پیشینه تحقیق مروری بر فعالیت نوغانداری و پذیرش فناوری‌ها در کشاورزی دارای ۲۷ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

۲- ۱- مروری بر فعالیت نوغانداری    ۴
۲- ۱- ۱- مقدمه    ۴
۲- ۱- ۲- نوغانداری و تولیدات آن    ۴
۲- ۱- ۳- سابقه نوغانداری    ۵
۲- ۱- ۴- نوغانداری و تولید ابریشم در ایران    ۶
۲- ۲- پذیرش فناوری‌ها در کشاورزی    ۹
۲- ۳- پیش‌نگاشته‌ها    ۱۱
منابع    ۲۲

منابع

حسینی مقدم، س. ح.(۱۳۸۴). اصول پرورش کرم ابریشم (کتاب) .انتشارات دانشگاه گیلان .

صدیقی، ح. و احمدپور کاخک، ا. (۱۳۸۴). سنجش نگرش کشاورزان زعفرانکار نسبت به تولید و توسعه کشت زعفران و بررسی مسائل و مشکلات آنان (مطالعه موردی شهرستان گناباد)، مجله علوم کشاورزی ایران، سال ۳۶، صفحات ۶۹۹-۶۵۹٫

اقبالی، م.( ۱۳۸۲). آموزش نوغانداری، چاپ دوم، طرح تحقیقات، آموزش و ترویج نوغانداری، وزارت جهاد کشاورزی.

صندوق مطالعاتی توسعه نوغانداری و صنایع ابریشم ایران. ۱۳۶۹٫ پیشینه و اهمیت اقتصادی و اجتماعی نوغانداری.

صیداوی، ع. و بیژن نیا،ع.( ۱۳۸۳). نوغانداری، پیشینه و وضعیت کنونی در جهان، ماهنامه سنبله، شماره های ۱۳۶ و ۱۳۷٫

صیداوی، ع.( ۱۳۷۹). بررسی ضرورت و نحوه تشکیل تعاونی‌های نوغانداری، طرح پژوهشی، اداره کل

تعاون استان گیلان.

صیداوی، ع. بیژن نیا، ع و راهی،م.( ۱۳۸۵). نوغانداری، توسعه و اشتغال، ماهنامه سنبله، شماره های ۱۵۱، ۱۵۲ و ۱۵۴٫

باقری، ا. و ملک محمدی، ا. (۱۳۸۴). رفتار پذیرش آبیاری بارانی در میان کشاورزان استان اردبیل، مجله علوم کشاورزی ایران، سال ۳۶، شماره ۶، صفحات ۱۴۸۸-۱۴۷۹٫

پزشکی راد، غ.، مسائلی، م و یعقوبی، ج. ۱۳۸۵٫ بررسی عوامل اجتماعی موثر بر پذیرش مبارزه تلفیقی علیه کرم ساقه خوار برنج توسط کشاورزان استان اصفهان. مجله علوم کشاورزی ایران. ۳۷(۲)، شماره ۱، صفحات ۳۳-۲۷٫

پزشکی راد، غ.، تاجر، م. و رضایی مقدم، ک. (۱۳۸۹). بررسی عوامل مؤثر بر پذیرش تکنولوژی تسطیح لیزری توسط کشاورزان استان فارس، مجله تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، شماره ۴، صفحات ۵۳۰-۵۲۳٫

وزارت کشاورزی (۱۳۷۳). پرورش کرم ابریشم (از سری کتب A.O)، ترجمه کارشناسان شرکت پرورش کرم ابریشم ایران.

همایونی‌فر، م. و ملک‌دار، م. (۱۳۸۴) بررسی عوامل مؤثر بر توسعه کشت کلزا در استان مازندران، فصلنامه پژوهشهای اقتصادی، سال پنجم، شماره ۴، صفحات ۱۲۲-۱۱۴٫

پورحسین، م.( ۱۳۸۱). بررسی وضعیت و کیفیت پرورش کرم ابریشم در مناطق مختلف ایران، گزارش طرح پژوهشی، شرکت سهامی پرورش کرم ابریشم ایران.

