پیشینه تحقیق مسئولیت حمایت؛ از یک ایده تا یک هنجار بین المللی دارای ۱۰۰ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

فصل اول: طرح ایده مسئولیت حمایت    ۵
گفتار نخست: معنا و مفهوم نظریه مسئولیت حمایت    ۶
مبحث نخست: چگونگی خلق اصطلاح”مسئولیت حمایت”    ۷
بند نخست: اقدامات اولیه زمینهساز ظهور نظریه مسئولیت حمایت    ۷
بند دوم: تلاشهای کوفی عنان برای زمینهسازی طرح ایده مسئولیت حمایت    ۹
بند سوم: کمیسیون بین المللی مداخله و حاکمیت کشور    ۱۲
مبحث دوم: نظریه های زمینه ساز ظهور نظریه مسئولیت حمایت    ۱۵
بند نخست: نظریه «وظیفه دخالت»    ۱۶
بند دوم: نظریه «جامعه بینالمللی»    ۱۷
بند سوم: نظریه امنیت انسانی    ۱۹
بند چهارم: نظریه حاکمیت فردی    ۲۰
بند پنجم: نظریه “حاکمیت به مثابه مسئولیت”    ۲۱
مبحث سوم: تعریف و اصول نخستین  نظریه مسئولیت حمایت    ۲۳
مبحث چهارم: تشریح برخی الفاظ کلیدی تعریف نظریه مسئولیت حمایت    ۲۸
بند نخست: مقصود از “هنجار بینالمللیای در حال شکلگیری” در تعریف نظریه مسئولیت حمایت    ۲۹
بند دوم: معنای اصطلاح “مسئولیت” در نظریه مسئولیت حمایت    ۳۱
بند سوم: معنای اصطلاح “دولتهای ناتوان یا در حال ناتوان شدن”در تعریف مسئولیت حمایت    ۳۴
بند چهارم: رابطه شدت بحران وقوع یافته در یک کشور و استناد به نظریه مسئولیت حمایت    ۳۶
گفتار دوم: اقدامات سایر نهادهای بینالمللی در مفهوم سازی نظریه مسئولیت حمایت    ۳۹
مبحث نخست: اقدامات نهادهای بینالمللی پس از گزارش کمیسیون تا سند نهایی نشست سران کشورها    ۴۰
بند نخست: گزارش هیأت عالی رتبه    ۴۰
بند دوم: گزارش دبیرکل ملل متحد در پاسخ به گزارش هیأت عالیرتیه    ۴۴
بند سوم: سند نهایی نشست سران جهان در سال ۲۰۰۵    ۴۶
مبحث دوم: اقدامات نهادهای بینالمللی پس از انتشار سند نهایی نشست سران جهان ۲۰۰۵    ۵۰
بند نخست: اقدامات شورای امنیت در نهادینهسازی مفهوم مسئولیت حمایت    ۵۰
بند دوم: گزارش دبیرکل ملل متحد در اجرای مسئولیت حمایت در سال ۲۰۰۹    ۵۲
بند سوم: اقدامات مجمع عمومی در سال ۲۰۰۹ در زمینه مسئولیت حمایت    ۵۷
فصل دوم:  جایگاه نظریه مسئولیت حمایت در حقوق بینالملل کنونی    ۶۰
گفتار نخست: نسبت نظریه مسئولیت حمایت با مداخله بشردوستانه    ۶۰
مبحث نخست: مفهوم و جایگاه اصل مداخله بشردوستانه در حقوق بینالملل    ۶۰
بند نخست: مفاهیم سنتی مداخله بشردوستانه    ۶۲
بند دوم: مفاهیم معاصر مداخله بشردوستانه    ۶۴
مبحث دوم: نظریه مسئولیت حمایت؛ جایگزینی برای اصل مداخله بشردوستانه    ۶۹
گفتار دوم: اصول بنیادین منشور ملل متحد و نظریه مسئولیت حمایت    ۷۲
مبحث نخست: تقابل اصل حاکمیت کشورها و نظریه مسئولیت حمایت    ۷۲
مبحث دوم: تقابل اصل عدم مداخله در امور داخلی کشورها و نظریه مسئولیت حمایت    ۷۸
بند نخست: اصل عدم مداخله در حقوق بینالملل    ۷۸
مبحث سوم: تقابل اصل منع توسل به زور در روابط بینالمللی و نظریه مسئولیت حمایت    ۸۴
جمع بندی    ۸۸
فهرست منابع:    ۹۰

