پیشینه تحقیق مفهوم فلسفه و آموزش فلسفه برای کودکان و دانشگاه ها  دارای ۵۴ صفحه می باشد   فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

۱-۱ تعریف و تبیین مفهوم فلسفه    ۵
۱-۱-۱ بررسی سیر تاریخی فلسفه    ۵
۱-۱-۲ تعریف فلسفه    ۶
۱-۱-۳ بازشناسی مفهوم فلسفه    ۸
۱-۱-۴ مفهوم فلسفه و آموزش فلسفه از دیدگاه فیلسوفان    ۱۰
۱-۱-۵ ضرورت، تعریف و ماهیت تفکر    ۱۱
۱-۱-۶ اهمیت فلسفیدن و فلسفه ورزی    ۱۶
۱-۱-۷ فلسفه سیری مولد برای مقابله با دگماتیسم    ۱۷
۱-۱-۸ فلسفه در جایگاه فعالیت    ۱۷
۱-۲ آموزش فلسفه    ۱۸
۱-۲-۱ ماهیت و مفهوم آموزش فلسفه    ۱۸
۱-۲-۲ مشکلات، مزایا و فواید پیش رو برای آموزش فلسفه    ۱۹
۱-۲-۳ روش آموزش فلسفه    ۱۹
۱-۲-۴ نقد و بررسی فرایند یاددهی یادگیری آموزش فلسفه    ۲۲
۱-۲-۵ نقد و بررسی ارزشیابی و ارزیابی کلاس آموزش فلسفه    ۲۳
۱-۳ آموزش فلسفه برای کودکان    ۲۴
۱-۳-۱ مبانی آموزش فلسفه برای کودکان    ۲۴
۱-۳-۲ اهمیت پرداختن به فلسفه برای کودکان و نوجوانان    ۲۵
۱-۳-۳ اهداف برنامه فلسفه برای کودکان و نوجوانان    ۲۵
۱-۳-۴ ویژگی های (ماهیت و مبنا) برنامه ی فلسفه برای کودکان و نوجوانان    ۲۶
۱-۳-۵ ویژگی ها، عناصر و اجزا، مزایا  و فواید    ۲۷
۱-۴ آموزش فلسفه در آموزش عالی    ۲۷
۱-۴-۱ تاریخچه آموزش عالی در اسلام(دانشگاه جهان اسلام زمینه ساز دانشگاه کنونی جهان غرب)    ۲۷
۱-۴-۲ اهداف آموزش عالی    ۲۸
۱-۴-۳ رسالت دانشگاه    ۲۹
۱-۴-۴ بررسی و تبیین مفهوم استادی و معلمی گری در دانشگاه    ۳۰
۱-۴-۵ نقش دانشگاه در هویت دهی به دانشجو    ۳۰
۱-۴-۶ فلسفه برای همه    ۳۱
۱-۴-۷ ورود فلسفه در دانشگاه در ایران معاصر    ۳۱
۱-۴-۸ دانشگاه و آموزش فلسفه    ۳۲
۱-۴-۹ برنامه درسی متناسب آموزش فلسفه به دانشجویان    ۳۳
۱-۴-۱۰ مسائل و موانع، چالش های پیش رو    ۳۴
۱-۴-۱۱ آموزش بزرگسالان    ۳۵
۱-۴-۱۲ خصوصیات دوران جوانی(۵ شاخصه ی اصلی)    ۳۷
۱-۴-۱۳ تجربه آموزش فلسفه در دانشگاه های ایران    ۴۰
۱-۵ بخش دوم: پیشینه تحقیق    ۴۰
۱-۵-۱ تحقیقات داخلی:    ۴۱
۱-۵-۲ تحقیقات خارجی:    ۴۲
۱-۶ جمع بندی:    ۴۴
منابع    ۴۸

منابع

نقیب زاده، میرعبدالحسین(۱۳۸۷). درآمدی به فلسفه، تهران، انتشارات طهوری.

