پیشینه تحقیق نظریه گفتمان سیاسی-اجتماعی لاکلائو و موفه و گفتمان‌های غالب درباره قیام امام حسین (علیه‌السلام) دارای ۸۱ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

مقدمه    ۴
فصل اول: نظریه گفتمان سیاسی-اجتماعی لاکلائو و موفه    ۵
مقدمه    ۵
۱ـ۲. تطور نظریه گفتمان از زبان تا اجتماع    ۵
۲ـ۲. نظریه گفتمان لاکلائو و موفه    ۱۳
۳ـ۲. مفاهیم و اصلاحات    ۱۴
فصل دوم :گفتمان‌های غالب درباره قیام امام حسین (علیه‌السلام)    ۳۲
۱ـ۴. گفتمان اسطوره‌ای ـ ماورایی    ۳۳
۲ـ۴. گفتمان اجتماعی ـ تاریخی    ۳۶
۳ـ۴. گفتمان سیاسی – انقلابی    ۳۹
۴ـ۴٫ گفتمان حماسی    ۴۳
۵ـ۴. گفتمان فقهی ـ کلامی    ۴۵
۶ـ۴. گفتمان عرفانی    ۵۰
۷ـ۴.گفتمان اصلاحی    ۵۵
۷ـ۴ـ۱. اصل اول، نفی سلطه‌ی جابرانه و نامشروع:    ۵۶
۷ـ۴ـ۲. اصل دوم، ضرورت حکومت صالحان:    ۵۹
۷ـ۴ـ۳. اصل سوم، حساسیت مذهبی و سیاسی:    ۶۰
۷ـ۴ـ۴. اصل چهارم، ضرورت اصلاحات:    ۶۲
۷ـ۴ـ۵. اصل پنجم، ضرورت عزت نفس:    ۶۳
۷ـ۴ـ۶. اصل ششم، ضرورت آزادگی:    ۶۶
۷ـ۴ـ۷. اصل هفتم، ضرورت پرورش دینی:    ۶۷
نتیجه‌گیری    ۶۹
منابع و مآخذ    ۷۸

منابع

 مک دانل، دایان (۱۳۸۰)، مقدمه­ای بر نظریه­ی گفتمان، ترجمه­ی حسینعلی نوذری، تهران: فرهنگ گفتمان.

سوسور، فردینان (۱۳۷۸)، دوره زبان­شناسی عمومی، ترجمه­ی کورش صفوی، تهران: هرمس.

پین، مایکل (۱۳۸۰)، لاکان، دریدا، گریستوا ، ترجمه­ی پیام یزدانجو، تهران: مرکز

ضمیران، محمد (۱۳۷۸)، میشل فوکو، دانش و قدرت، تهران: هرمس.

ضیمران، محمد (۱۳۷۹)، ژاک دریدا و متافیزیک حضور، تهران: هرمس.

ضیمران، محمد (۱۳۸۲)، نیچه پس از هایدگر، دریدا و دولوز، تهران: هرمس.

حقیقت، سید صادق (۱۳۸۵)، روش شناسی علوم سیاسی، قم: مفید.

تاجیک، محمدرضا (۱۳۸۳)، پادگفتمان و سیاست، تهران: موسسه تحقیقات و توسعه­ی علوم انسانی.

مارش، دیوید و استوکر، جری (۱۳۷۸)، روش و نظریه در علوم سیاسی، ترجمه­ی امیرمحمد حاجی یوسفی، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.

بشلر، ژان (۱۳۷۰)، ایدئولوژی چیست؟، ترجمه­ی علی اسدی، تهران: شرکت سهامی انتشار.

فیلیپس و یورگنسن (۱۳۸۹)، نظریه و روش در تحلیل گفتمان، ترجمه­ی هادی جلیلی، تهران: نی.

ابن شعبه (۱۳۷۶ه­ق)، تحف العقول عن آل الرسول، مصحح علی اکبر غفاری، طهران: مکتبه الصدوق.

مطهری، مرتضی (۱۳۷۷)، حماسه حسینی، تهران: انتشارات صدرا.