 منابع:

عنان، کوفی، با آزادی بیشتر: به سوی توسعه، امنیت و حقوق بشری برای همه، ترجمه مرکز اطلاعات سازمان ملل متحد در تهران، انتشارات ایثاری، ۱۳۸۴٫

عنان، کوفی، مامردمان؛ نقش سازمان ملل متحد در قرن بیست و یکم، ترجمه مرکز اطلاعات سازمان ملل متحد، چاپ اول، تهران، ۱۳۸۴٫

ج. وایس، توماس، مداخلات بشردوستانه؛ اندیشه در عمل، ترجمه زهرا نوع پرست، دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی، چاپ اول، تهران، ۱۳۸۷٫

سرتیپی، حسین، مداخله بشردوستانه از تئوری تا عمل، پژوهشکده تحقیقات استراتژیک،چاپ اول، تهران، ۱۳۸۶٫

آقایی، سید داود، نقش و جایگاه شورای امنیت سازمان ملل متحد در نظم نوین جهانی، پیک فرهنگ، چاپ اول، تهران، ۱۳۷۵٫

جهانی امن­تر: مسئولیت مشترک ما، گزارش هیات عالی رتیه، ترجمه امیر ساعد وکیل و پوریا عسکری، مرکز اطلاعات سازمان ملل متحد در تهران، چابپ اول، تهران، ۱۳۸۴٫

قاضی، سید ابوالفضل، حقوق اساسی و نهاد های سیاسی، نشر میزان، چاپ یازدهم، تهران، ۱۳۸۳٫

کشاورز، شهربانوبهارک، مداخله بشردوستانه در شورش ها و جنگ های داخلی، نشر کشاورز، چاپ اول، تهران،۱۳۸۰٫

مفاهیم کلیدی حقوق بشر بین المللی، تدوین مهدی ذاکریان، نشر میزان، چاپ اول، تهران،۱۳۸۳٫

والاس، ربکا، حقوق بین الملل، ترجمه قاسم زمانی و مهناز بهراملو، موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش،چاپ اول، تهران،۱۳۸۲٫

حیدری، حمید و دری، حمید، توسل به زور در روابط بین الملل؛ از دیدگاه حقوق بین الملل عمومی و فقه شیعه، انتشارات اطلاعات، چاپ اول، تهران، ۱۳۷۶٫

حقوق بین الملل بشردوستانه (پاسخ به سوالات شما)، کمیته ملی حقوق بشردوستانه، ترجمه هاجر سیاه رستمی، انتشارات امیرکبیر، چاپ دوم، تهران، ۱۳۸۴٫

کرمی، جهانگیر، شورای امنیت سازمان ملل متحد و مداخله بشردوستانه، انتشارات وزارت امور خارجه، چاپ اول، تهران،

رشیدی نژاد، زینب، موازین و مرزهای مداخله بشردوستانه در رویه شورای امنیت، مجله حقوقی، شماره ۳۷، ۱۳۸۶٫

عباسی اشلقی، مجید، مداخلات بشردوستانه و اصل عدم مداخله، اطلاعات سیاسی- اقتصادی، شماره ۱۷۰- ۱۶۹، ۱۳۸۰٫

عباسی اشلقی، مجید، مداخلات بشردوستانه و تحدید حاکمیت ملی، اطلاعات سیاسی- اقتصادی، شماره ۱۷۵- ۱۷۶، ۱۳۸۱٫

سیما، برونو، ناتو، سازمان ملل و جنبه های حقوقی استفاده از زور، ترجمه محمد جعفر قنبری جهرمی، مجله حقوقی، شماره ۲۴، ۱۳۷۸٫

نوروزی، حسین و جوانشیری، احمد، شورای امنیت و تحول مداخلات بشر دوستانه پس از جنگ سرد، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، شماره ۶۹، پاییز ۱۳۸۴٫

