پیشینه تحقیق ملائکه و فرشتگان و جایگاهشان در متون مقدس و دیوان مولوی دارای ۸۱ صفحه می باشد فایل پیشینه تحقیق به صورت ورد  word و قابل ویرایش می باشد. بلافاصله بعد از پرداخت و خرید لینک دنلود فایل نمایش داده می شود و قادر خواهید بود  آن را دانلود و دریافت نمایید . ضمناً لینک دانلود فایل همان لحظه به آدرس ایمیل ثبت شده شما ارسال می گردد.

فهرست مطالب

مقدمه    ۶
فصل اول:  زندگینامه مولانا    ۶
۱-۱- مولانا    ۶
۱-۱-۱- مولد و نسب    ۷
۱-۱-۲- ایام تحصیل    ۷
۱-۱-۳- سبک و شیوه مولوی    ۹
۱-۱-۴- شیوه تصویرسازی مولانا    ۹
۱-۱-۵- شعر مولوی    ۹
۱-۱-۶- جهان بینی مولانا    ۱۰
۱-۱-۷- دوره انقلاب و آشفتگی مولانا با شمس    ۱۱
۱-۱-۸- روزگار تربیت و ارشاد    ۱۲
۱-۱-۹- معاصران مولانا از مشایخ تصوف    ۱۳
۱-۱-۱۰- آثار مولانا    ۱۳
۱-۱-۱۱- وفات مولانا    ۱۴
فصل دوم:ملائکه و فرشتگان و جایگاهشان در متون مقدّس    ۱۶
۲-۱- ملائکه در لغت    ۱۶
۲-۲- خلقت مَلک    ۱۹
۲-۳- عصمت ملائکه    ۱۹
۲-۴- تسبیح فرشتگان    ۲۰
۲-۵- شفاعت ملائکه    ۲۱
۲-۶- ممثل و دیده شدن ملائکه    ۲۲
۲-۷- ملائکه و مرگ    ۲۳
۲-۸- ملائکه در اصطلاح    ۲۵
۲-۹- فرشتگان در بوته آزمایش    ۲۵
۲-۱۰- فرشتگان شفا بخش کیستند؟    ۲۶
۲-۱۱-  فرشتگان در ادیان مختلف    ۲۶
۲-۱۲- اسرائیلیات  و قصص قرآنی و ویژگیهای آن    ۲۷
۲-۱۳- ویژگی اسرائیلیات    ۲۸
۲-۱۴- قرآن و اسرائیلیات    ۲۸
۲-۱۵-  نقش فرشتگان در آفرینش آدم    ۲۹
۲-۱۶-  فرستادن میکائیل علیه السلام به قبض حفنهیی خاک از زمین    ۴۰
۲-۱۷- فرستادن اسرافیل را علیه السلام به  خاک برای ترکیب جسم آدم    ۴۱
۲-۱۸- فرستادن عزرائیل ملک العزم والخرم را علیه السلام به  خاک برای ترکیب جسم آدم    ۴۲
۲-۱۹- جایگاه فرشتگان در متون مقدّس    ۴۳
۲-۲۰- افعال فرشتگان    ۴۵
۲-۲۱- فرشتگان و وحی    ۴۷
۲-۲۲- وظایف فرشتگان در قبال انسانها    ۵۰
۲-۲۳- شفاعتگری فرشتگان    ۵۲
۲-۲۴- فرشتهی مرگ    ۵۳
۲-۲۵-  نقش فرشتگان در روز بازپسین و در جهان دیگر    ۵۴
۳-۱- نخستین پیغام    ۵۶
۳-۲- تقسیمات فرشتگان و ملائکهی مقّرب    ۵۷
۳-۲-۱- جبرئیل    ۵۷
۳-۲-۱-۱- جبرئیل در عهدین و یهودیت    ۵۸
۳-۲-۱-۲- جبرئیل در نگاه شهید مطهری    ۵۸
۳-۲-۱-۳- روح الامین    ۵۹
۳-۲-۱-۴- روح القدس    ۶۰
۳-۳- جبرئیل در دیوان مولانا    ۶۰
۳-۳-۱- پیام رسانی جبرئیل    ۶۰
۳-۳-۲- رازداری جبرئیل    ۶۲
۳-۳-۳- خصوصیات و برتری و قوت جبرئیل    ۶۲
۳-۳-۴- حد و مرز پرواز جبرئیل در شب معراج    ۶۴
۳-۳-۵- فرشتگان در پیشگاه حق    ۶۵
۳-۴-  عزرائیل    ۶۶
۳-۴-۱- نقش دو گانه عزرائیل    ۶۷
۳-۴-۲- تفاوت دیدار فرشته مرگ با مومنان و کافران    ۶۷
۳-۴-۳- مرگ عزرائیل    ۶۸
۳-۴-۴- فرشتهی مرگ (عزرائیل در دیوان مولانا)    ۶۹
۳-۴-۵- جان ستانی عزرائیل    ۶۹
۳-۴-۶- سرعت عزرائیل در جان ستانی    ۷۰
۳-۵-  میکائیل    ۷۱
۳-۵-۱- حضرت میکائیل چه مأموریتی دارد؟    ۷۲
۳-۵-۲- فرشتهی رزق و رحمت    ۷۲
۳-۶- اسرافیل    ۷۳
۳-۶-۱- اوصاف اسرافیل    ۷۴
۳-۶-۲- ملکه مقرب    ۷۵
۳-۶-۳- ارتباط با پیامبران    ۷۶
۳-۶-۴- مرگ اسرافیل    ۷۷
۳-۶-۵- فرشته صور (اسرافیل در دیوان مولانا)    ۷۷
۳-۶-۵-۱- رابطه اسرافیل با اولیاء    ۷۸
۳-۶-۵-۲-  در صور دمیدن اسرافیل و زنده کردن مردگان    ۷۹
۳-۶-۵-۳- عظمت اسرافیل    ۷۹
فهرست منابع    ۸۰