آبیار، ن.(۱۳۸۱). بررسی عوامل مؤثر بر توسعه کشت سویا در استان گلستان، فصلنامه اقتصاد کشاورزی و توسعه، سال ۳۸،صفحات ۸۲-۶۸٫

۲- ۱- مروری بر فعالیت نوغانداری

۲- ۱- ۱- مقدمه

نوغانداری یا پرورش کرم ابریشم یکی از زیربخش‌های کشاورزی است که ضمن ارتباط با سایر زیربخش‌های آن به تولید پیله ابریشمی به عنوان یک محصول با ارزش جهانی مبادرت می‌ورزد. با وجود آن‌که نوغانداری فعالیتی است جانبی که در کنار فعالیت‌های اصلی کشاورزان هر منطقه در ایجاد اشتغال و کسب درآمد بیشتر مؤثر است (صیداوی و همکاران،۱۳۸۵)، اما در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری که برگ درختان توت در طول سال قابل استفاده بوده و به استثناء فصول خیلی مرطوب و پرباران، تقریباً به مدت ده ماه از سال امکان پرورش کرم ابریشم وجود دارد، می‌تواند به یک شغل دائمی تأمین کننده درآمد خانوار روستایی نیز مبدل گردد (Balu, 2005).

نوغانداری یک حرفه کاربر می‌باشد که علاوه بر امکان استفاده از نیروی فعال، فرصت به‌کارگیری بخش کمتر فعال جامعه مانند زنان، کودکان و سالخوردگانی که توان انجام برخی از کارهای کشاورزی را ندارند، فراهم می‌سازد. ضمن آن‌که فعالیت نوغانداری و صنایع واسطه‌ای بین تولید پیله و تهیه محصولات نهایی، سطوح وسیعی از اشتغالات روستایی و شهری را ایجاد کرده، فرصت‌های شغلی قابل ملاحظه‌ای را به وجود می‌آورد (راهی،۱۳۹۰). سرمایه‌گذاری در این فعالیت درمقایسه با پاره‌ای از فعالیت‌های تولیدی، کمتر و بازگشت سرمایه در آن سریع‌تر می‌باشد (صندوق مطالعاتی توسعه نوغانداری و صنایع ابریشم ایران،۱۳۶۹).

۲- ۱- ۲- نوغانداری و تولیدات آن

کرم ابریشم توت با نام علمیBombyx mori.L، حشره‌ای است با دگردیسی کامل که زندگی آن از تخم شروع و به تخم ختم می‌گردد. این حشره دارای چهار مرحله زندگی تخم، لارو، شفیره و پروانه است که تنها در مرحله دوم یا لاروی از برگ توت تغذیه کرده، در پایان این مرحله که عموماً ۲۵ تا ۳۰ روز به طول می‌انجامد، با تنیدن تار تولید پیله ابریشمی می‌نماید (حسینی مقدم، ۱۳۸۴). عموماً غالب تخم‌نوغان‌هایی که امروزه در دنیا مصرف می‌شوند منشاء چینی و ژاپنی داشته، حاصل هیبریداسیون یا آمیخته‌گری از این دو نژاد می‌باشند (اقبالی، ۱۳۸۲).

