پیشینه تحقیق روش طراحی لرزه ای بر اساس روش تجویزی و عملکرد سازه در استفاده از قابلیت شکل پذیری سازه دارای ۳۳ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

۲-۱-مقدمه    ۴
۲-۲-روش طراحی لرزه ای بر اساس روش تجویزی    ۵
۲-۲-۱-عوامل مؤثر بر ضریب رفتار    ۸
۲-۲-۱-۱-شکل پذیری    ۹
۲-۲-۱-۱-۱-ضریب شکل پذیری کلی سازه    ۱۰
۲-۲-۱-۱-۲-ضریب کاهش بر اثر شکل پذیری    ۱۱
۲-۲-۱-۲-مقاومت افزون    ۱۶
۲-۲-۱-۲-۱-ضریب مقاومت افزون    ۱۸
۲-۲-۲-شکل پذیری در روش طراحی براساس روش تجویزی    ۲۰
۲-۳-روش طراحی لرزه ای براساس عملکرد سازه    ۲۱
۲-۳-۱-فواید طراحی براساس عملکرد    ۲۲
۲-۳-۲-شکل پذیری در روش طراحی براساس عملکرد    ۲۳
۲-۳-۳-معیارهای پذیرش اعضا در روش طراحی براساس عملکرد    ۲۵
۲-۳-۴-فلسفه ی طراحی براساس عملکرد    ۲۶
۲-۴-مروری بر یافته های دیگر محققین    ۲۷
۲-۴-۱-تحقیقات طاهری بهبهانی    ۲۷
۲-۴-۲-تحقیقات Repapis  و همکاران    ۲۸
۲-۴-۳-تحقیقات  Kunnath و همکاران    ۲۹
۲-۴-۴-تحقیقات Elnashai و همکاران    ۳۰
۲-۵-جمع بندی و نتیجه گیری    ۳۱
منابع و مراجع    ۳۳

منابع

A. S. Elnashai, A. M. Wafy, “Overstrenght And Force Reduction Factors Of Multistorey Reinforced-Concrete Buildings”, Struct. Design Tall Build. 2002. Pp. 329-351.

Whittaker, A. Hart, G., And Rojahn, C., (1999). “Seismic Response Modification Factors”, Journal Of Structural Engineering, 125(4), 438-444.

Miranda, E. And Bertero, V. V. , (1994). “Evaluation Of Strenght Reduction Factors For Erthquake-Resistant Design”, Erathquake Spectra, 10, 357-379.

Newmark, N. M., Hall, W. J., (1982). “Erthquake Spectra And Design”, Erthquake Engineering. Res. Inst., Elcerrito, Calif.

BSSC, (1997). “NEHRP Recommended Provisions For Seismic Regulation For New Buildings Other Structurs”, 1997 Edition, part2: Commentary, FEMA 303, Federal Emergency Management Agancy, Washington, D. C.

Krawinkler, H., Nassar, A. A., (1992). “Seismic Design BasedOn Ductility And Cumulative Damage Demends And Capacities”, Nonlinear Seismic Analysis And Design Of Reinforced Concrete Buildings, P. Fajfar And Krawinkler, eds., Elsvier Applied Science, New York.

BSSC, (2001). “NEHRP Recommended Provisions For Seismic Regulation For New Buildings Other Structurs”, 2001 Edition, part2: Commentary, FEMA 369, Federal Emergency Management Agancy, Washington, D. C.

Uang, C. M., (1991). “Establishing R (or ) And  Factors For Building Seismic Provisions” American Society Of Civil Engineering, 117(1), 19-28.

Mwafy, A. M., Elnashai, (2002). “Calibration Of Force Reduction Factors Of RC Buildings”. Journal Of Earthquake Engineering, 6(2), 239-273.

F. Naiem. “The Seismic Design Handbook”, International Conference Of Building Official, Chapter 15. 2001.

FEMA 445, “next- Generation Performance –Based Seismic Design Guidelines”, Federal Emergency Management Agency. Washigton, D. C. 2006.

FEMA-356, “Prestandard And Commentary For The Seismic Rehabilitation OF Buildings” Federal Emergency Management Agency. Washigton, D. C. 2000.

ATC, (1995). “Structural Response Modification Factors”, ATC-19 Report, Applied Technology Council, Redwood City, California.

