پیشینه تحقیق سیر تاریخی تلویزیون در جهان و افغانستان و نقش تلویزیون در توسعۀ سیاسی و  نظریۀ های ارتباطاتی با تأکید بر توسعۀ سیاسی  دارای ۹۵ صفحه می باشد  فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

مقدمه    ۵
بخش اول    ۵
تاریخ مختصر افغانستان    ۵
پیشینه  تحقیقات  در مورد تلویزیون و توسعۀ سیاسی در جهان    ۸
پیشینه تحقیقات  در مورد تلویزیون و توسعۀ سیاسی در افغانستان    ۱۰
سیر تاریخی تلویزیون در جهان و افغانستان    ۱۱
۱- ۱-  تلویزیون و تاریخچه آن در جهان    ۱۱
۲ – ۱ – تاریخچه تلویزیون در افغانستان    ۱۴
۳- ۱ – تاریخچه تلویزیون های خصوصی در جهان    ۱۷
۴- ۱ -انواع تلویزیون    ۱۸
۵- ۱ – اولین تلویزیون های خصوصی در افغانستان    ۱۹
۶- ۱- معرفی شبکه های تلویزیونی مورد بررسی    ۲۱
شبکۀ تلویزیونی طلوع    ۲۱
بخش دوم    ۲۵
تلویزیون، توسعه و توسعۀ سیاسی در افغانستان    ۲۵
ویژگی های  تلویزیون    ۲۵
تلویزیون، انتقال مفاهیم سیاسی  در جامعه    ۲۹
نقش تلویزیون در فرایند توسعه    ۳۳
نقش تلویزیون در توسعۀ سیاسی    ۳۳
توسعه و مفهوم آن    ۳۴
نظریۀ های توسعه    ۳۶
الگوی نوسازی    ۳۷
الگوی وابستگی یا انتقادی    ۴۱
الگوی توانمند سازی    ۴۴
مفهوم توسعۀ سیاسی    ۴۶
شاخص های توسعۀ سیاسی    ۵۰
الف: اعتماد سیاسی    ۵۲
ب :  فرهنگ سیاسی    ۵۳
انواع فرهنگ سیاسی:    ۵۵
ج : مشروعیت سیاسی    ۵۷
د : مشارکت سیاسی    ۵۹
بحرانهای مشارکت    ۶۰
بخش سوم    ۶۱
توسعه سیاسی در کشورهای جهان سوم و افغانستان، نظریۀ های ارتباطی و نقش تلویزیون در توسعه سیاسی    ۶۱
ارتباطات و توسعۀ سیاسی    ۶۱
توسعۀ سیاسی در کشورهای جهان سوم    ۶۵
موانع توسعه نیافتگی خصوصاً توسعه نیافتگی سیاسی در افغانستان    ۷۲
مخاطبان و رسانه ها    ۷۵
نظریۀ استفاده و رضامندی    ۷۶
نیازها و انگیزه ها    ۷۷
استفاده و رضامندی در یک کارزار انتخاباتی    ۸۱
نظریۀ سرمایۀ فرهنگی    ۸۱
سه حالت سرمایه فرهنگی از دیدگاه بوردیو    ۸۳
منابع و ماخذ    ۸۹

منابع

– راش، مایکل(۱۳۷۷)،جامعه و سیاست، ترجمه منوچهر صبوری، تهران : انتشارات سمت

– کازنو، جان.(۱۳۶۴)، قدرت تلویزیون، ترجمۀ، علی اسدی، تهران : نشر امیر کبیر

– گیدنز، آنتونی،( ۱۳۷۸ )،  راه سوم، بازسازی سوسیال دموکراسی، ترجمه : منوچهر صبوری ، تهران: نشر مرکز.

– ملکات، سرینواس آر و لزلی استیوز( ۱۳۸۸)، ارتباطات و توسعه در جهان سوم، ترجمه شعبانعلی بهرامپور، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی

– لرنر، دانیل (۱۳۸۳)، گذر جامعه سنتی، ترجمه غلامرضا سروی، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی

– مهدی زاده، سید محمد (۱۳۸۴)، نظریۀ های ارتباطات جمعی، تهران: دانشگاه علامه طباطبایی( جزوه پلی کپی)

– پای، لوسین و دیگران (۱۳۸۰)،بحرانها و توالی ها در توسعۀ سیاسی، ترجمه، غلامرضا خواجه سروی، تهران: انتشارات پژوهشکده مطالعات راهبردی

– مهدی زاده، سید محمد (۱۳۸۹)،نظریۀ های رسانه اندیشه های رایج و دیدگاههای انتقادی، تهران: انتشارات همشهری