تولید اصلی فرایند نوغانداری پیله ابریشمی است که از آن الیاف ابریشمی به دست می‌آید. از میان تمامی تارهای منسوجات، ابریشم به دلیل ویژگی‌های خاص خود ازجمله سبکی، نرمی، مقاومت در نوسانات گرمایی، رنگ‌پذیری، جاذب‌الرطوبه بودن، عایق‌پذیری الکتریکی و به‌طور کلی لطافت، ظرافت و دوام، از جایگاه ویژه و ممتازی برخوردار است و به همین سبب در دنیای منسوجات به آن لقب ملکه منسوجات را داده‌اند (وزارت کشاورزی، ۱۳۷۳). ابریشم به عنوان ماده اولیه در تولید محصولاتی مانند فرش، پارچه، تزیینات داخلی ساختمان و غیره استفاده می‌شود. علاوه برآن در صنایع نظامی، دارویی، بهداشتی و آرایشی و تهیه بسیاری از خوراکی‌ها مصرف می‌گردد. علاوه بر محصولات اصلی، استفاده از فراورده‌های فرعی نوغانداری نیز در بخش کشاورزی کاربردهای بسیاری دارند (مرکز تحقیقات ابریشم کشور، ۱۳۸۵).

 ۲- ۱- ۳- سابقه نوغانداری

اگرچه از آغاز پرورش کرم ابریشم اطلاع دقیقی دردست نیست و درمورد پیدایش ابریشم روایت‌های گوناگونی وجود دارد، اما اسناد و مدارک قدیمی منابع ابریشم را به بیش از ۲۶۰۰ سال پیش از میلاد مسیح در چین باستان متعلق می‌داند (بیژن نیا و صیداوی، ۱۳۸۳). تردیدی نیست که جاده ابریشم با طول بیش از ده هزار کیلومتر در معرفی، رواج و توسعه نوغانداری و نیز تولید و تجارت ابریشم و محصولات ابریشمی از کشور چین تا بازارهای اروپایی نقش بسیار ارزنده‌ای ایفا نموده ‌است. تمدن قدیمی ایران که درمسیر جاده ابریشم آن زمان قرارداشته و شهرهای عمده آن را به هم متصل می‌کرده همواره در صنعت ابریشم جهان اثرات تعیین‌کننده‌ای به ‌جا گذاشته و سوابق تجاری و فرهنگی دو کشور بزرگ چین و ایران از طریق این جاده مبادله گردیده ‌است (صندوق مطالعاتی توسعه نوغانداری و صنایع ابریشم ایران، ۱۳۶۹).

امروزه قریب به ۵۰ کشور جهان در تولید ابریشم مشارکت دارند. براساس آمارهای بین‌المللی سهم ابریشم در کل تولیدات جهانی الیاف نساجی تنها درحدود ۱۹/۰ درصد است. عمده تولید ابریشم در مناطق معتدله و نیمه گرمسیری آسیا صورت می‌گیرد. بر اساس گزارش سازمان خواروبارجهانی (FAO) با تولید حدود ۹۲ درصد ابریشم جهان توسط کشورهای آسیایی، می‌توان ابریشم را یک محصول آسیایی دانست که قسمت عمده آن یعنی ۸۵ درصد تولید جهان یا ۹۴ درصد تولید آسیا توسط سه کشور چین، هند و ژاپن تولید می‌گردد. این وضعیت نشان دهنده موقعیت مناسب آسیا برای توسعه نوغانداری و بزرگ‌ترین منطقه مستعد برای تولید پیله و ابریشم در مقایسه با سایر نقاط نوغان‌خیز دنیاست (راهی، ۱۳۹۰). نزدیک به ۲۲ میلیون نفرروز در سال در فرایندهای مختلف صنعت ابریشم شامل پرورش کرم ابریشم، تولید پیله تر، خشکاندن پیله تر، نخ‌کشی، صمغ‌گیری نخ، تابندگی نخ، رنگرزی نخ و بافت فرش فعالیت می‌کنند (دیلمی، ۱۳۸۳). از این میزان تنها حدود ۱۰ میلیون نفر کشاورز به پرورش کرم ابریشم اقدام  می‌کنند (صیداوی و بیژن نیا، ۱۳۸۳). در حال حاضر چین بزرگ‌ترین تولیدکننده ابریشم جهان و هندوستان دومین تولیدکننده ابریشم جهان می‌باشند (FAO, 2009).

