437 views
پیشینه تحقیق باکتری Ralstonia solanacearum و قارچ Colletotrichum coccodes عامل بیماری سیاه سیب زمینی دارای ۷۵ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.
مقدمه ۴
الف- تاریخچه گیاه سیبزمینی ۴
ب- مشخصات گیاهشناسی ۴
ج- شرایط محیطی ۵
د- اهمیت اقتصادی و سطح زیر کشت ۵
ه- بیماریهای سیبزمینی ۶
۱-۱- باکتری Ralstonia solanacearum ۶
۱-۱-۱- مقدمه ۶
۱-۱-۲- اسامی و موقعیت تاکسونومیکی ۷
۱-۱-۳- خصوصیات ۸
۱-۱-۴- بیماریزایی R. solanacearum ۹
الف- پلیساکاریدهای خارج سلولی (EPS) ۱۱
۱-۱-۵- تاکسونومی R. solanacearum ۱۲
۱-۱-۶- علائم بیماری پژمردگی باکتریایی ناشی از R. solanacearum ۱۴
الف- روی سیبزمینی ۱۴
ب- روی گوجه فرنگی ۱۵
ج- روی شمعدانی ۱۵
د- روی توتون ۱۶
۱-۱-۷- چرخه بیماری و اپیدمیولوژی ۱۶
۱-۱-۸- تشخیص و شناسایی باکتری R. solanacearum ۱۷
۱-۱-۹- راههای پراکنش باکتری R. solanacearum ۱۹
۱-۱-۱۰- اهمیت اقتصادی بیماری پژمردگی باکتریایی سیب زمینی ۱۹
۱-۱-۱۱- میزبانهای باکتری R. solanacearum ۲۰
۱-۱-۱۲- مدیریت بیماری پژمردگی باکتریایی سیبزمینی ۲۲
۱-۲- قارچ Colletotrichum coccodes ۲۷
۱-۲-۱- مقدمه ۲۷
۱-۲-۲- خصوصیات قارچ عامل بیماری خال سیاه سیبزمینی ۲۸
۱-۲-۳- تاریخچه بیماری خال سیاه سیبزمینی در ایران و جهان ۲۹
۱-۲-۴- موقعیت تاکسونومیکی ۳۰
۱-۲-۵- آلودگی و توسعه علائم ۳۲
۱-۲-۶- علائم بیماری خال سیاه ۳۵
۱-۲-۷- جداسازی، تشخیص و شناسایی قارچ عامل بیماری خال سیاه سیبزمینی ۳۶
۱-۲-۸- اهمیت بیماری خال سیاه سیبزمینی ۳۷
۱-۲-۹- اپیدمیولوژی بیماری خال سیاه سیبزمینی ۳۹
۱-۲-۱۰- پراکنش ودامنه میزبانی بیماری خال سیاه سیبزمینی ۴۰
۱-۲-۱۱- تنوع قارچ C. coccodes ۴۱
۱-۲-۱۲- کنترل بیماری خال سیاه سیب زمینی ۴۳
الف- کنترل زراعی ۴۳
ب- کنترل شیمیایی ۴۴
ج- ارقام مقاوم ۴۵
۱-۳- اثر متقابل بین دو بیمارگر ۴۶
۱-۴- بررسیهای ژنتیکی عوامل بیماریزای گیاهی ۵۰
۱-۴-۱- مارکرهای مولکولی ۵۰
۱-۴-۲- مارکرهای بیوشیمیایی ۵۲
الف- SDS-PAGE ۵۲
منابع ۵۴
رزمی، جواد، حسنزاده، نادر، قاسمی، ابوالقاسم و حیدری، اصغر (۱۳۸۳) “بررسی کارایی محیط کشتهای اختصاصی و نیمه اختصاصی برای تعیین جمعیت باکتری
Ralstonia solanacearum در خاک.” خلاصه مقالات شانزدهمین کنگره گیاهپزشکی ایران. دانشگاه تبریز. صفحه ۲۱۹٫
کریمی، علیرضا (۱۳۴۹) “پوسیدگی خشک غده و بوتهمیری سیبزمینی در ایران.” بیماریهای گیاهی. انتشارات انستیتوی بررسی آفات و بیماریهای گیاهی. صفحه ۵۳-۳۵٫
مرکز اطلاعات و مدارک علمی کشاورزی. Agrisis.org.
