پیشینه تحقیق بررسی ایمان در کلام اندیشمندان و عارفان و متکلّمان و مولانا دارای ۸۲ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

۱-۱- مقدمه    ۴
فصل اول:بررسی ایمان در کلام اندیشمندان و عارفان و متکلّمان    ۷
۳-۱- معنا و مفهوم ایمان    ۷
۳-۲- ایمان در لسان قرآن و روایات    ۸
۳-۲-۱- ایمان در لسان قرآن    ۸
۳-۲-۲-ایمان درلسان روایات    ۱۸
۳-۳-ایمان در اصطلاح    ۱۹
۳-۳-۱-ایمان در اصطلاح فلسفه و کلام    ۱۹
۳-۳-۲- ایمان در اصطلاح عرفان    ۲۲
۳-۴- درجات ایمان و مراتب آن    ۲۳
۳-۵- توضیح مفهوم درجه و مرتبه وراه رسیدن به بعضی از درجات    ۲۸
۳-۶- دیدگاه متکلمین و اندیشمندان اسلامی در خصوص ایمان    ۳۲
۳-۶-۱- محقق طوسی    ۳۲
۳-۶-۲- ملاصدرا    ۳۴
۳-۶-۳- سید محمد حسین طباطبایی    ۳۷
۳-۶-۵- عبدالله جوادی آملی    ۴۶
– فصل دوم: ایمان از دیدگاه مولانا    ۵۰
۴-۱- ایمان در اندیشۀ عرفانی مولوی    ۵۰
۴-۲- عشق و ایمان    ۵۲
۴-۳- کشف و شهود وایمان    ۵۳
۴-۴- رابطۀ عقل وایمان    ۵۵
۴-۲- ماهیت ایمان از دیدگاه مولانا    ۵۹
۴-۲-۱- ایمان و اقرار زبانی    ۵۹
۴-۲-۲- ایمان و انجام طاعات    ۵۹
۴-۲-۳- ایمان و تصدیق عقلی    ۶۱
۴-۳- جایگاه ایمان    ۶۵
۴-۴- تصدیق و تسلیم قلبی    ۶۶
۴-۵- اختیاری بودن ایمان    ۶۷
۴-۶- ایمان تقلیدی    ۶۹
۴-۷- ایمان اضطراری    ۷۰
۴-۸- ایمان که غرض از آن رسیدن به بهشت و نجات از دوزخ است    ۷۱
۴-۹- متعلق ایمان    ۷۲
۴-۱۰- عوامل ایجابی ایمان    ۷۴
۴-۱۰-۱- تهذیب نفس    ۷۴
فهرست منابع    ۷۴

 منابع

قرآن کریم، (۱۳۸۵). ترجمه و شرح واژگان: ابوالفضل بهرام‌پور. قم: سبحان و حُر.

نهج‌البلاغه، (۱۳۷۹). ترجمه‌ی محمد دشتی. قم: نسیم حیات.

علامه حلی (۱۳۷۶)، کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد ص ۵۶۰و ۵۶۱، تحقیق و تعلیق استاد حسن، حسن‌زاده آملی، مؤسسه النشر الاسلامی.

——– (۱۴۰۴ق)، کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد، قم: مؤسسه نشر الاسلامی.

——– (بی‌تا)، کشف الفوائد فی شرح القواعد، قم: انتشارات کتابخانه آیه الله العظمی مرعشی.

غزالی، ابوحامد محمّد بن محمّد، احیاء علوم الدین، ج۱، چاپ اول، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۵ق.

مولوی، ج.م. (۱۳۷۹). ‌مقدمه و تحلیل و تصحیح متن بر اساس نسخه‌های معتبر مثنوی و توضیحات و تعلیقات جامع. تهران: سخن.

——— (۱۳۸۵). مثنوی معنوی. به تصحیح رینولد نیکلسون. تهران: اردیبهشت.

