پیشینه تحقیق مفهوم حجاب و امر به معروف و نهی از منکر  دارای ۴۵ صفحه می باشد   فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

۱امربه معروف و نهی از منکر۵
۱-۱–مفهوم شناسی۵
۱٫۱٫۱- دسته بندی مقدماتی امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه قرآن۵
۱-۲– شرایط امر به معروف و نهی از منکر۷
۱٫۲٫۱- علم به معروف و منکر (شرط اول)۷
۱٫۲٫۲- احتمال تأثیر ( شرط دوم)۸
۱٫۲٫۳- استمرار گناه (شرط سوم)۹
۱٫۲٫۴- فقدان  مفسده  و ضرر (شرط چهارم)۹
۱-۳–  مراتب امر به معروف و نهی از منکر۱۰
۱٫۳٫۱مرحله قلبی۱۰
۱٫۳٫۲مرحله گفتاری۱۲
۱٫۳٫۳-مرحله اجرایی۱۳
۱-۴– سیره پیشوایان معصوم در امر به معروف و نهی از منکر۱۴
۲-۱-مفهوم حجاب۱۷
۲-۲-حجاب مرد مسلمان۱۸
۲٫۲٫۱کنترل نگاه۱۸
۲٫۲٫۲پوشاندن شرمگاه۱۸
۲-۳-حجاب زن مسلمان۱۹
۲٫۳٫۱- کنترل نگاه۱۹
۲٫۳٫۲- پوشاندن شرمگاه۲۰
۲٫۳٫۳خُمُر۲۰
۲٫۳٫۴جَیب۲۰
۲٫۳٫۵- زینت۲۱
۲٫۳٫۶- تَبَرُّج۲۱
۲٫۳٫۷جَلباب۲۱
۲-۴-عِفاف۲۲
۲-۵– فلسفه پوشش۲۳
۲٫۵٫۱- حق الهی۲۳
۲٫۵٫۲حفظ حرمت زن۲۳
۲٫۵٫۳مبارزه با نفس۲۴
۲٫۵٫۴ایجاد امنیت۲۴
۳عوامل مؤثر بر امربه معروف و نهی از منکر در حوزه حجاب۲۵
۳-۱-مقبولیت آمر و ناهی۲۶
۳-۲-نوع الفاظ۲۷
۳-۳-امر و نهی متناسب با شرایط۲۸
۳-۴-احساس امنیت مخاطب۲۹
۳-۵-تربیت مخاطب۲۹
۳-۶-عملکرد ارگان های مرتبط با امر به معروف و نهی از منکر۲۹
۳-۷– روش های عملی۳۰
۳-۸-خصوصیات آمر و ناهی۳۰
۳-۹– اعتقادات مخاطب۳۱
۴آسیب ها و آفت های امر به معروف و نهی از منکر در حوزه حجاب۳۱
۵منابع:۳۵

 منابع:

قرآن کریم

نهج البلاغه- ترجمه دشتى محمد(۱۳۷۹)، قم: ‏مشهور

نجفى خمینى، محمد جواد(۱۳۹۸ ق‏)، تفسیر آسان‏، تهران‏: انتشارات اسلامیه

نجفى، محمد حسن بن باقر، جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام‏، تصحیح: شیخ عباس قوچانى‏، بیروت: دار إحیاء التراث العربی

اسماعیل نژاد، ناصر و زهرا اعظم خلج(۱۳۸۷ ) ، برتر از جهاد، معاونت فرهنگی ستاد احیاء امر به معروف و نهی از منکر

معین محمد (۱۳۶۲)،فرهنگ فارسی معین، تهران: امیر کبیر

مکارم شیرازى ناصر(۱۳۷۴ ش)، تفسیر نمونه، تهران:‏ دار الکتب الإسلامیه

مکارم شیرازى) ۱۳۸۶ ه ش (،یکصد و هشتاد پرسش و پاسخ، تهران: دار الکتب الاسلامیه

عاملی(۱۴۰۹ ق) وسایل شیعه، قم: آل بیت

قرائتى محسن(۱۳۸۳ ش‏)، تفسیر نور، تهران : مرکز فرهنگى درسهایى از قرآن

طباطبایى، سید محمد حسین‏(۱۳۷۴ ‏)، تفسیر المیزان‏، ترجمه ی سید محمد باقر موسوى همدانى، قم‏: دفتر انتشارات اسلامى جامعه‏ى مدرسین حوزه علمیه قم

