پیشینه تحقیق اثر پیش تیمار سازی (پرایمینگ)بر روی بذور گیاه دارای ۵۲ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

۲- پرایمینگ:    ۴
۲-۱ سالیسیلیک اسید پرایمینگ:    ۶
۲-۲ آب پیش تیمار سازی (هیدروپرایمینگ):    ۱۰
۲-۳ پیش تیمار سازی با نمک(هالو پرایمینگ):    ۱۳
۲-۴ پیش تیمار سازی با جیبریلیک اسید:    ۱۷
۲-۵ تأثیر شوری بر روی قند کل در بذر:    ۱۹
۲-۶ تأثیر شوری بر روی قندهای غیر احیایی :    ۲۲
۲-۷ تـأثیر شوری بر روی قندهای احیایی:    ۲۳
۲-۸ تأثیر پرایمینگ  جیبرلیک اسید بر میزان قند :    ۲۴
۲-۹ تأثیر پرایمینگ سالیسیلیک اسید بر میزان قند :    ۲۵
۲-۱۰ تأثیرهیدروپرایمینگ ( آب پیش تیمار سازی )  بر میزان قند :    ۲۶
۲-۱۱ تأثیر هالوپرایمینگ ( پیش تیمار سازی با نمک ) بر میزان قند :    ۲۷
منابع    ۲۹

منابع

وجی، ب. و د. بولی. ۱۳۸۸٫ مناوری و اصول زیست‌شناسی بذر. ترجمه. حجازی، ا. انتشارات دانشگاه تهران. ۵۱۳ صفحه.

کافی. م.، ا. برزوئی، م. صالحی. ع. کمندی، ع. معصومی و جعفر نباتی. ۱۳۸۸٫ فیزیولوژی تنش‌های محیطی در گیاهان. انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد. صفحه ۸۱-۱۲۳٫

کافی، م.، ا. عیشی رضایی، م. حقیقی‌خواه و ص. قربانی. ۱۳۸۹٫ مطالعه اثر سطوح مختلف شوری و پرایمینگ بذر بر جوانه‌زنی و خصوصیات گیاهچه دو گونه دارویی خانواده مرکبان. نشریه بوم شناسی کشاورزی. جلد ۲ شماره ۲: ۲۴۵-۲۵۵٫

شفیع‌زاده،م.، ک. احمدی، ب. بحرینی‌‌نژاد و ر. علیزاده. ۱۳۸۹٫ تعدیل اثرات سو ناشی از تنش شوری در گل گاوزبان ایرانی (Echium ameonum) با استفاده از پرایمینگ بذر. پنجمین همایش ملی ایده‌های نو در کشاورزی . دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان : ۱-۴٫

فرودل، س.، صدرآبادی حقیقی و س. م. نبوی کلات. ۱۳۹۰٫ تأثیر پرایمینگ بذر بر رشد گیاهچه‌ای کنجد (Sesamum indicum L.) تحت تنش شوری. نشریه پژوهشهای زراعی ایران. جلد ۲ شماره۳: ۵۳۵-۵۴۳٫

سالاری، ب.، م. شمس‌الدین سعید و ا. عسکریان سرداری. ۱۳۸۷٫ بررسی تأثیر پیش‌تیمار کلرید سدیم

( NaCl Priming) بر برخی صفات زراعی و فیزیولوژیکی ذرت هیبرید سینگل کراس ۷۰۴ در شرایط شوری. علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی. سال دوازدهم شماره چهل و ششم. ۱۴۳-۱۵۳٫

مظاهری تیرانی، م و خ. منوچهری کلانتری. ۱۳۸۵٫ بررسی سه فاکتور سالیسیلیک اسید، تنش خشکی و اتیلن و اثر متقابل آنها بر جوانه‌زنی بذر کلزا (Brassica napus L.) . مجله زیست شناسی ایران. شماره ۹: ۴۰۸-۴۱۸٫