نقیب زاده، میرعبدالحسین(۱۳۹۱). گفتار هایی در فلسفه و فلسفه تربیت، تهران، انتشارات طهوری.

نقیب زاده، میرعبدالحسین(۱۳۸۹). نگاهی به فلسفه آموزش و پرورش، تهران، انتشارات طهوری.

نقیب زاده، میرعبدالحسین(۱۳۹۰). نگاهی به نگرش های فلسفی سده بیستم، تهران، انتشارات طهوری.

شریعتمداری، علی(۱۳۸۴). اصول و فلسفه تعلیم و تربیت، تهران، انتشارات امیر کبیر.

شریعتمداری، علی(۱۳۸۹). اصول و فلسفه تعلیم و تربیت، تهران، انتشارات امیر کبیر.

ابراهیمی دینانی، غلامحسین؛ گل محمدی آذر، ابوالفضل(۱۳۸۹). «کاربرد ذهن فلسفی و روش فلسفی عامه در زندگی»، فصلنامه حکمت و فلسفه، شماره سوم، بهار۱۳۸۹(ص۴۰ و ۴۱).

معنوی پور، داوود (۱۳۸۹). فلسفه تعلیم و تربیت(رسالت مدرسه در رویکردهای فلسفی، عرفانی، روانشناختی، جامعه شناختی)، تهران، انتشارات دوران.

ابوالقاسمی، عباس ؛ مهرابی زاده؛ هنرمند، مهناز؛ نجاریان، بهمن؛ شکرکن، حسین (۱۳۸۳). «اثربخشی روش درمانی آموزش ایمن سازی در مقابل تنیدگی و حساسیت زدایی منظم در دانش آموزان مبتلا به اضطراب امتحان»، مجله ی روانشناسی، دوره ۸(۱)،۵۱-۶۳٫

ابولمعالی، خدیجه(۱۳۹۱). پژوهش کیفی از نظریه تا عمل، تهران، نشر علم.

اکورینتی، استلا (۱۳۸۶). آموزش چگونه فلسفی اندیشیدن: درآمدی بر فلسفه برای کودکان، ترجمه ی زهرا صفائیان، www.fekreno.org.

امیری مجد، مجتبی (۱۳۸۶). «بررسی میزان شیوع اضطراب امتحان دانشجویان دانشگاه آزاد ابهر و اثربخشی روش شناختی درمانی در کاهش آن» طرح تحقیق دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر.

باقری، خسرو(۱۳۸۹). درآمدی بر فلسفه تعلیم و تربیت جمهوری اسلامی ایران(جلد اول)، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.

تعریف و تبیین مفهوم فلسفه

بررسی سیر تاریخی فلسفه

از سند ها و مدرک هایی که در دسترس است بر می آید که نخستین مردمی که به فلسفیدن پرداختند مردم هند بودند و قدیم ترین اثر فلسفی انسان، در ودا[۱] یعنی سرودهای مذهبی فلسفی هندی ها آمده است. پس از هندی ها مردم چین و پس از آن یونانی ها به فلسفیدن پرداخته اند، که البته ایرانیان بیشتر به علم و اخلاق توجه داشته اند و به همین خاطر اثری فلسفی از آن به جای نمانده است(هومن، ۱۳۸۲: ۳۳-۳۵). نوعی شور، شوق و کوشش را در دوره اول فلسفه با زبان تمثیل و بیانی رمز آلود در سرود ها و سخنان کوتاه در هند، چین و ایران می بینیم. در دوره دوم وقتی به یونان می رسیم با تفاوت هایی روبرو می شویم. اگر نگاه شرقی بیشتر نگاهی است به درون، و آن چه درباره جهان و هستی گفته می شود بر بنیاد نگرش و آزمون درونی و همچنین نام ها و مفهوم هایی است که از این چگونگی های درونی سرچشمه می گیرد؛ نگاه یونانی به بیرون است. او چه بسا آنچه را از نگرش بیرونی به دست آورده است، به سراسر پهنه هستی می گستراند.(نقیب زاده، ۱۳۹۱: ۷ – ۸). در مجموع، می توان تاریخ فلسفه را در چهار دوره مورد بررسی قرار داد:

۱)  دوران اول، که تقریبا از ۱۵۰۰ پیش از میلاد شروع می شود و تا ظهور سقراط ادامه دارد. تدوین اوپانیشادهای کهن در هند، ظهور زردتشت در ایران، لائوتسه در چین، و بودا در هند و فیلسوفان پیش از سقراط در یونان در این دوران بوده اند.