فصل اول: طرح ایده مسئولیت حمایت

نظریه مسئولیت حمایت، در برخورد با مشکلات و موانع حفظ حقوق بشر در درون کشورها که از نبود ساختاری مدون و تحکیم­یافته در میان اسناد و رویه­های بین­المللی ناشی می­شد، در نخستین سال قرن بیست و یکم پا به عرصه حقوق و روابط بین­الملل نهاد. در واقع، این نظریه اولین جرقه­های شکل­گیری خود را در دهه نود میلادی، پس از ظهور ناکارآمدی اصل عرفی مداخلات بشردوستانه،  زده است. نخستین گام را در طرح ایده مسئولیت حمایت، کمیسیون بین­المللی مداخله و حاکمیت کشور[۱] برداشته است. این کمیسیون، توسط کشور کانادا، با هدف کنار گذاردن موانع سنتی حفظ حقوق بشر، یعنی اصل حاکمیت کشور­ها و اصل منع مداخله در امور داخلی کشورها، تأسیس گردید. بنابراین به نظر می­رسد، تشریح چگونگی طرح ایده مسئولیت حمایت و معرفی طراحان و تدوین­کنندگان این نظریه، همگام با ارائه تعریف و مفهوم برای آن از اهمیت بسیار زیادی برخوردار باشد.

گفتار نخست: معنا و مفهوم نظریه مسئولیت حمایت

بررسی نحوه شکل­گیری کمیسیون بین­المللی مداخله و حاکمیت کشور و چگونگی خلق اصطلاح «مسئولیت حمایت» توسط این کمیسیون[۲] و همچنین ارائه نظریه­هایی که زمینه را برای ظهور نظریه مسئولیت حمایت فراهم نمودند، برای درک عمیق این نظریه از جایگاه والایی برخوردار است. بنابراین پیش از موشکافی ساختار مفهومی نظریه مسئولیت حمایت، این اقدامات و نظریه­ها را تبیین می­نماییم و سپس به تعریف و ارائه اصول مستتر در نظریه مسئولیت حمایت خواهیم پرداخت. با ارائه تعریف و اصول نخستین نظریه مسئولیت حمایت، اصطلاحاتی چند را  که در تعریف این نظریه به چشم می­آیند و احتمالاً برای خواننده سوال برانگیز خواهند بود، را مورد اشاره قرار می­دهیم. اصطلاحاتی نظیر “هنجار درحال شکل­گیری مسئولیت حمایت”، “مسئولیت کشورها و جوامع بین­المللی”، “شررات­های گسترده علیه حقوق بشری” و “دولت­های ناتوان در انجام مسئولیت­های بین­المللی و داخلی”،  همگی واژه­هایی هستند که نیاز به تبیین دارند. به عبارتی دیگر، اصطلاحات بالا، همگی، می­توانند نقش­های کلیدی در اجرای نظریه مسئولیت حمایت، در هنگام وقوع بحران­هایی که منجر به نقض گسترده و نظام­یافته حقوق بشری و حقوق بشردوستانه در درون مرزهای کشور­ها­ می­گردند، داشته باشند. بنابراین با فهم دقیق زوایای نظری چنین اصطلاحاتی، می­توان گستره مفهوم مسئولیت حمایت، به ویژه در گزارش کمیسیون بین­المللی مداخله و حاکمیت کشور را به طور دقیق­تری مورد شناسایی قرار داد و از وقوع سوءاستفاده­های احتمالی جلوگیری نمود و در نهایت با نهادینه ساختن کامل تعهدات ناشی از این اصطلاحات، انجام آن را از سوی جامعه بین­المللی خواستار شد.

مبحث نخست: چگونگی خلق اصطلاح”مسئولیت حمایت”

  اقدامات و تلاش­های زیادی از سوی سیاسیون و دانشمندان حقوق بین­الملل برای ایجاد مفاهیم نظریه مسئولیت حمایت صورت گرفته است. کوفی عنان و گارس ایوانز از سردمداران تلاشگران برای مفهوم سازی در نظریه مسئولیت حمایت می­توان نام برد.