طبرسى، فضل بن حسن (۱۳۶۰ ‏) ‏، مجمع البیان فى تفسیر القرآن‏، تهران‏: انتشارات فراهانى

مطهری، مرتضی(بی تا)، مجموعه آثار ، تهران‏: انتشارات صدرا

مطهری، مرتضی(۱۳۸۷) ، مسئله حجاب، تهران: انتشارات صدرا

مطهری، مرتضی(۱۳۶۳) ، حماسه حسینی، تهران: انتشارات صدرا

علامه مجلسی(بی تا)، ‏بحار الأنوار، تهران‏: اسلامیه‏

 ۱  امربه معروف و نهی از منکر

 ۱-۱-  -مفهوم شناسی

الف) امرو نهی:

در کتاب های لغت در معنای امر و نهی این چنین آمده: امر (مص.م) فرمودن؛ دستور دادن است (معین، ۱۳۷۱، ج۲: ۳۵۱)؛ در قاموس امر به معنی  دستور و فرمان آمده، «الامر ضدّ النهى» مثل «قُلْ أَمَرَ رَبِّی بِالْقِسْطِ» (اعراف/۲۹)  بگو خدایم بعدل فرمان داده است «أَمَرَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِیَّاهُ» (یوسف/۴۰) دستور داده که جز او را نپرستید. (قرشی، ۱۳۷۱، ج‏۱: ۱۰۹). امر در فرهنگ های لغت به معنی دستور دادن و واداشتن  است.

نهی یعنی باز داشتن و منع کردن. (معین،۱۳۷۱، ج۴: ۴۸۷۴)؛  النهی خلاف الأمر، تقول: نهیته عنه، و فی لغه: نهوته عنه‏ (العین ج ۴ : ۹۳) منع کردن و باز داشتن از چیزى.أَ رَأَیْتَ الَّذِی یَنْهى‏  عَبْداً إِذا صَلَّى(العلق/ ۹ )؛ آیا کسی که بنده نماز گزار را منع می کرد ملاحظه کردى و دانستى، که این باز داشتن و نهى کردن از جهت معنى است تفاوتى هم ندارد چه با زبان نهى کند و چه با غیر زبان… (راغب، ج، ۱۴۱۲: ۸۲۶)

لازم به ذکر است امر و نهی گر چه به معنای دستور دادن و بازداشتن معنا شده است، اما به نظر می رسد تبیین این دو با مراتب امر و نهی پیوند خورده است.

ب)معروف و منکر:

معروف به معنی شناخته شده، مشهور، کار نیک، عمل خیر. واجب شرعی.(معین، ۱۳۷۱، ج۳: ۴۲۳۰) آن که یا آنچه در نزد دیگران یا نزد همه شناخته شده است. (انوری، ۱۳۸۱، ج۷: ۷۱۶۰) و «المعروف» هو ما یعرف العقلاء و المتشرعه رجحانه فی حسنه من دلاله العقل او الشرع(بلاغى نجفى، ۱۴۲۰ ، ج ۱: ۳۲۴) معروف به عملی گفته می‌شود که عقلاء و علما دین  با دلایل عقلی یا شرعی نیکویی‌اش اذعان دارند،  ” معروف” به معنى کارهاى خوب و حق است، و منکر به معنى زشت و باطل، چرا که اولى براى هر انسان پاک سرشتى شناخته شده، و دومى ناشناس است، و به تعبیر دیگر اولى هماهنگ با فطرت انسانى است و دومى ناهماهنگ. (مکارم شیرازی، ۱۳۷۴، ج‏۱۴: ۱۱۸)