محمدی، م.، ح. فهیمی و ا. مجد. ۱۳۸۸٫ بررسی مقایسه‌ای اثر سالیسیلیک اسید و ژیبرلیک اسید بر سرعت جوانه‌زنی بذر عدس (Lens culinaris L.) . مجله زیست‌شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار. دوره۴٫ شماره ۴: ۳۳-۴۴٫

مرادی، ر و پ. رضوانی مقدم. ۱۳۸۹٫ بررسی تأثیر پیش تیمار سالیسیلیک اسید در شرایط تنش شوری بر جوانه‌زنی و خصوصیات رشد گیاهچه‌ رازیانه(Foeniculum vulgare Mill)  . نشریه پژوهشهای زراعی ایران. جلد ۸ شماره۳: ۴۸۹-۵۰۰٫

خدابخش. ف.، ر. عموآقایی، ا. مستأجران و گ. امتیازی. ۱۳۸۹٫ برررسی اثر هیدروپرایمینگ دو رقم تجاری نخود بر جوانه‌زنی، فاکتورهای رشد و تعداد گرهک‌های ریشه در شرایط تنش شوری. زیست‌شناسی گیاهی. شماره ششم: ۷۱-۸۶٫

زارع، س.، ع. طویلی، ع. شهبازی و ا. ریاحی. ۱۳۸۹٫ بررسی تأثیر سطوح مختلف اسید سالیسیلیک بر بهبود مولفه‌های جوانه‌زنی گیاه توت روباه (Sanguisorba minor L.) تحت تنش شوری و خشکی. نشریه مرتع و آبخیزداری، مجله منابع طبیعی ایران. دوره ۶۳ شماره ۱: ۲۹-۳۹٫

۲- پرایمینگ:

روش‌های بهبود جوانه‌زنی مانند پیش تیمارسازی بذر (پرایمینگ) برای اصلاح عملکرد فیزیولوژیکی در طی مراحل جوانه‌زنی و دوران اولیه رشد به کار می‌رود . مهمترین هدف پیش‌تیمار سازی، بهبود درصد جوانه زنی و سرعت آن است که در نهایت موجب افزایش سرعت و هماهنگی در رشد گیاهان در کشتزارها و سرانجام سبب افزایش میزان بهره برداری به ویژه در شرایط تنش می‌شود (بلک وجی و بولی، ۱۳۸۸). تیمارهای پیش از کشت بذر که به آنها پرایم کردن گفته می‌شود شامل جذب آب به مقدار  کافی جهت جوانه‌زنی و سپس خشک کردن آن است. هدف پرایم کردن افزایش درصد جوانه‌زنی، کاهش متوسط مدت جوانه‌زنی و بهینه کردن رشد و قدرت گیاهچه تحت بازه وسیعی از شرایط مطلوب و نامطلوب محیطی است. این روش درگیاهان با بذرهای کوچک و بیشتر در گیاهان دارویی که دارای ارزش اقتصادی بالایی می‌باشند و نیازمند جوانه‌زنی یکنواخت و سریع هستند مورد استفاده قرار می‌گیرد (اِلیس و روبرتز، ۱۹۸۱).