 ۲- ۱- ۴- نوغانداری و تولید ابریشم در ایران

پیشینه پرورش کرم ابریشم در ایران به گذشته دور می‌رسد. عده‌ای از مورخین بر این باور هستند که موطن اصلی پرورش کرم ابریشم ایران بوده‌است (ناظر عدل، ۱۳۶۸) و برخی دیگر از آنان این کشور را از جمله مناطقی می‌دانند که هم‌زمان با چین به پرورش کرم ابریشم، تولید و تجارت ابریشم مبادرت می‌ورزیده است (صندوق مطالعاتی توسعه نوغانداری و صنایع ابریشم ایران، ۱۳۶۹). برخی دیگر نیز ورود کرم ابریشم به ایران را هم‌زمان با ورود درخت توت و به زمان هخامنشیان مربوط می‌دانند (جوانشیر،۱۳۷۴). آنچه مسلم است این فعالیت در ایران از سابقه و قدمت نسبتاً طولانی برخوردار است. سوابق علمی و فنی این فعالیت به‌خصوص اقداماتی که به‌منظور بهبود کمّی و کیفی آن صورت پذیرفته ‌است، با دستیابی به نژادهای اختصاصی کرم ابریشم ایران نظیر نژادهای هراتی، خراسانی، بغدادی و سایر نژادهای محلی، همگام با سوابق تولیدی آن از قدمت تاریخی برخوردار بوده، مبین توجه خاص ایرانیان به این حرفه می‌باشد (صندوق مطالعاتی توسعه نوغانداری و صنایع ابریشم ایران، ۱۳۶۹).

به‌طور کلی پرورش کرم ابریشم در ایران در دو دوره متفاوت با فاصله زمانی طولانی رونق به‌سزایی    داشته ‌است. اولین دوره در سال‌های ۴۰۰ تا۴۵۰ بعد ازمیلاد بوده ‌است که در آن زمان ایران یکی از مراکز مهم پخش تخم‌نوغان به شمار می‌آمد. دومین دوره نیز در زمان سلطنت شاه عباس بوده ‌است که ایران یکی از تهیه‌کنندگان و صادرکنندگان عمده ابریشم خام و پارچه‌های ابریشمی محسوب می‌گشت (ناظر عدل، ۱۳۶۸)، به گونه‌ای که در نیمه قرن هفدهم میلادی تولید ابریشم در ایران به اوج شکوفایی خود رسید و سالانه حدود ۱۹۰۰ تن ابریشم تولید گردید که تا اوایل قرن هجدهم به ۳۰۰۰ تن و کمی بیشتر بالغ شد (جوانشیر،۱۳۷۴).

پس از عصر صفویان فعالیت نوغانداری متأثر از شرایط اقتصادی و اجتماعی جامعه به فعالیت خود ادامه داد. تا اینکه در سال ۱۳۱۴ اداره نوغان زیر نظر وزارت کشور در استان گیلان تشکیل شد و تهیه و توزیع تخم نوغان و خرید پیله را برعهده گرفت. این اداره تا سال ۱۳۵۲ با اسامی مختلفی به کار خود ادامه داد و از سال مذکور تحت عنوان شرکت پیله‌ور به سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران وابسته گردید. در همین سال شرکت ابریشم گیلان وابسته به بانک کشاورزی و صنعت و معدن و مجتمع صنعتی تولید ابریشم وابسته به وزارت کشاورزی وقت، به منظور توسعه نوغانداری در منطقه گیلان تشکیل شد. با پیروزی انقلاب اسلامی اهمیت رفاه و بهبود وضع زندگی کشاورزان بیشتر مورد توجه قرار گرفت و یکی از موارد موفق در زمینه ایجاد رفاه نسبی و بهبود وضع زندگی کشاورزان، نوغانداری و فعالیت های جانبی آن تشخیص داده شد. لذا به منظور احیا و بازسازی نوغانداری و صنایع ابریشم کشور اقدامات مختلفی مورد توجه قرارگرفت که نهایتاً در سال ۱۳۵۹ شرکت سهامی پرورش کرم ابریشم ایران پیرو مصوبه شورای انقلاب با ادغام بخش‌هایی از شرکت‌های پیله‌ور، ابریشم گیلان و مجتمع صنعتی تولید ابریشم تشکیل شد (راهی، ۱۳۹۰).