منابع

مولوی، جلال الدین. ۱۳۸۳٫ تصحیح محمد استعلامی، تهران: زوار.

مولوی، جلال الدین. ۱۳۷۹٫ تصحیح محمد استعلامی، تهران: سخن.

نفیسی، علی اکبر (ناظم الاطبّاء)، فرهنگ نفیسی، با مقدمه­ی محمد علی فروغی، انتشارات کتاب فروشی خیام.

یاحقی، محمد جعفر. ۱۳۷۹٫ تاریخ ادبیات ایران و جهان. تهران: سخن.

یاحقی، محمد جعفر. ۱۳۸۶٫ فرهنگ اساطیر و داستان واره­ها. تهران: قطره.

عمید، حسن. ۱۳۶۵٫ فرهنگ عمید. تهران: امیرکبیر.

فاطمی، سید حسین. ۱۳۷۹٫ تصویرگرایی در غزلیات شمس. تهران: امیرکبیر.

فروزانفر، بدیع الزمان. ۱۳۷۶٫ زندگینامه مولانا. تهران: زوّار.

فروزانفر، بدیع الزمان. ۱۳۸۰٫ احادیث و قصص مثنوی. تهران: امیرکبیر.

قوامی نژاد، غلام. ۱۳۹۰٫ پایان نامه کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد واحدیاسوج.

قراگوزلو، محمد. ۱۳۸۳٫ رساله­ای در باب سلوک شناخت عطار. تهران: نگاه.

قرشی، علی اکبر. ۱۳۶۱٫ قاموس قرآن. تهران: دارالکتب الاسلامیه.

قرشی، علی اکبر. ۱۳۸۱٫ قاموس قرآن. تهران: دارالکتب الاسلامیه.

مقدمه

دراین نوشتار سعی بر این است که چهره و تصویر ملائکه­ی مقرّب در شعر مولوی مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد.

نوشتار حاضر به طور کلی مشتمل بر سه فصل است:

فصل اول: زندگی­نامه مولانا و فصل دوم: ملائکه و فرشتگان و جایگاهشان در متون مقدس و فصل سوم: فرشتگان مقرب در دیوان مولانا بررسی می­شود..

فصل اول:  زندگی­نامه مولانا

 ۱-۱- مولانا

« نام او باتفاق تذکره نویسان محمد و لقب او جلال الدین است و همه مورخان او را بدین نام و لقب شناخته­اند و او را جز جلال الدین به لقب خداوندگار می­خوانند. لیکن شهرت مولوی (بمولانای روم) مسلم است و همچنین آقای الفت اصفهانی عقیده دارد که تخلص مولوی خاموش بوده زیرا در خاتمه اکثر غزلها این کلمه را بطریق اشارت و تلمیح گنجانیده است». (فروزانفر، ۱۳۷۶: ۳، زوّار)

