو‌گیری از نفوذ شوروی کمونیسم به دموکراسی لیبرالهای غربی و ایجاد یک سپر امنیتی برای کشورهای اروپا غربی با همکاری ایالات متحده.

با پایان جنگ جهانی دوم غرب با بحران جدیدی روبه رو شد و آن قدرت سلطه شوروی و گسترش عقاید کمونیستی در اروپا در نتیجه پیروزی شوروی بر آلمان در جنگ و ایجاد احزاب کمونیستی بود. این قدرت رو به رشد پس از جنگ هفت کشور اروپای شرقی را به سمت خود کشید و در فرانسه و ایتالیا نیز احزاب چپ نفوذ فراوانی پیدا کردند. آمریکا که بعد از جنگ به عنوان یک قدرت برتر به حساب می‌آمد برای جلوگیری از این وضعیت و گسترش آن به اروپای غربی و خاورمیانه به همرام متحد خود انگلیس به فکر ایجاد یک حصار امنیتی جهت جلوگیری از نفوذ کمونیست و شوروی در طول مرزهای خود با شوروی افتادند و ززمینه‌ی یک اتحاد منطقه‌ای را فراهم نمودند.

در واقع قدرت جنگی بالای شوروی و متحدانش تحت عنوان بلوک شرق و همینطور جریان سوسیالیسم کشورهای غربی و آمریکا را به فکر ایجاد یک سازمان نظامی مشترک برای مبارزهو دفاع جمعی در مقابل بلوک شرق انداخت.

ناتو سازمانی است که در دوران پس از جنگ جهانی دوم برای اجرای پیمان آتلانتیک شمالی در سال ۱۹۴۹ تشکیل شد. در سال‌های اولیه بعد از جنگ جهانی دوم و آغاز جنگ سرد در ماه مارس ۱۹۴۸ پنج کشور انگلیس، فرانسه، بلژیک، هلند و لوکزامبورگ با امضای معاهد برو کسل اتحادیه دفاع جمعی را تشکیل دادند سپس آنها از کشورهای دانمارک، ایسلند، ایتالیا، نروژ، و پرتغال دعوت به پیوستن به این فرایند کردند. دو ماه بعد با پیوستن کانادا و امریکا به این جمع در ۴ آوریل ۱۹۴۹ پیمان آتلانتیک شمالی به امضا رسید.

۲-۲-۲- جنگ سرد؛ آغازی بر تشکیل سازمان‌های منطقه‌ای در شرق و غرب

جنگ سرد اصطلاحا به جنگی اطلاق می‌شود که از تنش ها، کشمکش‌ها و رقابت‌ها در روابط آمریکا و شوروری سابق و هم پیمانان آنها در طول دهه‌ی ۱۹۴۰ تا ۱۹۹۰ بوجود آمده. تنش بین اتحاد شوروی و آمریکا در سال‌های بعد از جنگ دوم جهانی افزایش یافت.

در طول این زمان رقابت بین این دو ابر قدرت در عرصه هایی از قبیل نظامی، ایدئولوژی، روانشناسی، جاسوسی، ورزش، صنعت و توسعه تکنولوژی ادامه داشت. نتیجه این رقابت‌ها مسابقات تسلیحاتی، فضایی، هسته‌ای و تعدادی جنگ‌های غیر مستقیم در این سال‌ها بود.

به دلیل برخورداری هر دو قطب از سلاح‌های اتمی و هسته‌ای در طول این مدت درگیری نظامی مستقیم بین دو طرف رخ نداد اما درگیری بین این دو بلوک و هم پیمانان‌شان در طول این مدت و گسترش آن حتی در آسیای شرقی و خاور میانه که در نهایت منجر به شکل گیری پیمانهای منطقه‌ای در سطح همکاری‌های نظامی، سیاسی، اقتصادی و … شد، از دستاوردهای جنگ سرد است.

در نهایت در انتهای دهه‌ی ۱۹۸۰ و با دیدارهای مقامات عالی رتبه که به وسیله آخرین رهبر شوروی میخائیل گورباچوف ترتیب داده شد و برنامه‌های اصلاح سی وی، جنگ سرد پایان یافت.

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.