پرایم  بذر را می‌توان در محیط‌های مختلف چون آب  ( هیدروپرایمینگ)، قرار دادن در معرض محلول‌های با پتانسیل آب پایین مانند پلی‌اتیلن‌گلایکول، یا محلولهای نمک مانند نیترات پتاسیم، کلرید پتاسیم، فسفات پتاسیم، سولفات منیزیم، کلرید کلسیم و نمک طعام یا کلرید سدیم ( اسموپرایمینگ) و همچنین پرایم بوسیله کنترل کننده‌های رشد گیاهی و پلی‌آمین‌ها انجام داد ( فاروق و همکاران ۲۰۱۰). گزارش شده است که پرایم بذرها باعث افزایش ویگور، سرعت و یکنواختی جوانه زنی و بهبود محصول در سبزیجات و گیاهان زینتی می شود (دیرمان و همکاران، ۱۹۸۷) ( بروگ گینک و همکاران، ۱۹۹۹). هر تیمار دارای محاسن و معایب خاص خود است و دارای تأثیرات مختلفی با توجه به غلظت ماده مورد استفاده در تیمار، گونه گیاه و در نهایت سطح رشد گیاه و طول دوره پرایم می‌باشد ( تزورتزاکیس، ۲۰۰۹). این تفاوت‌ها زمانی بیشتر مشخص می‌شوند که بذور در شرایط مختلف انبار داری و تنش‌های غیر زنده مانند تنش شوری در دوره جوانه‌زنی قرار می‌گیرند (کایولیا و همکاران، ۱۹۹۶). بسیاری از تغییرات فیزیولوژیک، بیوشیمیایی و ملکولی را می‌توان یافت که احتمالاً نحوه عملکرد آنها شامل زودتر شدن و افزایش فعالیت پروتئین‌سنتاز، آلدولاز و ایزوسیترات‌لیاز و همچنین افزایش فعالیت گلوکز ۶ فسفات دی‌هیدرو‌ژناز و کاهش فعالیت الکل‌دی‌هیدرو‌ژناز در بذور پرایم شده ذرت شیرین و گیاه آفتاب‌گردان گردید که این موضوع باعث افزایش تحرک ذخایر غذایی شده است (اسمیت و کوب، ۱۹۹۱) ( فو و همکاران، ۱۹۸۸) ( وحید و همکاران، ۱۹۹۹). پیش تیمار بذر یا پرایمینگ یک تکنیک ساده و رویکرد جایگزین است که اخیراً در جهت غلبه بر مشکل شوری مورد استفاده قرار می‌گیرد. پرایمینگ یکی از راه‌های فیزیولوژیکی است که باعث جوانه‌زنی سریعتر و یکنواخت‌تر بذر می‌شود (سیویرتپِ و دورادو، ۱۹۹۵). برای بسیاری از گونه‌های سبزیجات پرایمینگ سبب افزایش ویگور و عملکرد می‌شود و نتیجه این افزایش عملکرد باعث میشود هزینه اضافی که بر اثر این عمل به وجود آمده پوشش داده شود ( اعزمی و محمدی، ۲۰۰۸). تاثیرات مثبت پرایمینگ بر روی بسیاری از سبزیجات از جمله هویج مشاهده شده ( بالبینوت و لوپز، ۲۰۰۶). پرایم‌های مختلف بذر از جمله اسموپرایمینگ مسئول نسخه برداری سریعتر DNA که در نتیجه افزایش RNA و پروتئین سنتاز همراه با افزایش دسترسی به ATP ، بازسازی بخش های آسیب دیده بذر و کاهش کمبود متابولیت‌ها می‌شود (الیس و باچر، ۲۰۰۷) (گیاسی و همکاران، ۲۰۰۸). خیساندن بذرها ممکن است برای ظرفیت جوانه‌زنی موثر باشد و در صورت لزوم استفاده گردد، که البته خیساندن طولانی مدت سبب وارد آمدن خسارت به بذرهای بسیاری از گونه‌های گیاهی می‌شود. خسارت پیش‌خیساندن در سویا به غلظت پایین اکسیژن داخل بذر نسبت داده  می‌شود. با این وجود بیشتر وقتها خروج آنزیم‌ها و مواد غذایی از بذرها نیز دیده می‌شود ( محمدی و همکاران، ۱۳۹۰).