مطهری، مرتضی (۱۳۷۹)، نگاهی به حماسه حسینی استاد مطهری، تهران: انتشارات کویر.

 مقدمه

مقاله در دو فصل  که در فصل اول ، تحت عنوان نظریه گفتمان سیاسی-اجتماعی لاکلائو و موفه است. در بخش اول به تشریح و تحول مفاهیم در نظریه گفتمان ساختارگرا از بدو پیدایش توسط سوسور تا فوکو پرداخته شده است و در بخش دوم به تشریح مفاهیم گفتمان سیاسی-اجتماعی لاکلائو و موفه با توجه به قیام عاشورا و تحولات گفتمانی در آن برهه پرداخته شده است.

در فصل دوم، تحت عنوان گفتمان‌های غالب درباره قیام امام حسین (علیه السلام)، به تشریح هفت گفتمان غالبِ، اسطوره‌ای و ماورایی، اجتماعی و تاریخی، سیاسی و انقلابی، حماسی و شهادت‌طلبانه، فقهی و کلامی، اصلاحی و عرفانی پرداخته شده است.

فصل اول: نظریه گفتمان سیاسی-اجتماعی لاکلائو و موفه

 مقدمه

نظریه‌های گفتمان از ابتدای امر تا به امروز تحولات گوناگونی چه به لحاظ مفاهیم و چه به لحاظ دیدگاه داشته  و شامل سه رویکرد متفاوت اما هم‌پوشان است؛ نظریه گفتمان نقش‌گرا، ساختارگرا و انتقادی. در این مقاله با توجه به نظریه گفتمان سیاسی-اجتماعی لاکلائو[۱] و موفه[۲]  است و خاستگاه آن به نظریه گفتمان ساختارگرا بازمی‌گردد؛ تشریح و توضیح نظریه گفتمان ساختارگرا از سوسور تا لاکلائو و موفه در اولویت تبیین قرار گرفته است. از این رو در ابتدا به سیر تطور و تحول مفاهیمی چون نشانه، سوژه و غیریت و همچنین وارد شدن مفاهیمی چون هژمونی و سلطه در نظام معنایی نظریه گفتمان ساختارگرا با توجه به نظریات متفکران از سوسور تا فوکو که در این زمینه تئوری پردازی نموده‌اند، مبادرت ورزیده، و در ادامه به تشریح تفصیلی مفاهیم دخیل در نظریه گفتمان سیاسی-اجتماعی لاکلائو و موفه با توجه به واقعه­ی عاشورا و اعمال مفاهیم ذکر شده در گفتمان اصلاحی- اسلامی امام حسین (علیه السلام) پرداخته­ شده است.

۱ـ۲. تطور نظریه گفتمان از زبان تا اجتماع

نظریه گفتمان به (بررسی) نقش اعمال و عقاید اجتماعی معنادار در زندگی سیاسی می­پردازد. این نظریه روشی را که نظام­های معنایی (گفتمان­ها) طرز آگاهی یافتن مردم از نقش­هایشان در جامعه را شکل می‌دهند، بررسی می­کند و به تجزیه و تحلیل شیوه­ی تاثیرگذاری این نظام­های معنایی یا گفتمان­ها بر فعالیت­های سیاسی می­پردازد. گفتمان­ها را نباید ایدئولوژی، به معنای سنتی و محدود آن (یعنی مجموعه عقایدی که به وسیله­ی آن عاملان اجتماعی، اعمال اجتماعی سازمان یافته­شان را توجیه و تشریح می­کنند) پنداشت. مفهوم گفتمان دربرگیرنده­ی همه­ی انواع اعمال سیاسی و اجتماعی است (هوارث، ۱۳۷۷، ص۱۵۶)

واژه «گفتمان» که سابقه آن در برخی منابع به قرن ۱۴ میلادی می‌رسد، از واژه فرانسوی «discours » و لاتین «discourse-us»، به معنای گفت‌وگو، محاوره و گفتار و از واژه «discoursum/discourrer »؛ به معنای طفره رفتن، از سر باز کردن و تعلل ورزیدن گرفته شده است. (مک دانل، ۱۳۸۰، ص۱۰) گفتمان، در حیطه غیرتخصصی خود، به معنای صحبت، مکالمه یا گفت‌وگو و دربردارنده نوعی هدف آموزشی است. از این‌رو، خطابه، موعظه، سمینار، سخنرانی و مانند آن را می‌توان نوعی گفتمان به شمار آورد. (مک دانل، ۱۳۸۰، ص۱۰)

