پیشینه تحقیق استعاره وکاربرد آن در غزلهای عراقی دارای ۷۰ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.
فصل اول:مقدمه ۶
مقدمه ۶
۱) نگاهی به زندگی شیخ فخرالدّین عراقی ۷
الف- تولّد و کودکی ۷
ب- جوانی ۹
ج- استادان و مسافرت ها ۱۱
د- مذهب عراقی ۱۳
ه – عرفان عراقی ۱۴
و – جایگاه و منزلت عراقی درکاروان ادب پارسی ۱۵
ز- وفات عراقی ۱۵
ح- آثار عراقی ۱۶
تأثیر پذیری عراقی از دیگر شاعران ۱۶
الف- سوانح العشاق غزالی: ۱۷
ب- حدیقهی سنایی: ۱۷
ج- تأثیر عطار بر عراقی : ۱۷
تأثیرگذاری عراقی بر دیگر شاعران ۱۸
الف- تضمین و اقتباسهای لفظی: ۱۸
ب)همانندی در وزن و قافیه و ردیف ۱۹
ج) اقتباس ها ۱۹
سبک ادبی عراقی ۲۰
دستورمندی زبان عراقی ۲۰
شیوهی واژهگزینی عراقی و بسامد واژههای پرکابرد در ساختار زبان او ۲۱
قافیه و ردیفهای فعلی و نقش آنها در روانی زبان عراقی ۲۲
تراکم فعل در زبان عراقی ۲۲
نقش برخی عناصر موسیقی افزای در آثار عراقی ۲۳
فصل دوم :استعاره وکاربرد آن در غزلهای عراقی ۲۸
تعریف استعاره ۲۸
ارکان استعاره ۳۰
علاقه و قرینه در استعاره ۳۰
انواع استعاره ۳۱
۱-استعارهی مصرّحه ۳۱
۱-۱-استعارهی مصرّحه مطلقه ۳۱
۱-۲-استعارهی مصرّحهی مجرّده: ۳۲
۱-۳-استعارهی مصرّحهی مرشّحه ۳۳
۲-استعارهی مکنیّه یا بالکنایه: ۳۳
هدف از استعاره ۳۴
پیشینه مطالعات استعاره در غرب ۳۴
مختصری درباره مکاتب ادبی- فلسفی غرب ۳۴
ارسطو و استعاره ۳۵
دیدگاه رمانتیک ها درباره ی استعاره ۳۷
مطالعات زبانشناختی استعاره ۳۹
استعارهی زنده، استعارهی مرده ۳۹
استعارهی مصرّحه در غزلیّات عراقی ۴۰
این و آن به عنوان قرینه ۴۵
نمونههایی دیگر از استعارههای مصرحه ۴۷
استعارهی مکنیه درشعر عراقی ۵۰
تشخیص در شعر عراقی ۵۳
استعاره در فعل (تبعیه) ۵۹
استعاره تهکیمه ۶۱
وجه شبه(جامع) ۶۱
نمونه هایی از استعاره با جامع حسی و طرفین تشبیه حسی به حسی: ۶۲
نمونه هایی از استعاره با جامع عقلی و طرفین عقلی به حسی یا حسی به عقلی: ۶۳
اهمیت زیبایی شناختی استعاره ۶۴
نتیجهگیری ۶۷
فهرست منابع و مآخذ ۶۹
ساسانی ، فرهاد ، (۱۳۸۳) . استعاره مبنای تفکر و ابزار زیبایی آفرینی ، تهران.
کریمی ، احمد،(۱۳۹۰). « تحلیل اشعار سید حسن حسینی از منظر صور خیال» ، مجله ی فنون ادبی، شماره ی ۲ ، پاییز و زمستان، صص ۱۱۶-۹۳، اصفهان.
عراقی، فخرالدین،(۱۳۳۵) . کلیات ، با مقدمه و تصحیح سعید نفیسی، تهران:انتشارات سنایی.
ـــــــــــــــ(۱۳۸۶) . کلیات ، به کوشش زهرا کشاورز باقری ، تهران: بهزاد.
ــــــــــــــ(۱۳۸۸) . کلیات، به کوشش محسن پویان، قزوین: سایه گستر.
علوی مقدم، محمد و رضا اشرف زاده،(۱۳۸۲) . معانی و بیان ، تهران: سمت.
آهنی ، غلامحسین ، (۱۳۶۰) . معانی و بیان ، چاپ دوم، تهران : بنیاد قرآن.
اکرمی ، محمدرضا ، (۱۳۹۰) . تحلیل استعاره در غزل های بیدل دهلوی ، تهران : نشر مرکز.