واسیلینف، ا. (۱۳۸۶). سیره و شخصیت حضرت محمد(ص). ج۱٫ مجموعه مقالات مولانا‌پژوهی، زیر نظر غلام‌رضا اعوانی. تهران: مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه‌ی ایران.

همایی، جلاالدین (۱۳۷۴)، مولوی نامه، چ۶، تهران: نشر هما، ج ۱و۲٫

فاضل هندی، علاء الدین علی بن حسام الدین (۱۳۷۹ق)، کنزالعمال فی سنن الاقوال و الافعال، تصحیح: صفوه السقا، بیروت: مکتبه التراث الاسلامی.

فروزانفر، ب. (۱۳۶۷). شرح مثنوی شریف. تهران : زوّار.

——— (۱۳۷۱)، مجموعۀ مقالات[ بی‌جا]: انتشارات ققنوس.

۱-۱- مقدمه

 جلال الدین محمد بلخی، مشهور به مولوی در سال ۶۰۴ه.ق در بلخ به دنیا آمد. پدرش بهاء ولد از معارف و علماء آن شهر بود. قبل از حمله ی مغول، در حالی که کودکی بیش نبود، به همراه خانواده اش از خراسان به سوی مکه رهسپار شدند. چندی بعد سر از قونیه درآوردند و همانجا مقیم گردیدند. در کودکی نزد پدر و محقق ترمذی علوم رایج زمان خویش را فرا گرفت. تا سی و شش سالگی به شیوه‌ی پدرش مجلس می گفت، ولی  ناگهان دیدار او با شمس تبریزی تحوّلی عمیق در روح و جان او برانگیخت و او را از حالت یک زاهد خشک و عبوس به عارفی سوخته و دل آگاه مبدّل نمود. این تغییر حالت خشم شاگردان او را برانگیخت و باعث دوری شمس از وی گردید. نتیجه ی این ملاقات کتاب پرارج مثنوی و دیوان شمس گردید (حقیقت، ۱۳۸۶، ص۱۷).

مثنوی کتابی سرشار از عشق و شور و مستی است و حالت روحی این عارف وارسته از تعلّقات مادّی را به تصویر می کشد. این کتاب از جوانب گوناگون قابل بررسی است، آن‌چنان که تا کنون دانشمندان  و محقّقان بسیاری از دریچه های گوناگون به آن پرداخته اند. آثار و شواهد نشان می‌دهد که «ایمان» از دیدگاه مولانا یکی از مباحث بسیار مهم و قابل بررسی در مثنوی می‌باشد.

مولانا در تصویری که از ایمان ارائه می‌کند به هیچ وجه اقرار زبانی را مساوی با ایمان نمی‌داند بلکه تنها نقش حکایت‌گری برای آن قایل است، به عبارت دیگر اقرار زبانی صرفاً شاهد و گواهی است بر ایمان (ربانی گلپایگانی، ۱۳۷۷).

همچنین همانطور که از اشعار مذکور نیز بر می‌آید از نظر وی عمل نیز نشانه ایمان است و بر ایمان فرد گواهی می‌دهد.

استاد فروزانفر در بیان نظر مولانا می‌گوید: «از نظر مولوی اعمال و عبادات و همگی حرکات خارجی به نسبت انسان، اعراض‌اند و پایدار نیستند و مقصود از آنها صورت و ملکه نفسانی است که به واسطه تکرار و دوام عمل در نفس مرتسم می‌گردد و ثابت و پایدار می‌ماند … بنابر این، هر گاه عبودیّت و عشق به حق تعالی تحقق یابد، به ناچار از آثار خارجی، جدا نتواند بود همچنین ایمان و اقرار به نبوت که صورت نفسانی است از اطاعت. مولانا می‌خواهد بگوید که ایمان و اعتقاد قلبی، از عمل و اطاعت انفکاک نمی‌پذیرد … و ایمان به منزله اصل و عمل در حکم فرع و اثر آن است» (فروزانفر، ۱۳۶۷).