معقولی، مهسا ، حیاتی، جمشید، تقوی، سید محسن و مستوفی زاده قلمفرسا، رضا (۱۳۸۳) “تعیین خصوصیات بیووارهای R. solanacearum در استان خوزستان.” خلاصه مقالات شانزدهمین کنگره گیاهپزشکی ایران. دانشگاه تبریز. صفحه ۲۱۸٫
نصر اصفهانی، مهدی و مرتضوی بک، احمد (۱۳۷۹) “بررسی بیماری نقطه سیاه سیبزمینی در اصفهان و اثر مبارزه بیولوژیک و حساسیت ارقام تجاری به آن.” خلاصه مقالات چهاردهمین کنگره گیاهپزشکی ایران. صفحه ۹۲٫
آزادوار، مهدی، آئین، احمد و رحیمیان، حشمتا… (۱۳۸۳) “بررسی تحمل نسبی نوزده رقم تجاری سیبزمینی نسبت به عامل بیماری پژمردگی باکتریایی.”خلاصه مقالات شانزدهمین کنگره گیاهپزشکی ایران. جلد دوم. دانشگاه تبریز. صفحه ۲۳۰٫
امانی، بهمن (۱۳۴۳) “بوته میری سیبزمینی.” نشریه جمعیت کارشناسان بیماریهای گیاهی. انتشارات انستیتوی بررسی آفات و بیماریهای گیاهی. صفحه ۵-۱٫
Scott, J.W., Wang, J.F., and Hanson, P. (2005) “Breeding tomatoes for resistance to bacterial wilt, a global view.” Acta Horticullture. 695: 161-168
Seal, S.E., Taghavi, M., Fegan, M.) 1999( “Determination of Ralstonia (Pseudomonas) solanacearum rDNA subgroups by PCR tests.” Plant Pathology. 48: 115-120.
Sequeira, L. )1985( “Surface companent involved in bacterial pathogen-plant host recognition.” Journal of Cell Science Suppl. 2: 301-316.
Sequeira, L. and Rowe, P.R. (1969) “Selection and utilization of Solanum phureja clones with hight resistance to different strains of Pseudomonas solanacearum.” Americam Potato Journal. 46: 451-462.
Shamsuddin, N., Lloyd, A.B., and Graham, J. (1979) “Survival of the potato strain of Pseudomonas solanacearum in soil.” J. Austr. Inst. Agric. Sci. 44: 212-215.
Sherriff, C., Whelan, M.J., Arnold, G.M., Lafay, J.F., Brygoo,Y. and Bailey, J.A. (1994) “Ribosomal DNA-sequence analysis reveals new species groupings in the genus Colletotrichum.” Experimental Mycology. 18: 121–۳۸٫
Siefert, K.A. and Gams, W. (2001) “The Taxonomy of Anamorphic Fungi”. In: McLaughlin, D.J., McLaughlin, E.G. and Lemke, P.A. (eds.) .”The Mycota VII Systematics and Evolution”. Springer Verlag. pp. 307-340.
Simpson, R.J. (2003) “One-dimensional polyacrylamide gel electrophoresis.” In: “Proteins and Proteomics: A Laboratory Manual.” Published by I.K. International, Pvt. Ltd, p, 39-51.
Sitaramaiah, K.; Sinha, S.K. (1984) “Interaction between Meloidogyne javanica and Pseudomonas solanacearum on brinjal.” Indian Journal of Nematology. 14: 1-5.
Siti, E. )1979( “The interrelationships between Pratylenchus thornei and Verticillium dahliae, and their effect on potatoes.” Ph. D. thesis, The Volcani Center, Bet. Dagan, Israel, 29 pp.