-مقدمه

تأمین عملکرد مناسب سازه در هنگام زلزله از مهمترین اهداف در طراحی ساختمان­های مقاوم در برابر زلزله می­باشد. بر این اساس در آئین­نامه­های طراحی سازه­ها به معیارهای مقاومت، سختی و شکل­پذیری توجه ویژه­ای گردیده و ضوابط طراحی با در نظر گیری این پارامترها عنوان شده است. با توجه به اهمیت قابلیت شکل­پذیری سازه در استهلاک انرژی زلزله جذب شده، در آئین­نامه­های موجود طراحی ساختمان­ها در برابر زلزله، موضوع شکل ­پذیری سازه بسیار مورد توجه است به طوری­ که در آئین­ نامه­ های طراحی لرزه ­ای بر اساس نیروی کاهش یافته، با فرض وجود چنین قابلیتی در سازه، در هنگام تعیین مقدار نیروی زلزله طراحی به منظور تأمین مقاومت سازه، به طراح اجازه داده میشود مقدار نیروی وارده در اثر زلزله در حالت الاستیک سازه، با اعمال یک ضریب (R) کاهش داده شود و طراحی لرزه­ای سازه با نیرویی کمتر از نیروی واقعی زلزله انجام­گیرد. در حالیکه در نسل جدید آئین­نامه­های طراحی و بهسازی لرزه­ای، این قابلیت در سطح اعضاء مورد توجه قرار میگیرد. در این فرآیند تلاش میشود مقاومت­های مورد نیاز سازه در قبال نیرو­های واقعی زلزله برآورد گردد. آنگاه با توجه به رفتار واقعی اعضاء تحت اثر نیروهای وارده و با در نظر گیری کلیه پارامترهای اثرگذار، از جمله مصالح و هندسه، شکل پذیری متناظر با هر تلاش در هر المان برآورد گردیده و بر این اساس وضعیت سازه در مواجهه با زلزله بررسی میگردد.

با توجه به اهمیت ضریب کاهش نیرو در اثر شکل­پذیری، در تعیین نیروی زلزله در روش طراحی لرزه­ای بر اساس نیروی کاهش­یافته و از طریق دیگر ضریب شکل­پذیری عضو (m) به عنوان معیار سنجش و ارزیابی وضعیت اعضاء در روش طراحی بر اساس عملکرد، در این مقاله در ابتدا به نحوه نگرش دو شیوه طراحی لرزه ای در استفاده از قابلیت شکل پذیری سازه و مقایسه این دو روش پرداخته، سپس مفاهیم شکل­پذیری مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت به بررسی و مرور یافته­های محققین در زمینه تعیین شکل­ پذیری سازه و ارزیابی­های صورت گرفته در این زمینه پرداخته شده است.

۲-۲-روش طراحی لرزه ای بر اساس روش تجویزی

علیرغم پیشرفت­های وسیع سال­های اخیر در طراحی سازه ­های مقاوم در برابر زلزله که مبنای استفاده از روش­های طراحی براساس تغییرمکان استوار است، همچنان در بسیاری از آیین­ نامه­ های طراحی لرزه­ای مرسوم، از جمله آئین­نامه­ی لرزه­ای رایج ایران (استاندارد ۲۸۰۰)، روش­های مورد استفاده بر پایه­ی معیار­های طراحی براساس نیرو می­باشد.

در تعیین مقدار نیروی زلزله طراحی برای تامین مقاومت سازه، این آیین­نامه ها­اجازه می­دهند مقدار نیروی وارده به سازه در اثر زلزله، با یک ضریب کاهش داده شود. بدین ترتیب شتاب­های طیفی در طیف الاستیک طرح در حد نهایی بر ضریب مذکور تقسیم شده و طیف دیگری به نام طیف غیرالاستیک طرح به دست می آید. بنابراین با تقسیم نیروهای به دست آمده از آنالیز خطی به ضریب رفتار، می توان به نیروی کمتر طراحی دست یافت و سازه را با نیروی کاهش یافته ی زلزله، طراحی نمود.

مبنای اصلی در کاهش نیرو در این روش طراحی، بر فرض عملکرد مطلوب سازه به علت قابلیت شکل­پذیری و نیز وجود اضافه مقاومت در سازه طرح شده بوده که باعث افزایش توانایی سازه در جذب و استهلاک انرژی زلزله می شود. بنابر این نقش ضریب کاهش نیرو و پارامترهای تأثیر گذار در تعیین و کنترل این ضریب، از مبانی اصلی طراحی لرزه­ای ساختمان­ها در این آئین­نامه­ها میباشد[۷].