جهان داستانی مثنوی مملو از شخصیت‌هایی است که مولانا از طبقات و اقشار مختلف اجتماعی برمی‌گزیند و آنان را آگاهانه در راستای اندیشه‌ها، دیدگاه‌ها و اعتقادات حکمی، عرفانی و فلسفی خود قرار می‌دهد. مولانا در این جهان سرشار از شور و رمز و راز پادشاهان، نظامیان، بازرگانان، خرده‌کاسب‌ها و عمال دولتی و… به فراخور قصه کارکردی رمزی و استعاری می‌یابند، اگر چه نقش فردی و اجتماعی آنان نیز هرگز از نگاه موشکاف و نکته‌سنج مولانا دور نمی‌ماند. مولانا در بسیاری از قصه های مثنوی با طرح حکایت ها و داستان هایی ساده و عموماً برگرفته از زندگی توده مردم به رهیافت ها و استنتاج هایی تأمل برانگیز می رسد. ذهن تأویلگر و معناگرای مولانا همواره در پس اشیاء و شخصیت های داستان و امور مادی و محسوس کیفیتی معنوی را جستجو می کند تا خواننده و مخاطب خود را بر خوان معانی رنگینی بنشاند که شایسته اهل طریقت است. از این رو در جهان پرتب و تاب و رنگارنگ مثنوی با اشیاء و شخصیت هایی زنده و تپنده مواجهیم که برخلاف صورت متعیّن ومادی خویش راه به رمز و معنا می برند (حقیقت، ۱۳۸۶).

فصل اول:بررسی ایمان در کلام اندیشمندان و عارفان و متکلّمان

۳-۱- معنا و مفهوم ایمان

اهل لغت، ایمان رادر معانی متعددی به کار برده‌اند چنانچه صاحب لسان العرب آن را به معنای تصدیق و تهذیب معنا نموده است:« الایمان: التصدیق، التهذیب: واما الایمان فهو مصدر آمن، یومن، ایمانا و اتفق اهل العلم من اللغویین و غیرهم ان الایمان معناه التصدیق (ابن منظور، لسان العرب، ج ۱۳، ص ۲۳ به نقل از جوانمرد، ۱۳۸۰، ص۶۹).

ایمان همان تصدیق و تهذیب است. و اما ایمان مصدر «آمَنَ» یؤمن، ایمان» است و لغویین و غیر ازآنها اتفاق نظر دارند که معنای ایمان « تصدیق کردن است». همچنین «آمَنَ» را به معنای مخالف ترس و ضد کفر به کار برده است (همان، ص۱۲).

ابن فارس برای مادۀ « آمَنَ » دو اصل و ریشۀ نزدیک به هم قائل است: یکی امانت که ضد خیانت است و معنایش سکون و آرامش قلب است و دیگری تصدیق» (ابن فارس، معجم مقاییس اللغه، ج۱، ص ۱۳۳ به نقل از جوان خوش خلق، ۱۳۸۱، ص۴۶).

در اقرب الموارد« ایمان» اینگونه معنا شده است:« الایمان، التصدیق و نقیض الکفر و المؤمن، المصدق و خلاف الکافر» (شرتونی اللبنانی، اقرب الموارد، بی‌تا، ج۱، ص ۲۰ به نقل از رضوی طوسی، ۱۳۸۱، ص۷۵).

و در لغت نامه دهخدا نیز معانی مختلفی برای ایمان ذکر شده است از جمله« اعتماد کردن، زنهاردادن و بی بیم گردانیدن کسی را، فروتنی نمودن، تصدیق کردن کسی را و گرویدن به او و قبول شریعت وی کردن، اعتقاد مقابل کفر و یمین درآمدن وبه جانب راست رفتن» (دهخدا، ۱۳۷۲، ج۸، ص ۵۸۹).

بنابراین، با توجه به مطالب فوق می‌توان دریافت که ایمان در نزد اهل لغت عمدتا به معنای تصدیق و اطمینان و درامان قرار گرفتن و نقیض کفر آمده است.

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.