سجادی ، سید جعفر، (۱۳۶۲). فرهنگ لغات و اصطلاحات و تعبیرات عرفانی ، تهران: کتابخانه ی طهوری.
سید حسینی، رضا،(۱۳۸۴). مکتبهای ادبی ،تهران : نگاه.
شفیعی کدکنی، محمدرضا،( ۱۳۸۷). صور خیال در شعر فارسی، تهران: انتشارات آگاه.
شمیسا، سیروس،( ۱۳۸۷). بیان ، تهران : میترا.
صفا ، ذبیح الله ، (۱۳۶۹). تاریخ ادبیات در ایران ، تهران: فردوسی .
رخشنده مند، علی سینا،(۱۳۹۰) . «نقد استعاره ی تمثیلیه»، مجله ی فنون ادبی، شماره ی ۲ ، پاییز و زمستان، صص ۱۳۸-۱۱۷، اصفهان.
سلاجقه ، پروین،(۱۳۷۹).« ایماژ، استعاره و نماد» ، کتاب ماه ادبیات و فلسفه، شماره ۳۷، تهران.
«صور خیال» یا به اصطلاح اروپاییها «ایماژ» جزء لاینفکّ شعر قلمداد شده است. تقریباً در همهی تعاریفی که دربارهی شعر از گذشته تاکنون ارائه شده، مادهی اصلی و جوهر اصلی شعر را «صورت خیال» دانسته اند.بنابراین اگر بتوانیم خیال و اندیشههای شاعری را به درستی، نمایش دهیم زیباییهای اثر اورا نمایان کردهایم.
فخرالدّین عراقی از شاعران بنامِ عارف مسلکی است که زبانی بسیار روان و شیوا دارد و از تخیّلی بسیار قوی برخوردار بوده است؛ اشعار پرسوز و پرازشوق او در شعر عرفانی، بابی تازه گشود و غزلها و حتی ترکیبات و ترجیعات و قصاید او با معانی بلند عرفانی و احساسات و عواطف گرم، همراه است. وی بسیاری از تعبیرات و کنایات و رمزهای معمول بین عرفا و متصوفه را در شعر خود جای داده است.
جهان بینی عرفانی، اقتضا میکند که برای بیان معنای باطنی و درونی، از اشیاء محسوس، به صورت رمز و استعاره استفاده شود؛ شاعر و نویسندهی عارف با استفاده از رمزها و سمبلها، تصویرهایی را می آفریند که بر باطن و معنای درونی آنها دلالت دارد و در حقیقت شاعر و نویسندهی عارف، به دنبال آن حقیقت درونی است و لفظ چون کسوتی است که بر اندام معانی جلوه گری میکند.
«هنر و زیبایی، درست تقلید کردن و محاکات است، منظور این است که هنرمند باید اشیا را آن طور که بوده و هست یا آن طور که می گوید یا فکر می کند یا آن طور که می بایستی باشد نمایش دهد ؛ از این دیدگاه شعر نوعی هنر محسوب می شود زیرا شاعر همانند نقاشی است که تصویر می آفریند؛ اما این تصویر، اثر ذهنی یا شباهت قابل رویتی است که به وسیلهی کلمه، عبارت یا جمله ی نویسنده یا شاعر ساخته می شود تا تجربه حسی به ذهن خواننده یا شنونده منتقل گردد.» (کریمی،۱۳۹۰: ۹۴)
در بلاغت قدیم، صورخیال را در حوزهی تشبیه، استعاره، کنایه و مجاز بررسی میکردهاند؛ امّا در آثار جدیدی که در این حوزه نوشته شده، شمار و حوزهی آنها بسی فراتر از این چهار محور است.
شاعران بزرگ از امکانات بیانی و بلاغی برای القای معانی خود سود میجویند.توانایی عراقی، در بهرهگیری از عناصر زیباییساز کلام، نشان از اطلاعات بسیار او در زمینهی شعر و شاعری دارد؛ بهطوری که در بعضی مواقع اگر خوانندهای با صور خیالی از قبیل استعاره و نماد آشنا نباشد درک بعضی از اشعار او برای وی دشوار خواهد بود.در سبک عراقی، بیان اندیشه به ویژهاندیشههای عرفانی، نقش مهمی دارد و تصویر در درجهی دوم اهمیّت قرار دارد. برای عراقی نیز همچون دیگر شاعران عارفِ سبک عراقی، استعاره و نماد دستاویزی است برای بیان شاعرانهی اندیشه.