جلال الدین محمد که با القاب خداوندگار، مولانا، مولوی در میان پارسی زبانان و با نام رومی میان اهالی مغرب زمین شهرت یافته. یکی از بزرگترین متفکران جهان و یکی از شگفتیهای تبار انسانی است و این آتش افروخته در بیشه اندیشه­ها در دو محو تفکر و احساس که کم و بیش با هم سازگاری ندارند به مرحله­ای از تعالی و گستردگی شخصیت رسیده که به دشواری می­توان دیگر بزرگان تاریخ ادب را در کنار او با او سنجید.   (شفیعی کدکنی، ۱۳۱۸: ۱۳)

نوشتن سرگذشت مردی چون مولانا جلال الدین محمد کار آسانی نیست. مردی که درباره او هر چه بگویند و بنویسند باز هم ناگفته­ها بسیار است. بهاء ولد موعظه­های خود را با سخنان صوفیان می­آمیخت و به همین دلیل مجلس او گرمی و شوری داشت و او را در مقام مقایسه با فقیهان و مدرسان بلخ قرار می­دادند. (استعلامی، ۱۳۸۳: ۱۰)

عاشقان ایرانی و افغانی هنوز ترجیح می­دهند که جلال الدین را «بلخی» بخوانند. زیرا خاندان او پیش از مهاجرت به سوی غرب، در بلخ زندگی می­کردند.  (بدره­ای، ۱۳۷۷: ۱۸)

۱-۱-۱- مولد و نسب

« مولد مولانا شهر بلخ است و ولادتش در ششم ربیع الاول سال ۶۰۴ هجری قمری اتفاق افتاد و علت شهرت او به رومی و مولاناء روم همان طول اقامت وی در شهر قونیه بوده که اقامتگاه اکثر عمر و مدفن اوست، چنانکه خود وی نیز همواره خویش را از مردم خراسان شمرده و اهل شهر خود را دوست میداشته و از آنان فارغ التحصیل نبوده است. نسبت او به گفته جامی از جانب پدر به ابوبکر صدیق می­پیوندد و پدر مولانا محمد بن حسین خطیبی است که به بهاء الدین ولد معروف شده است و او را سلطان علماء لقب داده­اند. وفات او به روایت احمد رازی در سال ۶۲۸ واقع گردید  و بنابر این ولادت او مصادف بوده است با سال ۵۴۳». (فروزانفر، ۱۳۷۶: ۸)

بر طبق بعضی اسناد بهاء ولد به قصد حج از بلخ بیرون آمد و در نیشابور با فرزند خردسالش جلال الدین محمد به دیدار شیخ فریدون الدین عطار شتافت و ملاقات این سه تن امری طبیعی است این سفر که از بلخ آغاز شد باید در حدود سالهای ۶۱۸ یا ۶۱۷ و ۶۱۶ اتفاق افتاده باشد. بنابر این جلال الدین محمد در این سالهای نوجوانی در سنین سیزده یا چهارده سالگی بوده است. بهاء ولد بر سر راه مکه به بغداد رفت و بعد از گزاردن حج به شام و از آنجا به آسیای صغیر عزیمت کرد و چون آتش فتنه تاتار روز به روز شعله­ورتر می­شد و زادگاه مألوف او، از آشفته­ترین نواحی قلمرو اسلامی آن روزگار شده بود دیگر عزم وطن نکرد و در همان منطقه سکونت گزید و مورد توجه پادشاهان ان سامان قرار گرفت. جلال الدین محمد بر طبق بعضی رویات در شهر لارنده، به فرمان پدرش با گوهرخاتون، دختر خواجه لالای سمرقندی که از مردم برجسته آنجا بود ازدواج کرد و این ازدواج در سن ۱۸ سالگی حدود سال ۶۶۲، روی داد.   (شفیعی کدکنی، ۱۳۱۸: ۱۵)

