پیشینه تحقیق شناسایی بی‌احتیاطی و مفاهیم مرتبط با آن در حقوق ایران و کامن لا دارای ۷۱ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

مقدمه    ۵
۱-۱-بخش اول: احتیاط    ۶
۱-۱-۱-مبحث اول: مفهوم لغوی احتیاط    ۶
۱-۱-۱-۱-گفتار اول : احتیاط در ادبیات فارسی    ۶
۱-۱-۱-۲-گفتار دوم : احتیاط در زبان انگلیسی    ۷
۱-۱-۲-مبحث دوم: مفهوم حقوقی احتیاط    ۹
۱-۱-۲-۱-گفتار اول: در ادبیات حقوقی ایران    ۹
۱-۱-۲-۲-گفتار دوم: در ادبیات حقوقی کامن لا    ۹
۱-۱-۳-مبحث سوم: دیگر کاربردهای  احتیاط    ۱۰
۱-۱-۳-۱-گفتار اول: مفهوم اصل حقوقی احتیاط    ۱۰
۱-۱-۳-۲-گفتار دوم: اصل فقهی احتیاط    ۱۳
۱-۱-۴-مبحث چهارم : شخص محتاط    ۱۳
۱-۱-۴-۱-گفتار اول: شخص حقوقی محتاط    ۱۳
۱-۱-۴-۲-گفتار دوم: شخص حقیقی محتاط    ۱۵
۱-۱-۴-۱-۱-بند نخست: معیارهای احتیاط در فقه    ۱۶
۱-۱-۴-۱-۲-بند دوم : معیار احتیاط در کامن لاو    ۱۷
۱-۱-۵-مبحث پنجم: احتیاط به‌ مثابه‌ی رفتاری زنانه    ۲۰
۱-۲-بخش دوم: بی احتیاطی    ۲۳
۱-۲-۱-مبحث اول: نقش اراده در  بیاحتیاطی و تفکیک آن از عمد، بی پروایی و بیاحتیاطی آشکار    ۲۴
۱-۲-۲-مبحث دوم : شرایط و عناصر بی احتیاطی    ۳۲
۱-۲-۲-۱-گفتار نخست: شرایط وجود بی‌احتیاطی    ۳۲
۱-۲-۲-۲-گفتار دوم : شرایط ایجاد بی احتیاطی    ۳۳
۱-۲-۳-مبحث سوم: ارکان بی احتیاطی    ۴۰
۱-۲-۳-۱- گفتار نخست: رکن معنوی    ۴۰
۱-۲-۳-۲-گفتار دوم: رکن مادی    ۴۵
۱-۲-۴-مبحث چهارم: ماهیت بی‌احتیاطی    ۴۸
۱-۲-۵-مبحث پنجم : ضابطه‌های بی‌احتیاطی    ۵۱
۱-۲-۵-۱-گفتار نخست: ضابطه عینی    ۵۱
۱-۲-۵-۲-گفتار دوم : معیار شخصی    ۵۴
۱-۳-بخش سوم : مفاهیم مرتبط با بی‌احتیاطی    ۵۵
ج)بی‌دقتی و بی‌تفاوتی    ۶۱
منابع و مأخذ    ۶۳

منابع

کاتوزیان، ناصر. الزام­های خارج از قرارداد. تهران، دانشگاه تهران، چاپ نهم(۱۳۹۰).

کاتوزیان، ناصر. الزام­های خارج از قرارداد. جلد ۱ و ۲، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ هشتم (۱۳۸۷)

کاتوزیان، ناصر. آزادی اندیشه و بیان. تهران، دانشگاه تهران، چاپ اول.

کاتوزیان، ناصر. حقوق خانواده. جلد ۱، ۳، تهران، سهامی انتشار، چاپ اول (۱۳۸۸).

کاتوزیان، ناصر؛ انصاری، مهدی. «مسئولیت ناشی از خسارتهای زیست محیطی»، حقوق، (۱۳۸۷)

حیدریان، محمود. مبادی علم حقوق. مدرسه عالی ادبیات و زبان های خارجه، تهران، چاپ سوم(۱۳۵۰).

