پیشینه تحقیق ارتقاء سلامت و مدل های آن و سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت و ابعاد آن دارای ۵۰ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

مقدمه    ۴
تعاریف سلامت    ۱۰
عوامل مربوط به سلامت    ۱۲
تعاریف ارتقاء سلامت    ۱۳
انواع مدل های ارتقاء سلامت    ۱۶
سبک زندگی    ۱۸
سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت    ۱۸
ابعاد سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت    ۲۰
مروری بر مطالعات انجام شده:    ۲۷
References:    ۴۰

منابع

Naghibi F, Golmakani N, Esmaily H, Moharari F. The relationship between life style and the health related quality of life among the girl students of high schools in Mashhad, 2012-2013. Iranian Journal of Obstetrics, Gynecology and Infertility. 2013;16(61):9-19. [Text in Persian]

Coplan J. An Empirical Investigation of the Lifestyle Profile of Graduate Students: THE GEORGE WASHINGTON UNIVERSITY; 2011.

Yektamaram SM. Guideline Health of Older (over 50 years): Tehran: Department of Public Relations of State Welfare Organization publisher; 2009. [Text in Persian]

Âbedi G, Mohamadpour RA, Rostami F, Âhmadinia F, Rajabi M. Study of Consumption Pattern of Food and Obesity of Female Students of Mazandaran University of Medical Sciences. Journal of Mazandaran University of Medical Sciences. 2011;20(80):77-80. [Text in Persian]

Gholipour M, Tabrizi A. Prevalence of cardiovascular disease risk factors among the Sharif University of Technology students. Cardiovascular Nursing Journal. 2012;1(2):48-56. [Text in Persian]

Senjam S, Singh A. Health promoting behavior among college students in Chandigarh, India. Indian Journal of Community Health (IJCH). 2012;24(1):58-62.

Shriver CB, Scott-Stiles A. Health habits of nursing versus non-nursing students: A longitudinal study. Journal of Nursing Education. 2000;39(7):308-14.

zamanian azodi m, ramazankhani a, tavasoli e, gharli poor z, motalebi m, babaee a, et al. Evaluating the Nutritional Status of Dormitory Resident Students in Shahid Beheshti University of Medical Science. journal of ilam university of medical sciences. 2013;21(3):109-17. [Text in Persian]

Sodeify R. A study to determine the iranian governmental high school student’s food habits and their comparison with food guide pyramid. Journal of Urmia Nursing And Midwifery Faculty. 2008;5(3):116-21. [Text in Persian]

Wilmoth SR. College students’ fruit and vegetable consumption and their perspective on establishing a farmers market at an urban university in South Texas: THE UNIVERSITY OF TEXAS AT SAN ANTONIO; 2012.

Burgard C. College students’ responses to three nutritional interventions placed in campus dining halls at a midwestern university: University of Missouri–Columbia; 2012.

Sadeghian E, Pour AH. Stressors and Mental Health Status among Students of Hamadan University of Medical Sciences. Hayat. 2009;15(1). [Text in Persian]

Shirbim Z, Sudani Mansur AAS. Efficacy Of Stress Management Skills Training On Physical Symptoms And Anxiety. Womens Studies. 2010;7(3):139-63. [Text in Persian]

Eshaghi S, Farajzadegan Z, BABAK A. Healthy lifestyle assessment questionnaire in elderly: translation, reliability and validity. Payesh. 2010. [Text in Persian]

Baghianimoghadam M, Ehrampoush M, Ardian N, Soltani T. A research about Health promoting activities (lifestyle) at employees. OCCUPATIONAL MEDICINE Quarterly Journal. 2013;5(3):79-87. [Text in Persian]

Nilsaz M, Tavassoli E, Mazaheri M, Sohrabi F, Khezli M, Ghazanfari Z, et al. Study Of Health-Promoting Behaviors And Life Style Among Students Of Dezful Universities. Scientific Journal of Ilam University of Medical Sciences. 2013;20(4):168-75. [Text in Persian]

Tol A, Tavassoli E, Shariferad G, Shojaeezadeh D. Health-promoting lifestyle and quality of life among undergraduate students at school of health, Isfahan university of medical sciences. Journal of Education and Health Promotion. 2013;2(1):11. [Text in Persian]