۲-۱ سالیسیلیک اسید پرایمینگ:

سالیسیلیک اسید یا اورتو هیدروکسی بنزوئیک اسید از ترکیبات فنلی در گیاهان است که به عنوان ماده شبه هورمونی در گیاهان یافت می‌شود که نقش مهمی در تنظیم رشد و نمو گیاه دارا می‌باشد (خانگ و وانگ، ۲۰۰۳). سالیسیلیک اسید نقش محوری در تنظیم فرایندهای فیزیولوژیکی مانند جوانه زنی بذر دارا می‌باشد (الطیب، ۲۰۰۵). گیاهان در پاسخ به تنش‌های غیر زنده پروتیئن‌هایی تولید می‌کنند و بسیاری از این پروتیئن‌ها بر اثر تنظیم کننده‌های رشد گیاهی نظیر سالیسیلیک اسید تولید می‌شوند (هویوس و ژانگ، ۲۰۰۰). سنارانتا و همکاران بیان نمودند که سالیسیلیک اسید ملکول واسطه‌ای مهم جهت واکنش گیاهان در برابر تنش‌های محیطی است (سنارانتا و همکاران، ۲۰۰۲). ژانگ و همکاران نشان دادند که سالیسیلیک اسید در جوانه زنی نقش دارد ( ژانگ و همکاران، ۲۰۰۳). راجاسکاران و همکاران بیان نمودند که کاربرد خارجی سالیسیلیک اسید باعث تحریک جوانه‌زنی بذر می‌شود (راجاسکاران و همکاران، ۲۰۰۰). مشاهده شده است که سالیسیلیک اسید در گیاهچه های گندم سبب مقاومت به شوری ( شاکیرووا و بزروکوا، ۱۹۹۷) در تحقیقی دیگر که بر روی گیاه گندم انجام شده است مشخص گردید که در تیمار پرایمینگ با سالیسیلیک اسید بالا رفتن سطوح سالیسیلیک اسید سبب افزایش جوانه‌زنی تحت شرایط تنش شوری می‌شود. درصد جوانه‌زنی به طور قابل ملاحظه‌ای در مقابل بذور تیمار نشده به کمک این تیمار افزایش پیدا کرد و همچنین میزان جوانه‌زنی تحت هر دو حالت نرمال و تنش نیز افزایش یافت ( بحرانی و پوررضا، ۲۰۱۲). سالیسیلیک اسید نه تنها باعث افزایش جوانه‌زنی نهایی می‌شود بلکه استفاده از آن موجب کاهش زمان جوانه‌زنی در گیاه گندم تحت شرایط تنش شوری می‌شود (افضل و همکاران، ۲۰۰۶). در مطالعه‌ای دیگر تورکیلماز نیز نتایج مشابه‌ای را در این زمینه گزارش نموده است و وی بیان نمود که تیمار سالیسیلیک اسید تحت شرایط تنش شوری موجب افزایش درصد جوانه‌زنی در این گیاه می‌شود (تورکیلماز، ۲۰۱۲). در همین راستا دولت‌آبادیان و همکاران گزارش نمودند که پرایمینگ بذور گندم با سالیسیلیک اسید سبب افزایشی معنی‌دار در درصد و سرعت جوانه‌زنی گندم در شرایط تنش شوری می‌شود ( دولت‌آبادیان و همکاران، ۲۰۰۸). در تحقیقی که بر روی دو گونه گیاه دارویی خار مقدس و کاسنی انجام شد مشخص گردید تیمارپرایمینگ با سالیسیلیک اسید در شرایط تنش شوری سبب افزایش معنی داری بر درصد و سرعت جوانه‌زنی در این دو گونه گیاهی می‌شود ( کافی و همکاران، ۱۳۸۹). بر طبق گزارش زارع و همکاران پرایمینگ سالیسیلیک اسید بر روی گیاه توت روباه تحت شرایط تنش شوری سبب افزایش در صد جوانه‌زنی و کاهش مدت زمان جوانه‌زنی می‌شود ( زارع و همکاران، ۱۳۸۹). در مطالعه‌ دیگری که بر روی گیاه رازیانه انجام شد مشخص گردید که پرایمینگ به کمک سالیسیلیک اسید موجب افزایش قابل