– فیلد، جان( ۱۳۸۸)،سرمایه اجتماعی، ترجمه غلامرضا غفاری حسین رمضانی، تهران: نشرکویر

– تودارو، مایکل ( ۱۳۶۴)، توسعه اقتصادی در جهان سوم، ترجمه غلامعلی فرجادی، تهران : مرکز مدارک و انتشارات سازمان بودجه و برنامه ریزی

– جنکینز، ریچارد (۱۳۸۵)، پی یر بوردیو،ترجمه لیلا جو افشانی و حسن چاوشیان، تهران : نشر نی

– خانیکی، هادی( ۱۳۸۱)، قدرت جامعه مدنی و مطبوعات، تهران : طرح نو

– دور، امه.(۱۳۷۴)،تلویزیون و کودکان، ترجمه، علی رستمی، تهران : انتشارات سروش۱

– دولت آبادی، بصیر احمد.( ۱۳۸۷)، شناسنامه افغانستان، تهران : نشر عرفان، ویرایش سوم

– میرعابدینی، احمد (۱۳۸۷)،پژوهشنامه رسانه های دیداری شنیداری، تهران : پژوهشگاه فرهنگ و هنر

– میزتال، باربارا، ( ۱۳۸۰) بررسی مفهوم اعتماد درمیان جامعه شناسان کلاسیک، ترجمه: ناصرالدین غراب، نمایه پژوهش ، شمارۀ ۱۸ ، ۶۹ – ۵۵٫

مقدمه

در مورد نقش ارتباطات و وسایل ارتباط جمعی در توسعۀ سیاسی بحث های فراوانی صورت گرفته است و عموم محققان حوزۀ توسعه و رسانه ها به این امر باور دارند که نقش ارتباطات در توسعه خصوصا توسعۀ سیاسی را نمی توان در این عصر نادیده گرفت.

دراین مقاله در چهار بخش تنظیم شده است که در بخش اول به تاریخچه مختصر افغانستان و سیر تاریخی تلویزیون در جهان و افغانستان پرداخته ایم و در فصل دوم به مفاهیم اصلی مثل تحول و نقش تلویزیون و مفهوم توسعۀ سیاسی و توسعۀ سیاسی در افغانستان توجه شده است و در بخش سوم به نظریۀ های ارتباطاتی با تأکید بر توسعۀ سیاسی پرداخته شده است، بخش چهارم نیز مرور تجربی و پیشینه تحقیق این موضوع را در بر دارد .

بخش اول

تاریخ مختصر افغانستان

برای آشنایی مخاطبان، خصوصا مخاطبان ایرانی با کشور افغانستان تاریخ مختصری از افغانستان آورده شده است تا مخاطبان ایرانی آشنایی دقیق تری با کشور همسایه خود افغانستان پیدا کنند و این تاریخچه بنا به ضرورت آن آورده شده است.

کشور افغانستان که از نگاه جغرافیایی در مرکز قاره آسیا قرار گرفته است و به صورت یک چهار راه میان مناطق بزرگ این قاره قرار گرفته است و در جریان تاریخ همواره مورد تهاجم جهانگشایان قرار گرفته است. از جانب شمال افغانستان در فاصله ای تقریباً یکهزار و هفتصد کیلومتراز پامیر در شرق تا دهنه ذوالفقار در غرب با خاکهای تاجیکستان ، ازبکستان، ترکمنستان هم مرز است، در غرب آن کشور جمهوری اسلامی ایران و در جنوب و شرق آن کشور پاکستان قرار دارد در گوشه شمال شرق افغانستان در فاصله هفتاد و چهار کیلومتر با کشور چین هم مرز است. مساحت افغانستان ۶۵۰۰۰۰ کیلومتر مربع است. افغانستان یک کشور کوهستانی است و اقلیم افغانستان روی هم رفته خشک و بری است( فرهنگ، ۱۳۸۰ : ۴ ).

قدیمی ترین نام افغانستان که از عهد اویستا ( هزارسال قبل از میلاد تا قرن پنجم میلادی ) بر این کشور اطلاق می شد آریانا بوده است، دومین نام نیز خراسان بوده است که بعد از قرن سوم میلادی کلمه خراسان که به معنای مشرق و مطلع آفتاب است از قرن پنجم تا قرن ۱۹ میلادی بر این سرزمین اطلاق می شد، و در قرن ۱۹ میلادی خراسان جای خود را به اسم تازه افغانستان داد، افغان نام قبایلی از اقوام پشتون افغانستان است که به تدریج این نام از این قبایل بر تمام این سرزمین اطلاق گردید(غبار، ۱۳۸۲ : ج ۱ ، ص ۱۰).

