204 views
پیشینه تحقیق پایداری عملکرد ژنوتیپ های نخود و روشهای تجزیّه پایداری و دست هبندی شاخصهای پایداری پارامتری دارای ۳۹ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.
۱-۲- منشاءِ نخود ۵
۱-۳- اصلاح نخود برای مقاومت به خشکی ۶
۱-۴- ژنتیک نخود ۷
۱-۵- سازگاری ۸
۱-۶- پایداری ۹
۱-۶-۱- پایداری و ثبات عملکرد در اصلاح نباتات ۹
۱-۶-۲- اثر متقابل ژنوتیپ و محیط ۱۰
۱-۶-۳- روشهای کاهش اثر متقابل ژنوتیپ و محیط ۱۱
۱-۶-۳-۱- گروه بندی محیطها ۱۱
۱-۶-۳-۲- استفاده از هموژنها و مخلوطهای ژنتیکی ۱۱
۱-۶-۳-۳- انتخاب فصلی متقابل ۱۲
۱-۶-۳-۴- ژنوتیپهای پایدار ۱۲
۱-۷- روشهای تجزیّه آماری ۱۲
۱-۷-۱- تجزیّه به مؤلّفه های اصلی ۱۲
۱-۸- روشهای تجزیّه پایداری ۱۳
۱-۸-۱- روش تجزیّه واریانس ۱۴
۱-۸-۲- روش واریانس محیطی (Si2) ۱۵
۱-۸-۳- روش ضریب تغییرات محیطی (CVi) ۱۶
۱-۸-۵- واریانس پایداری Shukla ۱۷
۱-۸-۶- روش تجزیّه رگرسیون ۱۷
۱-۸-۷- روش رگرسیون خطّی (LR) ۱۷
۱-۸-۷-۱- رگرسیون خطّی ۱۸
۱-۸-۷-۱-۱- مدل Eberhart و Russel ۱۸
۱-۸-۷-۱-۲- مدل Perkins و Jinks ۱۹
۱-۸-۷-۱-۳- مدل Freeman و Perkins ۲۰
۱-۸-۸- ضریب تشخیص (Ri2) ۲۰
۱-۹- دسته بندی شاخصهای پایداری پارامتری ۲۱
۱-۹-۱- پایداری نوع اوّل یا ( (T1 ۲۱
۱-۹-۲- پایداری نوع دوّم یا (T2) ۲۲
۱-۹-۳- پایداری نوع سوّم یا (T3) ۲۲
۱-۹-۴- پایداری نوع چهارم یا (T4) ۲۳
۱-۱۰- روشهای ناپارامتری تجزیّه پایداری ۲۳
۱-۱۱- بررسی مرور منابع ۲۵
منابع ۳۳
کریمی، ه.۱۳۸۳٫ گیاهان زراعی. انتشارات دانشگاه تهران. چاپ پنجم.
کوچکی، ع.۱۳۸۶٫ درسنامهی زراعت حبوبات. دانشکده ی کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد.
فرشادفر، ع.۱۳۷۷٫ کاربرد ژنتیک کمی در اصلاح نباتات. جلد دوّم. انتشارات دانشگاه رازی کرمانشاه.
فرشادفر، ع.، زمانی، م. ر.، مطلبی، م. و امامجمعه، ع. ع.۱۳۸۰٫ انتخاب برای مقاومت به خشکی در لاینهای نخود. مجله علوم کشاورزی ایران، ۳۲ (۱): ۶۵- ۷۴٫
فرشادفر، ع. و فرشادفر، م.۱۳۸۳٫ پژوهش و سازندگی تابستان ۱۳۸۳: ۱۷ (۲) (پیآیند ۶۳ در زراعت و باغبانی): ۶۳-۶۹٫
فرشادفر، ع.۱۳۸۴٫ اصول و روشهای آماری چند متغیره. انتشارات طاقبستان، ۷۳۴-۴۲۱٫
فرشادفر، ع.۱۳۸۹٫ مباحث نوین در تجزیه ژنتیک کمی. جلد اوّل. انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه.
فرشادفر، ع.۱۳۸۹٫ مباحث نوین در تجزیه ژنتیک کمی. جلد دوّم. انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه.
آقایی سربرزه، م. و کانونی، ه.۱۳۸۳٫ نخود. انتشارات طاقبستان.
عبدمیشانی، س. و شاهنجاتبوشهری، ع.۱۳۷۶٫ اصلاح نباتات تکمیلی. جلد اوّل (اصلاح نباتات متداول). انتشارات دانشگاه تهران.