مقدار ضریب تصحیح نیروی زلزله در این روش طراحی، متأثر از پارامتر­هایی همچون شکل­پذیری سازه، اضافه مقاومت سازه، درجه نامعینی سازه و ضریب تنش مجاز می باشد که به منظور کاهش نیروی الاستیک زلزله تا سطح نیروی طراحی، در روند محاسبه نیروی زلزله طراحی اعمال می گردد. از آنجاکه در آنالیز و طراحی سازه به روش فوق­الذکر از نیروی زلزله کوچکتری استفاده می شود، تغییر مکان­های حاصل از آنالیز سازه به این روش، مقادیری کوچکتر از واقعیت به دست می دهد. لذا به منظور کنترل تغییر مکان­های سازه در حین زلزله، لازم است تا تغییر مکان­های حاصل از چنین آنالیزی افزایش یافته تا نمایانگر تغییر مکان­های واقعی ایجاد شده در سازه در اثر زلزله­های شدید باشد. بدین منظور در اغلب آیین­نامه­های طراحی لرزه­ای از یک ضریب تشدید تغییر مکان (متناظر با ضریب­ ­ در استاندارد ۲۸۰۰) استفاده شده و بدین ترتیب مقدار تغییر مکان واقعی سازه در مواجهه با زلزله محاسبه و با مقدار مجاز عنوان شده در این آیین­نامه­ها کنترل می گردد.

همانطور که اشاره شد، در آئین ­نامه­ های طراحی لرزه ­ای به روش تجویزی، ضریبی با عنوان ضریب رفتار معرفی میشود در حالی که درک رفتار واقعی یک سازه نیازمند انجام تحلیل غیر خطی است، با این ضریب میتوان نیروهای مورد نیاز طراحی را، با استفاده از تحلیل ساده استاتیکی خطی محاسبه نمود. برای تعیین ضریب رفتار و فهم درستی از مقادیر حاصله، نیاز است که عوامل مؤثر و تشکیل دهنده آن مشخص شوند. نتیجه پژوهش­های زیادی که در اوایل دهه ۱۹۸۰ (نتایج مطالعات Elnashai و همکاران [۷] و طاهری بهبهانی[۳]) انجام شد، منجر به تجزیه R به عوامل تشکیل دهنده آن گردید. پژوهشگران در ATC-19، فرمول بندی جدیدی را برای R  پیشنهاد کرده اند که به صورت حاصل ضرب سه عامل است[۱۹].

در این رابطه Ω_d ضریب مقاومت افزون (وابسته به زمان تناوب)، R_µ ضریب شکل پذیری (وابسته به زمان تناوب) و R_R ضریب درجه نامعینی است. ضریب درجه نامعینی، که به عنوان بخشی از پروژه ATC-34  توسعه یافته، به منظور کمی کردن قابلیت اعتماد سیستم­های قاب لرزه­ای که از ردیف­های متعدد قاب لرزه­ای قائم در هر یک از جهت­های اصلی ساختمان بهره میگیرند، پیشنهاد شده است[۲و ۸].

براساس نتایج حاصل از مطالعات صورت گرفته در این زمینه، از جمله برخی تحقیقات موجود در دستورالعمل ATC (به عنوان مثال ۱۹۹۰ , Freeman)، اضافه مقاومت و درجه ی نامعینی را می­توان به صورت یک پارامتر در نظر گرفت. این موضوع با توجه به مشمول بودن اثر درجه نامعینی سیستم در پارامتر ضریب اضافه مقاومت بوده که موجب افزایش اضافه مقاومت سازه می شود.

پارامتر مؤثر دیگر در ضریب کاهش نیروی زلزله که در دستورالعمل ATC-34  نیز عنوان گردیده است، مربوط به میرایی سازه (R_ζ) می باشد. براین اساس ضریب R را می توان به صورت زیر بیان کرد:

که در آن ، ضریب کاهش نیرو به علت شکل پذیری سازه،  ضریب اضافه مقاومت و  ضریب میرایی سازه می باشد. این ضریب، کاهش پاسخ ناشی از ابزارهای میراگر لزج تکمیلی را وارد محاسبات می کند. چنین ضریب میرایی لزجی می تواند برای کاهش تغییر مکان در حالت غیر خطی سیستم های قابی استفاده شود ولی نمیتواند در تقاضاهای کاهش نیرویی و نسبت­بندی آنها استفاده­شود. اگر ضریب رفتار با روش­های طراحی بر مبنای نیرو به کار رود، ضریب میرایی از فرمول بندی جدید حذف می گردد[۸].

بنابراین ضریب کاهش نیرو را می توان ترکیبی از ضریب کاهش به علت شکل­پذیری سازه ( ) و ضریب اضافه مقاومت سازه ( ) دانست. بنابراین:

روابط عنوان شده در فوق در خصوص ضریب کاهش نیروی زلزله، با توجه به منحنی  رفتاری سازه (مطابق شکل (۲-۱)) قابل بررسی می باشد. این منحنی نمایانگر عملکرد سازه بوده و شامل برش پایه بر حسب تغییر مکان بام سازه است.

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.