نخستین بار در سند قرارداد تجاری و سیاسی ایران و بریتانیا در سال ۱۸۰۱ میلادی (۱۲۱۵ خورشیدی) از افغانستان به عنوان کشور نام برده شده است. به استناد دائره المعارف آریانا برای نخستین بار در نامه نگاری های خارجی و معاهده های رسمی افغانستان “لرد اوکلند” فرمانروای بریتانیایی هندوستان در پاسخ به نامه “شاه شجاع ” پادشاه وقت افغانستان در سال ۱۸۳۸ میلادی نام افغانستان را در مورد سرزمین خراسان بزرگ به کار برده است ( دهقان، ۱۳۸۶: ۱۵۳).

بر اساس آخرین بر آورد های بانک جهانی سازمان ملل متحد ، انجمن ملی جغرافیای  بریتانیا و پایگاه اطلاع رسانی ایالات متحده آمریکا، افغانستان نزدیک به ۲۵ میلیون جمعیت دارد و وزارت اقتصاد افغانستان در زمستان ۲۰۰۵ (۱۳۸۵) جمعیت کشور را بیشتر از ۲۳ میلیون میلیون نفر بر آورد کرد، این آمار در حالی است که تاکنون در افغانستان در سالهای اخیر آمار دقیقی از جمعیت واقعی کشور صورت نگرفته است و این کار دلایل فراوانی داشته است ( همان، ۱۵۴). ترکیب نژادی افغانستان شامل چهار نژاد اصلی و پر جمعیت پشتون ، هزاره، تاجیک و ازبک است و اقلیت های ترکمن بلوچ و دیگر اقوام نیز در افغانستان زندگی می کنند در قانون اساسی افغانستان از ۱۴ گروه قومی به عنوان ساکنان افغانستان نام برده شده است ، زبان رسمی افغانستان دری و پشتو است و دین اسلام نیز دین رسمی است. بیشتر ساکنان افغانستان را مسلمانان سنی مذهب تشکیل می دهند و شماری هندو ، یهودی و مسیحی نیز در افغانستان زندگی می کنند. شهر کابل پایتخت افغانستان بوده و به عنوان پرجمعیت ترین شهر نیز به شمار می رود. دیگر شهر های مهم افغانستان عبارتند از هرات، بلخ، قندهار، ننگرهار، و نوع حکومت جمهوری اسلامی است. سیستم اقتصاد افغانستان به عنوان یکی از فقیر ترین کشورهای جهان بر پایه کشاورزی استوار است، تولید خشخاش بزرگترین بخش کشاورزی در افغانستان را تشکیل می دهد. افغانستان دارای معادن بزرگ گاز، نفت، زغال سنگ، اورانیوم، مس، آهن … است که تاکنون به علت جنگهای پی در پی استخراج نشده است و در سالهای اخیر شماری از این معادن با کمک کشورهای خارجی در حال آماده شدن برای بهره برداری است. واحد پول افغانستان هم «افغانی» نام دارد.

تاریخ افغانستان در نیمه دوم قرن بیستم با هجوم خارجی ، جنگ داخلی و استبداد مذهبی گره خورده است، اتحاد جماهیر شوروی به بهانۀ کمک به رژیم تحت حمایت خویش در سال ۱۹۷۸ بر افغانستان هجوم آورد و چهارده سال به اشغال این کشور ادامه داد اما در نهایت در سال ۱۹۹۲ مجبور به خروج از افغانستان گردید. اتحاد جماهیر شوروی بعد از هفتاد سال در نهایت در سال ۱۹۸۹ از هم فرو پاشید که عده ای از تحلیلگران سیاسی به این باور هستند که یکی از علل فرو پاشی اتحاد جماهیر شوروی جنگ افغانستان بوده است.  بعد از خروج ارتش اتحاد جماهیر شوروی از افغانستان، این کشور در چنگال جنگهای داخلی گرفتار آمد و به مدت چند سال متمادی درگیر جنگهای داخلی بود. ظهور طالبان و جنگهای داخلی میان مجاهدین سابق که سالها در کنار یکدیگر بر علیه اشغال کشور جنگیده بودند فصل جدیدی از صحنه سیاسی افغانستان بود که در نهایت با پیروزی طالبان و شکست مجاهدین و بیرون راندن آنان از صحنه نظامی، سیاسی افغانستان پایان یافت، قدرت گرفتن طالبان و برداشت افراطی آنان از دین اسلام باعث شد که افغانستان محلی برای افراطیون مسلمان ناراضی از کشورهای خودشان مبدل شود و افغانستان به صورت پناهگاهی امن برای آن تبدیل شد.