 بند نخست: اقدامات اولیه زمینه ­ساز ظهور نظریه مسئولیت حمایت

نظریه مسئولیت حمایت، مفاهیمی را در ابتدای قرن بیست­و­یکم در گفتمان­های میان حقوقدانان و مؤسسات حقوق بین­المللی وارد ساخت که به عقیده برخی مانند پروفسور توماس جی وایس[۳] «با در نظر گرفتن استثنای احتمالی پیشگیری از وقوع نسل زدایی، بعد از جنگ جهانی دوم هیچ ایده­ای در میان هنجار­های بین­المللی سریع­تر و بیشتر از مفهوم مسئولیت حمایت حرکت و رشد نکرده است.»[۴] این پیشرفت سریع، شاید حاکی از اهمیت صد چندان خلق مفاهیمی و سوالاتی است که این نظریه در میان اذهان حقوقدانان و سیاستمداران جهان بوجود آورده است.

به نظر می­رسد، نخستین اقدام بین المللی در راه رسیدن به مفهوم و نظریه مسئولیت حمایت، هر چند که مهمترین اقدام محسوب نمی­شود، را پتروس پتروس غالی[۵] برداشته است. وی در گزارش خود در سال ۱۹۹۲ با عنوان دستور کاری برای صلح[۶] به شورای امنیت، حاکمیت کشورها را قابل احترام     می­شمارد اما مطلق بودن آن را زیر سوال می­برد. او در قسمتی از گزارشش می­نویسد:

«احترام به حاکمیت کشورها و تمامیت ارضیشان برای هر پیشرفت مشترک بین­المللی­ حیاتی است. [اما] زمان حاکمیت مطلق و انحصاری گذشته است؛ تئوری حاکمیت مطلق هرگز با واقعیت هماهنگ نشد. این وظیفه رؤسای کشورهاست تا به این درک دست یابند و تعادلی را میان نیازهای حکومت داخلی پسندیده و الزامات جهان به یکدیگر وابسته، بیابند.»[۷]

وی با ارزیابی اینکه برخی حوزه­های حکومت داخلی، به قلمرو جهانی نیز مرتبط هستند، سعی داشت تا مفهوم حکومت را از رویه سنتی اصول مطلق حاکمیت و منع مداخله خارج کند. هر چند وی در ادامه گزارش خود همزمان سعی کرد تا احترام به حاکمیت و تمامیت ارضی کشورها آنها را دوباره تذکر دهد و برای کمک­های بشردوستانه، گرفتن رضایت کشور میزبان را الزامی دانست.[۸]

در قدم بعدی کمیسیون اداره جهانی[۹] در گزارش سال ۱۹۹۵[۱۰] خود با تأکید بر گسترش مفهوم امنیت انسانی و بین­المللی شدن آن، معتقد است که «امنیت انسانی ایمنی از تهدیدات مزمن نظیر گرسنگی، بیماری، سرکوب و حمایت در برابر اختلالات ناگهانی و مضر در الگوی زندگی روزانه مردم را شامل می­شود. کمیسیون اداره جهانی بر این اعتقاد است که امنیت مردم باید به عنوان هدفی مهم همانند امنیت دولت­ها ملاحظه شود. گزارشاین کمیسیون بر این نکته تأکید می­کند که مسئولیت سازمان ملل[متحد] نباید تنها نسبت به امنیت دولت­های عضو آن محدود شود بلکه سازمان ملل [متحد] باید نسبت به امنیت افراد درون مرزهای دولت­های عضو نیز مسئول باشد. گزارش همچنین با اشاره به مداخلات سازمان ملل متحد و ناتو در بالکان، افریقا و سایر مناطق، به نفع گسترش مفهوم امنیت برای شناسایی هزینه­ها و تلفات انسانی منازعات خشونت آمیز در درون دولت­ها [به عنوان مسئله ای بین المللی]، استدلال می­کند.»[۱۱]