Sivan, A. and Chet, I. (1989) “The possible role of competition between Trichoderma harzianum and Fusarium oxysporum on rhizosphere colonization”. Phytopathology. 79: 198.
Skipp, R.A., Beever, R.E., Sharrock, K.R., Rikkerink, E.H.A., and Templeton, M.D. (1995) “Colletotrichum.” In: Kohmoto, K., Singh, U.S. and Singh, R.P. “Pathogenesis and host specificty in plant diseases: histopathological, biochemical, genetic and molecular bases.” Pergamon, Kidlington, Oxford, UK. pp. 119-143.
سیب زمینی بومی امریکای جنوبی بوده و منشاء آن کشور پرو و بولیوی میباشد و برای اولین بار حدود ۷۰۰۰ سال پیش در پرو کاشته شده است. بنا به باور باستانشناسان، سیبزمینی از حدود ۲۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح توسط اینکاها در بخشهای کوهستانی این کشور کاشته شده است. این گیاه در سال ۱۵۷۳ وارد اسپانیا شد و به عنوان یک منبع غذایی مورد توجه قرار گرفت و به تدریج از اسپانیا به دیگر کشورهای اروپایی برده شد. تا حدود ۱۵۰ سال سیب زمینی تنها در مناطق محدودی از اروپا در کاخهای سلطنتی و باغچه خانهها کاشته میشد. در سال ۱۷۱۹ از اروپا به امریکای شمالی و سپس به آسیا برده شد. تاریخچه کشت این گیاه در قاره افریقا به حدود ۵۰ سال پیش برمیگردد. حدود ۲۰۰ سال پیش (در زمان فتحعلیشاه قاجار) مقداری بذر سیبزمینی به ایران آورده شد. این بذرها ابتدا در یکی از روستاهای تهران کاشته شده و سپس به فریدن اصفهان و به تدریج به سایر نقاط کشور برده و کشت شد (شجاعی، ۱۳۸۳).
سیبزمینی گیاهی دولپه، یکساله و از خانواده Solanaceae میباشد. برگها مرکب، گلها پنج قسمتی و دارای رنگهای متفاوتی هستند. میوهها گرد تا تخممرغی (قطر ۳-۱ سانتیمتر یا بیشتر)، سبز رنگ، سبز متمایل به قهوهای یا قهوهای بوده و به هنگام رسیدن قرمز تا بنفش رنگ
میشوند و حاوی بیش از ۲۰۰ تا ۳۰۰ بذر هستند. ساقه معمولاً سبز رنگ است اما گاهی قرمز یا بنفش، زاویهدار، علفی و در اواخر فصل در قسمتهای پایینی نسبتاً چوبی میشود. ریشهها منشعب و نیمه عمیق هستند که حداکثر عمق فعالیت آنها ۶۰ سانتیمتر میباشد ( هوکر[۱]، ۱۹۹۰). لقاح در این گیاه به صورت خودگشنی است و از لحاظ زمان رسیدن به ارقام زودرس، میانرس و دیررس تقسیم میشود.
اغلب گونههایی که به طور معمول مورد کشت قرار میگیرند تتراپلوئید
(۲n=4x=48 کروموزوم) هستند. همچنین چهار گونه دیپلوئید (۲۴ کروموزوم)، دو گونه تریپلوئید (۳۶ کروموزوم) و یک گونه پنتاپلوئید (۶۰ کروموزوم) نیز گاهی مورد کشت قرار
میگیرند. مهمترین گونهای که در سراسر جهان کشت میشود Solanum tuberosum میباشد که یک گونه تتراپلوئید است و دارای دو زیر گونه andigena و tuberosum میباشد. زیر گونه andigena با طول روز کوتاه سازگاری پیدا کرده و زیر گونه tuberosum با طول روز بلند سازگار است. بررسیهای ژنتیکی نشان دادهاند که ۳۲ رقم مورد کشت در هند از زیر گونه tuberosum به دست آمدهاند.