مقدمه

سبک زندگی^[۱]، فعالیت های عادی و معمول روزانه است که افراد آن ها را در زندگی خود به طور قابل قبول پذیرفته اند، به طوری که این فعالیت ها روی سلامت افراد تأثیرمی گذارند(۱). فرد با انتخاب سبک زندگی برای حفظ و ارتقای سلامتی خود و پیشگیری از بیماری ها، اقدامات و فعالیت هایی را از قبیل رعایت رژیم غذایی مناسب، خواب و فعالیت، ورزش، کنترل وزن بدن، عدم مصرف سیگار و الکل و ایمن سازی در مقابل بیماری ها انجام می­دهد(۲). به خوبی روشن است که سبک زندگی افراد بر سلامت شان تأثیر می­گذارد(۳). سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت ، عامل تعیین کننده مهمی برای وضعیت سلامتی می­باشد(۴). رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت و سبک زندگی سالم، راهبرد های اصلی برای تسهیل و حفظ سلامت می­باشد. این موضوع در اهداف “برنامه بهداشت برای همه” سازمان جهانی بهداشت تأکید شده است. بسیاری ازمشکلات بهداشتی مانند چاقی، بیماری های قلب و عروق، انواع سرطان ها و اعتیاد که امروزه در اغلب کشورها به خصوص در کشورهای توسعه یافته به چشم می­خورد با دگرگونی های سبک زندگی افراد آن جوامع ارتباط دارد(۵). به ویژه بیماری های غیر واگیر که رابطه تنگاتنگی با سبک زندگی دارند(۲).

ارتقای سلامت، علم و هنر تغییر سبک زندگی به منظور رسیدن به کمال مطلوب است و شامل رفتارهایی است که طی آن، فرد به تغذیه مناسب، ورزش منظم، اجتناب از رفتارهای مخرب و مواد مخدر، محافظت در برابر حوادث، تشخیص به موقع نشانه های بیماری در بعد جسمی،کنترل عواطف و احساسات و افکار و کنار آمدن با استرس و مشکلات در بعد روحی و روانی، استقلال و سازگاری و اصلاح روابط بین فردی در بعد اجتماعی می­پردازد(۶). و علت بسیاری از بیماری های مزمن، سبک زندگی و رفتارهای انسان است و انجام رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت یکی از مهم ترین راه هایی است که افراد می­توانند سلامتی خود را حفظ نمایند(۷). شش جزء مهم سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامتی شامل مسئولیت پذیری سلامتی^[۲] ، فعالیت جسمانی^[۳] ، عادات تغذیه ای^[۴] ، مدیریت استرس^[۵] ، رشد معنوی^[۶] و روابط بین فردی^[۷] است(۸).

مسئولیت پذیری سلامتی یکی از حیطه های رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت می­باشد که در طی آن افراد به سلامت و ارتقای آگاهی های بهداشتی خودشان توجه می­کنند(۹). پکر و همکاران^[۸]  و وی و همکاران^[۹] نشان دادند که کمترین نمره سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت به حیطه مسئولیت پذیری سلامتی مربوط می­شد(۴, ۱۰).

فعالیت جسمانی منظم نقش اساسی در پیشگیری و کنترل بیماری ها و ارتقاء سلامت در افراد و گروه ها دارد(۱۱). انجام فعالیت جسمانی منظم در جوانان نقش مهمی درپیشگیری از چاقی، بهبود عملکرد قلب و عروق و پوکی استخوان دارد(۱۲). بی تحرکی یکی از عوامل خطر مهم برای شیوع بیماری های غیر واگیر در جهان می­باشد. به طوری که سالیانه حدود دو میلیون مرگ به علت عدم فعالیت جسمانی در جهان رخ می­دهد(۱۳). فعالیت جسمانی منظم موجب کاهش خطر مرگ زودرس، مرگ ناشی از بیماری های قلبی، ابتلا به فشار خون بالا، دیابت نوع ۲، ابتلا به سرطان کولون، سرطان سینه و کاهش افسردگی و اضطراب، کنترل وزن بدن، ساخت و حفظ استخوان ها، عضلات و مفاصل سالم، بستری شدن کمتر در بیمارستان و کاهش نیاز به ویزیت پزشک و دارو می­شود(۱۱). مطالعه­ی احمد نیا و همکاران  نشان داد ۲/۱۹ درصد از دانشجویان پرستاری و مامایی فعالیت فیزیکی مطلوب داشتند که نوع فعالیت فیزیکی در اکثر آنان پیاده روی بود(۱۴). مطالعه­ی رجالی و همکاران نیز نشان داد که ۶/۴۸ درصد از دانشجویان رشته های پزشکی و بهداشت از نظر فعالیت جسمانی متوسط، فعال و ۴/۵۱ در صد غیرفعال بودند. همچنین از نظر فعالیت جسمانی شدید ۶/۳۲ درصد فعال و ۴/۷۶ درصد غیر فعال بودند(۱۵). محمدی زیدی و همکاران فعالیت جسمانی دانشجویان علوم پزشکی شرکت کننده در پژوهش خود را ناکافی گزارش دادند(۱۶). سطوح فعالیت فیزیکی در فاصله نوجوانی تا بزرگسالی به شدت افت پیدا می­کند، بنابراین توجه ویژه به وضعیت تحرک در جوانان اهمیت ویژه ای دارد(۱۷).