۲)  دوران دوم، که دوران کلاسیک فلسفه است تقریبا از زمان ظهور سقراط آغاز شده و اوج آن در فلسفه افلاطون است.

۳)   دوران سوم که دوره ی ((بهم بر نهادن[۲] )) اندیشه های فیلسوفان شرق و غرب است. خود دارای ۵ دوره است. دوره اول از نخستین آکادمی تاپلوتینوس که اوج آن در فلسفه ارسطوست و در هند با دوران ((سوتر))ها مطابقت دارد، دوره دوم از پلوتینوس تا پایان سده پنجم میلادی که در هند با شکوفایی فلسفه ی ناگار جونه همراه است. دوره ی سوم از پایان سده پنجم میلادی تا سال های آغازین سه نهم که دوره ی فرود تاریخ فلسفه به شمار می آید. دوره چهارم، دوره سکولاستیک یا اهل مدرسه که تا پایان سده ی پانزدهم ادامه داشت و دوره پنجم از سده ی شانزدهم تا ظهور دکارت.

۴)   دوره چهارم که از زمان ظهور دکارت یعنی میانه ی سده ی هفدهم آغاز شده و هنوز هم پایان نیافته است نیز دارای سه دوره است: دوره اول از دکارت تا کانت؛ دوره دوم از کانت تا نیچه؛ دوره ی سوم از نیچه تا فیلسوف ناشناس آینده. اوج فلسفه ی این دوران در کانت است که به حق می توان او را دومین سازنده ی تاریخ فلسفه شمرد. (هومن، ۱۳۸۲: ۳۳-۳۵)

البته تقسیمات دیگری از تاریخ فلسفه ارائه می شود چون: فلسفه باستانی و جدید، فلسفه شرق و غرب، فلسفه عیسوی و اسلامی و مانند این ها که این تعابیر دقیق نمی باشد.(همان منبع، ۱۳۸۲: ۳۳-۳۵).

تعریف فلسفه

با کمی تامل در “تعریف” فیلسوفان متوجه می‌شویم که فلسفه تعاریف مختلفی دارد و تعریف واحدی که روشنگر موضوع باشد، در دست نیست؛ هر فیلسوفی با توجه به مؤلفه‌هایی نظیر، جهان‌بینی، ایدئولوژی و مسائل جامعه‌اش تعریفی خاص از فلسفه ارائه می‌دهد. برای مثال فیلسوفانی نظیر دیوئی، ملاصدرا و کندی هر کدام تعاریف خاصی از فلسفه دارند که ذیلا به آن پرداخته می‌شود. دیوئی، دو تعریف از فلسفه ارائه می‌دهد: نخست این‌که وی، در کتاب مسائل فلسفی، فلسفه را “کوششی تلقی می‌کند که انسان برای رسیدن به هدف‌های اساسی در زندگی به خرج می‌دهد”. تعریف دیگر دیوئی در کتاب دموکراسی و تعلیم و تربیت فلسفه است و در آن‌جا فلسفه را “با توجه به مشکلات و مسائل معین” تعریف می‌کند (شریعتمداری، ۱۳۷۳: ۱۵)؛ کندی فلسفه را “علم به حقایق اشیاء به اندازه توانایی آدمی می‌داند؛ زیرا غرض فیلسوف در عملش رسیدن به حق و در عملش عمل کردن به حق است” تعریف می‌کند؛ و ملاصدرا در تعریف فلسفه می‌گوید، فلسفه اعلائ درجه علم است که نهایتاً منشاء الهی دارد و برخاسته از “مقام و منزلت نبوت” است. حکما کامل‌ترین انسان‌هایی‌اند که جایگاهی بعد از پیغمبر و امام را دارند؛ فلسفه در این معنا در خصوص ماهیت اشیاء در پی کشف حقیقت است و می‌خواهد معرفت ذهنی را با کمال نفس آدمی و تهذیب آن توام سازد (نصر، ۱۳۸۳: ۵۰- ۴۵).

