460 views
پیشینه تحقیق شکل گیری جنبش بیداری اسلامی در تونس و مصر و تاثیر بیداری اسلامی بر سیاست خارجی آمریکا دارای ۱۴۸ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.
مقدمه ۵
بخش اول: نظریه نوواقعگرایی تهاجمی ۵
۱-۱ اهداف عملی دولتها ۱۴
۱-۱-۱ چیرگی منطقهای ۱۴
۲-۱-۱ حداکثر ثروت ۱۴
۳-۱-۱ قدرت زمینی سرآمد ۱۵
۴-۱-۱ برتری هستهای ۱۵
بخش دوم:بیداری اسلامی(کشور تونس و مصر) ۳۱
مقدمه: ۳۱
۱-۳ فصل اول: شکلگیری جنبش بیداری اسلامی در تونس ۳۲
۱-۱-۳ تاریخچه و زمان استقلال ۳۲
۲-۱-۳ به قدرت رسیدن ژنرال زینالعابدین بن علی ۳۳
۳-۱-۳ آغاز جنبش بیداری اسلامی در تونس ۴۰
۴-۱-۳ استعفای بن علی و سرنگونی رژیم ۴۱
۵-۱-۳ برگزاری انتخابات آزاد و به قدرت رسیدن اسلامگرایان ۴۳
۶-۱-۳ علل و ریشههای جنبش اعتراضی مردم تونس ۴۶
۲-۳ فصل دوم: آغاز و تداوم جنبش بیداری اسلامی در مصر ۵۳
۱-۲-۳ تاریخچه و زمان استقلال ۵۳
۲-۲-۳ به قدرت رسیدن ژنرال محمد حسنی مبارک ۵۷
۳-۲-۳ آغاز جنبش بیداری اسلامی در مصر ۷۲
۴-۲-۳ استعفای مبارک و سرنگونی رژیم ۷۴
۵-۲-۳ برگزاری انتخابات آزاد و به قدرت رسیدن اسلامگرایان ۷۶
۶-۲-۳ علل و ریشه های جنبش اعتراضی مردم مصر ۷۸
بخش سوم:سیاست خارجی خاورمیانهای آمریکا و بیداری اسلامی ۹۰
۲-۵) فصل اول: روابط ایالات متحده آمریکا و جمهوری تونس (از استقلال تا دوران گذار) ۹۰
۱-۲-۵ روابط آمریکا و تونس در دوران جنگ سرد (۱۹۴۵-۱۹۹۱) ۹۰
۲-۲-۵ روابط دو کشور در دوران پس از جنگ سرد تا یازدهم سپتامبر (۱۹۹۱-۲۰۰۱) ۹۲
۳-۲-۵ روابط دو کشور از یازدهم سپتامبر تا بیداری اسلامی (۲۰۰۱-۲۰۱۱) ۹۳
۴-۲-۵ روابط آمریکا و تونس پس از بیداری اسلامی (۲۰۱۱) ۹۹
۱-۴-۲-۵ کمکهای خارجی ایالات متحده آمریکا به تونس در دوران گذار ۱۰۴
۳-۵ فصل دوم: روابط ایالات متحده آمریکا و جمهوری مصر (از استقلال تا دوران گذار) ۱۱۳
۵-۳-۱ روابط آمریکا و مصر در دوران جنگ سرد (۱۹۴۵-۱۹۹۱) ۱۱۳
۵-۳-۲ روابط دو کشور در دوران پس از جنگ سرد تا یازدهم سپتامبر (۱۹۹۱-۲۰۰۱) ۱۱۵
۳-۳-۵ روابط دو کشور از یازدهم سپتامبر تا بیداری اسلامی (۲۰۰۱-۲۰۱۱) ۱۱۹
۵-۳-۴ روابط آمریکا و مصر پس از بیداری اسلامی (۲۰۱۱) ۱۲۸
۱-۴-۳-۵ کمکهای خارجی ایالات متحده آمریکا به مصر پیش از بیداری اسلامی (۱۹۴۸-۲۰۱۰) ۱۳۰
۲-۴-۳-۵ کمکهای خارجی ایالات متحده آمریکا به مصر در دوران گذار ۱۳۳
۳-۴-۳-۵ آخرین تحولات در کمک خارجی ایالات متحده به مصر: ۱۳۶
فهرست منابع ۱۴۰
مرشایمر، جان (۱۳۸۸) تراژدی قدرتهای بزرگ؛ ترجمه غلامعلی چگنیزاده؛ تهران: وزارت امور خارجه.
واعظی، سید محمود (۱۳۹۰) بحرانهای سیاسی و جنبشهای اجتماعی در خاورمیانه: نظریهها و روندها؛ تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی.
هیوود، اندرو (۱۳۸۹) سیاست؛ ترجمه عبدالرحمن عالم؛ تهران: نشر نی.
ابراهیم، محمد و دیگران (۱۳۸۵) جنبش اسلامی تونس؛ ترجمه جواد اصغری؛ تهران: اندیشهسازان نور.