 بند دوم: تلاش­های کوفی عنان برای زمینه­سازی طرح ایده مسئولیت حمایت

در اقدام سوم و شاید مهمترین آنها، کوفی عنان در سخنرانی سال ۱۹۹۹ در مجمع عمومی، سخنانی را به زبان آورد که در تعارض با مرزهای سنتی حقوق بین­الملل بود. وی با انتقاد از عملکرد منفعلانه ملل متحد در قبال نسل­زدایی صورت گرفته در رواندا، بوسنی و مخاصمات کوزوو، از مجمع عمومی خواست تا مفهوم جامعه بین­المللی مندرج در منشور به درستی تحقق بخشد و همچنین اعلام کرد که جامعه بین­المللی باید از تردید میان انجام مداخلات بشردوستانه برای جلوگیری و توقف نقض­های گسترده و نظام­یافته حقوق بشری در درون مرزهای کشورهای متخلف و حفظ مفهوم سنتی اصول منشور نظیر اصل عدم مداخله و حاکمیت کشور، خارج شوند. کوفی عنان در این سخنرانی، بزرگترین چالش قرن بیست و یکم ملل متحد را در ایجاد اتحاد پشت سر اصولی که مانع وقوع نقض­های گسترده حقوق بشری و باعث حفظ منافع عمومی می­باشند، می­داند. وی چهار مطلب را نیز در مورد مداخلات بشردوستانه در این سخنرانی تذکر می­دهد؛ نخست آنکه، مداخله باید به طور موسّع از اقدامات غیرقهری تا حمله مسلّحانه، تعریف شود و دوم سازوکار اجرایی مداخله زورمدارانه مشخص گردد و سوم اینکه، بعد از انجام مداخله، تلاش ها برای حفظ صلح و امتداد حقوق انسانی ادامه یابد و در نهایت تذکر می­دهد که اصل حاکمیت تنها مانع در راه رسیدن به هدف­های بشردوستانه نیست بلکه منافع ملی نیز باید مجدداً بر اساس اصول دمکراسی، حقوق بشر و حاکمیت قانون تعریف شوند و در چالش­های بشری، منافع ملی همانند منافع جمعی قلمداد شود.[۱۲]

در سال ۲۰۰۰ نیز کوفی عنان در اقدامی دیگر، در گزارش هزاره خویش به مجمع عمومی با اشاره به اینکه «از دهه ۱۹۹۰ جنگ­ها عمدتاً داخلی و وحشیانه بوده و جان بیش از پنج میلیون نفر را گرفته است. این جنگ­ها بیش از آنکه تجاوز به مرزها بوده باشد، تعرض به انسان­ها بوده است. …زمانی امنیت به معنای دفاع از سرزمین در مقابل حملات خارجی تلقی می­شد ولی الزامات امروزی حمایت از افراد در مقابل خشونت داخلی را نیز دربر می­گیرد.»[۱۳] وی در زیر عنوان توجه به معضل مداخله در این گزارش، در پاسخ به منتقدان مداخلات بشردوستانه که ادعا می­کردند مداخله بشردوستانه بهانه­ای برای مداخله در امور داخلی کشور­ها و همچنین موجب تهاجم به کشورهای ضعیف با نیات سیاسی ولی با پوشش مداخلات بشردوستانه و تحریک جنبش­های تجزیه­طلب می­شود، می­نویسد:

« من به قوت و اعتبار و اهمیت این مسائل واقفم، و نیز می­پذیرم اصول حاکمیت و عدم مداخله، حمایتی حیاتی در اختیار کشورهای کوچک و ضعیف قرار می­دهند ولی این سوال را برای منتقدان مطرح می­کنم: اگر مداخله بشردوستانه در واقع تهاجم غیرقابل قبولی به حاکمیت تلقی شود، در آن صورت چگونه باید در مقابل وقایع رواندا و سربنیتسا یعنی نقض فاحش حقوق بشر که به تمامی قواعد اخلاقی بشریت مشترک ما صدمه می­زند، واکنش نشان داد.

ما در اینجا با یک معضل روبرو هستیم، اغلب مردم موافقند که هم دفاع از بشریت و هم دفاع از حاکمیت باید مورد حمایت واقع شوند ولی متأسفانه نمی­گویند زمانی که این دو در حال تنازع باشند، کدام اصل تسلط و ارجعیت دارد.