خلعتبری، ارسلان. «مسئولیت شخصیت های حقوقی»، حقوق مردم، ۱۸(زمستان ۱۳۴۸):۲۶٫

داماد، محقق. قواعد فقه. جلد ۴ ، تهران، نشر علوم انسانی، چاپ دوازدهم(۱۳۸۸).

مورتون، ادم. فلسفه در عمل. ترجمه­ی فریبرز مجیدی، تهران، انتشارات مازیار، چاپ چهارم(۱۳۸۵).

نوواگلیز، املی زهرا. «اصل احتیاط به مثابه نشانه­ای از ذهنیت و نیازهای انسان پست مدرن»، دوفصلنامه شناخت،۶۱ (پاییزوزمستان ۱۳۸۹ ):۱۲۶٫

مقدمه

اعمالی که منتهی به ورود زیان به دیگران می‌شود، گاهی ناشی از تقصیر مرتکب است و گاهی ناشی از اتلاف توسط وی. و یا با دقت در قوانین موجود کشورمان باید گفت تقصیر یکی از مفاهیمی است که نظام حقوقی مسئولیت مدنی بر پایه‌ی آن بنا شده است. با این ‌وجود مفهوم تقصیر چه در حقوق کیفری و چه در حقوق مدنی دارای ابهامات و پیچیدگی‌های بسیار است. تقصیر در ماده ۹۵۳ قانون مدنی این‌گونه تعریف‌شده است: «تقصیر اعم است از تفریط و تعدی». و در تعریف تعدی و تفریط آمده است: «تعدی، تجاوز نمودن از حدود اذن یا متعارف است نسبت به مال یاحق دیگری. تفریط عبارت است از ترک عملی که به‌موجب قرارداد یا متعارف برای حفظ مال غیر لازم است». باید پذیرفت تمام این مفاهیم باید به محک عرف سنجیده شود و قانون ناتوان‌تر از آن است که تمام مفاهیم موجود در عرف را شناسایی و تعریف کند. ماده قانون مجازات اسلامی ۱۴۵ ق.م.ا نیز مقرر می­دارد: «تقصیر اعم از بی­احتیاطی و بی­مبالاتی است. مسامحه، غفلت، عدم مهارت و عدم رعایت نظامات دولتی و مانند آن‌ها، حسب مورد، از مصادیق بی‌احتیاطی یا بی‌مبالاتی محسوب می‌شود».

مواردی که به ‌عنوان تقصیر مطرح ‌شده، بعضاً در قوانین متفرقه‌ی دیگر توسط قانون­گزار تعریف گردیده است. دکترین حقوقی نیز نظرات بسیاری راجع به معنی و مفهوم واژه‌هایی از قبیل بی­احتیاطی، بی‌مبالاتی، مسامحه، غفلت و … ارائه کرده­اند اما هیچ‌گاه این مفاهیم در دو شاخه‌ی متفاوت مدنی و کیفری، به‌ صورت جداگانه مورد مداقه قرار نگرفته است.

به نظر می­رسد در موارد مربوط به مسئولیت مدنی باید تفکیک این مفاهیم از هم را به فهم عمیق عرف سپرد و با مرزبندی این مفاهیم، در برابر درک عرف موضع نگرفت. شاید به همین دلیل قانون مسئولیت مدنی نیز از واژه‌های مشابهی که معمولاً در قانون برای بیان تقصیر استعمال می‌شود، استفاده نکرده است. در این قانون واژه‌ی بی‌احتیاطی به‌ گونه‌ای مطرح ‌شده است که گویی در دید نویسندگان این قانون با تقصیر مترادف است.[۱]

در نظام حقوقی کامن لا نیز واژه‌ی بی‌احتیاطی بازه‌ی وسیعی از موارد تقصیر را شامل می‌شود تا آنجا که بسیاری از نویسندگان و مترجمان کشورمان واژه‌ی بی‌احتیاطی (negligence) را تقصیر ترجمه کرده‌اند.