توجهی در درصد جوانه‌زنی بذور این گیاه تحت شرایط تنش شوری می‌شود و از سوی دیگر در همین گزارش بیان گردید که با افزایش غلظت سالیسیلیک اسید در محلول پرایمینگ هیچ تأثیر قابل توجهی بر روی درصد جوانه‌زنی نسبت به شاهد مشاهده نگردید. علاوه بر این مشخص شد که با استفاده از این تیمار شاخص توانایی بذر نیز به طور قابل توجهی افزایش پیدا کرد البته بالاتر رفتن غلظت سالیسیلیک اسید سبب شد که مانند درصد جوانه‌زنی، پرایمینگ تأثیر قابل ملاحضه‌ای بر روی شاخص توانایی بذر نداشته باشد ( فرحبخش، ۲۰۱۲). در مورد گیاه فلفل تند مشاهده شده است که تیمار پرایمینگ با سالیسیلیک اسید زمانی که بذور در شرایط تنش شوری قرار دارد سبب افزایش درصد نهایی جوانه زنی و همچنین کاهش متوسط زمان جوانه‌زنی و زمان رسیدن به ۵۰ درصد جوانه‌زنی می‌شود ( خان و همکاران، ۲۰۰۹). همچنین امجد و همکاران گزارش نمودند که پرایمینگ بذور فلفل تند تحت شرایط تنش شوری موجب کاهش متوسط زمان جوانه‌زنی و افزایش درصد نهایی جوانه‌زنی نسبت به بذور پرایم نشده گردید ( امجد و همکاران، ۲۰۰۷). در تحقیقی دیگر مرادی و رضوانی مقدم گزارش نمودند که استفاده از پرایمینگ سالیسیلیک اسید در شرایط تنش شوری در تمامی سطوح باعث افزایش درصد جوانه‌زنی و سرعت جوانه‌زنی نسبت به عدم انجام پرایمینگ شد (مرادی و رضوانی مقدم، ۱۳۸۹). پسندی پور و همکاران گزارش نمودند که در گیاه شنبلیله افزایش شوری سبب کاهش قابل توجهی در درصد جوانه‌زنی، میزان جوانه‌زنی و شاخص بنیه بذر گردید است. پرایمینگ به کمک سالیسیلیک اسید به طور قابل توجهی تأثیرات مضر تنش شوری را بر روی این گیاه کاهش داده و سبب بهبود کلیه شاخص‌های جوانه‌زنی که در بالا ذکر گردید گشت    ( پسندی پور و همکاران، ۲۰۱۲). تیمار بذور کلزا با سالیسیلیک اسید موجب افزایش متوسط سرعت جوانه‌زنی بذور تیمار شده تا سطح تیمار ۱ میلی‌مول در لیتر نسبت به بذور شاهد گشت پس از آن هم در سطوح بالاتر پرایمینگ سبب کاهش اثرات منفی نمک بر جوانه‌زنی گشت ( سالاریزاده و همکاران، ۲۰۱۲). در مورد گیاه آرابیدوپسیس مشاهده شده است که کاربرد سالیسیلیک اسید در کاهش اثرات منفی گونه‌های اکسیژن فعال که بر اثر تنش‌های شوری و اسمزی به وجود آمده‌اند موثر است (گااوتام و سینگ ، ۲۰۰۹). در مطالعه‌ای دیگر بر روی گیاه آرابیدوپسیس مشاهده شد با استفاده خارجی از سالیسیلیک اسید در شرایط تنش شوری در زمینه جوانه ‌زنی بهبود قابل توجهی حاصل شد که این موضوع ناشی از کاهش گونه‌های اکسژن فعال (ROS) می‌باشد ( راجو و همکاران، ۲۰۰۶ ). در باقلا ) Vicia faba (  بکار بردن پرایمینگ باعث  افزایش مقاومت به شوری بوسیله کاهش آسیبهای ناشی از آسیبهای اکسیداتیو می‌شود ( آزوز، ۲۰۰۹). بر طبق گزارش دلالی و همکاران که بر روی دو گونه گیاهی Hedysarum carnosum و Hedysarum coronarium  مطالعه کرده بودند مشاهده