دشتکی، م.، یزدانسپاس، ا.، نجفی میرک، ت.، قنادها، م.، جوکار، ر.، اسلامپور، م.، مؤیدی، ع.، کوچکی، ا.، ناظری، م.، عابدی اسکویی، م. و امین زاده، غ.۱۳۸۳٫ بررسی پایداری و شاخص برداشت در ژنوتیپهای گندم نان. مجله نهال و بذر، جلد ۲۰، ش ۳٫
امیری گنگچین، ع.۱۳۷۵٫ بررسی سازگاری و پایداری عملکرد گندم دوروم در مناطق دیم گرمسیر و نیمه گرمسیر کشور. مجله نهال و بذر، جلد ۱۲، ش ۴: ۴۲-۴۸٫
صبّاغپور، س. ح.، پزشکپور، پ.، سرپرست، ر.، سعید، ع.، صفیخانی، م.، هاشمبیگی، ع. و کرمی، ا.۱۳۸۹٫ مطالعه پایداری عملکرد دانه در ژنوتیپهای نخود (Cicer arietinum ) در کشت پاییزه در شرایط دیم. فصلنامه بهنژادی نهال و بذر، ش. ۲: ص ۱۷۳٫
صبّاغپور، س. ح.۱۳۷۴٫ ژنتیک گیاه نخود. (تألیف C. Saxena و K. B. Singh). ترجمه نشر آموزش کشاورزی (کرج).
والتر. آر.۱۳۷۵٫ اصول اصلاح گیاهان زراعی. جلد اول. ترجمهی صدرآبادیحقیقی، ر.، مرعشی، ح. و نصیری محلاتی، م. انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد.
نخود در زبان فارسی تحتِ عناوین نخود زراعی، نخود ایرانی و نخود کابُلی و در زبان انگلیسی با نامهایِNgalgram ،Chickpea ،Filed pea ، Gram و Garbanzo خوانده میشود. ازدیاد جمعیّت و نیاز روز افزونِ بشر به موّاد غذایی از یک سو و کمبود منابع تولید از سوی دیگر، اندیشهی محقّقان و دولتمردان را در این راستا سوق داده است که تنها راه دستیابی به خودکفایی کشاورزی -به دلیل محدودیّت منابع آبی و خاکی هر کشور- افزایش عملکرد در واحد سطح است. این امر میسّر نمیشود مگر به وسیلهی بهرهگیری از علم ژنتیک و اصلاح نباتات که در نتیجهی آن با تولید ارقام پُرمحصول، میتوان عملکرد در واحد سطح را افزایش داد. رژیم غذایی عمدهی مردم جهان در اکثر کشورها را غلّات و حبوبات تشکیل میدهد (Saxena, 1997). در اغلب کشورهایی که با کمبود مواد غذایی روبرو هستند، کمیّت و کیفیّت پروتئین مسئلهی اصلی تغذیه میباشد. ترکیبِ مناسبی از پروتئین گیاهی، به وسیلهی مصرف حبوبات، میتواند مشکلات سوءِتغذیه و نیز بخشی از کمبود پروتئین بدن را مرتفع سازد (کوچکی، ۱۳۸۶).
نخود یکی از مهمترین حبوبات خوراکی خاورمیانه است که به صورت پخته، لپه، آجیل و دانههای سبز آن نیز به شکل تازهخوری در سبد غذایی روزانه مصرف میشود. همچنین کاه و کلش، شاخ و برگ و حتّی دانههای نامرغوب نخود به عنوان علوفه مورد تعلیف احشام قرار میگیرد. نخود سفید رنگ معمولی، حاوی مقدار قابل توجّهی پروتئین میباشد که معمولاً دیر هضم است. میزان پروتئین نخود معمولی حدوداً ۲۰ درصد است، به همین دلیل مصارف بالایی دارد (کریمی، ۱۳۸۳). حبوبات را گوشت فقرا نامیدهاند؛ به طور کلّی بین مقدار حبوبات مصرفی و میزان مصرف غذاهایی که منشأ دامی دارند، یک رابطهی معکوس وجود دارد. بر همین اساس، حبوبات قسمت عمدهای از غذای مردم کشورهای فقیرنشین در مناطق خشک را تشکیل میدهند. از سوی دیگر، به دلیل قابلیّت همزیستی حبوبات با باکتریهای تثبیتکنندهی نیتروژن مولکولی جَو، در برقراری تعادل عناصر معدنی خاک، در اکوسیستمهای زراعی نیز حائِز اهمّیّت هستند و قرار دادن آنها در تناوب، به پایداری سیستمهای زراعی کمک میکند (Saxena, 1997).