منکر به معنای ناشناخته؛ زشت ناپسند. قول و فعلی که برخلاف رضای خدا باشد. (معین، ۱۳۷۱، ج۴: ۴۴۰۶)؛ هرگونه عمل یا رفتار زشت، ناپسند و ناروا. (انوری، ۱۳۸۱، ج۷: ۷۴۳۲)  و «المنکر» ما أنکره و استشنعه العقلاء و المتشرعه لدلاله العقل أو الشرع على رداءته‏. (بلاغى نجفى، ۱۴۲۰ ، ج ۱: ۳۲۴)

معروف یعنی کاری که پسندیده و نیک شمرده می شود منکر یعنی کار زشت وناپسند، که مرجع آن عقل یا شرع یا عرف شناخته می شود.

ج) امر به معروف و نهی از منکر:

الامر بالمعروف و هو الحمل علی الطاعۀ قولاً أو فعلاً و النهی عن المنکر و هوالمنع عن المعاصی قولاً أو فعلاً. (شهید ثانی۱۳۷۷: ۱۳۵)؛ امر به معروف واداشتن به فرمان پذیری (نیکی) و نهی از منکر باز داشتن از کار گناه است.

تعلیمات قرآن یکسره بر اساس مسئولیّت است، مسئولیّت خود و مسئولیّت جامعه. امر به معروف و نهى از منکر دستور اعتراض فرد است علیه فساد و تبهکارى جامعه (مطهری، بی تا، ج‏۲:  ۳۴۸).

۱٫۱٫۱ – دسته بندی مقدماتی امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه قرآن

پیش از ورود به مباحث کلی امر به معروف و نهی از منکر به دسته بندی هایی در این حوزه جهت شناخت این دو فریضه نظری افکنده شده است، در یک دسته بندی امر به معروف و نهی از منکر سه حوزه قابل تفکیک است؛ حکومت نسبت به مردم، مردم نسبت به مردم و مردم نسبت به حکومت؛

الف) امر به معروف و نهی از منکر که وظیفه حکومت نسبت به مردم است برخی آیات که این وظیفه را بیان می‌کند عبارت اند از:

خداوند فرموده: « الَّذینَ إِنْ مَکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاهَ وَ آتَوُا الزَّکاهَ وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنْکَرِ وَ لِلَّهِ عاقِبَهُ الْأُمُورِ»(حج/۴۱)(همان کسانى که چون در زمین به آنان توانایى دهیم، نماز برپا مى‏دارند و زکات مى‏دهند و به کارهاى پسندیده وامى‏دارند، و از کارهاى ناپسند باز مى‏دارند، و فرجام همه کارها از آنِ خداست).

بنابراین اقامه‏ى نماز و اداى زکات و امر به معروف و نهى از منکر از وظایف و کارهاى قطعى مسئولان حکومت اسلامى است. (قرائتی، ۳۱۳۸ ج‏۸: ۵)

ب)خداوند امر به معروف و نهی از منکر مردم نسبت به مردم می فرماید: الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِیاءُ بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ یُقیمُونَ الصَّلاهَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاهَ وَ یُطیعُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ أُولئِکَ سَیَرْحَمُهُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ عَزیزٌ حَکیمٌ (توبه/۷۱)

ولایت امر و مسئول در کار یکدیگر بودن اقتضاء مى‏کند که همدیگر را امر به معروف و نهى از منکر کنند، اقامه نماز که بهترین رابطه با خدا و دادن زکاه که بهترین رابطه با انسان و جامعه و اطاعت از خدا و رسول از آثار ایمان است، نتیجه آنکه چنین مردمان به زودى مورد رحمت خدا واقع مى‏شوند، خدا در انجام این وعده توانا است و این علت و معلول از آثار حکمت خداست، جامعه‏اى که اکثریت قاطع آن این اوصاف را دارد، مورد رحمت خدا و جامعه مترقى است. مردان و زنان در چنین جامعه‏اى هر یک موضوعیت دارند، بهر حال آیه صریح است در اینکه مؤمنان اعم از مرد و زن در پاکسازى جامعه اسلامى و ایجاد محیط توحیدى بر یکدیگر ولایت دارند. ( قرشى، ۱۳۷۷، ج‏۴: ۲۷۰)

این آیه اطلاق دارند که مردم نسبت به هم این وظیفه را دارند و حتی امر به معروف و نهی از منکر مردم نسبت به حکومت و یا حکومت نسبت به مردم را می‌گیرد چون اطلاق دارند.