۱-۱-۲- ایام تحصیل

چون بهاء ولد سر در حجاب عدم کشید مولانا در آن هنگام بیست و چهارمین مرحله زندگانی را می­پیمود به وصیت پدر یا بخواهش سلطان علاء الدین و بر حسب روایت ولدنامه بخواهش مریدان بر جای پدر نشست و بساط وعظ بگسترد و یکسال در این کار بود تا برهان الدین محقق ترمذی بدو پیوست ایشان از سادات حسینی بود که در آغاز حال درد طلب دست در دامن جان وی زد به روایت مناقب افلاکی در بلخ بهاء ولد تربیت مولانا را به برهان الدین گذاشت و او نسبت به مولانا سمت اتابکی داشت. چنانکه در مناقب العارفین مذکور است مولانا دو سال بعد از وفات پدر و ظاهراً به اشارت برهان الدین به جانب شام عزیمت فرمود تا در علوم ظاهری ممارست نماید و کمال خود را به اتمام رساند و این سفر اولش بود. اما چون دمشق و حلب در این عهد از مراکز مهم تعلیمات اسلامی بشمار می­رفت و بسیاری از علمای ایران از هجوم مغول بدان نواحی پناه برده و اوقات خود را به نشر علوم مشغول گردانیده و بسیاری از عرفا نظر به اینکه دمشق و حوالی لبنان مکان مقدس و موقت هفت تنان بود در آن نواحی اقامت گزیده بودند بنابر این مسافرت مولانا که طالب علوم ظاهر و باطن بود بدین نواحی دور از واقع نیست در نتیجه مولانا با چند یاری از مریدان پدر که ملازم خدمتش بود در مدرسه حلاویه نزول فرمود و ابن مدرسه طلاب زیادی داشت. وقتی که مولانا در حلاویه اقامت کرد تدریس آن مدرسه  بر عهده کمال الدین ابوالقاسم قرار گرفته بود. مدت اقامت مولانا در شهر حلب معلوم نیست اما بهر حال مولانا بواسطه کرامات مشهور شد و به دمشق رفت. رابطه دمشق با تاریخ زندگانی مولانا بسیار است. بگفته افلاکی « چون حضرت مولانا بدمشق رسید علمای شهر و اکابر هر که بودند او را استقبال کردند و در مدرسه مقدسیه فرود آوردند و خدمت عظیم کردند و او با ریاضت تمام بعلوم دین مشغول شد و توقف ایشان در این شهر چهار سال بطول انجامید. مولانا بعد از چندی اقامت در حلب و شام که مدت مجموع آن هفت سال بیش نبود به مستقر خاندان خویش یعنی قونیه باز آمد و چون به قیصریه رسید علما و عارفان او را تعظیم کردند.

چون تمام مصاحبت مولانا با برهان محقق ۹ سال بیش نبود. و او نیز در حدود سال ۶۲۹ به روم آمده است پس باید وفات او بسال ۶۳۸ واقع شده باشد اما چون برهان الدین از خاکدان تن بعالم پاک اتصال یافت مولانا رومی بر مسند ارشاد و تدریس متمکن گردید و قریب پنج سال یعنی از ۶۳۸ تا ۶۴۲ به سنت پدر و اجداد او در مدرسه بدرس فقه و علوم می­پرداخت و همه روز طالبان علوم شریعت که بگفته دولتشاه عده آنان به ۴۰۰ می­رسید در محضر او حاضر می­شدند و ایشان آنان را بخدا می­خواند و از خدا می­ترسانید و مریدان بسیار بر وی گرد آمدند وصیتش در عالم منتشر گردید چنانکه سلطان ولد گوید:

( فروزانفر، ۱۳۷۶: ۴۶)

۱-۱-۳- سبک و شیوه مولوی

« سبک و شیوه قصه سرایی مولوی در مثنوی در واقع همان طرز و اسلوب معمولی «کلیله و دمنه» و تا حدی « هزار و یک شب است، یعنی به دنبال هر حکایت اصلی حکایات فرعی چند در میان آورده می­شود و روش او این است که معمولاً به مناسبت موضوعی یا مبحثی قصه­ای را شروع می­کند سپس از آیات و احادیث و اخبار و سخنان حکمتی و عرفانی کمک می­گیرد و آن را به درازا می­کشاند».

تمامی فایل های پیشینه تحقیق و پرسشنامه و مقالات مربوطه به صورت فایل دنلودی می باشند و شما به محض پرداخت آنلاین مبلغ همان لحظه قادر به دریافت فایل خواهید بود. این عملیات کاملاً خودکار بوده و توسط سیستم انجام می پذیرد. جهت پرداخت مبلغ شما به درگاه پرداخت یکی از بانک ها منتقل خواهید شد، برای پرداخت آنلاین از درگاه بانک این بانک ها، حتماً نیاز نیست که شما شماره کارت همان بانک را داشته باشید و بلکه شما میتوانید از طریق همه کارت های عضو شبکه بانکی، مبلغ  را پرداخت نمایید.