نخود تاریخچه ای بسیار قدیمی دارد، مبدأِ آن را غرب آسیا و جنوب اروپا میدانند. قرنهاست که کشت و کار نخود در کشورهای خاورمیانه، هندوستان، پاکستان، ایران، حتّی یونان و جنوب اروپا رواج دارد (کریمی، ۱۳۸۳). از حدودِ ۱۱۰۰۰ سال پیش، انسانها بسیاری از گونههای گیاهی را در خاورمیانه به منظور تأمین احتیاجاتشان اهلی و مهار کردهاند. به نظر میرسد، کشاورزی با یک گروه هفتتایی از گیاهان دانهای (گندم اینکورن دیپلوئید[۱]، گندم اِمِر تتراپلوئید[۲]، جو، نخود زراعی، نخود فرنگی، عدس و ماش تلخ) به علاوهی کتان شروع شده است که «بستهی گیاهان بنیانگذار[۳]» نام گرفتهاند. Vavilov یک مرکز اوّلیّه در جنوب غربی آسیا و مدیترانه و یک مرکز ثانویهی ابتدایی را به عنوان مراکز منشاءِ نخود معرفی نمود (Saxena and Singh, 1997).
Van der Maesen در سال ۱۹۷۲، منابع موجود در مورد تاریخچهی اهلی شدن و پراکنش نخود را مورد بررسی قرار داد؛ قدیمیترین نشانهای که در مورد نخود به دست آمده است، مربوط به ۵۴۵۰ سال قبل از میلاد مسیح در ناحیهی هاسیلر[۴] در نزدیکی بوردور[۵] ترکیه است. در منطقهی جریکو[۶] نمونه هایی از بذر نخود پیدا شده است که مربوط به ۳۲۰۰ سال قبل از میلاد میباشند. آخرین نمونه به ۲۰۰۰ سال قبل تعلق دارد که در هند دیده شده است (آقایی و کانونی، ۱۳۸۳).
تلاش متخصّصین اصلاح نباتات در ایجاد واریته هایی است که کمترین کاهش عملکرد را در شرایط متوسّطی از تنش، دارا باشند. سازش گیاه با شرایط محیطی، به چهار روش کلّی صورت میگیرد.
تکاملی (رشد)
مرفولوژیکی
فیزیولوژیکی
متابولیکی
ارزیابی صفات گیاه در این چهار سطح برای سازگاری به تنش محیطی، یکی از اهداف تحقیقات در رابطه با مقاومت به تنش است و تشخیص این سازگاری به تنش، در اصلاح نباتات اهمّیّت زیادی دارد. انتخاب و جداسازی ژنوتیپهای مفید از نظر تحمّل به تنش به دو صورت مستقیم و غیر مستقیم انجام میگیرد.
مستقیم یا مشاهدهای، در مورد مطلق، تحت شرایط تنش کنترل شده، اعمال میشود و پیشرفتهای بسیاری نیز از این طریق به دست آمده است.
غیر مستقیم، عبارت است از غربال کردن و انتخاب برای خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی که با تحمّل به تنش محیطی، همبستگی دارند.
معیارهای انتخاب غیر مستقیم در اصلاح برای مقاومت به تنش و عملکرد بالا توسّط فیزیولوژیستها و بهنژادگران تعیین میگردد. صفاتی که برای انتخاب استفاده میشوند باید دارای خصوصیّات زیر باشند.
از واریانس ژنتیکی کافیای برخوردار باشند.
وراث تپذیری بالایی داشته باشند.
دارای همبستگی بالا با عملکرد، در شرایط تنش یا با شاخص مقاومت به تنش، بر اساس عملکرد باشند.
ترجیحاً صفات به نحوِ مؤثری با عملکرد همبستگی معنیدار داشته باشد.
به سادگی و سریع جهت ارزش اقتصادی ارزیابی شوند.
انتخاب برای تعیین ژنوتیپهای مقاوم به خشکی، ممکن است در محیط تنش یا بدون تنش انجام گیرد؛ بر این اساس Hurd در سال ۱۹۸۶ برای اوّلین بار مطرح نمود که از اقلیمهای نیمه خشک میتوان برای تهیّهی ارقام مقاوم به خشکی بهره گرفت. Quizenberry و Reitz در سال ۱۹۷۶، پس از مطالعه در این زمینه توجیه نمودند که انتخاب ارقامِ دارای عملکردِ برتر در شرایط محیطی مساعد، سودمندی بیشتری نسبت به انتخاب در شرایط تنش خشکی دارد؛ احتمالاً وجود سطوح مختلف تنش خشکی در محیط، فقط به بزرگی اختلاف عملکرد ارقام انتخاب شده میاَفزاید. بنابراین میتوان از یک روش مرکّب برای بهبود عملکرد در محـــــدودهای خاص از تنش خشکی استفاده نمود تا سازگـارترین ژنوتیپها شناسایی شــوند (عبدمیشانی و شاهنجاتبوشهری، ۱۳۷۶).
ارسال نظر