دخالت بشردوستانه یک موضوع حساس و ملازم با مشکلات سیاسی است و جواب ساده­ای در بر ندارد. ولی قطعاً هیچ اصل حقوق، و حتی حاکمیت، نمی­تواند سپر جنایات علیه بشریت باشد. در مواردی که چنین جنایاتی اتفاق می­افتد و اقدامات صلح جویانه برای پایان دادن به آن به اتمام رسیده باشد، شورای امنیت وظیفه اخلاقی دارد که از طرف جامعه جهانی اقدام نماید. این حقیقت که ما نمی­توانیم از مردم در تمام نقاط دنیا حمایت کنیم، دلیل این نیست که در جایی که می­توانیم، اقدام به عمل نیاوریم. مداخله مسلّحانه باید همیشه آخرین حربه باشد، ولی در مواجهه با کشتار دسته جمعی راهی است که نمی­توان از آن صرف نظر کرد.»[۱۴]

کوفی عنان، به تکاپوی ایجاد یک انقلاب فکری در زمینه مداخلات بشردوستانه، در سخنرانی سال ۱۹۹۹ در مجمع عمومی و به دنبال آن در گزارش هزاره خود در سال ۲۰۰۰ به مجمع عمومی، چالش بزرگی را در اذهان سران کشور­ها ایجاد کرد که باید تفکر و طرحی نو برای حفظ حقوق بشری بنیان نهاد. ضمناً وی با اشاره به تغییر ماهیت تهدیدات علیه صلح و امنیت بین­المللی، درباره تغییر برخی پیش­فرض­ها در منشور، می­گوید: «پیش­فرض مواد منشور آن بود که تهاجم خارجی، یعنی حمله یک کشور علیه کشور دیگر جدی‌ترین تهدید است، ولی در دهه‌های اخیر تعداد خیلی بیشتری از مردم در جنگ­های داخلی، پاک‌سازی قومی و کشتار دسته جمعی افراد یا نژاد خاص و با سلاح‌هایی که در بازار جهانی اسلحه در دسترس همه است، کشته شده‌اند.»[۱۵]

[۱]– International Commission on Intervention and State Sovereignty (ICISS)

۱- از این پس جهت جلوگیری از اطاله کلام، تنها از واژه کمیسیون به جای ذکر عنوان “کمیسیون بین المللی مداخله و حاکمیت کشور”استفاده می­شود.

[۳]-Thomas G. Weiss

[۴]– Thomas G. Weiss, R2p after 9/11 and the World Summit, Wisconsin International Law Journal, Vol. 24, No.3, 2008, p. 741

[۵]– Boutros Boutros-Ghali

[۶]–  A Agenda for Peace

[۷] – Boutros-Ghali, Boutros, An Agenda for Peace, Preventive Diplomacy, Peacemaking and Peace-keeping, Report of the Secretary-General Pursuant to the Statement Adopted by the Summit Meeting of the Security Council on 31 January 1992, Para.17. (A/47/277 – S/24111)

[۸]– See Ibid, Para. 30.

[۹] – Commission on Global Governance

[۱۰] – To See the Summery of this Report See: Lamb, Henry, Our Global Neighborhood, Report of the Commission on Global Governance, 1995, Available at  (last visited 2009-07-01)

۱- جوانشیری ، احمد، تغییر در ساختار معنایی نظام بین الملل و پیدایی مداخلات بشردوستانه در دهه نود، به راهنمایی  مشیرزاده، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، ۱۳۸۵، ص ۲۳۰٫

[۱۲] – See Kofi, Annan, The Secretary-General Address to The United Nations General Assembly, 20 September 1999, New York, (UNIS/SG/2381)

۲- جوانشیری ، احمد، همان منبع، ص ۲۳۱٫

۱- عنان، کوفی، مامردمان؛ نقش سازمان ملل متحد در قرن بیست و یکم، ترجمه مرکز اطلاعات سازمان ملل متحد، چاپ اول، تهران، ۱۳۸۴، بندهای ۲۱۷ تا ۲۱۹٫

۲- عنان، کوفی، همان منبع ،  بند ۳۱٫

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.