سیبزمینی به طور مشخص متعلق به مناطق معتدل سرد با ارتفاع تقریبی ۲۰۰۰ متر یا ارتفاعات بالاتر در مناطق گرمسیری است. این گیاه به شبهای خنک و خاک دارای زهکشی مناسب و رطوبت کافی نیاز دارد و در عرضهای جغرافیایی پایین در مناطق گرم تولید خوبی ندارد (هوکر، ۱۹۹۰). خاک لومی- شنی حاصلخیز برای این گیاه مناسب است. دمای مناسب برای رشد ۲۰-۱۵ درجه سانتیگراد است و دمای بالای ۲۹ درجه تولید غده را کاهش میدهد. این محصول تا انتهای دوره رشد به ۹-۷ بار آبیاری نیاز دارد.
سیبزمینی مهمترین گیاه دولپهای است که به عنوان منبع غذایی انسانها مورد استفاده قرار میگیرد. این گیاه بعد از گندم، برنج و ذرت چهارمین محصول مهم غذایی در جهان است. میزان تولید ماده خشک سیبزمینی در واحد سطح به ترتیب ۰۴/۳، ۶۸/۲ و ۱۲/۱ برابر از گندم، جو و ذرت بیشتر است. مقدار پروتئین آن نیز بیشتر از گندم، جو و ذرت میباشد.
طبق آمار سازمان خوار و بار جهانی کشاورزی (FAO)[2] در سال ۲۰۰۷، میزان تولید کل
سیبزمینی در جهان ۳۲۱۷۳۶۴۸۳ تن گزارش شده که بیشترین سهم مربوط به چین[۳] با ۷۲۰۴۰۰۰۰ تن و کمترین میزان مربوط به بنین[۴] با تولید ۳۰ تن میباشد. سهم ایران ۵۲۴۰۰۰۰ تن میباشد. در قاره آسیا تولید کل ۱۳۵۶۰۷۶۴۶ تن بوده و چین و بحرین به ترتیب بیشترین و کمترین تولید را دارا هستند.
در استان همدان سطح زیر کشت سیب زمینی ۳/۲۶۵۱۷ هکتار است که تماماً به صورت آبی کاشته میشود. میزان تولید ۷۷/۹۶۶۰۱۶ تن و عملکرد ۶۸/۳۶۴۲۹ کیلوگرم میباشد.
هر گیاهی در طول دوره رشد خود دستخوش آسیبهای مختلف ناشی از شرایط محیطی نامناسب (آب و هوا، نور، رطوبت و خاک)، حمله آفات و عوامل بیماریزا (قارچ، باکتری، ویروس، نماتد و مایکوپلاسما) میباشد. در واقع بیماری به برهمکنش بین میزبان و بیمارگر گفته میشود که تولید و قابلیت استفاده محصول را دچار مشکل میکند. شرایط محیطی نامساعد حتی در غیاب عامل بیماریزا به تنهایی برای صدمه به گیاه کفایت میکند.
گیاه سیبزمینی نیز از این آسیبها در امان نیست. تحت تأثیر عوامل محیطی و ژنتیکی و نوع رقم، ممکن است میزان محصول، اندازه غدهها و بازارپسندی آنها کاهش یابد. عوامل قارچی، باکتریایی، ویروسی، مایکوپلاسمایی و نماتدهای زیادی به سیبزمینی حمله میکنند. برای مثال در سال ۱۸۴۵ بیماری لیت بلایت[۵] ناشی از قارچ Phytophthora infestans به سرعت در غرب ایرلند گسترش یافت و باعث از بین رفتن قسمت اعظم محصول سیبزمینی شده و قحطی شدیدی را در پی داشت.
[۱] Hooker
[۲] Food and Agriculture Organization
[۳] China
[۴] Benin
[۵] Late Blight
تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ را پرداخت نمایید.
ارسال نظر