عراقی ۳۱۲ غزل دارد که از جمله غزلهای شیوای زبان پارسی به شمار میآید و در این نوشتار قصد بر آن است که غزلیّات عراقی از نظر میزان و چگونگی بهکار رفتن استعاره ، بررسی گردد .
عراقی از شاعران بنام و از پیشگامان غزلسرایی عرفانی است. در تاریخ ادبیات صفا درمورد نام و نسب او آمدهاست:« شیخ فخرالدّین ابراهیم بن بزرجمهر بن عبدالغفار همدانی فراهانی معروف به عراقی، از مشایخ بزرگ و از شاعران و عارفان بلندمرتبهی ایران در قرن هفتم هجری است.» (صفا، ۱۳۶۹: ۵۶۳)
در مورد نام ونسب ومولد او، اتفاق نظر وجود دارد؛« حمدالله مستوفی نام و نسب او را «فخرالدین ابراهیم بن بوذرجمهر بن عبدالغفار الجوالقی » ونویسندهی مقدمهی دیوان او، یعنی یکی از مریدان قریب العهد وی، «فخرالمله والدین ابراهیم ابن بزرجمهر المشتهر بعراقی » نوشتهاند. فصیح خوافی در ذیل حوادث ۶۸۶ هجری « شیخ فخرالمله والدین عراقی الشاعر الهمدانی الفراهانی» آورده است. (همان:۵۶۹)
زادگاه او را حمدالله مستوفی و نیز نویسندهی مقدمهی دیوانش، کمجان، نوشتهاند؛ این شهر، امروزه ،کمیجان، نام دارد ومرکز شهرستان کمیجان دراستان مرکزی است و جمعیتی بالغ بر سی و نه هزار نفر دارد. خود عراقی نیز در آثار و اشعارش، به زادگاه خود، اشاره کرده است؛ از جمله، در قصیدهای در مدح شیخ حمیدالدین احمد الواعظ، میگوید:
آخر ای جان، غریب شهر توام | خود نپرسی غریـب حیران را | |
جز عراقی که نیـست امیدش | تا ببیند وصال کمجان را |
(عراقی،۱۳۳۵: ۶۷)
همچنین
یا رب این بوی چنین خوش زگلستان آید | یا زباغ ارم و روضهی رضوان آید؟ | |
یاصبا بوی سر زلف نگاری آوردآید؟ | یا خود این بوی ز خاک خوش کمجان |
(عراقی،۱۳۳۵: ۷۸)
« اما وجه انتسابش به «جوالقی» که حمدالله ذکر کرده، دانسته نشده است … و بعید نیست که این نسبت «جوالقی» مربوط به همان عبدالغفار باشد که حمدالله، نسبت جوالقی را بعد از نام او آورده است.» (صفا ، ۱۳۶۹: ۵۶۹)
خاندان عراقی، خاندانی دانشمند بودهاند. در مقدمهی دیوانش عنوان شده « آبا واجداد او جدّاً فوق جدٍّ علما و افاضل بودهاند.»و ابراهیم، در این خانواده، در سال ۶۱۰ هجری، به دنیا آمده است. نویسندهی مقدمهی دیوانش، وفات او را به سال ۶۸۸ هجری قمری، دانسته است و سنّ او را در آن سال، ۷۸ سال، نوشته است؛ بدینترتیب، ولادت اوباید در سال ۶۱۰ هجری اتفاق افتاده باشد.
بدیع الزمان فروزانفر، مؤلف کتاب تاریخ ادبیّات ایران، سال تولّد وی را ۶۰۰ هجری قمری، دانسته است. (فروزانفر،۱۳۷۲: ۳۹۰)
عراقی، در کمیجان، متولد شد و دوران کودکی را در همانجا گذراند. در مقدمهی دیوانش دربارهی رویداد تولد او چنین آوردهاند: « و در آن مدت که از کتم عدم به صحرای رحم مادر آمد قرب یک ماه پیشتر پدرش در واقعه چنان دید که امیرالمؤمنین، علی ابن ابی طالب، علیه السلام، با جمعی از ابرار در باغی، مجتمع بودند و او آنجا ایستاده بود؛ شخصی بیامد و طفلی بیاورد و در نظر امیرالمؤمنین، بر زمین نهاد. امیرالمؤمنین، آن طفل را برداشت و او را پیش خود خواند و در کنار او نهاد و فرمود: « بستان عراقی ما را و نیکو محافظت نمای که جهانگیر خواهد بودن» از خرّمی که به وی رسید، از خواب درآمد. گفت: که چون عراقی، در وجود آمد در چهره ی او نظر کردم صورت همان طفل دیدم که امیرالمؤمنین به من داده بود.»
تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ را پرداخت نمایید.
ارسال نظر