در قدم بعد باید دیدگاه عرف، قانون و فقه نسبت به احتیاط روشن شود. احتیاط مفهومی بیشتر از یک توصیه‌ی اخلاقی است و باید آن را تکلیفی مهم برای تک‌تک افراد جامعه دانست. تکلیفی که نقض آن موجب مسئولیت‌های سنگین کیفری و مدنی می‌گردد. اگر ما احتیاط به معنای دور اندیشی را مدنظر قرار دهیم می‌بینیم بسیاری از مواد قانون مجازات اسلامی با مقرر کردن مجازات‌های گوناگون، سعی بر این دارد که افراد را به رعایت احتیاط مکلف کند.

۱-۱-بخش اول: احتیاط

۱-۱-۱-مبحث اول: مفهوم لغوی احتیاط

۱-۱-۱-۱-گفتار اول : احتیاط در ادبیات فارسی

در زبان فارسی می‌توان ۴ معنای عمده برای واژه‌ی احتیاط بیان کرد که عبارت‌اند از: استوار کردن، محاصره و نگهداری کردن، به هوش و عاقبت اندیش بودن، تجسس و تفتیش کردن.[۲] معنای سوم را باید معنای عرفی احتیاط دانست. در حقیقت دقت و محافظت، انتخاب استوارترین و اطمینان‌بخش‌ترین راه و روش برای تأمین مقاصد و دستیابی به هدف بدون در پی داشتن هرگونه پیامد ناروا و زیان و ضرری را احتیاط گویند.[۳]چنانکه در ادبیات فارسی و هم‌چنین متون تاریخی، احتیاط را به معنای حزم اندیشی به ‌کار برده­اند. برای مثال در کتاب تاریخ بیهقی می‌خوانیم: «و از بیداری و حزم و احتیاط این پادشاه محتشم رضی الله عنه یکی آن است که…»[۴] و یا مولانا جلال‌الدین در مثنوی خویش احتیاط را به همین معنا به کار می برند[۵].

با وجود این کاربردهای دیگر این مصدر اجوف واوی را نیز می­توان در زبان فارسی مشاهده کرد، مثلاً دیوار باغ و خانه را به این دلیل حائط می‌گویند که سبب نگهداری و در برگرفتن آن می‌شود؛ و یا محیط بودن که از صفات علیای خداوند متعال است؛ زیرا که علم و قدرت الهی نسبت به جهان هستی فراگیر است. ضرب­المثل­ها نیز به عنوان برآیند زبان مردم عادی و بنای فکری آن‌ها احتیاط را در معنای حزم اندیشی نشان می­دهند[۶].

۱-۱-۱-۲-گفتار دوم : احتیاط در زبان انگلیسی

برای احتیاط در زبان انگلیسی از واژه‌هایی چونcaution, precaution, care, wariness, prudence و… استفاده می‌شود که هر کدام در عمق خود دارای تفاوت‌هایی ـ هر چند جزئی ـ هستند. از میان این واژه‌ها سه واژه‌یpre(caution) care و prudence کاربرد بیشتری دارند، هر چند معنای دقیق لغوی تمام آن‌ها احتیاط به معنای حزم اندیشی نیست. Care در زبان انگلیسی بیشتر تداعی‌­کننده‌ی مراقبت است و از همین رو انسان مراقب را careful گویند. هر چند واژه‌یcareful در معنای اصطلاحی خود به محتاط نزدیک می‌شود، اما واژه‌ی care را هم چنان به عنوان انجام عملی برای مراقبت از شخص (بیمار، سال‌خورده و یا کودک) می‌شناسند[۷].

-[۱] م ۱ ق.م.م.

[۲]ـ فرهنگ دهخدا، ج ۱، واژه احتیاط.

[۳]ـ سید احمد حسینی، “احتیاط های روا و ناروا؛ معیارها و ضوابط (۱)”، فقه و اصول، ۳۵(۱۳۸۲): ۹٫

[۴]ـ محمد بن حسین ابوالفضل بیهقی، تاریخ مسعودی (بیهقی)، (خلیل خطیب رهبر، به اهتمام)، چاپ نهم، (تهران: مهتاب، ۱۳۸۳)، جلد ۱، ۱۷۲-۱۷۶

[۵]ـ احتیاطش کرد از سهو و خباط                چون قضا آید چه سود از احتیاط. مثنوی مولوی.

[۶]ـ احتیاط شرط عقل است.

[۷]– Longman dictionary of contemporary English, care.

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.