از جهتی نیز به فلسفه به معنای محتوا و تاریخ فلسفه می پردازند به این شکل که هر فردی که دارای تفکر فلسفی یا ذهنیت فلسفی می باشد در مواجه با زندگی روزمره با سوالات جدی مواجه خواهد شد، سوالاتی چون: ((ماهیت واقعیت چیست؟))، ((ماهیت حقیقت و معرفت چیست؟))، و ((ماهیت ارزش چیست؟)). این سوالات ما را به سه شاخه اصلی فلسفه مواجه می کند. نام شاخه ای که در رابطه با ماهیت واقعیت است، هستی شناسی[۳]  و اسم شاخه ای که از ماهیت معرفت و حقیقت بحث می کند، معرفت شناسی[۴] ، و عنوان شاخه ای که مقوله ی ارزش را مورد بررسی قرار می دهد، ارزش شناسی[۵]  است. پرداختن به این جنبه از سوالات به نوعی توجه به فلسفه به مثابه بررسی محتوای آن می باشد. البته در طول تاریخ سه هزار ساله فلسفه این دسته بندی فلسفه همواره دچار تغییراتی بوده است. (اسمیت، ۱۳۹۰: ۵۴)

بهتر است، فلسفه را فعالیتی در سه وجه یا سه سبک نظری[۶] ، دستوری(تجویزی)[۷] ، و تحلیلی[۸]  در نظر آوریم. فلسفه نظری طریق تفکر به شیوه ی منتظم، درباره ی هر چیزی است که وجود دارد. فلسفه دستوری یا تجویزی درصدد تعیین معیارهایی به منظور ارزیابی ارزشها، داوری درباره ی کردار و شناخت قدر هنر است. فلسفه تحلیلی توجه خود را برکامات و معنا متمرکز می سازد. منظور از مفهوم فلسفه چیست، و ما چه کاربردی(تعریفی) می‌توانیم از این مفهوم در این نوشتار داشته باشیم؟

مفهوم “فلسفه” ماخوذ از اصطلاحی یونانی است به معنای “دوستداری حکمت”؛ اما در استعمال جاری مردم به معانی مختلفی به کار می رود. گاهی به معنای نوعی طرز تفکر در جهت فعالیت های معین؛ گاهی به معنای نظری کلی و دور اندیش درباره پاره ای از مسائل؛ گاهی به معنای دور اندیشی و بصیرت در مسائل؛ گاهی به معنای تعیین و اعتبار و شرح و تفسیر آنچه در زندگی مهم یا پر معنی است. در مجموع “فلسفه “انسان را به تفکر وا می دارد، تفکر درباره پایه های اساسی طرح و دید او، و شناسایی و عقاید وی (پاپکین و همکاران، ۱۹۲۳: ۶-۱). از طرف دیگر، فلسفه در مفهوم کلی شامل تلاش انسان در جهت اندیشه نظری، تاملی و نظامدار در رابطه انسان و جهان است(گوتک، ۱۳۸۶ :۶).