میزان مصرف تخم نوغان تا پیش از انقلاب اسلامی ایران حدود ۱۰۰ هزار جعبه بود که عمدتاً از کشورهایی مانند ژاپن، چین و کره جنوبی وارد می‌شد. آغاز به کار شرکت سهامی پرورش کرم ابریشم ایران، دست‌اندرکاران نوغانداری کشور را برآن داشت تا تخم نوغان مورد نیاز را در داخل کشور تولید نمایند. برای اولین بار در سال ۱۳۶۴ تعداد ۱۴۰۰ جعبه تخم نوغان تولید گردید که با حمایت دولت در قالب طرح‌های توسعه نوغانداری و تحقیقات ابریشم و اختصاص اعتبارات لازم، اقدامات وسیعی در این خصوص صورت پذیرفت که در نهایت کشور در زمینه تولید تخم نوغان به خودکفایی رسید (مرکز تحقیقات کرم ابریشم کشور، ۱۳۸۵). از مهم ترین اهداف تعیین شده توسط صندوق مطالعاتی توسعه نوغانداری و صنایع ابریشم می‌توان به حداکثر استفاده از ظرفیت‌های طبیعی و بالقوه آب و خاک و منابع طبیعی و نیروی انسانی مناطق مورد مطالعه در جهت افزایش تولیدات نوغانداری و ارتقاء سطح زندگی جامعه ساکن در این مناطق و بهبود اوضاع اقتصادی، افزایش تولیدات نخ ابریشم کشور، ایجاد امکانات جدید برای تبدیل آن به فراورده‌های ابریشمی مانند پارچه و غیره جهت مصارف داخلی و صادرات مازاد تولید به کشورهای  مصرف‌کننده اشاره کرد (مرکز تحقیقات کرم ابریشم کشور، ۱۳۸۵).

امروزه فرایند تولید ابریشم در کشور به دو بخش عمده تقسیم بندی شده است، “بخش کشاورزی” زیر نظر شرکت سهامی پرورش کرم ابریشم ایران (از شرکت های تابعه وزارت جهاد کشاورزی) و “بخش صنعتی” که عمدتاً توسط بخش خصوصی انجام می‌گردد و شامل چند کاخانه تولید نخ ابریشم (با هدایت وزارت صنایع و معادن) و متجاوز از ۱۳۰۰چرخ دستی ابریشم‌کشی ( با هدایت سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی) بوده که امر تبدیل پیله به نخ را به عهده دارند. درحال حاضر بیش از ۹۵ درصد از ابریشم تولیدی کشور در بافت فرش به کار برده می‌شود (شرکت سهامی پرورش کرم ابریشم ایران). سال‌های پایانی دهه ۱۳۷۰ و ابتدایی دهه۱۳۸۰ را با تولید و عرضه حدود ۲۰۰ هزار جعبه تخم نوغان در کشور می‌توان سال‌های شکوفایی این صنعت در ایران دانست، در حال حاضر عرضه تخم نوغان به کمتر از ۳۰ هزار جعبه تنزل یافته است (شرکت سهامی پرورش کرم ابریشم ایران، ۱۳۹۱). علیرغم دستیابی به توان علمی و فنی تولید تخم نوغان و به تبع آن افزایش ظرفیت تولید پیله و ابریشم خام در کشور، متأسفانه امروزه شاهد روند کاهش تقاضا در بخش نوغانداری هستیم.

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.