تیلی، چارلز (۱۳۸۹) جنبشهای اجتماعی ۱۷۶۸-۲۰۰۴؛ ترجمه علی مرشدی زاد؛ تهران: دانشگاه امام صادق علیه السلام.
جرجیس، فواز ای. (۱۳۸۲) آمریکا و اسلام سیاسی: رویارویی فرهنگها یا تضاد منافع؛ ترجمه سید محمد کمال سروریان؛ تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
جعفری ولدانی، اصغر (۱۳۸۸) چالشها و منازعات در خاورمیانه؛ تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
چرنوف، فرد (۱۳۸۸) نظریه و زبرنظریه در روابط بینالملل: مفاهیم و تفسیرهای متعارض؛ ترجمه علیرضا طیب؛ تهران: نشر نی.
دهشیار، حسین (۱۳۸۵) سیاست خارجی آمریکا: خاورمیانه و دموکراسی؛ تهران: خط سوم.
دهشیار، حسین (۱۳۸۸) سیاست خارجی آمریکا: واقعگرایی لیبرال؛ تهران: خط سوم.
دهشیار، حسین (الف۱۳۸۹) «نقش هنجار در سیاست خارجی»؛ ماهنامه اطلاعات سیاسی- اقتصادی؛ سال بیست و پنجم؛ شماره ۳-۴ (پیاپی۲۸۰)؛ آذر و دی؛ صص ۴-۱۳.
دهشیار، حسین (ب۱۳۸۹) «لیبی: قربانی امپریالیسم بشردوستانه»؛ ماهنامه اطلاعات سیاسی- اقتصادی؛ سال بیست و پنجم؛ شماره ۵-۶ (پیاپی۲۸۲)؛ بهمن و اسفند؛ صص ۴-۱۳.
Mearsheimer, John (2001b) “Kissinger’s wisdom… and advice”; The National Interest; 65; fall; pp. 123-129.
Mearsheimer, John (2002) “Hearts & Minds”; in September 11th: one Year on, Power, Purpose and Strategy of American Foreign Policy; The national Interest; fall; pp. 13-16.
Mearsheimer, John (2006a) “Structural Realism”; in International Relations Theories: Discipline and Diversity; Tim Dunne, Milja Kurki and Steve Smith eds.; Oxford: Oxford University Press.
Mearsheimer, John (2006b) “China’s Unpeaceful Rise”; Current History; Vol.105; No.690; April; pp. 160-162.
Mearsheimer, John (2010) “Sinking Ship”; The American Conservative, August, pp. 10-12.
Mearsheimer, John (2011a) “Realists as Idealists”; Security Studies; Vol.20; No.3; July-September; pp.424-430.
Mearsheimer, John (2011b) “Imperial by Design”; The National Interest; No.111; January/February; pp.16-34.
نوشتار حاضر در ۳ بخش می باشد:
بخش اول: نظریه نوواقعگرایی تهاجمی
بخش دوم: بیداری اسلامی مشتمل بر دو فصل:
فصل اول) شکلگیری جنبش بیداری اسلامی در کشور تونس
فصل دوم) آغاز و تداوم جنبش بیداری اسلامی در کشور مصر
بخش سوم: سیاست خارجی خاورمیانهای آمریکا و بیداری اسلامی (۲۰۱۱) مشتمل بر دو فصل:
فصل اول) روابط خارجی آمریکا و جمهوری تونس (از استقلال تا دوران گذار)
فصل دوم) روابط خارجی آمریکا و جمهوری مصر (از استقلال تا دوران گذار)
از فردای جنگ جهانی دوم، ایالات متحده آمریکا به عنوان یکی از بازیگران اصلی نظام بینالملل در صحنۀ بینالمللی ظاهر شد و فعالانه به ایفای نقش پرداخت. با توجه به نقش تعیین کنندۀ کیفیت توزیع قدرت در نظام بینالملل بر شکلگیری منافع و اتخاذ سیاستهای مشخص از جانب قدرتهای بزرگ، میتوان گفت که سیاست کلان و به تبع آن سیاست منطقهای ایالات متحده هم در دوران جنگ سرد و هم در دو دهه پس از آن، متأثر از ساختار نظام بینالملل بوده است. این سیاستها در دوران دو قطبی نظام بینالملل، تحت تأثیر وجود یک رقیب نه چندان همتا اما قدرتمند در عرصۀ نظامی و ایدئولوژیک و در دوران پسا جنگ سرد و فروپاشی رقیب، متأثر از موقعیت منحصر به فرد و یکتای آمریکا در عرصه بینالمللی است.
به لحاظ نظری، نحوۀ توزیع قدرت میان قدرتهای بزرگ در نظام بینالملل، نقشی اساسی در تعیین ساختار نظام بینالملل به صورت یک قطبی، دو قطبی و یا چند قطبی دارد و ساختار تشکیل یافته از این چینش و توزیع قدرت، به عنوان یکی از مهمترین متغیر و فاکتورهای بیرونی، محدودیتها و الزاماتی را بر تعقیب سیاستها و منافع ملی کشورها تحمیل مینماید؛ به عبارت دیگر، ساختار نظام بینالملل مهمترین عامل تعیینکننده رفتار بازیگران است.