نوشتار حاضر بر اساس مفاهیم اصلی سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت استوار می باشد که در راستای آن تعاریف سلامت، ارتقاء سلامت، انواع مدل های ارتقاء سلامت، سبک زندگی، سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت، ابعاد سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت شامل مسئولیت پذیری سلامتی، فعالیت جسمانی، عادات تغذیه ای، مدیریت استرس، روابط بین فردی و رشد معنوی مورد بحث قرار می گیرد.

تعاریف سلامت

سلامتی مفهومی است که به سختی می توان آن را در قالب لغات بیان نمود چرا که یکی از شهودی ترین مفاهیم قابل درک توسط افراد به حساب می آید(۶۰). سلامتی مضمونی مشترک در بسیاری از کشورها است(۶۱). و هر جامعه ای به عنوان بخشی از فرهنگ خود، مفهوم خاصی از سلامتی دارد(۶۲). در ضمن، سلامتی یک روند پویا است و با گذشت زمان مفهوم آن تغییر خواهد کرد(۶۳). چون سلامتی نزد هر شخص بطور انفرادی تعریف می شود و تحت تأثیر عوامل متعددی می باشد. بین تعاریفی که هنوز استفاده می شوند، احتمالاً فقدان بیماری (بیمار نبودن) یکی از قدیمی ترین تعاریف است(۶۴).

پذیرفته شده ترین تعریف از سلامتی در سال ۱۹۴۷ توسط سازمان جهانی بهداشت ارائه گردید و عبارت است از: سلامتی یک حالت رفاه کامل جسمی، روانی و اجتماعی و نه صرفاً عدم وجود بیماری یا ناتوانی می باشد(۶۱). چندین سال پس از تعریف سازمان جهانی بهداشت، هانلون^[۱] (۱۹۷۴)، سلامتی را اینگونه تعریف می کند: حالت عملی که دستیابی به سایر اهداف و فعالیت ها را ممکن می سازد. راحتی، رفاه و تمایز میان سلامت جسمانی و روانی در طبقات اجتماعی، فرهنگ ها و گروه های مذهبی متفاوت است. و اخیراً سازمان جهانی بهداشت، چنین بیان نموده است که سلامتی، منبعی برای زندگی روزمره و نه هدف زندگی به حساب می آید. به بیان دیگر، سلامتی خوب، نباید به عنوان هدف زندگی مطرح گردد، بلکه به بیشتر وسیله ای است که فرد بواسطه آن به اهدافش در زندگی دست می یابد(۶۰).

در مورد سلامتی تعاریف مختلفی ارائه شده است که به شرح آن می پردازیم:

مفهوم زیست پزشکی: سلامت به طور سنتی به عنوان فقدان بیماری در نظر گرفته شده است. این مفهوم زیست پزشکی، اساس نظریه میکروبی بیماری ها بود.

مفهوم بوم شناختی: این مفهوم سلامت را به عنوان تعادل بین انسان و محیط در نظر می گیرد.

مفهوم روانشناختی: سلامت نه تنها پدیده زیست پزشکی است بلکه تحت تأثیر عوامل اجتماعی، فرهنگی، روانشناختی، اقتصادی و سیاسی هم می باشد.

مفهوم جامع: ترکیبی از همه مفاهیم نام برده است. این نظریه با نظریه باستانی که بیان می کند سلامت، نشانه ای از فکر سالم و عالی در بدن انسان، خانواده سالم و محیط سالم است، مرتبط است(۶۵).

در اغلب تعاریفی که از سلامتی گردیده، بر چند بعدی بودن آن تأکید شده است. ابعاد مختلف سلامتی شامل بعد جسمانی، روانی، اجتماعی، احساسی ، عقلانی، روحی می باشد.

در بعد جسمانی، اندام های مختلف فرد از قبیل دستگاه گوارش، تنفس و قلب و عروق سالم بوده، فرد توان انجام فعالیت های روزانه را داشته و در مجموع عادات مثبت بهداشتی داشته باشد.

[۱] Hanlon

[۱] Lifestyle

[۲] Health Responsibility

[۳] Physical Activity

[۴] Nutrition

[۵] Stress Management

[۶] Spiritual Growth

[۷] Interpersonal Relations

[۸] Peker, et al

[۹] Wei, et al