حمله به برجهای دوقلوی سازمان جهانی تجارت در ۱۱ سپتامبر  ۲۰۰۱ نقطۀ عطفی در تاریخ افغانستان است که سبب شد دولت آمریکا طالبان را به علت تسلیم نکردن اسامه بن لادن به عنوان مظنون اصلی این حملات به این کشور سرنگون سازد. سپس با همکاری جامعه بین المللی ” کنفرانس بن ”  در ۵ سپتامبر همان سال در شهر “بن” کشور آلمان بر پا شد و افغان ها در زمینه ایجاد اداره موقت، برگزاری لوی جرگه اضطراری ( مجلس بزرگان )  برای انتخاب اداره انتقالی ، تنظیم قانون اساسی، برگزاری انتخابات سراسری ریاست جمهوری و پارلمانی و حضور نیروهای بین المللی با مجوز شورای امنیت و سازمان ملل متحد به تفاهم رسیدند. بدین گونه افغانستان زندگی تازه ای را از سر گرفت که از آن پس به دوره افغانستان نوین یاد می شود.

“موافقتنامه بن” چارچوبی را برای جامعه جهانی طراحی کرده بود تا برای ایجاد حکومت قانونی در افغانستان همکاری کند. با تشکیل شورای ملی در سال ۱۳۸۴ خورشیدی روند بن پایان یافت ، و در ادامه “موافقتنامه لندن” در ۳۱ ژانویه ۲۰۰۶ چارچوب جدیدی را برای جامعه بین المللی ارانه داد تا به تلاش دولت و جامعه افغانستان برای گام نهادن در راه توسعه و بازسازی کامل یاری رساند. “توافقنامه بن” جامعه جهانی را موظف نمود که بجای دولت نو تشکیل افغانستان، برای افغانستان برنامه ریزی کند، اما در “موافقتنامه لندن” و ارائه “استراتژی انکشاف ملی” توسط دولت افغانستان چنین شد که دیگر این دولت افغانستان بود که برای پیشبرد توسعه برنامه ریزی می کرد و “سند انکشاف ملی افغانستان” که در این کنفرانس ارائه شد بر این نکته تأکید داشت ( دهقان، ۱۳۸۶ : ۱۵۵).در موافقتنامه لندن و سند استراتژی انکشاف ملی افغانستان برای توسعه افغانستان یک برنامه دراز مدت تا سال ۲۰۲۰ میلادی برنامه ریزی شده است که بر اساس این برنامه اهداف توسعه در افغانستان عبارتند از : فقر زدایی، فراهم آوردن آموزش ابتدایی، کاهش مرگ و میر کودکان، بهبود وضع بهداشتی ، ارتقای امنیت، تثبیت ساختار دموکراتیک، ایجاد جامعه مدنی، توجه به حقوق بشر، و… افغانستان در مسیر خود با موانع بسیاری مواجه است که می توان از وابستگی شدید به کمک های خارجی، پایین بودن سطح درآمد ملی، نبود زیر ساخت های اقتصادی، کمبود نیروی انسانی و متخصص و شکننده بودن وضع امنیتی نام برد.

پیشینه  تحقیقات  در مورد تلویزیون و توسعۀ سیاسی در جهان

پژوهش در زمینۀ رسانه های جمعی و مخاطبان آنها بویژه تلویزیون از پیشینۀ زیادی برخوردار نیست. یکی از نخستین موارد مخاطب پژوهی، نظر خواهی های بی. بی. سی بود که در سال ۱۹۳۱ انجام گرفت، بی. بی. سی برای بالا بردن کمیت و کیفیت برنامه های خود به طور روزانه شروع به ارزیابی مخاطبان رادیویی خود می کرد، این پژوهش ها را می توان اولین پژوهش ها در مورد رسانه های جمعی دانست.