ج) امر به معروف و نهی از منکر مردم نسبت به حاکمان: در قرآن به صراحت این قسم ذکر نشده است و تنها اطلاقات آیات مربوطه این قسم را می‌گیرد، ولی در روایات زیادی می‌توان استفاده کرد که این قسم نیز مد نظر می‌باشد. مثلاً این روایت نهج البلاغه: لَا تَتْرُکُوا الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْیَ عَنِ الْمُنْکَرِ فَیُوَلَّى عَلَیْکُمْ أَشْرَارُکُمْ ثُمَّ تَدْعُونَ فَلَا یُسْتَجَابُ لَکُم(نامه:۴۷)‏ امر به معروف ونهی از منکر را ترک نکنید که اشرار بر شما مسلط می‏شوند وسپس هرچه دعا کنید مستجاب نمی‏گردد.

در دسته بندی دیگری می توان این گونه بیان کرد که:

امر و نهی از ذات پاک خداوند شروع شده بر طبق آیه مقابل: « إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ وَ إیتاءِ ذِی الْقُرْبى‏ وَ یَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ وَ الْبَغْیِ یَعِظُکُمْ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُون‏» (نحل/۹۰)

(در حقیقت، خدا به دادگرى و نیکوکارى و بخشش به خویشاوندان فرمان مى‏دهد و از کار زشت و ناپسند و ستم باز مى‏دارد. به شما اندرز مى‏دهد، باشد که پند گیرید).

سپس پیامبران، که به عنوان دعوت کنندگان به سوی خدا و دوری از غیر خدا، در قرآن معرفی می شوند: «وَ لَقَدْ بَعَثْنا فِی کُلِّ أُمَّهٍ رَسُولاً أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ… ‏»(نحل/۳۶)

و همانا ما در میان هر امّتى پیامبرى را برانگیختیم (تا به مردم بگویند) که خدا را بپرستید و از طاغوت (و هر معبودى جز خدا) دورى نمایید…

علی الخصوص نبی مکرّم اسلام، چنانکه قرآن، در شمارش اوصاف ایشان می فرماید:

«الَّذینَ یَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِیَّ الْأُمِّیَّ الَّذی یَجِدُونَهُ مَکْتُوباً عِنْدَهُمْ فِی التَّوْراهِ وَ الْإِنْجیلِ یَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهاهُمْ عَنِ الْمُنْکَر….» (اعراف/۱۵۷)

(همانان که از این فرستاده، پیامبر درس نخوانده- که [نام‏] او را نزد خود، در تورات و انجیل نوشته مى‏یابند- پیروى مى‏کنند [همان پیامبرى که‏] آنان را به کار پسندیده فرمان مى‏دهد، و از کار ناپسند باز مى‏دارد….. )

سپس حاکمان صالح (امامان) و مسئولان، خداوند بلند مرتبه می فرماید:

« الَّذینَ إِنْ مَکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاهَ وَ آتَوُا الزَّکاهَ وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنْکَرِ وَ لِلَّهِ عاقِبَهُ الْأُمُورِ» (حج/۴۱)

(همان کسانى که چون در زمین به آنان توانایى دهیم، نماز برپا مى‏دارند و زکات مى‏دهند و به کارهاى پسندیده وامى‏دارند، و از کارهاى ناپسند باز مى‏دارند، و فرجام همه کارها از آنِ خداست).