حال، با یک نظر کلی در دیدگاه‌های فوق، این سوال مطرح است که آیا می‌توان از دیدگاه افرادی نظیر دیویی- که بیشتر مسایل و هدف‌های جهان عینی و کاربردی را تاکید می کند-، و افرادی نظیر کندی و ملاصدرا- به امر وجودی و بنیادی (حق و حقیقت) در دو جهان تاکید می‌کند- برای تبیین “فلسفه” به جهت آموزش فلسفه یاری جست؟ به عبارت دیگر آیا می‌توان جایگاهی را برای “فلسفه” در آموزش فلسفه در نظر گرفت؟

بازشناسی مفهوم فلسفه

حال اگر ما سعی در فهم فلسفه داشته باشیم، می بایست از جهتی تعریف فلسفه را معطوف نماییم به کاری است که فیلسوف انجام می دهد. اما فیلسوف چه می کند و یا چه خصوصیاتی را در خود منعکس می کند. در تحلیل کار فیلسوفان چهار جنبه اساسی وجود دارد: فعالیت های تحقیقی، روش تحقیق،روح فلسفی، رشته فلسفه که این چهار جنبه از هم جدا نیستند و با هم ارتباط دارند.

فعالیت های تحقیقی: فیلسوف در پژوهش های فلسفی اعمالی انجام می دهد که به آنها اصطلاحا فعالیت می گویند. با توجه به همین اعمال است که فیلسوفان فلسفه را فعالیت معرفی می کنند. این فعالیت ها عبارتند از:

تحلیل: آنهایی که فعالیت فلسفه را محدود به تحلیل زبان می کنند عقیده دارند که فلسفه نمی تواند ما را به جهان خارج آشنا سازد و شناسایی جهان کار علوم است. منظور از تحلیل زبان مشخص ساختن معانی کلمات و توضیح و تشریح آنهاست. به همین جهت، از نظر طرفداران مکتب تحلیل فلسفی، چون فلسفه مساله یا موضوع خاصی ندارد که درباره ان بتوان بحث کرد و نظریه ای ابراز نمود، بنابراین کار فلسفه تحلیل زبان به منظور روشن ساختن مفاهیم و واضح نمودن آنهاست.(شریعت مداری، ۱۳۸۴: ۵۵ )

انتقاد: عمل دیگر فلسفه انتقاد یا ارزیابی افکار و عقاید است. صرفا با تحلیل مفاهیم و قضایا نمی توان درباره درستی و یا نادرستی آنها اظهار نظر کرد. قضاوت درباره قضایا مستلزم بررسی و ارزیابی آنهاست. در جریان ارزیابی احکام، معیار و میزان باید مشخص باشد. به طور کلی دلایل، مبادی، نتایج و هماهنگی با نظریات مدلل جز معیارهای اساسی ارزیابی محسوب می شوند. (همان منبع، ۱۳۸۴ :۵۷ )

ترکیب: فلسفه به تالیف و ترکیب نظریات مختلف می پردازد. به تعبیر برخی فلاسفه، تلفیق و ترکیب تئوری های علمی کار فلسفه است. دایره تحقیق هر یک از از علوم محدود به موضوعات یا جنبه های خاصی از پدیده هاست. اما فیلسوف موجود را به طور کلی مطالعه می کند و می خواهد پدیده های متنوع را در ارتباط با هم مورد مطالعه قرار دهد. البته فیلسوف تنها به ترکیب نظریات علمی نمی پردازد بلکه می خواهد جنبه های مختلف تجربه های آدمی را به هم مربوط کند. (همان منبع، ۱۳۸۴ : ۵۸)

بررسی ارزش ها: روشن نمودن اهمیت ارزش های دینی و ارتباط دین با ارزش های اخلاقی و اجتماعی جز وظایف رهبران دینی و فیلسوفان است. بحث پیرامون مفاهیمی چون صلح، عدالت، حقوق و آزادی مورد توجه فلسفه می باشد. فیلسوفان باید با دیدی وسیع و درکی عمیق تحولاتی را که در جنبه های مختلف زندگی رخ داده مورد بررسی قرار داده و با توجه با طبیعت آدمی و احتیاجات و مشکلات فردی و جمعی آنچه را که با ارزش است مشخص می سازند. (همان منبع، ۱۳۸۴ : ۵۹)

[۱] Veda

[۲] sunthesis

[۳] ontology

[۴] epistemology

[۵] axiology

[۶] speculative

[۷] prescripive

[۸] analytic

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.