با در نظر گرفتن تأثیر پذیری سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا از نوع توزیع قدرت در نظام بینالملل و همچنین پذیرش وجود رابطه میان سیستم کلان و خرده سیستمهایی همچون خاورمیانه، میتوان ادعا کرد که سیاستهای آمریکا در مناطق مختلف جهان، تابعی از سیاستهای کلان این کشور و متأثر از نوع ساختار نظام بینالملل است. به عبارت دیگر، سیاستهای منطقهای ایالات متحده خود تابعی از نوع توزیع قدرت در نظام بینالملل است (حاجی یوسفی و حاج زرگر باشی، ۱۳۹۰: ۶۳-۶۵).
نگارنده جهت تبیین سیاست خارجی خاورمیانهای آمریکا در دوران جنگ سرد و پس از آن، علیالخصوص رویکرد این کشور در قبال خیزشهای جهان عرب در سال ۲۰۱۱، از چارچوب نظری نو واقعگرایی تهاجمی[۱] با تکیه بر آراء و اندیشههای جان مرشایمر[۲] بهره میگیرد. نو واقعگرایی تهاجمی مورد بحث در این پژوهش، شاخهای از مکتب کلان واقعگرایی در روابط بینالملل و دربردارندۀ برداشتی متفاوت از واقعگرایی است که به تازگی توسط پژوهشگران مطالعات امنیتی به ویژه در ایالات متحده ارائه شده است. از جمله نو واقعگرایان تهاجمی در مطالعات امنیتی میتوان از جان مرشایمر نام برد که معتقد است قدرت نسبی برای دولتها از اهمیت بیشتری برخوردار است و نه قدرت مطلق و اینکه رهبران کشورها بایستی آن دسته از سیاستهای امنیتی را دنبال نمایند که دشمنان بالقوه آنان را تضعیف نموده و قدرت آنها را نسبت به بقیه کشورها افزایش میدهد. از منظر این نو واقعگرایان تهاجمی، روابط بینالملل مانند بازی دوراهی (تنگنای) زندانیان[۳] است (لمی، ۱۳۸۸: ۴۱۸).
از دیدگاه مرشایمر، قدرتهای بزرگ همواره در جستجوی فرصتهایی برای کسب قدرت بیشتر نسبت به رقبای خود هستند و کسب هژمونی هدف نهایی آنهاست. این دیدگاه، قدرتهای خواهان وضع موجود را در محاسبه خود وارد نمیکند؛ بجز مواردی که یک دولت منحصربهفرد به تفوق[۴] دست یابد. در عوض، در نظام قدرتهای بزرگی اقامت خواهند داشت که از نیات اساساً تجدیدنظرطلبانهای برخوردارند (Mearsheimer,2001a:29). مرشایمر برای تبیین علت رقابت قدرتهای بزرگ برای کسب قدرت و تلاش برای دستیابی به هژمونی، فرضهای پنجگانهای را مطرح میسازد و تأکید میکند که هیچیک از این فرضها به تنهایی ایجاب نمیکند که دولتها رفتاری رقابتآمیز داشته باشند؛ ولی توأمان تصویری از جهان بدست میدهند که در آن دولتها دلایل قابل ملاحظهای برای اندیشیدن و گاه نیز دست زدن به تجاوز دارند (مرشایمر، ۱۳۸۹: ۱۱۳).
نخستین فرض آنست که نظام بینالملل، نظامی اقتدار گریز است ولی این به معنای هرج و مرج زده یا دستخوش بینظمی بودن نیست؛ بلکه بدان معناست که این نظام از دولتهای مستقلی تشکیل یافته است که بالادستشان هیچگونه مرجع مرکزی وجود ندارد. به عبارت دیگر هیچگونه «حکومتی مافوق حکومتها» قرار ندارد. بنابراین از دیدگاه مکتب واقعگرایی، مفهوم اقتدارگریزی، فی نفسه، ربطی به ستیز و درگیری ندارد و جدای از این اقتدارگریزی، این مکتب نظری ادعا مینماید که در نظام بینالملل اصل انتظام بخش وجود دارد. (Mearsheimer,2001a: 30).
دومین فرض آنست که قدرتهای بزرگ ذاتاً دارای توانایی نظامی تهاجمی[۵] هستند که این خود به آنها امکان صدمه زدن و احتمالاً نابودی یکدیگر را میدهد. دولتها به طور بالقوه برای یکدیگر خطرناک هستند، هرچند برخی دولتها از توان نظامی بیشتری در مقایسه با سایر دولتها برخوردارند و از اینرو خطرناکترند. قدرت نظامی هر دولت را معمولاً از روی جنگافزارهای مشخصی میشناسند که در اختیار دارد.
[۱] Offensive Realism
[۲] John J. Mearsheimer
[۳] Prisoner’s Dilemma
[۴] Preponderance
[۵] Offensive
تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ را پرداخت نمایید.
ارسال نظر