نظریه گفتمان اساساً در زبان‏شناسى متولد شد و تاکنون مراحل مختلفى را پشت سر گذاشته است. اگرچه زبان‏شناسى مدت‏ها از تحلیل گفتمان غافل مانده بود اما، برای نخستین‌بار در سال ۱۹۵۲ میلادی، «زلیک هریس»، زبان شناس ساختارگرای آمریکایی، واژه گفتمان را به‌عنوان یک اصطلاح در مقاله‌ای با عنوان «تحلیل گفتمان» در نشریه زبان به کار برد. هریس، در بررسی‌های زبان‌شناسی خود، توجه خود را به بررسی واحدهای بزرگ‌تر از جمله، معطوف کرد و آن را تحلیل گفتمان نامید. در این رویکرد از تحلیل گفتمان که بعدها به تحلیل گفتمان ساختارگرا معروف شد، گفتمان به مثابه زبان، بزرگ‌تر از جمله تعریف می‌شد.

سوسور زبان­شناس سوئیسی با طرح ساختارهای زبانی، نخستین گام­ها را در ایجاد نظریه­ی گفتمان برداشت. از این­رو می­توان گفت که نظریه­های گفتمان ریشه در نظریات سوسور در زبان­شناسی دارد (حقیقت، ۱۳۸۵، ص۴۵۷). سوسور زبان را نظامی از اصطلاحات مرتبط بدون ارجاع به زمان در نظر می­گرفت و خصلت درزمانی و متحول آن را فرعی تلقی می­کرد. زبان به مثابه نظام نشانه­ ها شامل قواعد ضروری است که سخنور اگر می­خواهد با دیگران ارتباط معناداری پیدا کند، باید به آن وفادار بماند. در این­جا ساخت ثابت زبان مدنظر سوسور است که به عنوان شبکه­ای از نشانه­ها، که هر یک به دیگری معنا می­دهند، در نظر گرفته می­شود. زبان به این معنا با گفتار متفاوت می­شود؛ گفتار عمل فردی است، اما زبان امری اجتماعی است (سوسور، ۱۳۷۸، ص۲۱) گفتار استفاده موقعیت ­مند زبان توسط کاربران در شرایط متفاوت است. سوسور به ساخت اصلی زبان اهمیت می­دهد و گفتار را به دلیل رخنه سلیقه­ها و اشتباهات افراد ارزشمند تلقی نمی­کند. عنصر اصلی زبان در نظریه سوسور نشانه­ها هستند. نشانه­ها دال و مدلول را به هم مرتبط می­کنند؛ اما هیچ ارتباط ضروری و طبیعی حتی وضعی نیز بین دال و مدلول وجود ندارد. رابطه دال و مدلول اختیاری و اتفاقی است. (سوسور، ۱۳۷۰، ص۲۷)

بنابراین، یک عنصر، دال یا کلمه، زمانی اهمیت دارد که در کل نظام به کار رود. کلمات و نمادها نیز چون اجزای بازی شطرنج، به مجموعه‌ای مشترک از ارزش‌ها و قواعد نیاز دارند. نظریه‌پردازان گفتمانی، نظریه سوسور درباره هویت ارتباطی نشانه‌ها را می‌پذیرند ولی تمایز دقیق زبان و گفتار را نمی‌پذیرند، و اعتقاد دارند نشانه‌ها، در کاربرد به معنا دست می‌یابند. هر نشانه بر اساس موقعیت‌های گوناگون، معانی متعددی به دست می‌آورد. از این رو، در این نظریه، تثبیت معنای نشانه، موقتی و زمانمند است و ساخت زبان، همواره در طی کاربرد تغییر می‌کند (صدرا، ۱۳۸۶، ص۱۷۶)

[۱] .Ernesto Laclau

[۲]. Chantal mouffe

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.