دسته دیگر گروه های تأثیرگزارهستند، خداوند می فرماید: وَ لْتَکُنْ مِنْکُمْ أُمَّهٌ یَدْعُونَ إِلَى الْخَیْرِ وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (آل عمران/ ۱۰۴)

و باید از میان شما، گروهى، [مردم را] به نیکى دعوت کنند و به کار شایسته وادارند و از زشتى بازدارند، و آنان همان رستگارانند.

بنابر نظر مشهور مفسران تعبیر  وَ لْتَکُنْ مِنْکُمْ أُمَّهٌ  که در محاورات خود ما نیز اگر در مثل چنین ترکیبى وجود دارد، ظاهرش همین است که براى تبعیض باشد مگر آنکه دلیلى در کلام باشد، و دلالت کند بر اینکه معناى دیگرى از این کلمه منظور است. (طباطبایى، ۱۳۷۴ ‏، ج‏۳: ۵۷۹)

” امر به معروف و نهى از منکر” دو مرحله دارد: یکى” مرحله فردى” که هر کس موظف است به تنهایى ناظر اعمال دیگران باشد، و دیگرى” مرحله دسته جمعى” که امتى موظفند براى پایان دادن به نابسامانیهاى اجتماع دست به- دست هم بدهند و با یکدیگر تشریک مساعى کنند. قسمت اول وظیفه عموم مردم است، و چون جنبه فردى دارد طبعا شعاع آن محدود به توانایى فرد است، اما قسمت دوم شکل واجب کفایى به خود مى‏گیرد و چون جنبه دسته جمعى دارد و شعاع قدرت آن وسیع و طبعا از شئون حکومت اسلامى محسوب مى‏شود. این دو شکل از مبارزه با فساد و دعوت به سوى حق، از شاهکارهاى قوانین اسلامى محسوب مى‏گردد، و مسئله تقسیم کار را در سازمان حکومت اسلامى و لزوم تشکیل یک گروه نظارت بر وضع اجتماعى و سازمانهاى حکومت مشخص مى‏سازد.

سابق بر این در ممالک اسلامى (و امروز در پاره‏اى از کشورهاى اسلامى، مانند حجاز) با الهام از آیه فوق تشکیلاتى مخصوص مبارزه با فساد و دعوت به- انجام مسئولیت‏هاى اجتماعى به نام اداره حسبه و ماموران آن به نام” محتسب” و یا” آمرین بمعروف” وجود داشته است که مامور بودند با همکارى یکدیگر با هر گونه فساد و زشت‏کارى در میان مردم، و یا هر گونه ظلم و فساد در دستگاه حکومت مبارزه کنند، و هم چنین مردم را به کارهاى نیک و پسندیده تشویق نمایند.

بنا بر این وجود این جمعیت با آن قدرت وسیع، هیچگونه منافاتى با عمومى بودن وظیفه امر بمعروف و نهى از منکر در شعاع فرد و با قدرت محدود ندارد. (مکارم شیرازى، ۱۳۷۴ ، ج‏۳: ۳۶)

برخی از مفسران معتقدند منظور از این گروه های ویژه علما و اندیشمندان اسلامی است، چرا که دعوت و امر به معروف و نهی از منکر وظیفه آنهاست، ولیکن برخی گفته اند معنایش فراتر از این است.

مجموعه امت و مردم بر طبق آیه « کُنْتُمْ خَیْرَ أُمَّهٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لَوْ آمَنَ أَهْلُ الْکِتابِ لَکانَ خَیْراً لَهُمْ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَ أَکْثَرُهُمُ الْفاسِقُونَ (آل عمران/۱۱۰)

شما بهترین امتى هستید که براى مردم پدیدار شده‏اید: به کار پسندیده فرمان مى‏دهید، و از کار ناپسند بازمى‏دارید، و به خدا ایمان دارید. و اگر اهل کتاب ایمان آورده بودند قطعاً برایشان بهتر بود برخى از آنان مؤمنند و [لى‏] بیشترشان نافرمانند. یکایک افراد جامعه در اوضاع سخت، با امر به معروف و نهی از منکر، مردم را به سوی پیامبران و صراط شان دعوت می نمودند و از پیروی از طاغوت و فساد نهی می کردند.

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.