یکی دیگر از مطالعات میدانی که در زمینه توسعه کشورها صورت گرفته است و در آن به نقش رسانه ها در توسعه نیز پرداخته شده است تحقیق جامع دانیل لرنر است. لرنر با همکاری گروهی دیگر از محققین که که از جانب « دفتر تحقیقات اجتماعی در آمریکا» اعزام شده بودند، ۱۶۰۰ نفر را در ۶ کشور خاورمیانه در مورد چگونگی استفاده از وسایل ارتباط جمعی مورد تحقیق قرار دادند و به نتایج ذیل دست یافتند :  اول اینکه رادیو و سینما به جلب افراد باسواد پرداخته و از این طریق موجبات تسریع در بروز دگرگونیهای اجتماعی را با خلق عقاید نو، بیداری سیاست و احتیاجات تازه فراهم آورده اند، دیگر اینکه بهره مندی از وسایل ارتباط جمعی موجب پیدایش شخصیت انتقالی گردیده است، به این معنی که توجه به حرکت و آینده نگری، سواد آموزی و شهر نشینی را مد نظر قرار می دهند. لرنر ملاحظه کرد که کسانی که وسایل ارتباط جمعی را پذیرا گشته اند، این ویژگی های شخصیت انتقالی در میان آنان بیشتر است.( رستمی، ۱۳۸۹: ۱۴۲).

در ایران نیز پژوهش در باره مخاطبان رسانه های جمعی از سابقه زیادی برخوردار نیست، اما پیرامون این مقوله پژوهش های متعدد و متنوعی صورت گرفته است از جمله اولین پژوهش ها در این راستا می توان از نخستین نظر سنجی درباره تلویزیون اشاره کرد که در سال ۱۳۴۴ خورشیدی توسط کامبیز محیط محمودی با عنوان « سنجش نظر دانش آموزان نسبت به دروسی که از تلویزیون پخش می شود » صورت گرفت، اشاره نمود.

تحقیق دیگری که در زمینه شبکه های تلویزیونی در ایران صورت گرفته است می توان به پایان نامه کارشناسی ارشد رشته علوم ارتباطات در دانشگاه علامه طباطبایی با عنوان « بررسی عوامل و میزان بهره مندی دانش آموزان از شبکه های تلویزیونی درون مرزی و برون مرزی؛ بررسی دیدگاههای دانش آموزان دبیرستانهای شهرستان پارس آباد مغان » که توسط توحید عزیزی در سال ۱۳۸۵صورت گرفته است اشاره نمود.

پیشینه تحقیقات  در مورد تلویزیون و توسعۀ سیاسی در افغانستان

در افغانستان نیز تا کنون تحقیقات زیادی در این مورد صورت نگرفته است زیرا در این کشور سالها چیزی به نام رسانه های جمعی وجود نداشته است و مردم نیز حق نداشته اند که به رسانه های جمعی گوش فرا دهند، از این رو تحقیقات زیادی در این مورد صورت نگرفته است، تنها چند موسسۀ خارجی از قبیل موسسۀ انترنیوز[۱] که رسانه های رادیویی را در افغانستان حمایت می کند تحقیقات ابتدایی در مورد رسانه ها و مخاطبان آنها صورت داده است که طبق گزارش سال ۲۰۰۶ این مؤسسه، رادیو با ۵۲ درصد بیشترین مخاطب را در افغانستان دارد، عدم نبود برق یکی از علت های عدم رشد تلویزیون در افغانستان قلمداد شده است و اینکه تنها ۳۶ درصد مردم افغانستان با سواد هستند. تنها تحقیق جدی که در مورد نقش وسایل ارتباط جمعی در توسعۀ افغانستان صورت گرفته است پایان نامه کارشناسی ارشد خانم مژگان مصطفوی در رشتۀ علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی  است که در سال ۱۳۸۲ انجام یافته است. این تحقیق به نقش وسایل ارتباط جمعی در توسعه افغانستان پرداخته است و از روش پیمایش برای جمع آوری داده های خود استفاده کرده است جامعه آماری این تحقیق دانشجویان دانشگاه کابل است که این تحقیق در سال ۱۳۸۲ اجرا شده است. پژوهشگر در تحقیق خود با توزیع پرسشنامه در میان ۴۰۰ تن از دانشجویان دانشگاه کابل که ۲۰۰ تن آنها را دختران تشکیل می دهد در پی جواب به این سوال بوده است که از دیدگاه دانشجویان دانشگاه کابل وسایل ارتباط جمعی چه اندازه در توسعه افغانستان نقش داشته اند؟ نتیجه این تحقیق نشان می دهد که بیشتر دانشجویان دانشگاه کابل نقش وسایل ارتباط جمعی را در توسعه افغانستان زیاد می دانند که در این میان از دیدگاه پاسخگویان نقش وسایل ارتباط جمعی در توسعه اجتماعی نسبت به سایر جنبه های توسعه در افغانستان زیادتر است، همچنین از میان وسایل ارتباط جمعی مورد مطالعه در این تحقیق به نظر دانشجویان دانشگاه کابل نقش تلویزیون نسبت به سایر وسایل ارتباط جمعی بیشتر است.

[۱] internews

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.