شد که نمک طعام سبب به تأخیر افتادن جوانه‌زنی و همچنین کاهش درصد جوانه‌زنی در هر دو گونه گشت و با استفاده از تیمار پرایمینگ سالیسیلیک اسید در شاخص‌هایی که در بالا ذکر گردید بهبود قابل توجهی دیده شد ( دلیلی و همکاران، ۲۰۱۲). مشاهده شده است که کاربرد پرایمینگ بوسیله سالیسیلیک اسید تحت شرایط تنش شوری بر روی بذور گیاه ذرت سبب بهبود شاخص‌های جوانه زنی از جمله درصد نهایی جوانه‌زنی، شاخص جوانه‌زنی، متوسط زمان جوانه‌زنی و زمان رسیدن به ۵۰ درصد جوانه‌زنی می‌شود ( احمد و همکاران، ۲۰۱۲) . در گزارشی دیگر نیز بیان شده است که کاربرد سالیسیلیک اسید سبب بهبود جوانه‌زنی می‌شود که این بهبود عملکرد ناشی از خنثی کردن رادیکال های آزاد و یا اکسیژن فعال است (اجمل خان و همکاران، ۲۰۰۶). ( هاس و سانگ، ۱۹۹۷) و ( بالباکی و همکاران، ۱۹۹۹) گزارش نمودند که پرایمینگ بذر باعث افزایش آنزیم‌های آنتی اکسیدانت مانند گلوتاتیون و آسکوربات در بذر می‌شود که این آنزیم‌ها فعالیت پراکسیداسیون لیپید را در مرحله جوانه‌زنی کاهش می‌دهند و در نتیجه سبب افزایش درصد جوانه‌زنی می‌شوند. التایب گزارش کرد که پرایمینگ بذور جو با سالیسیلیک اسید باعث افزایش درصد جوانه‌زنی آن شد. بیشترین و کمترین درصد جوانه‌زنی به ترتیب درغلظت‌های یک و صفر میلی مولار  غلظت‌های سالیسیلیک اسید حاصل شد و با افزایش غلظت از یک دهم تا یک مولار درصد جوانه‌زنی افزایش و از آن به بعد افزایش غلظت باعث کاهش درصد جوانه‌زنی گردید ( التایب، ۲۰۰۵). در گزارشی دیگر مظاهری تیرانی ومنوچهری کلانتری بیان نمودند که تیمار سالیسیلیک اسید در سطح بیش از یک میلی مولار اثر کاهنده بر درصد جوانه‌زنی گیاه کلزا داشت و میزان کمتر از آن باعث افزایش درصد جوانه‌زنی شد ( مظاهری تیرانی و منوچهری کلانتری، ۱۳۸۵). در مطالعه‌ای که بر روی بذور گیاه یونجه انجام شد مشخص گردید که در شرایط تنش شوری پرایمینگ سالیسیلیک اسید بر روی درصد جوانه‌زنی تأثیر نداشته ( جرجندی و شریفی سیرچی، ۲۰۰۱۲). با توجه به مطالب موفق می‌توان نتیجه گیری کرد که این تنظیم کننده رشد گیاهی نقش مهمی در واکنش گیاهان نسبت به تنش‌های محیطی دارد همچنین در برخی گیاهان هم در حالت تنش و هم در حالت نرمال موجب افزایش شاخص‌های جوانه‌زنی می‌گرددمانند گیاه گندم. در بذور گیاهان خار مقدس، کاسنی، فلفل و ذرت  که تحت شرایط تنش شوری قرار داشتند پرایمینگ این تنظیم کننده رشد گیاهی سبب بهبود برخی شاخص‌های جوانه‌زنی گردید اما در برخی دیگر مانند یونجه بی‌تأثیر بود و حتی در مواردی چون  گیاه کلزا بر اثر استفاده سطوح بالاتری از این ماده کاهش جوانه‌زنی مشاهده گردید لذا می‌توان بیان کرد که واکنش گیاه نسبت به پرایمینگ با سالیسیلیک اسید با توجه به نوع گیاه و غلظت مصرفی از این ماده تغییر می‌کند.

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.